장음표시 사용
11쪽
L EST. QVI. ERAT ET QUI VEN Apol TURUS EST
RADICI DAVIDIS ITA VINCENTI UT Apoc.
APERIAT LIBRUM SEPTEM SIGILUS. 3,3, OBSIGNATUM.DNO AC DEO NOSTRO
12쪽
IMAGINI INVISIBILIS DEI. ET SPLE
DORI GLORIAE EJUS ET CHARACTE RI HYPOSTASIS EJUS.
RUM LITERARUM ORSA. TENUIA QUIDEM ET INDIGNA.
TANTO RERUM CUNCTARUM STATORI.
GRATIA NOBIS DATA EST. ANTE TEMPORA SAECULARIA.
13쪽
CARITAS DEI A NOBIS SEPARARI NE FIT. IN TE.
GRATIFICATUS EST DEUS NOBIS REDEMPTIONEM PER SANGUINEM. EJUS.
QUAE IN COELIS ET QUAE IN TERRIS. OMNIA CREATA SUNT ET. CONSISTUNT.
DEITATIS CORPORALITER HABITARE.
14쪽
15쪽
L. Sotiae complurium eruditorum nos A ac exterums uinclarescit, tu abalienata a proprii ingenIset tandem cessit.
sed inenagne nostrorum conatuum Interpres , tergeminuae
16쪽
quanto antiquiuerem augustiore
COMES a latre iam adultioriae lectus et eo Mundi haeres.
17쪽
ito rum secundum decus atq; caelesti
narum LII EA Os Molinis, chias Prophetaram postremus.
i, diam nunc exponenda soboles FCF
tore Cujus coelest restim, mu-
18쪽
alienior hic suetus ab opinionibus
summorum ingeniorum, 'orum Cirtutes colit, tuebitur eum usChritii Minu, ,hm plenissimus communis
adoris. Cujus particulamsi tuo
concesti, Candide Anagnostes,m rebitur propediem noma Tetu Io-rum characterum umidia, Mina
ob letricant rati orbi si lentur. Volea Philalethes Lector, ,
centes hesus perantiqdo propag, ni elementariis cunas mentiore
19쪽
EPliniana Lit examin aeternitate, imis Literarum
natalibio, Libro Henochi, literis ius ibi .
Ncredibile dictu est , quam eximium lumen
a columen praestet rebus divinis lumanis rarum Literanim depositum providi Numinis munere hominibus concessum, ad immortalis Dei gloriam propagandam, ad immortalitatem mortalibus conciliandam, admirabilem vitae communis atque coelestis i lit item promovendam. Non satis fuit divinae Benignitati oppido eximium voIubilis lingvae Di ganum gulae pariter ac ligulo inseruiis ad internoscenda Varia saporum genera, adestingendam ac emodulandam blandam sonoruna varie-Vitem, nisi una manum voce velut animasset, dextram lingvae vicariam dexterrimo successu constituisset NeltaqVegrande hocce LiTERARUM erilescat, in primis apud viles. nihil animas, quibus nihil sublime est, nisi quod ambi- taonas, avaratam voluptatis idolum latim adiecit pro virili allaboran- cum erit, ut prisci ac primi Ammis natales, quarum rudimen
tum abecedano pusionum regi vulgo relinqvittir, excusso pulvere stu- Te, Mem veri ignara plebs a fricare solet, magis magisque enitescant.1 anto enim laetius efforescet LITERARUM decus,quanto antiquior illustriore stirpe natae adoleverint, imo multiplici Varietate propem amensum reverint. Principio igitur disquirendum erit,
EXimira naturae sertitator C. Pontus Historiae naturalis lib. . cap. ii Menti tententiae patrocinatur, alerium LiTERARUM usum inmens.
20쪽
r Ex g Rciet Tio CD PLINIANA Grande certe retem bi verba presse urseris, rennoto finitae aeternitatis sipario a quo abhorrent omnitim eortina naentes, qui Deum solum aeternum venerantur. Id quod Philippus mi iis lib. de Veritate Religionis Chri stiano cap. I. pag. Io . edit Herboria in Plinio ante nos notavi: cita ti , Plinii verbis hanc x e m addidit: impor inquit Mornaeus, mi misconcludit Plinius iteras illide horie convincuntur quod lier coit a deo igine artium Crim, rerumpub , de iurentione commercii,3 ictus TER AVUM
ipsarum, id es , de trilis si rusticae iii is es polita vita initio an malumst nos in
homine, imo in humanogenere temam ignoralitiam, aeternas tenebras, qνam pueritiam, ram auroram,axa tempore Ueccrito invaluerit, consteri, &c Eandem incudem durius tundit Franc scus Sacchinus in Protreptico cap. quidem his verbis: Inventorem Plinius cisin iuremi et nulli , ro non vetustior proderetur, apparere inde concludit aetermini literarismussim Nequaquam id ego dixerim, quia nec mundis aeternus est. Haec Sacchius. Prosanam hanc: paganam L ITERARUM aeternitatem Plinio tanquam Ethnicotheo indulsit Iacobiis Salutinis Tom. I. Annalium Ecclesiasticorum p. IIs:
Zta, inquit , licuerit dicere lautissi pili nos diis aluorem ignorantiu rectilis ictu ro in aeternam iterarunis textram; apti laetermini Deum fies dixisset, eam Aprum ea
ipsi iis benignitate communicatam mortalibus. Licet vero haec Pliniana ertio suapte vanitate ruat, indigna exiit; metur, in qua operositus aut Ventilanda aut refutanda Vis operam per
dat tamen nonmissorum mollis in Plinium benignatas effecit , qua ipsium defensum: excusatum eunt, ac si statim cum condito mundo, primisque incolis orbis, quem tamen Plinius millim sibi imaginatus est, ortas literas
putaret , ut calamum expediremus, de fictam Plinianae hujus aeternitatis larvam irruis detraheremu Nec est, quod quisquam profundum demiretur, commentitiae huic Li TARARUM aeternitati patrocinari Plinium, cum Ethnicae xanitati
deditus mundum aeternum sibi finxerit, imo eundem Numen aeternum esse crediderit Verba ejus haec sunt lib. a. sub initium c. I deseripta Munduruo hoc ro ci/ns nomine ali caelata appellare libuit, cujus circumflexu tegi n-etur clincta, numen esse credi par est, LAETERNUM, immensim, neque genitum,neqve interiturum unqram, hirilis extera indagare, nec meres hominum,
et capit humana conjectura mentis Sacer est, AETERNUS, immensura, amis immo, imo repo ipsum ictum, &c inoda mi generatim de mim