Danielis Sennerti,... Operum, tomus primus

511쪽

Lib. II I. Part. l. Sect I II. Cap. I

515쪽

Lib. III. Part. I. Sedi. III Cap. II I.

eu sublimamentum, quod in media pane urinaetinetur,& in medio, ac ab utroq; extremo aequa: remotum quasi suspenditur. Tertio leu es ac nubecula est, quod in utinae parte supe-

e nubeculae instar eminet. Notandum tamen ab in rate nubeculae appellatione etiam interdum

inter autores disceptantur; verum 'cum sine caussis illa controuersia dit i non possit, ad eum locum hanc

tractationem reiicimus, & reliquas contentorum differentias subiungimus. Differentias itaque accidentales quod attinet, quae praeter naturam in urina continentur; vel a naturalium'contentorum ι natura degenerant, alia in fundo, alia in medio, alia in superficie haerent, alia matulae lateribus adhaerescunt, alia etiam cum urina confunduntur. In

519쪽

edore praeternaturali & i eo humores in trinum Vrinae colorem temperato moderatoque e

520쪽

4 8 De causs colorum in Urina.

omnes coctiones recte perficiuntur, non solum ipsi humores alendo corpuri dςstinati suam naturalem constitutionem,atq; inter caetera etiam colorem habent, sed di ipsa excrementa suum naturale colorem de reliquas conditiones obtinent, & utilium humorum 'conditiones aemulantur.Non igitur video,quid peccaret ille, qui in naturali copolis constitutione colorem aureum urinae a seroso de talita excremento proficilci diceret, &in homine sano ac temperatoaqueum illud excrementum cum salso ita misceri statueret, ut hinc aureus ille color retuliaret,&plerumque urinax ob seri admistionem & colorem colorari diceret. Sicut aliis aquam a cinerum me-

diocri quantitate hoc colore tingi, dum lixivium fit, vi domus. Et quomodo a sale coralliorum alitiaque salibus Spiritus vini & alii liquores colore tur, Chymicis notissimum est. In quam sententiam vel eo quis adduci potest, qudd urinae sanorum imb & igneae saepe utinae j linteamina & res alias no tingunt,& in ipso liquore detenta suum naturale colorem obtinent; quod fieri vix possetisi fia-uedo illa a bi te proficisceretur staua: com videamus, si bilis flaua utinae interdum,ut in ichero,permiscetur, linteamina 3e res alias flauo colore tingi. Alia vero postea ratio est coloris urinatum in ictericis, & in febribus, ubi facit E concedimus Phile admista colores illos prouenire. Chymici id sulphuri adscri- ,hunt, ut&febres 1 sulphure deducunt. Hinc videmus etiam lixivium, quod fit aqua cineribus affusa, multb magis tingi, quam aqua,in qua su purus resonuitur, quod fit ob partes adustas sali adhuc adhaerentes. Quales si quis etiam seroso & salso urinae humo ii adhaerere statuere velit, cum eo non pugnauero. Arι-- Coloratior enim fanorum urina videtur, quam ut amriua --& puto sale prouenire possit. Ab hoc optimaec μ. urinae colore alii colores defiectunt, vel in defectu, vel in excella. Inter eos,qui in defectu a citrino colore recedunt, primo loco & in extremis est albus,&

Aba trina sae, quae ad eum pertinere diximus,disserentiae, quales ἀμplex. praecipue sunt aquea urina, crystallina, lactea. Ioan. Bap. Montanus commode omnes urinarum albarum differentias ad duas referre videtur, dum docet, albedinem duabus de caussis prouenire. Vel enim urina

fit alba, quoniam ipsi nihil admiscetur, quod tingato m, ynde permanet pura & alba, eodem modo ut aqua vel aliud corpus διαφανὲ vel rςdditur alba urina, quod eius herspicuae humiditati aliquod corpus album admiscetur, qualis est albedo,cum aquae cerussa, in farina vel lac admiscetur. Prioris generis alba fou σε, aquosa urina variis de caussis fieri potest. Primb omnes sere eam a ςruditate de caloris natiui imbesillitate prouenire statuunt,qui cu nequeat alter re humores , dc bilis ac humorum calidorum parum generet, relinquitur ille color, qui aquae substantiae est pro-plius. Qui a sero urinas tingi ςxistimant, itidem in

cruditate aqueae urinae caussam referre possunt. Nam dum est cruditas in corpore, δc coctio non recte persicimnut ipsi humores alimentarit,ita&excrementitit,atq; inter hos setos,non rectὶ elaborantur,vel certe a reliquis non separantur. Secunda causa est obstructio,quando videlicet vix per quas materia urinae transfluere sole obstruuntur ut materi quae Vrinam

crassiam, simulq; coloratam reddere solet, non possit penetrare, sed solum illa aquositas. Tertiam caussam pleriq; statuunt, si bilis ad alium locum feratur,unde in phrenitide interdum urinae albae &aquolae redduntur. Quod tamen praecipuὶ, de iis urinis intestigendum est, quae antea bile tinctae erant, qua postea ad alium locum fluente, post tinctam urinam subito aque & Aba redditur. I Nam alias in acutis talibus

potius a cruditate proficis tui f i, ,quoa

yrina mingit Rr 0b potus ςopiamiquae tamdiu in I 'pore retineri nequit, ut illi vel bilis vel setosum eae crementum permisceatur, ted copia sua naturam misad excretionem stimulat. Quinta caussi esse pota caliditas renum ac hepatis, quae potum copiosis ad se trahunt sed non cocoquunt,unde proquit ut aqua. quod in diabete accidere traditur. Addunt sexi co lapidem in vessica vel renibus,etsi non obstruat:&allegant locum ex Hippa e acre, aquis S ue., Vbi

sit,& proinde cluda maneat. verum in elleui di satis diu retinetur urina,& nillilominus alba mingi tur, neq; etiam in vesica urina suam elabiration ciliabet,sed potius in venis & renibus. Itaque pol id, hie assentimur ipsi Hippocrati allegato loco hanc huius rei caussam reddenti, qubd scit. crassis smum in vesci subsistat,concrescat,& in tophum durescat quod Ve ro tenuissimum Sc purissimum est, transeat. Quam caussam valde probabilem esse, ex iis, quae suo loco de generatione calculorum diximus,patet.Nimirum setosum illud salsum, de ut Hippocrates nominat,

res appellant, concrescit 3c in lapidem coagulatur; reliquum aquosum de quod coagulari & concrescere non potest effluit,vnde urinae fiunt aqueae.Aliam adhuc,sed quae ad ultimam hanc forsan non incomm I luci potest,caussam affert Hipp. eod. lib. alui scit. ctionem de ardorem,qui vesicae communicatur; ex quo fit,ut huius ardore partes biliosae coin vesica retineantur, subtiliores autem sob

e mittantur, e V1 I

generis utinae albae fiunt tales ob substantiae alicuius albae admistionεm, siue illa sit pituita, siue pus, siue semen,quales urinas lacteas fere appellamus. Se et les urinae cum plerumque sint turbidae, de postea resii. deant: ubi quieuerunt quis sit naturalis liquoris color,& quae materia fuerit, quae albedinem inducebat, facile apparet.Reliqui colores iam ab atho recedunt, atque illi citra medium illum colorem,alii ultra consistunt. m. autem plus ab albo recedunt, eb plus humoris tingentis,aut, ut Argenterio pticet,liuniori

magis tincti admistum habet, qui praecipuὸ ad rubedinem usque bilis est. Notandum tamen hic, bilis nomine & serosam coloratam humiditatem, de qu antea dictum, comprehendi posse; quam & ipse H lenus ad tingendam 'tingm admisit, cum, aut potius subfulua aut subflammea) ae sub Vae hvelut si extra etiam tala quid facere velles, segm serum ac Mem rufam permisceaι. Vbi flatium c0lorem expresse etiam i sero sanguinis proficiscito se statuit. Deinde nec hoc praetereundum, bili aliquot esse differentias, aliam esse pallidam, aliqm flavam, aliam rubram; de praetet ii as vitellinam, Io 'raceam, aeruginosam, c ifatidi similem. Haec enim po mina a quibusdam Medicis reperta sunt, & ' - .ribus, quibus quoque bilis infect est, indita, icito

Galeno, M. 6.epid. com. s. t. i . Non omnes autem lix

bilis specios eodem modo urinas tingere possuRhsed plus in tingendo potest rufa, quam flaua uest v rurbis plus, quam pallida. Hinc itaque subpallidus, qui primum urinae tinctae gradum con stituit, color fit, quando bilis pallida, in sumcienNquantitate, vel flavae parum omnino urinae admi

stum est, ita ut urina paleae hodei similis, appatag Si verbiam multum pallidae bilis, aut flaua in me diocri quantitate urinae admisceat ut , inde colo zχρω seu pallidus oritur. Reliqui postea colorc. pςx gradus oriuntur, prout bilis sicut est apud Actuas.

ecaugurin. cap. f. aut qualitate aut quanta ratς λ' tenditur. Cui Argenterius etiamide Wm. p.'. t.'