장음표시 사용
21쪽
porum Studia et conSuetudine con Sessui nonne qui ingenii poetici praestantioris suere, ipsis Ciceroni temporibus. Sua ingressi Sunt ias, velut Lucretius regressus esto Suo saeculo ad Ennii artem, progreSSi autem Sunt neoterici ad novit norma metricas. ita lue tantum ube St, ut putem a Cicerone repertus esse hexametri condendi leges a poetis Augusteis servatas, ut in Arateorum arte videatur repraesenturi ars poetica eorum, tui bii reStitere poetae novi a Cicerone contempti. Ν. De -litera abIecta. Quoniam ii eronis urtem metricum OgnovimuS quiburi usus sit diu mentis, ut exornaret heXametrum et apturet Orinum Xternum ad Sententium, luibus uestari rhythmum diuvari vobiserit, quas ad leges et initium et clauSulam versuum OmpOSuerit nunc me vertam ad proSodian et Synaloephes Sum, lula haec luo Hiecum nrte hexametri condendi cohaerent prOSOdiu Ciceronis, ut Omittam, siae parvi momenti Sunt, imprimis notabilis est s-literasyllii burum brevium, pin O terminatur ante consonum ubiecta. quae proprieta octo locis Occurrit, ter in primo pede: h. . . tor us draco Sertiit'. h. 23. . , 263 ni agnus Leo' quater in quinto 25 .ehipSues repente' ..hi Siratus nitore 9T Ailuilonis locutae si .. mortalibus cedit '' solii et in Secundo: 121 Orionis iacet ' hic quidem rura est ne 'le vero inuudita cf. Lucr. 59l cimmutabili materiae' iure docent viri docti Ciceroni una prosae dicti ni clausulis demonstrari temporibus eius 'literam illam pro- nutiliari Solitum esse ideollue et Ciceronem imitatum esse Ennium et item Lucretium. Sed causa, cur Cicero quidem Ennium Secutus
Sit, in eo posita esse videtur, quod legem illam pedis quinti dactylici constanter observare studuit hic enim praecipue s litera abici solet. Literam non OSSe Supprimi nisi cum syllaba extremi inpositione XSi ut notum St. tamen ut Syllabae breves in S X- eunte ante OnSOnante producantur, cum in Sublatione exstent.
fieri potest propterea, quod in hexametro, Si Syllaba ultima accentum rhythmi obtinet, caeSura sit quam propter caeSuram S-litera non abicitur cf. Xempla nonnulla caeSurae penthemimeris: Thnainque Strate avis lato l tum magni curvus t Capri corni. . μ caeSurae SubSidiariae: Ph. 15 5 at lue oculos i urget lpedibus i pectusque epai h. 18.1 . Sub pedibus i profert l . .',
diaereseos bucolicae sapud Ennium quoque a. 16 et Lucretium L 203 . h. 15. 2 . . manet religatus corpore tortus'. h. 26. l,. obductus parte seretur', h. 1 T. 2 Arcturus i nomine claro' . in reliqui vero diaereSibus, quae non caesurae vice XStant mireriSiam ab Ennio non constanter s-literam abici sed ad arbitrium lacere Oetam; l. nn. a. 222 . qualis consiliis . .' Lucr. ILigis omni cum tenebris etc.' Ciceronem autem eam inconstantiam
. . ne totu ad umbra tractus, sed supera' etc.. 286 tantus piniatu erit conlucen lacteus orbis' utroque loco post syllabam -us pauS incidit cum membrum aut incisum siniatur quare putore ei a Ciceronem hanc quoque proprietatem Ennianam ad normam dirigere StuduiSSe. Sed, Sicut ceteri poetae, posteriore aetate, quod videan HIS, eam sprevit Singula, ut dixi praetermittam, ut hiatum uno loco XStantem in voce Graeca Ph. 24 et isiue in vada ponti Synigesin
pronominis determinativi si eius' monosyllabon, eodem A bisyllabon similia. s. De synaloepha. MonoSyllaba Synaloephia supprimere ne lue veritu est Cicerone pie in deliciis habuit; inveniuntur in reliquiis carminum eius
E. T. 2 me orbatum in tertio F. 19. 5 ses intorquentem in pede , prim. . , F. 4. 1 te hic in quarto . . . ITA . iam uJlore' in quart. p. ,
G2 ..t in in See. . . F. 55.1 quue edi in See. p. i. Ν ,. Se Aquila' in Sec. p. 28 ,.quo autumnali in pri. . . 24o . Se et ' in tert. . , 'oculos ierit Ciceronem in Aruleis rarius, quum in reliqui carminibus utque maiore adhibita cautione monOSyllaba elisisse postea ro pud Ciceronem VahitSSe Xemplum poetarum neotericorum xidetur: nam durius est monosyllabon iam' aut quae' elisiones Pprinlere quam . me te, Se quo au'. et quod pertinet ad frequen-liam in Arateorum versibus circiter 580 Occurrunt quattuor exemplas0. ' . . in reliqui hexametriS, numero sere 165. non minus quin-
fi l . . 0rdenum autem, qui copiose agit de synaloephis Vergilianis et reliqu0s poetas epicos Latinos diligenter respicit,
VOei ..iam' eli Si effugit quo suetum est, ut non prorSu eadem sententia de Ciceronis Synaloephi sit, qua ego Sum. Secundum tabellam eius monosyllaba Synaloepha oppressa XStant in centenis I ersibus apud Ennium: 0 8 Lucr. 1.L Verg. in eo. 0, 8, in Aen.
l.3. cum his facit Cicero in Arateis 0,T . . porro in centenis et Sibus inveniuntur apud Catullum in pylliis , 8 Verg. in bucol.
2. 'Vi, quae muXime pendent X arte neotericorum: hi vero accedunt Ciceronis posteriora fragmenta 3'. . quae cum disserentia inter ordent et meam sententiam intercedat, omnia SynaloepheSexempla in Ciceronis fragmentis, quae hexametri condita Sunt, denuo collegi et enumerare et in ordinem digerere conabor, Sicut
Vergilii synaloephas tractavit Nordenus quo laeto me aliquid
y Luer quoque f. I. 616 sq. IV. 5ii, alia.
22쪽
adiuturum esse pero ut demonstretur legem de Syiinloe lili ab eo scriptum p. 451 viguisse. Primum luidem numenibo si uibus versu pedibus synaloephe exHtet, ea tantummodo asserens quae notabilia vidon tur. ni tertia syllaba pedi primi Syniali seli ha supprimitur . 405-dum epa et Arcitenens F. l. 5T . tum Or ut . . .' . iluod rarissime occurrere ordinus edocet p. 442 , lirnpeserti in voee bi syllabal e Synaloel hen correptu in seresu ultero cum Verbi .. si re ut arte cohaereant, ita ut elisio non nimiri hirn id sentur, in alteroeernitur libertas uiati tua. b tertia syllaba liedis secundi Ph. 6.1 .se his ultΡrn aliud ...'
in Lucretio quoque haec synaloephe occurrit tu inquies et in Catullietiyllii Semel. di syllaba Secunda pedis ii uinti elisione corripitur uno loco
3T , . . . Vi magna Aquilui'; Synaloephe antiqua est ut Aermosos circuitionem vis quilae' et genetivum Veterem .e item syllaba tertia pedis quinti Ph. 25 . lunerere aplustra' 179 nomine inquat 34 tempore eodem 430, . . . lebile acumen quae Synaloephe, cum Ρ-Syllaba levissima elidatur non nimis molesta videtur. Sed tamen in ragmentis pOSterioribu non Occurrit praeterea versus lis set 4 30 colore
antiquo insignis estis inter pedem quintum it textum Syllaba eliditur apud
Ciceronem Semel 32 . . . . ratione Sine ulla'. versus cum ad Arati
verba additus sit, verisimile est dictionen in eo adhiberi Ennianam, quae Sententia eo confirmatur quod Ennii imitatores Lucretius et Vergilius, Simillima praebent ille quidem X. r. I. 1054 . Sine ulli SictibUS . . .', neque ullis', similia I 687 690. II. 235. alibi hic geo. III. 274 - . . Saepe sine ulli ' ib. 342 . . . deserta sine ullisl'. Aen. II 544 telumque imbelle sine ictu'. non durior SSevidetur haec synaloephe propter procliSin praepoSitioniS. His igitur locis cum rarissime elisi Occurrat aperte demonstratur Ciceronem evitare hoc loco Syllabam elidere, neque ipsum
audere, quotien elidit, Sed veterum poesin sequi quod si minus certum SSe in omnibus coargui potest, tamen in pleriSque quae adhuc Xempla enumeraVi, e Aratei Sumpta Sunt, uno XCepto,iluod molestum eSSe negavi si fore ut Hactenu de locis, ubi synaloephe exstat. deinde quod dilualitatem vocalium pertinet, quae in pedi poSitione lier Synaloephe concurrunt, non multum addam vocale enim productae concurrunt in Arateis rarius quum in carminibus posterioribus:
u--2b, u F. T. 1, 87, eis F. 27.2,GH-i F. 47. 3. cum brevi autem vocali producta non confunditur, nisi uno locol 0Steriorum poematum: F. 28.4 si firmo unimo'. Secundum Orde-
num p. 448, 450 haec synaloephe pud Lucretium et Vergilium nonnunquam Situta propter appellationem per Syncopen correptam substantivi animus' adhiberi potuit. Iam aggrediamur id, quod summi est momenti, Synaloephen dico syllaba cum oeul rhythmi accentu elata essectam. Ordenus legem interliretatur, quam hexametri Latini auctores optimi observa- Verint docet enim synaloephen, qua vocali corripiatur, a Voculi Sublutionis Secundi, tertii, quarti pedis a poetis optimis evitari, eum Sublationis oculis grammaticum accentum obtinet, nil hiberi, cum Oculi aut parvo aut nullo accentu essertur p. 451 Synaloephe miteinem in de gweiten dritten de vierte Vershebun Atehenden' oka wird iniexameter moglichst gemieden weni dieser okalluntragend St, da gegen gugelassen, en dieser Volia ent edernu gering betontrist, oder libertiaupt nichiaetontrist quod praeceptum ut demonstraret per historiam hexametri Latini paulatim
tum Ciceronem cum Vergilio comparat me Ciceronem in medium proserentem ad demonstrationem nonnihil adiuturum Sese Spero. atque secutus tabellas viri docti asseram Synaloephen, qua vocalis SuppreSSa confundetur cum monosyllabo proclitico, Sub litera a , Sub lit cum voce tres syllabas continenti, quarum media Vocis accentum obtinebit, sub lit. cum voce quattuor, quinque SyllabaSeontinenti, quarum paenultima accentum habebit, sub lit 3 cum y0ce bisyllaba, cuius ultima per alteram synaloephen ud vocem insequentem quasi acclinabitur, sub litis ea exempla asseram, quibus lex perrumpi videbitur vocem, cuiu syllaba ultima Supprimetur, Signis adhibitis praescribam.
ceterum corripitur secunda syllaba pedis prim i 43 Versibus ped. Sec. in 19, pedis tert in 1T, ed. quarti in T versibus accedunt ceteris locis
23쪽
a confunditur vocalis cum vocali sublationis Secundae.1. M a 62. te in pontum ' 2. h. 10. ubi utque obitus, ε 378 anto Canem, inde cani S, 3. - atra horum e caudis, 23. 135 416, 201. 367, 379. th h. 32. autem illustri 162 401, 420 469 F. 3.11 F. 3. 55, h. 12.2 ille eximio 456, 344 F. 3. 51 F. 24.2, 4. - a 263 e et luro. F. 22.1, 5. - a 22 Summa ub regione 136, 268, 293 F. 29. 3 F. 3. 8, β 214 sese ins rniS, h. T. Haedi exiguum, T 81, 359 F. 22.18, α 294 genua et Summi, F. 3.76, 1 392 mediunt ostendit,ri 145 etiam stridanum, d F. 27. decore utque omni, T. F. 22, 13 plutant in ramo, F. 19. 8 F. 28. 4.β F. 22. 10 platano umbrisera, 8 h. . 6 optutum in cauda Ph. 32. 7, 282, 402 F. 48.2, β, 6 exinde austriilein, 169. U. 16. 23, γ 155 exinde exiguae, 68, 3 479 cervicem utque oculorum, ε 303 sollertem ipsa dedit F. 3. 59 conversa inde patrum Sede S. s. a F. 3.14 lustrasti et laeto F. 3.15, 10. - . a 31P Zodiacum hunc Graeci, 432 F. 3. 53 F. 19. 4 F. 29. 9, y 3l0, curriculum oblique, γ Ph. 32. Andromeda aufugienS F. 53, 11. - . a 340 Signifero ex orbi r F. 3.1 principio aetherio; ad , - - pertinet Ph. T. 5 nam cursu interiore praeceptum non neglegitur, cum paenultima Oci Summo praepositi minore Sono praedita Sit accedit igitur hoc exemplum ad ea, quae Subliter a poSui J. Legem perrumpere tria exempla videntur bis enim cum adverbio inde Synaloephe ellicitur, quam Vocem procliticam, eSSe pertum St, Si in enuntiato primum locum obtinet, si minus, encliticam. cf. kutSchii quaeit gram et motr. , Lipsiae 1892 p. 76sqq. tertio loco pronomine ipse Ilicitur atque hoc quoque u insequentem vocem acclinatur: 303 sollertem ipsa dedit'.
' versus accentus significatur nota , Vocis onus .
unde colligitur, ut in his synaloephe exemplis 3 nihil exstot, quo laedatur praeceptum Nordenianum, cum quae laedere videntur revera pertineant ad ea, quae ponuntur Sub liter δέ apud Ciceronem is uidem Synaloephen non exhibentia, nisi ante coniunctionem atque per aliam ESionem cuni inSequenti Voce coniunctam. b confunditur vocalis cum vocali Sublationis tertiae.1. M a 243 inter se et nodis, 2 a 443 neque e caelo, 3. - ci 16 tandem in Stella. 35T F. 3.17 F. 22.6,
' 194 parte ObScurii, γ 15 spina valida 343, 40T F. 3. 53, a 152 retro ad pistricis,
b. a Ph. 22 cauda ad genus, 18, 135 F. 3. 62, 3 Ph. 27. 1 magno utque illuStri, temere a vulgo, 42 98, 295 - 385 - 454 capito
T. a 20 medio in caelo, 3 354 supera utque ulla, ε 276 leporem inde pede S, 8. . ii 30 erectum d . . 171 F. 3. 55 F. 19. 7, si 10 oblique impleXuS,' 401 xstinetum atque XOrtum, s. a F. 3. 49 civili e generOSa, si h 16. temoni adiunctum, 189, 10 429, γ F. 3.73 Academia imbrifera, di 28 antumnali utque iterum, ε 278 Centauri atque e pat, 10. - . a 25 Andromeda hic ' , ad 3. - pertinet 188 parvum insertore', qua elisione non IllagiS, quam illo cursu interiore', ut supra diX p. 34, praeceptum neglegitur . utrumque exemplum, quod Sub liter εὶ posui, ad ea pertinet, quibus lex infringi videri, non revera laedi Solet, altero enim VerSi rursus apparet seinde ad inSequentem vocem acclinatum, altero atque qua de coniunctione non aliter Sentiendum St. c confunditur vocalis cum vocali sublationis quaPtae.1. M a F. 54.1 nos te hic, a 35 magnum a . . F. 3. 47 F. 55.2,
ordonus exhibet 48 vidotur in summa locorum facienda sola AratoareSpicere, in reliquis Ver cetera fragmenta quoque idem error etiam tractanti sublationem tertiam et quartam Subrepsit. 3.
24쪽
F. 28.1 atque omni luce, F. 16. atque omnia dilicia. 4. F. 3. 6 modo te virtute, b. T caeli in . . F. 3. 54,: F. 22.2 belli exanclabimus,
Ph. 10. 1 pro tradito subitoque recondit' Grotius
mali ait Scribere ,subit aequore condit , quamquam
rursus iccedunt loci quidam, quibu vocalem elisione obscurataminSe luitur praepositio cum verbo compoSita: Ph. 10. 2 partem
admiscentur F. 4 noctu eventura F. 55.1 quaeque XSaturuin ,
F. 22.23 .subito ibstipuistis talia sub litera a ponenda esse Supra dixi. Notabile est hae in subhitione legem perrumpi SaepiuS
videri pleriSque loci vo , atque per Synaloephen Orrit itur i. e. monosyllabon sit, quod uni conSonantes scribi solet in prosuquoque dictione ac ' itaque legem his eXemplis terrumpi negandum est. Unia in omnibus Ciceronis hexametris eliSi reStat, qua praeceptum laedi merito dixerit quis: Ph. 26. ι at Capra laevum umerum clara obtinet clau- Sula deeSt hanc versus partem ipse nobis tradidit Tullius denat. d. II. 43 110, quo loco Arateorum versus asser intermissis prosae dictionis verbis iungentibus carminis membra singula his
quoque verbis auctor carminiidictionem praebet, I ib. 114 quein longe Serpentem et manantem uspicies' cum V Arateorum 14 sq.-hunc . . Sub aBV cernere planta iserpentem poteris '. itaque lieri potest ut clara obtinet' Ἀ- Ar 162 ἐπελ, laeta, Omnino ad VerSum non attineat puto equident post verba a Capra laevum umerum' exstitisse parentheSin, quam Aratu quoque praebetia 63 hi ti bi μοχ obtinendi verbum vel simile continuisse
VerSum insequentem . nam id quidem certum est et demonstratumiiS, quae XpoSui de Synaloepha, Ciceronem summa cum diligentia praecepti obsequi neque praeter consuetudinen eum Iacturum fuisse, X analogia reliquarum arti legum ObServandarum apparet, nisi consulto voluisset poetae veteris, Ennii imprimis, dictionem antiquam imitari, quem cum in reliquis rebus metricis, tum in synaloepha adhibenda maiore libertate Sum SSe constat, quam pOSteriores. OStro autem loco non habemus cur Ennii memorem suiSSe poetam SuSpicemur, cum neque X Enni neque eius imitatoribu allere possimus, quo teneamur et cum versus dictio tota pendeat ex Arati verbis clara - ἱερὴ ob - tinet - ἐπ VHiarat,
Quare ipsum Ciceronem omnium fuisse diligentissimum et
constantissimum arbitror in illa lege ordeniana obServanda, non modo iuvenem, Sed etiam aetate posteriore quod tanti SSe Omenti mihi persuasum erat, ut dignum videretur, cui Operum
His igitur absolutis iam apparet, litibus Cicero Sus Sit artis normis in heXametris componendis Ciceronem in quibusdam rebus progreSSUm SSe demonstrare conatus Sum quod pertinet ad coloribus depingendaui sententiam propius eum ad Ennii hexametrum accedere VidimuS, Superare veteres in adhibendis caesuris et in pedibus extremis ingendis maximae certarum legum Ob- Servandarum OnSequentiae Studere in eo, quod ad pedem quintum dactylicum et ad legent ordent pertinet colligitur vero e omni luaeStione hoc fluandocunque non videtur Cicero in arte Ver-
Suum componendorum Superare Vetere poetaS, SUSpicari pOSSumuS
dictionen quoque Ennii uni imitari, si ullis argumentis niti licet;
cum vero demonstrari poterit eum ultra libertatem veterum progredi, aut Enni uni imitari aut laudare putandum St, Si contra OnSuetudinem artis leges recentiore negleget. 10. de senariis additamentum. De Ciceronis senariis tum copiose, quam de heXametri agere Ophi non St. ea quidem de cauSa, sluod verSuum copia Xigua exstat, Senarii centum duo de viginti, Septenarius unus aetatem tulerunt quare quamquam non licet mihi prorsus neglegere horum VerSuum condendorum artem, contentus Sum breViter iis, quibus Ciceroni Senarii insigne sunt, enumeratis. Notum est Ciceronis Senario Sequi lege Romanas, i. e. in pedibus Secundis et quartistion solum ianib0S. Sed etiam Spondeos dactylo anapaeStoS cerni. quod ad pedem eXtremum pertinet, positionem brevi Syllaba conStare neceSSe St, eliSione, caeSura, Sublationi Solutione, quam appellanius uti haud licet nam, quod copula est' Senarius terminatur, leXSulva eSt, cum VOX acclinetur ad praecedentia: F. 37. 1 oratio est μ . Deinde alterum quoque praeceptum ad Xtremam Senarii
partem pertinet, id dico, quo vetatur e quintus verbo iambico vel verbi clausula iambica contineri neque enim hunc pedemiambicum esse licebat, nisi si cum seXt pede ita coniunctu erat, ut unum verbum ad utrumque pertineret quam legem nullo loco Tullius perrupit. Tum et positionem et sublationem pedis eiusdem Solvere poetae Scenici non solebant, neque Ciceroni usquam placuit pede proceleuSmatico uti. Porro, Si minus spondeum dactylum anapaestum secundi et quarti pedis Romani evitabant, tamen eos operam dedisse notum eSt, ne verbis spondeis dactylicis anapaesticis hi pedes Xplerentur. hanc quoque legem ex omni parte Cicero poeta consecutus est;
25쪽
docto . . A. F. 34.2 sequiSquam est qui filiorum aerumnam . . . , F. 33. 10 se . . . ubSumptum extabuit animadvertendum est haec Verba non per Se SSe Spondea anapaestica , Sed per Sunaloephen. Accedit, quod iam fluit. Meyer commentoravit p. 1υμ l . inde a Cicerone in his pedibus pondeum tuidem XStare, inul aeStum rariti Occurrere neque his Sex Xemphi assere OSSum e Ciceronis
senariis F. 32. 13 et 26. F. 33. 18 F. 34.2 F. 36. 1 F. 3S V.F. 39. 3pro tradit seexilii se scribendum est cum editoribus heXili '. Dein quod ad caesuram pertinet in limibus Ciceronis senariis
aut in tertio aut quarto pede exstat; caeSura semiquinaria Sola invenitur in versibus viginti uno, Semiseptenaria in VerSibu nOUem. septenarius F. 46 caesura post pedem quartum inSigni est, secundum conSuetudinem poetarum Romanorum, quamquam SubSidiari caesura post secundum pedem interceden deeSt. itaque, quamquam nonnulli Versus caesura carere videntur, ut
F. 33. 39 Erymantium haec vastificam ab Liecit bellium , riguttae, quae SaX ad j sidue in i stillant Caucasi ' isSic corpus clade horribili ab li sumptum extabuit , F. 33, 3, lib.
revera XStat post praepositionem a voce primitiva divellendam, ceterum id rursum notabile est quod Synaloephe Syllabae praecedenti caeSurum adiuvare Videtur. Si SemiSeptenaria caeSura
principalis St, coniungi solet cum diaeresi post pedem Secundum intercedenti; neque deest diaeresis in novem illis exemplis, piae Ciceronis Senarii praebent excepto uno v. F. 31. 3 Siquidem qui tempestivam i medicinam admovens . quae diaeresi raro Occurrit, quinquies tantum exstante caesura Semiquinaria Sola quare non dubium est, quin Cicero legis certae sibi conscius fuerit, quam uno tantum loco non potuit consequi. - non quod ad veIbum interpretatus sit versus Graecos Aeschyli Prom. vinct. 378 ών τις ἐν καιρω γε t aio έσον κεas καὶ εἰ σφsvrcovet oi μον ιοχνaivstilia' , sed quod aemor alterius Sententiae, quam cogno Verat X vetere Romanorum tragoedia Graecanica, Verba , tempeStiUum medicinam introduxisse videtur, quibus Verbis impediebatur, necaeSuram Subsidiariam adhiberet. Tum in prosodia nihil invenitur vetusti; . Siquidem' pro .Si
quidem adhiberi non inauditum est lex illa, qua voce iambicae corripiuntur et pro pyrrhichiis adhibentur, vigere desiit quod vero ἡmihi' F. 33. 3 nec mihi unonis terror . .' F. 42.1 Si mihi nunc tristis primum in hexametro quoque . 9 nam quaSi vos sibi dedecori genuere parentes' et ego F. 51 ego pr0-
quod apud Baehrentem legitii F. 5l ego providebo rem . . , pro ego
proVidebo sim . . , mendum typographicum SSe enseo.
videbo rem istam et albae virgines' in primo pede pyrrhichica adhibentur, hoc quidem a poetis scenicis et picis omnibus sit
Denique de synaloepha nonnulla addere mihi liceat, quae in
omnibus pedibu praeter primum et Sextum occurrit, cum agitur de elisione vocaliun rhythmi accentu non praeditorum. Cum Vero syllaba sublationis synaloepha insignis est, crebrius invenitur in pede quinto, quam in quattuor primiS, neque pedis Sexti particeps est. legis Nordenianae, de qua Supra actum St, Simile non cernitur ceterum Synaloephe multo crebrius multoque liberius, quam in hexametris adhibetur; nam vocales productu in positione suidem nonnunquam eliduntur: F. 32 11 advolat uduncisμ,
F. 32. 16 vi ro desum', F. 33. T lateri inhaerens F. 34 2 qui filiorum, F. 3T 1 sando oratio est', fortasse etiam F. 40. 5 omni
amicos', ' 41 4 generi humano μ.ὴ monosyllaba Saepius quam in heXametriS, Synaloeph obScuruntur pronomina me terae' novies
Ergo Senarii, quo Cicero aetate posteriore composuit, iisdem sero artis proprietatibus insignes sunt atque heXametri poSteriores et in eo, quod leges metricae diligentius observantur, et quod monosyllaba elidere minus evitatur de rhythmi delectu, Sonorum imitatione, similibus artis delicus, hic nihil animadvertendum est; id unum oculos serit alliterationem evitare Ciceronem in Senariis tragicis, tuam in heXametri plurimi eum sacere supra dixi.
ratio non habetur vocis .eSU F. 37. i. ' omnes codd.' genere ' codd.
26쪽
De Ciceronis arie interpretandi.
Qitoniam sero omnia Dagmenta poetica CiceroniS. quae aetatem tulere interpretationibu Graecorum constant, disquirere oportet litu ad norma et quo ingenio converterit Graecos. ut demon Stretur, quatenus Ennianam dictionem hic exstare suspicari merito poSSmius. Ne genere interpretationis, imprimis Arati inrminum iam ante me multi ScripSerunt multu: olim Hugo Grotius notasa incerum Araten fecit in editione rati; postea cum alii, tum Euhinis in editione ruti quae huc pertinent, omnia ex Grotioni iuSerunt; Sequuntur lavet aliorumque Francogallicorum itera.
quare omnia fere collecta Sunt, quae erraverit, quae app0Suerit quae nuSerit, quae aliter atque nos in Arato legerit. itaque cumcluctu spui eStionibu priorum cura denuo navarerim. de tenere
et arte interpretandi iudicare nihil praebet dissicultatis.1 De erroribuΝ. Pluribus loci utitue arbitreris Cicero verba Arati non intellexit cf. praeter cetero Meybauinii et Mollit' dissertationes equidem unum ad 'um Xemphim ad multa ab aliis Xplicata agitur V. Vsqq s 0rbi laete ceteriSque orbibu caelestibus interpretatur hi non perpetuum deteXen consscit orbem, Aratum, T surq ψ'ῆτοι χροιὴν /ιis ἀλίγκιος ωλι κυκλος. Sed Sputi multum Superi praeSt ire duobus δινεBaι' aδευέ Oa
dieitur et late caeli lustrare cavernas οἱ δυο, τοὶ δε οσεων
apparet Ciceronem Pκδει ad Substantivum κωος pertinere ratumue orbe non pleno agi putaviSSe, cum Aratus scripserit hoc modo:
t lache orbi lacte adaequet, haud inveneris, sed τὰ viso Sive
ro 3 43 ετοον h. e. magnitudine lineae dimetientis ex quattuor orbibus duo quidem inter se aequale sunt, duo minoreS'; nam de bis binis orbibus supra Aratus egit quanta errorem CiceroniSSecuta Sunt convertit enim verba, quae aliquid significare intelleXit , moi soli πεο εοντων ' mitti OSSe arbitratu est, τὰ δε f issa' also intellexit sed patio , cum οἱ D ei Orbes Significari viderentur, de quibus uetum erat . 468 Cic. 244 , posuit in UerSu . Superi duobuS', qui eum t era είονες Πάσσονται, utaVitergo multum praeStare duobus orbem lacteum quid nonne ipsi coniessio excidit se Arati verborum nihil intellexisse, nisi quod de orbibus iam Supra actum Sit, cum apponeret illud ,. dicitur': Sed UerSUS nondum plenia est, itaque, quandoquidem in caelo sit hieteus orbis quid haesitet poeta divinus .et late caeli lustrare cavernaS' Ennium imitatus, alliteratione et rhythmo gravi usus cum magnificentia et laude quasi pedem ex laqueo Xpedivit ita ossicinam Ciceronis ingressi nihil invenimus doctrinae Stronomicae, quamquam arte inSignem SSe Ciceronem concedimuS. Atque omnino argumenti Cicero inscius erat, quod optime demonstratur loco famoso, ubi Aratum ad novam carmini partem tranSire non sensit adulescens: Cic. 96 101, qui verSu quam non reSpondeant ad Aratum, vel quam male depravent rati verba, iam caliger agnovit et Grot ad . et Schol. Arat. 319 . nam poeta GraecuS. 0Stquam Sidera, tuae a Zodiaco in Septentrionalem regionem Spectant, tractavit, ud stellas transit regionisula Strati VV. 319-321. quo versus cum omnino non intellegeret interpres, a Delphino fortiter pergit ad Oriona versum incohans a Voce eXinde' ergo, si odiacum oculis dimetimur, a Capricorni regione ad Taurum traducimur per VOeem .exinde'. quod Ciceroni non excidisset. Si aliqua e parte Stronomiae peritus tuiSSet. ceterum Aratus Oriona primum tractat eadem de cauSa, qua in Stelli Septentrionalibus tractandis arctum, signum videlicet notis
Qu0d pertinet ad reliquo locos, quibus demonstrare Iacile
est Ciceronem argumenti astronomici inscium fuisse, rursus multi unum eligam, quem priore non attulerint, quamquam arSCiceronis in eo cernitur studet enim Cicero Sidera, quae Vulgo nomine animalium appellantur, quibus corpuSAESSe dicitur, Omnino quasi animalia introducere, ut agant et patiantur quod studium per Se laudabile est et poeta dignum sit vero interdum, ut fere videatur Cicero ignorare, qualia corpora Sideribu tribuantur apud Aratum Scriptum videmus 283 πὰρ δ' cisa οἱ κεφαλὴ Hes Yδροχο-οιο δεξιτερῆ σύνυσθ' . . . . ille cum agentem facere quartum Studeat, convertit 56 . huic equo cervi dextra mulcetur Aquari'. Aquarius igitur equi cervicem dextra manu mulcet quid nonne eundem eadem manu , amnem rigare' ipse infra exponu poeta γ V. 173 qua neglegentia, quam ignoscere debemuS, aperte demon- Stratur poetam Sideris formae ignarum fuiSSe.
27쪽
Ordinem digerere. Verum ne hoc quidem Ciceronem propter Scientiam Stronomiae sacere potuisse eo domonstrari puto, quod aliis loci vitia aut codicis, quo utebatur. ut ipsiues Arati ne tu uanovit neque correxit exemplum asserre ieent: v. 355 . nec totuS tructus ad umbra . Piscis notius dicitur ut ius salso in ieeronis odice Arat pro ,a laus I, 1. O πιλν Xstitit , αι ti di πιθε cIMOSSium in adn. crit udor. 5TA set in Herm. XIX. Νου p. 110 sqq. . scire debebat Cicero Piscem noti uni aliquuntum tempti post epam exortam Occidere accedit, quoi ei loci iluibus magis recedere a
2. De variatioitibiiΝ. Hanc occasionem non praetermitto demonstrandi liuibus locis et qua de causa Cicero b Aruti verbis recesSerit, toti uuOvertere rationem amaverit primum luidei in insedium prosertim graviora, quae addidit aut naisit. Non raro ea Cicero non convertit, quae Supervacanea et inutilia cenSutSSe videtur, imprimis interclusiones quasdam et rerum repetitiones interdum pro interclusione omissi aliam addit estac. I Sq. Ar 246 Sq. Androinedae laevo ex umero, si iuuesere pergeS, νδοπιυ λὶς γέ τοι δμος astorειm ' Moc orco aditositum poteris Supra cognoScere PiScem. οι Ma βο9ειώυ2ον, μακα οῦ 1 νυοὶ ἐγγυ εν εστιν. alii loci versus expletur omne genus epithetis quae deSumere e veteribus poetis, Ennio imprimis, videtur ci Ic. o. q. cuin Ar 284 Sqq.:
Cicero qui verba ο ἐτωσαι pertinere falso putat ad ilitum,
ἡSerius haec obitus terrai visit qui vis, quam gelidum valido de pectore rigus 'anhelans
corpore emiser magno Capricornus in orbe.' Verba equi viS et corpore semisero in Ira demonstrabitur xinniana SSe de cetera dictione non secus erit iudicandum. none omni parte lavetus eadem sententia suerit, cum scriberet in libro de Cicerone Graecorum interprete p. 23 quis enim dubitet, quin te non Pacuvium Ennium certe magistrum ditandi Sermoni habuerit, quum haec scripsit epitheta, quorum aliquot RMarone recepta cognovimus' in quibu epithetis enumerat ἡSe-- 43 miser' . nam cum lavetus putet ipsum Ciceronem tinxisse epitheton ego demonstrare conabor essici posse X O, quod Vergilius i dictione Ciceroniana utitur, ut Cicero hauserit ex Ennio. Denique Cicero toto versus interdum omittit, quibus nihil novi exhibetur, I 24T nec pleno Stella Superat cum ' lumine
de ceteris autem locis, quibus aut versum aut interpositionem aut alia membra convertere omisit, conserenda est olli dissertatio s. l. p. 13 Sq l. Iam quae addiderit ad Arati verba videumus primum quidem non raro de sonte Graeco, unde hauserit, loquitur, neque Vero aliquod nomen assert, Sed , VetereS' et Graecos' auctores appellat, cum toto Versu apposito tum additis verbis apud Graios', Similibus cf. h. 6 cum Ar 36: ex his altera apud Graios Cynosura
claro perhibent Ophiuchum nomine Grai', v. 5 Deltoton dicere Grai l quod soliti simili quia Iorma litera clarat', cum in Arato
Solum Sideri nonien exhibentur causa, cur Cicero haec Verba explicationis gratia apposuerit, ea esse videtur aperte, quod hiS locis pro nominibus Graecis Latina non introduxit aut introducere non potuit. Sed notabile videtur eadem dictione quem perhibent Grai', simili iam veteres poetas epicos et item posteriore USOSeSSe, Xempla consera pauca e multis: Enn. a. 14 Sq. . . . ObniXa Volabat bento, quem perhibent Graium genu aera lingua
Luer VI 908 quem Magneta vocant patrio de nomine Grai', Verg. Aen. I 530 est locus Hesperiam Grai cognomine dicunt', quo verSu aperte imitatur Ennium a. 23 est locus Hesperiam quam mortales perhibebant- . Hi vero cum appoSiti cohaerent ea, quibus ut homo Rο- manu Romanorum condicionem Graecis Opponit quod non fit, nisi cum de rebus agitur omnibu cognitiS, cf. h. 5 quos OStri Septem soliti vocitare triones', utque v. 31PSqq. ἡZodiacum hunc Graeci vocitant, nostrique Latini orbem signiferum perhibebunt nomine Vero, nam gerit hic volvens bis ex ardentia signa',
cum Ar. V. 544 ZOMδιον δε ε κυκλον πίκλησιν καλεουοιν , e uno eum saceret tres versus, poeta dictionem veterem adhibuisse videtur primum de verbis Graeci vocitant et perhibebunt isod actum est; dein patriae linguae proprietatem Grae-
f. Aen. X. 212 spumea semifero sub pectore murmurat unda . 'i superat cum Baehr., Superaret codd.
28쪽
eorum verbi Opponere iam veteres poetae soliti esse videntur, siquidem Ennium Secutus est Lucretius, cum Scriberet I 830 Sqq. ἡ homoeomerian quam Graeci memorant, nec nostra dicere lingua concedit nobis patrii sermonis egestas', et VI 29T, tui locus cum Ciceroniano comparari poteSt: igneus ille vertex, quem patrio Vocitum ues nomine ulmen'. tum Oine orbis signiferi haud scio an Cicero ipse non secerit, luod , uti alit in schola eum didicisse
nomine appellat V. tibi , verisimile mihi luidem est non ex Cicerone, Sed Ennio eum haurire. tuum ad Sententiam ilia ducar, infra demonstrandum erit denique carminum ellicorum proprium Stnumerale antiquum Ibi Sex Olim XStans tiro duodecim cI. Enia. a. 323, Lucr Verg. .
Neque Ver nunquam poeta uli tui ut posuit rei Xl,licandae cauSu, utque Si minu um descit Sa doctrinii Stronomica agitur, tamen in tabulis narrandis, illiue de nominibu Siderum lierhibentur, et omnino quocunilue loco de rebus coni munibus et VulguribuS. Velut tempestate maritima, igitur luare mon mirum iSi Ciceronem Diosemeis convertendis multo hinus αὐ verbum con ertere Aratum, tuum in Phaenomenis, ita ut acilius Ennianaedi tioni Π0Sculos Stentare poSSit sucilius exornationibus rhetoricis uti, depingere Sententium rhythmi et sonis ulliteratione et una phora auditorem captare in iis, dico, inveniuntur plurima appOSita cf. Iabulam Orionis. Phaethontis sororum unde Nero lauserit ea, diyerS SuSpicari poSSumus nam, si Cicero aliis fontibus astrono
balamuis Xplicut p. 14 Sq. subulus certe ex iisdem hauserit. Sed nego S, tuae ille attulit . . essici posse, ut Cicero ex alio sonte hauSerit. quare dubito, mirum censeam motitiam dabularum in Scholi uSSecutum esse, ut ex sontibus Alexandrinis aut Rhodiis hauSISSe Ciceronem, quorum ut memor fuerit aut quos in interpretando carmine rati comparaverit. Porro quod pertinet ad res continiane VulgareSque, quibuSIn convertendi magis recedere ab Arati verbis Ciceroni placuit. eXemplum eligam: v. 69-71 Sed tamen insani labuntur tempore toto, nec vi ignorum cedunt neque lamina vitant, nec metuunt canos minitanti murmure luctusμ.
. nim verSu ad Verba rati respondent hactenus: Ar 294 sq.
reliqtia misit interpres atque liter orationem vertit quae addidit, Signia Sunt Xornationibus rhetoricis praeter alliterationem stamen tempore toto nec vi neque vitant, metuunt minitanti murmure cernitur imitatio monorum , metuunt minitanti is ur-
mur fluctu S unuphora vocis nec ' , periodi membrorum certus ordo, iunctura, numeruS primum membrum: Sed Amen . .', alterum dii inciSu continenS: .ne . . neque ..',
tria membra inter se aequalia Singulis versibus continentur, duo incisa rursus aequalia Septenarum Sunt Syllabarum, verborum ordo
nequaliS, numeri contrarii l . itaque eum
elegantia rhetorica ratio conficitur, neque in numeris quidquam duri cernitur itaque Cicero ostentaverit τοπον rhetoricum sibi promptum, quem apud Horatium non Semel occurrere notum St, cs. Od. I. 3 9 Sqq...issi robur et aes triplex circa pectu erat, qui fragilem truci commisit pelago ratem primuS nec timuit praecipitem Africum decertantem Aquilonibus, nec tri Ate Hyadas, nec rabiem oti',
tuorum Verborum ordinem et iuncturam consimilem ac paene aequalem Sese periodi Ciceronis oculos ierit. Similiter rem se habere Suspicor hoc quoque loco: V. 116 . nam tuorum stirpi tellus ampleXa prehendit, haec augens unim vitali flamine mulcet; ut quorum nequeunt radice findere terras, denudat solii ramos et cortice truncOS'.
Cicero igitur ulterius versus convertendi labore supersedit, alterum rhetorice produxit; quod temere actum esse non poteSt in compositione leges rhetoricae observantur, a Verbi sinum quorum et . ut quorum' oriuntur in cisi OppOSita, utriuSque membrum alterum Sententiam Secundarium pronomine relativo praepOSito, alterum sententiam primariam duobus inciSi constantem Sententiae secundariae aequali Structura Sunt itaque hic quoque aut latere orto, rhetorum discipuli promptum SuSpicor, aut Ciceronem ostentare data occasione artem rhetoricam.
Quod Mollius p. 15 inter ea, quae addiderit rhetorico verborum strepitu insignia, etiam versus 320-331 numerat, equidem
ostentationem rhetoricam apparere negaverim, cum neque nrtificiosam compositionem neque anaphoras neque antitheSIS inveniam.
contra his ipsis versibus demonstratur, quid sentiendum sit de Singulis verbis et flosculis dictionis poeticae additis, cum sideribus ab rato numeratis singulo Cicero versus tribuerit, ita quidem, ut speciem versuum memorabilium praebeant momina enim
29쪽
Siderum Cicero, quantum potuit, in fine versus reposuit, praeterea quum maxime Variavit verba stellurum fulgorem significantia v. 320 aestifer est pandens serventia sidera Cancer adiectivum uestiser' , sicut reliqua e comitositiones in sullabam fer exeuntes, a poetis veteribus factum osse videtur et Lucretium
utitur ' 11 aesti ems validis erumpit statibus ignis quo loco
nihil eiuSmodi exhibeat. ad dictionem . pandene serventia Sidera' cf. Lucr. I. 628 servida signa' , et verbum pandondi . 657 v. 321 . hune Supter fulgens cedit iis torva Leonis verba extrema speciem flosculi nniani praebent, eo mavis uod circuitionem Hompricum Ennius imitatus in poesin Latinam intro
, fulgenS' UOX uni eSt, Stellarum I ropria. V. d 2 q. ,.qllum rutilo equitur OIllucen corpore Virgo.eXim proiectae claro cum lumino Chelae
V. 324 , ipsaque consequitur hicens vis magna Nepai-
v. 325 inde Sagittipotens dextra sexum tenet arcum '
326 q. poS hunc ore sero Capricornus vadere pergit unil illa inde loci conliicet Aquarius orbe ui
Sequitur praeteren et Supra p. 22.328 exim squamigeri serpentes hidere Pisces , Sqamiger' compositio rinniana esse Nidetur quam Lucretium renesi880 0gnoverimus es. I. 362, 372, 378, II. 343, 1082329 qui comes est Aries, obscuro lumine labens'
obscuro lumine labens voces fere inanes Sunt quamquam alliteratione Iunguntur atque in versu fine. 330 inflexusque genus in proiecto corpore Taurus μ
et toto proiectus corpore terrae', qui ut similiter cadens evitaret, nnexoque genu codd. 47 participio coniuncto Sus est. Siquidem recte Ennium sontem esse diximus, apparet Ciceronem verba ab alia re ad aliam tranS1erre; nam Vergilius . l. Ennium imitatus, de rebus bellicis agit. 331 et Gemini clarum iactante lucibus ignem μ. memorem fuisse Ciceronem loci nniani arbitror, unde Lucretius hausit, cum scriberet VI. 389 et iaciunt ignes', quamquam id Significans, quod Cicero: F. 3. 38 , iniecit sedibus ignes Sc. Juppiter . praeterea s. te. Ph. T. 2 exiguum iaciunt mortalibus
ignem' cum ruti v. 166, quem interpretatur: ἡ ΠεπTa φαεινονται '. ,. chirum' vero et hicibus' voces inaneS.
In VerSibu quae sequuntur, quamquam magis rati verbis interpre tenetur, tamen plura insunt, quae Ennium imitatus Variaverit cI. convestit lumine lustrans, lustrantes lumine mundum, vertenti tempora cursu μ .HOS VerSu tractavi, ut appareret, unde hausisse Ciceronem putarem, Si interpretatus Aratum quae verba addidit vel alio orationem vertit nam ut de his, ita de ceteris quoque iudicandum erit, in quibus Cicero paulum recedit ab Arato aut app0Suit, quasi ut plenus fiat versus, voces fere inane flucenS, fulgenS, lumine lucibuS, claro corpore, Similia , ut Ilosculis utitur desumptis ab Ennio cum datur occasio eius imitandi, non dubitat memorem Se praeStare et peritum carmini epici patrii: I. r. 20 λκονται mi et si uar Ουνεχὲς ala cum Cic. h. 3. 2 . . nocteSque dieSque feruntur', quam dictionem Ennius in hexametrum introduxit,p0Steriore recepere; r. 321 .uεmξb νοτοιο a ηελέοιο κελευθου ' eum Cic. 101 spiritus Austri', quibus de locis et reliquis, qui huc pertinent, infra agetur, cum Ennium sontem poeticae dictionis Ciceronianae SSe singula perSecutus demonStrabo. Denique ne hoc quidem in levioribus verbis ab interprete appositis vel commutatis nihili faciendum est, quod Cicero studet Sidera, quibus animalium sorma esse dicitur, quam maXiine Iacere agentia et patientia, tum quoque, cum idem studium in Arato minus cernitur cf. Αr. 148 ποοσὶ δ' moθοτεροισι εο ν aro ala paείνει cum Ph. 23. 3 magnus Leo tremulam quatiens e corpore flammam Cic. 51 sq. - Αles sed mediocre iacit quatiens e corpore lumen, haec dextram Cephei dextro pede pellere palmam gestit iam vero clinata est ungula emenStortis qui propter pinnati corpori alam',
quod versus Cic. 51 non respondeat ad Ar. 278. Orotius ' iam
Grotii adnotationem ad verbum recepit olim utilius, qui non minus male Aratum intellexit, cum in versione Latina inter se confunderet omρ- et
30쪽
'. exempla, quae ex mult 'attuli uti e d gis Tu Ciceronem animare et agontia adoro sid0ra mitia i ta a Iri dictione Enniana quod nim Loo sit Ailuitu T ii Phoh,
supra tractat Ἀ3M . iactantes lucibus ignom apparebit nil hauSerit f icero sudem imitati Ennii etiam elui uis ors o eurrit quicunque praeter allatos uiserri possunt sin ulu vero Dersonis nunc eunt non St, cum id spectein ut dem otii sus er
animare Studet. luod mirum non est num iiiiii in nriiii
imprimi pol uli Romani carmino colob vit; si sortii t kVirtutem peditum et equitum, dictionem tr nssor ad ea imi
percellat iistis brachium, aliud equi iubam mulceat.
GL u e Sermone, quo utitur iro aliis Arati verbis tum oro
Si Cicero Sidera antinat et agentia facit in Arati uotoritat
rebus cum bello et re militari cohaerentibiis sumpta est.
mena Drarriodi ad rhetorum praecepti raro tantum tingit.
ceteri Graecorum interpretationibus addam. nam cum in reliquis eadem cernatur ars convertendi atque in rateis, non inveniuntur err0re neque illa. Sed quantum video, Verba Graecorum rectem'elleXit, neque habuit, ut in illis cur occasione data, cum de rebus ominiinibus Rebatur, magis recederet ab eo quod convertendum erat. quare diligentius iiterpretatus est, tra eorum im-litiam versus 'ii Homeri loci convertendis compositionem, quam plurimum lotini retinendam esse puta it cs. Clavel p. 3 ui exempla asser. τλῆτε quo serte viri, ει , γὰρ ὁν - namque . ., ἡοt'ς υ γ Vsες qui non unestis, alia multa sed in ipsis his versibus momeri muli uni latet poeseos Ennianae nequo mirum HS eo Sermone antiquo et veterum poetarum proprio magis esse InSignem tuam Aratea. naui argumentum primi carminis epici Latini omeneum erat: Livius Androilicus Odvsseam converterat metri SaturnuS, deiiide veterum carminibus heroicis agebatur de iisdem 0r rebus Me belli rebusque dortiter gestis de deorum bellignitate atque ni iiiitate in liroelii committendis quorum car- milium conditore Honieri sermoriem inituri studuisso, praesertime quo exametris utebantur, notum est in aliunde laetum esse putemuS, ut magna vi serborum compositorum, quae poetarum veterum propria est, neque in prosa dictionis ultior nequo coti- llano eritione neque in carminibus temporum nosteriorum occurrit mSi cum plane apparet veterum ill0rum imitatio, ad Homeri verba composita respondeat satis cognitum est postas Latinos dirisso Sermonem lintrium, cum Graeco aut conVerterent aut imitarentur, es. Claveliam libri caput L p. 7Sqq. quo agitur, quomodo VetereS poetae Graeco interpretalido aut imitando formonom Latinum ditare tentaverint ; lavetu vero cum putaverit Ciceronem idem fecisse atque VetereS, . . 'pSum Verba compoSutSSe ad Graecorum exem-litum, quidem alia Sententia Sum iam video Ciceronem, ut in Arateis. ita in his versibus interpretandis Enni utiterumquo sor-mOItem imitari, compositione quasdam aut apud Ennium aut eius imitutore inveniri, aut eς versu Homerico, quem interpretatur. omnino noli pendere. qua de causa iure mihi videor suspiearit Iceroneni omnes sermonis nosculos ex veteribus Latinis desum- pSiSSe nam qui potest fieri, ut in his ipsis versibus magis, quamlla ArateiS, epitheta ornantia, Synonyina unius verbi vice positantiae Xornationes, non cum locis Homeri, quos interpretatur sed cum poesi Enniana congruant 2 Ciceronem ergo sermonem epicumultuSSe nego, Secutum esse dictionem a veteribus poetis conditam et litatam interpretando Homerum ceterosquo Graecos dico quauit e magis portebat, quod argumentum non praecepti conStabat Sed eodem fere pertinebat, quo vetustiora illa carmina Romanorum illure eum cauSa, cur interpretationes Homeri plus quam Aratea redolere Sermonem veterum poetarum videantur, non prorsus pendeate poeta ipso, altera asserenda est subiecta arbitrio poetas mo-