De lingua Sabina

5쪽

SCRIPSI

7쪽

SCRIPSIT

IACOBUS ET OP

PRAEFATUM EST

MDCCCXXXVII.

9쪽

Si quis miretur, quod ego potiSsimum, cujus sententia

per Dr. Seebodium Hannoverae edito r. di de Sabinorum lingua in medium prolata ab auctore hujus dissertationis impugnatur, ab eodem rogatu hasce eruditionis ejus primitias brevi quadam praefatiuncula viris doctis tradere

susceperim Sciat, memet ipSum, gnarum, quam parum

satisfaciant ea, quae scripsi, diligentius in eandem rem in quirentibus, dubitantem adhuc auctorem, quid equidem sentiret de ipsius conatu hortatum esse, ut perficeret id, quod meditaretur. Neque enim is Sum , qui se vel solum vel in omnibus verum VidisSe putet, aliisque contradicentibus obstinate refragetur; sed sicut ipse libere prosteor, quae sentiam, sic alios libenter Vide indagantes, quid probandum sit vel rejiciendum, Praesertim illos, qui veri tatis studiosi non tam quaerunt, quid reprehendendum sit, quam quid verisimile videatur. Ex iis igitur, quae dissertationis hujus auctor ante mecum Communicarerat, satis

persuasus, illum nonnisi veritatis amore dissentire, eo libentius eum excitavi, ut nihil aliud spectaret, nisi quod ipsi verum esse vidEretur, quo magi Sperabam , fore, ut e duabus oppositis sibi sententiis ea, quae probabilior esset, facilius possit agnosci. Accedebat autem, quod ipse jam perspexeram ex Umbricae linguae Studio, nimium progresso mihi in proferenda mea gententia redeundum esse ad certos quosdam limites, quos nec ultra nec citra rectum consistere posset quod ut indicarem, in annoveranis

Ephemeridibus numismaticis ro re hoc gentis Umbricae stemma edi jusseram: s

10쪽

et m

idi m