장음표시 사용
21쪽
fuisse videntur. aquarum quidem mirabilia sub eius nomine n0n multa circii seruntur hin, sed cum Strabonem 'in et Plinium intore0dente Varrone) permulta P0Sidoniana servaS80 Sciamus δ), eorum
quad Strabo I 58 -60 C, VI 270 275 C, Plinius nat. laist. II 224
232, XXXI, 1 sqq. , Seneca nat. quaest. III de aquaram natura mirabilia inserentes disseruerunt, magnam partem e POSidonio sumpta esse, a verisimili abhorrere non videtur, quamquam quis Plinio, Senecae, Strab0ni Posidoniana obtulerit, adhuc incertum videtur ε). Quae si quis accurato diligenterque perquisierit eum puto perspecturum esse multas quid om narrationes mirabiles a Posidonio sex prioribus libris c0llectas et postserioribus auctoribus traditas esse, sed cum permulta mirabilia a posterioribus tradita sint Posidonio non intercedente e prioribus deprompta, mirabilium copiam non eam ab illo collectam esse, ut alii rerum mirabilium libri possent videri 110glegendi. Velut nonnulla, quae Plinius tradit, ad Posidonium referre non licet, immo et eadem aetate, qua floruit Posidonius et temporibus posterioribus diversis libris mirabilia in dies aucta conscripta sunt modo verbolenus ex antiquiorum libris deprompta modo sermone et rebus permutatis.
Sed qui novorum mirabilium auctores copiam narrationUm nu- So. I a. et Igeant, ex his temporibus in dies pauciores reperiuntur, contra qui 'colligant vel collecta tradant, permulti temporis spatio eo fuerunt, quod intor Posidonii Rhodii 0t Traiani imperat0ris interiectum est.
Quo temporis spatio multorum Operum magnorum nuctoreSclarissimi fuerunt alii polyhistores, alii rerum gestarum ScriptoreS, alii r0rum naturalium et geographicarum. Inter polyhistores Alexander quidem mirabilibus tradendis non videtur studuisse, sed Posidonius, de quo modo com-
cf. praeterea indicem editionis Krameri III p. 655 s. V. Hoza d. 3, cf. Plinii n. h. I indices auctorum. B u s c h p. 48, quamquam non omniiueius argumenta probanda esse puto.
4ὶ cf. Frang Sehit hie in , Studien gu Posid0nius Rhodius, Progr. Freisingl886. eiusd., Unterfuehungen uber des Posidonius Selirin πε ὶ ὐκεα 60 II Progr. Freising 190 l. G. D. Oh ling, Quaestiones Posidianae ex Strabone conlectae, Diss. Gotting. 1908.
22쪽
memoravimus et M. Terentius Varro δὶ, quem permulta e Posidonii libris depr0mpsisse constat, a Plinio et Vitruvio saepissime adhibitus '). de Plinio, qu0d exeunto hac aetatu floruit, infra dicendum 't. Inter rerum gestarum autem scriptorum operibus ad mirabilia tradenda momento non parvo fuerunt cum I imagenis Hist0riae Philippica se maximam part0m a Pompeio I r0go in Latinum translata0, tum Diodori q) Bibliotheca, qua mirabilia n0nnulla sicut Nili inundatio q), lacus Palicorum ), lacus Asphaltites 'i, fons Ru bur in Authiopia profluens') diligentissime descripta sunt, Dionysii Halicarnassensis δ') antiquitates Romanae, quibus, ut eXemplo utar, accurata insula0 lacui Cutiliensi innatantis descrip tio 'δὶ inserta est, Τ. Livii ' in ab urbe condita libri mirabilia cum rerum gestarum descriptionibus conexa e Graecis auctoribus depromptis continentes, Nicolai Damasceni hist0riae, e quibus nonnulla a Paradox0grapho Vaticano anonymo servata esse videntur λε). Accedunt his Strabonis V in Geographica mirabilium narrationibus
l) mirabilia aquarum leguntur apud Varronem: de ling. lat. V 25. Tl. 156. de re rust. I 7, 6. III I, 4. ef. Gentili, de Varronis in libris de re rustica auctoribus . Stud. ital. XI 116. 159 sqq.).ap. Plin. n. h. III 109. VIII 101. XXXI 11. 15. 21 et multo saepius Varronis
nomine non addito, cum in indice auctorum eum enumerasset. es. Plin. I. ns. alios auctores cs. p. 1l a. 6.
3ὶ v. p. 11 n. 3.4) aquarum mirabilia e Trogo affert Justinus haec: XII 14, 6-9 de S tygo XXXVI 3 6 7 do mari mortuo, XLII 3 9 de T i g r i sub terras mergente XLIV 1, 7 de Hispaniae amnibus aurum Velientibus.
10) qui V 37, 4 00mmemoravit do Aniene praecipite ruente.
11) I 15 sqq. 12) XXII 1, 10. 13 10. XXIV 6. XXX 24, 9. XXXIV 44, 6. 45, T. XXXVI 15 12.
XLI 16, 3. epit. 61.13) D. 80 in Ath. VIII 6 FHG III 416, 153 de aquis post terrae motum circa Apameam erumpentibus sex libro CIV . cf. Bolide p. 32 sqq. 14) cf. autem p. 162. 15) narrantur mirabilia aquarum his locis: I 46- 52, 57 60 C es. Sehulilein Unters. 52 sqq. V. p. 9 a. 4, II 97-99. III 144-148. 153. 159. 174μ. IV IS9 Sp. 190. 193. 205-208. V 212 215. 217. 220. 222. 225. 227 8. 234. 238 240. 243-248. 251. VI 260. 263. 266. 270II. 275 Ph. V. 13, 38. 62 3). 281. 28έ. 286. VII 312. 316 7. 324. VIII 343. 346 p. 356. 370ll. 379. 389. IX 397. 400. 406-409. 411. 425 428. 441. X 447. 449. 458I459. 473. 488. XI 499. 501. 510. 512-513. 518. 523. 527. 529. 531. XII 536. 538 9. 556. 562 3. 568. 577-580. 586. XIII 587. 595. 597. 602 3. 606. 614 616. 625l6. 626 30. XIV 64l. 645. 656. 667.
23쪽
magnam partem e Posidonio sumptis reserta, filexandri Myndii opora ab Aeliano compilata, Iubae Mauretaniae regis, unde Plinius nonnulla servavit, Senecae ') naturalium quaestionum libri,
inter quos ad aquas mirabiles pertinent libri III et IVa, quo Nili
inundationem tractavit. Post 00s omnes Plinius Secundus conscripsit historiarum natu
ralium libros XXXVII, quibus cum aliis tum fine libri II, quo de rebus physicis egit, et libro XXXI, quo de medicinis sex aquatilibus
egit, magnum aquarum mirabilium numerum collegit'). quae magnam partem auctoribus, qui paulo ante fuerant, sicut Iubae, Varroni, P0mpeio Trogo, Aluxandro Myndio dubita maximo studio aposterioribus auctoribus compilata Sunt q), qui, quae de aquarum
mirabilibus non o Plinii naturalibus historiis duprompta tradunt, partim Varroni 'in partim Dionysii 'in pertegusi debere videntur,
cf. Hermanii Fis cher, Uebor einige Gegenstande dor physili. Geographiebei Strabo I. II. Progr. Wernigerode 18 9. 1893. 4'. Alberi Ser bin, Bomerkungon Strabos liber den Vulcanismus. Diss. Erlang. 1893. l) fr. 29 apud Plin. n. h. V 51 2. e libim, cui inscriptum erat Λιjυκα; deinde e libro de Arabia D. 39 ap. Plin. n. h. VI 98. h. 46 ap. Plin. n. h. XXXII10. h. 48 ap. Plin. n. h. XXXI 18.2) libr0 III permulta exempla enumeravit, quae non oportet enumerare. quas sententias auctorum antiquiorum de Nilo rettulit, in linguam Graecam transtulit Ioannes Laurentius Lydus, de mens. IV 68 107). cf. H. Dieis, Seneca und Lucan, Abh. d. Κ. Preuli. Akademio der Wissensetiasten gia Berlin1885 5. et 9. NOV.
44. J14. 139. 156. 162. 200.4) cf. Mi inger, praecipue 1 14 sqq. 53 cf. Solinus, ed. Momnisen , praef. p. 15 sqq. Teusset, GeSch. d. rom.
6ὶ Ap. Sol. 7, 12. 27. 28. ap. Macrob., sal. I I, 28-30. ap. M. Cap. IX 928. . Schol. Dan. in Verg. Aen. IX 584.7) qui affert mirabilia aquarum his loeis: 298-301. 409-413. 830 832.
24쪽
Alios libros geographic0s aquarum mirabilia continentes hoc tempore conscripserunt Artemid0rus in), quum Strabo saepissime adhibuit ut Pomponius Mela *j, qui primus inter auctores RomanOSorbi describsendo studens saepe ex iisdem sontibus ac Plinius hau-SisSe videtur, quamquam non raro easdem res varia ratione descrip-Serunt δ). quibus adumerandus est περῖπλους qui Scymni esse salso credebatur. Apionem quoque nonnulla aquarum mirabilia descripsisse tradunt et rerum gestarum Scriptorem Metrodorum Scepsium ' in, quibus addo Iosephi opera, qui cum alia mirabilia tum diligontissimo mare mortuum descripsit. praeter hos inter huius aetatis auctores Graecos Dioscurides 'i medicus nonnulla aquarum mirabilia libris d0 materia medica conscriptis inseruit. E Romanorum auctorum numero praeter Ciceronem 'in Vergilium δ' in, Horatium Martialem raro mirabilia tangentos, Plinium
987 991. 1073 1078. cf. Alfred Gothe, de fontibus Dion. Perleg. Diss. Gotting. 1875. De Prisciani et Avieni paraphrasibus v. infra p. 16, 5. 17, 14.1) ap. Strab. III 172 3. IV 183. XVI 269. 779 C. es Rudolf Da obrii g, de Artemidoro Strabonis auctore. Diss. Lps. 1905. l. X ap. Ath. VIII 8, 333 f. 334 a. 2) leguntur aquarum mirabilia his locis: I 39. 49-53. 55. 23 75. 29. 99.
c. Ap. IZί-I74. quibus egit de Mari Mortuo ea notavi.
de nat. deor. II 130 de Euphrato Indo Nilo agros inundando fertiles reddentibus. A dm i r a n d a ap. Plin. n. h. XXXI 12 Rea in is tantum fuludibus
uristulas iumentorum indurari.
.10) Aen. III 629 sqq. de Arethusa - Schol. Lucan. III 177. VI 201 2. 239 242 de Averno - Non. Marc. p. 14 M. VII 517 sulphurea Nar albu8 aqua. IX 581 de P a i i e i s - Maer. sat. V 19, 15. Comm. Stat. Theb. XII 156. X 142 do Pactolo - Isidor. orig. MII 22, 21. . . Eclog. X 4 5 de Arethusa - Catal. 11 52 aurea flumina Tagi. Il) carm. I 7, 3 praecos Anio, 22, 7m fabulosus ... Hydaspes, III 4, 21-28 de B a i i s; epist. I 15, 2-9 de aquis Baianis et Clusianis; epod. 15, 19. 20
25쪽
Secundum minorem pauca diligenter describentem, Lucanum in multa mem0rantem imprimis laudandi sunt Lucretius Carus, Vitruvius Pollio, uxidius Naso, qui in aquarum mirabilibus tradendis fere eodem momento fuerunt quo Plinii nat. hist. libri II 6t XXXI et mirabilium auscultationum liber Arist0teli falso adscriptus,
quem exeunte hac aetate compositum esse non solum auct0rum adhibitorum, inter quos fuit P0sidonius aetate sed etiam rebus enarratis q) 0t sermone indicari videtur q). Cuius auctor quibus e fontibus hauserit quaque ratione ductus librum c0mposuerit, multis certantibus adhuc incertum est. quamquam enim de multis commemoravit, de quibus Antigonus qu0que scripsit, tamen et Verbis et descriptione plerumque valde discrepant ab Antigono auscultationes mirabiles '). quem librum alii mirabilium auctores aetatis inferioris adhibuisse videntur ') ordine
omnino carentem, quamquam nonnulla capita inter Se cohaerere artius constat Romani autem auctores alios auctores Graecos secuti rerum ordinem accuratiorem Servaverunt, aquarum mirabilia sola in unum
coegerunt Lucretius Vitruviusque, Ovidius alia addidit. Lucreti itin
33 aquarum mirabilia leguntur his locis: MA. 29-36. 41. 43. 45. 46. 48. 53.54. 56. 57. 59. - 70. 73. 74. - 81. - 89. 92. 95. 97. 102. 105. 112. 113 4 Ph. U. XIII 120). 115. 117. 121. 125. 135. 138. - 149. 150. - 152. - 158. 159. 160. 166 172.4 c. 87. 9 l. cf. Christ-Sehmid' I 737.5) e. 51. 78. 110, cf. Christ-Sehmid' I 737 5. c. 105, cf. Capelle recensens Landii quaestiones II, BphW 34, 1914, 365.6 nam Atticistarum praecepta eum modo secutum esse modo negleXisSedocuerunt me cum studiorum sodalis Reiniger tum illustrissimus praeceptor N. Selimi l. 7ὶ vid. Gessehen, Ph. U. XIII p. 83 sqq. priores enumerantem. 8, cf. exempli causa commentarii capita 35. 29. 129.9) St. B. Ἐλεκet . O MA. 81 IIαλικη fin. O MA. 57. Σι et α fili. O MA. 115, cs. quae disputavit Carolus Praeeliter, Byg. Zstar. 13, 1904, 1 - 12 de mirabilibus auscultati0nibus a Paulo Silentiario adhibitis. sed cf. p. 152.
26쪽
libro sexto Posidoniana adhibuisse sed cuit Paulus Ruschinin, Vitruvius quibus auctoribus intui cedentibus usus sit Theophrasto aliisque Graecis 'in qui disseruerint, unarrat Eugenius Odor 'in vidit εὶ auctor quis sit, praeter Paulum Ru Sch certa non asserentem nuper c0piose disseruit Carolus Landiq). Quantum autem debeant hi Isigotio Τ) rerum mirabilium scriptori Graddo ead0m aetate florenti, hoc libello eruere proposui, quantum aquarum tantum mirabilia perScrutatus possum ). quibus autem annis incredibilium libros composuerit, sub finem libelli exponam ').
bilium conscribendorum aetatem dicam, auctores paucissimi multa mirabilia in unum coegerunt. Athenaeus quidem ille polyhistor
1) De Posidonio Lucreti Cari auctore in carmine de rerum natura VI. Diss. GryphisWald. 1882. memorat autem Lucretius VI 705 730 de Nilo. 735 741. 811 832 do Averno, 740 1 de aquis Cumanis s. Baianis, 841 871 de fonte in Ammonio profluente, 872-884 de fonte quodam Dodonaeo. cf. Capelle de Landii
2) Vitruvius ,in igna diligentia industriaque quaerendos esse et eligendos fontes ad humanae vitae salubritatem VIII 3 fin.) ratus, cum dissereret do domibus prope ab aquis salubribus aedificandis, quales sint venae aquarum VIII 3)copiose eXponit aquis in genera digestis. quibus enumeratis dicit: VIII 3, 27: ,em
his autem rebus sunt nonnulla, quae ego per me perspexi, cetera in libris Graecis scripta inveni, quorum scriptorum hi sunt auctores: Theophrastus Tirm a eu s Posidonius Hegesias Herodotus Aristides Metrodorus, qui magna vigilantia et infinito studio locorum proprietates, aquarum virtutes, ob inclinatione caelique regionum qualitates ita esse distributas seriptis dedicaverunt. quorum secutu8 ingressus in hoc libro perscripsi, quae satis esse pu-
tuni de aquae varietatibu8 . . .
3) p. 337 sqq. , impr. a. 152. Teiisset' II 154. Praeeliter, Byg. Zschr. 13, 1904 l sqq. Landi quaesti. 66 sqq. Capelle 364, 11 sqq. 4) Ovidius collegit mirabilia aquarum metam. XV 270-286, 308-334. Porro de aliis commemoravit his locis: amores III 6 1 d0 Aniensi, 29 30 do Arethusa; ex Ponto II 10, 25 28 de Palicis: sast. IV 363 366 de Gallo st. VI 227 230 de Tiberi fl.; metam. II 246 256. V 405l6. 63900. VIII 162 166. IX 451. XI 87l8. cf. Lamye, les metamorphoses d vide 207 sqq. 252 3.5) p. 24 5. a. 20. cf. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, eri l. v. Korn-Εhwald y 1898, 347 sqq. 6) Quaesti0nes d0X0graphica se et paradoxographicae ad Lucretium et Ovidium praecipue spectantes II. Aiti e Memorie della H. Accademia di solongo lettere ed arti in Padova vol. XXVII 61-87 19ll). ree. IV. Capelle: BphW 31
10) II 41 a-16 c magnam partem e Theophrasto deprompta v. P. 6. Pauca
aliis locis memorat his: III 3, 3J be, VI 23, 233 d, VII 88, 311 VIII 2 11, 331 d
27쪽
altero dipn0sosphistarum libro satis magnum mirabilium numerum enarravit, quae unde deprompserit, nondum plane apparet ij. et inter medicinae scriptores Rusus tantum plura c0llegit magnam partem ab Ori basio servata, sed Galenus') non do multis vid0
μου αγατρα ης nihil superest ad mirabilia aquarum pertinens. Pausanias autem perlegesi permulta modo huc modo illud inseruit partim nova sit inaudita ab alio auctore nullo descripta partim a multis aliis tradita, int0r quae referenda videntur, quae de aquarum coloribus variis tradiditq).
Deinde pauca leguntur apud Plutaretium'), Lucianum '), 10-lium 1 risi id in ' , Philostratum δ' , Λelianum in et ne rerum ge- Starum quidem scriptores I actius et 1rrianus y 'in a mirabilibus d 0-
Scribendis abhorruerunt, qua de causa non mireris Curtium Rufum in l) es. p. 157 8 sit 'Volt mann , Herm. 35 l 900), 356. 358 sqq.
2) ap. Orib. coli. med. V 3, quae unde hausta sint, satis dubium. cf. W0ll- mann V. J. 1.).3) sicut de simpl. XI 2, 9. 10. nam quae sub Galeni nomine circumferuntur fragmenta de bonitate aquarum' o nonnullis medicorum operibus collecta, spuria sunt latine versa ab Augustino Gadal dino, medico, v. Biogr. gen. 19, 126; aquarum autem mirabilia continent ex Oribasio scit. Ruf0ὶ deprompta: Gal. 0p. lat.': Galeno ascripti libri spurii, Venet. ap. Junias
28쪽
Auctores Latino scribentes MX Saec. III D.
Alexandri res gestas describentem mirabilia una enarraSSe. Tamen huius aetatis auctores mirabilibus describendis multo minoro studio se dedisse quam priorum usitatum et Silii Italici narratiunculis brevissimis ut Cassii Di 0nis paucissimis demonstratur. His pauca sunt addenda de posterioribus auctoribus ot Latinis ut Graecis.
Inter auctores Latine scribentes aetatis inserioris artius inter Se cohaerere viduntur hi: I. Memorabilium Scriptore S.
Ε docuit Theodorus M0mmsen Solinum Priscianum q), qui Dionysii perlegesim Latine vertit, Λmmianum Marcellinum q) r serum gestarum Scriptorem, Martianum capellam ' in, Isidorum 'in originum auctorem, Dicullum ') partim e fontibus communibus partim alio ex
alius scriptis haurientibus artissime inter se cohaerere. quibus addondus est Anonymus Lei densis mirabilia quoque aquarum tradentes eos plerumque idem narrasse commentario demonstrabitur. 1) I 155. 157 sqq. 234 236. 451-453. III 666-672. IV 82. 343. VII 139.140. VIII 49. 399 sqq. 451. 527. 535. XI 432. XII 120 129. 2l8. 529. XIV 53 51.117 118. 218 220. 232 237. 514 515. XV 499 501. XVI 560.2) XLI 45, 2 3. XLVIII 50, l. 51, 1-5. LXVI 17, 1. 26, 1. cf. PhU. XIII 80.3) C. Iulii Solini collectanea rerum mem0rabilium it. rec. Th. MOmmSen. Berol. 1895. praefat. p. V sqq. Index p. 238 sqq. 4) aquarum mirabilia apud eum leguntur his locis i , 51. 56. 2, 3. 6. 25. 32. 40. 53. 54. 4, 4. 6. 7. 5, 2 -4. 16. 17. 20-22. 24. 25. T. 2-4. 12. 27 28. 11, 15. 13, 1. I 4, 1. 2. 15, 1. 22, I 0. 23, 6. 24, 14. 27, 45μ6. 29, 1-έ. 30, 1. 11.22. 32, 1 - 16. 22 sqq. 33, 1-4. 35, 1-4. 37, 2-6. 38, 4 5. 40, 8. 10. 15. 42, 2. 47, 1. 52, 6. 4 l. 5) mirabilia aquarum cantat his versibus: 202-205. 340 345. 406 410. 422 441. 445 452. 466 469. 489-491. 499 504. - 79l-793. - 905-9 15. 974 977.6) qui mirabilia aquarum insoruit his locis: XV 4, 2. 6. 11. 16. XVII 2, 13. XVIII 6, 16. XXII 8, 28. 12, 8. 15, 17. XXIII 6, 15. 19. 25. 45 46. 72. XXVII 6, 12. XXVIII 4, 19. XXIX 4, 3.7) VI compluribus locis. VII 628. 640. IX 928 mirabilia perscripsit.
8) originibus continentur aquarum mirabilia cum l. XII 2, 7. 6, 41. XIV 3, 43. 5, 13. 6, 34. 40. XVI 2, 1. 3. 7, 16. 1l, 1. tum l. XIII 13. 19, 3-5. 8. 2l, T. 8. 40. 15. 20-23. 26. 33. ex quibus multa compilavit Hrabanus Maurus, qui libros do universo conscribens XXII origines paululum depravavit modo brevi
ora enarrans modo alia addens. continentur autem mirabilia aquarum praecipue
29쪽
II. Rerum geographicarum breviaria. Honorii '), 0rosii opuscula, expositio totius mundi, Λ ut litei' personati c0smographia et artius inter Se cohaerent et parte aliqua cum memorabilium scriptoribus, mirabilia autem aquarum pauciora tradunt. III. Qua de causa qui posteriores his rebus Se dederunt, mirabilibus denuo magis studentes sequuntur Plinium Solinum Isidorum alios: Ioannes noceatius ' in, fili dreas uaciusq), Gabriel Fallopi iis 'i, Bernardus Caesius '). IV. Ovidii metamorphoseon narrationes fabulosae 'i ab inferioris aetatis auctore anonymo collectae Sunt, quin0n solum Ovidii libris, sed etiam commentario aliquo usus esse videtur, quem Vibium Sequestrem ' 'in quoque puto adhibuisse, quem in mirabilibus tradendis eodem ac narrationum tabul08arum Scriptorem auctore usum e8Se commentario demonstrabo.
V. Inter Poetas Statius in 'in de paucis commemoravit aquarum mirabilibus, Rutilius Namatianus J in diligentissime nonnulla descripsit, quas narrationes unde hauserit maximo sest dubium, claudius Claudianus δ') carmine proprio cantavit Aponum, Avienus' in pauca attigit.
3) 3. 4. 34. mirabilia continent. 4i narrantur aquarum mirabilia his l0 eis: I T. 8. 10. 1l. 24. 37. 45l46. II 1 l3. 17.5) de montibus, sylvis, fontibus, lacubus, fluminibus, stagnis, seu paludibus, de nominibus maris liber ad cale. G0n0alog. 1511 ot 1532 fol. 6) do thermis libri VII, Venet. 15 1 fol. I) tractatus de thermalibus aquis: opera, p. 215-302. Francosurdi 1584.8) Minoralogia. Lugduni 1636.9) Laetantio falso ascripta e 15 5 10. 15-23 secundum editionem Munckeri: Mythographi latini. Amstelo d. 168 l). 10) p. 145 l6li T. 19 20. 22. 146, 11 13. 21. 28I29. 147, 5 6. Il8. 29 30. 31. 148, 2. 19. 149, 1-3. 16. 28 29. 150, 18 20. 21 22. 23. l51, 1. 10lll. 16. 152, 1 3. IIIl8. 20. 29. 31. 153, 2 3. 6. 12 13. 14. 15 16. 154, 15. Riese, Geogr. Lat. min.).
30쪽
VI. Inter auctores doctos, qui libris antiquis perlustratis quasi flori legia composuerunt vel commentari OS conscripserunt, ad mirabilium historiam pertinent Cassiodorus 'j, qui variis nonnulla, sicut Aponum, descripsit, Macrobius in, qui Saturnalibus Palicos copi0se tractavit, Servius aliique commentariorum scriptores, quorum reliquiae tantum Supersunt, Scholin appellata, quibus do mirabilibus interdum commemoratur 33.
His adnumerandi sunt Natalis 'in de Comitibus ot Λlexandor'
ab Alexandro, qui sexto decimo p. Chr. n. saeculo eodem modo pauca de mirabilibus disseruerunt auctoribus usi ignotis. VII. Ex patrum ecclesiae') numero permagno inter mirabilium scriptores, ut ita dicam, reserundi sunt Λugustinus et I 0rtullianus') et qui vocatur Hegesippus δ' . Qui post Solinum de mirabilibus scripsserunt praeter Isidorum
et auctores recentissimos tam pauca mirabilia reserunt, ut neque Scriptores neque legentes his valde studuisse verisimile sit. Apud Graecos quoque studium rerum mirabilium valde dominutum es Se eX eo cognOScitur, quod non solum apud Procopium
Nid iam Chouintum Nicetum Eligeniamini δ' in rerum scriptoreSs0d etiam apud Λchillem I alium δε) et Pilitarchum p 0rsonatum δ')
5) Natalis Comitis Mythologia libri X 1653, p. 64l. 908 sqq. 6) Alexandri ab Alexandro Dies geniales, 1673 II p. 423 424.
482, A. l. nam pauca haec paradoxa eine lange Neme' appellans eX Isigono sumpta esse putat, quamquam ei deberi haec non p0Ssunt. v. p. 152. 15) nam pauci0ra aquarum quam lapidum et plantarum in fluminibus nascentium mirabilia deseribuntur.