Catullus, Tibullus et Propertius: pristino nitori restituti, & ad optima ...

111쪽

CATULLI LIBER. 8s

I V. A. Nas NE M. MUxo homo es, Nasis, neque tecum; mitius homo est, quia escendit , Naso, multus es, pathicus. V. Ap CINNAM, Coa soLa Pompeio primam duo, Cinna, solebant mechi illo, ah, facto consule nunc iteram

Manserim duo sed Areverunt millia in unum Singulum Facundum semen adulterio.

Salvam laudemus, dummodo ipse seat,

112쪽

Quadraginta ami4 cae in sunt maria. Cur non diritiis Croesum superare votis se, Uno qui in saltu tot modo possideat nata, arva, ingentes silvas, filiusque paludet tis Usque ad Hyperboreos, mare Oceanum. inia magna haec iunt. Tamen ipse est maximuRult sNon homo, sed eo mentula ama, mina .

AD MELLIUM.

IEν tibi studioso animo venante requirens Carmina uti possem mistere Battiadae, Qui te lenirem nobis, neu conarere, Telis infesta nil icere, musta, caput: Hunc video mihi nune rustra sumptum esse laborem . Gelli , nec nostras hinc valuisse preces. Contra nos tela ista tua vitamus amicturAt fixus ostin tu dabis supplicium Finem e habent vulgatae Catulli ditiones, atque etiam Codices a tria quae sequuntur Epigram

Data ex Libro Priapellarum di quibusdam sexuin i Libris editis cerpta sint,

113쪽

EA TULLI LIBER. ar

HUNe lucum tibi dedico, consecroque, Priapa Qua domus tua Lampsaci est, quaque silva, Priapy. Nam te praecipv in suis urbibus colit ora

Tectam vimine ἔν- ω, caricisque maniplis, Quercus arida, rustica sonismata securi Nutrivi mass, te magis, ut Main quo miis. Huius nam Domini colum me, Deumque sal εα, Pauperis tugurii a x, filiusque coloni. Alter assidua colans diligentia, ut herba Dumosa, 'exaques me se rem in sacellor Alter parva ferens manu semper munera vaga Florido mihi ponitur picta vere corolla Primitu, ε tenera virens spica mollis arista rLuteae Violae misi, huteumque papa r, pallentesque cucurbitae, M tiave olentiamina, Uva pampinea rubens quinta sub umbra. Eanguine hon etiam milii Ied iacebitis aram Barbatus linit hirculus, cornipesque capella,

114쪽

Praestare,, Domini hortulum, Vineamque tueri. Quare hinc, o pueri , malas abstinete rapinas. Vicinus prope.dives est, neglibensque Priapus. Inde sumite, semita haec deinde vos feret ipsa.

EG o haec ego arte fabricata rustica,

Ego arida, o viator, ecce populus Asellulum hunc finistra, tute quem vides. Herique villulam, hortulumque pauperis Tuor, malasque furis arce manus,

hi corolla picta Vere ponitur r Mihi rubens arista sese fetyido e Mihi virente dulcis uva pampinor Mihique glauca dux oliva frigore sinis capella delicata pascuis In urbem adultaria, portat ubera; Meisque pinguia agnus ex ovilibus

G avem domuin remittit aere dexteram, nerque, matre mugiente, Vaccula Deum profundit ante templa sanguinem. Proin viator, hunc Deum Vereberis, Manumque sorsum habebis hoc tibi expedit, Parata namque crux, sine arte memula. Velim pol, inquis a at pol ecce, villicus Venit: alante cui revulsa brachio

n ista mentula, apta rima dexterae.

115쪽

PERVIGILIUM

VENERIS,

MALE QUIDAM TRIBUUNT CATULLO.

MEM nostra non est ealmen illud Trochscum, vel si mavis Corastum C ATM VLO nostro adiudicare. Sed ne manca haec nostra cred inui ditio, visum est nobis hic illud apponere; praecipia ut mentem assequeremur Clarissi GR-IL, qui versus istos, elegantes quidem, at aevo Auguseteo iuniores, adjecit praeclarae Catulli Mitioni, quam anno Isso Trajecti ad Rhenum publici iuris fecit. Cujus sit Ausioris ignoratur omnino nec audiendi sunt ii, qui Senecae, ut Barthius; aut Q. Catulo υrbicario, ut os Scaligerri vel Luxurio cuidam Africano, ut salmasius tribuerunt. Sed qua ducti racione id fecerint vix conjicere licet. Nos quidem nil audemus affirmare, ne in aliorum reprehensionem Incurramus sat nobis sit decarmine ipso aliquid di

cere.

Diem festum m tempore Veneri sacratum in-lle praecipua Religionis capita Veteres obserearunt, de quo videndus est Ovivius libro IV. Fastorum. Hinc dimanavit apud eos.sacrum illud Veneris no Kumum, quia nox praecipue huic frugiferae Deae di-- est sed mirum est quantum industriae, quantivo

116쪽

adhibeat ingenii elegans o ita, ut multa, metiam omnes, si fieri posset, ope sua in Veneris servitutem , aut saltem clientelam adducantur. Quidquid Qecivida gerum Natura, quidquid veterum fabulae, ac etiam vetustissimae historiae in gratiam Veneris narrantis

hie festivὸ, apposite locum habet.

Venerem principium rerum omnium non immellito, cum Luc REIIo, statuit Auctor ingeniosus. ope enim hujus Deae terra fructus suos ubertim , Mmaria , fluviique pisces generant : per hanc etiam nine genus animantima immortalitatem sibi conci- Iiat. Ne credas homini soli natam esse Deam suo, id est verno tempore per adra volitantes oes, aviumque progenies, atque terram quatientes quadrupedes

Venus ipsa benigne curat, fovet. Nil aliud isto

earmine repraesentatur.

Quis tamen crederet nullum earmen magis thra tiorum incuria faedatum esse, quam istuc PERVTG LIUM. operam enim suam ducentis ab hinc annis Doctiores eo in emendando collocarunt sed nullius hoc in genere selicias mentem videtur assecurus Au toris Anonymi, quam N. s. ΑΗΑDo claritamus instituti resultiet alumnus Ahorum igitur praete missis, ejus emendationes h1 exhibere nobis visum

est. Huius igitur curis ac industria utat δε stula-Mctor benevota.

117쪽

PERVIGILIUM

CRAs amet, qui nurnquam amavi γQuique amavit, cras mei. Ver novum, Ver jam canorum, Ver renatus orbis est. Vere concordant Amores, Vere nubunt alites, Et nemus comam resol it

E maritis imbribus. Cras Amorum copulatrix Inter umbras arboruta Implicat casas virentes Uflagello myrteo. Cras Dione iura dicit Fulta sublimi throno. Cras amet, qui numquam amavit, Quique amavit, cru amet. Tunc cruore de supemo ac Spumeo Pontus globo erillas inter cater stater, bipedes equos Fecit undantem Dionen in marinis fluctibus. Cras amet, qui numquam amolia Quique amavit, cras amet. Ipsa gemmeis purpurantem Pingit annum noribus.

Ipsa urgentes papillasne Favoni spiritu

ri ill

118쪽

Hulget in toros tepente Ipsa roris lucidi, Nociis aura quem relinquit aegit humentes aquas. Ipsa iussit mane ut udae Virgines nubant rosae , Fusae aprugno de cruore , Atque Amoris osculis. cras amet, qui numquam moles Quique amavit, cras amet.

Ipsa Nymphas Diva hic

Iussit ire myrteos. I puer comes puellis, Nec tamen credi potest

Esse Amorem feriatum, si sagittas vexerit. Ire Nymphae ponit arma, Feriatus est Amor. Iussus est inermis ire, Nudus ire iussus est, Neu quid arcu, neu sagitta, Neu quid igne laederet. Sed tamen Nymphae, coetes

Quod Cupido pulcher est.

Totus est armatus idem Quando nudus est Amor. inas amet, qui numquam amavit 3 Quique amavit, Mas amet Compari Venus pudore Mittit ad te virgines. una res est quam rogamus ueCede, virgo Delia, ut nemus sit incruentum. ferinis fisagibus. Ipsa vellet te rogare,

Ii pudieam Eecteret s

119쪽

las vellet ut Venires,

Si deceret virginem. Iam tribus choros videres Feriatos noetibus Congreges inter caterVasti per saltus tuos, moreas inter coronas, Myrteas inter casas. Nec Ceres, nec Bacchus absime, Nec poetarum deus. Te sinente, tota nox est

Pervigilanda cantibus Regnet in sylvis Diones

Tu recede, Delia. Cras amet, qui numquam amavit; Quique amarit, cras amet.

Iussit Hyblaeis tribunal stare Diva floribus. Praesens ipsa iura dicet: Adsidebunt Gratiae. Hybla, totos funde flores,

Quantus Elnae campus est rHybla, florum rumpe Vestem, Quotquot annus Parturit.

Ruris hic erunt puella, Et puelli sontium, Quaeque sylvas, quaeque lucos, Quaeque montes incolunt. Iussit omnes adsidere Pueri mater alitis, Iussit laudo puellas Nil Amori credere. Cras amet, qui numquam amavIt 3 Quique amavit, cras amet. Cras rigentibus vigentes Ducet umbras noribus

120쪽

Fertiles qui primus aether Copulavit nuptias,

Ut patemis recrearet Veris annum nubibus.

In sinum maritus imber Fluxit almae coniugis, vultque fetus misius omnes

Alere magno corpore. Ipsa venas atque mentem Permeante spiritu, Intus occultis gubernat Procreatrix Viribus; Perque coelum, Perque terras.

Perque pontum subcutum, Pervium sui tenorem seminali tramite

Imbuit, iussitque Mundum

Nosce nascendi vias. Cras amet, qui numquam amavis; Quique amarit, cras amet.

Ipsa Troianos penates In Latinos transtulit, Ipsa Laurentem puellam

Coniugem nato dedit 3Μoxque arti de sacello Dat purum virginem Romuleas ipsa fecit Cum sabinis nuptias, de Ramnes,, Quirites, Proque prole postera

Romuli Patres crearit, Et nepotes Caesares. Cras amet, qui iramquam amant, Quique amavit, crast amet.. Rara fecunda voluptas,

Rura Venerem sentiunt,