장음표시 사용
41쪽
bliotheca publica Stutigartiensi exstant, indice Garilthauseniano usus
per duos sere menses perluStravi. Sed unicum tantum novum rep-pori mirabilia Sotionis personati continentem codicem Urbinatem. sod cum aliarum bibliothecarum catalogi impressi non 0Xstent, aliarum mihi n0n praesto fuerint, qui omnium bibliothecarum scrinia
perquisierit, eum et ipSum alios reperturum esse codices manu scriptos mirabilia ea continentes a vero abhorrere non Videtur. Adhuc autem codices manu scriptos novimus hos:
A. 1. codex Florentinus bibli0thocae Laurentianno Mediceae FGraecus LVI, 1. Cuius codicis historiam addita descriptione copiose explicavit R0se I sqq.). quem cum alii descripserunt tum quem novimus primus Angelus Bandini in catalogo codicum Gra000rum bibliothecae
usus ita fere eum codicem describam: Codex Florentinus LVI, 1 bombycinus forma quadrata, quae vocatur, Scriptus est litteris minusculis saeculo XIII vel XIV p. Chr. n. Codex valde attritus vid0tur e tribus voluminibus colligatis constare Schoell). primum ab initio truncatum foliis 11 sqq. aquarum mirabilia, libellum de Nilo, tractatum de mulieribus, alia c0ntinui a Landio omnia edita p. 532 sqq. tertia parte continentur
Polyaeni strategemata. Sed unde codex Florentiam pervenerit et quis eum Scripserit, ignotum est.
B. e , dices duo scripti a 3lichaelo Apostolio s. Apostole ). v 2. Codox Venelus Bibliothecae Marciana0 414 graec. membra naeeu8, Scriptu8 Suec. XV, forma quadrata, continet indo a Di. 2usque ad 132 Polyaeni strat0g0mata, indu a fol. 133 0adem mirabilia quae codex Florentinus, Sotionis autum porsonati libellum: Di. 133 - 135 reetu c0nsuisse videtur Roso p. S) Michaelem Ap 08t0lium usum esse c0dice Flor0ntino, sed falso dixit, hoc minime dubium esse ,es le/det heinen Zweife ), cum alium codicem interea perditum non intercessisse dem0nstrari non possit. Sed quod Apostolius n0tam pro -ας in V 133 14 eodem m0do adhibet, quo F 11 1 scripta
42쪽
0st, qua praeterea nisi in fine lineae V 135'17 non usus est, a verisimili abhorrere non videtur Bosii suntentia, qui codicem Florentinum ab Apostolio in Italiam translatum esse putat. Descripsit autem codicum Venetum Iacobus Morellius in Biblio- theca manuscripta Graeca et Latina I Bassani 1802 p. 283 285 eod. CCCCXIV), qui Apost0lii subscriptionem sit Stophani varias lectionsis indicat. neglegentissime autem VOgel-Gard thausen codice eo contineri dicunt στρατηI il 3. Codox Urbinus Bibli0 thecae Vaticanae Graec. 107. charta - cous soliorum 274, magnitudine 294: 207 mm, Scriptus saec. XV d0ntinet inde a fol. 1 Polyaeni strategemata, inde a sol. 134 mirabilia : foliis 134' - 136y Sotionis personati libellum. De quo codice commemoratur vetere bibliothecae Frederiei II dueis Urbinatis indice a Frederico Veterano composito, qui legitur in: Giornatu storico degli archivi Toscant, vol. VII Firenge 1863 p. 130 sqq.; nr0. 665: Polyaeni strategemata, et miranda quaedam de fontibus stagnis et fluminibus - Arthemidori de somniorum
Artomidori libr0s a Michaelo Apostolio e codice Veneto bibliotheca0 Marcianae 267l268, quem ipse scripserat, esse descriptos Her-dhur m0n0t Artemidori Daldiani otii critic0n libri V ex rec. Rud. Herchuri. I ps. 1864 p. IXi; copiose autem codicem descripsit C0simus Storna j0lo Bibliothocae apostolicae Vaticanae codices manuscripti recensiti iubente Le0ne XIII P. M. - c0dices Urbinates Graeci Bibliothecae Vaticanae descripti rec. Cos. Stornariolo. Romae 1895, p. 163 sqq. , qui veterem indicem memorato copiosiorem ut vide- tur praemisit, Melberum s Polyaeni strat0g0maton libri VIII ox roc. E. W00lfflin 1883) codicem Vaticanum e Veneto descriptum
esse ratum erra SSe, Apo Stolium autem eX alio codice communi, ut
ita dicam, et Venetum et Urbinatem codicem descripsisse putat. sed uius sententiae argumenta non attulit ex re vera Urbinas o Veneto descriptus esse potest: nam cum in Urbinate iota subscriptum eodem modo neglectum et capitis 19 verbum to omissum et nota
pro ας in Veneto tantum adhibita sit, quo loco etiam in Florentinoldgitur v. supra), nihil impedit, ne e Veneto Urbinatem descriptum
esse Melbero concedamus, qui argumenta e Polyaeno, neScio quo pacto, omiSit asserenda. Deinde cur Storna olus a W0Sterni anno de hoc codice quasi mala nota per Scripto commemoratum esse diXerit, non intellego, cum neque apud 'Vesterna annum neque alibi hanc reppererim sententiam
43쪽
et Apostolii nota bona sit. erravit autem Storiati j olus etiam dicens haec mirabilia aquarum Sotionis esse fragmenta se Ph0tii bibliothoea eod. l89 in depr0mpta, quamquam si agmenta non leguntur apud Photium. unde apparet Storna olum R0sii a ne dota neglexissu ut Vog0l-Garditiuus0n a StornaMolo decepti esse videntur reserentes continerih0e codice fragmenta e Photii bibliothoea depromptu. Celseris rebus cum a Michaselo Apost0lio perscripti sint, codicus
C. 4. Codex E- orialensi Graecus T I l2 chartaceus saeculo EXVI scriptus forma, ut dicit Milter, grandi, quae vocatur sol. Sed tabulis a Braulio Lop02 photographice depictis demonstrari videtur formam a quadrata codicum FU V non esse diversam. Continetur aute n hoc quoque codice primus Polyaenus, deinde inde a fol. 144' mirabilia. quem descripsit Ed. Miller, Cataloguedes manuferiis greus de in Biblioth 0que de l'Escurial Paris 1848. 4', p. 109 li 0. cod. 129, unde nonnulla de eo rettulerunt Rose p. 8 et
E codico Veneto d0scriptum esse hunc codicem e verborum περὶ λιμυQυ loco cognoscitur in fine versus 145y 3 sicut in cod. Ven. 134 17 additorum; sed 0x eo quoque licet id colligere, quod in fol. 146 2l scriptum est Kt: ιυλάκκου pro K μόυου λάκκου omissis littoris c b, quae in V 135 l2 lineola subscripta notatae 0 mittendae videntur. in codice autem Urbinate Apostolius syllabam μι ea lin00la notavit dubitans - ut videtur cui Syllabae imponenda sit accentus nota iam in c0dice Florentino omissa. Urbinat0m autem et Escorialensem codices e Veneto descript0seSSe eo quoque videtur demonstrari, quod cap. 15 in VUΕ μεταχρημα legitur, in F παραχρημα; capitis 19 verbum eto in codice F perscriptum in codd. VIJΕ omissum est; eodem capite in c0 dico F legitur ου, in
V ου an GV incert. , UE OV. D. Exstant praeterea manuscripta duo aetatis recen
vatum esse dicitur. unde deprompta Heeron nonnulla odidit Bibli0theli der alten Literatur und Kurast, herausgegeben vola T. C. Tych-8en u. A. H. L. Heeren. 6. Stuck. Gotting. 1789, p. 3 sqq.). qui autem nuper de Holstunii manuscriptis et bibli0theca Barborina egerunt, de mirabilibus non commemoraverunt: Central blati fui
44쪽
81 sqq.: codices bibliotheca se Barberinae Grasici: I 58 P0lyasinistrategemata sc. XVI) 59 Aeliani tactica e codice Mediceo. anonymi de re militari, seiusdem γ) de orationibus militaribus ex codice Medi 00, mulierum b0llica fortitudine illustrium exempla, haec omnia manu Holstenti 128 ff. sc. XVII). Hoeren hoc codico vid0tur u8uS esse, sed c0ntineanturne eo aquarum mirabilia, incertum
est. I 107 G00graphi Graeci minores. 196 - II 17. G00graphorum opuscula conscripta ab Holstento. 260 - II 84 Polyaeni strategomata se. XV XVIJ. Holstentum autem una cum geographis Graecis mirabilia aquarum' editurum fuisse ex ipsius epistula elucet ad Meua
sium scripta pridie id. Ian. 1624 δ) quam edidit Ioannes M0llorus, Cimbria littorata III 34 l).L 6. Manuscriptum quod ' aleliena rii dicitur Bibliothoea 6
Publica si Lugdun sensis scit. in cod. Lat. 875. chartaceus Saeduli XVIII duo docim latiorum forma quadrata. Codicum totum Graece scriptum doscripsit Iacobus G 00l in Catal0go librorum manuscriptorum, qui indu ab anno 174l Bibliothecae Lugdun0-Batavae accesserunt descr. Ia obus Guel. LB. 1852.4 q. p. 51. cod. 1 SI XVIII 84. 4').
Unde apparet c0 dicem tum colligatum fuisse cum manuScripto tractatum quendam de dialectis continente, quum secundum codicis subscriptionem Geel monuit sumptum esse e codice quodam ESCO-rialensi, quem ita descripsit, ut codic0m Graecum T IV 1 p. 471Millerὶ significari cognoscatur, quo mirabilia aquarum contineri falso putavit Geel. qui pessima nota perscriptum esse codicem illum Escorialensem tradidit, quod perlecto manu scripto Lugdunensi quivis putabit. Sed quamquam re vera pluribus erravit quam Apostolius, qui seripsit codicem Escorialensem T I 12 0legantissime, tamen, qui scripsit codicem Lugdunensem, accentuum et Spirituum notaS grammaticorum praeceptis persaepe neglectis adhibuit et litteras colligataS, nota8, C0mpendia perlegens saepissime erravit. et quas imitatus est litteras more antiquiore perscriptas, ex iis licet colligere, quod cum codicis Escorialensis litteris partim conssentiunt partim dissentiunt, errata illa permulta 11011 Valchen aerii - Si re vera scripsit codicem Lugdunensem - sed alius esse, qui e codice ESCO-rialonsi mirabilia illa descripsit minime eruditus, cuius manuScriptum
interea deperditum esse non aegre ferimus. Valchen steriusne autem codicem Lugdunensem scripserit, iudicare non POSSum.
45쪽
33 Continet is foliis 1 5 libullum Sotionis personati, Ditis 5 V sqq.
cetera opuscula, quae Landius imprimenda curavit. in apparatum eriticum ex li0c manuscripto nihil recepi, cum adhuc exstet codex Eseorialensis et coniecturae nullae, errata permulta in codice Lugdunensi legantur. Cohaerere igitur videntur c0 dices manu scripti inter se hoc
II. D0 libris impreSSi S. l. 155 T. Ἐκ et ou Ἀρistotέλους καὶ Θεοφράστου. Aristotelis et a Theophrasti scripta quaedam . . . ex officina H. Stephani, Parisiensis typographi. MDLVII. Henricum Stephanum codice Florentino usum huius libri paginis 138 - 143 imprimendum curasse S0tionis personati libellum ex eo licet conicere, quod textus cum illo magis quam cum ceteris cOdicibus consentit. sed num ipso mirabilia ea ex codico Florentino descripserit et Genavae impresserit, quae dicit Rose p. 1 2 , n0uest certum, nam non habemus, unde certa argumenta Sumantur,
quamquam a vero illa abhorrere non videntur cs. Annales de l'imprimerio des Estienno par A. A. Renouard II. 1838. 81 sqq. . annOtati0nibus paucis p. 168 conscriptis gravioris m0menti nihil continetur sed textus emendationes Satis multae. 2. i587. Aristotules ed. Sylburgitis, vol. III p. 3. Ἀμροτο- setiλους ὀρά ορα συIIράμμαzα. Francos. 'Vechel. Sylburgius Stephani editione usus paginis 123 128 Sotionis personati opusculum edidisse videtur ut annotationibus collegit pl0rosque locos, quibus de iisdem rebus commemoratum est p. 316 317).3. 18 39. IIαραῖοζίτράφοι. Scriptores rerum mirabilium Graeci Wed. Ant. 'Vester mann. Brunsviga0-Londini. p. 183 - 191. Inter annos p. Chr. n. millesimum quingentesimum octogesimum Septimum et millesimum octingentesimum undequadragesimum OPH- Scula Florentina denuo edita esse non videntur. WeSterninnnUSne Stephani editi0nem inspexerit, dubito. aliorum autem loci, quos nΡ-
46쪽
paratu critico adiecit, plerique o Sylburgii editionu deprompti videntur. quae autem 'Vesterniannus de codicibus manu scriptis disseruit, de iis supra commemoravi p. 28. 1 4. 1841. Physici si medici Graeci minores congessit I. L. I d 0-
Ideleri editio p. 184 189ὶ omni apparatu caret, in marginibus autem numeri paginarum Stephani Sylburgiique editionum ascripti
tit, solas adhibuisse videtur. 1 5. 1895. Studi italiani di stologia classica vol. III. Fireng0- Roma. p. 531-548: opuscula de fontibus mirabilibus, de Nilo ete. ex cod. Laur. 56, 1 descripta. Landi codicibus manu scriptis et libris impressis p. 531 enumeratis primus omnia mirabilia in unum coacta Secundum codicem Florentinum edidit; solo eo usus in margine numeros soliorum codicis Florontini et paginarum editi0nis Wostermannianae addidit. L0cos eos, quibus alii auctores de rebus his opusculis tractatis commemoraverunt, plures quidem quam 'Vestermannus sed, ut ita dicam, inaequales addidit, locos modo accurate modo neglegenter indicans et auctores complures modo adhibens modo tacens. Qua de causa haec quoque augenda et retractanda mihi erant.b 1886. Theodorus Bergii nonnullas Observationes criticas ad capitula 37 et 39 pertinentes conscripsit, impressas in libro, qui inscriptus est: Κletne philologische Schristen, herausgegeben von Rud. Poppmuller II 1886 p. 308l309. quae in commentario his capitibus
adiecto tractabuntur. Denuo haec mirabilia editurus textum purum, quoad fieri possit, constituere, varias lectiones gravioreS addere, aliorum auctorumlOCOS, 'IUOS BOVi, OmneS accurate enumerat08 adicere mihi proposui Τ). In capitibus disiungendis dissentiunt et codicum scriptores et qui libollum Sotionis personati ediderunt. nam quae nuctor narrat
t0reS ut propria capita perscripserunt, We8termannuS autem et Landius eum secutus cum capitibus 37 et 41 iunxerunt, Idelerus autem, cum Cimini lacus fabulam a Sabatini separasset, 44 capita confecit. Sed quamquam codicum Scriptores 45 capita Scripserunt, neque librarios illos neque editores Sequendum Videtur. Nam quae de lacu Benaco, Vadim0nis, Cutiliensi narrantur ver-
l) omisi eorum, quos enumeravi supra p. 17 inter Latine scribentes III.
47쪽
bis i tu ot δὲ iuncta esse apparet et similiter narrati0nes de lacubus Sabatino et Cimino iunctae sunt. incertum autem est, num eodem modo 13l14 ot 15 16 iuncta auctor compOSuerit. Sed cum haec non omnia certa Sunt tum recentiores numeris Wostermannianis capita illa laudare solent, qua de causa capita iis instruXi. De W0stermanni cap. 44 cf. p. 162 3. I) v. p. 44 5.
48쪽
F i cod. Florentinus bibl. Laurentianae gr. LVI, 1. sc. XIII XIV.
V m cod. Venetus bibl. Marcianae gr. 414. Sc. XV. U . cod. Urbinas bibl. Vaticanae gr. 107. Ac. XV. E m cod. Escorialensis gr. Τ I 12. Ac. XVI. I. in cod. Lugdunensis bibl. Publicae lat. 875. se. XVIII. B O cod. Holstenti bibl. Barberinae nr0.2 se. XVII.
editiones a. Stephani 1557 eum Aristotelis scriptis quibusdam). s. Sylburgii 1587 eum multis seriptis Aristotelicis).W. Westermanni 1839 cum ceteris rerum mirabilium scriptoribus). i. Ideleri 1841 eum physicorum et medicorum Graecorum libellis). l. Landii 1895 somnia opuscula Florentina). observationes b. Bergilius 1886 observationes criticari.
49쪽
Phol. eod. 189: hκ et ou Σωetimυος) et 0υ οποραοηυ περὶ ποzα mu καὶ κρηυῖυ καὶ λιμ-VQυ ΠαραοοζολογουμfumV. - interpunctiones et accentuum notae fere Omnes secundum codicem Florentinum ponuntur. - αὐzοῖς codd. edd. , αὐzας l. In apparatu primo Omissa sunt, quae leguntur apud auctores enumeratos p. 17 III. Litteris erassioribus signifieantur, qui loci cum PF artissime cohaerent.