장음표시 사용
171쪽
tranquillis animis de istius postulatione disseruimus. Iis vero Judices, quae inter nos de controversiis nostris egimUS Ommemorandis, quid aut vobis negotium facessam, aut meipsum defatigem' finem autem qui consecutus est, vos audire necesse est. Ego isti judex sui, et iste mihi, ut uterque nostrum Semi Ssem acciperet eorum, quae Conon reliquisset, neque ullum deinceps esset inter nos dissidium. am malui, Judices, ultro isti impertiri potius, quam experiri judicio cum eo amne meo et molesti aliquid dicere in eum, fratrem uxoris meae et avunculum meorum liberum, et ab isto audire convicium aliquod His omnibus consideratis, cessi ei postea pacta conscripsimus inter nos omnibus de rebus, et sanetum jusjurandum alter alteri dedimus, nos omnino quae bona manifesta essent juste divisuros, et neutrum meliori fore conditione quam alterum in iis que Conon reliquisset, et caetera Omnia Communiter quaesituros et exacturos, inter nos deliberantes quid quovis tempore facto esset opus. Suspicabamur enim Judices, venturos etiam alios qui de Cononis haereditate litigaturi essent, ut, et fratrem meum, eodem patre illum quidem, sed matre non eadem natum, qui peregre aberat quod si quis alius controversiam nobis facere Vellet, nos prO- hibere non possea cum lege cuivis dent petendi potestatem. Haec igitur omnia providentes, pacta con Scripsimus et fidem mutuo dodimus, ut neutri nostrum vel volenti Vel invito liceret quicquam seorsim agere, sed ut de communi conSilio et Sententia ageremus omnia et harum rerum testes fecimu Primum deoS, quorum numen alter alteri juravimus, et cognatos no Stros, deinde Androclidem Acharnensem, apud quem pacta deposuimuS. Legam igitur vobis, Judices, legem, qua pacta con ScripSimus inter noS, et testimonium
ejus qui pacta habet. Recita legem primum. LEX.Lege et Androclidae testimonium.
3. Postquam fidem mutuo dedimus, pactione apud Androclidem reposita, duas ego partes feci, Judices. Ac altera pars erat, aedes in quibus habitarat ipse Conon et mancipia qui saccos teXebant: altera pars erant aliae sedes et mancipia seplasiarii. Si quid auis in pecuniae manifeste Conon aut in mens Heraclidae reliquerat, id omne fere insumptum fuit in sepulturam et caetera funebria et sedificationem monumenti. Ego igitur factis duabus hisce partibus, optionem Olympiodoro dedi utram vellet eligendi atque is elegit
SepiaSiarios et aedes, ego vero accepi saceorum textore et BedeS
172쪽
alteras et haec sunt quae uterque nostrum habuit. In parte autem Olympiodori unus sui e seplasiariis, quem sibi fidissimum esse putabat Conon : nomen homini est Moschio I famulus norat cum caetera sere Cononis omnia, tum ubi repositum argentum esset quod domi habuerat Conon Ac latuerat sane Cononem provectae aetatis hominem et qui fidem illi haberet, illum servum oschionem pecuniam suffurari. Primum igitur ei sustulerat mille drachmas seorsim positas a reliquis nummis, deinde alias septuaginta minas et haec ejus facinora Conon haud animadverterat idque argentum omne homo in suapte potestate habebat. Non multo autem post, Judices, quam nos bona diviseramus, orta est suspicio quaedam de illo homine resque animadverti coepit. Ex ea suspicione ViSum
mihi fuit si Olympiodoro quaestionem esse de homine habendam. Tum homo, Judices, ipse de se indicium secit priusquam torqueretur, se mille drachmas Cononi surripuisse, et apud se esse dixit
quicquid consumptum non esset de majore autem pecuniae numero tum omnino tacuit. Et drachmas circiter sexcentas reddidit. Hujus pecunia, ut pro data mutuo fide et ex pactis apud Androclidem sitis, ut et justum et equum erat, SemiSSem ego ueCePi, Semissem OlympiodoruS. 4. O multo post ex ea suspicione de servo et pecunia reddita vinxit hominem et torsit ipse solus, nobis non accerSitis, cum jurasset Communiter Se quaesiturum et acturum SSe meeum Omnia.
Tum homo contentis fidiculis confessus est Uudices, Se et Septuaginta minas habere, Cononi surreptas : quam pecuniam omnem Olympiodoro restituit. Ego vero, Judices, hac re audita, istum mihi Semissem, sicut prius etiam de mille drachmis fecerat, redditurum putabam. Ac principio non valde sane ei instabam, existimans fore ut ipse de re statueret ac sibi mihique ita prospiceret, ut utrique Suum jus redderetur ex jurejurando et pactis inter nos actis de aequali distributione eorum omnium quae Conon reliquisset cum vero moras interponeret nihilque praestaret, Olympiodorum alloquor et meam mihi reddi partem postulo, is autem Semper PraeteXere liquid et mora nectere.
5. Interim et alii quidam in Cononis haereditatem agunt, et Callippus, stater meus germanus, peregre domum reversu Statim Semissem haereditatis petit: quae tum Olγmpiodoro causa fuit pecuniae mihi non reddendae, quod multi essent qui nobis controversiam sacerent. Me igitur exspectare oportere dicebat, donec judicia
facta essent mihi vero necesse erat ea concedere, ConceSSi. POSthaec mihi et Olympiodoro communiter, ut juraveramus, deliberantibus, qua ratione Optime tutissimeque adversariis occurri posset, visum est, Judices, Olympiodorum totam sibi haereditatem vendi- Care, me vero mihi semissem Oportere quandoquidem et Callippus
173쪽
frater meus semissem duntaxat postularet. Postquam igitur apud Praetorem omnibus controversiis perquisitis jam in judici contendendum erat, prorsus imparati eramus ad causam statim dicendam,
ego et Olympiodorus, propterea quod multi adversarii subito nos
oppreSSerant quantum autem res ferebant communiter deliberabamus, si qua in praesentia mora produci rebus posset, ut O Per
otium ad judicium pararemus. Inter haec vos fortesortuna et divino quodam lato impulsi ab oratoribus decernebatis exercitum in Acarnaniam mittendum oportebat igitur inter caeteros etiam Olympiodorum militare obtulerat ergo sese pulcherrima, ut putabamus, dilationis occasio, publice isto absente et militante. Cum ero praetor jussu legis omnes adversarios insorum citaret, juravimus no olympiodorum publice abesse militantem quo jurejurando de isto dato, vicissim jurarunt adversarii, et Olympiodorum calumniando, Cum post nos dicerent, judicibus persuaserunt ut decernerent, exv j H-dicii causa abesse istum non publico nomine. Quod cum judices decrevissent, praetor Pythodorus Olympiodori postulationem ex lege abolevit qua abolita, mihi quoque necesse sui desistere ab instituta in semissem haereditatis actione. His saetis praetor adversariis nostris Cononis haereditatem addixit: sic enim facere legibus cogebatur. Qua evicta judicio, mox in Piraeeum egreSSi aCCeperunt omnia quae uterque nostrum pro sua portione habuerat. Atque ego cum domi essem meam ipse tradidi, necesse enim erat Parere legibus Olympiodori vero absentis abstulerunt omnia praeter Pecuniam a Servo extortam, neque enim illi habebant unde illam recuperarent. Haec in absentia lyuipiodori gesta sunt, et hos ego ex ejus societate fructu cepi. Reversus ab expeditione una cum aliis Olympiodorus, Judices, graviter et iniquo animo ea quae gesta erant patiebatur, et inique secum agi querebatur. 6. Cum autem jam explesset atque studisset indignationem
Suam denuo quaerebamus communiterque deliberabamus, ego et Olympiodorus, quo pacto amissa recuperaremus. Tum nobi Consultantibus visum est, ut eos qui haereditatem sibi vendicarant udicio arcesseremus e lege, atque e rerum statu esse tutiSsimum ne ipsi una et conjunctis viribus cum adversariis Xperiremur, Sed Uterque seorsim : atque ut Olympiodorus totam haereditatem po Stularet, ut prius etiam, et Pro Se ageret; ego ero SemlSSem, cum frater etiam meus Callippus semisse duntaxat peteret. Ut, si Olympiodorus vinceret, ego e cedere et jurejurando rurSUS ab isto partem acciperem : in sorte succumberet, ac aliud pronunciarent Iudices, ut iste sequam a me partem reciperet, quemadmodum
et jurejurando et pactione obstricti eramus. Hoc inito consilio, et ut tutissimo probato tum a me tum ab Olympiodoro citati sunt 4 R
174쪽
omnes ex lege iii Cononis bona obtinobant. Recita mihi legem, ex qua citatio facta est. LEX. Ex hac lege, Judices, citatio facta est, et actiones institutae prout Olympiodoro visum fuit. Postea praetor in omnes adversario inquisivit eaque inquisitione peracta, eosdem in judicium introduxit. Cum autem Olympiodorus primus ageret, et quicquid erat libitum diceret, et testimonia proferret, prout ei Consultum videbatum ego, Judices, tacitus sedebam in altero subsellio. Ad hunc modum instructa et comparata actione iste lacile vicit. Quo victore, votorum omnium facti compotes in judicio sumus, recuperatis ab isto iis quae adversarii a nobis abstulerant quae Cum Omnia Unu Cum pecunia quam a servo extorserat teneret, nihil prorSus aequi praestare mihi voluit sed ipse habet omnia, quamvis et fidem dederit et e X aequo mecum omnino divisurum pepigerit. Quae pacta etiamnum apud Androclidem sita sunt, qui apud vos ipse testimonium dixit. Sed et de caeteris quae dixi omnibus testimonia proseram, ac primum de illo quod ab initio gestum est, Cum ego et iste nostropte judicio et sententia partiti fuimus ex equo, quicquid manifestarum acultatum Conon reliquisset. Primum hoc cape testimonium, deinde omnia legito.
Cape et provocationem, qua eum Provocavi de nummi S, quos ab homine illo per quaestione eXtOrSerat.
Lege et alterum testimonium, quo de laratur adversarios nostros, cum haereditatem obtinuissent, abstulisse omnia quae nos habueramuS, Praeter Pecuniam quam Olympiodorus ab homine illo per quaestiones extorSerat.
Quemadmodum igitur, Judicos, manifestas Cononis facultates ego et Olympiodorus diviserimus, ex oratione nostra et e teStimoniis audivistis, illud item cognovistis, istum pecuniam ab homine illo, SerVum dico, accepisse, et adversario quaecunque no tenueramus Occupasse, donec iste rursus vicit in judicio : quid vero praetextat, cur mihi nihil reddere neque sequi quicquam praestare Velit, his
175쪽
nunc attendite animos, Judices, ne OS Statim decipiant oratores, quos iste Contra me Subornavit. 7. unquam sane iste sibi in verbi constat, sed semper quicquid in mentem inciderit dicit atque pasSim causas absurdas nescio quas et suspiciones a Criminationes salsas contra me comminiscitur : et in tota re homo injurius est. Plurimi enim audierunt, cum se illam ab homine pecuniam accepisse negaret. Quod cum revincitur, ait se a Suo Servo habere pecuniam, neque mihi vel de
illa vel de relictis a Conone bonis quicquam impertiri velle. Si
quis autem eum familiarium et suorum et meorum rogat, quamobrem redditurus non sit, cum jurari se e sequo mecum divi Surum, et pacta etiam nunc in medio sint i acta esse violata ait a me, Se magnis a me injuriis affectum, neque me unquam adversari
sibi tum dicendo tum agendo distitisse Ae praetextus quidem illius hi sunt. Quae autem dicit, Judices, nihil nisi commentitiae
Sunt Suspiciones et causae et injuste improbitates, ad fraudanda ea quae mihi reddenda sunt comparatae in iis vero quae ego adversus istius mendacia dicam omnibus suspici nulla erit, ejus enim impudentiam aperte demonstrabo, proserendis signis veris et nemini ignotis, et testibus de omnibus rebus producendis. 8. Primum igitur, Judices, aio, eum cognatis et familiaribus suis
et meis, rerum omnium ut ea Sese habeant probe gnaris quique ab initio semper intersuerunt, arbitrium propterea deserre noluisse, quod certo sciret, Se Statim e Vestigio ab eis ore Coarguendum, si quid mentiretur nunc fortasse putat, se apud VOS mentientem non deprehensum iri. Rursus dico, non esse ΟΠSentaneum, me tibi, Olympiodore, adverSatum Sse, et Communiter una tecum Sumptus
fecisse quoties necesse fuit, atque ultro ab actione destitisse te ab- Sente, Cum et tua Sublata esset, propterea quod ejus abesse judicii causa non publico nomine videreris. Licebat enim mihi in semissem haereditatis agere neque mortalium quisquam adverSabatur, et ipsi id adversarii concedebant. Sed eo facto, statim pejeraSSemet juraram enim et pepigeram tecum, nos omnia communi consilio acturos quaecunque mihi et tibi consultantibus optima saeta viderentur. Proinde plusquam nugatoriae sunt cavillationes et causae,
propter quas te nihil aequi mihi praestiturum profiteris. 9. Numquid etiam existimas me permissurum tibi fuisse Olympiodore, in postremo de haereditate judicio, aut, ut ea quae apud
judices dicebas, ita temere diceres, aut, quarum rerum teStimonia proferebas, ut ita temere proferres, nisi collusissem tecum et a te stetissem Τ am iste, Judices, cum alia quae bona ei erant atque commoda dicebat, tum illo etiam abusus est, me domum, quam Pro mea portione acceperam, a se conduxisse et mille drachmarum, Semissem de servili pecunia, a se suisse mutuatum D neque hoc
176쪽
solum dicebat, sed iis de rebus testimonia proserebat. Quorum ego nihil refelli neque ex me quisquam mortalium vocem audivit,
i Si causam agente, vel parvam vel magnam, sed Vera SS Omnia,
quaecunque isti dicere libitum fuerat, sum fassus. Conjunctam enim tecum causam habebam, prout mihi et tibi visum fuerat. Quod Si ea, quae dico, vera non sunt, cur ego testes qui tum illa dixerant non coargui cur me non commovit aut quamobrem tu, Olympiodore, nunquam me in us Vocasti de censu aedium, quas te mihi, ut tuas, locasse profitebaris aut de nummis, quos apud judices te mihi dedisse mutuo dicebas imorum secisti nihil. Quo
pacto igitur quisquam evidentius mendacii convincetur, et ipse Pugnare Seeum, et ea causari quae nunquam facta sunt, ostendetur 'I0. Quod vero est omnium maximum, JudiCeS, quoque Cogno- Seeti quam injustus et avarus homo sit. Decuit, si quid eorum quae dicit verum esset, prius illum ista dixisse et ante factum judicium ostendisse, judicum animos periclitantem quidnam Pronunciatur essent multisque testibus adhibitis, petere ut pactio apud Androclidem sita tolleretur, ut quam ego violarem qui ei adversarer et tanquam pactione inter me et se sublata Androclidae a quo ea SServatur de nunciare, sibi jam nihil esso rei cum illa. Haec facta esse oportuit Judices, si quid eorum quae dicit verum esset; oportuit et solum accessisse ad Androclidem a testificari, et Cum testibus multis, ut multos haberet conscios : eum vero nihil unquam horum secisse, ipsius Androclidae, apud quem pactio ita est, testimonio intelligetis. Lege testimonium.
1 l. Jam aliud ejus facinus Judices, considerate. Ego istum provocavi et petii ut me ad Androclidem sequeretur, apud quem
Paeti Sita eSSet, quo eam communiter exscriptam denuo obsignaremus, et exempla in echinum conjiceremus ut ne ulla esset SuSpicio, sed ut vos rebus omnibus ita ut rectum et aequum est auditis, id decerneretis, quod vobis ustissimum videretur. O me prO- vocante, nihil horum facere voluit sed in illud studuit, ut ne vos e communibus literis pactionem audire possetis. Hanc provocationem e SSe a me tactam uti constet, eorum testimonium Vobis recitabitur, coram quibus ipsa provocatio facta est Lege testimonium.
Qua ratione magis Ostendi posset, hominem nihil sequi praestare mihi habere in animo; sed putare se iis me fraudaturum quae me recepisse portuit qui quidem praetextus asserat et criminationes
177쪽
Confingat, pactionem autem, quum violasse me dicit, a vobis audiri oportere non opinetur Ego vero tum coram iis testibus qui adorant eum provocavi; et nunc etiam coram vobis judicibus rursus provoco, et peto ut is permittat, ut ego permitto, aperiri hic in judicio pactionem, et recitari vobis et rursus obsignari coram vobis. Androclides autem hic adest ego enim ei denunciavi ut adesset pactione secum huc allata. Et permitto Iudices, ut ea vel in mea vel in ipsius oratione, sive in priore sive in OSteriore, aperiatur. Νihil enim mea interest sed vos audire volo pactionem et jusjurandum quod mutuo dedimus, ego et Olympiodorus. Quod si concedit, fiat ita, et vos audite si isti videbitur: in hoc facere noluerit, nonne jam palam erit Judices eum omnium hominum esse impudentissimum 8 neque ullum ejus verbum porro quicquam apud Vos auctoritatis habere oporteret
13. Sed quid magnopere contendes Neque enim ipse ignorat, mihi a se fieri injuriam, fieri et diis immortalibus, quorum numen juravit et pejeravit emotae mentis est, Iudices, et desipit. Invitus equidem acto atque erubesco dicere apud vos, Judices, id quod di-Cturu Sum, Sed Cogor eloqui, ut vos, pronunciandi auctoritate praediti, omnibus auditis de nobis id quod optimum factu videbitur statuatis. Eorum vero quae dicam Ste auctor est, qui apud cognatos his de rebus mecum transigere non vult, Sed impudenter negat. olympiodorus, Judices, mulierem Civem legibus vestris nunquam duxit ac ei liberi neque sunt neque nati fuerunt: sed scortum domi redemptum habet. Illud est quod nos omnes exagitet, et istum ad majorem insaniam impellat. An vero non insanit is qui, quae promisit et pepigit volens cum volente et jurejurando confirmavit, eorum nihil quicquam praestandum censet 8 me praesertim non de meipso duntaxat solicito, sed et de istius sorore germana et uterina, quam ego in matrimonio habeo, et de istius nepte, mea filiola. Hae enim sunt quibus non minor sit quam mihi injuria, sed major etiam. Nonne autem injuria eis fit, et inique cum eis agitur, cum Videantistius meretricem ultra quam sat est et decet multum habere auri et vestem splendidam, et splendide atque insolenter prodire in publicum, et de nostro Superbire, se vero in his rebus omnibus SSe
tenuiores Nonne illis major fit quam mihi injuria Nonne vero iste aperte insanit et delirat, qui ita in semetipsum consulat ' evero dicat Judices, per calumniam haec a me dici hujus judicii
causa, testimonium vobis recitabitur cognatorum istius et meorum.
Olympiodorus igitur talis homo est, non Diodo injurius, Sed qui etiam insanire videatur omnibus cognatis et amiliaribus, e vitae
178쪽
instituto et, quod Solon etiam legislator dixit, ita delirans iit Demounquam mortalium deliravit, qui mulieri meretrici pareat. Atque ea
omnia trita esse constituit idem Solon, quae quis mulieri parens agat, praesertim tali. 14. Et haec probe curavit legislator ego ver VOS Oro, DeqUe ego solum, Sed et uxor mea, Olympiodori soror, et filia mea, Olympiodori neptis, supplicamus Vobis et obtestamur, Judices, Omnes nos putate enim illas adesse-in primis ut Olympiodor persuadeatis ne injuria nos assiciat: in parere vobis noluerit, uti vos memores eorum qum diximus omnium id statuatis, quod vobis videbitur optimum et justissimum esse. Quae si feceritis, et justa decernetis et utilia nobis omnibus, in primis autem ipsi trinpiodoro.
179쪽
ARGUMENTUM ORΑΤΙΟΝIS ADVERSUS TIMOTHEUM.
Τ1ΜΟΤΗΕ Atheniensi, viro claro et imperatoria dignitate praedito, Apollodorus
aes alienum repetit, dicens, Pasionis usum amicitia imotheum ab eo pecuniam accepisse, et debitorem in mensariis rationibus esse inscriptum Debita autem omnino quatuor numerantum atque in Singuli et tempora, et causae quare mutuatus sit immollieus, accurate exponuntur. Et Pleraque argumenta ex iis quae nulla arte constare dicuntur probationibus, ut testimoniis, ut provocationibus, depromutitur : quae
dam etiam ex artificiosis, ut conjecturis. Atque Apollodorus imotheum esse ait qui mutuatus sit, et iis quos Timotheus commendari datum esse argentum a mensa :ille vero non se, sed illos debere dicit.
l. NEMINI vestrum incredibile sit, Judices, imotheum, ut qui patri meo pecuniam debeat, reum fieri nunc a me in hoc judicio. Νam si vobis in memoriam revocaro et tempus quo Contractu factus est, et ea quae illi eo tempore acciderunt, et quanta ille tum penuria conflictatus fuerit, patrem meum optimi viri ossicio unctum erga imotheum prosecto existimabitis istum vero non modo ingratum esse, verum etiam injustissimum omnium mortalium, qui, cum et a patre quae voluit omnia Consecutus Sit, et in magna egestate ac maximis vitae periculis pecunias de mensa neceperit, Oumodo gratiam non reserat, sed eo etiam quod datum ei est me fraudet. Quod si iste impegisset, patri quoque pecunia PeritSSe neque enim ad pignus neque praesentibus testibus dederat-, sin evasisset, in istius potestate futurum erat, comparata pecunia an nobis satisfaceret. Sed tamen, Judices, obsequi Timotheo roganti et penuria laboranti pater meus, quam pecuniariis rationibu Consulere, maluit. Putabat enim Judices, pater meus, si imotheus illa pericula evaderet et redisset a rege, locupletiore isto facto quam tum erat, non modo sua se recepturum, sed si quid aliud etiam ad imotheo petiisset impetraturum posteaquam vero non ita ut ille putabat evenit, sed quae in seneficii loco accepit Timotheus amensa, rogat Patre meo, ea inimice et per judicium, illo mortuo, Si convincatur reddenda esse censet, sin vobis perSuadere OSSit,
180쪽
oratione deceptis, se nihil debere, nos pecuniis fraudandos necessarium mihi videtur esse ut ab initi vobis omnia commemorem, et quae debentur, et quam ad rem pecunia Singulatim Sit usus, et tempora quibus contraetu factu S St. Neque ero nos ea certo scire quisquam Vestrum miretur: men Sarii enim commentarios conficere solent tum earum peeuniarum qua ipsi dant, et quem in usum, tum earum quae apud ipsos deponuntur, ut Sibi nota sint expensa et accepta in rationibus reserendis. 2. Socratide praetore, menSe Martio, altera navigatione profecturus Timotheus, et jam soluturus e Piraeeo, Cum ampliore pecunia
indigeret, accessit ad patrem meum in portu et mutuare jussit drachmas mille trecentas quinquaginta unam, duos obolos tantum enim sibi opus esse aiebat), et dare Antimacho quaestori suo, quitum istius omnia curabat. Atque is quidem qui pecuniam a patre meo mutuaretur imotheus erat, quique juberet Antimacho quaestori suo dari qui vero illam de mensa a Phormione acciperet, Autonomus, qui omni tempore Antimacho Scriptitabat. Data igitur ea pecunia debitorem inscripsit eum qui mutuare jusserat, Timotheum in commentarium etiam retulit, cui dare iste jusserat, Antimachum, et quem Antimachus miserat ad menSam ut eandem acciperet, Autonomum, mille trecenta draelima quinquaginta unam et duos obolOS. 3. Primum igitur debitum, quod hinc solvens secundum imperator accepit, tantum fuit. Cum vero vestro suffragio improbaretur quod Peloponnesum classe non abiisset et ad causam apud populum dicendum Vocaretur, maximo crimine reus : et eum Callistratus atque Iphicrates, viri et rebus gestis et eloquentia PraeStanteS, P- pugnarent ita illi vos et ipsi et eorum advocati accusando Commoverunt, ut Antimachum, quaestorem ejus et intimum, facto pro concione judicio occideretis, bonis etiam ejus publicatis ipsum vero istum deprecantibus familiaribus et cognatis ejus omnibus. superque Alcet et Iasone Sociis vestris, vi absolveretis, sed tamen imperium ei abrogaretis. Cum igitur talibus criminibus tanta
inopia urgeretur nam et facultates ejus omnes obseratae erant et
libessis appositis ab aliis tenebantur, ager enim in planitie pignori
oppositus erat Eumelidae filio, et sexaginta trierarchis qui cum eo navigarant Septenis minis in singulos, quas eos iste ad alendos nautas dilargiti coegerat, oppigneratae erant reliquae ju Ope S quia vero populi suffragii rejectus, septenas illas mina in rationibus referendis expensas tulerat nautis de militari pecunia, tum veritus, ne in se praesecti triremium testimonium dicerent atque ipse mendacii convinceretur, mutuo sumit a singulis Septenas illas minas oppignerata eis re sua familiari, quibus nunc eos revulsis bellis fraudat undique igitur circumventus, et in periculo vitae maximo