De hymno in Cererem Homerico :

31쪽

Baiameisteriis sad vers. 190ὶ versus ill0s tueri rati0nesque Prelleri labesaetare Studet. Didit enim, cum, P00tae pr090situm Sit, ut per narrati0nem 0rigines

qu0d cavillati0nes illae, quae versibus 202 et steteris attinguntur, ad thesm0ph0ria pertinent; Ap0ll0d0rus

i0eandi et ludendi ex illis laeetiis 0rtum e8Se, quibus Iamba deam m0estam hilararet. At ne quis dieat primitus quidem S blennibus deae mystieae has laeetias

mini n0men qu0d est Iambe ip8um repugnat. N0tuSenim est m08 ille Grae00rum, ut 0mnium rerum 0rig0 ad unum h0minem quasi ad auct0rem referatur. Idemqu0que de Iamba valet: nam ad eam iamb0rum generiS0rig0 r0V00atur, ita ut h00 Versuum genus ab illa n0men duxi88e distatur. Et re vera qui temp0ribu8 908teri0ribus de arte metrista agunt, ii iambistis versibus n0 mene880 0b ancillam quandam Iamben, quae iis prima usa sit, tradunt C0nfer l0008 qu08 p. 8. de hymni tradi- . ti0ne di88erens attuli). Cum ver0 hi versus ab Arelli-l00h0, ne distam inventi, sed p0tius exeulti et in lucem editi sint, Parum insulam illius ver8uum generis

32쪽

patriam fuisse elucet, ubi hic p0eta vixit. Quod autem hae in insula Ceres legifera, n0n mystica, 00lebatur, certe ad deam legiferam illae caVellati0nes pertinuerunt, unde p08tea ad deam mystidam tran8latae Sunt. Η00 igitur m0d0 factum est, ut p08tquam Atheniensium 0pini0nes, qui ut 0mnes Ι0nes deam legiferam, 800iam frugiferae, 00lebant, dum iis quae ab initio Eleusine eXStabant, c0nfusae Sunt, Iambe deae mysticae adiungeretur: qu0d Π0n prius quam Eleu8ini0rum urbs diti0ni Atheniensium subacta erat, factum eSSe p0teSt. Cum vero nulla in hymn0 Ve8tigia inveniantur, quibus Eleusina urbem iam ab Atheniensibus Subaetam e880 apparet, haed Iambae menti0 908teri0re temp0re quamqu0 hymnus natus e8t, interp0Sita e880 Videtur. Neque ceterae rati0ne8, quibus Baumeisteriis Prelleri Sententiam refutare c0natur, pr0bandae Sunt. Et primum quidem c0ntendit usum salutati0nis in v. 212)n08 n0n 0ssendere, Dum Η0meru8 ip 80 ea utatur, ubire aliqua gravi 0re perneta quaSi gratulati0 quaedam adiungatur, et Π0n null08 l0008 assert, quibu8 Suam sententiam Sustentet. Qu08 Si attentius per8peXerimus, nullam eis vim inesse fastile intellegemus. Nam qu0d Neptunus p08t 00ncubitum Tyr0nem adl0quens didit:

id n0n est intellegendum: Salve, mulier, sed: gaude, mulier, de e0n0ubitu. E0dem m0d0 19. 179 A ehilles ad Patr0elum m0rtuum n0n dicit: Salve, Sed: gaude mihi, quia nunc perfidiam, quae tibi pr0misi. Eadem sermula persaepe a pr0pinantibus usurpatur, ut σ l 22,

33쪽

v. 199, quibus l0eis nulla inest gratulati0 pr0pter rem beate perlaetam, quae in ali0 exempl0 a Baumeistero allat0 negari n0n p08se videtur 413). At hie Ulixes Π0n ipse gratulatur, sed gratulanti resp0ndet eiusque orati0 h00 m0d0 intellegenda est: utinam tibi 0mnia. bene Sueeedant. Si autem n08trum l00um 00BSideramus, nullam huiusm0di significati0nem subesse facile intellegimus neque dubitare p08Sumus, quin χαχε larmula sit salutati0nis, quae in carminibus h0mericis Saepissime invenitur: salutat Meianira Cererem ingredientem. Neque Versibus, qui Subsequuntur, ea quae antea saeta sunt re8pieiuntur, Sed Melanira c0n80latur Cererem, quae, quamquam anus Similis est, tamen Summo l000 nata e88e Videtur, et qu0d ei munus suscipiendum sit exp0nit. Cum igitur χωρε v. 213 aperta sit salutati0nis sermula, dur tamen n0nnulli Versus antecedant svv. 190 et cet.), e quibus c0ll0quium inter ambas illas feminas habitum esse elucet, Valde miramur neque erramus, Si t0- tam illam narrati0nem Spuriam esse censemus. Acceditqu0d illis versibus t0tius carminis 0rd0 iu8tus turbatur. P08tquam enim p0eta antea Summa cum Simplieitate res geStas enarraVit, Summa cum e0pia Verb0rum Iambae cavillati0nes et 000nis p0ti0 explicantur. At mai0rep0ndere e8t ad Versus rem0Vend08, qu0d dea ipsa naturam Suam detegit: quae narrati0 00ntra id repugnat, qu0d in versibu8 Sequentibus invenitur. Melanira enim, quae Sedundum Ver8um 190 dea intrante pud0re et ad- , mirati0Π0 et pallid0 h0rr0re asseeta esse dieitur, ex versu 213 et Sequentibus nequaquam deam a Se receptam esse Sentit, Sed vehementer perterretur et per-

34쪽

turbatur, eum p0stea sv. 268 et cet.ὶ Ceres ipsa n0men

naturamque Suam 0Stendat.

Omnes hae difficultates faede t0lluntur iustusque narrati0nis 0rdo restituitur, si versibus 190-211 0missis versum 189 cum versu 212 00niungimus: filiae cum dea ad matrem perveniunt, quae de eius adventu iam certi0r laeta filium sub sinu gestans iuxta ianuae postem consedit; et dea ereeto capite aedes regias intrat laresque splend0re divin0 implet sv. 189i. Tum c0lloquium inter eas ex0rditur et Meianira h0spitem salutat 212 et cet. , quae ei Π0n inferi0re l000 nata esse Videtur. Omnia igitur bene inter se e0haerent neque quidquam desideramus, qu0d ad t0tam rem explicandam necessarium Sit.

At in versibus ipsis p0stea additis n0nnulli inveniuntur, qui n0n inserti sunt a prim0 interp0lat0re. Nam iam Hermann0, qui t0tum l00um n0ndum pr0 Spuri0 habuit, Versus 202-205 suspeeti sunt, in quibus n0n sit aut H0merida aut 0mnino antiqua 0rati0; deinde 0b μίν sequentibus epithetis, quae sine n0mine, etiamsi χλευησιν Seriberetur, di8plicitura essent; tum 0b tertium Versum, qui minus elegans sit; denique 0b voeabulum Orαῖς. Εpist ita ad Ilg. p. 105.ὶ Qu0d vero his versibus eiectis sententiae qua8i hiatus 0riretur neque tamen Verba antiqua esse p088ent, Frankius a grammatico qu0dam, qui in c0disse suo nihil inveniret nisi haeo: λιν r υτε δὴ χ με si hic ρον 'fαυιβηὶ κεδν' εἰδυῖα

35쪽

reliqua addita esse iudicavit. Quae sententia pr0bari potest et ab omnibus probata est, cum hoc modo et

voces hic irrepserint optime eludeat. Inter Versus qui sequuntur maxime in diseepti0nem v vocati sunt uv. 265-267, qui cum in e0dice non satis integri servati sint, ut quisque sanat et explicat, aut iustum 0rdinem aut laeunam quandam indicant. Legimus enim:

nullo m0d0 ferri p0ssit, Ιlgenius συναρουσ' coniecit exl0cis N 381, α 448. Praeterea pr0 τἄγε F0nteinius eo rigere Vult τοvrε, quam emendati0nem, etsi a viris d00tis pr0bata est, in textum recipere valde dubito, cum τωγε, cuiu8 i0ta Subseriptum ut aliis quoque in locis excidit, bene ferri p0test. At quaeramus, qu0m0d0 l0eus ille intellegendus sit et breviter c0mprehe damus, quid versibus qui antecedunt c0ntineatur. Dea igitur de curi0sitate Melanira irata Dem0ph0nte ad humum deiect0 haeo fere dieit: Imprudentes estis, h0mines, nee praesagientes aut b0nam aut malam lari nam. Nam etiam tu stultitia tua irreparabile damnum cepisti. Testis enim est Stygis aqua: filium tuum im-

, m0rtalem et Senectutis expertem redditura et aeterno h0Π0re Ornatura eram; nune n0n p0teSt fieri, ut m0rtem

36쪽

et seneetutem fugiat 262ὶ 'Τ. Αt tamen immortalis

praeterlabentium ei filii Eleusini0rum semper inter Se per 0mne aevum bellum diramque pugnam c0Πditabunt. Tum pergit: Sum autem Ceres h0Π0ribus 0rnata, quae et deis et m0rtalibus summum em0lumentum et gaudium sum. Quam si deae 0rati0nem attente respicimus, primis quidem Ver8ibus eam lamentari, qu0d 00nsilium suum ad irritum ceciderit, tum ver0 nihil08ecius 80 Dem0ph0nti maxim08 h0Π0res tributuram esse p0llisterin0s n0n fugit. At qu0m0d0 intellegendi sunt versus 265-2673 Certe quidem exspectamus, ut dea pergat in h0n0ribus enumerandis, qu0rum Dem0ph0n particepserit, praesertim cum v. 208ὶ n0mine suaque natura detecta verbis mai0rem vim tribuat. Qui sententiarum ord0 iustus plane turbatur, Si illud πολεμον καὶ ς υλοπιν

αἰνην συναγειν ad bellum et pugnas referimus. Qua de cauSSa Hermannus, cui haec verba ad intestina bella Eleusini 0rum pertinere Videntur, cum haec c0mmem0rati0 nimis brevis sit et t0tius l0ei rati0ni repugnet, Matthiaei sententia refutata, qui his tribus versibus elegiis v. 264 eum v. 268 e0niungit, p0st v. 267 lacunae signum p0nit, qu0d 0mnes dubitati0nes 80lvantur, si, qu0d praecedentia plane flagitent, aliquid excidisse putamus, qu0 m0rs Dem0ph0ntis praedicatur. Cui sen-λὶ In versu 262 illud λωιπον καὶ κπρας αλυξαν in γορπις mutandum est; spectat hie l0eus ad vers. 242 ποίνσεμ αγήρων

37쪽

tentiae Frankius ita adsentitur, ut quae excidissent, iis n0n m0rtem Sed gl0riam Dem0ph0ntis praedictam esse, eeΠSeat, eum m0rs iam Versu 262 00mmem0retur neque quidquam in Super desideremus. Cum Ver0 quae fuerint illa bella Eleusinia neque HermanuuS nequeu Frankius explieare p0ssint, nec ulla menti0 certa belli civilis inter Eleusini0s ge8ti apud Veteres 80ript0re8 eX- stet, Baumeisterus levi88ima, ut ei Videtur, mutati0ne laeta pr0 αU. λοισι -υθηναίοιG Scribit et mem0riam

belli illius inter Athenienses et Eleusini0s gesti rev0eari putat; deinde autem etiam si n0nnulli versus deesse Videntur, quibus Dem0ph0ntis gl0ria illo bello

parta narretur. At han0 Sententiam iam ea de caussa Π0n P088umus pr0bare, qu0d 0mnes Seript0res, qui hae de re agunt, Eleusini0rum dueem fuisse Eum0lpum Thracem e0n Sentiunt. Accedit qu0d illud του; ε,

lum illud Eleusiniis tam fatale et triste praedicitur, qu0 Eleusis urbs libertate privata in diti0nem Athe

illud infelix c0mmem0rat, qu0 certe illius gl0ria, si id

38쪽

ex testim0niis antiquis nec neglegendis elucet. He8ychius enim sub v0ge βαλλητις haec assert: Nαλλητυς εορτη

haec certamina Athenis agi dicit, id sine dubio ex errore 0rtum est iisque e0rrigitur, quae apud Athenaeum

IX p. 406 Din inveniuntur; tradit enim hic vir Eleusine vlud08 celebrari qu0rum n0men sit βαλλητυς. Et adhaee certamina sine ull0 dubi0 VerSus Speetant, qu0s in hymn0 legimus. Quam si sententiam tenemus, 0pti-

Dest igitur dicit sempiternam 0riam filium Seduturam esse et pergit deinde: ei filii Eleusini0rum in 0mne

tempu8 certamina 80lennia agent. Et ut id, qu0ddixit, plus Valeat, n0men Suum et naturam detegit. Quae Vaticinati0 paene verb0tenu8 eVentu c0mpr0bata

est; nam etiam temp0ribus p0steris ibi ex Athenaei testim0ni0 in illius h0n0rem certamina acta Sunt. At ne quis 0ssendatur, qu0d illud πολεμον καὶ φυλοπιν αἰνην συναγειν durius de his ag0nibus dicatur, similia certamina c0mmem0rasse suffieit, quae L0beckius Agla0phamus p. 679J enumerat. In eadem Cereris 0rati0ne Prellerus xv. 273 et 274 eliminare vult, qu0d ad sagr0rum 0riginem Spediant. At nihil0 secius tenendi sunt; quamvis enim tantum absit, ut p0eta in illis deseribendis summum c0nsilium P0Suerit, ut raptum Pr08erpinae Secundum fabulam Eleusiniam narraverit, tamen n0n p0tuit plane silenti0 praetermittere, quid dea, cum filiam quaereret, ibi gessisset. Cum igitur ipse templi exstructi0nem narret,

39쪽

v. 295 et cet. in cur eum 0rgi0rum in8tituti0nem neglexisse putas, quae eum templ0 et urbe aretissime e0haerent 3 Quae qu0d breviter m0d0 attingitur, n0sn0Π 0ssendit, stum uberi0rem narrati0nem ab hymni

haereant. Attamen n0n nulli a viris d0etis in suspici0nem V00ati Sunt, qu0d aut manifest0 a grammatieis 130stea additi esse aut cum anteeedentibus male e0- haerere videntur. Et 0mnes quidem interpretes c0nsentiunt ante V. 406 alium excidisse, cum Cereris quaesti0 abrupti0r et inepta sit pr0pter brevitatem. Sed t0tus ille l0eus in e0diee ita mutilatus est, ut ad certam opini0nem Π0u 908SimuS perVenire. Mai0r autem di88ensi0 0rta est de versu 424

quem alii ei gere alii tenere student. Negarunt enim Matthiae et Herm annus eum pristino carmini tribuendum eSSe, cum Pr0Pter numer0S B0n Satis elegantes, tum qu0d haec dearum menti0 repugnet versui quint0, ubi eum filiabus Oeeani virg0 lusisse traditur. C0ntraver0 Baum ei8terus hunc Ver8um tuetur et eauSSRS, quas uterque attulit, diminuere Studet, prae8ertim cum in fabula Attica traditum sit Minervam et Dianam n0res legenti Pr08erpinae adfuisse. At time0, ne vir d0ctissimus debili 0re adminiquio nixus sit. Seript0res enim, . qui hac de re agunt et qui ab e0 00mmem0rantur, 0mnes ex aliis lantibus hauserunt, n0n ex fabula Αttiea. Et Di0d0rus quidem V, 3ὶ et Valerius Flaccus

40쪽

40 V, 345ὶ et Statius sAeh. ΙΙ, 150ὶ et Claudianus de raptu Pr0serpinae I, 227 in virginem in Stellia raptame88e narrant, ita ut iam ea de stau88a nulla Sint auet0ritate, ut deae menti0, quae h00 in Versu sit, defendatur. Nullam ver0 rati0nem inter fabulam Orphicam, qualis in Arg0nauticis 1190 et0. exstat, et hymnumh0mericum interesse Sp0nte elucet, cum etiam aliis in rebus dissentiant. Mai 0r quidem Vis narrati0ni Pausaniae inesse videtur VIII, 31), qui Megal0p0li, in urbe

Arcadiae, inventa Cereris et Pr08erpinae Simulastra deseribens ante ea min0res Virginum Statuas p08ita 8 e880 dicit, quas alii Dam0ph0ntis filias esse, alii Minervam et Dianam, cum Virgine fi0res legentes, contendant. Sin vero illum l0eum adcuratiu8 00n8ideramus, pri0ri Sententiae mai0rem fidem tribuendam esse neminem fugit. Didit enim Pausanias ipse: εἴναι δε θυγατερες ἰου am

ιῖic mo g 0νχὶς συκυγον aec. Ex duabus his sententiis ea, quae 90Steri0re l000 exStat, min0ris aestimanda est, cum myStag0g0rum Sententia sit, qui mai0ris d0ctrinae participes hanc interpretati0nem aliis ex fabulis hauserunt nec fabulam tradunt, ut apud inc0las

huius urbis pr0pagata est. Neque id qu0d Euripides Helena 1301 - 1353, inprimis uv. 1315 et 1316ὶ de

raptu Pr08erpinae et de Cereris luctu narrat, tantam habet vim, ut dearum menti0 in hymn0 interp08ita sustentari p08sit. Nam hie p0eta, qui etiam in multis aliis fabulis enarrandis antiquam famam n0n iam respicit et regenti0rem sequitur, praecipue eam, quae ab