장음표시 사용
11쪽
C. Quo tempore librum Florentinum conscriptum esse putandum sit 162 D. Quis lib0lli Florentini auctor suurit, paucis disseritur . 163
1. Sotio. 2. Rheginus 1633. Auctor incertus sive) Paradoxographus Florentinus 163
conclusio 164 Indices 165 I. Index verborum et nominum ab auctore Florentino adhibitorum 167II. lndex verborum eorum, de quibus in commentario otapp0ndicibus disputatum est . 173III. Index geographicus 177 IV. Index rerum mirabilium 181
Index librorum saepius laudatorum 198 Vita 201
13쪽
1. quae mirabilia dicantur quaque ratione ab auctoribus conscribantur.
Seripserunt de hac re: IVester munia, Παραοοζοτρα ορ, in praefatione. Suse mihi, I cap. 17. Antigonos und dio Wunderbucher p. 463-486. Κeller, Rerum naturalium scriptores Graeci minores. I, 1877, in praefatione.
Cum do mirabilium libro aliquo agatur, praemitti op0rtet, quali
litterarum generi mirabilia adnumeranda sint. acutissime C. Selimid h0c genus appellat: siem Parasitenoeti cichs anι Laum dei historisehen unii naturioissensehasilichen Literatur'. et re vera ab iis libris, quibus res gestae, orbis terrarum, rerum natura describuntur, eos separare non licet, qui mirabilia continent. Graecos autem Romanosque constat non 80lum libris illis d0cendi causa accurate et certo ordine conscriptis mirabiles narrationes inseruisse hin, sed etiam sola mirabilia animi delectandi causa c0nscripsisse, ordine ob varietatem neglecto vel adeo permiXto, ut aquarum plantarum bestiarumh0minum mirabilia non discruta cum apud ali0s tum in mirabilibus auscultationibus Aristoteli falso ascriptis et apud parad0X0graphum Vaticanum anonymum legamuS. Quomodo creverit et in turturit hoc litterarum genus e solis mirabilium libellis urui non potest. accedunt enim permultae narrationes tum dispersae tum aliis c0niunctae a pluribus auctoribus antiquis conscriptae et quamquam mirabilium libor Latine scriptus non est servatus, tamen, quomodo eXP0sidonii tomp0ribus res mirabiles traditae sint, cognOScere non
p0ssumus Vitruvii Ovidii Senecasi Plinii Vibii aliorum libris neglectis.
l) quales sunt Senecae nai. quaest. lib. III, Plinii Secundi nat. hist. libri II cap. 224-232, Vitruvii de architectura libri VIII cap. 3, Strab0nis Geogr. pas
14쪽
Habitu autem huius litterarum generis adducimur, ut auctoreSillustres, qui seria scru)serint, has nugas contempSiSSe putemus et Vera aquarum mirabilia neque a Thucydide neque ab ullo oratore Attico tractata legimus λ), Romanorum autem auctores clarissimi et
nobilissimi Cicuro Livius Vergilius Tacitus alii, Graecarum litterarum studiosissimi a mirabilibus describendis non abstinuerunt, apud
Ennium vero quOSque priores novimus auctores nihil reperitur. Unde elucet priscos auctore S Gr nec os a mirabilibus abstinuisse, inferioris autem aetatis auctores, quamvis Seria con Scribere propo Suissent a mirabilibus insor undis non ab Stinui S Se. Mirabilia autum a veteribus non solum talia dicebantur, qualia refert paradoXographus Florentinus sed etiam, quae nonnulli memorabilia esse eXistimant sicut fontes calidi et fluvii terram subeuntes in mirabilium numerum referebantur. qua ratione ductus
Plinius, ut exemplo utar, libri II capitibus 224-232 mirabilia permulta composuit.
Quae praefatus, a quibus auctoribus mirabilia aquarum ex H0meri aetate usque ad Τgelgarum vel Phavorini tempora tradita sint,
secundum temporum Ordinem breviter eXponam . nam qu0modo, quae singuli auctores tradiderunt, inter se cohaereant, unde sumpta sint et quis ea denuo compilaverit, nondum satis perspecta habemus. qua de cauSa ea tantum, quae certa esse videntur, adiecta Sunt, cetera autem obscura adhuc et parum perquisita accuratissime oportet examinare ad cognoscendas rationes eas, quae inter illos auctores intercedant; quae autem rationes inter paradoX0graphum Florentinum ceterOSque rerum mirabilium scriptores intor sedant, hoc libullo explicare conabor. In eo autem, qui Sequitur, rerum mirabilium Scriptorum conspectu non omnes eos, qui mirabilia tradiderunt, auctores p01 multos enumerare proposui sed cum auctores illustres alios tum eos, qui in rebus mirabilibus tradendis maioris fuerunt momenti. eos autem, quorum aetatem nescimus et qui neque in litteris universis neque in
mirabilibus tradundis gravioris momenti fuerunt, omisi δ).
15쪽
reperire difficillimum est, sed etiam iis, quos adieci locis satis demonstrari existimo ea, quae de auctoribuS diSSerui, recta me dixisse. Quae vana es Se vel argumentis carere viderentur, nisi exempla illa adicerentur, qua de causa, quamquam Spatium supereSt minimum, ea omittere nolui, cum non facile in illorum libris inveniantur. 2. Λuctores, qui de mirabilibus aquis scripserunt, e temporum ordine enumerantur. cf. Capelle, BphW 34 1914, 361 sqq.)
Iliade ipsa de Stygia Arcadiae aqua i et de Titare si o
mirabili sumin se in Peneum influente commemoratur, denique de Scamandri fontibus duobus nonnulla traduntur a posterioribus saepe relata et explicata '. eodem modo occasione magis quam certa mi
rabilia describendi ration0 adducti Pindarus 3ὶ, Stesichorus sti, Λ eschylus q), Si, phocles ' , Euripides ') de nonnullis mirabilibus m0
moraverunt, plura autem in libris auctorum Atticorum saecul0 V a. Chr. n. florentium non leguntur, cum a talibus nugis maxime abhorruerint. Maioris autem momenti fuerunt, quae narraverunt r e r u mscriptores Ionici. Sub Hellanici ') quidem nomine duo et Hecataei tria circumferuntur mirabilia aquarum, sed Herodotus
auctorum. X.-V. Sc. R. Chr. n.
16쪽
rerum gestarum libris satis multas narratiunculas mirabiles inseruit, cum delectare non minus quam docere legentes vellet.
Deniquo apud Ctesiam Τ) non pauca invenimus et apud Polycritum δὶ, quem eodem tempore quo illum apud Artaxerxem Mnemonem fuisse constat δ). praecipue Ctesiae ex libris, quae servavit Ph0tius intor mirabilia referenda Sunt. So. IV. A quibus auctoribus in alterum temporis spatium inducimur, quo mirabilibus describendis multo magis stud0bant et rerum gestarum et geographicarum et naturalium Scriptores. quarto hoc R. Chr. n. Saeculo etiam primus, quem novimu8, περὶ υῖάet DV liber,
Inter rerum gestarum scriptores multa mirabilia a Theopompo ε) descripta traduntur, quae e libris eius excerpta et in novo libro coniuncta esse videntur β). quae autem leguntur mirabilia Ephoro ascripta ad aquas non pertinent. deinde cum ex Heracli
dis Ponti ei tum o Lyei Rhegini') libris nonnulla mirabilia servata
1 r. 82. 83. 87.2) quem alii Polyelituita dicunt cum Larissaeo c0nfundentes Menda e u m. Fragmenta est. C. Mulier ad cale. Arr. 1846. Par. : SE ) D. 4 de lacu Siciliae Omnia respuente, es ad PF. 30 p. 104-106, D. 5 de Lipari et Mu ab is. Myami fluvio, ap. Call. -Αntig. 135 et ΡΡ. 16 12 et Plin. n. h. XXXI 17. deinde de plantis mirabilibus in Gange fluvio nascentibus ap. ΡV. 10; fragmentum, quo de Euphrate agitur, Larissa eo ascribitur: h. 1 SBo p. 130.
7ὶ inde sumptum est, quod tradunt de Aorno Sauromatico, cf. PF.
8) e Lyci Si colicis sorvata sunt haec: FHI J h. 8 - Antig. 133 domirabilibus fluminibus Siciliae; fr. 9 - Antig. 139 de mirabilibus fontibus Siciliae se PF. 29 p. 100 103); h. 10 - Plin. n. h. XXXI non XX, ut didit Multor FHI H p. 373) 17 do fonte aliquo Indico; se. 11 - Antig. 154 de lacu apud M y l a s Sieiliau sito; fr. 12 - Antig. 159 - Ρlin. n. h. XXXI 27 de Leontinorum aquis, fortasse Palicis; denique Antig. 160 1 de aquis
insulae Coi, quae num ex libris Lyci sumpta sint, certum non est.
17쪽
sunt, Callimacho intercedente, Heraclidis autem παραδοξολοτ αυ rimaeus vituperavit Τ), quamquam ipse permulta mirabilia narravit sub eius nomine a posterioribus servata ). deinde Eudoxum Cnidi ii in '), qui terris describendis studuit, Callimachus refert aquarum mirabilia memorasse et qui Scylaci salso ascribitur p 0r i p i ii s et ipse sea continet. denique e Nearchi et i ne sieriti q)0peribus nonnulla de aquis c0nscripta Servavit Strabo. praeter hos autem inter rerum AleXandri, qui tum fuerunt, ScriptoreS, non habemus, ad quos aquarum mirabilia referamus. Quos omnes constat narrationes mirabiles alias novas alias ex libris antiquioribus depromptas operibus suis inseruisse, sed ad illius aetatis auctores non multas de aquis mirabilibus narratiunculas referre licet. quas unde hauserint, quaeque sint fabularum origines plerumque erui non poteSt. Sed magnam partem eX eius aetatis auctorum libris sumpta Sunt,
quae posteriores de aquis mirabilibus tradunt et ipsa ea asitate Λristoteles set Τh00phrastus libris de rerum natura conscribendis inseruerunt aquarum mirabilia et Theophrastus de aquarum natura scripsit. Mirabilium quidum auscultationum libur Λristoteli falso ascriptus post hanc aetatem compositus eSty), sed et ipsu Aristoteles rerum naturalium descripti0ni nonnulla inseruit ), alia quae descripsisse traditur, quamquam in libris servatis
fr. 63 de C r a i h i; h. 64 de cicadis circa Alecem fluvium eantantibus; deinde ap. Antig. 152 de A v e r n o, cf. PF. 28 p. 97 109, quae omnia ex Historiis sumpta esse videntur. denique Geffcken 103 - 17l multa his adiecit, sed num iure hoc fecerit, dubium est. 3) ap. Call. -Αntig. 129, de asphalio et aqua dulci e mari erumpente;
138 de Ophiussa: 147 d0 fonto Chalcedo non se; 148 de Athamanum lante cf. ΡF. 11 p. 73 4); 153 de lacu Zacynthio; 161 de aqua Coa; I62 de puteis Pythopolitanis; 163 de fonte quodam Cretico cf. ΡF. 4 p. 63 ; ap. Strab. XI 510 C de Hyrcaniae fluminibus praecipitibus ruentibus ;ap. Plin. n. h. XXXI 13 ,E v d i e u s ) de Cerona et Neleo, cf. p. 59; ap.
8) Hist. an. IlI 12, 519 a de aquis vellerum colores mutantibu S, unde hausit Antig. 178. cf. comment. ad PF. 2. p. 55 sqq. Ditimeyer Autem haec spuria esse putat.
18쪽
non leguntur' , tamen iure ei ascribi videntur 'in et aquam maxime mirabilem omnium, de quibus veteres commemoraverunt Nili inundationem a plerisquo auctoribus tractatam proprio libro descripsit, quem Spurium non esse nuper I. Pariscli demonstravit. I heophrasti autem librum περὶ θῖάet ou ab Athenaeo magnum partem expilatum esse ε) verisimile non videtur. nam cum Rusta 35tum Oder 300, a. 102 demonstraverunt fundamenta quidem e Theophrasto sumpta videri, sed II 17 - 42 0 - 43 b fili. ind0 doprompta esse non facile demonstrari potest, cum de aquis mirabilibus ab Athenaeo hoc loco enumeratis nemo alius Theophrasti nomine addito commemoraverit q). accedit quod praeterea non paucas habemus narrationes de aquis mirabilibus ab aliis sub Theophrasti nomine traditas q) et in iis The0phrasti Opuribus, quae ad hanc aetatem integra
pervenerunt, nonnulla huius generis leguntur. VIII 13, 598b de pigeibus e Ponto per Istrum in Adriati-
meteor. I 13, 350 a 21 5 de Tanai ex Araxe fluente σχιζομcum , cf. Mullen host D p. 226 sqq.)350b 36 351 a I do fluviis sub terra fluentibus. 35l a 7 16 de aquis o Mari Caspio in Pontum Eu-Xinum sub terra defluentibus. 351 a l6-18 do aliquo Liguriae flumine sub terra fluente. II 3, 359 a 19 22 do lacu Asphathite. 359b 8-17 do o αλμη i. cf. PF. 29 p. 100 Ath.)17 de fontib. Exam paeo et Lyncestio es PF. 20 p. 89 g87. 8, 366 a 23 sqq. 28 sqq. de Aede D si aquis calidis. l) ap. Callim.-Antig. 144 et PF. 19 - Aristot. h. 531 Rose. 2) auscultationum quoque mirabilium libro multa contineri videntur revera Aristotelis ex libris depromptu. 3) cf. Comment. p. 125 6 172.4) quod existimant Wimmer, Theophrasti Eresti opera, Paris. 1866 p. 452 3. h. 159 et Christ-Schmid β II 1 p. 46.5ὶ cf. quae infra commemoravi a recentioribus nuper de Athenaei fontibus scripta p. 15 a. 1.6) de C r a s h i et Sybari ap. Plin. n. h. XXXI 13ll4. Asel. n. c. XII 36. Th. Nymphod. Schol. Theocrit. V 15. v. p. 56 57.
de Axio et Haliacmone vellerum colores mutantibus Ap. Plin. XXXI n. h. 14. Sen. n. q. III 25, 4. de Lusiorum fonte ap. Plin. n. h. XXXI 14. de Lipari, Aethiopico fonte ap. Ρlin. n. h. XXXI 17. de Marsyae fonte saxa egerente ap. Plin. n. h. XXXI 19. de insulis Lydiae lacui innatantibus ap. Sen. n. q. III 25,7 cs. p. I 18 g 155. de amnibus tempore aestivo crescentibus in Ponto a P. Sen. n. q. III 26, 1. de n0va vi fontiusi in Coryco monte post terrarum tremorem emergente a p. Sen. n. q. III 11, 2.
19쪽
Τ o r t i 0 t 0 m p 0 r i s s p a t i O IV. Sc. fin. indo ab Alexandri Magni m0rte usque ad Posidonii aetatem nonnulli de fluviis et de mirabilibus libri c0nscripti sunt, quibus cum diusdem aetatis libri alii compilati sint, eos priores enumerari
Pertinoni autem hi imprimis ad historiam et terrarum descrip tionem, sicut Megasthenis de India multa tradentis, Istri ), Phylarchi δ), Mitaseae Patarensis ε), Demetrii Scepsitq), et illustriorum Hieronymi Cardianiq), Erat0sthenis Cyrenasei ' , Polybii '), qui mirabiles narrati0nes alias ex antiquioribus libris depromptas, alias novas additas tradiderunt eodem modo atqu0 1gatharchides Cnidius 'i 0t Λpollonius Rhodius δ'), qui Argonauticis multa ge0graphica sicut fabulam do Istro geminato ) inseruit. Lycophronis quoque car-
de ingenti aquarum copia silvis caesis erumpente eiren Magnesiam)ap. Sen. n. q. III 11, 4. de Creta se fontibus cessantibus ΔΡ. Sen. n. q. III 11, 5. de Styge Ap. Callim. -Αntig. 158. 1) se. 1. 2. 9. 18. 19. 26. 30. FHG JI 402 424) a Strab0no Diodoro Arriano tradita. 2) Attic. l. XII. ap. Sehol. Aristoph. A v. 1694 de Clepsydra fr. 11.
3) h. 4. 16. 50. 67. FHG I 335 351) maximam partem ab Athenaeo servata. 4) e cuius opere ge0graphico huc pertinent, quae servavit Ath. VIII 2, 33l d D. 6. FHG III 150) de Aro an ii fluminis piscibus cantantibus. 5) quem adhibuit Strabo in aquis mirabilibus d0seribendis I 58 C, XIII 602 C. 6) e quo de lacu Asphalti tu in Nabataeorum finibus sito, quae tradit PF. 33, sumpta esse auctor indieat, es p. 108 9 134 sqq. I) quem adhibuit Strabo his locis: I 47-50 C, VIII 389 C, XVI 741 3.764. 779 C. 8) II 16 6. 9 de Pado aestate aueto. VII 4, 2 de Himera fluvio Siciliam dividente. IX 43, 3-6 de Euphratis ineremunto aestivo. XII 4d do Arethusa. XVI 17,5-6 de Alph00. Alia e Polybii libris deperditis d0prompta referunt Athenaeus VIII 4, 332 ab se Pol. XXXIV 10 4 p. 1309 Hultseli, Strabo UI 172 3 C de fontibus Gaditanis. V 214 5. 9, ap. Diod. III 39, 1 - Phot. bibl. eod. 250 de aquis amaris circa Arsi
10) III 221 227 de fontibus mirabilibus apud Colchos profluentibus
IV 131-134 de Lyeo s. Tanai ex Araxe fluvio profluente. cf. Aristot. met. I 13 p. 350 a 24 sqq. cf. p. 5 n. 8. 288 293 do Acheloo sex Istro fluente. 695 60 l. 618-621 de Α orno ad Eridanum sito. 62I-634 de Rhodano et Eridano s. Pado ex 00dem flumine effluentibus.
20쪽
mino de Alexandra conscripto nonnulla aquarum mirabilia continentur hin, o Timaeo aliisque deprompta η . Rerum mirabilium autum librum primus Callimachus', videtur conscripsisse, qui hymnis quoque et aliis libris inseruit mirabilia aquarum. Λntigonus autem cum alios libros tum eius πυνατωτηυ compilans historiam c0mposuit mirabilem seudom sero aetate, qua Philostephanus librum de fluviis et fontibus scripsit. porro floruerunt eadem aetate Myrsilus Methymnasius y , Nymphodorus Syracusanus '), Polemo Iliensis'), Λristo Ceus δ' , qui cum de aliis rebus tum de mirabilibus scripserunt. Posidonii autem maximi illius p0lyhistoris exeunte hac aetate
florentis opsera ad res mirabiles conscribendas maximo momento 1) 574 576 do Inopo e Nilo fluente.
1050 1055 do Alth nono medicamina afferente. 1240 do Lynceo aquae calidae amne, es. Sehol. 1271 1277 do aqua Tito ni a s. Pisonia. 1352 dsi Paetolo aurum ferente. 2) Guntlier, a. 11.
ab Antigono servata sunt, collegit Schneidor, Callimachea II p. 325 350 XXIX sit XXXJ. cf. p. 288-290 h. 100 b 2, h. 182. 290. 384. 494. anon. 183. de Paradoxographo Palatino Callimachum secuto es p. 21 R. 2. Call. hymn. II 107-109 Euphrate, III 171. IV 206-208 de Inopo o Nilo fluente, IV 263 de Inopo aurum ferente, V 49-51 de Inacho aurum
4) unde fluxerunt aquarum mirabilia cap. 1. 3. 4. 78. 85. 117. 121. l23 relata. 5) foetop Qv παραθoζω, συυαγωγη ed. Otto Κeller, Rerum naturalium scriptores Graeci minores, vol. I. 1877 p. 1 sqq. 6) scripsit περὶ παραδ6ζ sv ποetα Q, et περὶ κ=ηυQV, unde servata sunt pauet de laeti Siculo omnia eiciente VerSUS.
D. 17 FHG III 31) ap. Tgeig. Hist. VH 670-675. 23 ap. Τgeig. ad Lyc. 1276 de st. P i t 0 n i o s. Titonio. 20 ap. Ath. VIII 331 d de Aro an ii piscibus cantantibus.7) scripsit foeto ικα παραοοζα, e quibus huc pertinet, quod servavit Antig. 117 de aqua putida ad montem Τ a p h i ii in fluente. 8) scripsit circumnavigationem set περὶ etQv lv Σικελιαι θαυμαζομcvmV, unde habemus narrationem de Aro an ii piscibus sap. Ath. VIII 2, 331 d) et narrationem de Crathido u Theophrasto depromptam sap. Schol. Theocr. V Io).9ὶ scripsit περὶ etQv lv Σικελιαι θαυμαζομcvωv noetae Qv, unde ServaVit Macr. sat. V 19, 26-29, quae copiose disseruit de Palicis. 10) cui debetur narratio de fonte noxio in insula Ceo profluente, Servata R