Grammatica Hebraica auctore Edwardo Slaughter S.I. item Chaldaica auctore Io. Dav. Michaelis

발행: 1843년

분량: 173페이지

출처: archive.org

분류: 어학

141쪽

138 sa MD ATI E CHALDAI EHic quoque suspecta puncta esse possent, nisi illis opem ferret syriasmus occidentalis, bis etiam posita litera n , scribens etc.. n daghostiatum regulae r. paragrasu VII. non subjectum est, id est non transponitur eum prima radicati sibilante. Vide Exti. Iv. , a I. , Dan. II. 4 6.

Hat,et praeterea haec conjugatio aliam formam, propius ad Uriasmuin accedentem, C pnN , in omnibus temporibus modisque usitatam, ut Dan. IV., 9., Jer. XXXIII., uet.

Huc et reserendum Pan N Job. xxviii. , 23. quod vitiose punctatum J anN alii in exceptionibus singularibus numerant. In Pasi et Itiliaphat nihil anomaliae, nisi quod media radicalis solet in mobile mutari, Cip , C pnN . Notum id ex hebraismo. Forma Ρoel et Π Inri Dan. iv., 34.;

V., 23. hebraigat , estque in chaldaicis rarior.

Aphel habet in

Praeterito Infinitivo Imperativo

hace modo monebo :I. Licet etiam praeformativis suturi et participii hametasubiicere, ut Dan. II., 44. ; , 9. E . a. Formam integram futuri, quao ri charactoristicum sorvat, licet utroque modo punctare, C priri et C priri Dan.

142쪽

XVI. DE VERBIS MED. MD. VAU VEL IOD. QUI c. ias

3. Ab Aphel oritur Hophal Dan. vii., 4. , ctuante punctatione inter , n* pri, Ca-llanique o dicis lectionem n p . Prima analogiae opume conveniens. 4. p νὴ arctatur, a. Sam. XXII., 2., non est, ut Punctator voluit, participium Aphel, sed passivum Pael, punctisque his instrui debuisset, p p . Hanc observationem, in uno exemplo positatu, ad plura similia transferes.

XVII. De rectis tertiavi radicalis Aleph et He quiescentis.

Verba hebraeorum tertiae radicalis N et ri quiescentis nullo indicio distinguunt chaldaei: universa per H scribunt, cujus loco in Daniele quidem et Egdra non raro ri ponitur, sed pro Scue, nullaque certa orthographiae lege. Scriptio per Nest genuina aramaea, apud syros quoque occidentales sola usu

recepta.

In praoterito PeaI duplex flexio:

a pers.

Tertia persona sing. sem. , scribi quoque potest a. plene servato Dan. II., 35. a. per Pathain, n ri Dan. II., 35. Dan. IV., I9.2x. quin et aliqui codices, quos inter Cassellanus, pleniorem quoque serinam per pathach scribunt, Dan. II., 3 S. Disiligod by Gorale

143쪽

IUGEAMI TICAE CHALDAICAE Quod in secunda persona n sine daseest habeo, secus quam alii grammatici, in eo secutus sum auctoritatem exemplorum Dan. II., 31. 34. 41. 43. , analogiamque regulae f. V. i. a . A malice quoque selioli destitui vitabis Dan. IV., 3 9. n'a' , sed cum varietate lectionis. quiescens primae I ersonae moveri incipit, accedente sunfixo , Dan. Iv., 27. An da aedificaui illam. Typiis niter, quem reliquae conjugationes omnM Sequuntur , hic est: sema

commune masc.

a pers.

a Persia Pera.

Ad hunc typum flectes cum nonnulla verba Ρeat, atque omnia Ρῶl, liam praeterita reliquarum conjugationum omnia, Quod tertiam sol n. sing. cum ) d bessitato scripsi, ac plur. NN cum H duplici, seci e luidem Ox mplorum auctoritate : nec tamen represtendo grammaticos, qui aliter lis,ent. Colligam, sorie in posterum, utriusquo seriptionis exempla. . . In eadem tertia persona invenies quoque, in singulari P n ri, et in plurali in Dan. III., I 3. ', VI. , I 8. Infinitivi sunt, in Ρes . Invenies tamen et mutato in s J, 'Urm Η . r. , v. et, ac si esset in statu emphatico, ri rata Eadr. v. , 9. Ante suffixa regulariter N in transii: Dan. II r. , 19. π u. Diqiligod by Corale

144쪽

et fem.

1, sing. pluriSciendum autem, hameta in 't, non licentia punctatorum Poni, sed ex regula, atque syriasmi occidentalis analogia.

Futura omnia, in N J, iri J, aut desinentia si e flectes:

a pera

a persi Pera.

es, I

a peras pers

reperies tamm et Dan. VII., 26. - . , IO.

XVIII. De uersis defectiois et geminatis.

Verba primae radicalis a eamdem habent anomaliam, quam apud hebraeos, a schevatum in medio vocis elidentia, et perdagheis compensantia : quae cum ex. grammatica hebraica satis Disitig le

145쪽

GRAMMATICAE CHALDAICAE

nota sit, non opus duco, paradigma adscribere. Id unum sciendum , frequentius apud chaldaeos a saevatum retineri, verbumque ad paradigma regulare flecti. Vide Dan. II., I 6.; Egdr. IV., 13.; VII., Io. In nr N Eiar. v. , IS. Schevh ante literam dao standam positum consuetis regulis repugnat; magis analogico habet Cassellanus Prire. Da Verbis mediae radicalis geminatae tenendum, chaldaeos

inediam literam elisam, modo id fieri possit, in prima radicali compensare, p' N pro plo IN; fieri autem ubi id nequit . tertiae radicali daDein compensativum imprimere: porro Moeshs is primae radicalis nonnunquam is a saevatum resolvere. Vide f. V. a. αδ-Dan. II., a S. et VI., I9. IV., 3. Ρraeteritum Ρεί flecte: fem.

a pers.

u pers.

pers.

Quod Dan. it., 3, invenies pη, sorte ad Iapsus

ctatoris reserendum; in Cassellano certe codice per palliach oldainesti sorte scribitur. Dan. v. , io. duplex est et diversa lectio a librario et punctatore in unam conscripta: nempe alii eodicos habebant ad formam paradigmatis persecti , quod adpellari debuisset; alii : illam lectionem so-cuti ουunt, qui consonantes, hanc, qui puncta descripserunt. Est ergo aliquod tanquam heri et heihib. Infinitivus est , si prima radicalis gutturalis sit, ad Diuitiged by Corale

146쪽

XVIII. DE VERBIS DEFECTIVIS ET GEMINATIS. 143

regulam gutturalium mutandus, ut iridi, : imperativus vel , , sic flectendus:

Fulurum: fem. commune maSc.

Participium activum, sive persecte formari potest , p Lexit XVI., a. 3., sive contracto ,p. In Danielo illam sorinam literae, hanc puncta sequuntur, IV., ε , V., 8. Tota conjugatio Ithpeel dupli m flexionem habet, integram, , et contractam , media radicali in ri characteristico compensata, ,pri N. Ad hanc reseres et Levi LX., 19.; XI., 32. Si puncta sequaris ; potest enim et demtis punctis essE Itthaphal. Pael et Issipaal omni anomalia vacant: bp,p enim non ad illas, sed ad quadrilitera reserendum.

Aphel , Itinaphal ,pribi, Sceaphel , pro quibus,

et forma integra, invenim Dan. Iv., 9. et in Thargumlin ΠU ma numisit, NVN manumissus est, paradigmate opus non habent. Dan. v. , 7. saegol habet ob sequentem gutturalem Lamelgalam : et byri Dan. v. , 13. 15. ad II hal pertinet. Seoaphul in forma contracta simulat verbum

primae radicalis , unde factum, ut per errorem 3ed u8u confirmatum , nova Vprba primao radicalis . confingeronlur. Α Σ ΠincaIvit, est Aphel tari. , tirere, denigrare; sed inde in P alexstitit ΣΠΠ nigrescere, cum suis derivatis. Diuiti eo by Cooste

147쪽

DE NOMINIBUS. XIX. Genus nominum.

Genus nominum duplex, masculinum et semininiun, significatione noscitur et terminatione ; illa, ut apud hebraeos ; hac, ut feminina sint in a, i et u terminata, reliqua omitia mas lina. Quod ut paulo dicam distinctius, primo sciendum, terminationem non dici litoras omnes vel syllabas, in quas nomen desinit, sed solas servitos. Iam sunt seminina, quae in statu absoluto singulias numeri terminantur

. in N. , seu ejus loco, ex imitatio no hebraismi, in n. , ut N pri sapientia. u. in et in, ut bra, a, nempe haec sunt v eopata pro et ri , a, n etiam, quod apud hebraeos

nota seminini est, in statu constructo reditum. Scio, quod huic regulae addi posset, 'an 'rias, n)2, collega, sed prudens omitto. Alterius enim formae semininae punctum cholem incertumi alterius I syriacis potius quam chaldaicis exemplis firmatur: sac autem utrumque recto se habere, formae sunt rariores, quibus nolim memoriam discentium onerare , terminationibus a , i, u, quarum oblivisci vix volens poteris , contentus.

XX. Numerus nominum statusque tripleae. Status emphaticus copiosius e licatur.

Numerum chaldaei habent, ut hebraei, singularem, dualem, et pluralem, legibus iisdem ponendum. De terminatione infra Videbimus. Statui absoluto et constructo, id est regenti genitivum), Disitir le

148쪽

0. NUMERUS ET STATUS NOMINUM. 14.

tertium addunt, emphaticum , in quo declarando cxemplis milii linguae sevitanicae utendum est, cum latina liqgua ipsa articulo carens, ' minus in explicandae status empliatici naturae

commoda.

Norunt mel cives omnes, alticulum nos tulero, dor, die,

md . A, L, io, quem nomini desinite posito, nec tamen proprio , praemittimus; aliudque esse, koenig, eis koenig, der Oenig; re. tin re, si re. Exempla habe: Georg der dritte inard - μhre et 76o stoenig. Gorgio III. fu fatio re neu' anno I 6o : indosnite, et universaliter. Im inhre 177α sed eis komst sterben. Neir anno 377 a.

morra un re: indefinite, ita ut hujus vaticinii eventum praest e omnino ausim certus, si quem eo anno regem Eu Pae, Asiae. Africae , Amstricae, aut terrarum incognitarum, moriturum. Ieder Unterthan wuerde sicli secuen, enn der Menignaeli mulachland kaeme. Ogni Suddito si raIlegi era, quando ii Re perra in Germania: definito. Quilibet intelligit, do nostro Rege sermonem GSB.

praecedentibus oportet de aliquo individuo rete sermonem, eiusque nomen expressum suisse. ' . ' . Menig hat gestohlan. Nomen proprium, articuli non egens ;nec vertenda verba: rex furatus est, sed: Menuitιs furatus est. Hunc articulum nos quidem germani habemus, dedimusque, tanquain insitione in linguam latinam secta, victae a majoribus 10 Diuitig Corale

149쪽

GRAMMATICAE CHALDAI Enostris Italiae, Galliae, Hispaniae, Lusitaniae: habent eum Graeci in ρ, η, το, Arabes in Hebraei in ri suo

demonstrativo. Ignorant contra, ut dixi, Latini. Jam Aramaei utrique, non quidem articulum, quem nomini praeivinant, rem tamen ejusque signum habent, terminatione, nomina definite et individuo sumenda distingnentes, plano ut Sueci, Nooegi et Dani, konung, re, indefinite ; Icontingen,iI re, desinite. Haec terminatio apud chaldaeos est a: e. F. eis koen , un re, der koenig, ii re. Hunc ergo statum nominis, e hatieum dicunt grammatici, id est demonstrativum : nec enim existimandum, statum emphaticum inde dici, quod insolentiorem emphasin nomen cum eo Positum adipiscatur, sortiusque quid et sonantius dicat, sed emphasis hic idem est ac demonstratio rei individuae , si monstro. Nimium tamen emphasiologiao studium, initio hujus saeculi scrivens , in orrorem nonnullos hic abripuit grammaticos, a cpao sibi caveant, chaldaica discentes. Est et hoc sciendum, adcuratiorem esse chaldaicam linguam in usu status emphatici, occidentali syriaca, quae illo non raro abutitur, statumque Omphaticum pro absoluto ponit.

XXL Paradigma numerorum a C Statuum trium nominis.

Paradigma singularis et pluralis numeri masculinorum facilis limum, id est, nullis vocalium permutationibus obnoxium, primum propono nN , signum : ph. Constr.

150쪽

XXI. PARADIGMA NUNER. LC STAT. TRIUM Nov. 1M

Sic flecte l canticum, nubes, Deus, aliaquemon Issabica Lameix habentia. In statu emphatico pluralis numeri, qui adjecta terminatione N J a statu constructo syrorum occidentalium 'riri sor- matur, nonnunquam ultimae sIllabae Ni in ita contrahuntur, ut constructo fiat similis: V. gr. Pro Genes. I. , IO. Exod. x IV., 33.; in heri, et squod pro legendum opinorὶ in Lethib, Dan. 31., 5. N nn Ialiquando cum heri 'Nnnn Dan. III., 2. Pro N status emphatici posse et ri poni, jam supra f. II. monui: id vero paulo frequentius, si aliud immediate praecessit, ut in Nη zz, etc.

. Femininorum paradigma est: .E h. Constri Abs.

Statu absoluto pluralis ideo prae reliquis notando, quod maximo ab hebraico paradigmate dissori: singulari autem et plurali status constructi et emphatici non literis discernendo, sed aut ex vocalibus aut ex serio orationis agnoscendo. Sic secto Pleraque, regina, Provincia, NPas hora, vocales Nec abjicientia nec mutantia.

Dualis in il ') desinit, tono in pastach ponendo, ut a

vel, ut et exemplum ponam nominis seminine torminati, a plNς centum, est

SEARCH

MENU NAVIGATION