장음표시 사용
31쪽
Pulchra corona luminum. Trita ipsa prata habent maragdo et rosas Rupos teguntur PurPurn. Quo carmino horba floresqu a docto OUt maXima ri quale in natura exstant pinguntiir, idquo sine ulla Simulatione. Nequo Pgare HSim, qui illa herba floresque nunquam idorit, aliquam ex hac pictura sibi comparare OSS harum rerum noti0Πem. Nulla fortasse a oota proposita pictura potos comprohondi, niSi re picta antea iam notu moris. Nequo negarim, aninio olus, cui contigoris ut rem novorit, nonnullas tu Pario per ootam dilucidius proponi posso. Id unum quaero, tota ros quomodo p0SSit percipi. Quam Si vis animo voliti pra sontem fingere, em n Singula Pnrto eminenu Prae caesoriS, IuX Otius omnibu paritor sit distributa,
stur cuncta, Ox illis OSAit componoro cunctam. dii lico in his Hallori vorsibus Quod si Diogandum si, qui fieri p0tuit, ut dicerent, Simili mani pictoris imaginem pra hae p ta descripti ne pallidam laro atque obscuram inio haec multo est inferior illis, qua linois exprii iuntur, coloribuS, atque XiStimator tum stlis olim Osseron laude falsam oculus esso ridotur rationem. liena potius, quae ΡοOta ad iocit, Ornamontu rospexit ipsum plantarum
i goroni Superantia, interiorum virtutun doscriptionom, quibus interna pulcritudo quasi ol naonto si quam ipsam pulcritudinem, VigorOm similitudinimquo imaginis, quae o pictor volpudia potest ruΡbΘro. Quas cum in his sola sint respicienda, is qui xistimat his vorsibus: Floros coronaut auro radiis pares
Frondes eburnae lineis virentibus Niton gemmarum fulminosonsum non minus affici, quam HuySunii picturiS, ametu suos, qualo fuerint, ut nunquam liligentor examinavit aut consulto dissimulat. Vorsus senim illi sane, si manibus tenomus florum ipsum, VenuSte OSSunt pronuntiari, o S ipsi aut pauca aut nihil valent. Tantum uum abost, ut qualis Si res ipsa Videam, ut in uioquoque verbo podiam audiam laborantem. Non igitur, ut repetam qua anto dixi, nego fieri posse, ut ratio ipsa corporis partos doscribat. Flori nim potest, quoniam Signa ius, quamVi alia sequontia alia, tamen ud arbitrium sunt ficta, nego ratione hoc fieri poss positica, quippe quod description0s illa cor-liorum verbis effecta Sinailitudin camant quam impriniis pociat ursio 'tica. Qua similituditio propterea non OSSunt non urore, quod Orporis partes positu Sunt aliae iuxta alias Orationis paries θquuntur alia aliam. Iani si his illa doscribuntur facito quido totum dissolvitur in partiss ΗΘd dissolutus purises aut difficile componuntur aut prorsus non possunt componi. Ubicunque igitur non quaerenda os rerum Similitudo, o mons Ogintium Sola excitanda, ubi Clara et quantum fieri potest ubsoluta notiouos unimo sunt percipioiadae, limcorporum descriptiones ab urto poetica alionae bone sunt adhibendas, noquo solum SolutaΘorationi Scriptores, sed podiae etiam ii, qui doconi id nim quat0nus faciunt, non veri Sunt
32쪽
positae iis magna cum utilitato possunt uti Voluti Vergilius in Goorgicis vaceam describit laturas habito his orbis: Optima torva
Forma bovis, cui tuo Caput Cui plurima Cervix, Et mirum tonus a monto palearia pendent. Tum Iongo nullus lateri modus: Omnia magna: Ρos otiam, et amitris hirta sub Cornibus aures.
Νoc mihi displicoat maculis insignis ot albo,
Aut iuga dotrocians, interdumquB Sper Comu, Et faciom tauro proprior quaeque ardua tota, Et gradion ima vortit ostigia auda. vel pulcrum qui pullum his: - illi ardua corvix Argutum qu caput, brevis alVus, bΘSRqu torga; Luxuriatque toris animosum B tus te. Quis nim si, qui non intelligat, poetam in his singularum potius SpBctasse partium oscriptionem, quam rei totin imaginem Qua propria sunt pulcri pulli equini, qua vacca laturais habilis numerat, ut ex maior minorovo eorum numero, quid hic aleat, quid illa possimus diiudicaro quae utrum omnia ad illustrem imagino possint conlprehendi, nihil curat. His missis ampliores corporum descriptiones, nisi Homeri illa ars adhibetur, qua rosin spatio alia iuxta aliam positae nascentos alia post aliam monstrantur, Omper u praestantissimis artis xistimatoribus frigidi inoptique lusus sunt habitao, qui aut modiocro aut nullum postularent ingenium Mali positase, inquit Horatius, si non habunt quod dicant, lucum descii-bunt aramve, O rivum per amoenos agros serpentem, O mmaon rapidum, reum denique eaolostem. Utitur nim his verbis: Lucus t ara Dianae, Et properantis aqua per amoOnos umbitus agrOR, Aut flunion honum, aut pluvius describitur arcus, AtquΘ Opse, cum Vir esset factus, qua ipso adolescens composuerat carmina describentia admodum dospicisebat Qui enim posita nomino volit dignus habori, se prima iam notato abici ondam osso describondi cupiditatom. Nam carnion picturis plenum Simile esse epularum iuribus solis conditarum. Aloistium oro certo scio carmine suo, quod ver inscripsit, minime esse gloriatum Qui si diutius vixissot domiam eius prorsus mutasset Circumspoxit enim animo, tuomodo ad meliorem eam dirigero rationem, cogitavitquΘ quomodo descriptiones sesequentes, tuas ox immenso spatio natura vere sevirescentis temere hinc illincve Videbatur rapuisse, ordino natura a Comodat naScente oculis subicero aliasqua alias sequentos faceret Atquo simul id scisso quod armonte eclogas eius sine dubio aespiciens pluribus suasit postis Germanicis, oriem descriptionum inopia affectuum languoseontium in sorio amotuum oscriptionibus raro perisextorum mutassΘt.