Quaestiones de adjectivis Graecis, quae dicuntur, verbalibus [microform]

32쪽

memori is a edit ἐπιεDem Maneth. potes m. 5 402. quod aetivo praeditum est sensu, et pluribtra quoque . upr. allat ita potest verti. - uira γαρ ν τὸ τ' Ἀπος ora ποστατον Eurip. Stipp. 739. usa enim et Argos possidebamus, urbem, i nemo resisteret. - μνης ἀνα μεται εο ς----ετέ Iphig. Aul. 93I.-σt νετο sexeenties idem Valet quod intelligens. - δεινα τλασα, ' ἐκ να- παρθένος Iphig. Aul. 93 . sine νεκων δειλιας θανευ ' misere lata 286. ἀνεκτον Euse semi Philoet. IV. ἀνασχετιν - . Dimi mea. XV κεω δ' οὐκ ἀνασχετον - εικειν δον χαλῶντα τοτ κακίοσιν Eurip. Ion 638. τό γε με- σι loco παρφυπτον Pind. Pyth. 2, 54 α πάτερ, in τ' ἀνεκτα θέας ἐπιπιγχανόωνται - νερες Quint. Smyra. I4 427. - κατ- σῶν φώρριακον AHMoph. Plui. II. non medieamentum est, quo eo us unguitur, ut Schol ad h. I dieit, sed quo unguendum est, ut eonvaleseati vari Il. περιπεμπτα βρυάζεις execranda etisundis Aesch. Supp. 89I, nisi Schuetia conjeeturam aequimur, qua regilla omnino

violatur. - γεν με ε γαρ των ἐμετερων ἀγαθων, περιεξονται, νει ἀπωστοι εσονται Herodoti I, II. uuin enim bona nostra degustaVerint, retinere ea cupient, neque se alno patientur. - ταν διαβατὸν ὁ ρέεθρον ἔδαπταε γενομενον, ἐςιέναι

αυτη εἰς την ποδεν Herodot l, si Cyrus Babylonem obsidens militibus mandavit. - λίθων παρασκευάσασθαι ἔνα εξαιρετὸν εἶναι ἐκ ut τοιχον Herodot 2, 2 l. eod. . ,exemtilis L sed ἐξαίρετος sexcenties exemtus L ποταμοὶ προςπειτο ἀπὸ θαλάσσης 4 47. fluvii, qui a mari adnavigari possunt. - τας οὐδε - βασιλήων ἐν μὲouti Boet σθένης ἐμ προ λωτος , l. sepulcra regum Gerrhi sunt, eo loco quousque Borysthenes navigabilis. ικἐματα περιπορητὰ 4, 100. domus portatiles. - κωλον δ' οὐ παραλειπώς συμβολος ἄλλὰ διωκτος Chrysipp. p. Athenae. 1, 14 compotatio sine symbola non accipienda modo, sed et

1, 6, 19. - περιστατὸν βοωσα τὴν νουμην mora Theopomp. p. Athenae. II, 70. clamore Deit, ut totus erreilmstaret pagus. - Ἀπερβατιν ν τὸ τείχισμα Thucyd. 3, 25. ubi munitione transiri poteraiit. ποταμις- διαβατὸς 2, 5. iis omnibus nihil commune est eum καταθννντὸς, sexcenties apud epitos, καταθνmσι et ναιξὶ h.

Hom. Ven. 39. 250. ἀλλὰ καταθνητή τε γυνή h. om. Ven. 10. et ρ δ' ἐπιρι--μητέ Hesiod. p. 3. in quibus praepositione abundant. s. ustatu adium. IL

Regulae de ac tu positae non respondent ν σεβας σου ἐπίελπτον Oppian Hal. 4, 3li miraculam, quod operare non licuit εκπαγλόν τε καὶ ο νγατι συδ επι-

33쪽

πουθεν κατάπτωτον Aesch. Choeph. 602. ω κατάπτυστον καρα Ε p. Troad 1017. ἀὲητα potenti sexcenties. - - δ' εksi ἀποπτωτος - 'απατωρ hio Soph. Oed Col. 1448. - Exemplo μοῖραν διαιρετον Soph. Trach. 163. ex de genera proposita violatur, et Obeck ad enormitatem vitandam dux ετος , exemtua atabit, potentiali enim signifieatione scribendum erat διαιρετή, quod et in Hari et mori invenitur. - Οὐ συμβλεῖτ' ἐστι κωοσα- ουδ' ἀνεμυνα προς ἔοδα Theocr. Id. 5, 92.

Sequentibus genua dolatur δομαι - οὐκ ἀνεκτοι Thucyd. 7 87. - γῆν ἐσα-ν Thucyd. 2, t. Duplieem geneHs quidem et aerentus inaequalitatem praebent: τὴν ἄποπτωτον φρένα Eurip. Μed i 370. την ἀποπτυστον δροσον Aristoph. Equit 1282. ἐπ ρατος οπωπη Nonn. Dionys. 10, 267. et inn. u. ἄμβατος iam πολις Hom. II 6 434.

τε δ αμβατος iam θάλασσα esiod. p. 626. δάκρυά με σπένδο-- ἐπήρατον Οἰατρα εανω Anal. 3 75. τῆν ἐπέραπτον ταψρο . ILBem in transitu soIum tractanti, nulla proratas praecepta Observare, atque in vasta linguae regione quodammodo deserta illa videntur enormia, dum is, qui dilia genter et subtiliter linguam perseratatur, illa quoque exempla analogiae euidam subisjiesre eonatur. Ita nobis quoque formas ultimo Ioeo nominata respicientibus eris obrepsit suspieio, Vim quandam in aetentum exercere quasdam praepositiones. At

in sola existimatione ad tempus aequiescendum. Ceterum, ad hunem Iocum quum sit perventum, nobis imperare non possumus, quin totum parasynthetorum gregem perscrutati, parvamque acuto finitorem spiam magno gravatorum tumulo componentes, nullam primis temporibus obtinuisse differentiam in eorum oeulatione nobis videri profiteamur confvsionem autem, qua in nostris libHs notata I mus vocabula, explicasse arbitramur, sensim demum, sumentes, usu aliquot adjectiva oxytonesin nacta, postea vero regulas nobis intelleetu iam melle propositas esse, qua non

omnes observaverint. -

34쪽

oversm germanam, atque a poeta usurpatam esse puto, ad repetitas uisitis soni

syIIabas vitandas. - αλλ' οὐ πασιν ἀκουστὸς ἔφυ θηρειος ἀνι Oppian Cyneg. 2, 542. etro datum, mollius enim versus It ac si ita esset compositus ἀλλ' vπῶσιν ἀκουστὰν φυ θωειος ἀντ' - πλεκτοῖσι χαρονεσσι oppian Cyneg. 4, 46. In Iexicis λαγων quident comm. gen esse docetur, sed IocI, quos Schneide affert, sententiae repugnant; quantum ex poemate ipso conjicere licet, Oppianus hoc vocabulo seminino usus est: λαγερσιν λαγονεω Cyneg. , 332. Ubicunque ipse vocem

egi, cum adjectivi forma seminina erat eo uncta Nonii hic nys. 4, 246 20, 4 l. 36, 26. 40, 3IS. 48, 374. Batrachom 230 Anas. 3, id a 3l5. - χετὸς σ1Hryx Aristos Metapli. 97, 22. - δ' ενανδρία διδα αδ II var Eurip. Supp.

35쪽

Quod ad motionem per gradus attinet, adjectiva verbalia in in terisnata sitatas et pervulgatas semper sere constantissime servant leges. - ἀκορεστοτα ς Aesch. Pera. MI. ἀκορέστατος Soph. Oed. Col. Ire quam formamin gravius sine causa ab Δύρεσm ortam putat, quum optimo iure ab ad tuo meri repetenda sit, praesertim quum hoc eandem vim habeat, quam illud. Λεηι tomis Aesch. Pers. 907. πολ-λχVooτερος Eurip. Here siri II69. diuinis Aesch. g. 47 ab iamrro ducendum, sed prorsus enorme. υληπτοτατον Xenoph. Cyr. I, 3, T. ἀξιο- mira omin Herodot. I, II. συνε δ' erodot. I, 85. νηιαστοτερην , 26. δεινα τερος Athenae. I, 2. πιοτατος Cratin. P. Athenae. 9, 34. - ώτερον Thucyd. 3, 38. μοτατος Xenoph. mil. 6 5, 38. ονομαστοτέρην erotat RIAE. νηιαστοτατος Xenoph. Heli. 6 5, 38. etα -

SIGNIFICATIO.

quo imitatores, quos sunt nacti, ne vola ne vestigium apparet, et scriptorum recentiori demum aetatis usu nobilitata, imprimis autem in sermone communi et arte celebrata esse videntur. Pertenuia eorum usus est apud brico vates, neque Communior apud Aeschylum grandiloquum, Ius exemplorum praebet Sophocles ραροκι-τατος, prolixe autem fluunt apud Euripidem philosophum scenicum, et Aristophanem micorum principem, quorum illiu diverbia ob sententiarem ieiunitatem et amem saepe, hujus vero ob rem comicam saepissime ad sermonem vulgarem relabuntur. Atqui scriptorea quoque, qui soluta oratione scripserunt, discrimina sunt separandi. Apud patrem historiae, instar senis, ut Uyttenbachi verbis utar, in solio aedentis, narrantem, perpauca modo leguntur exempla, neu multo plura inveniuntur apud

36쪽

Thu didem gravem et magnificum, sed uberrime aeaturiunt apud Xenophontem eandidum, susum facilem, quamquam et ipsiua Iibrorum severiorum et Ieriorum delectus est habendus In his enim assiisius prosiliunt, quam in illis Partim ob aeriptorum Iubidinem et arbitrium, partim ob variandam orationem et distinguendam, vice horum adjectivorum vario modo aupplentur. Interdum vero alia vocabula in oriun Ioeum sussiciantur necesse est, quoniam non omnium verborum riuae generis aleetiva

De iis, quae ultimo loco commemorantur, Meere exordiamur. - ως χρεον εἴη τὸν μνε σιρατον - στροπῶ - ἀναπινδυνενειν συμβάλλοντα Herodot. 3, 29. non debere exercitum cum exercitu proelio commisso periclitar μεν - αβῶγου γνώμη ως χρεὸν ει ἀναζευξαντες τὴν ταχιστην πάντα τον στρατον ἰέναι ἐς τὸ

Hiχος - Θοβαίων Herodot. R I. Artabaκ aententia censentis, quam prImum movenda esse castra, et ad murum hebanorum eundum. - ἐβουλευοντο περὶ ἀνασώσιος τῆς γωνίης, καὶ πη χρεον εἴη τῆς Ἐλλάδος κατοικισα. 9, 06. Deliberarunt de Ionia in aliam terram transferenda, et qua parte Graeciae sedes Ionibus sint assignandae. - τοὐς ποταμους πασα ἀνάγκη διαπορθμευσα DG 5 52. qui trajiciendi sunt. - δε υπάρξαι Xenoph. de re qu. I. κα τωνα δε noph. de magist. q. I, 9. προφυλάττειν δεῖ ibid. 4, 10. μις α δεήσει τὰ πλοῖα ποριζειν Xenoph. Anab λ 6, 3. ως χρη ταυτα πράHειν, λεγοντες, ἀνο πανσασθαι φημι χρηναι ibid. 5, 6, 7. - - δε δωδεκάζειν Xenoph. . ubi Athen. I 3, 4. ιεσθαι χρη ibid. 3 8. - ἀνάγκη δε καὶ τοξευσαι θ ήριον καὶ ἀκον-ται δπου δν παραπίπτη Xenoph. Cyr. I, 2, ο - παίειν δε ibid. I, 2 Io. μνησθῆναι δε ibid. I, 4, 27. - χρ επιμίγνυσθαι ibid. 7, 4, 3. ετ συμπαρομαρτειν ibid. 7, 5, 26. ἀνάγκη συμπαρομαρτεῖν , 7, 3. - ἀνακιν--τέος, ἀναζε τωδεκατοικιστέος, διαπορθμευτέος, καταστατεος, προφυλακτέος ποριστέος, ἀναπαυστέοc, διαδικαστέος, παρκτεος, ωτέος, τοξεmDς, ἀκοντιστέος παιστέος, μννμως ἐπε- μιπτεος, σνμπαρομαρτναος, nusquam, quantum equidem seio leguntur. -

clem viginti quatuor apud Euripidem quinquaginta sex et apud Aristophanem quinquaginta octo inveniuntur exempla. Apud Herodotum viginti, apud Thucydidem triginta, apud Xenophontem centum octogilita duo leguntur.

37쪽

Sed et variationis, ut disimus, et vicissitudinis ergo visaria iis supponuntur, et imprimis id, a quo disputatur apud Xenophontem promptum et propositum est. De re equestri Ῥ-αστέον, αν Lyrneso 'ra. εἰδεναε δε χρη , . ποι4των IRII. ἀνακροα-ον Io IZ δετ παρξαι II, I. δε διανε II, 3. δε ἐπιδεί--σθέω II 6. ἀναιρετέον 2 6. στεγαστεον 2, 7. δεδ σκεπαζειν Irim. De in glat. m. ἐπιμελητέον , 3. δε ἐπιμελεωθαι I, 4. ἀσκητέον , 5. δε σκοπετο I, 6. παρασκευαστέον , τ δε σε μελεωθαι I, 9. καθώστωνα δε I, s. πειρατεον 2. ετ velimειν I, 26. θρεπτέον , 8. μερινῆσθαι ra L s. φευ-κ- 8, 2. ποιετι δε λ I. θεραπευ- εδει Cyri I, 5 I8. θεραπεν ον , 5, I9. -μελητέον , 4, 2. ἐπιμελεῖσθαι δέοι , , I πεοῦ ποιητων. v iam πλοῖα ἀνάγκη δε πορευεσθαι enoph. Mab. 6, 4, s. et multa alia exempla,

quae non tam insigniter sub oeuIos cadunt. Ab Iiae orationis variandae et mutandae ratione Iicet una ex parte, ut vidimus,

Xenoptio non abhorreat, altera tamen ex parte acervatim hisce adiectivis passima tititur. ἀναγκαστέον, κολαστέον, κωλυτέον, ἐπιτρεπτέον Hier. 8, s. o 7 ori μιμητέον, παρασκευαστέον, ληπτέον emor. I, 7, 2. διαμενεὶ τέον forma solita μενετέον , προνομέον, φυλακτέον, ἐπιμελητέον, ἐπιμελητέον eo. 7, 36. aximo vero conspicua sunt haec Templar θεραπευτέον ευεργητέον, ωφελητέον, πειρατέον, Θεραπευτέον, ἐπιμελητέον, μαθητέον, ἀσκροάον, ἐθιστέον, γυμναστέον emori , I, 28 et παραχθ=ρητέον, παναστατέον, θρεπτέον, φεκτέον, περιοπτέον, ἀποra seri πλανητεον, μιμητέον, ληπτέον Lao. r. via 9, 5. Illa decem adjectiva quatuordecim,

hae novem ex ampIectuntur Versus.

ον ἐδοκε εο χρῆναι μενειν Thucyd. 7, 48. - ἐξακτεον - ἀνάγκη γαρ ἐν ἐπιτα ἐπιτηδεια ἐξάγειν Xenoph. nab. 6, 4, 6. ἀνώγκη ἐσῶν ἐπιμελεῖσθαι enoph.

D signifieatione et structura adiret in τεος terminatorem sat eum a Malthiseo, et iangulae modo rationes, quibus iunguntur, his proponentur. Aut imperso-

38쪽

naliter iuncta eundem requIrunt vasum, quem verba, unde sunt ducta, aut personaliter constructa, ut latinum Particip. ut Pass. adaequantur subjecto. Utraque quidem structura verbo duntaxat inter se discrepat, re unum sonat. Persona, ut aliquid laetendum est, leuti latius Parvesp. ut Pras. in Dativo apponitur. - Saepe pro neutro singularis idem genus pluralis legitur. Utrum vero idem ait utriusque numeri usus, an diversus, cognosci non potest. SchOL ad Aristoph. Aeharn. 393. λβα στέαὰν τι του μωττεον τα ὁ τοι-- πχρονατι - καὶ My κτικως λεγορονα και ἐν Πλουτιμ l086 -εκποτέ' ἐστι σοι καὶ τὴν τρυγα. - του συνεκποτεον καὶ ὁ Θονκυδίδης πολειώστεα τοῖς ζάθηνίοις εἶναι - Proprium illud iudieo, quo alii alido modo utebantur. Xenophon nunquam pluralem Pro singulari ponit. --Ηae adjeetiva paroxytones percutiuntur, et per genera moventur. ano Iegem nunquanx Acedunt. Causa, qua non moventur per gradus, ab eorum signifieatione proficiscitur.

Partieu Ia II. His rebus pro copia persectis sermo suboriatur de adiectivis in ιμος desinentibus,

in quorum maxima parte stirpem utu Meognoscimus. Causa, qua moti hanc rem inserimus, ex sequentibus Iucebit. Horum vocabulorum vis triplex est, aliis enim

quod seri potest aut debet, significatur, aliis quod actum est, et nonnullis Participii Praes. Act vis subjicitur. Ad similitudinem insignem adjectivorum verbalium Iau- noruni in ilis cadentium accedunt. Κερα δ' υτ λόχοισι αλιυσιμος, υτ βροχοῖσιν Oppian Cyneg. 4, 448. vulpes neque insidiis neque tendiculis capi potest. - - μῖν se αδεο τιμος ναῖς διώγμνασιν Eurip. Hel 1637. et si eapi posset navis persequendo. - - δ αλώσιμον hil ἔροντιδι, πατ, πονο δ ιι φοβων κράτιστος Soph. Phil. 884. Hoc vero menti meae comprehensibile, puer impavido omnia succedunt. - - ἐμ την ἀνέμοι τιν λά- σιμον, λεῖ τεκον, τονδε πίτυν τευχεις νῆα θαλασσόπορον Anal. 3, 32. Cur me, quae veniis moveri potest etc. ωδε μεν Ἀτρείδησιν λάκτιμον φρασε πάτρην --ομεδοντιάδης. Orph. Lith. II, 44. expugnabilem praesagiebat patriam Atridis i. e. XPugnatum iri. - προς αυτ ν την φημην - ω δοκε ἄλωσιμος εἶναι Βαβυλων Herodot. 3, 153. - ἐκείνοις τε βιάζομενοι τὴν ἀποβασιν, ἁλώσιμον τοχωρίον ἔγκεσθαι Thv d. 4 9 et si illi per vim in terram exscendere conarentur, castrum laede capi posse. 'ia ναοίας ὁ πλεως μάνδε παριών . εἶπεν. - κάλ-n

39쪽

posso onusino hominem eapi καὶ, οὐτ' ἀθανολυν - ξιμος ωεις Soph. Anti 799. te nemo effugere potest. καπνη s πει καὶ νειμον διι ν Nieand Ther M. odorem foedum habet, qui aliquem sugare possit. ευδετ' ἐμα ρεφεα γλυκερον καὶ ἐγερσιμον πνον Theseri Id. 24 I. somno dulci, ex quo excitari potestis, ritamini.

et ria μόνη μον τη, ἀα βαμμον Soph. Antig. 572. quid sine hac soli mihi

vita praebebit i. e. sine hae vivere non possum. χρησμras τε m κρανθεντος, υβι σιμον. vrip. old. 606. oraculo non persecto non potuissemus vivere. - θωνοιδε οἱ A DBσιμον. Herodot. I, 45. se vivere non posse dicens. - ει τις εἰς νωτον πέποι, ν ἐν ἀλέξημ' ουδεν, ω βρώσιμο et Aesch. Prom. v. m. aiquis in morbum cecidit, nullum erat remedium, neque epotando aptum et ἐπὴν οπατὴρ ὁ πελαργος ἐκπεν σιμον πάντας ποιήσαν Aristoph. v. 1355. si eo adduxit et i pullos, ut alis uti possint. - και γλυκυ ναμα θά-σσα βροτοις --μιμον si Ainal. 2, 2I8. mare aquam habebit dulcem et potabilem. - ἐς δεινον ονδ' ad τειον ουδ' ἐποφιμον oph. Oed tyr. 3I2. horus Oedipo dicit, in terribilais in illud, quod nemo audire, quod nemo adspicere audebit. - θηρευοκμ ου θηρασίμους γάμον Aesis Prom. v. 883. nuptias sequentes, quas asequi nequeunt. Aristoph. Acham 783. aeq. Dic ἀλλ' υδε Θυσιμο ἐστιν αυτηγέ, Meg. σαμάν παδ ora θυσιμός ἐστι at haec non apta ad immolandum Meg. tu non te. - εχεις - ευρεῖν ποίοις φαρμάκοις ἰάσιμος Aesch. rom. v. m. malus es medicus, qui nescis, quibusnam remediis ipse sis sanabiIis. καὶ τ α δε μοι, πῶς πελομενά μοι λυσιμα Aesch. Supp. 8 8. quomodo solvi possint nuptiae. - ουποτε καταλυ-

σιμον, ουδεποτε λησόμενον Soph. Eleel. I26I. quod nunquam solvi, haud unquam diae potest. s. utim s. v. λανθ άνω. - πέλαγος ουδὲ πλώσιμο Soph. ed. Col. 695. mare non navigabile. - κτειν' ἐτρες Θην, ἐνπερ ἐν πορευσιμον Eurip. Eleel. I046. occidi, converti me ad IIam viam, per quam licebat ire. - ει πορενσιμον εἴη - ανος του ποταμο Xenoph. Cyr. 7, 5, 8 exploraH jussit, an vadum fluminis permeari possit - α μεν inteli. ἀλωπηξ ἄν ορχως φοιτε σινομενα τὰν τρωξιμον inteli. ἀλωὰν πτρνα- σταφυλων Theocr. Id. I, 9. arrodens scuIentas

i. e. maturas uvas. μίασμ' ελεξας ου in τοξευσιμον Aesch. Supp. II. nequitiam dixisti inexsuperabilem. - πράσιμος venalis. - πωλειν δε του καπήλους, ὁ τεεν ἔκαστος πρασιμον Xenoph. Cyri , 5 I4. - κρυπτον τε γάμον αἰδεῖσιμον πονο h. Argon. 335. actionem nuptiarum venerabilem occultarunt. - ντε ἱππασίμη

καὶ Ἀπάσιμον ποιήσαντες τουτον τον χῶρον λ 63. Ioeo equitibus habili reddito.

40쪽

ματερέα, ακεσιν Herodoti , M. et testiculi uti possunt ete. - is ἔδη τε ναν- πηγησιμ ἐστι φθονος β 23 ubi copios materie est ad eo truendas naves. ξυλα ανπηγήσιμα Thuyd. 7, 25. - πὸ Θαλώσση - ἐς et πέρατα ου'usi Mo. Pausan. I, 3. mare, quod in finibus navibus odi non potest. -- ον ἐς τῆν ἀμ-

τε και παραμόνιμ Dra Xenoph. Memor. 3, II, II beneficio et voluptate bestia illa amasius capi et cogi potest, ut maneat. - ὁ δε ἀναβας, ως μὲν βάσιμα se Xenoph. Anab. 3, 4, 30. - ἐκέλευε δε καίειν παντα μέν ἐν-γχάνοιεν καυσί Xenoph. Anab 6, 3, 9 et jussit comburi, quidquid offenderent, quod omburi posset.

et 6, 3 I2. εκπιον πώντα, σα καμιμα οὐρων quaecunque exuri posse vide it, incendebant. - εἴ που εἴη αιρέσιμ - τετρος Xenoph. Cyr. 5, 2, 2. iam alta castellum capi posset. - Sequuntur, quibus passiva inest sententia. - και τε σὴ πνετ η δ νης πο-

κυωπω κολπω - φυρσιμον θήσαι Nicand Alex. 323. coagulum in linteum insusum percola. - ωικησιμος Soph. ed. Ol. 27. Passovius mihi non recto vertisse videtur bemobtabar. anisest hic passive aecipiendum Oedipus eaeeiis filiam interrogat: ubi sumus 3 Respondet: regionem non novi, sed visne perquiram 8 Huic ille ναι τεκνον ελε εστ γ εξοικήσιμνος. percontare sita, si regio est habitata illi reser filia αλλ' - μὴν οικητος' οἷομαι δ' ειν νειν πελας γαρ ἄνδρα τονδε - πω. Certo habitata est puto quidem nihil deesse, nam video haud procul a nobis hominem. - ταν δ' ἀπευκτὰ πή ing ἄγγελος πολε - πνοι προασπω πτωσίμου στρατον φερε Arach. Ag. 648. exercitu ad intem tonomredaeii. - θυνάτου λευαιμον ταν Eurip. Ion I239. mortis insertunium Iapidatumi. o. qui lapidationis mortem obiit. - ερ σιμα ιυρια enoph. Cyr. I, 4 I6. -

Sunt praeterea, quibus artio. ut Paas inest intellectus. ἀρωσι - γαρ χ' - τερων εἰσὶν ναι Soph. Antig. 575. et aliorum ager arandus est. - ἀνὴρ ἄκηψος,

χεὶρ δ' op τὰ δράσιμον Aesch. Sept. 550. sed manus videt, quod faciendum esti ἔνα ἐὰν πλησίον το ἀρκυστάσιον τῶν ζητησίμων Xenoph. Cyn. 6 6. si retia prope seras inquirendas tendantur; in die Nahe der hiere, melle avfgelati verben follen. - Non, ut Grammatieus tempora vel loca indagandi, quem Schneide in