장음표시 사용
371쪽
hortatus esset perforato calculo suam sententiam declaret is cui videtur scortum igisse Iimarchus, integro autem cui non quidnam pronunciassetis Satis scio, vos illum fuisse condemnaturos. Quod si me quis Vestrum roget, unde ego sciam utrum vos Stum condemnaturi sueritis Dixerim, eo quod libere mecum egeritis, ac disserueritis quando et ubi quisque id fecerit, ego vos Commonefaciam. Cum iste apud populum
SuggeStum conscendisset item, cum senatus ann superiore haberetur praeterea, Cum mentionem secisset moenium reficiendorum,
aut turris aut ut aliquis quopiam abduceretur, cum dixisset Statim ridebatis, et clamabatis, et ipsi dicebatis cognomina rerum, quarum ei estis conscii. ac multa quidem vetera omittam quae ero in ipSa concione acta sunt, cum ego Timarcho judicium hoc denunclavi, ea vobis in memoriam revocabo. am cum senatu Areopagiticus populum ex istius decreto accederet, quod iste fecerat de domiciliis in nyce orationem nomine senatus Areopagitici habebat Autolycus qui ita me di ament, bene honesteque et pro ejus concilii dignitate vixerat: sed ubi tandem in orationis progressi dixit, senatum Timarchi sententiam do solitudine hac et loco in nyce improbare ne miremini, inquit, Athenienses, Si Τimarchus peritia Senatum superat ibi vos plausum excitaStis, et Autolycum vera loqui dixistisa esse enim eum locorum illorum peritum Autolycus autem plausu Vestro non intellecto severo admodum vultu post intervallum dixit nos Areopagitae, Athenienses, Timarchum nec RecuSamus, nee defendimus,-neque enim patrium id nobis est-, sed hanc veniam I imarcho damus. um iste, sortassis, inquit, putavit in hoc silentio parvum a nostrum unoquoque Umptum fieri. Rursus ob silentium et parvum sumptum, major eSter eum excepit cum risu plausus Ut vero mentionem fecit arearum et canalium, risu pene emortui estis. Ibi Pyrrhander prodit vos objurgaturus : et rogat populum, an non puderet ridere praesente Senatu Areopagitico Vos autem repudiato eo respondisti scimuS, Pyrrhander, coram his non esse ridendum sed res adeo fortis est veritas, ut Omnes humanas cogitationes vincat. Moc ego testimonium vobis esse perhibitum existimo a populo Atheniensi, quod mendacii coargui nefas est. absurdum igitur fuerit, Athenienses, si me nihil dicente, ipsi proclamatis cognomentum faCinorum, UOrUmisti estis conscii, me vero dicente obliti estis sique nullo de re judicio facto condemnatus esset, re vero Convicta ab Solvetur.
17. Postquam autem suffragiorum memini, et actorum Demophili, aliud etiam his de rebus exemplum adducam. Idem enim hic Vir prius etiam hujusmodi quippiam gessit. Conquestus St, SSe quOS-dam qui instituerent corrumpere concionem, ceteraque judicia, quem
admodum etiam nunc Nicostratus et his de rebus judicia quaedam
372쪽
olim facta sunt quaedam etiam nunc fiunt. Agite vero, per eos
immortales, si eadem qua nunc imarchus ejusque patroni defen-Sione usi fuissent, ac postulassent, ut aut aliquis perspicue testificaretur de crimine, aut judices non crederent ea ratione omnino scilicet necessarium suisset, illum testari se corrupiSSe, alium, Se CorrUPtum ESSe, Cum in utrumque poena capitis legibus sancitum
sit quemadmodum hic, si quis aliquem Atheniensem ad Contumeliam conduxerit, ac vicissim, si quis Atheniensis ultro ad dedecus se prostituerit. Est vero aut testis qui testificatus sit, aut aCCUSator qui factum eo pacto demonstrare instituerit' ullus utique. Quid ergo obsoluti sunt reii Non mehercule, sed capite poena dederunt Cum quidem eorum peccatum sit longe minus istius flagitiis.
Nam illi miseri, cum non possent paupertatem simul et SeneCtutem tolerare, quae gravissima in rebus humanis mala sunt, in ea Calamitates inciderunt iste eo quod suam petulantiam noluit Coercere. Quod si causa haec in alia urbe ageretur, vos ego teste CitnSSem, ut qui optime sciretis, me dicere verum sed cum Athenis agatur, atque iidem meae sitis et judices et testes orationis, meum eS VOS Rd
I 8. Timarchus etenim mihi videtur, judices, non suum duntaxat negotium agere, sed ceterorum etiam, qui eadem cum ipso facinora
Commiserunt, nam i SCelu ipsum, ut solet, Clam Committetur, atque in solitudine et in sedibus privatis qui autem optime novit, atque civium aliquem probro assicit, si verum testimonium dixerit, in maximis periculis versabitur : reus autem suae Vitae ac veritatis oppressus testimonio postulabit, ut de se judicium fiat, non ex sui notitia, sed ex testimoniis tolletur et lex et VeritaS, et eviden mon- Strata erit via, qua homines minimis constricti facinoribus elabantur. Quis enim aut grassator, aut fur, aut adulter, aut Omi ida, aut
gravissimorum Icelerum designator, modo occulte faciat. dabit poenas Inter hos enim ii qui in ipso facinore deprehenduntur, et fatentus, statim occiduntur : qui autem clam fecerunt, et inficiando sunt, in judicium adducuntur. Veritas enim conjecturis quibusdam verisimilibus indagatur. In quo uti potestis Xemplo senatu Areopagitici, quo nullum est urbe diligentius concilium. multos enim
ego vidi nuper in ea curia, cum Optime dixissent, et testes produxissent, Succubuisse atque etiam aliquos, Cau Sa male perorata, et nullis testibus confirmata, vicisse. Neque enim ex ratione duntaxat, neque e testibus, Sed ex sua conscientia et indagatione suffragium ferunt. Itaque hoc concilium in urbe semper est cum auctoritate.
Ad eundem igitur modum et vos, Athenienses, in hac facite controversia ac primum nihil vobis sit credibilius eo quod ipsi scitis, ac persuasum habetis de imarcho deinde rem aestimate non ex praesenti, sed e praeterito tempore. Nam qui sermones superiori
373쪽
tempore fiebant de imarcho Husque studiis, e quod Veri,SSent, fiebant: qui autem hoc dis dicentur, propter hoc discrimen, VeStri decipiendi gratia. Apponite ergo calculum longiori tempori, et Veritati, et Conscientiae veStrae.
I9. Enimvero scriptor quidam orationum, qui desensionem eis concinnat me ipsum pugnare mecum asserit. Neque enim ei POSSefieri videtur, ut idem homo et quaestum corpore secerit et decOXerit. Nam peccatum aliquod in suum corpus admisisse, id pueri esse ait: Patrimonium autem per luxum absumpsisse, viri Praeterea eo qui Semetipso probris assiciant, ob eam rem exigere mercede aSSerit.
Proinde admirabundus circuit in foro, portenti esse simile dictitans, Si idem et quaestum corpore secerit, et decoxerit. Quae si qui est qui nesciat quomodo se habeant, ego dabo operam ut verbi ea definiam planius. Nam dum opes orbae pupilae, quam egeSander imarchi maritus duxerat, sumptus tolerare poterant, et ea pecunia quam ex imomache peregrinatione retulerat luxuriosissime lautissimeque vivebant. Sed cum et illa perissent, alea et cupediis eX- hausta et iste jam exoletus esset nemoque jam ut fieri solet, quicquam ei largiretur ingenium autem ejus importunum et nefarium eadem subinde postularet, et pro inexplebili intemperantiae sit aliud atque aliud imperaret, quod pro quotidiana consuetudine
Sumeretur tum demum ad paternas facultates devorandas Se convertit. eque vero devoravit solum, sed si dici fas est, etiam exhausit. eque enim justo quamque possessionem pretio distraxit, neque auctionatus est, aut utilitatis rationem ducere potuit, Sed tanti vendidit, quantum in praesentia offerebatur. Tanto impetu ad Voluptates serebatur. Nam eas illi pater acultates reliquerat, unde alius etiam reipublicae contulisset eas vero iste ne ConSerVare
quidem potuit. Videlicet domum urbanam, fundum Sphettium, aliud
praedium Alopecense praeterea servos sutoris artis perito noVem
aut decem : quorum quisque binos isti obolos in dies singulo pendebat, opificii vero magister ternos : ad haec mulierem Issi te-Xendae peritam, et subtilia opera in forum afferre solitam, et hominem Phrygionem, et quosdam obaeratos, suppellectilia denique. 20. Et haec ut vere a me dici constet, nunc demum eo producam, qui plane atque aperte re ipsa testificentur. Neque enim hic ullum periculum aut dedecus, ut illic, verum testimonium perhibenti aecedet. Nam urbanas ades Nausicrati Comico histrioni vendidit; post autem eas a Nausicrate XX minis emit Cleaenetus, chori magister fundum emit ab eo Mnesitheus Myrrhinusius, amplum illum quidem, sed istius culpa prorsus tribulis et sentibus obsitum: Alope-CeΠSe porro praedium quod a moenibus XI aut XII stadia di Stat, Supplicante et obtestante matre ut retineret, neque venderet, et Sinon in aliud, saltem ad sepulturam suam reservaret, ne ab O
374쪽
quidem praedio abstinuit sed id quoque duobus drachmarum millibus vendidit. Neque ancillarum aut servorum ullum retinuit, Sed omnes Venundedit. Quae non fingi a me ex eo intelligetur, quod testimoniis declarabitur, haec ei a patre relicta suisse : quae Si Se Vendidisse negat, corpora servorum in conspectum producat Eundem otiam isti aes alienum reliquisse, idque ab isto absumptum esse, Me
lageni Sphetii testimonio probabo : qui quidem illi amplius XXX.
minas debuerat id vero quod reliquum fuerat, defuncto patre reddidit, Septem minas. Accerse mihi Metagenem phettium. Sed primum omnium lege austeratis testimonium, qui aedes emit, et
cetera Cape Omnia, quorum in oratione mentionem laci.
2I Jam patrem ejus argenti non parum possedisse, quod iste dissipavit, hoc vobis demonstrabo. Veritus enim munera publica, possessiones quas habuit vendidit, praeter praedia supra Commem rata videlicet alium agrum Cephisiensem, Amphitropenses ossicinas duas in argenti dinis alteram in Aulone, alteram ad lirasJlum. Ea autem Unde Sit consecutus exponam. Tres fuerunt fratres: Eupolemus lanista, AriZelus istius pater, et Arignotus, etiam nunc SuperSteS, SeneX Orbu Siculis. Horum primu obiit Eupolemus, non diviso patrimonio secundus Arigelus, Timarchi pater. Qui, dum vivebat, omnes facultates tractabat propter Arignoti morbum, et oculorum calamitatem, atque obitum Eupolemi certamque Arignoto pecuniam, quam ei pro victu ordinarat, pensitabat. Ut autem Ari- gelus etiam, Timarchi pater obierat: primis quidem temporibus, dum iste puer adhuc erat, Arignoto a tutoribus sequa omnia praestabantur: posteaquam vero in album civitatis inscriptus est Timarchus, atque opes in suam redegit potestatem, repulso homine sene et calamitoso, eoque patruo Suo, cum facultates occultavit, tum Arignoto nihil suppeditavit sed in tantis opibus nomen inter inopes et causarios dare passus est. Denique, id quod est Omnium gravissimum, Cum Senex inopum explorationi non interfuisset, atque senatui pro mercede impetranda supplicasset, iste eum et senator et praeses eo die esset, illi patrocinari noluit, sed amittere mercedem senatoriam paSSUS ESt. Quae ut Vere me dicere constet, voca Arignotum ejusque testimonium recita.
At vero, dicet quispiam, eum paternis aedibus venditis, quasdam alias in urbe comparasse ae pro stando, et Alopecensi praedio, et opificibus, ac ceteris, in argentifodinas et liquid contulisse, ut et
375쪽
patrem ejus olim. Atqui res se ita non habet. Nihil restat, non
domus, non villa, non fundus, non Servi, non se alienum, non aliud
quicquam, unde homines non malefici vivunt. Sed isti loco patrimonii superest improbitas, calumnia, confidentia, deliciae, ignavia, impudentia, erubescendiis turpitudinem inscitia quibus e rebus
civis pessimus et nequissimus conflari queat. 22. eque vero patrimonium untaxat absumpsit, sed publica Vestra, quibus unquam potitus fuit. Nam is quum ea sit aetate, quam Vos videtis, nullus magistratus est Omnium, quem non geS- serit, non illum quidem sorte oblatum, aut suffragio mandatum, sed omne pretio contra leges redemptos. Quorum ego plurimis omissis, duorum duntaxat aut trium faciam mentionem. Censor laetus, plurimum reipublicae nocuit, cum muneribus ab iis accipiendis, qui rem male gesserant, tum iis maxime calumniandis, qui rationes referebant, et nihil peccarant. Imperavit etiam Andri, imperio XXX minis redempto, a novenis obolis in minam pecunia mutuo Sumpta: ut vestrorum sociorum opibus Suam improbitatem expleret. an- tamque petulantiam in hominum ingenuorum Xores ostentavit, quantam nemo alius unquam quorum ego neminem huc VOCO, ad suam calamitatem, quam silentio tegere statuit, publice testandam :sed id vobis relinquo cogitandum. Quid vero exspectatis ' Qui se
Athenis insolenter gerit, non in alios duntaxat, sed et in Suum ip-Siu Corpus, Cum leges Sint, cum vos videatis, cum inimici ei immineant eum licentiam nactum, et auctoritatem atque imperium, quis speret ullum praetermisisse spurcissimum facinus Ac mihi profecto saepe subiit felicitatem nostrae urbis mirari, cum ob alia multa, tum ob illud maxime, quod eo tempore nullus urbis Andriorum emptor exstitit. 23. Sed ortassis per se magistratus fuit improbus, cum collegis autem moderatus. Unde Iste Athenienses, senator factus Stpraetore Nicophemo. Omnia porro ejus facinora illo anno edita, exigua dieculae parte velle recensere, absurdum fuerit quae autem crimini hujus judicii maxime sunt assinia, ea exponam breViter. Eodem igitur praetore, cum iste senator esset, Minervae quaestor sui Hegesander, Crobyli frater. Furabantur autem Clam, et magna cum fide amicitiae . drachmas civitati. Qua re vir bonus, amphilus Acherdusius, cui cum isto simultatis aliquid intercedebat, animadversa, commotus in concione surrexit, ae dixit Athenienses, surantur vobis communiter maritus et uXor mille drachmas. Vobis autem admiratis, quo pacto maritus et uxor, et quid ea sibi vellet Oratio, paulo post ignoratis quid dicam 'maritus nunc est, inquit, Hegesander ille, qui uxor olim et ipse suit, Leodamantis Duxor Timarchus. Quo autem pacto pecunia surripiatur, ego dicam. Ac
deinde rem exponebat, eamque valde probabiliter dilucideque His
376쪽
Commemoratis, Quid ergo, inquit, consilii do vobis Si sonatus
istum injuriae condemnatum, et frondium suffragio repudiatum judicio tradiderit, praemium de more eis datote si vero non punierint, ne datote, sed illo die recordamini. Post senatus in curiam reverSUS frondium quidem suffragio istum ejecit, sed dicenda Sententia recepit. Quia vero nec judicio tradiderat, nec e curia ejecerat equidem cum dolore dico, sed dico necessario praemio caruit. Olite igitur committere, Athenienses, cum senatui succensueritis, et quingentis civibus coronas ademeritis propter istum non punitum, ut eundem ipsi non puniatis et Oratorem qui senatui non prosuit, populo con
24. At in magistratibus sorte obvenientibus est talis in iis autem
qui electione creantur, melior. Ecquis vero vestrum ignorat, quanta cum infamia peculatus sit convictu. Missus enim a vobis ad habendum delectum peregrinorum Eretris militum, solus collegarum Se argentum accepisse fatebatur neque causam dicebat, sed statim injuriam confitens, mulctam graviorem deprecabatur. VOS autem eorum cuique qui inficias ierant mulctam talento aestimastis, isti triginta minis cum leges jubeant furem confitentem capite plecti, negantem in judicium adduci. Proinde ita vos contempsit, ut in serendis do jure civitatis suffragiis bis mille drachmas acceperit. Nam cum Philotadem Cydathenaeensem, hominem civem, libertum SSe
Suum RSSerui SSet, a popularibus persuasisset, ut eum repudiarent: suscepta in judicio accusatione, sacrisque in manus acceptis, datoque jurejurando testatus, se dona nee cepiSSe, neqUe Capturum S Se,
deos uri urandi praesides obtestatus, et exitium sibi ipsi impre- CatUS, Celare non potuit, Se a Leuconide Philotadis amne per hilum Onem histrionem XX minas accepisse, quas exiguo tempore in Philoxenam meretricem impendit. Si et praevaricatus St, et pejeravit. Ac ut vera dicere me constet, voca mihi Philemonem, qui argentum imarcho dedit, et Leuconidem Philotadis amnem, et pactioni exemplum recita, ut videant quo pacto causam vendiderit.
25. Qualis igitur in cives et cognatos suos fuerit, et patrimonium quam turpiter absumpserit, et ut suum corpus assici probris non recusarit, id quidem scivistis, prius etiam quam ego dixissem Sed et mea VOS Oratio, quantum Satis est, commonefecit. Reliqua porro mihi duo sunt accusationis genera de quibus ut et ego ita dicere queam pro republica, ut institui, deos immortales precor: et vos ea quae dicturus sum, attente atque intelligenter audire vellem Continet autem prior mea orati praenarrationem defensionis, quam institutam esse audi nes praetermissa, is qui se dicendi artem ado-
377쪽
lescentes edocturum pollicetur, fraude aliqua injecta, id vobis eripiat quod est e republica Altera, cohortationem civium ad virtutem. Multos enim et adolescentes et senes adstare judicio video neque paucos etiam e reliqua Graecia ad audiendum convenisse quos adesse non mei, sed vestri potius Spectandi Causa putare debetis ut intelligant, an non modo bona leges sancire sciatis, Sed etiam, quae honesta, quae inhonesta sint, rite dijudicare queatis et an honorem habere sciatis viris bonis et an velitis eos punire, qui sic vitam instituerunt, ut ea in reipublicae ignominiam redundaret. Dicam autem primum apud vos de defensione. Nam eloquentiae copiis affusens Demosthenes ait, vobis aut delendas esse leges, aut non dandum esse locum orationi meae. Admiratur enim, si vos Omnes non memineritis, senatum quotannis vendere vectigal meretricium : ejusque vectigalis redemptores non conjectare, in Compertum habere, qui faciant eum quaestum. Postquam igitur ego ausus sim ad praetorem referre, Timarcho non licere conciones habere, ut qui pudicitiam prostituerit postulare hoc negotium non crimena CUSatoris, sed testimonium redemptoris, qui vectigal istud a Timarcho collegerit. Ego vero Athenienses, considerate, an ad haec Simpliciter liberaliterque sim responsurus. Nam me civitatis pudebit, si imarchus, qui populo sit a consiliis, qui legationes in Graecia obire audeat, non totam rem a Se amovere studuerit, sed de locis interrogarit, ubi sederit, et publicanos, an Se unquam meretricium vectigal exegerint. Hac igitur defensione Vestra causa cedat. Ego vero aliam rationem tibi suggeram, OneStam et sequam quautaris, si nullius tibi turpitudinis es conscius Audeto judices intuens ea dicere, quae dicenda sunt viro modeste aetatis flore uso Athenienses, ego a pueritia et adolescentia sum apud vos educatus :neque vero Studiis obscuris occupor, sed vobiscum conspicior in concionibus Arbitror autem, si id crimen, cujus arguor apud alios mihi defendendum esset vestris testimoniis me aceUSatori orationem lacile fuisse refutaturum. Neque enim tum untaXat, Siquid istorum egi, sed si vobis egisse videor vitam ab istis criminibus
non abhorrentem vitam posthac acerbam mihi Xistimans, non recuso quo minus civitas de me supplicium Sumat, ut se apud Graecos excusare queat neque ad vos deprecandi causa venio, imo interficitote me, Si talem existimatis.
26. Haec Timarche, defensio fuerit viri boni et modesti, et vita
anteacta freti, et omnia maledicta non sine ratione contemnentis: quae vero dicendi Demosthenes tibi auctor est, ea non sunt hominis ingenui, sed scorti de locis contendentis. Quoniam autem ad cognomenta domiciliorum confugis, et rem Ostiatim coargui postulas, ubi sederis auditis iis quae dicturus sum, eandem orationem Sisapis non repetes Neque enim domicilia aut habitationes cogno-
378쪽
menta faciunt habitatoribus, sed habitatores suorum studiorum cogis nomenta locis indunt id quod pluribus exemplis ostendi supervacaneum est. Nam si in earum tabernarum quae in iis sunt quapiam medicus habitarit, ab eo cognomen sumit ubi is emigrarit, ac faber aerarius immigrarit, amisso priore aliud accipit; eodemque modo si fullo, aut alius opifex, aut leno. Quod si lupae, ab eo quaestu lupanar appellatur. Tu igitur, qui in isto genere tam fueris expeditus et lacilis, multa tibi lupanaria effecisti. Ne igitur, ubinam soceris interroga: sed hoc te secisse nega. 27. Afferetur porro alia quoque Oratio ab eodem rhetore Composita. Ait enim tam nihil esse iniquius, circumlaranea argumenta et vitae Suae omnino consentanea proserens. Primum sedes in Colono, quae Demonis dicantur, salsum habere cognomem neque enim e SSe Demonis. Deinde Mercurium, qui Andocidis vocetur, non eSS Andocidis, sed AEgeis tribus donarium. Interseret etiam se ridiculi gratia, quippe homo suavis, et in privatis congressibus sacetus nisi me quoque inquit, moveri oportet turbae dicterio, ut qui non Demosthenes nominer, sed Batalus, quod id cognomen per nutrici cujuS-dam blanditias tributum mihi fuit. Quod si Timarchus sormosus suit, atque ob ipsius sormae crimen, et non propter facinora Sua male audit non ideo profecto, inquit, eum pleoti oportet. Ego ero De mosthenes, de donariis et sedibus et possessionibus, omnibus denique rebus mutis, multas ae Varias, neque unquam inter Se consentientes orationes haberi audio. Neque enim eis insunt vel honestae vel turpes actiones, sed quivis qui eas attigerit, quique illo accesserit, pro magnitudine suae opinionis, famam de iis spargit de vita autem hominum et oratione et actionibus, vera quidem et minime fallax ultro fama per urbem oberrat, et vulgo actiones privatas nunciat: multa etiam de rebus suturis vaticinatur. Atque id quod dico, adeo est evidens, et non commentitium, ut inventuri sitis nostram civitatem et majores nostros aram Famae, ut maXimae deae, ConSecrasse et Homerum in historia Trojani belli, saepe dicere, antequam aliquid eveniat quod futurum St,
Euripidem item pronunciare, deam hanc non viventes tantum posse ostendere quales sint, sed et defunctos, cum ait:
Bonum vel imis Tartari recessibus Vetat latere Fama.
Hesiodus autem plane deam illam esse demonstrat, idque perSPicuis verbis, si quis scire cupiat. Ait enim
Quam populi sermo celebrat creber irrita nunquam Fama cadit penitus : dea quaedam cum sit et ipsa.
Et hae poemata laudari ab iis omnibus qui honeste vixerunt repe-
379쪽
rietis; omnes enim honoris publici appetentes, gloriam Se a bona
fama ConSecuturo arbitrantur quorum autem vita turpis est, ii non honorant hanc deam, ut quam immortalem habitur Sint aecu-
Satricem. Recordamini ergo qualem de Timarcho famam audiatis. Νonne Statim audito nomine rogatis, quis Timarchus Τ iam ille impudicus Jam si de re aliqua testes produxissem, credereti mihi: ut ubi eam produxero testem, non credetis ira quam vel Solam salsi testimonii actio non competit. Nam quod etiam ad Demo- Stheni Cognomentum attinet, non male certe quidem is haud Sanea nutrice, Verum a fama Batalus appellatur nomen id ex mollitie quadam, et indignis viro modesto gestibus assecutus. Si qui enim tibi elegantes istas laenas avulsas, et molles tuniculas, in quibus illas
in amicos rationes scribis, allatas judicillia in manus tradat, equidem arbitror eos, nisi praemoniti fuerint, dubitaturOS, Virine an mulieris vestem accepi S Sent.
28. In causae porro dictione adscendet etiam imperator quidam, ut audio, resupinato vultu Sese respectans, ut in palaestris et hujusmodi exercitationibus versatus qui constitutionem totius causae convellere nitetur, me non judicium dictasse, sed magnae inscitiae principium apportasse dicens ac primum commemorabit viros de vobis benemeritos, Harmodium et Aristogitonem eorumque fidem mutUam, et consecuta ex ea reipublieae utilitates : neque etiam, ut aiunt, Homeri versibus abstinebit, aut heroicis nominibus, sed et Achillis et Patrocli ortam ex amore amicitiam, ut fertur, Celebrabit, et formam, quasi vero ea non Olim in felicitatis numero ponatur cum modestia conjuncta, nunc laudabit. am si calumnia quorundamessiciet, ut corporis decor aliquibus calamitati sit, non ea vos publice decreturo dicent, quae privatim exoptetis Absurdum enim videri Sibi, Cum omnes vos liberis operam daturi, vota faciatis, ut filii nondum nati forma praestantes, et civitate digni evadant eos qui jam nati sunt, quos rem publicam laudi sibi ducere conveniat, si formae
elegantia praeStantes, aliquos in sui admirationem Convertant, et Contentione quadam amoris expetantur, a vobis Eschini obsecutis ignominia notari. Et hoc in loco, ut audio, me quoque PerStringet, O-gitans, an me non pudeat, Cum pSe in gymnasii frequens, et plurimorum amore Captu fuerim, eam rem emeiam ignominiosam et periculosam; OStremo, ut quidam mihi nunciant, vos ad risum et nugas cohortans, e vobis mon Straturum dicet, quam multa in quosdam amatoria poemata fecerim ac teste Producturum pollicebitur, de conviciis ac verberibus Ob eam rem mihi saetis. Ego vere nec honestum amorem reprehendo, neque homine sorma praestantes impudicitiae arguo, nec ipse inficia eo me propensum esse ad amores, neque etiam aemulationes et pugna cum aliis hodie quoque ex ea
re oriri solitas, et mihi accidisse nego. De poematis autem quae me i
380쪽
feci SSe dicunt, eorum quaedam agnosco, quaedam ita esse, ut ab istis
corrupta proferuntur non concedo Amorem porro One Storum et
modestorum, humani affectus et liberalis animi esse statuo : Sed
pecunia redimendi aliquem petulantiam, viri injurii et insciti munus
esSe arbitror. Atque etiam citra corruptelam amari, hone Stum SSeamrmo : sed mercede adductum se prostituere, turpe. Quantum autem inter horum utrumque intersit, quantoque opere disserant, POS VOS edocere conabor. atres enim vestri, cum de Vitae ratione, iisque tum malis leges ferrent, quae natur e afferret neceSSitaS, tum bonis quae ingenuos affectare deceret, haec servis interdixerunt: ServuS, inquit lex, non exerceatur nec pulvere a SP ergatur palaestris. eque vero adscripsit etiam : ingenuus autem
Ungatur H QxerCentur Nam ubi legumlatores perspecta exercitationum hone State, ab earum usu Servos repulerunt, eadem lege Putarunt, qua illos prohiberent, se ingenuos exhortari ad exercitationes. Rursus idem legislator edixit, ne servus ingenuum Puer Umvel amet vel asse etetur, aut publico flagello L. plagis assiciatur Ingenuo autem non interdixit, ne vel amaret, Vel colloqueretur, Vel aSSectaretur neque id puer in Commodare, sed integritati testimonium perhibere putavit. Nam cum idem nondum sit eo judicio praeditus, ut verum amatorem a falso possit discernere, ipSum amatorem castigat, et amicitiae dijudicationem aetati prudentiori et gravior asservat assectationem porro et inspectionem, mode Stiae custodiam esse maximam existimavit. Proinde viros de republica bene meritos, et virtute praestantissimos, Harmodium atque Aristogitonem, modestus ille ae legitimus, Sive amor sive mos est appellandus, sic erudiit, ut qui eorum facta celebrant, laudes rerum ab illis gestarum non assequi videantur.
29. Quando autem Achillis et Patrocli meministis, atque Homeri, aliorumque poetarum, quasi judices nullis disciplinis sint eruditi,
Vos autem gravitatem quandam assectatis, et populo majorem eruditionem : ut videatis nos quoque jam aliquid audivisse ac didicisse, hisce de rebus et ipsi aliquid disseremus. Postquam enim eruditorum hominum facere mentionem, et ad expOSita versu Sententias confugere in Stituunt, videte, Athenienses, poetis omnium ConSen Supraestantibus et bonis consideratis, quantum interes Se Xistimarint inter modestos, ac sui similium amantes, et inter immodestos, qui ea deSiderant quae non decet, ac contumeliosos. Primum autem de
Homero dicam, quem in antiquissimis et sapientissimis poetis numeramus. Qui cum multis locis Patrocli et Achillis meminerit, amorem et cognomentum amicitiae illorum dissimulat, cum insignem illam benevolentiam eruditis auditoribus SSe conspicuam existimet. Quodam enim loco Achilles atrocli necem deplorans, ut rem earum rerum quae ibi acciderint omnium acerbissimam :