Catullus, Tibullus et Propertius: pristino nitori restituti, & ad optima ...

91쪽

Λω MANLIUM. Vos mihiFortuna, casula oppressus acerbo, oinscriptum lacrymis mittis epistolium

Naufragum ut eiectum spumantibus aequoris undis sublevem, d mortis limine restituam ;Quem neque sancta Venus molli requiescere somno Desertum in lecto coelibe perpetitur; Nec veterum dulci scriptorum carminemusae obiee-t, cum mens anxia pervigilat Id gratum est mihi, me quoniam tibi dicis amicum , Muneraque musarum hinc petis, WVeneris.

Sed tibi ne mea sint ignota incommoda, Manli, Neu me odisse putes hospitis ossicium; Accipe queis merier fortume fluctibus ipse, Ne amplius a misero dona beata petas. Tempore quo primitin estis mihi tradita pura est,

Iucundum quam aetas florida Ver ageret, Hulia satis linia non est De nescia nostri, Quae dulcem curis miscet amaritiem.

Sed totum hoc studium luctu fraterna mihi mors milit o misero frater adempte mihil

Tu mea, tu moriens fregisti commoda, frater: Tecum una tota est nostra sepulta domus: omnia tecum una perierunt gaudia nostra, Quae dirus in vita dulcis alebat amor. Oius ego interitu tota de mente fugavi Haec studia, atque omneis delicias animi.

Quare quod scribis, Veronae turpe Catullo Esse , quod hic quisquis de meliore nota Frigida aeserto tepefecit membra cubili Id, mali, non est turpe, magis miserum est.

92쪽

c CATULLI TIBER.

viostes igitur, si, quae mihi luinis ademit,

Haec tibi non tribuo munera, qui in neque . Nam quod scriptorum non magna est copia apud me, Hoc m, quod Romae Visimus illa domus, Illa mihi sedes, illic mea carpitur aetas, Hue una E multis capsula me sequitur. Quod qui cita sit, nolim statuas, nos mente mctisma Id racere, aut animo non satis ingenuo; Quod tibi non utriusque petiti copia facta est rultro ego deferrem, copia si qua foret. Non possum reticere, Deae, quammantius in re Ioerit, aut quantis iuverit officiis ;Ne fugiens seclis obliviscentibus aetas Illius hoc caeca nocte tegat studium. Sed dicam vobis ; vos porro dicite multis milibus, Tacite, haec charta loquatur anus

Vivat in ore hominum plus uno clarior aevo, Notescatque magis mortuus, atque magis , Ne tenuem texens sublimis aranea telam,

In deserto Auli nomine opus faciat. Nam mihi quam dederit duplex Amathusia curam

Scitis, ec in quo me corruerit genere ;Quum tantum arderem, quantum Trinacria rupes,

Lymphaque in Oetaeis alia Termopylissmoesta nec assiduo tabescere lumina fletu

Cessarent, neque tristi imbre madere genae. Qualis in aerii perlucens vertice montis

Bavus muscoso prosilit e lapide: Qui, quom de prona praeceps est Valle Volutus, Per medium densi transit iter populi, Dulce latori lasse in sudore levamen,

Clini gravis exustos aestiis hiulcat agros. Hic velut nigro iactatis turbine nautis Lenius aspirans aura secunda Venit,

Jam rece Pollucis, iam Castoris imploratasTale fuit nobismanlius auxilium. Is clausum uto patefecit Emite campum,

93쪽

CATULLI LIBER. εν I que domum nobis, isque dedit dominam,

Ad quam communes exerceremus amores ἔQuis mea se molli candida diva pede Intuli ,, trito fulgentem in limine plantam

nixa, argum constituit soleat Coniugis ut quondam flagrans advenit amore, Protesilatiun Laodamia domum Incoepta frustra, nondum cum sanguine sacro Hostia coelesteis pacificasset heros. Nil mihi tam valde placeat, Rhamnusia virgo, Quod temere invitis suscipiti aeris. Rum ieiuna pium deficeret ara cruorem, mini est amita Laodamia viro ;Coniugis ante coaru novi dimittere collum,

Quam veniens una, atque altera rursus hiems, Noctibus in longis avidum saturasset amorem, Posset ut abrupto vivere coniugio Quod scibant Partae non lango tempore abisse, Si miles muros isset ad Iliacos. Nam tum Helenae raptu, primores Argiorum Coeperat ad sese Troia ciere viros; Troia nefas, commune sepulchrum Europae, Asiaeque, Troia virum, & virtutum omnium acerba cinissmae M id nostro letum miserabile fratri Adtulit hei misero frater adempte mihi lini misero fratri iucundum lumen ademptuma Tecum una tota est nostra sepulia domus.

omnia tecum una perierunt gaudia nostra , Quae tuus in vita dulcis alebat amor. Quem nunc tam long non inter nota sepulchra, Nec prope cognatos compositum cineres,

sed Troia obscoena, Troia infelice sepultum

Detinet extremo terra aliena solo.

Ad quam tum properans fertur unde undique rvis Graeca penetraleis deseruisse focos et Ne Paris abduα gavisus libera moecha - a pacato deseret in thalamo.

94쪽

. CATULLI LIBER.

.ca tibi tum casu, pulcherrima Laodamia, Ereptum est vita dulcius, atque anima

Conjugium tanto te absorbens vertice amoris

IMB in abruptum detulerat barathrum: Quale serunt Graii Pheneum prope Cyllemeum Siccari emulsa pingue palude solum ;Quod quondam caesis montis fudisse medullis

Audet salsiparens Amphitryoniades;

Tempore quo certa Stvmphalia monstra sagitta Perculit, imperio aeterioris heri; pluribus ut coeli tereretur ianua Divis, Hebe nec longa virginitate foret. sed tuus altus amor barathro sui altior illa, Qui tune indomitam ferre iugum docuκ-Nam nec causa earum consecto aetate parenti

Una caput seri gnata nepotis alit ;Qui cum divitiis vix tandem inventus avitis Nomen testatas intulit in tabulas,

Impia derisi gentilis gaudia tollens,

suscitat a cano volturium capIti. Nec tantum niveo gavisa est ulla columbo Compar, quae multo dicitur improbius Oscula mordenti semper decerpere rostro; quanquam praecipuὸ multivola est mulier. Sed tu olim magnos vicisti sola furores, Ut semel es navo conciliata Viro. Aut nihil, aut paulo cui tum concedere digna Lux mea se nostrum cum tulit in gremium: Quam circumcursans hinc illinc saepe Cupido Fulgebat crocina candidus in tunica. Quae tamen etsi uno non est contenta Catullo, Rara verecundae furta feremus herae Ne nimium simus stultorum more molesti et saepe etiam Iuno maxima Coelicolum Coniusis in culpa flagravit cottidiana , Noscens omnivoli plurima furta Jovis.

atqui nec Divisi homines componier aequum est a

95쪽

Ingratum tremuli tolle parentis onus. Nec tamen illa mihi dextra deducta parema Fragrantem Assyrio Venit odore domum. Sed furtiva dedit mire num cula nocte, Ipsius ex ipso dempta Viri gremio. Quare illud satis est, si nobis is datur unis, Quem lapide illa diem candidiore notat. Hoc tibi , quod potui, consectum carmine munus pro multis aliis redditur officiis; Ne vostrum scabra tangat robigine nomen Haec atque illa dies, atque alia, atque alia. ID ad dent Divi quamplurima, quae hemis olim Antiquis solita est munera ferre piis. Sitis felices, wtu simul, Qtua vita, Et domus ipsa, in qua lusimus, & domina. Et qui principio nobis terram dedit, offert, quo sunt primo omnia nata bonari, in longe ante omnes mih quae me carior ipso est Lux mea, qua viva vivere dulce mihi est.

I, M. Nox admirati , quare tibi femina nulla, Ruse velit tenerum supposuisse femur. Non si illam rarae labefactes munere vestis, Aut perluciduli deliciis lapidis. Dedit te quaedam mala fabula, qua tibi sertur

valle suo alarum trux habitare caper. Hunc metuunt omnes neque mirum : nam mala

Bestia, nec quicum bella Impa cubet. Quare aut crudelem nasorum interfice pestem,

Aut admirari desine, cur sustunt.

96쪽

LXV. Da et Esa I Nux et se dies mulier mea nubere malle, Quili mihi non, si se Iuppiter ipse petat. Dicita sed mulier cupido quod dicit amanti, In vento ,rac rapida scribere ponet aqua. x M. An VIRILONE M. SI quoi, Virro bono sacer alarum obstitit Hreus, Aut si quem meritis tarda podagra secata

amulus iste tuus, qui vostrum exercet amorem, mitiae est a te naetias utrumque malum. Nam quoties futuit, toties ulciscitur ambosa Illam amisit odore, ipse perit podagra.

I in Las BIAM. D ea vina quondam solum te nosse Catullum, Lesbia, nec prae me Velle tenere IoVem. Dilexi tum te, non tantum ut Vulgus amicam, Sed pater ut gnatos diligit, di generos. Nunc re cognovi quare, etsi impensita uror, Μulto ita ne es me vilior, levior. Qui sistis est inquis, quia amantem iniuria talisγCogit amare rasis, in bene velle minus.

97쪽

mererici

Aut aliquem fieri posse putare Fum. Omnia sunt ingratari nihil fecisse benim est Immo etiam taedet, statque magisque , magis. Ut mihi , quem nemo graviti, nec acerbitu urget, Quam modo , qui me unum, atque unicum amiscum habuit.. I T. IN GELLIUM. GE ius audierar, patruum obiurgare solere, Si quis delicias diceret, aut faceret. Hoc ne ipn accideret, patrui perdepsuit ipsam Uxorem, iatruum reddidit Harpocratem. Quod voluit, secit nam, quamvis inrumet ipsum Nunc patruum, verbum non faciet patruus. X X. AB IE IPSUM. SIQUA recordanti bene facta priora voluptas Est homini, com se cogitat esse pium , Nec sanetam violasse fidem, nec foedere in ullo Divum ad fallendos numine ad usum homines i

98쪽

Multa parata manent in longa aetate, Catulle, Ex hoc ingrato gaudia amore tibi. Nam quaecumque homines bene quoiquam aut dicere possunt, Aut facere, haec a te dictaque, saetaque sunt. omnia quae ingratae petierunt credita mentI. Quare iam te cur amplias excrucies' 'Quin tu animo asirmas, teque, instructoque reducas tEt Diis invitis, de is esse miser Dimile est longum subit,deponere amorem. Difficile est, veritin hoc quarubet essicias Una salus haec est, hoc est tibi pervincendum. Hoc facies, sive id non pote, sive pote. mis, si voltrum est misereri, aut si quibus unqtiam Extrema tam ipsa in morte tulistis opem ;Me miserum adspicite rac, si vitam puriter eget, Eripite hanc pestem, perniciemque mihi. Heu mihi subrepens imos, ut corpore, in artus Expulit ex omni pectore laetitiast Non iam illud quaero, contra ut me diligat illa, Aur, quod non potis est, esse pudica velit. Ipse valere opto ,, tetrum hunc deponere morbum. Dii, reddite mi hoc pro Herute mea.

amice:

Frustra' imm,magno cum precio, atque malo. Siccine subrepsti m atque intestina perurensis misero eripuisti omnia nostra boni Eripuisti heu heu nostrae crudele venenum

Vitae, heu heu nostrae vectus amicitiae

99쪽

G u a M. GA, Gua habet fratres , quorum est lepidissima conlux Alterius, lepidus filius alterius. Gallus homo est bellus nam dulceas fungit amores, Cum puero ut bello bella puella cubet. Gallus homo est shilaus, nec se videt esse maritum, Qui patruus patrui monstret adulterium.

IM AEEsBIUM.m saxos est polcher quidni t quem Lesbiat malit, Quam te cum tota Mnte, Catulle, tua. sed tamen hic polcher iv dat cum gente Catullum, Si tria natorum suavia reppererit. LXXIV. AB MEL Lllo M.

Cuar dicam, Gelli, quare rosea Ista labella

Hibera fiant candidiora niVe, nam domo quom exis,, quom te elava quiete molli longo suscitat hora die λNescio quid certe est an ver funa susurrεt, Grandia te medii tenta vorare viti de certe clamant Victoris rupis miselli

100쪽

Hoc illi fatuo maxima laetitia est. Nulle, nihil sturi si nostri oblita taceret, Sana esset ρ, quod nunc gannit, re obloquitur , Non soli1manenunit; sed, quae multo acrior est res/Irain est hoc est , urit in loquitur,