Oratores Attici et quos sic vocant Sophistae opera et studio

발행: 1828년

분량: 494페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

ARGUMENTU ORATIOΝIS DE MALE GESTA

LEGATIONE.

GESTO bello en in Philippo, Aristodemus tandem, eoptolemus et Ctesipho, auctores sueriint Atheniensibus, pacis cum eo aciendae. Itaque bis legatos miserunt, Principio Piopter pacem, deinde ad exigelidum jusjurandum. Inter quos utioquetemPore Demosthenes et Eschines iterunt. Ut igitur ex posteriore legatione ad

jusjurandum exigendum missa reversi fuerunt. Es hinem Demosthene et Timar-ehu Perperati obili legationis accusarunt. Ac linarchum quidem, antequam in judicium veniret ea causa, Eschines prostitutae pudicitiae convictum, in ordinem coegit contra Demosthenem autem se defendit. Sunt qui dicant, uirumque has ora tiones scripsisse, sed non habuisse sunt qui etiam habitas esse assirment, et Eschinem XXX duntaxat calculorum praesidio evasisse, atque absolutum esse Eubuli opera, viri in republica magnae auctoritatis, non tamen ab Omnibus liberatum ea

suspicione, quasi cum Philippo saceret, ut et ipse in exordio innuit, et Demosthenes in oratione de Corona. In primi exordii initio benevolentiam captat judicum, adver- Sario et accusatione criminanda, et magnitudine periculi a salsitate calumniae conquerenda. In altera sententia, partem quandam accusationis perstringit, et magna gravitate confirmat, eam ipsa etiam judicum conscientia esse salsam. Quod et ipsum ad criminationem adversarii pertinet Reseruntur et cetera deinceps, tum ad benevolentiam ipsi comparandam, tum ad odium adversario conflandum.

AESCHINIS ORATORIS

ORATIO.

1. Ro vos, Athenienses, ut me dicentem benevole audire velitis, considerata et periculi magnitudine, et multitudine criminum, quae refutanda mihi sunt, et accusatoris artibus, insidiis atque crudelitate : qui non dubitarit eos viros exhortari, qui Sacramento adacti sunt se aequis animis utrumque adviersarium audituro S ut rei ne vocem quidem tolerent. Idque dixit, non per iracundiam ,-nemo enim mentiens iis irascitur, qui iniquo crimine petuntur, et qui Vera dicunt, ii dicendae causae potestatem non adimunt reo, neque enim accusatio prius apud auditores valet, quam reus defensionis saeuitate conces Sa objecta crimina refellere non potuerit: sed illud in causa est, quod Demosthenes veris orationibus non delectatur, ne-

392쪽

que ita se paravit-, sed vestram iracundiam inflammare voluit, meque acceptorUm munerum accusavit, homo ad eam suspicionem inserendam ineptus. Nam qui judices hortatur, ut largitionum corruptelis iraScantur, eum oportet ipsum ab ejusmodi lactis plurimum

abhorrere.

2. Sic autem accidit, Athenienses, ut audita Demosthenis accu-Satione, neque unquam te ut hoc die pertimuerim, nec magis indignatus sim quam nunc, neque etiam pari laetitia exultarim. Timui enim, idque nunc etiam me turbat, ne qui vestrum me ignorent, delinit insidiosis istis et malitiosis contrapositis. Et extra me ipsum raptu sum, crimenque graviter tuli, Cum me contumeliae et protervitatis in mulierem ingenuam et genere Olynthiam admissae ae-cuSaret Delectatus autem sum, cum eum id crimen tractantem ejecistis, quo facto, vitae modeste actae gratiam mihi persolutam esse eXistimo. 3. Vos igitur laudo, et singulari amore prosequor, qui Vitae reorum magis credatis, quam criminationibus inimicorum, ipse tamen hac defensione non cedam. Nam sive oris circumstantis

Coronae ,-fere autem maxima pars civium adest-, Sive Vestrum

qui pro tribunali sedetis cuiquam persuasum est, me tale aliquid commisisse non tantum in hominem ingenuum, sed vel in quemlibet, reliquum vitae mihi tempus acerbum puto. Quod nisi in de- sensionis progressu, et crimen illud esse salsum demonstraro, et qui id afferre ausus suit, nefarium calumniatorem, etsi cetera Omni Cri

4. Admirabilis illa etiam mihi visa est oratio, et supra modum injusta, Cum vos percontaretur, num fieri posset, ut in eadem civitate hilocrates capitis condemnaretur, quod sacinorum conscientia perterritus, judicio se non stitisset ego vero absolverer. Ego vero ob idipsum maxime conservandum esse me arbitror. Nam si is qui ipse sese condemnavit, atque e medio eXcessit, peccat, is nimirum qui sese absolvit, et corpus suum legibus et civibus tradit, non peceat. 5. De reliqua accusatione vos Oro, Athenienses, si quid praetermisero, et silenti praeteriero, ut me sciscitemini, et significetis, quid e me audire velitis, meque sine praejudicio ullius delicti, sed pari benevolentia audiatis. Dubito autem unde mihi primum sit ordiendum, ob accusat ni confusionem. Cujus dubitationis an CauSam habeam, si considerate. Ego nune in capitis discrimen Sum adductus aecuSationi autem maXima pars Consumpta Si criminando hilocrate, Ρhrynone, et reliquis legatis, Philippo item, et pace, et Eubuli actis. Atque iis omnibus ego sum insertus Solum autem in tota oratione de rep. Sollicitum esse apparet Demosthenem : ceteri omnes Sunt proditores unquam enim nos probris

393쪽

assicere destitit, et salsa maledicta acere, non in me duntaXat, Sed etiam in ceteros. Quem vero sic deprimit, rursus mutata Sententia, quasi Alcibiadem aut Themistoclem accusaret, quorum Summa fuit inter Graecos auctoritas, criminatur, ut qui et Phocenses civitates eVerterim, et Thraciae locum a vobis alienarim, et Cersobleptenetiam regno ejecerim, virum amicum et foederatum civitatis quinet Dionysio Sicilis tyranno me comparare instituit, et bellua vos

magna Severitate et clamore multo est hortata, ut vobis caveretis, et Siculae sacrificulso somniiam ocitavit. Cum autem rem tantopere exaggerasset, invidit meis criminationibus, et Causam rerum ge-

Starum adscripsit non meis verbis, sed hilippi armis. 6. Contra igitur tantam audaciam et praestigias hominis, dissicito

est vel meminisse singula, et cum periculo dicere contra inexspectatas calumnias. Sed tamen qua ratione meam rationem dilucidissimam vobisque notam et sequam sore arbitror, inde auspicabor: videlicet ab oratione de pace et delectu legationis. Sic enim ego maXime et meminero, et dicere potero, et O rem cognOScetiS. 7. Vos omnes illud ipsum meminisse arbitror, legatos Euboeen-Sium, Cum de pace a Sese eum populo acienda egissent, dixisse, etiamthilippum nunciari jussisse vobis, se velle transigere Vobiscum, et pacem agere. O multo autem post, lirynonem Rhamnusium a praedonibus esse captum in Olympicis induciis, ut ipse querebatur eumque cum huc rediisset redemptus, Orasse vos, ut se legatum ad Philippum decerneretis, an forte pecuniam Suam recuperare OSset. Vos Obsecuti, legatum ei adjunxistis Ctesiphontem. Is hue a legatione reversus, ea vobis renunciavit, ob quae su- erat missus, praetereaque dixisse Philippum, se et invitum vobiscum gessisse bellum, et nunc eo velle liberari. Quae cum dixisset te- Sipho, et magnopere humanitatem regis praedicasset, populus item eam rem valde probasset, a Ctesiphontem collaudasset, nemo autem adversatus esset ibi demum decretum facit Philocrates Hagnusius, et populus uno animo decernit, licere Philippo caduceatores huc mittere, et legatos de pace. rius enim idipsum etiam nonnullis prohibebatur quibus ea res studi erat, ut res ipsa declaravit. Isti autem id decretum ut contra leges laetum accusant, Lycino accusatore inseripto, et mulcta C. talentis aestimata. Deinde causa in foro agebatur. hilocrates, cum adversa valetudine laboraret, Demosthenem ibi patronum advocavit, non me . rogressus Philippi osor Demosthenes, in defensione totum diem contrivit Denique Philocrates absolvitur, accusator autem quintam Sum agiorum partem non accepit. Etiam haec vos omnes scitis. 8. Sub eadem tempora Olynthus capta est, in eaque multi nostrorum civium sunt comprehensi. Quorum fuit Stratocles Ergo- charis stater, et Eucratus Strommichi filius. Horum cognati vos ro-

394쪽

40 DE MALE GESΤA LEGATIONE.

garunt Supplices, ut Curam eonam susciperetis. Iis Demosthenes et Philocrates patrocinati sunt, non Eschines. Et legatum ad hilippum mittunt Aristodemum histrionem, ob notitiam et arti gratiam. Ut autem a legatione reversus Aristodemus, propter Oecupa tiones quasdam non accedebat senatum, Stratocles eum antevertit, prosectus ex Macedonia, ubi captivus suerat, et sine pretio dimissus

a Philippo, ibi multi indignabantur, quod Aristodemus legationem

non renunciaSSet, cum eadem de Philippo a Stratocle referri audirent. ostremo senatum ingressus Domnoratρ Aphidnaeus, senatui auctor est Aristodem revocandi. Fuit autem tum senator Demosthenes, accusator meus. rogreSSus Aristodemus, magnopere prae

dicavit Philippi benevolentiam, quam erga nostram urbem haberet, et adjecit, Philippum etiam societatem cum republica coire velle. Neque in curia duntaxat haec, sed et pro concione dixit. Atque ibi nihil contra dixit Demosthenes, sed et coronam Aristodemo de

9. His apud populum dictis, decrevit Philocrates X legatos a vobis esse creandos, qui cum Philippo de pace agerent, et iis rebus quae ex aequo Atheniensium et Philippi interessent. Decretis X legatis, ego designatus sum a Nausicle Demosthenes a Philocrate,

quem nune accuSat. Ea Porro alacritate rem gerendam Suscepit, ut in senatu scriberet quo citra suum detrimentum nobiscum iret Aristodemus, legato creandos esse in eas urbes, in quibus Aristodemo certandum esset, qui mulctas pro eo deprecarentur. Quae ut Vera esse Constet, Sume decreta, et scriptum Aristodemi testimonium recita, et eos voca, qui hoc eum testificantem audierunt, ut sciant judices, quis suerit Philocratis amicus, quis item qui possiceretur, emunera Aristodem impetraturum S Se a populo.

DECRETUM ALIEN FIDE RECITATA EST IMONIA.

Prima igitur totius rei institutio, non a me, sed a DemoSthene et Philocrate est prosecta. 10. In legatione porro mensa eadem nobiscum uti studuit, idque non a me obtinuit, Sed a meis convictoribus, ab Aglaocreonte Tenedio, quem a sociis delegeratis, et ab I atrocle. Jam in itinere ait me sibi auctorem fuisse bellitae communiter cavendae, nimirum Philocrati : Commentum reserens. Quo pacto enim ego Demosthenem contra Philocratem concitassem, quem Seirem et patrocinatum e SSe Philocrati in violataruna legum actione, et legatum a Philocrate designatum Praeterea non in hujusmodi duntaxat verbis nos legati, sed in toto itinere tolerare coacti sumus Demosthenem, hominem intolerabilem et molestum. am cum nos legati meditaremur, quid

nobis dicendum esset, et Cimo dixisset, vereri se, ne Philippus jure

395쪽

DE MALE GESTA LEGATIONE. 4l

su defendendo nos superaret, iste se sontes eloquentis uberrimos

habere pollicebatur, ac de jure Amphipolis bellique principio talia

dicturum dicebat, ut os Philippi grandi siccoque unco conSueret, ac PerSuaSurum, ut et Athenienses Leosthenem reciperent, et hilippus Amphipolim Atheniensibus restitueret.

II. e vero longus sim istius arrogantia recensenda, Cum Primum in Macedoniam venissemus, constituimus inter nos, cum Philippum accessuri essemus, ut natu maximi primi verba facerent, et reliqui pro aetate. Erat autem nostrum natu minimus, ut aiebat, Demosthenes. Ut intro vocati sumus-haec diligenter velim vos animadvertere. Hinc enim perspicietis hominis invidiam immensam, ingentem timiditatem simul et malitiam, et tales insidias contra ejusdem et mensae et legationis socios, quales non lacile quisquam Vel contra inimicissimos compararet. Nam cum Salem civitati et mensam publicam maximi se facere dicat non est ex nostro Solo dicetur enim neque nostri generis. Os ero, qui Sacra et monumenta majorum habemus in patria, et commereia atque familiaritates vobiscum liberales, et legitima connubia, et amnes et liberos,

Athenis quidem fuimus digni, quibus fides a vobis haberetur,

alioquin enim nos non legassetis), in Macedoniam autem prosecti, Subito sumus facti proditores. Ipse vero, qui nullam partem Corpori non venalem habet, ne eam quidem unde vocem emittit, quasi Aristides esset qui tributa Graecis ordinavit, et juStu cognominatur, aversatur et despuit largitiones.- 12. Audite igitur eas orationes, quas nos habuimus pro Vobis ac Vicissim eas, quas magnum reipublicae munimentum Demosthenes recitavit, ut ordine ac pedetentim singula capita accusationis dis- Solvam. Laudo autem supra modum omnes Vos, judices, quod Cum Silentio, et ut aequum est, nos auditis. Itaque si quod crimen non refellero, me ipsum, non vos culpabo. Cum igitur natu majores pro legatione verba secissent, ad nos pervenit Series orationis. Ea porro Singula quae illi a me dicta sunt, et vicissim quae a Philippo Sunt e SPonSa, pro Onetone perspicue renunciavi apud universos Athenienses nunc per capita duntaXat vobis in memoriam ea re-

13. Primum apud eum commemoravi paternam benevolentiam,

et beneficia quae in Amyntam patrem Philippi contulissetis, nihil

praetermittens, sed Ordine omnia commemorans et deinde merita, quorum ipse testis erat. Nam Amynta recens deincto, et Alexandro fratrum natu maximo, erdicca et Philippo pueris, Eurydice autem matre eorum ab iis quos amicos sibi esse putabat destituta,etlausania in imperium eorum invadente, qui quamvis eXSul, tamen propter tempora multum poterat, ut qui et multorum studia haberet, et Graecis copiis munitus esset, et Anthemuntem, herman Stre o

396쪽

42 DE MALE GESTA LEGATIOΝE.

psam, et alia quaedam oppida cepisset, Macedonibus non con Sentientibus, sed plerisque Pausaniae faventibus : his igitur temporibus Athenienses, Iphicratem ad Amphipolim misisse cum imperio, cum ipsi Amphipolitae urbem tenerent, et agri fructus perciperent. Cum igitur in ea loca venisset Iphi rates, principio cum paucis navibus

eXPlorandarum rerum Causa magis, quam Obsidendae urbis, tum, inquam, eum nec erSivit mater tua et-uti dicunt qui affuerunt omnes

Perdicca fratre tuo in manus Iphicratis tradito te autem, qui puer esses adhue, in genua illius imposito, dixit, Amyntas, pater horum puerorum, dum vixit, et te adoptavit, et urbe Atheniensium familiariter usus est, unde fit, ut et privatim horum puerorum sis frater, et publice uobis amicus. His dictis, vehementer eum Obte- Statu St, tum pro Obi S, tum pro Se tum pro regno, denique pro incolumitate. Quibus phicrates auditis, ausaniam Macedonia expulit, et vobis imperium ConservaVit. 14. Post haec locutus sum de Ptolemaeo, cujus auctoritati Summa rerum commissa fuerat, quam is ingrate et improbe e gessisset, docens primum, eum de Amphipoli adversatum suisse nostrae urbi, o cum Thebanis, Atheniensium hostibus, foedus ieiSse. Ac rursus, ut Perdiccas suscepto regno, de Amphipoli bellum gessisset cum DOStra urbe, et e Stram, quanquam injurii affectorum humanitatem narran S, Commemorabam, ut, quamvis Perdicca bello Superiores, Callisthene Atheniensium duce, induetas tamen cum e fecissetis, subinde sperantes, vos tandem sequi aliquid impetraturos. Et calumniam illam refellere studebam, docens, Callisthenem a populo non propter inducia fuisse intersectum cum Perdicca factas, sed ob alias Causas. Ac rursus contra eum dicere non dubitabam, Philippum increpans, quod belli Contra urbem nostram gerendi Suc-Cessor exstitis Set. Atque Omnium eorum qUm reserebam, te Ste proserebam literas ejus, et plebiscita, et Callisthenis inducias. Ac de prima regionis illius aequisitione, et Ovemviarum, Ut OCabantur, o dem te se filiis, quorum Acamas doti accepisse ferretur eam provinciam, haec et tunc dici conveniebat, et dicta sunt quam fieri

potuit accuratissime; nunc autem fortassis Opus S Verba conferre in Compendium. Quae vero signa non in antiquis sabulis po- Sita erant, sed nostra aetate saeta eorum mentionem faciebam. Re ferebam, ut congreSS Lacedaemoniorum ceterorumque Graecorum Societate, eorum unus Amytitas, pater Philippi, miSSO Ssessore,

Suique suffragii jure praeditus, decrevisset, Amphipolim Atheuiensium urbem esse Atheniensibus reliquorum Graecorum auxiliis ex- Pugnandam, et restituendam. Et hoc commune Graecorum decretum, eosque qui decrevis Sent, e publici monumentis testata proferebam. Jam quibus rebus AmyntaS, tuus pater, coram Graecis omnibus e S Sit, non ratione duntaxat, Sed etiam Suffragio, eas,

397쪽

DE MALE GESTA LEGATIONE. 43

aiebam, te ex illo natum tibi vindicare, non est aequum. Sin ut bello captam, ure se habere censes, siquidem bello adversus nos geSt V Cepisses urbem, sine controversia tenere eam, quippe jure

belli partam sed si Amphipolitis urbem Atheniensium eripuisti,

non ea quae illorum fuerunt, habes, sed regionem Atheniensium. I 5. His et aliis orationibus habitis, legationis vice sciam DemO- Sthenis erant atque omnes intenti ora tenebant, ut invictameXCellentis eloquentis vim audituri. Nam et ipsi hilippo-ut Post audire licuit , et amicis ejus enunciata fuerat pollicitationum ejus magnitudo. Sic autem affectis omnibus ad ala Scultationem,

Sonat bellua ista exordium tenebricosum, et prae metu EXnnime, et Cum in rerum commemoratione paulum processisset, Subito obticuit, inops consilii tandem excidit oratione. hilippus autem cum Vidi SSet, ut affectus esset, eum et bono animo esSecius Sit, et non X-iStimare, ut in theatris, sic sibi propterea mali aliquid accidisse

Sed per otium ac paulatim redire in memoriam, et pro suo instituto Verba sacere. At iste ut semel fuerat conturbatus, et a Scripti ab errarat, ad sese redire non potuit, sed et rursus dicere aggreSSO, idem accidit. l6. Ut autem silentium erat, se edere nos praeco jussit. Deinde cum nos legati soli essemus, bonus iste Demosthenes vultu admodum tetrico, perdidisse me urbem et socios aiebat. Perculso autem non me tantum, sed et ceteris legatis omnibus, a Cau Samsciscitantibus, cur id dixisset, me rogabat, an OblitUS SSem, ut se res Athenis haberent, et ut populus esset defatigatus, et

quantopere pacem Xpeteret, non meminissem. An Vero animOS,

inquit, tibi faciunt L triremes, decretae illae quidem, sed nunquan complendae 8 Sic enim irritasti Ρhilippum, et ea fecisti verba, unde non bellum in pacem mutetur, sed pax in bellum in sestissimum. Incipiente autem me haec resutare, accersebant nos ministri Philippi. Ut enimus, et denuo consedimus, hilippus ad singula quae dicta

fuerant, reSpondere aliquid parabat neque vero mirum fuit, eum in mea oratione diutissime suis se immoratum, sortassis enim nihil quod dici poterat, ut arbitror, praetermiseram- et Saepe nominatim me Compellavit, contra Demosthenem autem, qui tam ridicule discesserat, ne ulla quidem de re disseruit scilicet. Quae summa isti

crux et molestia fuit. Ut autem Philippi oratio tandem in fine ad

humanitatem OnVersa est, et Ste calumniam, qua me priu apud collegas onerarat, quasi belli et dissidii auctor futurus essem, amiserat, ibi vero Satis apparebat, eum nec animi am esse Compotem; adeo ut ad hospitium nobis invitatis, ineptissime se gereret. 17. Cum autem a legatione jam nos ad reditum pararemus, U-bito in itinere, praeter opinionem nostram, humaniter cum Singulis

colloquebatur. Quid igitur esset Cercops, aut Vertumnus, aut Cha-

398쪽

44 DE MALE GESTA LEGATIOΝΕ.

maeleo, aut si quid aliud est ejusmodi nominum, prius ignorabam:

nune istum totius malitiae nactus interpretem didici. am unoquoque OStrum Seducto, alii collectam se collaturum pollicebatur, et de suo laturum esse opem, alium ad imperium evecturum, me Vero assectans, et ingenii mei felicitatem praedicans, atque habitam Or

tionem Celebrans, multus erat me laudando, et moleStus.18. Cum autem no Omnes Larissae conccenaremus, Se PSum

ludebat, ac dicendi qua usus erat inopiam : hilippum autem eorum qui sub sole essent eloquentissimum esse asserebat. Ut autem et ego tale aliquid pronunciaram, quam memoriter nostris orationibUS respondisset, et Ctesipho qui nostrum erat natu maximus, inSignem Senectutem Suam et annorum multitudinem narrasset, atque

adjecisset se tanto temporis spatio nullum hominem adeo Suavem et festivum vidisse, Sisyphus iste cum plausu manuum haec quidem, inquit, Ctesipho, neque tu, neque iste me autem intelligebat-ad populum dicere audebit, fuisse hilippum eloquentem, et memoria Valuisse. Nos autem qui illa non intelligeremus, neque insidias

PrOSpiceremus, quas Statim audietis, pactione quadam Conclusit, ut apud populum eadem omnes diceremus, me vero Vehementer etiam obtestatus est, ne praetermitterem quin dicerem, etiam Demosthenem aliquid dixisse de Amphipoli Hactenus igitur testes mihi sunt

legationi collegae, quos per totam orationem exagitare non destitit: Oratione autem, quae pro suggestu apud vos habitae sunt, ipsi audiavistis. Quare mihi mentiri non licebit. 19. or autem vos, ut id laboris capiatis, ut et reliquam audiatis narrationem. Nam quemque vestrum demersoblepte et Phocensi Crimine audire Cupere, satis scio, et ad illa festino Verum nisi ea quae antecedunt, audiveritis, illa etiam minus accipietis: in periclitanti mihi arbitratu meo dicendi potestatem dederitis, et OnSer-Vare me, Si innocens sum, poteritis satis edocti, et e iis quae in con-DSSO Sunt etiam controversa perspicietis . Ut enim huc reversi, apud Senatum Capita legationis exposuimus, et literas hilippi reddidimus, laudator noster fuit Demosthenes apud senatoreS, et per aram Curialem juravit, se gratulari civitati, quae tales legatos misisset, qui et eloquentia et fide se republica dignos, dicendo, agendoque prae buissent de me autem hujusmodi quippiam dixit me Spem eorum, qui me legatum creassent, non fefellisse. Ostremo omnium Scripsit,nOStrum numquemque sacrae oleae corona Ornandum SSe, O benevolentiam erga populum, et ad coenam in curiam in Crastinum invitandum. Ut autem constet, me nihil falsi dixisse apud vos, capiat scriba decretum, et collegarum testimonia recitet.

399쪽

DE MALE GESTA LEGATIONE. 45 SENATUSCONSULTUM DEMOSΤHENE REFERENTE

FACTUM.

ΤESTIMONIA COLLEGARUM DE IIS QUAE DICTA

20. Postquam igitur legationis acta apud populum XpOSuimuS, Ctesipho primus inter nos, propter aetatem, Cum alia dixit, tum ea quae dicturos esse nos, cum Demosthene pepigeramus, item de affabilitate hilippi, et forma ejus, et dexteritate in compotationibus. Post hunc, cum hilocrates et Dercyllus pauca dixissent, ego prodit. Recitatis autem ceteris legationis actis, ad eam etiam Commemorationem, quae cum collegi mihi convenerat, eum necessissem, dixi Philippum memoriter et eloquenter respondiSSe. Neque oblitus precum Demosthenis adjeci, ei partes dicendi de Amphipoli attributas fuisse, si quid nos praetermisissemus. Post omnes nos postremus surgit DemOSthene S, et Vultu, Ut Solet, praestigiis factis, atque capite perfricto, cum populum videret gestu dare Signum, et meam approbasse rationem, utroSque se mirari dixit, tum qui audirent, tum qui legationem obiissent, quod omisso tempore, illi deliberandi, hi in medium consulendi, moram saperent, nugis peregrinis contenti in rebus domesticis nihil enim esse sa-cilius, quam legationem recenSere. 21. Demonstrabo autem, inquit, vobis, quae ratio hujus rei esse debeat. Ac simul recitari jussit plebiscitum. Quo recitato, dixit, nos ex hoe ablegati sumus, et quae hic Scripta Sunt, ea egimUS. Cape ergo etiam literas, quas a Philippo afferimus. Quibus lectis, habetis, inquit, responsum, restat ut deliberetis. Xcitato autem tumultu, ab aliis, quod brevis et acutus, a pluribus, quod improbus atque invidus videretur, videte porro inquit quanto compendio et

cetera omnia sim renunciaturus. ViSUS est memoria valere, et eloquentia hilippus Eschini. Mihi vero non item Nam si quis sortunam ei ademptam alteri tribueret is non multo esset illo inferior. Visus est Ctesiphonti splendido esse vultui Mihi vero illo non deterior Aristodemus histrio, qui nostrae legationi interfuit. emoria eum pollere, ait aliqui. Sunt, alii. Egregius compotor fuit At Philocrates, qui nobiscum fuit, longe illum superat. Dicendi de Amphipoli sti mihi reliquisse locum ait aliqui. At nec vobis orator iste

dicendi locum daret, nec mihi. Verum istae nugae Sunt, inquit, ego vero decretum scribam, et cum Caduceatore a Philippo misso inducia faciam, et cum mittendis huc legatis curiones porro jubebo, ubi legati venerint, eis bidui concionem convocare, qua deliberetur, non de pace tantum, sed etiam de societate, et nos legatos, si digni videmur, laudare, et vocare ad coenam in curiam in crastinum. t

400쪽

46 DE MALE GESΤA LEGATIONE.

autem me vera dicere constet, cape decreta ut videatis inconstantiam ejus, et malignitatem, et actionum cum hilocrate societatem, et mores insidiosos ac perfidos. Voca ergo mihi legatos, eorumque testimonia recita, et decreta Demosthenis.

DECRETA.

Neque Vero hae duntaxat scripsit, sed post etiam in senatu dixit: spectandi locum Bacchanalibus assignandum esse Philippi legatis, ubi venerint. Recita etiam hoc decretum.

DECRETUM DEMOSTHEΝΙS.

Recita etiam legatorum testimonium ut videatis, Athenienses, Demosthenem non posse verba sacere pro republica, sed declamitare contra convictores, atque arctissima necessitudine devinctos.

22. ractationem igitur pacificationis, non meam et Philocratis, sed Demosthenis et hilocratis fuisse, reperietis et argumenta eorum quae dixi me fide digna reor attulisse. Nam eorum quae renunciavi, vos mihi testes estis eorum qum in Macedonia dicta sunt, atque in itinere nobis acciderunt, collegarum testimonio vobis demonstravi accusationem autem modo a Demosthene allatam audistis, et meministis, cujus initium sumpsit a concione, quam de pace habui. Cum autem in ea parte accusationis ementitus fuerit omnia in eo articulo vehementer est conquestus. Ea enim Verba coram legatis ait esse facta, quos Graeci ad nos misissent, a populo accersiti, ut communiter et bellum gererent contra Philippum, si eSSet opus, cum Atheniensibus : et pacis, si id expedire videretur, essent participes. Considerate igitur, quantam rem homo Surripuerit, quantaque sit impudentia, nam eo tempore legati creati sunt

quos in Graeciam ablegastis, quo bellum vobis adhuc cum Philippo

intercedebat ac tempora, quibus designabantur, et legatorum nomina quidem in publica relata sunt monimenta eorum autem Corpora non sunt in Macedonia, sed Athenis et senatus de adducendis ad populum peregrinis legationibus decernit Iste autem ait, missas fuisse Graecanicas legationes. Igitur conscenS hoc SuggeSto, Demosthenes, dum meae sunt dicendi partes, cujusvis Grae- Canicae Urbi nomen profer, ex qua tum legatos advenisse dicis, earumque Senatusconsulta e curia dato legenda, et Atheniensium legatos citato testes, quos ablegavit ad civitates : qui Se affuisse, nee peregre profectos suisse testificati fuerint: si accessum eorum ad senatum et decreta exhibueris, eo facta tempore, quo tu ais:

descendo, et capitis ipse me condemno. Lege et sociorum decretum,

SEARCH

MENU NAVIGATION