De Ciceronis poetae arte [microform]: capita tria

발행: 1907년

분량: 47페이지

출처: archive.org

분류: 시학

1쪽

aS partis the Foundations os,estern Civiligation preservatio Troject

funded by the

Reproductions may noti made Without permission hom

Columbia Universit Library

2쪽

States Cod concem memining of photocopies orither reproductions of copyrighted materiai. . .

Columbi University Librar reserves the right to restis toaccepi a copy orde is, in iis judgement futtiliment of the orderwould involve violation of the copyright law.

3쪽

PLACE:

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LII3RARIES PRESERUATION DEPARTMENT BIBLIOGRΛPHIC MICRO FORM ARCI T

Master Negative Restrictions o Use: Origina Matoria a Filmodo Existin Bibliographic Record

TECHNICAL MICROFORM DATA

6쪽

DISSERTATIO INAUGURALIS

QVA AD SVΜΜOS IN HILOSOPHIA HONORES AB AMPLISSIMO PHILOSOPHORVM ORDINE LIPSIENSI RITE IMPETRANDOS SCRlPSIT

DRESDENSIS

LIPSIAE

7쪽

AVUNCULO VENERABILI

8쪽

l etam epicum Latinum si quis demonstraturus est sermonem aequalis aut prioris poetae imitatum Sse, id praeter cetera cognoScat neceSSe St quibus arti poeticae normis ei placuerit uti. maximi vero momenti esSe censeo leges metricas et omnino hexa- Itietri condendi artem, quia poeta, cum contra consuetudinem Versus Structuram adhibet, non nequiSSe alio Vertere orationem, sed certa de causa noluisse putandus est, aut veterum poesiniimtaturus aut sonitum rhythmi verborumve argument aptare

studens aut alia de causa itaque quoniam mihi proposui disserere de Ciceronis dictione poetica, unde hausta sit quaque nitatur auctoritate, qua quaeStione opus eSSe ut putarem adductus sum Nordent quaestionibus ad Vergilii sermonem et artem metricam

pertinentibus, quas editioni Aeneidos libris addidit, primum artis hexametri Ciceroniani leges tutuere debeo, ratione habita

et Arateorum et reliquorum fragmentorum. - priorum quidem quaestionibus ad historiam et artem hexametri condendi pertinentibus cum, ut decuit, usus sim, maXime ducar amordeno.

Atque ea quidem, quae adhuc de hexametris Latinis explicata sunt, ud Meyero et duardo ordono imprimis debentur. ille itidem in libello omnibus noto, qui ad historiam hexametri Graeci et Latini' inscribitur, i Ciceronis carminum epicorum rationem habuit in omnibus quaestionis metricae partibus idem in altero libello metrico, quod quasi Supplementum prioris exstat, qui eS de caesura trochaica hexametri Latini optimi et omnino docaesuris Latinis ἡuber die ei blicho Caesu des lassischen latei-nischen Hexameter und uber lateinischo Caesure uberhaupt' 'edocuit Ciceronem operam dedisse ne verbis quattuor vel quinque Syllabarum neve quibuslibet monosyllabis versum terminaret p. 1038 caesuras subsidiarias eum primum adhibuisse cum diligentia et constantia, quibuscunque locis poetae Augustei us uti solebant p. 105 sqq. 1071 , perhorruiSSe eum Vedium Spondiagontem, Similia.

In dissertationibus vero ad Ciceronem poetam pertinentibuS, quae post Meyerum editae sunt, nihil ere novi de re metrica prolatum est. Gust. Siegius in dissertatione de Cicerone Germanico Avieno rati interpretibus' malis Sax. a. 1886 edita, p. 14 nu-

in actis acad. it. Monac. 1884 sindo a p. 979 p. 1024 scio.

9쪽

6 merum exhibet eorum Versuum, quibus quinque pondei aut quinque dactyli continentur, quamquam de Arateis tantum agit neque Meyeri quaestionem curat deinde Joh Maybuumius in dissertatione de Cicerone et Germanico rati interpretibus', ostochii a. 1889 edita, ad Meyeri quaestiones metricas nonnulla addidit p. 16. commemorat enim Ciceroni diligentiam in legibus de tribus pedibus extremis et in legibus de synaloepha ObServandi S, quamquam alias esSe leges cum saeculo suo putat utque cum ordenonoS, neque poS Meyerum colligenda SSe cenSet exempla, quibus legem valere demonstrari possit tum d Mollius in progr. quod inScr. Ciceros Aratea, in Studie uber den eri desibertragens ausoremden prachen', in urbe Schletistad edito a. 1891, enumerat, quibus proprietatibus Ciceronis hexametri notabiles sint p. 15:

in o. 75 quattuor primos pedes SSe pondeos in tribus V unum Spondeum inveniri, -literam octies ubici, caesuram trochaicum incentenis versibus rateorum quinquies occurrere, Similia neque vero historiae hexametri nequo ipsius Ciceronis progressu ratio habetur.

Post hos bellos d. ordentis . l. de Ciceroni verSibus agit, quippe qui magni Sint momenti ad historiam hexametri Latini ab Ennio usque ad Vergilium Xplanandam, - quamquam Singula

non Semper perSequitur cuiu quaeStionum Summum nunc proferre opu non St.

caput primum.

De Ciceronis arie hexametri condendi.

1. de rhythmi deIectu.

Nordenus p. 409 sq. Ennium edocet praeceptum poeticum, quo lectis rhythmi coloribus et g θος sententiae depingatur, iam cognitum habere et consequi item Lucretium et Ciceronem, quamquam apud eo pro carminum genere diductico praeceptum non nimi appareat unum vir doctus Xemplum asser ex Ciceronis Aratei deSumptum, quo rhythmum respondere ad praeceptum illud efficiatur inde, quod versus cum loco quodam Vergiliano congruat p. 413 Sq. V. 132 . obVertunt navem magno cum pondere nautae μ. Ciceronem non magni secisse vel lacere potuiSSe praeceptum, eo demonstratur, quod in i versibus uno dactylo insignibus, quattor vel quinque SpondeiS, quindecim tantum inveniuntur, quibus sententiam videmus rhythmicis coloribus depingi aliter ver rem se habere confitendum est in posterioribus Ciceronis poematibuS, quorum in reliquii a qua1tuor pondei oriuntur hexametri decem neque difficile est coloribus depingendi consilium agnoScere omnibus loci praeter F. 3. 6, 3. 62, 29. 3.yi Loco allato 131 Sqq. Sicut, cum coeptant tuto contingere portus, obvertunt navem magno cum pondere nautae', cum Vergilianis locis comparato, ut dixi, colligitur, ut labore navis obvertendae rhythmo viravi lepingantur et omnino rei navalis molestiae. iam versu 12 huc pertinere videtur: ,, converSam' prae e portan cum hamino iuppimμSc. Argo. deinde ut navis, ita currus flectendi labor rhythmo gravi et quasi rotas suillaminanti oculis subicitur:

In Ciceronis fragmentis poeticis citandis utor Baehrenti editionibus

poet Lat. min. I, Irgm poet Rom. Arateorum fragmentum Versuum 480 cum laudabo, Signum non praescribam reliqua Arateorum fragmenta sic afferam: Ρh. significabit haenom., r. irognost literas praescripta posterioris poeseos Ciceronianae fragmenta agnoscentur.' ita Hyginus, conveXam male codd. I

10쪽

61 brunita lectens contorquet tenipore currum Sc. Titan, 264 . In quo conSiStens convertit' curriculum Solμ.

tum belli diuturni graves molestias et sollicitudinem illustrant

Spondei: F. 22.27 tot nos ad Troiam belli exauctabimus annos'. porro hominum condicionem miserum, praesertim cum de signis iniqui aut de et agitur, rhythmus congrua imagine depingit: 90 Sq. Sed irave maesti Ostendit inutis perturbans

h. . 20 quid vero Phoebi fax, tristis nuntia belli μ, F. . ii quod ferme dirum in tempus cecidere Latinae l47 de amni agitur. quem Sorores Phaetontis lacrimis

SparSerunt ἡSPurSerunt, letum maerenti voce canentes',

F. 22.6 qui non lunestis liquerunt lumina fatis'. 'erSu enim, quibus de leto et aliis rebus tristibus agitur, gravimSigne SS rhythmo non alienum St, cs. Ennii R. 398 Sq. Occumbunt multi letum ferroque lapique t aut intra muros aut extra praecipe casu ' Vergilii Aen. Ι 868 Sq. o gnate ingentem luctumno quaere tuom im Ostendent terris hunes tantum satu ibXL53 infelix, nati ianus crudele videbis cf. ord p. 413 deinde Similiter rhythmi colores res ipsa optime depingunt hoc loco: 198 sin gravis inciderit vehementi flamine ventus.

perfringet celsos defixo robore malos. μ

primo JerSi ventum audimus turbine rapido Iurentem, omnia fluitantia et iactata videmus, altero autem gravi Dauore aravis U0rruit mulus mTum rei gravitatem et maiestatem poetae gravibus spondeis exprimere amant, Cicero quidem in Arateis: V. M a magnum nomen Signi clarumque vocatur 4m- Aiaci pterea . - ,δ0ου et magnam antiquo depellit nomine navem' Argo significatur , et in carmine de consulatu, cum de sacrificiis agat: F. 3.14 lustrasti et laeto mactasti lacte Latinas', fel etiam . 22.22 tum Calchas haec est sidenti voce locutus e. qu. eq. , Vel cum Romam SSe conservatam patris patriae virtute

F. 11 o ortunatum natam me conSule Romam μ

F. 3.74 luderunt clara Iecundi pectoris artisμ. eadem et similia apud alios quoque poeta epicos Latinos, Vergilium imprimis, inveniri cum notum sit, labore Supersedeo locorum asserendorum. Denique quod pertinet ad reliquos versus quattuor aut quinque Spondeis insignes, quibus 5 θος Sententiae repraesentari Videtur, Omne propter notionem magnitudinis spatiique largi rhythmum gravem exhibent, ut Ph. T. 3 et late prima confestim a nocte videtur ,26 in caelum victor magno sub culmine portat', 24 Sq. tum magno orbis magno cum lumine latos vinctos inter se et nodis caelestibus aptoS',

sel. 9, 23, 15, 239, 248, 305, 306, 314 334 .

Sed tumen numerus versuum unum modo dactylum exhibentium quibus et histo Sententiae illustrari rhythmo dicere non POSSumuS, permagnu eSt. quo accedit, quod Saepe VerSuS, quorum ηθος minime S grave, a quattuor pondeis oriuntur, ita ut rhythmus repugnet sententiae, et quod VersuS, quorum quattuor primi pedes tribus pondeis, uno dactylo constant, undequadrageni de centenis versibus inveniuntur ei, qui re pede SpondeoSexhibent, quinti enim et Sexti pedis nunc ratio non habetur, tum maXim rhythmo gravi insignes Sunt, cum Spondei continuantur neque dactylus iis intervenit; qua condicione dimidia sero par eS Omnium VerSuum, in quibus tre Sponde Occurrunt. contra VerSu quattuor aut quinque dactylis constantes plus duodeni de centenis in Arateis non exstant quare certum St, quod ad rate pertineat, Ciceronis hexametros ita SSe OnStructOS, ut pedes pondei praevaleant contra equidem mihi persuasi eos, quo poSteriore aetate compoSuit, alia lege sequi quattuor pedes primi hic quidem decies tantummodo Sponde Occumant, i. e. de centenis versibus Seni quibus fere omnibus locis rhythmi e0loribus re ipsae quasi depinguntur e contrario versus dactylici quattuor aut quinque dactylos exhibentes Saepius Occurrunt plus terni deni de centenis versibus quamquam numeru VerSuum duobus dactylis praeditorum auctus St. tantopere poeta VerSUS gravissimos monodactylicos evitare Studuit tabellam addidi, qua oculis subicitur Ciceronem progressum esse in evitandis versibus nimis graVibuS.

Quid vero de versibus quattuor aut quinque dactylos con-

Araten cetera fragmenta.

SEARCH

MENU NAVIGATION