De hymno in Cererem Homerico :

발행: 1872년

분량: 48페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

Orphieis traditur, etiam de illis rebus disserens tamc0pi08e eas ex0rnavit, ut ViX diiudicare p088imus, quidi vindicandum sit antiqui0ri fabulae, quid recenti0ri. Nulla igitur et auet0ritas tribui p0test neque quidquam valet haec menti0 ad hymni narrati0nem Su8tenet tandam, quae e0 magis su8pecta est, qu0d hae deae in initi0 earminis plane silenti0 praetermittuntur, h00 autem l0e0 filiabus Oceani adfiguntur, metr0 n0n satis integr0 et n0minibus inusitatis adhibitis. Idem qu0que de versu 440 valet. Nam quamquam e0ntra Mit80herlichium, Hermannum, Prelierum VerSUS 438 et 439 tue0r, qu0d menti0 Hecatae, illis Suspedia, mihi negessaria e88e videtur, cum dea, quae prima 0mnium de0rum et dearum Cereri m0estae 0bviam facta est, n0n ab8urde matri de reditu filiae gratuletur, tamen V. 440 nimiam red0let d00trinam, quae plane aliena est a simplicitate t0tius carminis, ita ut n0ndubitemus hunc versum antiqu0 auct0ri n0n vindicare; neque Frankius audiendus est, qui eum ide0 defendit, qu0d 00 08tendatur, qu0 m0d0 Hecata, cui antiquissimis temp0ribus nihil e0mmune fuerat eum Cerere et Pr0- serpina, in illarum e0niuneti0nem Venerit; quae Sententia e0 qu0d supra de hymni 00nsili0 attuli refutatur et repellitur. Neque minus magna dissensi0 0rta est de versibus 474-489, ex quibus alii ali0s eliminant, cum deversu 47i eieiend0 0mnes c0nsentiant. Et Prellerus

versibus iisdem fere verbis xv. 486 et seq. repetatur et ea aetate addita esse videatur, qua sacr0rum religi0

42쪽

iam aboleverit. At vide, qualis sententiarum hiatus na8eatur his versibus eleelisi Optime autem et Prelleriet Hermanni opini0nem, qui vV. 480 482 pr0 Spuriis . habet, Baiameisterus refutat, qui du0s h0s l000s ita secernit, ut pri0re 480-482ὶ beata 80rs praedicatur, quae initiatis in Ore0 post m0rtem maneat, p0Steri0re

felicitas, quam omnes e cultu magnarum dearum per cipiunt, deseribatur. Qu0d si tenemus, neutra descripti0 Supervacanea est neque ut ulteram rem0Veamus adducimur. Difficilius autem est quaerere utrum t0lius earminis clausula ab hymni auct0re ip80 an a rhap80d0 qu0dam adserta Sit, cum utraque ratio aptis caussis defendi p08sit. Attamen si respicimus eX 00nSuet0 m0re carmini decantato adseri s0litam esse clausulam, ut transiti0 fieret ad alium cantum, magis in hanc p08teri0rem Se tentiam adducimur, praesertim cum larma quae est

Quid de totius carminis compositione Statuendum Sit.

Singulis versibus adeuratius c0nsideratis restat ut breviter exp0nam, quid de hymni c0mp08iti0ne inde c0neludendum sit. Est igitur hymnus in Cererem h0m erigus earmen in se ipsum c0nclusum et ab uno audi0re e0demque temp0re 00nditum, qu0 raptus Pr0- , Serpinae ex vulgari opini0ne Eleusini0rum deseribitur. Ut Ver0 0mnia carmina, quae ex antiquissimis temp0-

43쪽

ribus ad n08tram memoriam pervenerunt, ita etiam hie hymnus Varie mutatus est versibus sive additis sive 0missis. Cum enim earmen n0n ab initio literis mandatum, Sed ut 0mnia carmina epica per 0ra h0minum pr0pagatum sit, fieri n0n p0tuit quin multa additamenta irreperent, aliis ex fabulis, quibus eaedem reS retraetabantur, deSumpta, quae a prima hymni larina et 00ΠSili0 plane aliena erant. Η00 m0d0 additi sunt

bulis, quae pr0pius ad Orphistas narrati0nes addedunt, manaVerunt; haed autem additamenta nihil0 8eeius iam antiquissimis temp0ribus orta esse et ex dieti0ne elucet

et ex l0eis illis, qu08 supra spag. 6i de versibus 202-211 et de versu 440 laudavi. Idem qu0que deversu 20b valet, nisi a librari0 additus est, qui suam

d0ctrinam m0Π8trare v0lebat. Praeter haec additamenta pristina hymni larina varie depravata est versibus librari0rum culpa omi88is. Manifestae enim lacunae Sta

tuendae sunt p08t versus 58 et 403, eum p08t versus 38 et 268 nihil desit. Praeterea p0st v. 235 n0n nulla

His quaesti0nibus institutis n0s n0n iam fugiet, qu0 iure n0vissimus hymni edit0r, Fr. Buecheler, eum in-SUri PSerit vi toι εἰς Λήμητραν Secundum c0dicis titulum, cui ind0les carminis et ali0rum similitud0 hymn0rum et Athenaei de hymn0 in Ap0llinem te8tim0nium patr0- cinetur Praes. p. 3). Sed ind0les t0tius earminis hui0 00namini plane repugnat neque ullum prae8idium ex ali0rum similitudine aut ex Athenaei testim0ni0 deduei p0test. Nam

44쪽

44 hymnus in Cererem l0nge distat a forma hymni in

Mercurium, qui re Vera ex e0mpluribus carminibus e0nflatus est. Neque ulla rati0 interest inter hymnum in Cererem et hymn08 in Αp0llinem, qui du0 carmina Sunt, quorum prius finitur versu 179. Accedit qu0d illud Athenaei Pausaniae testim0ni0 pr0rSUS eXaequa

Praeterea si Bueehelerus titul0, quem e0dex Apraebet, nititur, ut Sententiam Suam SuStentet, enVeatne debili0re administulo utatur. Nam in h00 libr0 0mnes hymni hane inseripti0nem prae Se ferunt: του αντον

scripti0 etiam invenitur in hymn0 in Venerem, quem 0mnes h0mines d0eti unum carmen iudieant; in ceteris autem libris manu seriptis nihil aliud e stat quam: εἰς ' πολλἈνα. At summi est m0menti qu0d 00dex Laurentianus, a SelineideWini0 plurimi aestimatus'), et e0dex Ambr0sianus in prim0 hymn0 in Ap0llinem praebent: 'Omiρου νιινος εἰς ' πολ-να; 00deX Ambr. 908t υμνος interpungit. Videmus igitur hae in re e0diei 0800viensi non e88e tribuendam Summam auet0ritatem, praesertim cum is liber, qui pr0xime inter 0mnes ad archetypum accedit, plane alia rati0ne utatur. Neque silenti0 praetereundum est, qu0d 00dex Ambr. 908t V00em υμνος interpungit, cum inde c0ncludere p08simus in archetyp0 dua8 fui880 in80ripti0nes, quarum altera hymnum h0mericum de8ignaVit, altera eum i

45쪽

deum, cuius in h0n0rem carmen 00nditum erat. Et has quidem duas inseripti0nes hic c0dex et Laurentianus servaverunt, alii autem altera et ea singulari utuntur. Si igitur in e0dice M0se. alius inseribendi m0dus invenitur, e0ncludi n0Π p0test hunc m0dum rectissimum' et vetustae earminis Drmae adcomm0datissimum eSSe; sed certe is ex licentia librarii 0rtus est. ε

46쪽

Gulielmus Gustavus Gemia natus sum Glogoviae annili. s. XLVI mensis Augusti die XX, patre Gulielmo mercatore, matre Amalia e gente Rosthriana, quam ante hos duodecim menses morte mihi ereptam esse magnopere doleo. Fidem confiteor evangelicam. Ex duodecimo aetatis anno artibus liberalibus instructus patriae urbis in gymnasio evangelicorum, quod Adolpho Κlixio rectore tum valde fl0rebat, auctumno h. s. anni LXV universitatem adii Berotinensem, cuius per tria semestria civis prodocentes

Trendelenburgium. Inde vere anni LXVII Gottingam me contuli ibique scholas frequentavi E. Curti, v. Leuis hi, Guil. Muelleri, Sauppi; per unum semestre exercitationibus proseminarii philologici et societatis theo digeae intersui. Vere autem anni LXVIII Berotinum reversus per tria semestria hos viros disserentes audivi: Bontigium, Droysenium, Haup-tium, Huebnerium, Κiepertium, Κirchii ossium, Mes8nerium, Muellentiossium, Steinthalium, Trendelenburgium; per idem 4

tempus socius sui exercitationum philosophicarum et theo-di8carum, quas Trendelenburgius et Muellentiossius institue-

47쪽

bant. Quibus omnibus viris optime de me meritis hodie semperque gratias ago, inprimis autem Κirchhomo, quii etiam ad privatissimas suas scholas liberaliter me admisit. Per unum deinde annum Berolini commoratus a mense Octobri anni LXX discipulos scholae Berotinensis, quae vocatur ἡLuisenstaediische GeWerbeschuleμ, et mense Ianiario anni LXXI examinibus pro facultate docendi absolutis a mense Aprili discipulos gymnasii regii Gulielmi erudivi; auctumno eiusdem anni in locum praeceptoris ordinarii promotus sum.

SEARCH

MENU NAVIGATION