De tragicorum Graecorum fragmentis observationes criticae [microform]

41쪽

Non reet Sophocleis fragmentis Mensetur testimonium Photii Lex. p. 3s9,8 r εκ νρωσιν ἐξα-ι Σοωκλῆς manifesto respieitur Euri Phoen. 264 μή μδιατυων ἔσυ λαβοντες - ἐκφρωσἈναιμακτον χέρα Item hune Ioeum exeluserim, qui est in Aneed Behh. p. 372.13 - ε σίγα - Σωνοκλῆς ' συε σίγα τι πον - δομι βοή; Simillimum est quod legimus in ur. Hipp.790 γυναυας, - τις ποτ' is δομοι βαi; Α nisi allor, hunc ipsum Ioeum grammaticus significati Certe γυναῖκες - πει

menter anguet, κου σιγα loco aptissimum es Neque istius modi varietates in Euripide inauditae sunt. Cl. Hel Til Θυγατερ, ο εος ιος tum τι πωαλον, ubi Stobaeus et 1, 7, p. 214 σκέψαι γαρ o Θεκ ος ἔχει τι πο- ν. l. 953 M νδεδωκας ' δέ τις κακουργος ων, ubi Stob. Εα 1, 3 18 P. 112 δικην δέδωκας -τε της H Ουρίας. rest. 395 τι χρῆ μα παγχεις, τίς ' ἀπολλυσιν νοσος; hi Sloh. Flor. 24, s eui sere suffragatur Clemens Alex. Strom. VII p. 844 'Oρέστα λυον, τίς o 'απολλυσιν νοσος Scio equidem saepissime tragicos poetas inter se consentire, ita ut integros versus alius ab alio mutuati sint ' . At haud rarius poetarum nomina a grammatteis onsunduntur, itaque cavendum nobis est ne illorum erroribus decipiamur, ae praestat in certa possessione acquiescere quam divitias sectari opinatas. Nonnulla quae alii recte deleverant, agnerus recoquenda putavit, velut

dignum sellicet Sophocle versum, et στιβομυς vocabuIum vere rasteum se. 80 et 96M. Idem ex Eust. d. p. 1389 8 verba χρωμιδες ἐλλοὶ minore acquisivit ergo non debebat omittere isee γίστατος και βλακιτατος ab eodem Eustathio II p. 867 61

Eliam illud salsum puto quod verba ἔρχομiαι, τί a αοις; aut Aeschylo aut Sophocli vindicarunti Prodidit hae verba sine uetoris nomine Diog. L. 7, 28, ubi de Zenone narrat ἐτε milia ς', τῆς σχολωμων προσέχαασεκα τον δάκτυλον περάρρηξε παίσας δὲ τη, γῆν τῆ χ ι, iv το ἐκ minis χορο

τι ά αυεις; και παραχνῆ - ἐτελευτησεν, ποπιιξας αυτον. Quo loco usus est Suidas

v. αυεις. s. Stob. Flor. 7, 45, ubi αυεις pro ο κ restituit Meinexi . Tragici haee esse poetae fortasse erunt qui concludant e Platonis Phaedone p. 115Λ ἐμὲ θὲ ν η καλεῖ, φαιη ν άνη τραγικος, ri huiρμένη. Sed videtur Plato respirere Euripidis Alc. 254 εχων - ἐπι κοντ ραάρων cur καλεῖ τί tui εις; quem Iocum Aristophanes ante oeulos habuit dicens o Xάρων σε καλει Lysistri 606. Verba autem illa ἐκ τῆς Λιοβης allata Timothei esse suspicor et Macho Ath. VIII p. 341 Cr .

42쪽

Corerum luit o καλεῖ et Soph Hstea Phil. 466 dixit e poeta nescio quis p. Luesan. Didinon. e. 65 voL; I p. 395 et Iulian. Caes. p. 348 Dr ἄρχει λήγει substituit Lucianus lati ἀγων τα, καλλι- ' Θ Ἀνηταμιας, καφος δὲ καλε μηκέ μολειν. Item sortasse Aristophanec Com. 24. 1202 π Α h. X p. 1127 Dind. ἐπτάπους si et cm 'em sita τὸ leadnuit, stri καλει μ' ο χροὸς ο φιλοπινιος. Vbi vide an scribendum sit:

abis Iohannes Damascenus ost Stob. Mi. d. Gais . p. 725, 15 praefixo Σοφοκλάους

Versu Mario et quint aptius put προσμανθάνων δὲ δει et εως ν ει λαμβα-ν. . 1 l la re utino non habet q- respondeat, videtum habuisse in sequentibus. At Sophoelis esse hunc Iocum non credo, ne Euripide quidem dignus est. Mitto emborum delectum, ubi ossensioni est παιδευματα s. 3 et πρῶκα s. 6, utrumque novataporestate ἀποδημαντος vs. 12 adeo insolens, ut eom tum putem. Ipsum vero argumentum hoc modo explicatum quantum distat ab Sophocleae poeseos dignitate. Audire nobis videmur Iud imagistrum, qui discipulos exhortetur ratione exili neque ultra quotidianum sermonem assurgente, at Sapit omnis ista declamatio non poetam, sed philosophum Scimus autem hane fuisse tragoediae Graecae vieissitudinem, ut philosophi in poetarum locum succederent. Quam rerum converSionem excitavit quodani odo Euripi des, ut postquam disceptationem irerum humanarum et divinarum ad scenam traduxit, exorti sunt qui cum poetam philosophantem vidissent, philosophi auderent τραγωεῖν, idque e promptius fecerunt, cum non populari aurae se committerent, sedishholae' rationibus inservirent. Placita, igitur sua Versibus decantarunt et in utramque artem, disputando confirmare studuerunt. Inprimis huic tragoediariam

generi operam dedisseividetur Crate Thebanus, de quo Diog. L. 6, 98 γέγραπι δὲ

Ne dubito quin similes suerint Diogenis Sinopensis tragoediae, quas alii Philiseo

43쪽

Aeginetae, alii Pasiphonti iridani tribueriint. In semis nunquan istas si las exhibitas esse ex ipsarum indole, qualis ab Iuliano et Clemente desicribitur, roeto emi elusit Meinehius, cuius habes disputationem egregiam in Exercit in Ath. Spee. 1 p. 46 sqq. Titulos prodidit Diog. L. 6 8 hos diu , Θυι ς, Ἐρασιλῆς, ' iactatia Μήδεια, ρυσι πτος, alaro quibus titulis apparet mythorum apparatum umbratiliisti tragoediae non defuisse. Postea extiterunt qui exuto hoe vineulo ambieta versibus liberius consorinatis decreta sua includerent, de qua poesi didavitia vide einehit Hist erit p. IX sqq. Sed haec persequi nune nolinus. Duodecim autem illi senarii, quos supra attuli, cuiuscunque auctoria sunt, Sophocli certe tragicorum poetarum longe praestantissimo abrogandi sun Erunt ortasse qui eogitent de iuniore Sophocle Atheniensi, quem post Pisiadem vixisse tradit Suidas quemque in titulo rctomeni 1584, 29 indieari eonteiun De hae re ἐπέχω sed illud haud fortuitum puto, quod singuli versus duodenarum sunt syllabarum. Nimirum oeversuum genere et Moschio usus est, de quo nuper oeuit nitidissima eommentatione einehius, et plerique tragici aetatis Alexandrinae . Quos Clemens Alex. Strom. V p. 7 16 Sophoesi tribuit versus,

imposioris esse recte statuit L. Dindorsius, rationibus motus iis quas Porsonus in Eur Med. 284 exposuit. Simile raudis senu duditi alii observarant in versibus

Ierim . Nee debebat neglegi Antiphania loeuc Com. 3 p. 3 4balh. IX p. 396 traditus:

C' Propter reliquiarum exilitatem ambiguum in multis esse iudicium non nego. Sed ex Sosithei Daphnide quod habemus unius et viginti versuum fragmentum nusquam ostendit pedes trisyllabos. Vel

hac de causa improbanda sunt duae Hermanni coniecturae, qui s. 11 Διοασον ροπη et s. 16 - σπων δὲ πεδἱα seribendum opinabatur. Codex δαIGσ vri iremi et laete eaτων omia. Initio miror neminem restituisse τουτ αελαι, ae πατρις αρχαία πόλις Μι ou γέροντος.

44쪽

Nam Sophoclem his vectis rideri apparet ex iis quae subiciuntur, τι λέγεις τρα - περαίνω Σοφοκλέους. Sed haereo quid faciam de Atti XIII p. 592 B, ubi Sophocles ἔν τινι στατί ait diXisse sertur, ita γαρ η Θεωρις De quo loco s. WeIcheri Tragodum. p. do, Foriasse Sophocles Θεωρις - ificatu dixit, quem tradit Hesyclitus: τι

Versu primo γάμον libri, γένος einescius, quam necessariam esse emendationem pauci negabunt; magnem librorum acripturam ideo putat veram quod alibi Euripides dixerit: πλατος θ' επακτος ἐκ Πυαμειων γάμων ἀνανπω Scio equidem alibi poetam seripsisse, μοχΘ με αλλως Θῆλυ μυροπιντες γένος . nihilominus hoc Ioco φρουράυντας ineptum puto Propter ea quae accedunt, HΘραμμένα Code A habet is αντας, corrigendum ινρενούντας. De eonfusis, et oide Arcad. p. 59, 12 τὰ εἰς MO θισυλλαβα τψ Η παρολνγομεν ρομα ντα βαρυνετω, Κρῆμos Φῆμος IVDos, ubi scribendum auspicor Κνημος Σῆμος Ῥῆlari. l . . ita Mori A. Ain. XIII P. 561B νω τυραννε Θεων τε κἀνυωπων Ἐρως, ii g μιν ψαπια τὰ καλα φαίνεσθαι καλα,

45쪽

Versum tertium sic plerique accipiunt, ui amantium stratu quos Amor dicatur. Quod merito reicit FritEschius in Ar Thesm. p. 507, qui eum Grotio, ad μο refert. Invocatur Amor, ut iuvet amantes et levet illos quos ipse rearit labores Euripidi vero quid causae fuisse dicamus ut hae verborum traiecitone uteretur, qua sententia Ioel obscuratur Sine dubio non Euripides peccavit, sed librarii. Corrigem, rbitros:

Ne quis audacem hanc suspicionem dicat et temerariam, duas Ures proferam quibus probem id quod probatione vix eget in primum felici casu laetum est, ut umprimos huius Ioci versus servari Stob. Flor. 64, 6 malo quidem 'io se issr qui,

Deinde haud raro exitus versuum a librariis permutatos invenimus Comicus poeta voL4 p. 605 ap. Ath. II p. 36 vinum dicit asserra l. IT i I s

Nam quod δέ versu priore traiecimus, rhythmo flagitatur semper D IΣΩ I poetae dixerunt, nunquam ΙΣΟΛ ΙΣΩΙ. ur Bacch. 120 sq.: inin iamrra Usνδ αγραν

τί - ματην κομπι5 Soph. ed. Q 1148 arma irrita esse nemo dixerit. Eare. Heracl 7θ4e

Deinde duplici modo hae ulterius depravarunt, priore versu λέγειν deleverunt, altero τωθε suppleverunc Turipides in Dielye teste Stob. Flor. 39 7:

46쪽

Miror ad novissima editiones homi asata esse, eum requiratur. Iris' αν πάτραν

Cohaerent autem eum his versitira quaa Stobaeua statim subicit Hor. 39 8 ,

Versum risum qui sine osse imis transmittunt; l4d quod plerique se runt, ita interpretarii ridentur quasi Iegeremug, οὐδένα illa iam νοθ ους λαβεῖν. Sed qui alterumiae stubuerit 'onnnus' liberosi per i adoptionesti se septo Necessario seribendum:

Debetur uterque versus Aristophani Ran. 1183 et 187. Scholi de priore tradunt: εξ 'Aντιγόνης Ευριπιδου D ri δὲ et φαῆ του 'rum s. Alterum e prologo eiusdem dramatis petitum esse Ioes Aristophane nexus ---Nullis antem verbis interiectis hos versus cohaesisse, neque tradidit quisquam neque creditate puto. Sine dubio felicitatem Oedipi uripides deseripsit, antequam miseriam ostenderet hominis inter inortalis inselieissimi etentui, imodas a pes his poeta Ddicit, in eonversione sortimae summum est infortunium Aristophanem decebat eIigere e prologo quae impia ret, noti l opus erat ut continuo ordine singulo Euripidis Versus persequeretur Alterum versunt mastilesto respicit Clearthus rapi Alti XII p. 524 C: εινα παλιν θένοντο ταν ἀθλιωτατα βροτων. de Euripidem scripsisse conicior ati sela Mur Mi

Certe Aristophanis verba huic auspicioni obesse non videntur.

47쪽

ὴν δ α προ τα Κυπριδε. ηθιστον λαμν. Versus seeundi vitium qui sanari putarunt reposito a vel xi γὰρ ναυλος fi, violarivit senarii tragici Iegem eam de qua ditium P. 28sq. . ac si sententiam consideraris, καν necessarium esse latebere. Itaque scribendum os in q,- ῆ. Pro ἀφυλωπος requiro πρακτος. Quartum versum quomodo emendem non habeo.

Ita libri, nisi quod Vs 1 θως το ' is B, quod commemoratione vix dignum est. Facillimum hoc videtur ut scribamus, μὴ ρυν Θελε λυπειν σαυτον ἐξειδὼς τι πολλοῖς o που κτά. , ubi ἔθελε debetur rotio ἐξει et raram Hennanno. Sed quod gra vissimum est, num Euripide sint hi versus vehementer dubitor videtur enim et metrum et sententia omoediam sapere. Qua in dubitatione haud medi rite confirmatum me vidi consensu obraei Advers. 2 μ',60, qui in Stobae Flor. 108, 3 6

48쪽

τῶ λεγεν αυτ σι ρης την δευρον και κέ πο πλοις. Operam perdiderunt qui illud ρῖνον την λυραν et quae accedunt metro conarentur astringere nam, quod ipsa actolia indicant, sententiam Zethi reserunt non verba Magis nobis prosunt quae mox hahe olymp.rγόρας πως τῶ Ea ιπίδου θαμ α akπροότος αυτος μαρα- ει εἴ . και υτ αν θώροὶ βουλαῖα o υρι-ης εἴπερ καὶ ια α ἀσπίδος κυα- προσομ ησεκ'. hi

49쪽

Extremum et addidit Grotius , Ex eadem Leth oratione haee de rompta auritrivii I8

Verba τοιαυτ αδ ιαλσο νιγματα vs. 3 5 servavit Stobaeus Elia. 56, 13 vs. IMO Chrys. 73 10. Initium inlatoni debetur et olympiodoro. Plato Gorg. p. 486 C: ἀλλ'

Corruptum esse ἀνδρων vidit Meinevius, qui ἀρχιῶν scribendum iudieat mihi Hae at

Sio post alios nuper scripserunt amerus et Syengelius. Ae agne iunid laevo vhrsus seeundi pate non fuisse sollicitum Spengelius participii ἐλιμ extremam syLIaham sine dubio voluit corripi. Neo demant huius mensurae exempla. Hesiodus Theog. 521 δησας ἀλυκτοπιθησι teste Herodiano πιρὶ δικμνων p. 283,l16 es Choerisb. Bah. p. 1482 . Corpus Inscr. 3685, 4: στῆσας ιπος mi uetae Clemenai Alex. p. 31o: δεῖξα αυτοῦ ημέραν τε κα-ος καὶ τον πολ σιν ἀστράσι α ρις vel αστρα Iibri νημερτῆ δρομον Sed quis tragicus poeta similia ausus est', Praestabit igitur seribit πέριξ Ιλίξας . . iugulam λαβων. Supplementa varia temptari possunt: ταυρος εῖ μα ei. Vale Lililias πανΘ'quot; Berseius. Iulianus p. Suid. V. Ἀμφι M. Visie αμα ταυτα ξ-λβοντα ηρκεσεν ἀποφηνα τον Ἀμφιον τῆς παλααν tam σικης επετῆ χρόνος, Θεου πεῖρα, ερως μνωδίας. Verissime Κωierus agnovit Antiopae versum ab editoribus neglectum

50쪽

Dubitari non potest quin tragici poetae verba in his versibus lateant a comico lepide exornata. me dissiculter agnoscimus Antiopam Euripideam, cuius dramatis in exitu deus aliquis, fortasse Mercurius, hae dixerit:

Si libri editores δέ post ἀνδρος inserunt mihi ἀνδρων ar εσΘλων probabilius videtur. In Menandri versu Com. 44. 292 , quem servavit Stobaeus Flor l2, 15, libri Mee