장음표시 사용
31쪽
19 qui do fluviis scripsit), qui animi delectandi causa scrips0runt et
apud N iiiiiiiiii Τ) poetam aquarum mirabilia paucissima leguntur. II. Tamen Pauli Silentiarii traditum est carmen, cui inscribitur ε ῖς et ἁ ἐυ IIυ Sc ς δερμά l, quo permulta mirabilia descripta
sunt, quorum magna parS eX AriStotelis per80 nati auctore d0prompta esse videtur Sed, quo auctore intercedente aliunde quoquo d0- prompta Α, narrante mirabilia poeta usus Sit, cum nomina omiserit et verbis usus sit valde obscuris, nemo adhuc potuit perspicere q). Praetor Paulum Silentiarium inter illorum temporum Scriptores Gra000s unus uri basius q) aquarum mirabilia multa in unum coacta refert, e Ruso descripta, sed an alii huius aetatis auctores mirabilium aquarum libellos composuerint nescimus. III. Plures autum inter Graecos quam inter Latinos auctores fuerunt, qui flori legia conscribentes mirabilia rettulerunt sicut
scripsit mirabilia et do nonnullis mirabilium scriptoribus commemo- 1) do Castalia: Dion. IV 30. VI 339 345. XIII 133lt 34. 323 327. do Αr0
dice eodem perscripti erant libri Protagorae, de cuius operis geographici li
32쪽
ravit, qui quando floruerint, nescimus. deinde Ioannes I Zei χρ scum hist. VII l44, 642 652 multos enumerat rerum mirabilium scriptores tum historiis et commentario Lycophronis Alexandrae aditicio multa doscripsit mirabilia aquarum. leguntur etiam multa
apud Stephanum ByZaliti iam IV. Denique apud Eustathiimi Homori Strabonis Dionysii
que commentatorem, in Aristoteli S librorum commenta
riisq), Scholiis q), quae vocantur, poetarum carminibus adiectis, etymologicis, aliis i 0 x t c i s 'in leguntur tot mirabilia aquarum,
4i l0cis permultis, quos piget enarrare ex antiquioribus libris neglegenter
Schol. Call. hymn. III 1 Tl. IV 250. 261. Sehol. Nicanii. ther. 45. Schol. Pind. Nem. I. Ol. XII 25. 27. - Patm. in Pyth. II T. Schol. Soph. Aine. 374. Phil. 392. Schol. Theocr. I 68. 117. V 15.7) Photi S, Supias, Etymologicum Maguti uiu, El. Gudinarum passim
33쪽
ut a millesimo fere et ducentesimo anno auctores in dies magis mirabilibus studuisse videantur, et auctores illos, de quibus Supra commemoravi, SeXto et Septimo decimo p. Chr. n. anno in terris ad occidentem versis forentes ab his Graecis ad ea studia reductos esse a verisimili abhorrere non videatur. Cum quo muXimo rerum mirabilium Scriptorum numero quomodo cohaereant libulli auctorum nominibu S O mi S Sis servati, paucis disserendum est:
Sunt hi Floroiitilius Vaticanus Palatinus.
Libur Palatinus cum Florentino et Vaticano artius cohaerere non videtur, sed alio ex sonte, fortasse Callimachi libro aliquo, haustum esse puto Antigono non intercedente in . Librum Vaticanuin Ervinus Roh de ex Isigono excerptum es Secensuit'; sed demonstrabitur infra maxime hanc sententiam a verisimili videri abhorrere 3 . Libor Florentinus diligontius compositus esse videtur, elim aquarum mirabilia, do Nili inundatione sententias, tractatum de seminis q), amicis, alia in genera digesta esse appareat q) etsi aquarum
aquarum mirabilia eXbibent magnam partem postea re Phavorino, qui fertur exeorpta et cum aliis ex Scholiis Lycophronis Alexandrae adiectis depromptis in
2) Aquarum enim mirabilia narrat his locis: PP. 6. 9. t 2 a nemine alio nisi fallor - memorRtn. deinde de vini fonte Naxio, de quo commemorasse C t e s i ii in Phot. bibl. eod. 72, p. 47, Asclepiadem Steph. Byg. s. v. Ναζος, Heraclidem Suid. S. V. Ναζος tradunt, Propertius autem IV 16, 27') auctoris nomine omisso memorat, etiam PΡ. T agit adiecto nomine Aglaosthenis. quomodo haec inter se cohaereant verbis vix disserentibus 90rspicere difficillimum videtur. PP. 15 de amnibus Euboeae colorem mutantibus solus Callimacho auctore alia ac ceteri tradit. cf. p. 59, Tu b. II. PP. 19 e Theopompo tradit quaedam de flumine Ponto, quae neque eum MA. 1l5 neque cum Call. -Antig. 136 plane congruunt, apparet tantum eosqu0que Theopompo usos esse et ΡP. 19 e Callimachi libro depromptum esse a Verisimili abhorrere non videtur, quamquam praeter PP. Theopompi n0men nemo huic narrationi adiecit. PP. 13. 16. 17 eum Antig. 134 5 ita cohaerere videntur, ut non Antigoni sed Callimachi librum adhibitum esse sit censendum, quamquam LRndi, quaesit. 7; Patere censet, haec excerpta verbolenus ex Antigoni collectaneis fluxisse. Haec habeo cur non tantum 15 sed fortasse omnia aquarum mirabilia RPP. enarrata b. 6. T. 9. 12. 13. 15. 16. 17. 19 Callimacho deberi putem. sed cf.
34쪽
mirabilia non certo 0rdine conscripta esse sed ratione quidem certa collectorum ordinem valde perturbatum esse put0 Demonstrabitur infra librum Vaticanum post Florentinum com-p0situm esse videri yi, Palatinus autem ante eos conscriptus esse Videtur, cum diligentius 60 mirabilia descripta sint, neglegentius Vaticano '). Sud qua a e t a i se scripti sunt hi libulli γ Florentinum p 0st Isigonum comΡOSitum esse apparet, cuius nomen ab auctore mirabilibus nonnullis adi sectum sit. et cum Isigonus inter Tiberii et Vespasiani aetatem floruisse videatur j, ante annum p . Chr. n. quinquagesimum libellum Florentinum c0nscriptum esse non est verisimile. Sod cum Pauli Siluntiarii temporibus - si re vera carmen de thermis Pythiis composuit q) - rerum mirabilium studium adeo deminutum esse videatur, ut comptam illam dicendi rationum adhiberi 0porteret, ut animi legentium delectarentur, hos libell0s soluta oratione scriptos simplici ante poetae illius aetatem ConScriptos eSSe
Quibus d0 causis intur Vespasiani et Iustiniani imperatorum tempora compositi esse videntur; sed aliis causis non allatis accuratius aeta8 describi non potest . quae autem e sermone et compo Sitione
lib0lli Florontini colligero licunt ad aetatem accuratius definiendam pertinentia, perscripsi infra p. 148-150. 162 3. Quibus sexplicatis ad eos libullos bi seviter tractandos accedo, quibus viri docti recunii 0rus do libello Florentino disputaverunt. 3. qui auctores recentiores de libello Florentino disputaverint, exponitur. l. Sotionis 'in osse lib0llum Florontinum censuerunt hi: Henricus Stephanus, qui primus has narratiunculas edidit cf. p. 33, II 1 qui utrum in hanc opinionem inciderit an ab ali0, ut hoc putaret, adductus sit, incertum eSt. Quem secuti et qui post sum ediderunt hunc libellum Syl- burgius, 'V est e r in annus, Idolorus Sotionis nomen
adiecerunt argumenta non asserentes solus JVesterna annus pauca deS0tione dissseruit et qui historiam litterarum Graecarum descrip-Iὶ es. p. 49 l. 2ὶ cf. p. 158.
3) nam inferi0ris aetatis auctores neglegentiores fuisse plerosque constat.
35쪽
serunt, sicut Fabricius 'i Sotioni librum ascripserunt of eadem tangens Hic. Nicias' l. 2. Isigoni autem ex incredibilium libro altero fragmenta d0- prompta eSSe re accuratius perspecta censuit primus Valentinus Rose ' , qui quamquam gravia argumenta non attulit, tamen iure existimasse videtur Stephanum ipsum codice Florentino usum Gena vae haec fragmenta S0tionis nomine praefixo in lucem edidisse. sed rectense de Isigono quasi omnium fere mirabilium post eius tempora cum ab aliis tum Varrone intercedente a Plinio et Vitruvio narratorum auctore disseruerit, valde dubitare lic0t 3 . nam robus diligenter perquisitis inueh reeitti iubiger Untersitehuno in fragmonia Florentina omnia ex Isigoni libro deprompta e880 cen Suit, cum quae
Plinius libris II sit XXXI) Seneca nat. quaest. III), Vitruvius duarchit. VIII 3ὶ du aquis mirabilibus tradid0rint partim inter se partim
cum Sotionis personati libello tam arte cohaerere ei viderentur, ut eodem ex fonte haec omnia hausta esse censendum sit. male autem
accidit, qu0d perquisitionis illius paucissima adiecit ut ad demonstranda ea, quae contenderat, minime idonea.
Tamen libelli Florontini partem magnam Isigono deberi a vero abhorrere non videtur, sed commentario mihi explieandum est causas plane diversas ad haec demonstranda afferri et oportere et Ρο8Se, quae autem ipse attulerit Rose, iis demonstrari contraria q). Deinde omni argumento carent, quae de Rhegini Polymnemone disseruit, cuius partem fuisse haec fragmenta putavit; nam comme-m0raveritne Τguiges hist. I 467 468 d0 eadem re, quam tractavit Isigonus apud PF. 2, valde dubitare licet, quae autem alia TZ0iges
Rhegino intoreodonidi Isigoni incredibilium libris debet, iis Dagmenta Florentina a Rhegino composita esse demonstrari nequit, clam Pgelgae et auctoris Florentini de rebus iisdem narrationes non eXstent q). Attamen quae Rosius opinatus esset, vera esse ratuS ErvinuSR0h de 'i Sotionem personatum Plinium Vitruvium Senecam TZelgam Isig0ni compilatores vocavit et , qui Isigoni illa eaecerpta, quae sub Soti is nomine circumferuntur, cum Antigono c0mpuraverit, eum non uni I) Fabricii Bibliotheca Gradea, cur. Hartes. vol. X 1807) p. 733: CLXXXIX.
36쪽
24 cum quidem ut praecipuum tamen Isigoni fontem fuisse Antigonum facile
intellecturum esse' censuit δ). Et quae deinde a compluribus auctoribus de iisdem aquarum memorabilibus nonnullis enarrata attulit, quibus Isigonum communem eorum flantem demonstraretur, illis auctores illos divorsis o sontibus aquarum mirabilia hausisse videtur dem0nstrari g). Sod Oxplicatis iis ot paucis de Nicolao Damasceno aliisque auctoribus, qu0s putaret intercedente Isigono ab auctore libelli Vatidani compilatos esse, expositis, quae in codice Vatican0 12 reppererat rerum mirabilium fragmenta omnia sex Isigoni incredibilibus deprompta esse iudicavit. at errasse eum haec opinantem infra eX-plicabitur ' . Isigoni studio nimis indulsit otiam Paulus Ruseli ), qui Seneca
et Plinio iure ex , Isistoni compilatorum ' numero remoti8, quae Athenaeus libro altero Dipnosophistarum de aquis mirabilibus enarravit, eX Isigono Sumpta eSSe opinan S, permulta ad eum Tettulit, quae aliis dub0ri auctoribus infra explicabitur q). qui quamquam multa verbolenus sontium eruendorum causa excerpta alia iuXta alia composuit, tamen non intelleXit, quibus uteretur argumentis e Rosei Rohduique libris depr0mptis, ea vera esse ViX p0SSe, cum ROSeum Rohd0um tuu illa demonstrare conantes errasse ipse exposuisset nam Senecam Ascl0piodoto Plinium Mucian hac in re errasse videtur Mucianum nimis aestimans ' intercedentibus Posid0nio usos esse censuit Varronem iniuria neglegenS). Novis argumentis non additis Susemili j secutus, quae ROSe,
R0hd0, Rusch disseruerant, Isigonum descripsit quasi a permultis auctoribus adhibitum. 3. Deinde neque Sotio iii neque Isigono soli Florentina de-bori primus iudicavit Maximilianus Thiul' . qui difficiliorem esse,
l) quod a vero maxime abhorrere videtur, cum fragmenta Florentina non plura quam tria Antigono debeantur. cf. p. 150. 159. Contra Carolus Landi errare videtur ex Antigono nihil petivisse Isigonum censens.
4) de Posidonio Lucruti Cari auctore in carmine de rerum natura VI. Diss. Gryphisin. 1882.5) cf. commentarium BRSSim. 6) quod etiam Eugenium Oder 293, 86 censere video. Utrum autem Landi pro Muciano iure an iniuria Fabianum intercessisse putet, infra disserendum
8) quibus auctoribus Vitruvius, quae de mirabilibus aquis refert, debeat: Philol.-hist. Heitrage, Curi Waelismuth gum 60. Goburistag uberreicht, 1897. p. 92-106.
37쪽
quam Rose, Bolide, Rusuli existimaverant, quaestionem explicavit. neque enim omnes, quos illi J Sigoni compilatores vocaverant, eius in eredibilia adhibuisso neque fragmenta Florentina omnia deberi Isigono edocuit. quae autem de singulis narrationibus disputav0rit,
commentario memoranda sunt.)Quibus explicationibus nisus Eugenius O d e r Τ), eum do iis, quase Vitruvius de aquarum natura c0nscripsit, di8Sereret, pauca de anonymo aquarum mirabilium Scriptore Florentino addidit. qui cum Vitruvium permulta aliis auctoribus inter sedentibus Posidonio deboro demonStrasset 340 sqq. , quae PF. 24-26 et Vitr. VIII 3, 2I 23 tradant mirabilia carminibus ornata ad Isigonum referri non l)Osse et Vitruvium ex Isigoni compilatorum numero removendum e8Se demonstravit. quo fit, ut Posidonio Vitruvii praueipuo mitti etiam Plinius sit Athenaeus multa debere videantur ). immo, ne nimis audaces et haec et alia eiusm0di colligamus, acutissime m0net Oder his verbis: Ein Indula onssch se, der in emer locheren Summ mst icie der-j nigen Pseudosotions non der Herkunsi der Dieisten Paradoxu uus den , Urung alter schisthi, entbehrt an sita der alcinyenden Leiceis rast,so iunge nichi fur ullo siccis emasten Stile e undere Eru ungen Spre-
Attamen nimis festinant0r iudicasso Roseum cum Plinium, Vitruvium, unonymum Florentinum Isigoni vocaret compilatores, ne Odor quidem intellexit hon0ri esse Roseo ratus '), quod in integrum restituerit Isigonum; multo enim maioris, quam re vera fuit, momenti Isigonum fuisse Rose putavit, cum non multo plura aquarum mirabilia ab eo descripta esse demonstrari possit, quam ei ascribebantur, antequam Rose illa disputavit ε). Nuper quae Robile ut Oder disseruerunt, breviter repetiit
Sed post Oderum nuper Carolus Landiq) de aquarum mirabilibus copiosius disputavit. quam disputationem imprimendum demum curans hoc opusculum Capellii recensione 'in cognovi. Qua de causa, quae Landi ut Capelle d0 anonymo Florentino et de ceteris a me
6) Atti e memorie della R. Aeeademia di seiunge lettere ed arti in Padova. Anno CCCLXX 1910l11. N. S. vol. XXVII. Pad. 1911 p. 61-87. Quaestiones d0X0graphicae et paradoxographicae ad Lucretium et Ovidium praecipue spec
38쪽
tractatis Scripserunt, annotationibus tantum addo, e quibus me cum iis consentire aut dissentire appareat. Sed cum Vitruvius, Seneca, Plinius, Athenaeus, alii de compluribus rebus ab auctore Florentino anonymo narratis commemoraverint, etiam quibus illi auctoribus usi sint, ad sontes libolli Florentini cognoscendos oportet inquirere. tamen de libello Florentino solo licet disserere aliorum auctorum testimonia tantum adhibenti, ut ex eo, quo Isigonus Saepe nominatim assertur, libro colligatur, utrum alii auct0res, quae de aquis mirabilibus narraverint, est Isigono an aliis mirabilium scriptoribus debeant. hoc enim modo, quae Capelle perficienda prop0suit, adiutum iri persuasum habeo. 4. qua de causa quoque modo delatio de his rebus disputandum sit, explicatur. H0c autem libello inquirendum est, quibus rerum mirabilium libris adhibitis ut auctor incertus Florentinus et alii, qui de iisdem
rebus commemoraverunt, libros con Scrip Serint. Qui qu0modo auctoribus usi sint, acutissime nuper disseruit Eduardus Stemptinger δ). unde facile cognoscitur rerum mirabilium scriptores modo accuratissime, quibuscumque auctoribus usi Sint, enarra88e, modo plane tacui8Se; quo factum e8t, ut, qui auctores
in libris servatis conscribundis sint adhibiti, difficillimum sit per-
Spicere, quamquam cum alii tum auctor Florentinus narrationibus multis auctorum nomina adiecerunt, sed n0n ab ipsis tantum adhibitorum saepe tacita, sed etiam quorum in fontibus legerant. Rem saepe tractatam cum retractandam propOS utSSem, nOVR Rrgumenta afferre Studui, ut, quantum p OSSim, perficiam, quae 90StU-
nie iote ter g rueu, oline d sie, in thre Bestundieite zerlegi, ii re summense ung avschaulich gemachi unii, soreeit es tuniich ist, aueh aufihre Quellen surtielsesuhrt wir i. Qua de causa, quaecumque apud alios auctores legantur de rebus a Florentino auct0re narratis partim a Stephan0, Sylburgi0, Vesturmanno, Landio editoribus addita partim ab iis n0gl0cta mihi orant colligenda, ut verbis collatis, quomodo haec inter se cohaereant, perspici p088it. ad quae perficienda cum textu accuratiore quam a Landio edit0 opu8 esset, primum, quot codice8 manuscripti l) p. 369. 2) Plagiat p. 177 185. 3) V 468l9.4) seil. mirabilium auscultationum liber.
39쪽
270xstent, inquirebam deinde soliis ph0tographice dupletis usus toxium
c0nstituere bonum et accuratum conatus Sum. cui praeter lectiones varias quoscumque inveni locos eadem continentes adieci. Commentario autem praeter testimonia de mirabilibus commemoratorum similibus ex aliis deprompta nuctoribus adiecta, iis, quae apud alios auctores leguntur de mirabilibus ab auctor0 Florentino descriptis, uSuS adipisci conabor certiora, quam oder 346 erui p0sse censuit. quamquam enim Oder, quomodo mirabilia a paucis narrata alius alii tradiderit, perspici 110n posse recte iudicavit, tamen, cum nonnulla mirabilia quomodo alter sex altero deprompserit perspici possit, quomodo complura alia tradita sint, indu colligere lic0t.
Quibus narratiuncula e narratiuncula perquisitis, quae certe concludi p0SSe cenSeo, appendicibus comp0sui, ut, qu0m0do mirabilia ad auctorem Florentinum pervenerint, melius perSpiciatur e0que loco discernendum est, quantum Isigono debeatur ), utrum, qui Sotioni vel Rh0gino haec ascripserint, a vero plane aberraverint an non, quo tempore fragmenta Florentina conscripta sint.
Et quamquam, quae de Nilo 'i, laminis, aliis in codice Florentino subiuncta sunt aquarum mirabilibus, iis eodem modo perquisitis nonnulla de aquarum mirabilibus erui posse veri simile videtur, tamen oportet aliud post aliud tractar0: in excerptis singulis ad sentes referendis, cum quod, an omnium idem sit auctor, dubium e8t, tum qu0d hae alterius generis res magnam partem ab aliis ac mirabilium aquarum scriptoribus describi s0lebant, capita oportet singillatim tractare, quamquam, quase hic rerum mirabilium Scriptor una c0nscripsit, haud scio an iam stipud alios priores coniuncta legerit ij. Quibus de causis id tantum proposui, ut, quomodo mirabilia aquarum a Platonis Aristotelisque aetate ad imperatorum Romanorum tempora tradita sint, accuratius perspicienda reddantur.
40쪽
I. De codicibus manu scripti S. Qui c0dices manu scripti exstent, per multOS annOS nemo en Rrravit et ne recentioribus quidem temporibus omnes noti erant. nam Stephanus et Sylburgius, quibus codicibus seu libris impressis usi essent, non indicaverunt, I d e t e r i autem , Physicorum et Modicorum volumen tertium, quo haec continerentur, numquam editum est, quem Stephani tantum Sylburgiique editionibus usum esse ex earum paginarum numeris textui adiectis c0lligere lic0t. V e s t e r m a n n ii s autem falso quidem de codice quodam Parisino a Stuphano adhibito commemoravit p. XLIX). quem codicem nusquam inveni ab alio memoratum, qua de causa cum Boseo p. 9)consentio putante codicem illum fictum esse a 'Vestermanno Stephani Π0mine ,typographi Parisini decepto nisi illius editionsima Westermanno Omnino non in Spectam e8Se credi8. Sed non ignoravit W0stermannus in codice, quem vocavit, ΗΟl-
stenti p. XLIIὶ ,simul legi et ita anonymi de causis incrementi Nili at*ue Sotionis f80. personati de mirabilibus amuarum , e quo tractatum de mulieribus ab H istento descriptum primus edidit He0ron Bibliotheli der alten Literatur und Kunst, fasc. 6, Gotting. 1789 in . quem c0dicem R080 p. 1) Florentinum esse exposuit. de
Sotione autem commemorans codicem hunc neglexit 'Vestermannus. Primus ergo accuratius de codicibus manu scriptis Rose, copiose
commemorans de codice Laurentiano LVI, 1 p. 1 sqq.) et pauca de Veneto, Escorialensi, Holstenti apographo addens, disseruit. denique L a n d i p. 351) do codicis Escorialensis recenti exemplo in Bibliotheca Lugdun0-Batava u8Servato monuit. Nuper ipse c0dicum manu Scriptorum Graecorum catalogOS quotquot in bibliotheca universitatis Eberhardinae-Carolinae et in bi- 1) Η0istenti apographo USUS.