De hymno in Cererem Homerico :

11쪽

Ρriusquam de hymni e0mp08iti0ne quaeram, quid

de e0nsili0 huius carminis statuendum sit quaerere necesse e8t, quia h00 m0d0 faeilius intellegere p088umus, utrum Darmen integrum an aut lacunis aut additamentis depravatum ad n08 pervenerit. Mir0 autem m0d0 h0mines d0etissimi inter se dissentiunt, cum alii h00 carmine instituti0nem sacr0rum Eleu8ini0rum, alii Pr08erpinae raptum depingi g0ntendunt. Equidem negare n0l0, etiam qu0 m0d0 my8teria Eleu8ina pervenerint narrari; attamen ut hae in de80ripti0ne summum carminis c0nsilium p08itum esse eredam adduci Π0n possum. Etsi enim templi exstructi0 et caerim0Diarum 0rig0 00mmem0retur, tamen t0ta descriptio

exili0r et ieiuni 0r e8t, quam qua Summa darminiS U0ntineatur. Praeterea multae res, quae Summi Sunt m0-

menti, paucis m0d0 attinguntur. Veluti Ceres se ipsam Eleu8ini08 8aer08 m0res d0cere velle dieit v. 273 et 2743 quibus animus suus plastetur; at Si re Vera carmini8 auct0r e0rum 0riginem depingere V0lutSSet, certe hac in re diutius versatus esset neque in extrema parte

12쪽

Neque qu0d legimus v. 292 αἴ- Παννυχιαι κυδρὴν θεὸν ἱλάσκονme0dem referri p0test, quamquam Π0n desint qui hune Versum ad pannyehida, diebus festis Eleusine aetam spectare putent Hermanni Antiquit. 8aer. ἶ 31. Π0t. 6et i). Equidem h00 versu nihil aliud significari nisi Celei filias per t0tam Π0etem deam iratam mitigare

turam esse dea p0llieetur V. 273J. Neque minus errant, qui iam h0e in hymn0 illud n0vem dierum Spatium, qui praetereunt, dum mystae Se praeparant ad Vee0nem bibendum respici c0ntendunt; qui m0S eX e0 manavit, qu0d die decim0 Ceres Eleusina advenisse et tum primum rur8us gib0 restreata esse putabatur'). Nihil autem hae de re invenitur; n0n ill0 die decim0, sed mult0 p08t deam Eleusina venisse ex versibus 93 et 94 elucet, ubi legimus:

Ν0Vem autem dies, quibus Cererem 0mni cib0 abstinui88e hymni avet0r narrat v. 47-50ὶ, ad illud tem-p0ris Spatium pertinent, qu0 filiam raptam quaesivit, a null0 certi0r facta, quis filiam rapui88et.

λὶ Sch0emanni Ant. graec. pars altera p. 374 et Prelleri Demeter et Persephone P. 89.

13쪽

Quid ver0 de versibus 190-211, quibus m08 ΟΥ-ee0nis bibendi explicatur, statuendum sit, p08tea, de singulis versibus di88erens, uberius e P0Πam; qu08p0stea addit0s esse iam Prellerus dem0n8travit. Apparet igitur hymni in Cererem c0nsilium in 0rigine

Sacrorum rituum deseribenda n0n p08itum eSSe, eum e0rum aut nulla aut levis m0d0 et exilis menti0 fiat. Magis mihi arridet sententia e0rum, qui h00 carmenea de caussa e0nditum e880 putant, ut raptus PI 08erpinae Cererisque err0res ad filiam quaerendam Sug-cept08 secundum fabulam Eleusiniam deseribantur. Bene enim n0tum e8t has re8, quae ad 830r0rum 0riginem Spediant, pr0 Variis regi0nibus Varii8que temp0ribus Varie narrata8 0880, pr0ut cuique urbi dea haeqvel illa d0na praebuerit, ita ut Singulas stiVitate8 8uas pr0prias fabulas haberent. Idem qu0que de urbe Eleu-8ine valet. Cum enim haec urbs cultu mysteri0rum n0reret, etiam hie certa de Cereris adventu fabula increbuerat, quae aeque atque aliis in l0cis aretissime cum raptu Pr0serpinae e0haerebat. Qua in fabula c0pi08e exp0nenda Summum hymni e0nsilium p08itum e8Se nem0 negabit, qui t0tius hymni et argumentum et larmam a00uratius Spesstaverit. Nam ex0rdium p0eta ab ea dea inv0eanda dueit, cuius filia iussu et v0luntate J0vis ab Orc0 rapta est, nulla mySteri0rum menti0ne laeta, quae certe silenti0 praetermi88a Π0Π 088ent, si hymni auct0r e0rum 0riginem eXplieare V0luisset

14쪽

14pinae reditus enarratur svv. 334-490). Qu0d vero

uv. 473-4833, huius rei caussa ex e0 dedueenda e8t, qu0d ea in urbe Eleusine, ubi carmen sine dubi0 c0nditum est, maxime fi0rebant atque Sedundum Vulgarem opini0nem a dea d00ta erant, cum filiam quaerens e0 venisset. Nam ut aliis terris dea frumenta et leges tribuit, ita Eleusine mysteria d00uit, quae Π0n P0terant praetermitti, eum Pr0Serpinae raptus et reditus expli

caretur.

Τ0ta igitur ex earminis ind0le et argument0 eludet, hymn0 h0meric0 in Cererem nihil nisi Pr0serpinae raptum traetari; aecedit autem tamquam additamentumneste88arium 0rigini8 mysteri0rum descripti0, quae si summa e88et t0tiu8 earminis, Valde miraremur, cur tam exilis et pre88a eSSet.

Sententiae virorum doctorum univerrae colliguntur et examinantur.

Ut de hymni e0nsilio ita etiam de e0mp08iti0neh0mines d0eti mir0 m0d0 inter se dissident, cum alii t0tum carmen in duas partes diseindant, quarum utramque plane di Ver80 temp0re natam e8Se V0lunt, alii id integrum et eadem larma ad n0s perveni SSec0ntendant, quae ab auct0re ei tributa est; nec desunt,

15쪽

qui, cum pristinam larmam Vel resedando vel augendo Vehementer mutatam esse putent, integrum carmen servatum esse negent. Ut igitur incipiam ab iis, qui Π0n unum, Sed du0 earmina diver8is temp0ribus c0ndita in hymn0 in Cererem e0n80eiata putant, inprimis Matthiaei sententia digna est, quae aeeuratius perSpiciatur et perpendatur. Mitt0 enim illas Ignarrae') h ludinati0nes, qui p08t Pau8aniae aetatem earmen ita 00mp08itum e88e arbitratur, ut hymni in Cererem h0merici tunc deperditi fragmenta, quae apud illum et apud ali08 Script0res invenirentur, aliis Versibus insertis sie intexta et 80lidata sint, ut uulgum et c0ntinuatum 0pus 0riretur, cui Π0men h0meri ei inscriptum est: quasi quis in lit0re ambulan8 80alm0 repert0 aedificare naVem c0ncupi88et. Neque minus Ιlgeni sententia 'in silenti0 praetereunda est, qui ante Pausaniae aetatem - id qu0d 0rati0ne 00l0re h0merico splendente pr0datur, - fragmentis hie illi0 00lleetis ex imitati0ne Pamphi et Η0meri et Ortasse Musaei t0tum 0puS 00n- Sardinatum e88e eXi8timat. Quae 0pini0nes mai0ris Sunt artis et subtilitatis, quam quae Verae esse P0SSint, etiam ea de cau88a n0n Sunt pr0bandae, qu0d et idem dicti0nis e0l0r, paueis m0d0 l0eis exceptis, per t0tum

λὶ In oditione Mitscherlichiana typis repetitae Sunt. ) In editione hymnorum p. 300 etc.

16쪽

pellendam: in duas partes vir d0etissimus hymnum dividit. A versu enim 305 n0vum carmen incipere c0ntendit, qu0d a pri0re valde diversum sit, diversi . auct0ri8, diversi c0nsilii, Drtasse etiam diversae aetatis Ρr0leg0mena c. XIX. p. 77). Qu0d ut sentiat l0eis illis Pau8aniae adducitur, qu0rum alii cum hymn0, qualis eXStat, e0ngruunt, aliuS di80repat'). Cum Ver0 qui cum n08tr0 hymn0 00nveniunt Versus in p0Steri0re parte, qui autem alius invenitur atque a Pausania laudatur, in pri0re parte exstet, hymni quali8 ad n08tram mem0riam pervenit pri0rem partem illi seript0ri ign0tam

fuisse c0ntendit, praeSertim dum earum rerum, quae ibi tractantur, Pausanias nusquam meminerit, Sed Semper Pamphi testim0ni0 utatur. Duas igitur in partest0tum carmen dirimit, quarum pri0rem antiquam,p0Steri0rem ex reliquiis vel fragmentis hymni h0meriei vel pr0 h0meric0 laudati a grammati00 qu0dam d0Π-

d0etissimus pulehritudinis leges Gra000rum alia8 e88e ad quas Π08 habemus, et qui ei videntur hiatus et fe8tinati0ne8 0rati0ni8, 008 carmen e p0pulari usu ip80

17쪽

0rtum n0n dedecere. Di 80repantiae autem, quise Sunt inter hymnum h0merieum et Pausaniae narrati0nem aut ex Seript0ris errore aut ex e0 Πatae Sunt, qu0d

hauSit, euius auct0r hymn0 in Cererem integri0re quam n0bis SerVatur u8us est. At iisdem diserepantiis etiam Hermannus addueitur, ut suam 0pini0nem de variis restensi0nibus etiam in hymnum in Cererem

transferat G. Hermanni epist0la ad ligentum p. 99 ete). Matthiaei enim, ligent ali0rumque Sententia, qui p0St0ri0rem partem plane ab ali0 auct0re ali0que temp0re00nditam esse v0lunt, bene refutata, in h00 carmine ad minimum duas restensi0ne8 00nfuSaS e880 00ntendit, quarum, etsi utriusque vestigia habet 00dex M0800viensis, maxime tamen, ut in reliquiS hymnis, redenti0rem Sequatur. Quae vestigia Hermann0 in e0 cerni videntur, qu0d n0n nulli versus a Pausania laudati aliter 80nant ad qu0 m0d0 nunc legimus; quae diversitates ei uni Sunt adminicul0, eum nulla ali0rum 00di eum audi0ritate

adiuvetur. Ea de caussa qu0d apud Pausaniam IV, 30.3)

18쪽

ex huius sententia vestigia alterius restensionis eminent in xv. 473 et Sequ., qu0rum tres apud Pausaniam

leguntur ΙΙ, 14. 2) ita, ut unus plane desit et in Vel Su ,

476 pr0 κεια - πασιν inveniatur. C0 eludit igitur interp0latorem hune l0eum ita c0nformasse: ηδ' αρ' εειπε m o7ωλοις βασιλευσιν, Tριπτολεριω τε, Πολυξείνω et , ἐπὶ τοις δὴ in0κλεῖ, EMμολπου τε Κελεω δ', ἡργήτορι λαων, δρησμοσυνην δ' ἱεραγν, καὶ ἐπέφραδεν οργια καλα. His igitur versibus et iis, quos pro homeri eis Pausanias assert, eam Versuum formam natam e8Se putat, quae nunc eXstat. Reetissime autem Baumeisteriis ei ob-l0quitur, quae in codisse exstarent c0rrupta voeabula

ab ipso librari0 Mose0viensi male refleta e88e putaBS. Qu0d vero Pausanias versum 419 omittat neque respiciat uv. 108-110, huius rei caussam magis eiuSerr0ri quam alteri reeensioni tribuit. Praeterea Her- mannuS non nullas eloeutiones ideo interp0lat0ri tribuit, quia abh0rreant a dietione h0merica. Quam 0b rem SUSpedia ei eSt VOX Mico, quae occurrit VV. 47, 211, 492,

19쪽

m0re dialecto i0nica vel p0tius epista utebatur. Qu0dsi non negligimus, his n0vis larmis n0n 0ssendimur, neque addudimur, ut his in rebus interp0lat0rem grassatum esse arbitremur.

Eandem fere viam - ut taeeam de Franki0, qui etiam hae in re Hermannum sequitur - etiam quin0vissime hymnum edidit, Fr. Bueehelerus ingressus est; censet enim uni p0emati mai0ri min0ra inserta et adiuneta esse, ita ut re vera n0n de hymn0, Sed de hymnis agendum sit Hymnus h0meridus in Cereremed. Bueehelerus p. 3). Plane ver0 00ntraria his viris d0etissimis Baumeisteri est sententia, qui hymn0 semper eandem larmam quam nunc prae se ferat fuisse iudieat. Neque aliter V08sius censet, qui quamquam nusquam aperte dicit, quid ipse iudicet, tamen n0n dubitare videtur, quin vetu8tissima hymni larma n08tram ad mem0riam PerVenerit. Maxime autem mihi Prelleri sententia arridet, etsi eam Π0n 0mnibu8 numeris pr0bare p08sum. Dicit enim vir in rebus myth0l0gieis valde Versatus antiqui88imum carmen Variis additamentis amplifieatum et auctum esse. At qu0 iure h00 et in universum et de singulis hymni partibus c0ntendat, quaesti0ne quae Sequitur

. Qu0niam sententias Vir0rum d0et0rum, qui adhue de h00 hymn0 egerunt, in universum enumeraVi, iam ad singul0s versus c0nsiderand0s me c0nferam, ut quid

20쪽

vetust0 carmini tribuendum, quid abiudieandum sit dilucidius perspici p088it. Η00 autem usque tenendum

est t0tum hymnum unum carmen eSSe, euius Singulae partes, paueis exsteptis, ab e0dem auct0re et e0dem temp0re c0nditae et 00mp0Sitae Sunt: qu0d, eum pert0tum 0pus eadem dieti0 idemque argumentum Valeat,n08 n0n iam fugiet. Si igitur singul08 VerSus tractare mihi pr0p0sui, n0n est mihi dem0Π8trandum unum carmen, qu0d B0Π eSt 00nSardinatum ex c0mpluribus aliis, ad Π08 pervenisse, Sed quaeram, et utrum 0mnes partes antiquitus e0dem in c0nnexu fuerint, an Π0nnullae p08tea additae sint, et num alieubi laeuuae statuendae Sint. Carminis initium legentibus prima n0bis 0Mn8i0 Se praebet p08t V. 37, qui cum Sequentibus n0n bene e0- haeret. P0eta enim p08tquam antea narravit Pr0Serpinam, duiuS clam0r eum rapta e88et a null0 de0 nisi ab Hecata et a S0le auditus e88et, dum per aerem Veheretur b0Π0 fuisse anim0, pergit: re80nabant autem dassumina m0ntium mariSque gurgites et mater audivit glamantem. Quae manifestae discrepantiae ut 80lvantur Hermannu8, quem Frankiu8 et Baum ei8terus Sequuntur,p08t versum 37 n0n null08 Versus exeidi880 0XiStimat, quibus haed fere c0ntinentur: fissum ver0 hiantem terram ingrederetur seque ad infer08 deduci intellegeret, tum pr0rSus deSperans mult0 quam antea clamavit Vehementiu8 : et re80naverunt m0ntium cadum ina et mariScavernae audiitque mater'. Sed quamquam haed 00niectura pr0babilis est versuumque neXus bene reStituitur,