장음표시 사용
81쪽
ii. Substantivum quando jungitur substantivo, sere unum nominativi, alterum genitivi est casus, ut Eccl. I, I. perba Ecclesiastae filii Dakidis.1α. Solet etiam substantivum habere formam regiminis gΘ-nitivi, etiam non sequente genitivo, sed steris servilibus ut Ecclesiastae x I, 4. C p , lacus quo cadet, ra. Reg. I, st. ri, montes in Gesboe. Iob. I 8, s.fines sermonibus, EZech. 13, 2. Proρhetae eae corde suo. Idem judicium de particulis his litoris signiscatione respondentibus, ut PN, n IN et similibus. Porro frequentissime apud hebraeos genitivus nominis substan
tivi seminini ponitur pro adiectivo, ut Exodi 3, 5. vap pIN,
terra sanctitatis, idest terra Sancta. 13. Relativum et aut edens apud hebraeos non possunt non convenire, cum nψN, quod est relativum, sit utriusque generis et numeri, nec per casus declinetur. Est autem diligenter notandum, relativum interdum omitti, ac subintelligi: sicut olim aliquando omittitur ac subintelligitur antecedens: interdum autem subjungi relativo pronomen, quod apud graecos et latinos supervacaneum videretur. Exempla Iob. 39, 39.
Persi stirit in me, Gen. 44, 3. 3
et praecepit ei subintellige in qui super domum suam PraePO-
82쪽
sev er: tempore omni in Dominum Benedicam
riz IN x persona suturi Pthel. Radix benedixit. Unde deboret esse '' IN cum dasetali in media radicis. Sed quia non capit daghesii, sit compensatio, mutando praecedens . in ). Illud ri in fine est litera paragogica habens se per modum sumxi. Et ideo ) sub mulatur iii ). Li.nsola inter et ) ost maethaeg distinguons illud 'ὶ akamhἈ-chaluph. nN Est signum accusativi casus. Habet Vὶ pro propter makkhph. . 'ri' Νomen Dot, dictum Tetragrammaton , significans ipsum esse. R. 7 'ri fuit. Est vero inessabilo, quia v va illius pronunciatio ignoratur. Cum enim Judaei, ob reverentiam , a nomine illo pronunciando diu abstinuissent, factum est tandem, ut nemo sciret, quomodo pronunciandum esset. Loco autem illius legerunt aliud Dei nomen : es , punctis postea inventis, huic nomini ri πi apposuerunt puncta nominis Sub prima tamen litera ) posuerunt 'ὶ, quia prima litera altorius nominis deberet etiam habere ): sed, quia est gutturalis, pro in habρt ). Imperite ergo Prrant quidam noeteriri, qui, videntes ista Diuitigod by Coos e
83쪽
MANALYSIS Puncta apposita, et ignorantes causam apponendi, legunt Ieho- , nomen antiquis inauditum. Si per coniecturam determinanda set vera nominis lectio, mri legendum esse dicerem. Fundata est conjectura in eo, quod alia nomina propria, hujus formae, coincidant cum tertia persona singulari sui. MI. Et Deus ipse, Exod. 3. , I 4., nomen suum Ponit , quod est prima persona suti Rul a verbo ri m frit. Quod autem legendum sit Adonia potius, quam IehOm ;variis confirmari Potest argumentis. I. Quia quando illud nomera concurrit eum , habet puncta alterius nominis cirri,M . Sic ri m ni scilicet non legatur Adonat Adonia, sed
adones Mohim. Qui logunt Inopa, deberent in hoc casu legem Iehovi : quod tamen perabsurdum esset: cum constet,pivicta illa non esse propria istius nominis, sed aliena: tum quia non applicantur isti nomini, nisi in dicto casu concur rentiae; tum quia nec litorae competit habere ), nec literae ri quiescere in chireh. 2. Literae serviles abz praefiguntur per ), sicut debent praefigi nomini ; cum tamen, ' si legendum esset Iehopa, praefigerentur per chira. Item litora quae solet praefigi per chira, sequente da- esli, hic praefigitur per trin, quia gutturalis in voce hoc exigit. 3. Post nomen ri'ri', literae I na Iaa habent
dagh h Iene: quod non fieret, nisi triendum esset Potius quam hiam. Ibi enim sub ultima litera ) utpoto mobili, intelligitur scheva mutum, ratione cuius habetur illud dultein
Hic autem sub ultima litera ri, utpote quiescente, Schma mutum non intelligiti uti Jam ergo, quia loco nominis substituitur nomen , etiam hujus danda est explicatio. R. est inusitata. Inde ais, re 7 IN Dominus. Cum suffixo, N Dominus meus.
84쪽
Illud ) in ponultima deberet iuutari in ); sed N , quia est gutturalis , habet ὶ pro ). Porro, de persona excellenti, dicitur in plurali 'λ'IN domini mei; et, de Deo,
cum in pro ), distinctionis causa. Hoc tamen nomen, licet vere sit nomen plurale cum sussixo, sumitur tanquam purum nomen singulare, et latine redditur Dominus.',pa Litora a significat in , liabetque ), ut solet. Habet etiam dasetali lene, quia vovit post scheva mutum, ut modo explicatum est in argumento tertio. Quoad alteram partem vo-uis, radix est P ρerfecit, et inde nomen omnis. Sed hoc loco , pro cliolem , habet hamelawhathph, propter maLLapsi . Quod autem ibi sit hamulawhatuph, potius quam hacnetz, colligitur por regulam traditam. Praeterea P , hoc loco, eum nec sit in initio sententiae, nee veniat post scheva mutum, non habet daghtali. Quando autem ,2 absolnte ponitur, seu extra contextum hebraeum, prima litera habst daghtali; quia tund censetur esse in principio sentetitiae. Idemquμ dicondum de omni voce, quae incipit ab aliqua o literis P nn .nv Nomen est ortum a verbo vix usitato riny . Accentus
distinctivus athnia claudit sententiam.
n Est adverbium, a verbo inusitato I n. Ρrima litera
n habet daghesli, quia est in principio sententiae.'n, n R. oh in Pihel significat laudavit. Inde --
men laus. Cum sustixo mutatur ri in . Ia, et sic sit
latus ejus. Prima litera venit post scheva mutum, quia subintelligitur sub ultima litera vocis praecedentis; et ideo, cum sit una o litoris nna 'raa , habet dagh h lene. , vero habet dagbessi sorte, ad signifieandum dos tum alterius , radicatis. Hoc si in his verbis imperfectis, et in nominibus inde ortis. : Litera a significat in , praefigitur per Schova, ut '
85쪽
solet, In os, est Radax. ob adjunctum sullixum, amittit ri. Undes sit os meum, et 'na in ore meo. Sed hoc loco, propior rationem superius cxplicatam, daglitali omittitur tum in n. lum in a. A nomaliam hujus nominis In 'vide suo loco. D nique apponitur accentus Sosthmasuk, ad finem versus denotandum.
audient: mea anima latitabitur Domino in
'ri a Iuxta dicta legondum cst Na, quod etiam c-- tracte dicitur pro . a Habet dasetali, quia est in principio sententiae. Habet etiam in pro ), propter assinitatem cum puncto composito sequente. Reliqua ad hanc vocem spectantia, jam explicata sunt in versu primo. Est 3. sing. sem. Fut. Hilviael a radice Propter saeva mutum, quod, juxta superius dicta, subintelligitur sub ultima litera vocis praecedentis, prima litera hujus vocis habet daotali lene. Uud B. est ipsum nomen Una anima. Habet suffixum, et ideo primum ὶ mutatur in ). Sed, ne legatur ante aliud ὶ, mutatur iterum primum ) in s ὶ; et sic tandem habetur na anima mea.
E8t 3. pers. sur. masc. Fut. Ral a B. P Uaudivit. Sed, quia 3. pei S. imperat. exprimitia apud hebraeos Iaer futurum, vox haec verti potest audient, vel audiant. V R. II audiin, respondit etc. Inde nomen 'lav
86쪽
83 mansuetus. Pluralis fit addendo , in penultima mutatur in in . Sed, ne schexa simplex legatur sub gutturali, iterum mutatur in D 3; et sic sit mansueti. B. laetatus est. Prima litora si nificat et: praefigitur, ut solet, per ). Verbum ipsum deberet reso, et sic explicaretur Prorsus ut . Sed, propter accentum distinctivum, retrahitur tonus: et posterius ), ortum ex brevi, mutatur in longum simile. Dico autem illud ὶ ortum esse ex in , quia in singulari numero est
cum pro juxta regulam traditam. Unde, dum si in plurali ri . , in sub D oritur ex i.
3 exaltemus et: mecum Dominum Magnificiate
R. magnus fuit. Pluri masc. imperat. Aia Logo . Et vide primam vocem voram praecedentiS.' IN Componitur ex particula I S cum, et suffixo adjuncto. Illud a significat et , ponitur pro ' propter schevatam, quae sequitur. Et, quia illud habetur pro brevi, i in sequens quiescit. Quoad reliquam vocem, radix est adium esse. In Pihel est per immutabile. Undo juxta paradigma verborum persectorum dicta irregularitate praesupposita in regularitor sit in t . pers. plui . sui. Pihel. Hic auteni additur ri Paragogicum habens Se per modum auf
87쪽
R. nomen. Propter suffisum, mutatur i in in s J. Est adverbium a R. unitus fuit.
me liberavit meis ρaporibus I. Pera. sing. Prael. MI, a R. quaesisit. n ri mes Vide in Vera. I.
a P Illud significat et, t sumxum proprium. Hujus autem verbi radix est na ' exaudivit. Propter suffixum, sub prima radicis mutatur in s ). Ipsum autem suffixum ad
jungitur per pathach sub ultima radicis j. Unde sit 'aria vel, posito sub gutturali pro ), 'ariau . Sed abjecto
ri , et facta punctorum retrogradatione, iuxta regulam pro hujusmodi verbis, sit 'a P exaudivit me. Hic tamen, propter BC- centum distinctivum, ) mutatur in i j. Et sic tandem habetur adv.
Illud A significat ei. Ponitur pro ' propter labialem quae sequitur. significat ex , et more solito praefigitur per chiroh, sequente dastest. Reliquam vocem vide expli
'in' an B. 'a a pavere, peregrinari etc. Inde Pavor, cum duabus literis heemanticis nominum formativis. Inplur. n' aut cum suisxo 'n' ac . Vide regulam traditam. Diuitiaco by COOst
88쪽
8s R. ,rsa inusitat. in fiat, in N*hat, epasit, in Hiphil, es adere fecit. In prael. aut in H*hil, 3. sing. do. beret osso in Sed, quia verbum est desectivum yc-Nun, abjecto nun schevato, sit componsalio per Moesb. Et sic habetur eoadere fecit, seu liberavit. Cui sumxum do-
berct adjungi per ὶ, sed accentns distinctivus mutat illud in in ); et sic habotur liberapit me.
5 eorum facies et, sunt illuminati et, eum ad Aspexerunt
R. et aa . In 3. singui. praetoriti mphil deboret esse ra zari. Sed, quia verbum ost desectivum ρο-nun sicut ultima vox versus praecedentis , est et in 3. pluri
Componitur ex ad , ot sumxo, juxta regulam traditam.
Illud ' est notum praefixum. Quoad reliquam Vorem, B. est consuαst. Unde in a. plur. praei. I, iuxta paradigma, sit anna; et, posito pro propter gutturalem, rid . Sed, propter accentum distinctivum, retrahitur tonus, et illud mutatur in su). - 'an Ponitur pro ', lum quia anto labialom, tum quia ante schoatam. Reliquae vocis R. est rion aspexit. Inde nomenta an facies, quod caret singulaiq. Sed quia sumitur, tanquam essot ex singui. 7n, illud ) habetur pro 'ὶ in ultima
syllaba. Unde cum sumxis absolutis non mutatur ἔ sed in re- Diqiligod by Corale
89쪽
gimine et cum suffixis constructis, mutatur in ). Uno verbo vox ci an habet se ut , prima syllaba abjecta. Dehortandi, et negandi particula, ne, ΠΟΠ. nm R. inri erubuit, fodit etc. Unde in 3. maso.
sing. suturi Ral, fit 'ann , ubi gutturalis ri habet pro ). Et ὶ sormativum suturi sper se loquendo scheuatiun) habet
in propter affinitatem. Iam vero licet gutturalis cedat suo jure habendi punctum compositum, et habeat tantum scheva simplex ; adluic litera sorinativa retinet punctum titulo assinitatis debitum. Et sic sit 'ann , cum s in pro ', quia est verbum neutrum. Ab hoc singili., sit in pluri pnn' erubescent. Sed hic, propter accentum distinctivum, mutatur in in, et rotrahitur tonus. Et sic tandem habetur :
eum salinvit ejus angustiis omnibus ex et
av Nomon a R. play pauper, vel a flictus fuit. N p R. ipsa. Habet in ultima ob literam quiescentem N .
rihi 'i' Lege , et xi de Primam Vera. u. P U R. ipsa. Frequentius legitur P U. Sed, pro communi terminatione ), aliquando est ). Et tunc ultima litora P debet habere ὶ sussuratum, ut hoc loco habet. Explicatum cst vers. 4. R. arctare. Inde angustia. In Plur. cum suffixo S. Primum cum iuxta re-
90쪽
gulam communem deberes mutari in ὶ, in hoc nomino non '
: R. inusitat. , in IIψhil salvavit, cum ' pro ὶ schoato, juxta paradigma verborum ρe jod. Et cum sussurato sub P. Sod illud i in sussuratum evaneseit , quando additur sumxum : et sic fit π 'ri saloauit eum.
riari Partici p. a nari eastmmetatus est. Sumitur etiam pro tempore pramente.
R. inusitat. Inde angelus. Illud autem hoc loco mutatur in tum propter regimen, tum Propter matariph. aran B. In circuisit. Inde a an circuitus, et adver-
hialiter, circa. R. timuit. Et idem est participium. Undo inplur. fit ta)N 3 timentes , cum sum xo timentes eum. Praefix. , ost signum dativi casus: non habot ), ut solet; sed quia venit ante sellevatum, pro duplici in ost unum chireh. Σ3 π1' Illud ' praefixum signiscat et, simulque est conversivum suturi, ut colligitur m modo praefigendi. Ipsius verbi R. est y ri liberavit, emit etc. Inde 3. sing. anaso. Pihelo . 3j . Cum sussixo autem mutatur illud ) in ). Et sum-xum adjungitur per , sic luc, simul addito praefixo, sit