Tractatus De Papa

471쪽

Prop. X . - Concilium c umenicum potest esse, non tantum utile sed etiam stricte necessarium, ad hoc ut haeretici vel schismatici ad sinum Melestiae de facto reducantur, vel saltem grassari et E clesiam exagitare desinant 560 Prop. XI . - concilium Oreumenicum pol est Esse, non tantum utile sed etiam stricte necessarium, ad hoc ut de facto evellantur aliqui errores inter catholicos exorti, quin errantes extra Ecclesiam projiciantur 162

Prop. XII . - Ad emcacem abusuum ac vitiorum emendationem, non tantum utile, sed Stricte necessarium esse potest concilium secumeni eum MIProp. XIII . - Licet concilium secumenicum stricte necessarium esse possit ad effectus in tribus ultimis propositionibus enumeratos, Vera Sitnui .remanet communis Bellarmini et aliorum eatholicorum doctrina, nimirum concilia creulnenim non esse absolute necessaria 565 Prop. XIV . - Absono a gallicani sIstematis propugnatoribus objiciuntur Patrum textus, qui conciliorum oecumenicorum necessitatem asserere videntur 5638 4. - Ad quem pertineat concilium cecumenicum convocare 165 Prop. I . - Concilia oecumenim legitime celebrari nequeunt sine auctoritate Romani Ponti scis . . . . 565 Prop. IΡ. Potest concilium cecumenicum legitime convoeari ab alio quam Papa, verbi gratia, ab imperatore, dummodo Papa consentiat . . . . . . 569

Prop. IV. - Uret concilium illegitimum initio luerit ob laetam sine auctoritate I apae convocationem, potest legitimum seri, superveniente Pontificia ratiliabitione 560 Prop. IV . - concilium initio legitimum, si continuetur post pronuntiatam a Papa dissolutionem, statim evadit illegitimum . . . 569 Prop. Ab imperatoribus convocata concilio incumenica, vel cum Romani Pontificis consensu con Ocata sunt, Vel nunquam recepta sunt ut legitima 569Mta. - De casibus extraordinariis, ob quos sine auctoritato Papae convocari posse concilium, Non quidem perfecte secumenicum, sed tamen aliquo sensu generale, tradunt doctores catholici . . det g 5. - Quinam ad concilium aecumenteum sint vocandi 575 Prop. Ρ. - Nullus laicus est necessario ad concilium vocandus ut

jundex sit et suffragium serat 575 Prop. II . - De jure ordinario vocandi sunt et jus sui Dagii doeisivi habent Episcopi omnes jurisdictionem habentes 579 Prop. III . - Ad concilium cecumenicum vocandos et cum decisivo suffragio admittendos esse omnes Episcopos iurisdictionem habentes, est jus divinum, quod nulla humana auctoritas immutare potest 580 Prop. IV . - Episcopi nondum consecrati, sed jam episcopalem jurisdictionem in aliqua dioecesi obtinentes, videntur ad concilium vocandi, et cum suffingio decisi vo admittendi 582Diuitiaco by Corale

472쪽

Prop. V . - probabilius non tenetur summus Pontifex voeare ad concilium et admittere cum sussi'agio decisi vo Episcopos qui tit Iares seu anulares seu in partibus nuncupantur 182

candi sunt et suffragium decisivum habent. An autem ex jure divino, vel solum Pontificio, controvertitur 585 Prop. VII . - Abhates exempti, etiamsi jurisdictionem quasi episco- . palem non habeant nisi in monachos suos, ad concilium sunt v candi, et suffragium decisivum habent, ex privilegio et consuetudine 586 Prop. VIII . - Generales ordinum religioSorum superiores, sex privilegio et consuetudine sunt vocandi et cum suffragio decisivo admittendi 592 Prop. IX . - Procuratoros Episcoporum in contilio Tridentino non habuerunt suffragium decisivum, sed dumtaxat consul livum . . . 5973 6. - Αd Romanum Pontificem pertinet jus praesidendi conciliis creumenicis Itas T. - Λd Romanum Pontificem pertinet jus concilium oecumenicum dissolvendi et alio transferendi 4osi' 8. - Quot requirantur Episcopi ad oecumenicitatem 405 Pron. D. - Ad concilium generale per Se necessarium est ut convocatio ipsa generalis sit, id est, ut omnes Episcopi Ecclesia, qui pastores sunt et iurisdictionem habent, quoad fieri possit convo

cemur . . . 4M

Prop. m. - Γt concilium generale sit, necesse non est convenire omnes totius Ecclesiae Episcopos, imo nee majorem eorum partem. . 408 Prop. III . - Γt concilium generale sit, necesse est intervenire per Se vel Legatos suos Romanum Pontilicem sigProp. IV . - Dari potest vera repraesentatio totius Ecclesiae, ac proinde concilium oecumenicum esse potest, licet adsint pauci simi ex occidente Episcopi cum multis orientalibus. et vice ei sa. 408 Prop. V . - Sufficientis ad secumenicitatem repraesentationis Ecclesiae certum argumentum est, ipsamet incumenicitatis declaratio, a concilio cum Papae assensu, vel etiam a solo Romano Pontifice

facta. . . . . . 409

Prop. m. - Licet impossibile sit privatis doctoribus Episcoporum numerum determinare, infra quem deliciat incumenicitas, in praxi tamen aut nullum intervenit dubium de uniuscujusque concilii secuinenicitate, aut si contingat, facile omnino diluitur 409fis. -- Episcopi in concilio non sunt meri consiliarii Papae, sed veri judices . ust

g 1. - Quid requiratur ex parte Romani Pontificis, ut concilii cecum ni ei iudieium circa fidem et mores insallibile sit et ad credendum constringens 414 Prop. I . - Desinitio concilii secumenici circa fidem aut mores, priu-

473쪽

Sente personaliter et assentiente Papa, insallibilis est et obligat

ad credendum . . . . . . . duper Legalo' postquam ab ipso Papa confirmatum est, est insalli

bilis recula fidei . . . . . ........... vi

Prop. III . Quando Legati habent a Papa instructionem clo relitis definit. desinitio statim est insallibilis regula fidei, quin expre- Prop. IV . - Αbsente Papa, et ejus Legalis particularem instructi nem non habentibus, definitio concilii, quamvis consentientibus Legatis saeta, non ost regula sidet ante obtentam a Papa confirmationem . . 420 Prop. D. - Generalis concilii definitio contra instructionem a Papa missam, nunquam esto poterit regula fidei, etiam accedente Logatorum adhaesione . 426 Prop. VI . - Desinitio concilii, dissentientibus Legatis qui ii tamen particularem instructionem habeant, non est regula fidei 420 g 2. - 0uid requiratur ex parte Romani Pontificis ut concilii ineum ni ei leges disciplinares vim obligandi habeant 426g5. - Quid requiratur ex parte formae, ut aliquod dictum generaliseoncilii habendum sit pro definitione fidei, ad credendum obligante. 427g 4. - An et quatenus requiratur Patrum concilii diligentia in exquirendn x Pilato ad fine ut eorum definitio sit insallibilis et ad er dendum obliget 422

Pron. I . - Communis videtur catholicorum doctorum sententia. praerequirens diligentiam, ut Sive Papa, Sive concilium cecumeni eum in allibilitei' definiat 422 Prop. II . - Plerique doctores catholici diligens examen prae requirentes, simul tenent contingere non posse ut examen istud omittatur, et ob istam omissionem erronea sit Papiae vel concilii gen

ratis desinilio 450 Prop. III . - Ιlli doctores si qui sint i qui simul tenenti et praerequiri diligens examen, et contingere posse ut omittatur sicque concilium oecumenicum vel Papa erret in desinienda fide, omnino deserendi sunt tanquam erronei ac inducentes in haeresim . . . 452 Prop. IV . - Insallibilitas Papte, necnon concilii cecumcniei in des nienda side. non dependet ab ulla humana diligentia seu ptaevio examine UbProp. V . - Sive praerequiratur, Si Ve non, diligens Examen, nunquam contingere potest ut ex desectu hujus conditionis erronea

sit desinitio fidei 455Mta. - De requisita libertate, ut desinitio fidei sit insallibilis remissi vo 455

cap. III. - De celebratis hactenus conciliis cocumenicis remissive). . . 455