장음표시 사용
131쪽
I 27stisia, id uo intelligendum es materialitar, sed intelligendum relative quod credentijustitia fueritgratis imputata, seu quod credens ex gratia se justus reputatin item orgβNice, quo id acceperit justitiam,seu remis' sionem peccatorum a Deo grat dutarata. Et pag. 74. Tatet igitur stficarifide , idem esse, quodjubtificari fide sanguinemseu mortem Christi mplectente seu iustitiam a Deo per Christi sanguinem gratis imputatam, fuerecipere. Fides igitur organum sanguis Christi m ritum est iustificationis nostrae, itafido nostra iustificat organice singuis Christi meritorie. Et pag. 877. Aliud estfido, aliud iustitia iustiti. Enim est exfi. Fide est organum accipiens institiam . Et iu Zitia fidei non eae inhaesitu qualitas, fled donum rem provis peccatorum . Plura de hac re sortasse scribam cum accepero pleniorem illam tuam , quam promit tis resiponsionem. Vale. Frani Anno Chrilli 16o8. I. Augusti.
LUBBERTI.VM tandem ex proferitiuncula domum reveni, cum a me se teras tuis verbis efflagitat tabeliarius. Etscio ex pacto mei is se more debre tibi Siacum tempore deisituar faciam breviser id quod prolixius alias fueramicturus. Legi diligenter, ct cum timore Domini secundum mensuram donationis acceptae, expendi ea, quae iam geminis literis ad me de argumento oposito scribere placuit. Et tamen nihil adhuc cause video, cur ne-gqndum putem, dem quoties ex ea tum cari a Deo dicimur R. proprie
132쪽
proprie accipiendam esse. Expectabam quidem posiremula tua causis, cur sepsit pauli fersententia posteriore noli theseos, per sdei vocem necessario apud B. Paulum deberet inii Migi i litia Christisde apprehensa, per metonymiam, non al/temsdes ipsi apprehendens. Sed cum hoc nonfeceris, proferam ipse ea, qΗibos puto corcaciter probariposse, silem proprie is hoc neg oriosium oportere. Tuum erit, si ita videbitur, hac ipse prioris p toti meae rationibus adiungere .
Duo mihi proposita fuerunt. Vnum, argumenta, quibus conaris probare fidem proprie dictam haberi a Deo pro persecta legis justitia, refellere. Alterum, ostendere, fidem cum illa justificari dicimur, improprie poni pro justitia Christi, quam fide apprehendi mus. Quantum autem praestiterim, aliorum est judicium. o strema epistola non fuit mihi necesse ullam causam asterre, quare ju' dicarem fidem improprie pro justitia Christi accipi debere, cum illa justificari dicimur. Nam cum tu in tua secunda epistolane unurn quidem verbum asteras, quo vel tua argumenta fulcias, vel mea refellas opinatus fui, me argumenta tua,quibus asseris fidem haberi a Deo pro persecta legis justitia, susticienter refutasse, simul luculenter remonstrasse, fidem cum illa justificari dicimur,improprie accipi debere. Quod petis ut rationes, quas in hac epistola ponis, rationibus prima epistola tuae adjungam faciam libenter & bona sile. Argumenta igitur haec fiunt.
Quia per nullam unquam figuram oppositum pro opposito su
mitur aut relatum pro correlato, aut habitus apprehendens pro roapprehensa. Iubbertus. Atqui in secramentalibus locutionibus fere semper accidit, ut oppositum pro opposito, sive relatum pro correlato sumatur. I Cor. a. I. Hoc poculum est nowim testamentum in me inguit .
r. Cor . s. 7. Chrsem inpasib i. Matth. 26. 26. Hoc scilicet panis est corpui.
133쪽
His equidem locis oppositum ponitur pro opposito. Im,oppositum attribuitur opposito. Non enim poculum, sed eius oppositum, est novum testamentum. Neque Christus, sed eius opposi tum est pascha. Quanquam hic posset quis duplicem metonymiam notare Christus enim eliantitu mi agni, atque hic significat transitum. Neque panis, sed eius oppositum est corpus. Neque inuni, sed eius oppositum est sanguis. Neque agnus, sed eius oppositum est transitus. Neque circumcisio, sed eius oppositum est foedus. Quemadmodum igitur non agnus, sed eius oppositum est foedus: ita non fides nostra, ed eius oppositum, nempe obedientia Christi,
est austitia nostra Rom. F. I9. Te unisu obedientii 4 IH constit-
tuentur multi Rom. s. 9. iustificati fanguine. Ex his per se corruit quod addis nullum relatum poni pro correlato Corpus enim est correlativum panis; sanguis est correlativum vini transitus est correlativum agni foedus est correlativum circumcisionis. Quanquam lice duce rationes coincidant. Relatio enim est species oppositionis. Quainobrem si probare potero, Relativum poni pro correlativo, uno,codemque labore probavero,oppositum poni pro opposito. Huiusmodi loquendi sorinae etiam in profanis autoribus occurrunt Hom. Diad. 3. Praecones vero per urbem eorumfrebam ne deroirma, e nos duos,
Explica mihi quomodo agni sint foedera, si oppositum non ponitur pro opposito, aut relativum pro correlativo Agni enim quicquid dicas, non sunt foedera, si proprie loqui velis.
Neque per ullam unquam figuram oppositum aut affectio oppositi de opposito praedicatur. Lubbertus. oppositum praedicari de opposito, jam satis superque opinor, demonstratum est. Sed Mailectio oppositi de opposito praedi
134쪽
Titi 3. s. Servamur c lavacrum regenerationis. Actor. 22. I 6. st blae peccata tua. Genes. 7. I 3. Erit pactum hoc meum in vestra carne. Lucae a. I9. Hoc sic panis pro vobis traditur. Matth. 26. 28. most vinum pro vobis effunditur in remissionem pecos
Beza parte secunda quaesi de Sacramentis, quaest. 8o Pan Hedicitur corpis Egud pro nobis traditum, poculum Lud dicitur sam g/in Ae pro nobis es μου. Atqui non pascha, sed eius obj um
nempe agnus sacrificabatur Medebatur heque lavacrum aqua . sed eius objectum nempe sanguis Christi, purgat ecclesiam neque pascha, sed eius objectum nempe Christus, pro nobis facrificatum est: neque panis,sed eius objectum, nempe corpus Christi, pro nobis traditum si neque vinum, sed eius oppositum, nempe sanguis Christi, ei sum est in remissionem peccatorum nostrorum neque aqua baptismi, sed eius objectum, nempe sanguis Christi,abluit peccata nostra neque pactum Dei cum Israele initum, sed eius objectum, nempe circumcisio, erat in carne Israelitarum. . Quemadmodum autem non lauacrum aquae, sed eius ob ectula', nempe sanguis Christi purgat ecclesiam ab omni peccato: ita non fides, sed eius objectum, nempe obedientia sive justitia Christi nubis imputatur ad justitiam. Et quemadmodum non aqua baptismi, sed eius opposito, nempe angitine Christi, abluimur a peccatis nostris ita non fide, sed eius opposito, nempe obedientia Christi, constituimur justi. Si hoc tuum argumentum diligenter expendes, videbis illud esse contra te ipsiim. Esto enim haec major.
C sectio oppositi non praedicatur de opposito.
ius care M.ffectio iustitia, quae si dei relative opposita.
Ergo iustis are non praedicatur de si .
135쪽
Minorem, sat scio, non negabis. Iustificare enim et asteetio justitiae. Major est tua. Et tamen conclusio est falsa. Quid igitur' i proprie loqueris, concedo majorem. Affectio enim unius oppositi, quae vcra eius affectio eii, nunquam praedicatur proprie S regulariter de altero opposito. ccessario igitur sequitur, hanc propositionem Fide imputatur pro iustitia, esse irregularem, Messe per tropum explicandam. Causa huius rei est, quia fidei tribuitur aD semo oppositi. Verum, si justificare non est propria assedito fidei, dic mihi, quaenam sit propria eius asscctio Credere. Tu ipse hocasse iis Dicis enim ran semina tu pist et , hoc est, fidem credere esse paranuma, hoc recte. Nemo autem recte dixerit fidem&justificare esse Crudere igitur et verus actus fidei u-ssificare vero non est proprius actus sidei sed est proprius actus u stitiae. Proinde, ut credere non proprie praxsicatur de justitia ita iustificare non proprie praedicatur de fide.
Nam eadem ratione dicam ego, correlative ometonymice ve
rum Pater es qui gignitur. Oculus e Dii gregat visum.
Scientia est,' habet tres. Sunt autem opposita quidem relate istis is pisZo . Quiana ergo natura ipsi ab huiusmodi loquendi modo abhorreat, fateamur necesse est, proprie loqui Apostolum, sine figura, cum dicit, fides imputatur in justitiam, vel fide justificamur.
tauaedam opposta non dicuntur de opposito.
Quae tam assectiones oppositi non dicuntur de opposito.
Ergo n. Quam autem hoc argumentandi genus sit infirmum, tu non νnoras. Deinde in exemplis et magna dissimilitudo. Pater enim di filius sunt relativa secundum esse Fides vero xjustitia sunt reletiva secundum dici. Adhaec ut pictis N pikξω sunt opposita ita elpust et se sunt opposita. Attamen legunus perios elido praedicata, quod est tuu elpitati proprium Maroi. Org.
136쪽
--- ---- - rinis em credere terrae. Ipse cogeris seteri, non ipsam spem, sed eius objectum, hoc est, Duges uberibus fructibus nascituras terra mandari. Plautu Astraba: meamstem sequi. Non tamen spem suam obicctum, hoc est, sponsum suum, quem sperabat, consequi cupiebat Paulu Rom. 8. 24. Spe salvis lisῖmim. Cum tamen non spes nostra sed eius obaerium Iesus Christus nos salvos faciat. Quid ni igitur ea dem ratione dicam, non ipsam fidem, sed eius objectum nempς Iesum Christum nos justificare. Bertius. Quia terminus ille Fides toties & significanter Paulo cap. 3.q. s. ad Hon exprimitur, jam multis limitationibus, additamentis, resitrictionibus desinitur, di quasi circumscribitur, ut accuratius examinanti dubium esse non possit, quin fidem voluerit proprie Scitra omnem figuram intelligi Vide enim quid dicat: cr j Abra-Bam Deo j tatum es ei in iustitia . Principio paromima sunt fices di credere. Quis autem dicet to credere illic improprie stimi. uod uso credere proprie sumitur, cur non est sides, cum dico s-des reputatur industitiam.
Lobbertus. Quod fides istis tribus capitibus tam significanter exprimitia tam multis limitationibus,4 restrictionibin circumscribituraest pronools. Hinc enim discimus, fidem improprie sumi cum illa iuuti' sicari dicimur. Vide, Apostolus hoc loco credere & operari opponit Hom. q. . operanti sed credenti Credere luitur hoc loco non accipitur proprie. Nam credere proprie acceptum sit o-
. his ih ψ ψ'Vt hi capitibus contendit Abraham iustificatum esse fide: simul negat illum justificatum esse operibus. Emο
braham non cir iusti arus operibus.
raham est aliquo opere empe delusi tui.
Sunt contradictoria sed illa habet Deum authorem Rom. . Si Abra-
137쪽
Si Abraham ex operibim luctificatiu se habet quod glorie ur,sed non 6pud Deum . Ergo hanc este fallana est necesse. Eodem loco docet Paulus nos gratis ubi sicari Rom. . q. untificamur gratis, cim patia, o redemtionemD Lm in ChriLI Iesi . Sed hinc sequitur nos non justificari fide proprie accepta Fides enim proprie accepta escopus. Sed justificatio ex gratia, justificatio ex opere sunt opposita,&simul consiliere non possiliat. Rom. II. 6. Uuod si per gratiam , iam non ex operibus, alioqui gratia iam non est oratia; in ex operibus , iam non ex gratia,alioquin opus iam non esset opm. Res ipsa hoc docet. Nam cum fide justa ficamur, tum non pretestamus aliquid Deo; sed accipimus aliquid a Deo. Atque haec est specifica differentia inter justificationem fidei, justificationem operum. Scio Aposto-him scripsisse se edidit Abraham Deo, ct imputatum es t illi ad iustitiam . Neque ignoro fidem & credere esse paronum a. Sed quia fides&credere sunt paronuma colligo credere esse universalem flectio. nem fidei, ac proinde proprie se se praedicari de fide. Ex eodem sonte colligo, fidem xjustificare non esse parom ma neque justificare esse universale pathos dei ac proinde proprieri per se de fide praedicari non posse. In prima collatione ostendi, justificare esse universale pathos iustitiae. Haec omnia, quia in logicis es admodum exercitatus, te admittere credo. Sed his positis est impossibile, ut justificare per se, quatenus ipsum praedicetur de fide. Universi enim pathos unius habitus nempe justitiae, per sein quatenus ipsum praedicari de alio habitu a justitia prorsus separato, videlicet, de fide, qui firmat, non solum principium demonstrationis evertit, sed to
Priusquam progredior, annoto, Iustitiam, cuius universala pat est justificare, non esse justitiam notiram sed esse justitiam Iesu Chrissi Phil. 3. 9. Ut inveniar in eo non habens meam justitiam steaVO,sc.jusitiam a s Christi persderata. Hac sola justitia posita, ponitur justificatio: Om. 1. 19. Fer uniiti obedientiam obedientiam Christi eiusdem justitiam pro eadem re accipio' usti constituentur multi Et ablata, aufertur Hebr. 9. 22. Sine sanguinis Ufusione nous remisso. Quaeris, qui sinam sit dicturus to credere illic improprie accipi Θ At, mi frater, hic plane praevaricaris. Non enim incredere in illis verbis c edidit Abrabam eo sed in altero membro,
quod scilicet sub intelligitur, improprie accipitur. Quod ut intelligatur dico plenam senteatiam esse hanc setaeidit Abraham eo, ex hoc
138쪽
ωhuc se credere so hoc quod credidit, est illi imputatum ad ustitiam. Vide, to credere in primo membro proprie accipitur. Abraham enim vere proprie credidit. Sed in altero glcmbro non accipitur proprie ratio, quia credere, si proprie loqui velis, non est idem quod justificare neque fides, si proprie loqui velis est idem quod jullitiaci quod utrumque tibi omnino dicendum erit si tibi ipsi constare voles. Tu quidem hoc in prima collatione asseruisti, sed ad modum inconsiderate. Nam to credere est universale pathos tidei. Fides enim credit per se & quatenus ipsum, hoc eli, totum credere vel est in fide in extra fidem non reperitur, vel quod idem est, posito credere, ponitur fides, Mablato, ausertur: vice versa, polita fide, ponitur credere, Mablata, aufertur. Sed ullificare universale pathos fidei non est. Nasia neque posita justitia, ponitur fides, ut in gloria neque ablata fide, aufertur ultitia, ut in infantibus, quod est prorsus contra naturam universalis pathuus, ut ego in prima collatione ostendi. Am igitur dicendum tibi erit, unum Midem universale pathos, esse in duobus diversis subjeciis, hoc est, esse universalapathos & non esse. Aut concedendum tibi erit, justificare quod est iniversiale pathes ultitiae Chri lii, non esse universale pathos fidei nostrae. Illud non dices, sat scio, tua enim Logic i, quam ipse edidisti, quae tibi magnam laudem conciliavit, docet contrarium. Huc igitur tibi omnino deveniendum eii, ut nobiscum tandem di
cas, justificare improprie dici de fide.
Praetera te solve ista siris Abrahae reputata est, c. Fides credeηtis imputatur, c a quo Rethore colorem mihi aut figuram mutua , bor, quo ollendam, vocem fidei, cum laco Fido e brahae, proprie non esse intelligendam. Lobbertus.
Ego quidem libenter illa resolvam. Paete igitur, inquis, est
vera sententia harum propositionum Haec scilicet Fide Abrahae, hoc est obedientia Christi quam Abraham credidit, imputata est Abrahae ad justitiam. Eadem obedientia imputatur cuilibet credenti ad justitiam Rom. s. 19. Fer obedientiam iusti constituentur multi. Ad Hebr. 9. IS. Ob id noti tentamenti mediator est, ut morte antercedente ad redemtionem earum praevaricationum, quae tu priore restamento fuerintλ, θ, Mi vo alis utata, promisionem aternae haereditatis accipianta.
139쪽
73 Iuccipianti. Hac unius obedientia Abraham iustus constitutus est:
vel quod idem est, hac morte mediatoris redemtae sunt iniquitates Abrahati Haec obedientia est Abrahae imputata Alterius enim obedientia nemojustificatur,nisi haec illi imputetur. Per hanc autem sive obedientiam, sive justitiam Christi, quia Abraham fide accepit, fide justificari dicitur. Per metonymiam enim tribuitur fidei, ut instrumento, quod est justitiae.
Iam vero vide limitationes. Quaenam est illa fides, quam Abra hae tribuit Apostolus Nimirum ea, qua minime vacillavit, nec consideravit suum ipsius corpus jam emortuum, nec emortuam vulvam Sarae, nec disceptavit infidelitate, sed robustus fuit, gloriam dedit Deo, ac plane persuasu fuit, eum, qui promiserat, posse etiam facere. Hoc, inquam, credere, hac fides imputata est ei injustitiam. Nullum est certius argumentum propriisermonis, examine tot descriptionum. Si per fidem voluisset Apostolus, non fidem ipsam, sed Christum aut iustitiam Christi fide apprehensam significare: non debuisset immorari tali descriptioni sed debuisset justitiae Christi assectiones aliquod recensere. Sed hoc non facit. profecto videntur mihi ex fide sua Christum ipsum fabricare, qui in
tam claris formulis motonymiam comminiscuntur. Lubbcrtus. Haec omnia, quae Apostolus hoc capite in commendationem fidei Abrahae scribit, destruunt tuam sententiam. Ac primum in Omnibus hisce limitationibus ne uno quidem verbo docet Apostolus, iustificare esse univer alapathos fidei neque docet fidem habe=ia Deo
pro per e lalestis iuuitia: Neque docet fdem p rs ct quatenm i mn istiscare, quod certe faceret fides si justificare esset eius universale pathos, ut tu in prima collatione asseruisti. Deinde haec eadem docent non quamlibet fidem, sed illam tantum, qua promissionem de
Christo recipit, nobis projustitia imputari. Hoc libenter mihi dabit quicunque illud caput vel semel perlegit Equidem Apostolus hoc diserte scribit. Dis enim per legem promissi cesses Abraha mitsemini et , ut haeres esset mundi, sed per iustitia dei. Et vers. I .Propterea ex fide est haereditas ut sit per gratiam, ut firma sit promulio toti semini. Sed hoc etiam est contra te. Nam si non qua libet ii dets, sed illa tantum, quae promissionem Christi recipit, Osuulfili cat se-
140쪽
Ιr6cat sequitur, nos cum fide iustificamur, non aliquid Deo praesture sed aliquid a Deo accipere. Haec una ratio sufficit ad tuam senten tiam rei)ciendam. Nam si fide tanquam opere nostro iustificamuritum vitificamur praestando aliquid Deo. Specifica enim differenti Justificationis fidei operum haec est,ut ante dixi,quod in operti jurstificatione aliquid praestamus Deo: in fidei vero justificatione aliquid accipimus a Deo.Docuit hoc ante me Magnus Lutherus praefatisης ad Galatas. Ex hoc enim fonte docet nos posse, res habere cum justis' camur Et contra,illos,qui per lege justificanturste habere citree. Apo stolus Paulus idem docet.Cum enim tradit fidei justitiam, perspicuolcribit ad Rom. s. 9. Perimm obedientiam iusti constituemur multi Sed qui alterius obedientia justus constituitur,ille in hac constitutione sthabet passive Ide cum docet legis justitiam,perspicue scribit Rom Io.s, nssci scribit iustiti m qua est ex lege his verbis, quod qui print, terit est tu i per illam manifestum sit eos qui per legem jus cai 'tur, aliquid facere. contra illos, qui per fidem justificantur aliquid Pati. Ex his ego intrepide pronuncio nos non justificari per si dem tanquam per opus nostrum. Nam si per illam tanquam per opus nostrum)ustificamur, tum etiam illi, qui per fidem justificantur, aliquid faciendo sive praestando aliquid Deo iustificantur At
que ita)ustificatiis fidei, iustificatio te i tion teso ei, bd tum secundum plus minus disserunt quoi ille di
gem ustificantur praestando sive faciendo totam legem, justificantur qui vero per fidem justificantur, non faciendo irasitando totam legem sed tantum faciendo sive praestando unum opus, nem-
Quostonum cum Harminio sentias, nos unico hoc opere nemne si-
id ς im aliud est actus fidei non metonymico
cet epistola ad Legatum Palatini Electoris, quam opus nostrum ZSed non potes hoc ulla consequentia Syllogistica ex his tribus capitibus colligere Si mihi non habes fidem, experire an tu hoc facem
aecepta. Me M. Omnes ista limitationes quas Apostolus his ribus capitibus ponit 'que vel divisim vel conjunctim emt: In logicis es admodum exercitatus. Experire igitur, an ostensius syllogisno concludere posses hanc conclusionem. Ergo id j str