장음표시 사용
441쪽
versale non agitur de deis sod de judiciis monte judiciis a priori sodd judiciis a posteriori Inductio duplex, per completam et incompletam
individuorum enumerationem de hae agitur quid Bacon de hac senserit - ostenditur hujus argumentationis aior 5 58.
ART. . sui et quoti leae sit methodus. In quo methodus ab ordino disserat quid sit methodus analytica, quid synthetiex illa a toto ad partes, haec a partibus ad Otum Procedit utraque exemplis illustratur
utriusque Sus regulae quaedam Statuuntur 5 62.
ARΤ. I. - De Unitione et uirisione. Definitio alia nominalis, alia realis' triplex modus definitionis nominalis motanda pro ejusdem usu Definitio realis descriptiva genetica essentialis haec est proprie Philosophica 'eges definitionis realis - Divisi est totius in partes distributio 'quotuplex sit totum, quotuplex divisionis species quaenam leges 62 5. ART. III. Me scientia. Nominis triplex acceptio - proprie scientia est cogniti per causas objectum scientiae materiale et formale objectum terminativum et objectum quo Batione finis, scientiae dividuntur in speculativa et praeticas ratione extensionis in totales et partiales ratione dignitatis in primarias et seciuidarias 65 7.
CAPUT .-DM VERITATE EJUSDEMQUE ASSECUTIONE. ART. . te veritate ac falsitate Veritas est conformitas rei et intellectus' probatur definitio - coarctatur ad logicam veritatem - hujusfusior declaratio Veritas logica non eodem modo omnibus actibus com- Petit formaliter non est nisi in judiciis in deis datur materialiter. quasi in re Vera ideae sequeunt esse falsae cur falsae quandoque dicantur' falsitas nonnisi per judicium mentem subit irrone judicii ca a generalis causae sartiales 6 73. ART. I. - De Statibus nentis relate ad eritatem. Status quadruplex Ignorantia in qu disserat ab errore - quaenam ejusdem cauSd, Dubium positivum et negativum opinio in quo differat a dubio et certitudine probabilitas intrinseca et extrinseca Certitudinis natura et elementa' multiplex ejusdem sartitio 7 3-77.ΑRT. III. De veritatis assecutione Certitudo expenditur sub triplici respectu 1 quoad ipsius existentiam quid asserant scepti ei sceptici Smus universalis et partialis 2 quoad ipsius Perfectionem certitudo alia alia major, spectat elemento positivo num certitudo metaphySica, physica et moralis specie disserant 3 quoad modum eam acquirendi non Semper per demonstrationem sera doctrina circa
triplex hoc punctum defenditur 7 82.
442쪽
CAPUT II. - DE MEDIIS COGNOSCENDI VERITATEM.ART. I. - De sensibus aeternis. Traduntur definitiones, sensus est facultas organica - quinam id negent objectum sensuum triplex, quo pacto substantia sit Objectum per aeeidens Sensuum mensibiles qualitates nonnisi relative attinguntur a sensibus ad sensationem habendam requiritur uni inter facultatem et objectum labetur per speciem Sensationis objectivitas Idealismus subjectivus et Objectivus confutantur praecipuis dissicultatibus Oecurritur 82-93. ARP. II. - De sensibus internis Sensus interni matura, organum, objectum Me veracitate sensus interni nemo potest dubitare in ejus usu ratio errare potest Imaginationis natura ejus Objoctum alii nimium contrahimi alii nimium extendunt Imaginationis exercitium uinponit aliorum sensuum actionem rimaginationis aetio alia naturaliter habetur cilia dirigente intellectu et imperante Voli1ntate 97. ARΤ ΙΙΙ - De veracitate intellectus. Unica saeuitas intelloctualis cognoscitiva - multiplex ejusdem nomen pro a tuum diversitate judicia immediata et mediata cietus Conscientiae esseXione contin tur non ontologica Sed psychologi ex discrimen inter conscientiam et sensum internum memoria intellectiva et sensitiva defenditur veracitas intellectus relate ad omnes suos actus, praecipuis dissicultatibus satisfit 97-104. CAPUT III. - DE CRITERIO VERITATIS. ART. I. - De criterio auctoritatis. Triplex criteri acceptio, proprie criterium est norma quaedam, secundum quam verum a falso distinguitur
non quaeritur utrum detur, Sed quodnam Sit - non aestus naturae instinctus me interior quidam senSUS - neque conscientia meque auctoritas humana vel divina - ultima haec opinio specialius confutatur in propositione 10 109. ART. II. - De criterio evidentire. Evidentia est necessaria rei intelligibilitas tonstat triplici tomento horum quodque est Objectivum Triplex videntiae partitio - quaenam evidentis Vis in facultatem intellectivam Menerale veritatis criterium debet ess infallibiliter cum veritate connexum - universale intrinsecum immediate notum iis Omnibus evidentiam respondere probatur - evidentia subjectiva artesii rejicitum quibusdam objectionibus occurritur 10 116. ARΤ. III. - De criterio testimonii humani. Definitiones traduntur testimonium aliud historicum, aliud dogmaticum, aliud divinum et aliud humanum hic quaestio de testimonio historico human=- statuitur duplex propositio - prima Versatur circa facta Oaeva altera circa facta praeterita in hac quaedam dicuntur de traditione orati et scripta de historix de monumentis, tria notantur circa Objectiones afferri
443쪽
INDEX ANALYTICUS. 431oNTOLOGIA.
CAPU L ME ENTE ET ESSENTIA.ART. . te ente generatim Agitur de conceptu objectivo entis, non de formath spectata realitate, non autem Xistentia toneeptus entis in genere differt a conceptu entis infiniti conceptus entis in genere est analogus analogia attributionis per intrinsecam denominationem ioarctatur ad individua per magis determinatam expressionem realitatis Principium contradictionis immediate fluit ex comparation entis et nonentis' hujus principii formula defenditur contra aut 12 133. ART. I. - De rerum essentiis ueneratim. Quid sit essentia riuoli plieitur exprimatur divisio essentiarum in physicas et metaphysicas quomodo intelligenda vita sensu esssentia dicantur indivisibiles, necessariae et aeterna cognosci ab homine Possunt mon omnes Sed quaedam confutatur sententia Lockii contrarium asserentis 13 13S. ART. III. - De diverso entium statu Quid Sit ens existens quid possibilin possibilitas intrinseca et extrinseca de hae nulla quaestio unde illa pendeat- non certe ab ipsis rebus quae existunt pendet a Deo non a diVina potentia nec a divina voluiitate - sed ab intell0ctu necessario essentiam intelligente- vera doctrina declaratur et Probatur Solvuntur Objectiones 138-146.
CAPUT I. - DE PROPRIETATIBUS ENTIUM.ART. I. - De unitate entium. In hac quaestione tractanda aliquid etiam dicitur de multitudine, nec non decidentitate et distinctione. Unitas alia transcendentalis hinc omne ens est unum - alia praedicamentalis, cujus multae sunt partitiones, quid sit individuationis principium repugnantia numeri infiniti quid sit identitas et quotuplex quid et quotuplex Sit distinctio 14 151 ART. I. - De veritate entium. Quaestiones quatuor quid Verum addat supra unum negatur id esse aliquid absolutum est respectus ad aliquem intellectum trimari divinum, Secundari humanum quomodo id explicandum irror progressistarum, qui faciunt Veritatem ipSam mutabilem confutatur 151-155. ART. II. - De bonitate entium. Quid sit bonum riuoluplec quid addat Supra ens diversae boni partitiones Gmne en est bonum sibi et bonum alteri, quomodo hoc alterum sexplicandum sit relate ad Deum quid Sit malum et quotuplex, malum nonnisi in subjecto bono esse poteSt mali causa Physice bona per accidens bonum est mali
CAPUT III. DE SUPREMA ENTIUM DIVISIONE.
ART. I. - De substantia et accidente eneratim. Substantia est ens Per Se quomodo id intelligendum mum detur vera substantiae dem
444쪽
nitio - quorumdam definitiones motio substantiae duplex rutraque maxime realis - quomodo acquirattv - error Lockii-Definitio accidentis declaratur 15 163. ART. II. - De natura, supposito et per8Oua. Quid quaeque noti importet momen suppositi magis generieum tui persona addit notam rationalitatis - caeter habent communia Iersona est substantia singularis probatur hae substantia singularis est integra probatur haec substantia singularis et integra est tota in se Booti definitio - Duplex Sensus Oeis naturae, quo Sensu accipienda, cum inquiritur quomodo a persona disserat asseritur inter utramque dari distinctionem rationis cum fundamento in re - confirmatur auctoritatem Thomae 16 169. ARΤ. III. - De separabilitate accidentis a substantia. Quaestionis momentum mon agitur de accidentibus Odalibus, sed de absolutis et quidem de iis quae specialem iussuXum SubStantiae non requirunt, ut in existentia perseVerent - separabilitas accidentium quorumdam
substantia nequit ratione invincibiliter a positive demonstrari sed neque potest rati probare intrinsecam repugnantiam istiusmodi separabilitatis 16 174.
CAPUT IV. - DE PRAECIPUIS ACCIDENTIUM SPECIEBUS.
ART. I. - De quantitate. Non est quaestio de quantitate perfectionis aut virtutis, sed de quantitate molis monte entitativa, quae a realitate corporis non distinguitur - sed de dimensiva - non de aptitudinali, sed de actuali suantitas dimensiva realiter distinguitur ab sentitate substantiae eo Ores&- ejus formalis ratio continetur in Xtensione a tium quoad se - non in extenSione quoad loeum meque in aliqua alia Proprietate 17 180. ARΤ. II. - Derii talitate. 1. Quaedam de potentia traduntur- potentiae definitio - potentia activa et passiva potentia Obedientalis quide profluat potentiarum in specie disserentia - 2. Quaedam de habitu traduntur-quid sit labitus entitativus et Operativus - acquisitus et infusus - num detur habitus naturalis, quaedam notantur de habituum incremento et diminutione 18 184. ART. III. - De relatione. Relationis elementa relatio logica nullam praebet dissicultatem - quaesti praecipue de relatione reali ad hanc habendam tria requiruntur liorum declaratio relati mutua et non mutua - ejusdem a diversae denominationis - quo Paeto intelligendum effatum relata sunt simul tempore et cognitione aetationes reales
CAPUT V. - DE CAUSIS ET PERFECT. ENTIUM.ART. Ι - De causis entium. Quid causa differat a principio Causarum quadruplex genus - hie proprie quaestio de causa emetente - triplex hujus status - causarum meientium partitiones- habet mens nostra ideam causae emcientis-hujus natura magi declaratur, causa continere
445쪽
debet perseetionsem quam tribuit offectui mi causa agat in praeexistento subjecto huic vel per se, vel per aliud requirit ut sit praesens tep gnantia aettonis in distans 18 195. ART. I. - De entium perfectione. . Spectata realitate ens finitum et infinitum motio limitis partim positiva partim negativae finitum non est negatio infinit Hen finitum simplex vel compositum Infinitum ab indefinito differt, infinitum non est finitum interminabiliter auctum
2. Spectato existendi modo aen neceSSarium et Ontingens in immutabile et mutabile Mutationis natura declaratur in aeternum et temporaneum temporis et aeternitatis natura declaratur 3. Spectatis
entium relationibus 'Ordinis definitio et elementa - quid sit pulchrum expenduntur definitiones 19 201.
CAPUT J. - DE MUNDO VISIBILI GENERATIM.ART. . - De mundi oristine Triplo hypothesis prior recurrit ad existentiam materis improductae- duplex eam eXponendi modus declar tur eonfutatur ex eo quod ens improductum nequeat esse limitatum et mutabile Altera hypothesis est Pantheistarum Iantheismi triplex forma- probatur repugnantia identitatis universalis respondetur praecipiis objectionibus vera sententia Origo mundi per creationem-declaratur definiti in probatur mundum nullam aliam Originem habere potuisSe 202-212. ART. I. Me ne creationis. Non quaeritur utrum detur finis, sed quinam sit non est quaestio de fine qui sit causa dotem inans volitionem divinam sed de filio operi divino praestituto hic alius est primarius: gloria Dei extrinseca alius secundarius hominis felicitas definitiones declarantur manifestatio divinarum perfectionum est ad quemdam gradum limitata mundus relative tantum Optimus an homo Praecipue sit finis secundarius totius creationis visibilis 21 218. ART. III. Me mundi initio. Non est quaestio de mundi antiquitate
petaS mundi nequit certo constare multiplex explicati Mosaicae Os-mogoniae' inquiritur utrum mundus semper extiterit, vel aliquando incoeperit 'ratio hoc alterum invincibiliter suadet argumenti adverSariorum nullus Subest valor - quaestio de possibilitate aeternae creationis Pauci declaratur sententiansegans videtur probabilior 21 225. CAPUT II. - DE MUNDANIS CORPORIBUS SPECIATIM.ART. I. - De natura corporis inoi uanici Systema triplex juxta atomi eos Orpora constant imi a realitate extensa atomismus mechanicus et hi micus hujus fusior declaratio-juxta dynami eo Corpora constant realitatibus inextensis, systematis favorabilior forma Systema Aristotelico-scholasticum admittit materiam primam et formam substan-
446쪽
tialem horum specialis declaratio Monsutantur atomismus et dynamismus detonditur systema scholastieum 225-233. ART. II. - De natura vestetalium. Enucleatur Oneeptu vitae Musoreponenda est in immanentia actionis - ita in actu primo et in actu Seeundo Iro diversa actionis immanentis Perfectione diversa datur vita hujus triplex gradus - hic quaesti de Vita egetativa - ad hanc generalis vitae definitio coarctaturis triplex egetalium functio - principium vitale plantarum distinguitur ab entitate et Viribus materiae- quod triplici argumento probatur 233-240. ART. III. De natura antinaNum Animalia a vegetabilibus pocineo dissorunt sensibilitate gaudent - sensibilitatem quinam brutis denegaverint confutantur- est in animalibus anima SenSitiVa - quae est forma substantialis- hujus origo daeultates animalium enumerantur horum Pera rationem rodunt non in ipsis, Sed in Supremo artificae intellig0ntia distituuntur 24 244. ART. IV. De patio et loco. Spatium est extensio in longum latum et profundum 'patium absolutum est OSSibilita eXtensioni&- non autem immensitas divina me realita quaedam a Corporum eXtenSione distinet, Loeus est spatium limitibus circumSeri Ptum doeu Corporis intrinseeus et Xtrinsecus - corporum circumSeriptiva Praesentia, non tamen SSentialis, Orporum compenetrati num possit Stendi repugnan&- possibilitas circumscriptivae multilocationis corporum 45-252. CAPUD III. - DE MIRACULIS. ART. I. - De natura miraculi. Est opus in se mirabile, non autem in opinione hominum tantum datur conssietus quidam inter miraculum et Vires naturie- quomodo id Xplieandum riuaenam Sit natura quam miraculum Superat quotuplici modo - miraculi causa ostieiens solus Deus, non tamen Omne opus divinum est miraeulum hujus causa finalis continetur in altiori Providentis Ordine - quorumdam definitionum ambiguitas et falsitas 253-257. ART. ΙΙ. - De possib et Ouno8. miraculi. Unde repetantur arginmenta ad negandam miraculorum possibilitatem - his respondetur Statuitur contingentia legum mundanarum hiraeulum non cessat esse possibile etiamsi quaedam seges ex corporum essentia ProVenire dicantur Miraeula cognosei OSSmit - ConStare Potest eadem non provenire ex occultis naturi viribus Mantur insuper criteria ad O discernenda miris, quae mali Spiritus enacere possunt 257-265. ARΤ. III. - De psenomeni mesmerismi. Haec neque omnia admitti, neque omnia negari OSSunt quaedam certo constant diorum causa nequit esse aliquid materiale, ut tenent Fluidistae isse debet aliquoden Spirituale, anima humana raestantius mon Deus, neque angelus bonus - ergo est Spiritus malus - quod ipsi eXporim ntorum patratorses non negant illaenomen meSmerica vim miraculorum non labefactant . 4 265-269.
447쪽
CAPUT L-DE ANIMAE NATURA, UNIONE, ETC. ART. - De animo natura. Anima est principium quo homo sentit. eogitat, et vult - hoc principium est substantia, quia est subjectum e durabile accidentium est unicum est Simplex et spirituale - utraque notio declaratur Mependentia intrinseca et intrinse'. quomodo Xplicanda cur non repugnat in eodem ente - Simplicitas animae demonstratur ex faeto Sensationis spiritualitas ex actibus intellectus et voluntatis respondetur Objectionibus 27 282. ART. II. De unione aninis et corporis. EX utriusque unione resultat ima natura composita hujus declaratio et probatio- resultat etiam una Persona, quia imum S attributionis Subjectum anima est forma substantiali corporis non quatenus Spiritualis QSL- Sed quatenus continet perfectiones formarum inferiorum dat corpori ipsum esse corpori S-systema Ssistentiae, annoniae, initimus physici rejiciuntur anima est tota in toto corpore et tota in singulis artibus - quomodo id explicandum 'quid adversarii dicant - Objectionibus satisfit 283 96. ARΤ. III. - De Ortyine et duratione a uinuP. origo animae per creati Dem - quaenam Orporis origo aliquid do transformismo, in nota anima producitur quando corpori imitur - quo praecis tempore nequit definiri animae immortalitas probatur ex eo quod nullum detur moti-Vum eam anni hilandi et X e quod plura moti V eXigant animae e Petuam existentiam aria asseruntur: aninu natura finis creationis; desiderium felicitatis respondetur objectionibus .... 29 306. CAPUT II. - DE POTENTIIS ANIMAE.ART. I. impotentiis sensibiliter co9noscit iris. Quid sint riuotu Plice Sunt-Rgitur praecipue de ipsarum actu, Sensatio est actio immanens et cognoscitiva ad eam habendam praeter facultatomis objectum requiritur imi inter utrumque - et quidem in ipsa facultate cluserunte habetur per speciem impressam in hujus tamen receptione non consistit Per Sensationem attingitur immediate objectum concretum 306 310. ART. II. - De facultate intellectualiter coynoscitiva Hujus nati s objectum materiale sest omne ensis Objectum formale rerum essentiae Objectum proportionatum essentire rerum materialium mnica datur in homine facultas intellectiva, diversum sumit nomen pro aetuum diVe Sitate Me deis posto ageturi judicium non est actus voluntati&- indicium situm est in apprehensione convenientiae se discrepantiae judicium non est aetus reflexus - cur ratio adhibeatur ut differentia specifica in homine definisendo defenditur hominis definitio animal rationale, contra aggreSSione quorumdam 31 310.
ART. II De appetitu sensitivo et rationali Appetitus est incli
448쪽
natio entis ad bonum sibi conveniens - quid sit appetitus naturalis, quidelicitus - hie sensitivus vel rationalis, appetitus sensitivus est facultas organica - ejus organum Praecipuum est cor eju Objecthun est boum sensibile appetitus concupiscibilis et irascibilis appetitus rationalis proprio nomine voeatvi Voluntas, quaenam Sit Volivitatis natura quodnam ejusdsem objectum riuolupte actus - quid intersit inter actus elicitos et imperatos - quomodo olivitas ab intellectu moveatur et eum moveat 31 320. ARΤ. IV. De humano voluntati libertate Libertas moralis ot physica - libertas a coactione et indisserentiae, libertas proprio consistit in indiffersentia mon modo objectiva et passiva, sed etiam activa spectat Objecto, partitur in libertatem contradictionis, specificationis et contrarietatis libertas omnis supponit imperfectionem Vel in subjecto, vel in objecto, libertas arbitrii probatur e teStimonio OnSeientiae e ratione AE absurdis is Commimi consensu - argumentim Bergier contra fatalistas, libertas non est facultas sui generis - reperitur so maliter a voluntate radicaliter in intell0etu in aliis facultatibus per quamdam participationem 32 328. ART. V. - inuntur objectiones. Illud quod determinatur non est liborum, quod Deus praevidit necessari futurimi St - actu Omnes Voluntatis sim necessarii secessitato antpeodento admissa libertate, scientia infinita ab sente finito depsenderet Deus non esset Causa uniVe Salissima, his respondetur - objectio quaedam e necessitate judicii praetici duplex modus eam solvendi mos negamus judicium praetieum esse Semper necessarium - asserimus cuin judici praetico libemtatem posse componi 32 334. CAPUT III. - DE ACTU FACULTATIS INTELLECTIVAE.ΑHT. I. - De Oristine dearum. Quaeritur quomodo in homine habeantur notiones illae, quae quidditates enim repriesentanu has quidam faciunt innatas - alii efformari putant contemplando ideas divinas, vel actum Dei creativum - alii haberi dicunt per humanum magi Sterium Opiniones istae indireete confutantur probando Systema scholasticum esse admittendum, uXta hoc cognitio humana XOrditur a Sensibus hinc primae deae aequiruntur per abstractionem a Sensibilibus mens intelligendo abstrahit et abstrahendo intelligit - quid sit illaiminatiophantasmatis, lumen intollectuale verbium mentis, probatur SyStema Seholasticum ita explicare originem dearum ut nihil admittat absque ratione sufficienti mihi quod non sit consonum naturae cognoscenti et eXperientiae 33 343. ART. II. - De vi ac natura conceptuum universalium. Multiplex circa liniversalia philosophorum opinio - alii asserim ea non esse nisi mera nomina - alii conceptus mere subjectivo - alii alii s realiter universales - vera doctrina tenet universalia efformari a mente chorium
449쪽
damento in re discrimen inter universale directum et reflexum quo pacto utrumque diei possit objectivum 'mive ale spectatum quoad praedicationem Objectum non habet eumdem essendi modum in re et in mente multa in hoc falsitas - probatiu eXiStentia idearum liniversalium in mente Marum objectivitas extra mentem modu ea e man-diise laratur M' ', V 1. ARΤ. III. lincultates contra utramque the8im. Sserim adversarii essentias rerum non cognosci niSi ratiocinio iraeeiSionem essentis a notis individuantibus fieri non posse, quia ab his non est sejuncta motaSeSSentiales, ut tales, a mente cognosci non posse, nisi detur praevia idea abstraeta MSSentia nullo pacto contineri in perceptione sensitiva aes extra mentem esse contingentes et mutabiles, ideas e contra repraesentare aliquid necessarium et immutabile, ideas nostras veritate destitui nisi conferantur cum deis divinis- his respondetui' MI .55.
ERT. V. - De oynitione rerum individuarum. Agitui imprimis de
individuis corporeis mae cognosciuitur, quia se his intellectus judicat eadem cognoscit intellectus per reditum in facultates sensitivas quomodo id explicandum Muplex de anima nostra cognitio- animae essentia non cognoscitur ni Si ratiocini Ο - Xistontia cognoscitvi peractus quid juxta D. Thomam sit cogniti aniniae labitualis Mu modo mens nostra assurgat ad deam Dei duplex Dei cognitio declaratur 35 359.
CAPUT I. - DE DEI EXISTENTIA ET ESSENTIA.ART. . te Dei existentia Dei existentia probari indiget probari potest non a priori neque a simultaneo Ἐsed a posteriori tum existentia Dei possit ignorari ariplex atheismi forma Meterminatur quaesti in existentia Dei Probatur ex rerum contingentia - mimilanus ordo paucis describitur requirit causam a materia distinctam se uasio se Dei existentia est fundamentima subj0etivum totius moralitatis habetur apud ultas quas ille gentos inquisitione firmatur exinde deducitur eam falsam esse non posse - Solvuntur dissicultates 361-372. Τ. II. - De Dei essentia. Per analogiam sex rebus creatis, ipsa divina pssentia spectari potest physice et metaphysico rhysica Dei essentia XPrimitur Per entis lenitudinsem con septum entis infiniti male quidam explicant Hens infinitum omnes continet perfectiones se fectionum Variae species quomodo in Deo sint probatur Dei infinitas - fit gradus ad essentiam sei metaphysicam quid lio nomine veniat reponenda est in seitato, hujus declarati set probatio 372 78. KRΤ. III. - De Unitate Dei. ii hoc in loco do unitate se agatur unitas singularitatis et simplicitatis Deus est ens essentialiter unicum quaedam de polytheismin sententia ualistarum - unitas Dei deducit
450쪽
ex infinitate - ox conceptu enti a Se - ex ipso miindi ordine, In Deo nulla compositi realis, quia eS ens infinitum, nulla compositio m ta- physica, quia nihil in Deo concipi potest ut determinans et determinabile Deus est actus uriSSimus, quaedam de anthropomorphismo, in nota 37 384. CAPUTII. - DE ATTRIBUTIS DIVINIS. ΑRΤ. I. De attributis dirinis eneratim. Quid sit attributiun stricto loquendo amite desumenda attributorum diVinorum partitio, quomodo intelligenda partitio in attributa positiva et negati Va aetate ad distinctionem attributorum Dei duplex vitandu eXeeSSUS non diStinguot realiter ab essentia me inter Se - non est quiestio de distinction inter divinas Personas distinguimitu logice cum fundamento in re ad recte loquendum de divinis aliquot normae traduntur et explicantur . 38 388. ARΤ ΙΙ - De quibusdan ultributis peciatim. Deelaratur Conceptus immutabilitatis, probatur Dei abso ita munitabilitas - quomodo immutabilitas consistat cum aeteris divinis perseetionibus Meelaraturionceptus aeternitati - probatur Deum SSe aeterni Un- coexistentia rerum creatarum eum aeternitate divina quo Sensu admitti, quo Sensu rejici debeat - Declaratur Onee9tu immensitatis Iraesentialitas infinita confertur eum attributo ubiquitatis, probatur divina immensitas IM-394. ARΤ. III. - De scientia Dei. Deelaratur hujus natura in scientia divina potentialitas nulla Gmnia attingit per uniem actum qui idem realiter est a divina essentia, scientia divina terminatur ad Objecta sed ab his non determinatur Hunica est poetato actu, multiplex Spectatis objectis multiplex in scientiae partitio fusior explanatio scientire simplicis intelligentiae visionis et mediae is e de utra tu illa participat ejus objeetum est futuri bile liberum, dissicultas sest in modo quo Deus cognoscit actus liberos tum absolute, tum conditionato futuro - eos cognoscere nequit in dispoSitione voluntatis, quia determinationem non habent meque in decretis suis, quia hic modus eum humana libertate non Videtur posse componi Mos cognoscit in seipsis - quomodo id intelligendum 394-402. ART. V. - De in tua voluntate. Quaenam ejus natura - est nullis mutationibus ObnOXix a Se respuit actuum successionen et multiplicitatem - est essentialiter saneta bona et justa - est etiam libor, declaratur divina libertas Monsistit in intrinseca indifforsentia relationis divini eius ad objecta extrinseca - objoctium pri neeps et noeessarium divim voluntatis est bonum infinitum - Objectum Secundarium et liberum bona finita, quomodo divina voluntas se habeat ad malima-malum physicum velle nequit ratione sui. Otos ratione alterius halum morale impedire non tenetur, ii et illud Prohibere debeat Meclarantur Praecipuae partitiones divina voluntatis 40 409.