Comoediae

11쪽

Ex his paginis quaedam sunt, quac quibus vel finibus vel initiis sint, adnotatio doceat ad v. 26. 596 ubi non ostneglegendus transpo8itus do pag. 102 in 101 versus 594).673. 725: duarum autem illarum, in quns incidit versus 272, confinia paullo curatius, ne quid dubitationis restet, sic

hoc loco declaramus: p. 130 PENSUMMEIDIQUODDAT ATCONFECIMIN OMUM p. 113 PROPEMSM EETSIO ERAS Ubi PROPERAS NE apparet natum e8se e PROPERO. SA. MANE. Ceterum tam varia singulae membranae condicione sunt,

ut pristinae scripturae prorsus nihil hodie superstos sit in paginis 129. 144. 152. 153. 154, item in p. 108 parte superiore, prope nihil in p. 151: pauca legi potuerint in p. 105. 106. 107 superiore, 108 insuriore: multo plura in p. 130.327. 127. 128. 143. 103: Vel pleraque vel omnia in ceteris.

In deperditarum autem membranarum B II intervalla cum fabulae partes SerVatae Sat commode conveniant, modo in illis potissimum, quas signavimus F. in plurimos mitiore ambitu versus potuisse bifariam divisos esse reputaveris: at mira ratio est extremae fabulae partis, eaquo Porsimilis olus quam in Mostollaria disceptavi praes. p. X sq. Nam

qui post paginam 340, in qua quaternionis nota LXXΠΙ

perscripta est, reliqui sunt sabulae Versus circiter CXVI, cum non possint amplius quam septem octove paginarum spatium inplevisse, tamen proxima in Ambrosiano codice fabula, quae est Pseudulus, non in medio quaternione LXXIm,sod in LXXV demum incipit. Vt propemodum videatur librarius, quo novae tabulae initium a novo quaternione foret, illud consulto aliquoties instituisse, ut vel tornione vel binione exitum praecedentis fabulae concludoret: quantumvis in superstitibus Ambrosiani partibus omnibus spraeter unum Stichi exemplum, cuius singularem rationem praef. p. VIII explicarimus) constans Sit quaternionum usus. In actuum descriptione non putavi a tralaticia consuetudine recedendum esse. Quae quanquam habet sane quaedam incommoda, tamen haec leviora visa sunt prae lange Diuitiam by Cooste

12쪽

gravioribus dissicultatibus, quae in commendatam nuperrime divisionem cadunt. Αo sortasse aliquid huius rei cum condicione universa huius sabulae coniunctum est, qualis quidem ea nunc habetur. In qua ut Plautinum ingenium, quod

Supra ProseSSus sum, agnoseo sensu certissimo, ita vel nitore omnia vel Plautina arto satis digna esse minime contendam.

Nihil nune dicam do singulari metrorum varietate, quae cum in cuntica Plautina plurima cadat, tamen in hac sabula haud scio an in insolentiorein licentiam verint: id quod de prima Ρotissimum et paenultima scena significavi, item de IV, 3 v. 89 sqq. Vbi ut valde ambigua eat metrorum descriptio omnis et varios saepe dimetiendi modos admittit' , ita ad maiorem illa aequabilitatem quandam non nimis dissicultor

ab oo adduci potorii, qui a codicum memoria, quam nos nunc dedita opera servavimus plerumque, aliquanto liberi roconiectura recedere voluerit. Sed inmen ut non talem qualis exstat prodiisse sabulam e manibus poetae credam, sed aliquam cum iniquitato temporum tum hane insecuto διασκευ- auros artificio mutationem subiisso, illud potissimum me movet, quod post venditam Saturionis filiam mirum in modum nec usitata Plauto sestinatione ea in Scena, quae Vulgo nova numeratur actus quarti, exitua labulae praecipitatur. Hanc igitur scenam cum probabile sit amissis partibus quibusdam in brevius contractam osse, simul hinc insolita brevitas totius sabulae aliqua saltem ex Parte repeti poterit. Contra molestia non caret, quod in quarta Eeona eiusdem actus nimia ac prope putida diligentia virginis cum lenono Sermo praeparatur tantumque morae inutiliter nectitur antequam huic illa coram sistitur.

Leviori saetarum Osim turbarum indicio, quam cui multum tribuas, momoria Glossarii Plautini illius est, euius

testimoniis identidem non gine fructu usi sumus. In quo oPersa cxcerpta adverbia hoc se ordine excipiunt, quem in- Da posui additis versuum numeris:

13쪽

quatriduo 37 3 horo 108 tempori 229 amicitor 255 tuti ax vel tu fax 265 frugaliter 449 454 compluriens b34 contemptim 547 prognariter 588 interibi protinam 680 prorsus pro continuo 677Ε quibus solum interibi non habet hodie quo reseratur: quando ad V. 172. 174 spectare minime credibilo est. Vt intor v. 588 et 677 nam casu ante prorsus conlocatum protinam putarim) aliquo in loco aliquid sano intercidissovideatur. E personarum nominibus nec fidem nec rationum

habet tralaticia LEMMSELE sorma, tam illa abhorrensa Plautini et generis et temporis indolo, ut LEMNISELENA

esserenda esset necessitate certissima. Verum neutrum horum libri tuentur v. 196 et 248: qui priore loco dativum constanti testimonio lemniseleni siemnisseleni CR prodant,

posteriore accusativum nec in am nec Graecorum non Plauti) more in m syllabam terminent, Sed eam formam praebeant quae non magit non tertiae declinationis esse, lemniselenem. Hinc consequens fuit ut nominativum saccremus LEMMSELENIS. A An ινισελγγνω autem vel An ιν σεληνές oxytono etsi regulae sano convenienter non illi potius casus fiunt quam hi qui in -idis -Mi - idem exeunt, tamen non tam angustis finibus vel ille locus, qui est doαναλογία et amys αλέα nominum, apud veteris latinitatis scriptores universos, vel hic qui est de formandis hominum nominibus, apud ipsum Plautum circumscriptus est, ut, quousque latinae declinationis affectandae studium, proprium illud priscae actatis, progredi potuerit, sine errandi pericula fidentius atque adseverantius definias. Hac igitur ratiocinatione ductus cum Lemniseleni Lemniselenim formas, ut

quadriduo scripturam eum ego e M tantum enotaverim, tamen in hoc nescio an pIua fidei Parei oculis merito habeatur, ιeatas illius ipsos MC proferenιis.

14쪽

Theti Irim ba tona, latinissimo poetae tribui, non e88e verendum putavi ne egisse inconsultius viderer. - Aliam ob caussam non paullum dubitationis DORDALVS nomon inicit, ut cuius veriloquium prorsus nullum in promptu sit. Quod etsi constans per totam sabulam optimorum testium, etiam Ambrosiani, auctoritas offecit ut interim non sollicitarem nam leve est quod in Do aliquoties erratum est DoRRAI,VS vel DORALVS), tamen non me praeterit fieri

po88e ut in Aolo argumento sabulae Veram nominis scripturam codices servarint DOBPALUM. - Praeterea parasiti

fili VIRGINI potueram sortasse nomen indere LUCRIDI:

quando illa ea in scena, in qua hoc sibi nomen esse narratu. 624, constanti consilio ita respondes sciscitanti lenoni, ut, cum honesta calliditate meras ἀφνιβολίας captet, tamen ficticia et contraria veritati dedita opera declinot. Instrumento critico nostro post oditam Mostellariam ac-CESserunt manu seriptae adnotationes F. V. Reigii, Godo-frodi Hormanni, Caroli Lachmanni. Quarum hac, quas ultimo loco dixi, scriptae sunt in marginibus duorum exemplarium meo aere nuper emptorum, Ta manniani anni MDCXXI ot Bipontini anni MDCCLXXXVIII , sed multo pauciores in hoc quam in illo. Ex Hermania autem bibliotheca depromptum exemplum Emestianum armi MDCCLX comm

davit Mauricii Hauptii amicitia: cuius quae dotes sint, optimo intellegitur ex ipsius Hermania verbis in fine ulterius vo luminis scriptis, quac intra ponenda duxi: Quae in hoc libro calamo annotata jsunt, ea ea demo tui praeceptoris mei Frideriei Tolgavi Rei ii Gemplare huius editionis transtuli in hoc meum Gemplar cum maxima Melitate, ita ut neque, sicubi errauit Reiarius, immutarem; ubi a priore correctione recesserat, si calamo eam e unaerat, idem facerem; si fati dei τα, in margine, gurae pristinae emendationis e tarent vestigia, indicarem. Ea autem quae iam antea lasealleueram, vel subducta lineolia, vel apposito meo nomine, ut ab Relati notis inte Uri possent, eraram habui. De-

15쪽

scriptae sunt harere notae Lipsae in feriis vernis a die XV. Aprilis usque ad diem IX. mensis Maii, anno

a C. N. CIDIO CCLXXXX.

Loannes God redus Iacobus Hermannus. Hoc autem quod ipso tostatur consilium dici nequit quam mirifica diligentia per viginti comoedias exsecutus sit, fideici religionis per 'longaevam vitam tanta cum gloria comprobatae iam tum documentum edens honorificentissimum. Λe de Ruigianno industriae indole universa satis iam aliundo constat: ad Persam paucae cum Reietii tum Hermanni emendationes pertinent, illius quidem motricae potissimum in

canticia notus quinti, quarum partem minimam, ut Specimen exstaret, in adnotatiOno perscripsi non nimio emolumento poetae. Ex Hermannianis potueram etiam illam Commemo-

raro quam vorsut 696 adhibuit: Eum ego ut requiram adire atque vi redimam uolo, tametsi probabilitatem habero nego. Quanquam. de hoc genero universo ita sentio, ut haudquaquam putem Sine delectu ovulganda osso, quae quis Sibi, non aliis scripserit. Idque non minus cadere in Lachmanniana volo. Qui cum ipsam Persam fabulam itom Iovitor tantum attigerit, in aliis compluribus longe longequo plus studii ne laboris consumpsit. Sed eius Operae alia eaque sat magna pars in excerpenda scripturae discrepantia codicum Palatinorum oditionisque principis constitit: alia etsi in corrigendis scripturae vitiis versatur, tamen saepe sidquod etiam in Persa accidit identidem) ea iuventa progenuit,

quae pridem ab aliis, quorum tum libros non consuleret,

occupata essent. Vel Sic tamen non dees8e consentaneum

est, quae spes Sit non mediocriter quarundam sabularum emendationi profutura esse partim iam oditarum a nobis partim tractandarum deinceps. Primo tota tertii fasciculo pracmittere statueram, quae in secundi tota sabulis vel corrigenda vel addenda observassem. Ea tamen omnia nune intellego alteri lasciculo Servanda esse, cum quantivis pretii admonitiones quaedam,

quas benevolae amicorum industriae acceptas reseram, Suo Diuitiam by Cooste

16쪽

temporc nd mo portatao non sint. Intorim ad Persam spo-etantes lectionos Scaligo ranna aliquo Aurelemento nugebo,

quod Ox improssis libris Loidonsibus XLII. D. 203 ot 204ot XIII. α 244 ab Eugenio Molitum nostro hau Studi mimo

ipsum Bonnam tramittitur. Proseram nutem Omnes, ut semel aliquo exemplo intellegatur, non immerito multa supprimi a me solore quae nulli esse usui rideantur, quippo aut non satis digna Scaligerani nominis splendore maioronim in illo rccentioris fuit quam veteris artis metricae t tinno peritia), aut nimis levia, aut prius inventa ab aliis sibique probata tantum. Igitur Persao V. 38 ascripsit illo Age sis v. 45 habes 47 Obsecro Ira re/eo γε 69 adseribitor 87 struthe acoluthe aquam V. C. li. o. vet. cod. et L. G1. e. Lego Str. αγι algue appara

88 concaleant calamum 94 Nihili Aunt 96 Nihili est 123 Cynicam esse genitem oportet par itum probe 140 sies 150 surpta 229 Temperi 265 tui V. C. 283 perciderim tibi metuam murioide 308 conser abor 336 hodie ergo 360 Fiat qui haeres tum alibi Fiat qui herus tuus9 418 seruitutium 436 quameae cauea ludis 489 posthac tui 494 pergrandem on0 559 meo nisi urbe aberunt 706 multimodis 33 bona in uitia C. C. et forti bona inuitu aut bonum inuito 740 P in me pessumit. Sic Magina, A88um etc. 784 misero 785 Qui ei Mem 793 Nae sis 821 eireumfer mulsum libere 829 aeque tu Persa 846 Glaphum inlisit 856 Hire me habent Vides ludibunda manu multa illum iecisse potius inter legendum quam, quod tum non agebat, meditate coniecisse. Accedant his Salmasiana o libro item Loidonsi XII. Q. 177 do-

prompta: V. 47 ob cro Te resecroque: nam in m. L- cunula est post resecro 60 Hinc his cognomentum

123 Cynirum esse e gente 338 uendes 407 sterculinam publieam 452 postprincipio legendum est e Donato 667 habebo melius quam habeto Non sero pluris sunt quae Leidensi XXI. Burm. D. 2 Iani Dousae m

17쪽

nus mcripsit: e quibus praetor ea, quorum in adnotatione nostra iam est mentio lacta, haec excerpsi condonanda magis quam commemorunda: v. 68 dato in 265 quo bene erit 304 ibi me soluat 770 tu sis eris Praeterea v. 159 in collato codice spatium esse Prono θεν, sed pluribus litteKa' Gronorius adnotavit in Gron. IT: V. autem 792 manibus pro pedibua defenso ab Scaligero Petrum Clamonium lib. do i iesin. proposuisso miterinusius in D. 181. Exhausta materia Leidensi omni superest ut adnot tioni haoc accedant oblivione omissa: v. 74 his aluo rete Gulielmus Verisim. III, 13 126 domi pro modo idom ibi dom I, 8 463 2 eatrum lepidum lepida condecorat gehema Cantorus Nov. leci. IV, 18 In ipsis autem Verbis poetae corrigo v. 120 par uua v. 664 sndiea pro Misa et si quae sorte sunt similia: qualia vitia spes est lare ut mutatus cum redemptore librario typographus in

posterum caveat curiosius. Scr. Bonnae a. d. m. Kal. Apr. a. CIDIDCCCLIII. Diuiti eo by Coosil

18쪽

rim A.

20쪽

I rota clo domino suos amores ToxiluSEmit, atque curat leno ut omittat manu: Raptum quo ut is emat de praedoue uirginem, Suadet: Aubornat sui parasiti siliam: Atquc intricatum ita ludit potaus Ddrdalum. 5

Persa ae I. umor eno xiIus o 2. Emittat ive nB. Ramptumque C. nuptam quoque nothius ut Pius. ut libri, nisi quod vi C is euint Pylades. eineret libri. emat nothiua predisne C 4. Sundet, subornat Bothius. Suburania suadet libri, nisi quod Subornatam ae silium Pius. filia librili. intricatum ita M. ita intriculum libri, nisi quod iutriebatum n υ, inthrichatum C Dordalum Camerarius. dorpuluin o C . dor- pallum R. clurphalum ν . Vide Praefationem.