De tragicorum Graecorum fragmentis observationes criticae [microform]

61쪽

Vulgo ἔχει ἰών, quod asyndeton Vix tolerabile. Eurimet. 263

Ita eorrexi librorum scripturai βλέπω assentiuntur mihi Beroius et Schneideisinus. Callimachus Eust. d. p. 176l 41 εχοι δέ τι παιδος ἐπινολκον, ubi χοιρα δέ, Eustathius. FABvLA INCERTAR Polybius 5, 106 o γὰρ per οπως ἀει ποτε Πελorro asino

τινες και συποτε ησυχοι δορί. libri plerique προσίμοχΘοι, codex Monacensis Ἀκμιλο 'o alii ut videtur πρασι si σΘω Grotius ἀεὶ πλWίμοχΘοι scripsit, ta τρωσίμοχλι einctius. Fortasse ἈIEIII MMOXSOL in ἈμπευσίμοχΘοι mutandum 'est ut poetae haee verba fuerint, ἀμπρευσίμοχΘρι κρυπΟΘ' ησυχοι Vl. Vtinam sciremus fui πρευειν, cuius verbi nunc Calliinachus et Lycophro auctores habentur, a tragicis poetis usurpatur esse Novuin vocabuluin nemo iure lastidierit: neque enim est facile ullus seriptor quin nova quaedam acquisiverit; et eum cetera vocabula depravari videamus, quidni απαξ ειρημένοις idem accidisse putabimus Lexi igitur e scriptoribus pendent, non seriplores e lexieis. Quod quo inelius intellegatur, asseram aliquot vocabula nova, hoe est et exicis rostris ignota et a librariis eo rupta. I. Timonem Pliliasium Sexti Einpiri p. 51, 16 ed BeLh. dixisse αμεν Θηριστος αγα a σκεπτοσύνης Priiuus Vidit h. Berghius eadein mea sui coniectura Philol. voL 4 p. 199, et nuperrime idem suasit . Hauptius '' . II. Marcus Anton. 4, 3 λοιπονου μέμνησο τῆνυποχωρ σεως τῆς εἰς του το ρ Θρίδιον ἐαυτου. orae ἀγρίδιον scripsit, probabilius mihi videtur ἀρουρίδιον. III. Schol. Eur. Ηe 9l5 αι Λακεθαιμονιαι παιδιημερευουσιν ζωστοι και ἀχίτωνες, ιματι θιον ἔχουσαι, πορπημένον ἐν ἐκατέρου καὶ ιυν- ταις ἀρχαίαις γραφαιὲ υκ ὀλίγαι τ σταλται πιαι δωριάζειν το γυμνουμένους μι- θαι τας γυναικας Cobeius Proposuit - λίγα ου ς ἐσταλμiέναι εἰσίν scribendum erat υτιυς εστ α λαται Nec debebat γυμνουμιένους in γυμνὰς mutari; corrige γυμνο- Inae laetionum hib. Berol. 1855 p. 7. De Μenandri loco quem ibidem tractavit Coiu voL4, 1893.

certum est nonnullo versiis aliter ac vulgo si digerendo esse. Seribendum enim

62쪽

ιηρους. v. ur. Iph. T. 1113 λλανο νονο Θ in pro ἐλαφοκτόνου ποῖ certa emendatione restituisse mihi videor cus sic scribendus erit:

ἐγω σοι παραβάλλομα ζαχρ α δὲ δι' la πολας Θρη νους, αππρος ρας, νασον βάρβαρον ψον, ποΘου Ἐλλάνων ἀγορσυς, ἐν α τα ἐλλανοφονουπα in Ἀρτεμιν ρλβιαν, Θεοῦ ἀμ νιπολον κορανα παρα ΚυνΘeto ora ον ικεῖ παιδ' Ἀγαμεμνονίαν λατρευω. Codices versu 1097 'Αρriμιν λοχειαν praebent et it 2 sq. νοστον βάρβαρον ἔλθον, ἔν Θ τας λαφοκτόνου Aesch. Choeph. 490: ΟΡΕΣΤΗΣ - a ανες μοι πατέρ ἐπος υσα μάχην. ΗΛΕΚΤΡΑ. , Πεμέμψσα, in δέ- ευμ ορψ ον κρατοῦς. Hae variis modis temptata sunt mihi scribendum videtur θος δ' ἐτεόμορφον κράτος. h. e. Pater Suam formam ac Periem servans nobis amareat. VI. Pseudo- Callisth. 1, 19: σπησαν oraro ἐφ a lamαπίαν Codex Α ἐπι τὴν ἱπποφασίαν, unde ἱππαφεσίαν scripserim. VII. ur El. 705 αρνα κάλμιπλοκαμον Canticum in quo haec leguntur corruptissimum est; sed qui norit quid sit Ἀμιν et πλόκαμος, non dubitabit e νακαλλιποκον restituere. VIII. tym Gud P. 3l6 56: κερκωπω ' δολiων, πανουργων -- αυτυος και κερκογνωμονες. Requiritur, nisi allor, κερκωπογνωμονες. IX. in Aeschyli Choeph. 756 editur, o γάρ - νε πῶς ετ, is σπαργάνοις, εἰ H μος ἡ δι σις η - ρία εχα. Non contenderim verum esse quod mihi in mentem venit λιπαυρια:eerte aplius mihi videtur quam λοφουρία, quod Aeschyleum esse non credo. X. E r. Phoen. 1535 λειαε συι δομους, πάτερ γεραιέ, θεῖξον, οιδιπόδα σο αιωνα μίλεον, - πιθωμασιν ἀέριον σκότον μμασι οπι βαλουν μοι μακρόπνουν ζωάν. Restitui μακροπονον ζωώ an credemus το πνεῖν patri exprobrare Antigonam XI. Nomen λη--rem Photius p. 2l9, 25 interpretatur ο μικρό νος Quam interpretationem salsam esse liquet ex verbo ληκυΘίζειν itaque o μιαρόφωνος Scribendum suspicor, sicut φωνημαρ Aristophanes Eq. 218 dixit. XII. Herodianus Arcadii p. 94, 13 τοι ει πολ συλλαβα βαρυσσα Ἀρας , λαι λα- Θοραφ IN. Θέραψ . τὸ δε πλινθ ρεάφ και muΘοβαψ--ται. Qui πλινθοβά- idem esse Volunt ac πλινΘουργός, videndum est ne a librariis deeepti duplici modo errarin ΠελεΘοβα cognomen luit Theodori histrionis es. minatus His erit p. 523 sq. fortasse idem Theodorus μιν Θριαάi varietatis causadietus suit. ΙΙΙ. Hesychius 2 p. 652 νάκυρον να κυριον δέρμα. Duae nisi fallor,

63쪽

Euripideum esse hunc locum docet Aialhol. Pal. 10, 107, ubi us 1 assertur sic seriptus: Θεου H εκτος συθεὶς ευτυχεῖ βροτος Anthologiam sequitur, sed omittit poetae nomen Iohannes Lydus de mens 4, 7. 55, 6. Ad Slobae lectionem propius accedit Men. mon. 250 Θ εο γαρ χωρ δευθεις ευτυχε βροτων Versu 2 μεῖον ineptum est: nam bona diis debentur, malorum nos ipsi auctores sumus. Haec est eommunis veterum se tentia. Scribendum igitur υδ ει το μεῖζον M s. Stob. Flor. 36, 14 Μενάνδρου. ρυ εκ Ῥῖς μεΘέντα καρτερον Θονραον κατασχειν ουτ απρ γλωσσης λογον.

Non Menandri haec esse, sed tragici poetae, e sorma χερ conclusit Meinekius Com. vol. p. XIII sq. Quam coniecturam verissimam esse nunc docet eodex Vindobonensis, ubi insequenti uripidis loco non πιπίeου, sed τού αυτου Δικνυος praefigitur. Iam igitur patet hos versus Euripideos esse, Menandri locum excidisse. Ceterum notatu dignum est se dictum pro ρε διον, de quo ab usu es. Lobeckius in Phryn. p. 403. Non debebat igitur Spengelius in helorum ed. Teubn vol. 2 p. 35, 8 traditam

lectionem sollieitare. s. l καρτερας non recte suasit obeius nemos. Vol. 44 237. Suidas v. παλαιγενές τοὐς γαρ ε jΘεις ἀρχαίους και παλαιους ελεγον ἀντὶ του ἀνόητα καὶ Ευριγrii ης ἀρχάuo ειρηκας' ἀντι του ευηΘες. ευεργετησαι γαρ ρ σῶμ' o βρυ μαι Euripidearum reliquiarum dilores hunc locum cum aliis permultis neglexerunt; equidem hic attuli de extremis verbis, ευεργετησαι γὰρ o σωμ υ βουλομαι, doctorum hominum seu lentias sciscitaturus. Ista verba eum praegressis non cohaerere manufestum est, unde uela sint ignoro. Aliquot locos non recte inter Euripidea fragmenta relatos olim indicavi. mdem refero Anecd Beuk. p. 338, 14 ελα ομμα Ευριπιθης. Locus manifesto corruptus est, et varias prolatas vidimus Coniecturas, quibus vilium tolleretur; velut ariau ola inci Matthiae, αυγαί ' μμα Wagnerus, ἀγλαον lusu vel Ἀγλαια ονομα Εug. Meliterus in Mnevi A. vol. 44. 46. Quarta iii suspirionum nulla est probabilis mihi erlui videtur corriget dum esse ἀγλάισμα, quo vocabulo saepius utitur Euripides. Interpretationem omissa ui ne ii rere, cs eiusdem lexici p. 328, 3l ἀγλαἴραι ρυτως υπολις et p. 462, 29:

64쪽

Ex Arsenii Viol. p. 179 proverbium δελφῖνα σκανα ου χωρεῖ recepit dubitans, ut ait, agnerus D. 1062. Haud di melle est tollere hanc dubitatiotieni vel potius errorem ridi eulum nimirum spectat Euripidis mentio versum quem statim Arseuius subicit, δεύρ'ελΘ' ες Ους - τους λογα ειπαν Θελ- Εur Ion l52 l . Idem Arseuius p. 7l6, 15 ed. Leuiseh. hae habet φυσε γαρ ἐχυον το δουλον τοῖς σχατα; πιπιθ Qui crediderit Arsenio, facili opera olerit trimetrum restituere:

id quod suasit Wagnerus Ol. 3 p. 190. Alii fortasse praeserent quod Dobraeus Adv. 2 p. 125 Proposuit, φυσα γὰρ ἐχυον τρατι δεσποτα εφυ vel αὼ

το δῆλον. Interea Obstat his conalibus Hermogenes Rhet t. vol. 3 p. 139. Hinc conicias Hermogenis verbis usum esse Arsenium et de auctore errasse. Sed alia datur ratio qua appositum huic sententiae Euripidis nomen explicemus Theodorus enim Prodromus dialogum composuit eui inscribitur βιων πρασε ποιητμων κα πολιταιον, editum iu Otiees et Extr. vol. VIII, 24 429 150, ubi inter alias personas prodeunt Aristophises et uripides. Atque Euripidi tribuuntur primum versus nonnulli ex superstitibus tragoediis petiti, deinde verba illa φυσει γαρ εχυον ri. Hunc igitur auctorem secutus videtur rSenius, nos spernendum iudicamus assentietur nobis quicunque ipsum dialogiam legerit. Ceterum eadem illa Hermogehis verba respicit Theodorus Prodromus -οθηριου νιλιας versu 207, sicut Marcellinus Rheit vol. 4 p. 334. Apostolius 8, 5 p. 452, 3 hae offert ' φρονεῖν λασσον η υναψαι δει μιεῖχον. Viri docti auctore Porsono arbitrantur Euripidem seripsisse

idque in Cretensibus scriptum luisse exploravit restitutor quidam euius librum nuper Philol. o 8 p. 562-565 ab oblivione vindicavimus) Ol l p. l07. At Ευριπιδου nomen allatis verbis subicit non Apostolius, sed Pantiniana Apostoli editio. o didicimusa novissimo et diligentissimo Apostoli editore, euischio. Neque ullis doctrinae subsidiis Apostolius instructus suisse videtur quibus nos careamus. Hoc Ioco, id quod ipsum euischium fugit, usus est Plutarchi q. d. Apophthegm Lacon.

eodieisiaris 27 20 sol. 208 protulit ramerus Anecd Paris volta p. 400, 26 Certatim viri docti conati sunt versus pangere. atthiae:

65쪽

στερρὰ μὲν ἀνάγκη l πεινῆν δια βιου το δ' ἀπι-τερον ἀπαλλά - Νeseientes hi erille vexarunt luliani imperatoris locum, ora 2 p. 85 B: σου δὲ h Qui

Denique Euripidis Polyido hos vulgo seribunt versus:

Prodidit hune Ioenm Eratosthenes p. t 6 Bernh. ap. Εutoeium in Arehimed. p. 44ed. x. cuius disputationem si quis legerit quod Euripidearum reliquiarum editores faciundum sibi non putarunt , mirabitur non vidisse Valekenarium id quod minime

erat reconditum, tres asserri versus sic seribendos rμικρον Ἀλεξας βασιλικου σηκον τάφου διπλάσιος στω του καλου δὲ uri ναλεις διπλα Ἐκαστον κωλον εν τάχει τάφου. Versu tertio scripsi διπλαζ', ubi eo dices Paris. AD διπλασιαζεν, eteri διπλασι ιυν exhibent. Nunc demum apparet illa rerum mathematicarum ignorantia, quam in vetere tragico animadvertit Eratosthenest δόκει διημαρτηκεναι l. δοκεῖ δ' ημαρτηκέναι ' τῶν γὰρ π υρων διπλασιασΘεισων το μὲν ἐπίπεδον γίνετα τετραπώσιον, o δὲ στερεον κταπλάσιον. Ignorantiae istius cur Euripidem potius reum faciamus quam Aeschylum aut Sophoclem, quantum equidem video nulla est ratio. Ex orationis colore Aeschyleos potius hos versus rediderim. Quamquam lubricum est in his rebus iudieium et proelivis error. Veluti ermannus Aeschylo D. 462 hune versum vindieavit, quem sine poetae nomine Plutarchus er attulit, 47rmas ἀλέκτωρ δουλον οὐ κλινας πτερον. Phrynieli potius haec esse verba indicat parodia Aristophanis, Vesp. 1490 - σει incra ui τις αλέκτωρ, σκέλος ουράνιον κλακτιζων Quicum si contuleris Vesp. 1524,

οἱ Θεαται, haud improbabile videbitur eundem Phrynichum dixisse:

ταχυν πόδα κυκλοσοβήσω σκέλος συράνιον ἐκλακτιζων.

Quae restant duo rommentationis meae capita, de minoribus quos dicimiis tragicis et de fragmentis ades potis, huius libelli angustiis ineludere non licet. Viros autem doctos si qui habuerint quae ad tragicorum Graeeorum reliquias spectent sive emetidandas sive augendas, ea ut ad dias luminis oras quam primum producant enixe rogatos velim.

66쪽

Aehilles Tatius in Petavit Vranol. 20 sq. sctyli Agam. 9. Choepti. 53. Pers. 25. Iragm. 1 - 11 Agathon 16 Meed Behh. 28 32 54. et Apoll. de adv. et Schol. Dion Thr.

Apollonius de adv. 30 Apostolius 55 Arcadius 30 35. 3Archyta 6 Ariphron gl istoph. Αeh. 48. v. 46 Eq. 46 . Nub. 46 . Ran. 44 sq. 45 ohesm.52. Vesp. 56.

Athenaeus 18 19. 25. 29. 33. 35 sq. 6Babrius 37 Callimachus 52 Cedreuus vide Oraculum Chaeremon 29. 38 Clemens Alex. 6. 9. 18. 28. 35. 40. 43. 45 Codo Clarom. 46 48 sq. . Dio Chrys. 3l Diogenes Laert. 33. 52 Dion usius Perieg. 6Εphippus 46 Eratosthenes 56

Eupolis 46 Euripides Androm. 16. Baech. 36. l. 8 53. Hee. 23 sq. Mel. 19'. 26 Herae 36. Herc. F. 25. Iph. T. 13. 19'. 24'. 3.or. 24 sq. 41. Phoen. 53. Iram. 7. . 14. 16. 23. 24. 24'. 27. 28 29 30 31.

Eusebius Stobae 5 Eustathius II 39 d. 52Εutocius 56 ΕΣechiel tragicus 51 Gellius 52. Gregorius Cor. 28 Gregorius Nat. 25 Harpocr. 3. 12 Herodianus περ διχρο- 22 Herodotus 24 Hesiodus 40 Hesychius 1 2 3. 4. 8. 12. 13. 17. 18. l.

42 47 53 Hippodamiis 15 Iohannes Dam. hymn. 13 . post Stob. ML 33 Iohannes si vide oraculum Iulianus 40 Leonidas 16 Lexico rhet post Photium 2 lLongiuus de Sub 40Μarcus Antoninus 52Μenander 38 41 52 Neophron 16

67쪽

Olympiodorus 39. 47 oraculum J Orion Flor. 41 sq. 42 45. 49 Pherecrates 20 Philemonis Lex. 55 Philes 30 Philo Iud 10. 11. 14 Photi Lex. 1. 3 . 31. 32. 53 Phrynichus trag. 56 Plato pigr. 52. Tegg. 24

Flor. 7. 9. 14. 15 15 . 16. τὰ l. 22, 24. 24 . 25. 26 27. 29. 30. s. 3, 37 38 40 41. 2. 44. 44. 46. 7. 48. 50 51 54 Strabora. 44 Suidas 2 3. 40. 4

Tatianus 46. licii; . i Theocritus 1

Theodorus Prodromus fg Theognostus 30 54 Timo 52 Timotheus 32Vita Soph. 31 Vitrunus 50 sq.

EMENDANDA . . . . . . In Sophoetis Ioeo de quo p. 16 sq. dixi, praeter initiunt nita' mutandum4rit;

Pag. 22, 31 heτρέφει φροντις olim coniecit Berghius, postea φροντὶς hetrusi kraio tulit Iud lecit hib. Marbum. 1843 p. VIII). ι