De hymno in Cererem Homerico :

발행: 1872년

분량: 48페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

tamen non sunt sublatae omnes diffistultates. Et maxime quidem 0ssendimur, quod narratio, quae est in versi-- , bus 31-37, reliqu0 hymn0 plane repugnat. Nam ubi

h0e in carmine Proserpinae raptus commemoratur, plane contrarie narrati0ni Orphistae dea subit0 sub . terram deducta esse neque longum per aera Vel per terras iter confestisse narratur, priusquam ad inferos pervenit. Et in Argonauticis quidem legimus v. 1192 et sequentibus: 1192 ἐπ' ἐσχατίαις ακαλαρροου 'Geεανοῖο νγ κευς ἐιςεν0ησεν ο γαρ τ λιστον οπωπεν)

Ex his igitur versibus elucet Proserpinam prope Oceanum raptam per maria traductam e88e. Quo Veroducta sit, ex Orphic0 hymn0 XVIII, qui in Plut0nish0norem comp08itus est, cerni p0te8t; l0eus enim quo deseendit his verbis denotatur:

Quibus ex l0eis Orphidis cum elueeat Proserpinam ab Orco raptam per auras usque ad terram Atticam curru

22쪽

Veetam esse, huius itineris nulla exstant vestigia in hymn0 h0meri00, sed, qu0d est simplicissimum, dea statim ad infer08 veni88e videtur. Etsi enim eX Ver8ibus 16 et 17 vel 80 et 81 nihil eerti e0neludi p0test,

tamen si versum 430 et sequentes c0Π8ideramus, quibus filia ipsa matri t0tam rem enarrat, eam eXtempl0 per hiantem terram in Oret regna deseendi8Se apparet. Et pr0laet0 si Pr08erpina ali0 l000 dedueta esset atque ubi rapta erat, Dur Ru0t0r eius nullam laetat menti0nem

n0n bene intellegimus. At huie tam simplici narrati0ni repugnant versus 33, 34, 3b, quibus Virginem tam diu larti anim0 fuisse p0eta dicit, quam terram et c0elum et mare et 80lis ludem adspideret. Η00 m0d0 is narrare p0tuit, qui deam Π0Π 00nk8tim sed l0ngo itinere perfect0 Sub terram de80endisse putavit, cuius itineris nulla vestigia in hymn0 exstant. Accedit qu0d vv. 31 et 32 paene verb0 tenus ad eXemplar versuum 17 et 18 e0mp08iti sunt et versus 27 versum 21 repetit. Quam

quidem repetiti0nem earundemque rerum retraetati0nem

n0n abh0rrere ab ind0le p008008 epidae Baumeisterus e0ntendit, praesertim cum p0eta id, qu0d primum breviter indieaverit, deinde e0pi08ius exp0nere et fusius persequi studeat. Fastile autem 0mnes diserepantiae 80lvuntur, Si Ver8u8 22-37 e c0nnexu antiqui earminis Segernimus e08que ab interp0lat0re qu0dam ex Orphica diseiplina adiect08 esse putamus, qu0d iam Matthiae et Prellerus Dem. et Pers. p. 813 Senserunt, etsi r ti0nes, quas attulerunt, Π0Π P08Sum pr0bare, praesertim cum illas diserepantias, quae Sunt inter versus 33-37 et eaeteram narrati0nem n0n Satis respiciant. Quo enim

23쪽

28, 29 0rti sint ign0ramus, qui quasi Ι0Vem incu8ent, qu0d nihil audivit.

At ver8us eliminat08 0ptime inter Se 00haerere etiam

leviter inspieientem n0n fugiet. Sunt quidem qui ad illud δφρα μεν 33ὶ 0pp08iti0nem quandam requirant

t0tumque l0eum mutilum esse e0ntendant. Illi autem dc ρα μεν resp0Πdet 0ptime in V. 38 et φρα, quae re Sp0nSi0 etiam in carminibus h0merieis, veluti Il. 8, 66000urrit, ubi Videmus:

24쪽

etiam apud H0merum fieri 80let, ita ut Vertendum sit:

quamdiu terram et c0elum a8tris 0rnatum et mare et radi08 80lis videbat Sperabat autem Se Vi Suram e88e matrem et genera h0minum de0rumque - tamdiu Spes

audivit v. 38J. Neque quidquam desideramus, qu0d

ε λγε pertinet, et 0ptime serri et defendi p0test; α enim litera

25쪽

rem audivi88et: tum Vero pergit: σοὶ δ' ωκα urω ν - μερτεα παντα. Quibus verbis dictis ambae deae ad S0lem pr0perant. Qua in narrati0ne primum ign0ramu8, eur tam subit0 deae ad 80lem pr0perent; nulla eau88a additur. Deinde mirum e8t Hecatam se ne80ire quis . filiam rapuerit fateri et tamen se matri 0mnia veraenungiare distere. His caussis adduetus Hermannus pro

disse putavit, qui sic fere 80nabat: 'fun0ς, 0ς παντ

babilis est neque a V08Si0 repellitur, qui, Hermannive8tigia premens, etsi bene intellegit S0lem h00 l0eo

Qui tum Sequuntur Versus nullam in Suspiei0nemineidunt et ab e0dem auct0re e0demque 0rdine 00mp0siti esse videntur. Attamen fuerunt qui n0nnull08 eistere aut laeunas statuere c0nati sint. Et primum quidem magna dissen8i0 0rta est de versibus 82 et 83. Her- mannuS enim V00em quam 00dex habet r00ν in χηλον mutare Vult, Π0n m0d0 qu0d haec V0X apti0r sit sed etiam qu0d Verba ονδε τί σε χοῆ Semper apud ΙΙ0merum praegre88am 0rati0nem repetant. At, quae80, Π0ΠΠ00ptime S0l Cererem adh0rtatur, ut magnam lamentati0nem mittat 3 Ν0nne ipse fatetur se valde miserere

Cereris de filia rapta querentis 3 Quid igitur aptius est

quam ut m008tam c0Π80letur eiusque luetum lenire, studeat 3 Neque minus int0lerabilis est repetitio eiusdem V00is χ0λον, quam Si in 00diste ab initi0 invenissemus err0re librarii natam mutandam e880 diiudicaremus.

26쪽

Optime enim e0nfite0r plerisque illis l0eis h0meridis qu0s ille laudat, larmula υνδε τί σε χ0' repetiti0Πem00ntineri eius qu0d antea e0gitatum vel dictum est; at cum hymnu8 certe n in e0dem temp0re 00nditus sit atque illa earmina, his in subtilitatibus mai0r libertas Π08 Π0n 0ssendet. 4 enendum e880 r00ν neque in χ0λ0ν mutandum e880 arbitr0r. Neque SelineideWinus audiendus e8t, qui Verba quae Sunt υνδε ii σε χρηὶ μαφ αυτως απὶ τον εχειν χολον ab interp0lare sequndum Il. T 67 addita esse e0ntendit. Utinam semper interp0lat0res tam Sapienter et tam astute versus addiderintl Egregie enim e0nveniunt illa verba cum t0tius l0ei sensu, ita ut n0n p088int desiderari. Nam quamvi8 Baum ei8terus 00ntendat n0n 088e, cur sedare studeat S0l iram Cereris, qua n0n eXarduerit nisi nunti0 audit0 91 χωσα νη δ'επειτα κελπινεφεῖ Κo0ν νι, n0nne natura innatum et

insitum e8t, ut mater, euius filia Vi ab lueta est, n0Π80lum luetia pr0pter raptam sed etiam ira in eum eXardeSeat, qui eam rapuit 3 N0nne 0ptime hane iram S0lita sedare Studet, ut iratae in distet, quis Sit eius generet quem l0eum inter de0s habeat. Qua de stati88a neque luetu8 neque irae menti0 rem0Venda idemque VerSuum 0rd0 retinendus est, qui in 00dice in Venitur. Inter VerSus qui Sequuntur maXime de Versibus 108 110 dissensi0 inter vir08 d00t08 0rta e8t, eum id, qu0d h00 J0e0 in e0dide eXStat, n0n 00Πgruat dum e0, qu0d Pausanias n0bis tradit. Ille enim J, 38 narrat a Pamph0 et ab Η0mero tres e0mmem0rari filias Celei,

27쪽

quibus una cum Eum0lp0 mysteri0rum cura tradita sit earumque Π0mina affert Pammer0pae et Di0geneiae et SatSarae. Quae cum Π0mina nusquam inveniantur in hymΠ0, qualis nune eXStat, h0mines d0eti varie has diserepantia8 80lvere e0nati sunt; agmen dueit Ruhn- kenius, qui hanc n0minum menti0nem Π0n ad Ver8us

109 et 110, sed ad vers. 475 pertinere ibique eam eX-cidisse arbitratur. Sequitur hanc Sententiam V088ius, qui etiam p08t v. 476 h08 versus interserit, V000 quae ibi legitur παει in πωσίν mutata:

At mirum est eur Ceres has filias Celei sacra d00uerit, cum eis nulla essent de dea merita; aeeedit qu0d nusquam in hymn0 elueet septem fuisse filias regi Eleusini 0rum. Aliam igitur Viam Hermannus ingre88u8 est; dicit enim tres h08 Versus, quibus Π0mina Virginume0ntineantur, ab interp0lat0re qu0dam Sie c0nlarmat08eSSe, fi qui eum Sequeretur alius narrati0nis fidem pron0minibus, quae ab Η0mer0 80ripta videbat, haed p0Suit, quae nunc leguntur'. Versum autem 107 siescriptum fui880 cen8et:

Et idem interp0lat0r etiam v. 146 Κοαλιδίκη pr0 Pammer0pa Vel Salsara p08uit. Ut vero in universa tragii0ne hymni, ita etiam his in rebus singulis Frankius Η0meri carmina vol. ΙΙΙ. carmina min0ra. Lip8. 1828i Hermanni partes sequitur et tres ist08 versus p08tea addit08 esse existimat. Attamen a magistr0 suo differt qu0d n0n in interp0la-

28쪽

t0rem, Sed in librarium culpam c0nfert. C0ntendit enim ab initio tres tantum filias auct0ri n0tas fuisse, eum v. 283 et sequentibus tres m0d0 filiae e0mme-m0rentur, quae Dem0ph0ntis clam0ribus aestitae h0e illud agunt: quae n0mina eum in libr0, unde e0dex M. eXScriptus est, temp0ris edaeitate deleta essent, librarium Su0 Marte restituere conatum esse et etiam in v. 146 Callidicae n0men pr0 e0, qu0d ibi invenisset,iΠSeruiSSe. At, quae80, n0nne mult0 e8t veri similius id n0men, qu0d in V. 146 integrum exstabat, in l0eum lacun08um et c0rruptum translatum esse Θ An etiam hic mira sane Drtuna excidit Z Et si etiam hie 0missum erat, cur librarius haec n0mina adhibuit, quae nu8- quam alibi leguntur, eum a Pausania Sumere p088et 3Η0m0 enim ind0etus ill08 Versus n0n 00mp08uit. Τ0ta igitur argumentali 0 Franki subtili0r eSt, quam quae Vera e880 P0SSit, neque ullum p0ndus p0steri0ri illi menti0ni trium filiarum tribuendum est. Ea de cau88areete Baumeisteriis iudieat, qui illum nuntium ad Pau- Saniae err0rem rev0stat; at negligit vir .d00tissimus et 0mne8, qui adhue hac de re disseruerunt, id qu0d a Pau8ania narratur, Π0n p0880 in hymn0 in Cererem h0merie0 inventum e88e. Si enim illam narrati0nem

I, 38, 3ὶ attente legimus, n0s n0n fugit fabulam illam

antiquam de bell0 Eleusini0 enarrari, qu0d Eum0lp0 duee ge8tum ita finitum est, ut Eleusinii sub diti0nem

Atheniensium venirent, Su08 autem Sastr0S rituS tenerent.

Qu0rum curam Eum0lpus filiaeque Celei Su80eperunt. ΑΙn hymn0 autem h0meri00 illi nondum h00 munustam sublime tribuitur, qu0d ex restenti0re fabula ei

29쪽

eiusque stirpi tribuitur, sed regulus m0do est inter

, 00mmem0ratur. Qu0d Ver0 secundum deseripti0nem Pausaniae ille rex 80lus eum Celei filiabus saera faeit,haee narrati0 ex p08tera fabula Atheniensium manavit, e quae c0ntra VetuStam cum in aliis rebus tum etiam in

hae repugnat. Et ex p08teri0re quidem fabula illa n0mina his puellis data Sunt, quae etiam Pamphus recepit. Qu0d autem Pausanias ab utr0que p0eta haec n0mina afferri tradit, id ex e0 manat, qu0d 0mnin0 Pamphum antiqui0rem esse Η0mer0 iudieat, ita ut hie

ex illius norma carmina c0mp0Sui880 ei Videatur.

At pergamus in carmine c0n8iderand0; narrati0 quae Sequitur nullam praebet 0ssensi0nem d0nec adversu8 150-155 pervenimus, quibus vitium aliqu0d subesse faelle intellegimus. Quamvi8 enim Baum eiSteriis sad hune l0eumi iudieaverit genitiv08 IH D0λεμ ον

referend08 e88e, tamquam Si p0eta dixi88et των ε- κρα-ς, tamen iu8tu8 0rd0 mihi videtur turbatus esse, praesertim eum re8 quaedam plane Silenti0 praetereatur, quae inprimis mentione digna e880 Videtur. Namque eum antea sv. 132ὶ Ceres narraVerit Se neScire quam in terram venerit et qui h0mines eam habitent, certe exspeetamus, ut Callidice, quae deam adl0quitur, qu0d sit n0men terrae et urbis enarret, priuSquam regum n0mina indieat. At nulla fit menti0 urbis neque in. 0rati0ne Callidicae neque in ulla parte earminiS: nu8- quam dea certi0r fit, quam urbem ingre8Sa Sit. Quibus rebus adduetus in virgini8 0rati0ne unum

30쪽

enim diffiduitatem illi genitivi 153 - 1bbin praebent, qui

null0 m0d0 explieari p08Sunt; 0mnia autem e0namina adhue ab interpretibus instituta Π0n p0ssunt pr0bari, cum aut e0dicis ieeti0ni n0n c0nveniant, quae etiam locis valde turbatis Π0n p0test negligi, aut si haeo quidem tenetur, nisi durissimis strueturis adhibitis nullum praebeant Sensum idoneum. Et Baumeisterus ipse fatetur se nullum habere c0gnitum exemplum Structurae tam c0nt0rtae et flexu08ae. At quamvis t0tus hie l00us depravatus sit, tamen n0n est Matthiaei Sententia pr0banda, qui h0S Ver8uS a grammati00 qu0

putat. Fuleiuntur enim Pausaniae testim0ni 0 I, 38, 3),

Nunc ver0 ad mai0rem et difficili0rem quaesti0nem pervenimu8: 00ntendit Prellerus Dem. et Perseph. p. 94 ete.) vv. 190-211 n0n tribuend0s esse carmini antiquissim0, Sed pr0 Spuriis habend0s esse, primum qu0d m0res sacri ad 0riginem rev0eentur, deinde qu0d Simplex 0rati0nis cursus interpelletur, denique qu0d usus Salutati0nis χαιρε v. 212in plane absurdus sit, cum ex Ver8ibus antecedentibus eluceat e0ll0quium iam fuisse inter Cererem et Meianiram. C0ntra hane opini0nem

SEARCH

MENU NAVIGATION