Epistolica disceptatio de fide justificante deque nostra coram Deo justificatione habita inter ... Sibrandum Lubberti ... et Petrum Bertium ...

발행: 1612년

분량: 169페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

161쪽

miam Pontificiorum meritassubvertint, atqt uasitim se futherus. poni, Deinde Monachi dicunt, iidem esse tantum initium ultitiae nostrae. Vos vero contenditis fidem esse perfectam legis justitiam. Relinquitur igitur te vel Socini sententiam amplecti, vel aliam novam comminisci. Rogo te ut candide terspicue mentem tuam explices. Tuae Rhetoricationes, plusquam pueriles Jaetantiae at-Que insultationes merentur ut in hunc modum te urgeam. Si modeste sententiam tuam explicuisses,ego hoc modo non agerem Nunc cum ipse haereas, in his salebris te explicare nequeas, perinde assis ac si me constrictum convictum teneres. Hoc igitur

paulo cramus explicare debui, ut disceres, me non sine ratione cris psisse quae scripsi. . Progredior ulterius xdico fidem in hac propolitione

Fides imputatur credenti ad iustitiam poni per metonymiam pio obedientia sive justitia Christi. Et hoeinde probo, quod hoc ipsum, quo justificamur nobis imputatur assiustitiam. Sed obedientia sive justitia Christi est illud, quo)ullincamur. Ergo obedieutia sive justitia Christi imputatur nobis ad justitiam. Major est vera Iustificamur enim imputata iustitia. RΟln. q. 6. Teatiti homo cui Dem imputat uuitiam sine operi . Et comar. II. ut e iam ipsis imputesur justitia. Est enim idem.

Deus mihi imputat iusti iam Et Deus me iustificat imputata iustitia.

Hoc existimo te mihi non negaturum esse. linorem docet Apin stolus Rom. s. 9. iustifcati eii sangiuine. Et comm . I9. Uni ob dientia justi constituentur multi. Necessarid igitur sequitur obedientiam Christi esse illam justitiam, qua justi consitituimur; Vel quoclidem esit, qua nobis imputata justificamur. Deinde extra contrO- versiam pono nos aliena justitia iustificari. Certe Apostolus hoc clare docet Phil. 3. 9. Ut veniar in eo, non habens meamJustitiam δαμ m μα est rasti persidem. Sed fides, quam ego habeo sit mea fides mea, inquam, non aliena Iacob . 18. Ostendam tibi fidem mea D. Proinde si fides mea est illa justitia, quae mihi imputatur ad justitiam, vel qua ego justus constituor Paulus eam non exclucieret. Excludit autem omnem justitiam meam.

162쪽

I 18 Adhaec, iustitia, qua justificamur non est lapsasis sperandorum

neque elenchus non apparentium. Fides nostra est hypoctas sterat dorum, ct elenchm non apparentium Hebr. II. I. Ergo fides nostra non est illa justitia, qua coram Deo justificamur. Praeterea, justitia est illud, ad quod corde creditur Rom. ΙΟ. IO. O de creditur adjustitiam . Fides non est illud, ad quod corde creditur nemo enim credit ad fidem sed quicunque credit, ille fide credit ad justitiam Ergo fides non est justitia. Deinde quod est fidei, per fidem, S ex fide, id non est ipse fides. Iustitia qua justificamur es fidei, per fidem, ex fide. Ergo iustitia

non est ipsa fides. Locus Rom. s. 9. Un enim obedientiajusti constituentur multi, idem evincit. Unius enim illius obedientia citra controversiam est

Iesu Christi. Haec igitur obedientia Iesu Christi nobis imputatur ad justitiam. Aliena enim justitia aliquem justificari, nisi per imputationem est simpliciter impossibile. Nam ut non potes aliena culpa damnari, nisi illa tibi imputetur ita etiam non potes aliena justitia justificari, nisi illa tibi imputetur.

Adhaec, si fides est illajustitia, qua coram Deo justificamur inobedientia Christi est illa justitia, qua coram Deo justificamur tum iussificamur duabus justitiis, usque perrectis diversis, in diversis separatis subjectis inlinentibus, una in Christo, altera in nobis

quod est absurdissimum. Quin si des est perfecta legis usiitia 'tum illi, qui fidem habent. habent persectam legis justitiam. Sed I p in legis justitiam habent, illi sunt periecte jussi. Oui perfecte auiti sunt, illis Christi obedientia non est necessaria, viquod idem est, illis non est necesse, ut per Christi ultitiam justificentur.

Uerissima nun est regula Sanis non opus est medico. Qui aitur fidem habent, illis non est necesse, ut per Christi justitiam unificentur. Hac in re vobis prudentior est Socinus quia enim dicit, fidem ex Dei clementia esse perfectam justitiam nostram , concludit meritum sive satisfactionem Christi esse nobis inutilem imo rejicit illam ut inane commentum. Eo etiam vobis tandem deveniendum est, si vobis ipsis constabitis,& non negabitis, quod ante statuistis. Deinde Scriptura negat nos operibus nostri justificari.Sed Tusnde mea est opus meum. Eadem Scriptura docet justificationem ex gratia, non posse consistere, cum justificatione ex operibus. Rom. II. 6. Iustificatio igitur ex gratia, cum justisicatione ex actu sidei

meae consistere non potest. Denique

163쪽

Denique fidem esse instrumentum tu ipse confiteris Verba tua haec sunt in prima epistola. id est organum . Verum cuius rei est instrumentum An non justitiae accipiendor aut acceptae' Sed iidem esse instrumentum justitiae accipiendae vel acceptae, esse simul instrumentatum liceat mihi ita cum logicis loqui hoc cit, esse Π-mul instrumentum accipiens justitiam, Gustitiam instrumento sceptam, est simpliciter impossibile. Intrepide igitur pronuncio tidem in ista propositione non accipi proprie. . . Addimus fidem per metonymiam poni pro obedientia sive Justitia Christi, quam perfidem accipimus applicamus nobis, vel quod idem est quae nobis per fidem imputatur. Cum igitur nobis fides adjustitiam imputari dicitur, tribuituranstrumento quod est justitiae sive obedientiae Christi. In scholis dicunt Fidem in his propositionibus

Fides nobis imputatur ad iustitiam.

accini correlative. Tu ipse hoc antepenultima epistola affirmasti.

Verba tua hac sunt. Fide ist ι meritum Christi respicit, atque hoc modo verum est id quod dicitur: iri mn justisica per se, sed correlative, quatenus mi ἰm Christum apprehendit ei quejusti m. Sed res eodem redit. Sive enim dicas fidem per metonymiam pom pro Obedientia Christi, quam fide apprehendimus sive dicas fidem relative accipi, pro suo correlativo, ad quod respicit, idem dicis. Respicit autem ad obedientiam Christi. Hac nos justos constitui docet Apostolus Rom. . I9. Obedientia igitur Christi est illa ustitia, quanos justificamur. Hanc vero obedientiam quia fide accipimus, fit,

ut Vel fides pro obedientia Christi ponatur, vel fidei tribuatur,quod

obedientiae Christi convenit. Haec doctrina est clara& perspicua, cst illa, quam hactenus prosesi sunt ccclesia nostrat Melanthon in locis de ocabulo 'des: Estsemper haec propositio ide semis justi, correlative iNVlligenda. Idem de argumcntis adversariorum, responsione ad argumentum secundum, Mad argumentum quartum Calv. ad Galat irsiae tribu tu tanim honos ut vocesur causa justitia nostr primo siciendum

est esecat Gam instrumentalem duntaxat, Martyr ad I Om pag. d7 d.

Sed illi fide) justifcari dicimur, qua 'uto legendum csse qui hyr

164쪽

gumenta, quibus conabaris probare fidem non ori ;-

in ii propositione non post τυπα

165쪽

Erge' sis hac propos e de imputatur credemiis

iustitiam proprie acci debet. Et experieris re ipsa, te ex illis locis nihil colligere posse, quo hoc tuum arim probes. Quin ex his locis plane contrarium colligi-

nostr tum obedientia Christi est nostra justitia, illaque 'a coram diuiti si obedientia Chiisti est nostra ustitia,' hos L Iti Lo justificamur, tum fides nostra proprie accepta

dientia Christi. Velis igitur nosis, cogeris fateri, fidem esse aliter fidei sed si Verum est, tum obedientia Christi non est illud, De ouod apud Deum justi constituimur, quicquid contra dicas.

stiti ere hoc est, justificare est universi iustitiae Christi. Sed hoc esse nequit, si ausificare vivi fidei Esse enim unam Leandem rem universale pathos fidei nostrae,& justitiae Christi simul, est simpliciter impossibile.

Haec luitur locorum coacerbatio te non uvat. Aut enim Π i

sariotibnega iuertaepta idia Aut dicendum tibi erit cum Socmo, Christum nos o proprie Ad metaphorice redemisse, eundemove esse hi monstenderit se nobis in illo placatum esse, quod nobis per eund stam voluntatem patefecerit.Nam quemadmodum modo dix Iu-

Derouod acti propri justi constituimur, est simplici*ri d Ak Rhodus hic Salta Si vis tuae tum nega quod prius scripsisti, ita curri ecclesia sn vero mecclesia non stabis, sed in errore perseverabis, non dους aegre terre,

si Aiu, considero, video te

166쪽

162 ex me totam dederit ChrisU r iterit, ora iam descripsi

umque a nobi exigat iidem, eaque ex noctra parte prae tari velit onuν- cietque se eam tibi iniuctitiam imputaturum esse tuidnam illud sit iis

imputatur credenti adinctulam. Res p. totum lio ipsum libenter admissurum esse Socinum. Potest enim hunc sensum habere quod Deus hanc conditionem a nobis requirat, propter eam a nobis praestitam nos)ustificet, vel quod fidem a nobis prascitam nobis ad

gere possum. Haec enim sunt tua verba. Si credideris in filium rudem tuam habebit Dem pro omni iuueritia. Hoc autem esse Chisiisseis ego ante ostendi, ae tu consessus es. Verba tua hac sunt. Aanquam te in aliquandoserit, cum de iustificatione aliter docerosur a m

desiereret' ita ut situm concipare ' quam tamὸ nti Sciar locus

ment ' Quo pondere rationum se ipsim piatiora in eam partem

quidem in fisme Socini nomen nondum ariditam fui. Vt satis mirari non

possim, quare hac epistola tam sollicite studea, mihi ιοῦ π Id

non mihi Satis enim clare ideo ex epistola tua, cuius stula ara-Veris. Haec ego ad tuas respondere debui. Quam tibi propono est

)ac leu in Iesum Christum, qui nobis hanc doctrinam tradidit Si quid respondere libet, tum rem ipsam urse, quantum Potes

que te neque me digna su ut Desine etiam teretiversiari amolius

Qui lentinatimet illa scribere, quae tu selibi, fensum cum ecclesi tris unt harum ui per etiam In hoc capite a vestra doctrina Hssent m. in ca

tens consenti .

167쪽

I63 spes reconciliationis. Sed de hac re vos videritis. Deus nos omnes ducat in viam pacis S concorcta , sed istius concordiar, quae est in Iesu Christo. Vale. Fran. ANNO 16O9 2O. Septembris.

BERTI AD PETRUM

EAE TI V M. MVlti fratres qui ex ollandia aclandia ad me scribunt, ut

tuas literas, meas ad illas responsiones sibi legendas dare velim. Ego hoc vero constanter recusavi hactenus. ilia tamen illorum preces non omnino rejicere positim statui mediam viam sequi, Miationes ex tuis epistolis petitas, meas ad illas relponsio nes cum illis communicabo. Sed hic ambigo an nudas ratione an illas tuis verbis vestitas proponere satius sit. Iuva hic me tuo consilio. Ego in hoc posterius magis inclino, nisi tibi aliud videatur. Si vis ut tuum nomen apponam, significa id mihi. Sin vero mavis ut illud celem, fac me de tua voluntate certiorem. Si nihil

respondes, utar arbitrio meo. Vale. Fro. A, Ni I 6O9. 12.Decembris.

RESPONSIO PE

TIMAM EPISTOLAM SI

BRANDI VBBERTI. Etsi omnino con filium tuum non probem, ideaturque mihi Agaudata ilia Fratrum quorundam curistas, qui etiam alienarum literarum adamisti scriptatum argumentubire cu'unt:

168쪽

xis Tamen cum te quoque videam eo propendere,ut an vidi. Ime ν, age tandem a quo vis. Sed ede omnino historices est ipsa tatis, quae inter nos ultro citroque mi litteris amissa totius dissutationis quaestione, iuricio tuo de thesi meis Fam insuper cum hic esse narratione, mea quaerimonia 6 dissertatione lusu deinceps ordine epipolis, ne hac quidem po quam vide se legis excepta Hac, inquam, omnia ab idio Levulgari, qua orta vis, et o Iudicium eropenes ratus ecturosdam quod ego tibi hoc tribuam it meam sententiam tuis verbis aut etiam meis iudicio tuo excerptis se disseis,proponas, erras nunquam hocsaciam. Nemo verba mea se interiore animi onceptum melim intefligitis a ego, quiscripsit. D eram,intcreos qui legent, multi, quifacio iudicabunt, quia distentara lupinis. . orem omnem postia adhuc accuratim expendi, se id or ea

tuum sicribis de thesibus meis, exemplar habere volueris favo habeas. Vale in Domino Propridie Calen. Lamuar Anni alaeso. - sinctum precamur ex animo.

SEARCH

MENU NAVIGATION