장음표시 사용
741쪽
INTERPRETATIOggg Pampinus, qui stagellum evadit;
ii i eapreoli. FIG. ia. Vineam iugatam exhibet, eandemque canterialam , n canterio dictam. Cantoriam CC transversa est pertica aut arundo ad pedamenta firmata, quo non tantum in vitibus utuntur agricolae, verum
etiam in aliis stirpibus pedandis alligandisque, ut de cePla praecepit Colum. I. II , c. 3, 58: Deinde quum fecerint eaulam,
humilioribus quasi canteriolis interpositis rigorem simorum con-S 1 MO; nam nisi arundines transὐersas in modum iugatae M -neae crebras dimosueris, thalli Gyarum ventis prosternentur:
AA A etc. etc. Uites tres; B B etc. Pedamenta, quae si angulata sint, i. e. si fiant ex taleis cuneo scissis, dicuntur ridicae; si vero teretia . pali. De huiusmodi pedamentis ita Varro I. I , e. 8: Pedamentum items e quatιιOr generum , unum robustum quod optimum solet afferri in vineam e quercu vel iunmero, et Mocatur ridica: alterum Palus e Pertica, melior e dura, quod diuturnior. Planius Colum. l. 4, c. 26, i: Sequitur adminiculandae iugan equae Mineae cura, cui stabiliendae melior est ridica palo, neque ea quaelibet: nam praec*ua cuneis fissa olea, quci cus et suber, ac ἐsiqua sunt similia robora. Et cap. 33, έοῦ Etenim taleae Proρius stirpem recisao quadrifidas plerumque ac deinde secundae taleae eiusdem arboris bifidas ridicas subministrant, quod genus Asailis adminiculi manet diutius quam terra palus. aa a iugum; bbb sagi Ila s. palmae aut palmites eademque materia. ccc etc. mmιs, h. e. ligatura s. vimen, quo Vitis ad peda-mcnta aut arbusta iungitur, et alligatur, de quo Colum. I. 5 ,
c. 6, 2S: Vitisque novella tribus toris ad arborem religetur, uno, qui est in crure arboris a terra quatuor pedibus distans: altero, qui summa parte Ditem castite tertio, qui mediam Milem complectitur. Item lib. de Arb. e. 16, 4. Diutiusque vitis ye-
renuat, quae irmis toris, et idoneis locis religata est: itaque omniaus annis conoenit subsequi Putationem, ita, iat tori reno
a a d etc. puli, quibus materiae in compluvium demissae alligantur. Comρluseium autem dicuntur palmae ab altiori iugo ad humiliores palos plures descendentes. Colum. l. . , asi, 3 et directaeque Palmae ρer iugo in mPluvia decurrant, et Meltitim acie cacuminibus in terram despiciant.
742쪽
i3. Dissert a si g. ia quoniam non simplieis compluvii, sed gemini hine et hinc deeurrentibus palmitibus vineam exhibet: b b b etc. palmites ab una parte demissi a uiue pulis Gaa et e. numi; c c c etc. alii palmites ab altera et opposita parte ad palos a d E etc. iv. compluvium directi. FIG. i. Iugatae et compluviatae vineae genus exponit, quod frigidis ac neliniosis locis aptum hilhetur, quo non in corii Plu-viuin a currunt materiae, sed sursum a iugo ad palos seruntur. Hoc genere, aere et sole facilius admissis, uvarum maturitati atque integritati consuli turra a canteritim de quo ad alterum canterium b b surgunt pal.
mites ad d etc. ccc pali sive perticae quibus alitus ea n lirium firmatur.
FIG. a. malleolum sui, oculos ponit. Quid vero sit malleolus, ipsius Columellae verbis reseram: Malleolus, inquit 1. 3, c. 6, 3,nOMellus est palmes, innatua prioris anni flagello, cognomιnatusque a similitudine rei, qtioci in ea parte, qua deciditur ex Metere sarmento, prominens utrinque mitileoli speciem Praebet. Quem locum ita exeerpsit Isidor. l. i7, c. S: Malleolus est ri Oellus palmes innatus prioris anni sagello, cognominatusque ob similitudinem rei, quod in ea parte, qua deciditur ex Meteri armento, prominena virumque clego utrinque mallei speciem praebeat.
A pars novi samenti ; b b veteris ic pars sarmenti summa a malleolo in a abscissa , quam vocant sagittam. De qua Colum. l. 3, c. io, ar, haec lite is mandavit: Nam si sagulam, id est, superiorem Partem malleoli, Mitu'--aedam censebant, qutun es aes eadem pars surculi frugiferi. ILE. 17, ar Oeterum omnem sagittam reρudiarerunt. Sagittam rustici Mocaint noMissimam partem sureuit, sise quia longius recessit a matre, et quasi emicuit, atque Prosiluit: siMe quia cac mine altenuata, 'raedicti teli vectem gerit. Quem imitatus Isidor. l. t 7, α 5 haec non alisimilia de sagitta memoriae mandavi te Sagittam rustici Mocant notassimam partem surculi: siae qui longius recessit a matri et quasi prosiluit, seu quia acuminis can ea minis ut Columellaῖ tenuitate teli Neciem praefert. e e ee gemmae, internodia autem , quae inter geminas spatia. FIG. a. Malleolus ostenditur sine vetere sarmento re isus,
ut ab Iulio Attico, et Cornelio Celso traditum est, quem ita. Α au
743쪽
debet eligi, duri in se nihil habens , et Meteris sarmenti, quis Pucrescente fame corrumstitur. De eodem loquitur Coludi I. 3, c. 27, 3.
FIG. 3. Vitem exhibet siue admiaiculis quo facilius ipsius
partes indicari possint. α a vitis truucus ;bebe sarmentum de duro citatum cyamρinarium vocant, idem quo spadonem si circa superiorem vitis partem naseatur quod duorsum curvatur in c, terraque ita obruitur, ut in e bomicet, id vocatur mergus, quem Colum. l. 4, c. I 5, I ad hune modum commemorat: mergi genus eat, ubi stipra terram tua mmum adminiculum ouis cur alur, atque ex alto scrobe submersa
Perducitur ad Dacantem palum. Pallad. autem ita l. 3, tit. i6: mergum dicimus, quoties Melut arcus ευρω terram relinquitur , alia parte Mitis infossa. i custos idemque reseae Praesidianitis aut subsidiarius Pollex s. De quo Colum. l. έ, c. ai, 3: In Pollicem tondeatur ceolis quidam custodem, alii resecem, nonnulli Praesidiarium ane lant, i. e. sarmentum gemmarum duarum , vel trium, ex quo quum processere fructiferae matemiae, quidquid est supra uetusti Brachii amρutatur, et ita ex noMello palmite Mitis pialia lascit. ILPalla d. l. 3, liti lar ita ut conseroemus ε Per in inferrore Aaris
g g g g Vilis brachia eademque duramina vel duramenta, ut
exstat ap. Colum. l. 4, cap. al, i: Quaternisque brachiis , qu eduramenta quidem Docant, dioidatur in totidem Partes. h focaneus palmes qui ut idem Colum. l. 4, c. a , pra cepit , solet in bifurco medius Prore ere, et idcirco eum Pras dicto Docabulo rustici ameἰtant, quod inter duo brachia , qaeuae diuidit uitis, enatus Melut fauces obsidet, atque utriusquerimenti alimenta Praer*it. De eodem Pallad. l. 3, tit. ia: Focaneus etiam , qui inter duo brachia medius nascitur, debet abradi.
i i i cite. fagella. IIuiusmodi porro vitis si per singula duramenta ades iniculis
firmetur, ac palmites in gyos orbiculososque flectantur, vineas, quam veteres characatam dixerunt, praestabit speciem. Hauo
ita descripsit Colum. I. 5, c. 4, i . Mox vineae quae desaeisiarundinibus circummunitae per statumina calamorum mat sestigatis in orbiculos D rosque sectiantur, eas nonnulli characatas Docant. Et Pallad L S, lit. ii et aliud genus est, in quo cannis
744쪽
pluribus circa dimositis, ipsa ι uis per cannas sarmentis ligatis in orbiculses sectitur Se sequinio. FIG. 4. Quirin qii aluor praecipua vinearum gen ra sint, ambustitiae , iugatae, humi proiectae , ac deinde quartae , quae a terra subrecta sine pedamentis more arborum ipsa consistit, haec nunc ostenditur quam Colum. l. 5, c. 4, i modo Comin moravit: Vinearum pro incialium plura genera esse comρcri. Sed ex iis , quas ipse cogno i maxime probantur , Meltit arbuscis lae bre i crure 4ine adminiculo Per Se stantes. Pallad. quoque . S, tit ii: Vineae in Pro inciis mullis generibus sunt: scia Ptimum genus est, ubi νitis seclut arbuscula stat Deoi crω efundata a a truncus sive caudex:
b furunculus, i. e. gemma Derticae similis, quae a vineatore relinquitur ad revoeand ian vitem, si longius processerit, ex qua materia citatur. Colum. l. 4 , a , Pampinarius
Primes, aut Perrucae similis furunciuus relinquatur. I t. a 7. Seiasi resecis facultas non erit, circummiciendtis est Iurunciuus, qui quamvis cingiastissime Praecisus in modum Merrucae Proximo Mere materiam exigat. Brachia c c Cex quibus ortae palmas ad duu ad tres quatuorve gemmas
reciduntur, ne si longiores relinquantur ad terram vitem trahaut. FIG. o5555 strat te ac per terram protectae vineae syeciem repraesentat, cuius ea est ratio, ut altera vitis alteri per bra-chia ac per materias innitatur, quo minus humum contingat, ne uva computrescat. Hoc vineae genus describitur a Colum. l. 5, c. 4, Vltima condistis est stratarum vilium, quae ab matustirpe confestim Melut proiectae per hiam iam Porriguntur. Et Pallad. id repetit l. 3, ir: ultimae , ait, yositionis vilis eat, quae Perterram Proiecta discumbit. FIG. 6. tribus vinearum generibus expositis nunc quartum quod est arbusti e Mineae indicatur. Dividitur hoc bifariam tu arbustum Italiciam et arbustum Gallicum. arbustum Dalicum paullo altius attollitur quam viri u quo culturam tradidit Col. I. 5; Italici quidem c. 6, ut patet ex ultimo membro: haec Italico arbusto satis ρraece imus. Gallici vero e. 7: Est, inquit, et alterum genus arbusti Gallici , quod Docatur riampotinum. Id desiderat arborem hi miluin nec frondosam. Figura itaque si
Italiet arbusti cum suis vitibus formam ostendit, at fig. 7 a 7 o Galliei. a a igitur fig. si viles arbori iunetae ac maritolao; Dipiti od by Cooste
745쪽
hb arboris caudex ἔd d ἁ d rami, in quos diducitur arbor, qui tabulata dicu
tur: hoc enim nomine verba sunt Colum. l. 5, c. 6, Ir usum Pant agricolae ramos truncosque Prominentes. De eadem re Virgilius quoque Georg. I, 358 sqq. sic cecinit:
Tum laeves calamos, et rasae hastilia virgae, Fraxineusque utare sudes, furcasque hicornes, Vitibus eniti quarum , et contemnere Mento Assuescant, summasque εequi tabulata per ulmos.c cc c o meis duramenta: e e tori, qui bini tantum in singulis arboribus adhibentur, nam tertius quem veteres apponebant, ut quum primum vites tenellae mari tantur, necessarius habetur, ita in adultis plerumque supervacaneus, nisi vitis vitiose detorta ut fg. 7o, in qua tribus toris a a a vitis alligatur eum exigat: ideoque eo Priscam aetatem non semper usam ipse testatur Colum. V. 6 .as: Torum, inci ait, imum imponi tum oportet, quum Mires Aci adimit: interdum enim necessarius habetur, quum aut arbor siseramis truncata est, aut Ditis pra aleris in luxuriam magatur. sed vide notam ibi. FIG. 7 a 7 7o. arbustum Callicum, quod ru otinum vocant, id est, humilioris positionis arbustivam vineam demonstrat; a a vites ;b b arborum trunci; cec e tabulata ἔ a a a tori;
e fig. 7 α ostendit sarmentum quod de tabulato praecipitatur, alligaturque in duro per torum e ; nam ex vetere sarmento Ismateriae oriuntur. Huiusmodi materiae praec ues palmites ut docet Colum. l. 5. c. 6, 33 dicuntur, qui de hornotinia Mimia ui tu duro alligansur; gggg traduces de quibus Colum. l. 5, c. 7, 3: Vin i traduces Omnibus annis inter se ex arboribus proximis comeriamtur. Item 4: si tradux re dueem non contingit media uirga inter eas deligetur.
Figura I. arbustum Italicum adumbrat, quod Coluinella a sabre exprimit, quodque ici meis sundia excolendum euravi, quule putator exornat, digestis per tabulata vitium brachiis, et palluitibus in fructum demissis. -
746쪽
Auere figura latum sarmentum refert, quod libro IV, aέ, 7 viti demendum tanquam inutilo Columella praecepit. Id quid sit,
quoniam vulgo ignoratur, noscere oportet et qua ratione in latitudinem extensum sie voeetur. Latum igitur sarmentum ex hinis plerumque, sed proximis oculis, quum geminus coles sit, per medullam coalescit, ideo uota teres, verum compressum et late expansum gignitur, quousque Reparetur. Nonnunquam ex unica gemma, sed animalculi vulnere laesa protruditur. Hoc tamen, etsi optimum locum teneat, in materiam non submittitur,
quo iam sterile et pampioarium habetur, sed delicitur putando. Tertia draconem ostendit, de quo fit mentio apud Plinium libro XVII, ubi palmes emeritus vocatur, plurimis annis induratus. Porro draco euius nomen iam Italis defecit, quamvis
usus in agris retineatur , productissimum est sarmentum de extrema palmata excultum, gemmis, capreolis ac nepotibus circum- ei Sis, cacumine tenus, qua parte, quatuor vel quinque gemmis relictis, in totidem capita praelongatur, ex quibus in annum insequentem flagella emittit, quae proximi vacuique arbusti statumina exornanti .
Saepenumero, ut etiam memorat Plinius, non per arbori tabulata digeritur, draco, sed ad imum truncum in demortuae vitis loeum demittitur, effossaque terra in mergum obruitur, stagellis binas gemmas extollentibus. Hae via ex demersis oculiacitissime elicitur radix. Sin autem vetus materia, id est, e draconis corpore, humo tegitur, quoniam de duro non Deile ei tantur radices, corticem deradere et minutissimis icti hos cultri Cuspide circumcidere arboratores soletit. Sic recisae fibrillae
extra materiam elongantur, atque in radicem erescunt. Draconem in mergum curvatum, et a vite, remota arbore,
productum quarto et quinto loco tibi tabella ostendet. Cuius lumen cultus uon perinde sit et seri debet, ac per Plinium,
ut in vulgatis est, docetur. Primo enim anno totius draconis alimento propaginem nutriendam relinquunt, altero prope solum draco ad iuedullam secatur; tertio demum totus draco, tam a mergo quam a vite, unde productus fuerat, deciditur abiiciturque. At Plinium docentem siciunt: Hunc Praecisum quam maxima amylitudines tribus Partibus longitudinis deraso cortice, quatenus obruatur, cunde rasilem vocant dmrimere mico, reliqua Parte ad arborem erecta, oe simum in rite. Nam si pu mes annotinus et brevis in scrobem depressus matri per duos annos alendus committitur, cur draco tam Crassus, oblongus et vetus, Pluriiuis Praeterea sarmeutis onustus, statim a btirpe distri
747쪽
gitur et separatur Z Non scriptum est lioe loco a Plinio , traducem bimum praccidi, quum oneratis melitis sit donare tempus Et quid materiae amplitudine gravius laborat, quam draco p Εxpedit itaque Don Praecisum positum esse a Plinio, sed vel praeci uum q. m. amylitudine, vel Praecelsum vel 'raecipitem, vel quid item quod proposita ratio poscit. Fig. I. arhustum italicum exprimitin a n a Arbustum.
sis f Brachia. g g g g flagella in fructum demima.
Fig. II. latum sarmen in in ostendit.
Fig III. Arbustum Italieum, quale Fig. I refert.
Fig. IV. V ilem arhustivam. remoto arbusto, imitatur. Fig. V. arbustii in remota vite repraesentat. tibi, Draeo, qui ad viduatum arbustum. e c promittitur et in mergum curvatur. c Flagella draconis, quae in forobem hinc et hinc ad n rhustum in propngin Wm humaritur. d d d sum mn pars stagellurum, quae extra terram attolluntur cum geminis. Προ iis iue Pontodora; qui tamen in priore Itali et arbustrimagine descrit,enda a disciplina otii mellae uberrasse videtur, hin que novam eiusdem l oriem ipse errore suo animadverso subiecisse. Meminit enim in tuterpretatione statuminum. et inin inicone oppositorum, 'lune nulla sunt in Italico Coluimellae ar-hosto. dieque cliam tali ulata rite expressit imagine, quae vera exhibet tabula tertia. De sarmenti lati interpretatione non possum viro docto non assentiri, etsi icone ad eam rem non erat opus. praesertim tittia minuta et obscura. Supei est draco, in cuius interpretatione mihi Pontedera a sententia Plinii ite eum laberrasse, eiusque locum correctione sua corrupisse Potius quam ii lustrasse videtur. Locum igitur integrum nune videamus libro XVII, c. 23, secl. I 3: in arbusto e Praedictis sola oti tradicum ratio item Pro aginum . et haec gemina: qualorum in ipso tabulato marimre Probata, quoniam a pecore tutissima est: altera des a Pite ψel palmite iuxta suam arborem aut circa Proximiam caelabem. Quod sUra terram est e matre , radi iubetur,
748쪽
ne fruticet; in terra non Pauciores gommac quatuor ob viant- ad radicem cutendom ; extra in capite binae relinquuntur. Vitis in arbusto quatuor pedes in iongo constat omni sulco, tres lato, alto duos cum semine M. Post annum Propago inciditur medullam ut ρaulatim selicibus suis asstiescat; caulis a culte ad duas gemmas reciditur : tertio lotus mergus abscinditur , reponiturque altius in terram, ne ex reciso frondeat. Tolli radix a Andemia Protinus debet. Hanc geminam rationem viviradicum et propaginum in artiusto memoravit etiam Columella. Viviradicibus enim arbustum maritare docet V, cap. 6, secti i8, quibus scrobem maiore longitudine praeparat, quam Plinius sulco propagitiis destinat. Contra arbustum vetustum rarum Et viduatum frequontare propaginibus melius censet Columella quam viviradicibus seci. 37. Vtriusque generis rationem in arbustocousimilem ait esse ei, quam in viueis tradiderit IV, 15, ubi mergus quomodo fieret, docuit. Ab hoc utroque genere, viviradice et propagine seu mergo diversum gemis tertium comine. morat his verbis : Nuper repertum draconem serere iuxta ar-horem . ita amellamus Palmicem emeritum Pluribusque indurattim annis. Hunc praecisum etc. Diversum a vulgori mergo genu indicat praeter vovitatis commendationem add tum a Pilitio ver hum et Are , quod miror PO ut edurae uou Sintim occurrisse hodiernum morem cum vel usto hie mule comparanti et locumtule in pestiva correctione depravanti. Non ine mitterat loci Senecae Ep. do, ubi olivetum vetus transferri posse docet, decisis arbori ramis et radicum capite, totoque trunco tra ustato ita scrobe in altum atque per infernam partem raso quo tacilius radicescitet novas. Addit: illiail etiam nunc Midi Dilcm ex arbusto suo annosam transferri. Huius caPillamenta quoque si fieri Potest colligendas sunt, deinde librecilius sternenda Ditis , ut etiam ex cor ore craso scilicet radicescat. Et vidi non ta ultim mense Februario Pobitas, sed etiam Martio ea etinte. Haec igitur ratio post Columelluo aetatem vivente tamen adlluc Seneca excogitata suisse videtur, aut a Columella contemta. Ceterum draconem dici sarmentum ex crure vitis per truncum ad tabulata arbusti per
ductum docet locus Plinii i*, s. 3: Pumque perducto dracone in ρalmam populi 1 eura, inde in subrectis ramorum digilos ina.
gilla divergunt. In arbusto etiam Callico draconem nominat Pliuius 17, suet. 35, no. 25, ubi traduces si suificare videtur: alia, titiles toros i. e. crassitudinem turi u aconis Pasci. Jomen nsurpentinia reptatu per artioris tabulata diixisse videtur draco
749쪽
M. T. Varronis de Re Rustica liber secundus p. 5
liber primus 325 liber secundus 4O liber tertius bifiliber quartus 62ODe Ornithone Vationis IS Observations fur la voliere dc VuPron, par M. Goisson 73a Interpretatio Tabularum 757 In paucis exemplaribus, pag. 59I , Vs. I , Iegendum calida Pro callida.