Laocoon, sive, de limitibus artibus et fingendi et poëticae circumscriptis pars altera [microform]

1쪽

ClCAE PRESERVATION GRANT PROOECT

2쪽

COPYRlGHT STATE MENT

3쪽

AUTHOR Hasper, L. . TITI E Laocoon sive de

limitibus artibus et ingendi et

poeticae circumScripti parSaltera.

5쪽

i ta e

T SE

riga

7쪽

niit elotioni ii don

9쪽

s pars altera.

.rtifex si dicitur imitatus esse p00tam, aut hie illum, duplici modo id possumus intorpretari Aut enim altor alterius Opus ipsum Sibi proposuit imitandum, aut Odum imitationis Xomplo proposito alter ab alter rationem imitandi mutuatus est. Vorgilius quidem si Aenea clypeum describit, artificoni clypo ita imitatur, ut priori illo utatur imitandi onero. Ipsum enim artificium imitandum sibi proposuit, noli Ou, quae ino ficta sunt. Ea narrantur quidem, sed non per e, immo propterea quod ii clypeum oscribendum portinent. Contra La0coontis statuam si imitatus esset orgilius, ultorius onoris haec esset imitatio. Non enim statuam ipsum , sed quae in Statua sunt feta imitatus osset. Duque ita, ut ab artisse Singula imitationis lineamenta mutuarotur. Illud si sequitur imitandi genus, uota sui iuris est, hoe oeutus in potestate aliena ost. Illud portino ad onoratum rerum imitationem arti ius pr0prium ut 00ta suo utitur ingenio sive aliorum artificum Sive naturae pus ibi pr0p0uit. Hoc de dignituto ius detrahit,

eum OOta non ros ipsaS, Sod imitatione Oarum imitetur, Ot lieni ingonii inventa in memoriam nobis revocet, qua re animi minimo OVentur, non ut proponat. Iam vero cum artifex et Ootu us reS, quae utrique communes sunt, saepe non OSSint non eadem ration considerare, fieri non polost, quin imitationes eorum multis in iobus congruunt, quamVi inter utrumque ne minima quidem fuerit imitutio ut uomulutio. Qua similitudine ori potest, ut, si artifex tuoOta uoquato Sunt robus, quae Odio non iam X Stant, propositis alter alterius interpres sit. Eius modi autem intOrpretation Os si tu et Sequimur, ut quod 1 0rtuitum est id consili putemus perlaetum, cotumque o minimis in robii hanc Statuum illumve picturum respexisse fingamus, nescio an minime id gratum factum videatur I

10쪽

aut ipsi posita aut carmina eius legentibus, quibus praestantissimus quisque vorsus hac rationΘ, si deus bene vortit, perspiculi quidem, Sed frigidus apparobit. Hanc viam ingreditur, Vel potius in hunc errorum incidit scriptor clari cuiusdam operis anglici. Spenco nim Polymetin Suum ita Scripsit, ut appareat, quanta fuerit antiquarum litorarum scientia, quam optimo Di Satu Sit in artificum, qui ad nos pervenerunt, antiquorum oporibus. Qui quamquam qu0 Sibi proposuit, ut hi Romanorum positas illustraret, et Xpobtis multa xquirero qua ud antiquorum artificia xplicanda apta ossent, haud raro est assocutus, tanto librum scripsit i qui satio utitur iudicio intolerabilem. Nogari nin sano vix potost, alui ius Flaccii alatum fulinen quale orat in scutis Romanorum, Oscribens his orbis Nec primus radios, miles Romano, OruSei

Fuliuinis ot rutilas scutis diffudoris his. quid velit, molius intolloctum iri a nobis, si talo scutum in monument nescio quo fictum viderimus. Ver Simit porro rest, ni tona qualem pondonium AddiSon in nummo quodam Super Rheam Ornere S putabὶit, a votoribus quoquo urinorum fabris in caSSidibus scutisquo osso fictum, Juvenalisque nina talum cussidum scutumve talo Obversatum ASO, cum Orbo hanerem attingeret a nullo anto Addi sonum intorpreto probabilitor explicato. Quin otiam locus illo Ovidianus, quo Cephalu dolassus aurus Ofrigorantos appellat, cum X lan Ot:

Meque iuves, introsquo Sinus gintiSSima, OStros. o Procris hane Auram nomon uomutuo ossu putat, hic locus, inquam, dilucidior QSSe Otost videri, Si Cognitum os votorum monia montis, ovora ab iis auras Opida humana indutas esse

specie genusque quoddam Numpharum hoc nomino cultuna. Concedo doniquo, si Juvenalis nebulonem quondam nobiloni Horma comparat, hunc similitudinem, quam Sit apta, ViX OSSO intelligi, nisi quis tulem Statuam viderit, si ignoro vilom illam esse pilam, caput Olum truncumque dei portantem ut, quoniam manibus curuat pudibusqu0, inertia cogitationem OXcitantem. Eius modi interprotationes non sunt spornondae, quamui nequo ubiquo necOSSarine Sint, nequc, ubiquo sufficiant. Poti ta enim animo artificium ipsum, non imitati olus obversata St, Vel posita atque artim easdem adhibobant notionos omnibus communes, ut in iis quae finXorunt non OSsent non consentiro, undo apparet, quam pervulgatae fuerint illa notiones. At cum Tibullus Apollinum opingat, qualem in somnio viderit - iuvenem formosiS-Simum, tempora caSta lauro Odimitum, cuius ot coma myrtea Syrio spirabat oro longa fluens corvice, o in nivo Corpori mixti orant candor o color purpureus, ut in tenera gona Virginis iuveni marito primum deductuo: - cur liae a votoribus quibusdam iisque coluberrimis tabulis pictis dosumta putemus Non nego Echionis novam nuptam verecundia notabilem Roma fuiSSO, concedo excontios illam imitation osso multiplicatam; num ipsum pudorem Virginalem tum temporis fuisse X stinctum putas num postquam a pictor os conspectus, a nullo posita O-

terat conspici nisi in pictoris imitationes num cum alius quidam posita Vulcanum defatigatum,