Confessio fidei et religionis Christianae, qvam sereniss : et potentiss : Romanorum Vngariae & Bohemiae &c

발행: 1575년

분량: 225페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

21쪽

AD LECTOREM. is perstitiones et corruptelas Pontisicias, extirpare uniuersas nuduerunt,o violenti aduersus Ecclesia ipsorum grassanti, se opponere conati sunt.

Vtraque tamen pars communiter, odio erga Pontiscios, ex dolore propter sublatum ab his Iohannem Hussum, et persecutiones perpetuus, quas P stinebant, flagrabat immuni, quod dilutation bus,maledictis, et conuiciis, ad caedes priuatas, e

frequent ima quidem,progressum, ab his in dotiones et bella, atque praelia teterrima erumpere coepit,anno a morte Husi quarto, et circiter, quo tempore disca ille ductor esse coepit contra Pontiscios copiarum utriusque partis, tam Telotarum illorum, quam aeterius, quae partes tum est fiententiis in plerisque discrepabant, quod tamen unius magistri discipuli essent, communiter et coniunctis opibus sub difica duce militabant Vim autem Ex iniuriam Pontificiorum, di mortem Hugi ane grauiter hic, et in sua gente, et vicinis huius, cum terrori se toti Romano Imperio Altus ectae multis magnis priuiis aduersarios vicit domi et Fris, etsi

cursus huius fuit non totius quinquenn , anno enim M. CCCC XXIIII, in expedItione Mora uica ad Pribi laum, quod e reo hemiae oppidum, in exercitu pes mortuus es . Quos autem discriminis causa delotas hactenus nominavim res, , quod motus illius tempore, Bo hemicum lioddam oppidum hostium suorum , in tractu Bechmens stam , euertissent , ira cactris rabi

22쪽

to p MODUM IN Mhabitis, codidissent in vicinia aliud, cui nomen ficerant abori, ex eo Taboritae appellati sunt, quiquam periti fuerint doctrinae orthodoxae veteris Ecclesiaescripta ipsorum docent, di dilutationescium Magistris Pragensibus coscripta lingua vernacula nostra et Latina Alterium autem H itarium genias,nomen gentis retinuit, ut Bohemi nomitiare tur, qui posta, quod poculo Domini in sacramento integro, et calice uterentur,etia calixti

ni nomisatisunt,quasi calici quidam seu Caliciari, Et quod Pragaesedem haberent, Pragenses etiam vocati,nt,praecipui enim hortam Theologi Magistri Pragenses et fuerunt, et in his ortis nominantur hi fili quidem tum liberos conuentus, ET quietam sedem in regno Bohemiae, interer apud Pontificios obtinuerunt, quae Ex nunc obtinent, 'scile illi quidem, cium, nisi quod poculo Domini, Crinfacmsuis vernacula lingua utuntur,nihil habeant aut doceant vlla in partes Pontificij diuerasum, et in Sacramento etiam hoc coenae Domini, omnes idolatria et superstitiones Pontificias retianent, easq; augent communicatione huiu ciam infintibus ais ita ex quatuor pactorium comuni capitibus haec duo sola,nes integra quideseruant. Sed cretaboritae post Tificam mortuae suos duces habuerunt, et per annos multos cium reliquis Bohemis, coniunctis viribM, 'domi apudsuos, C Occurrentes in viciuas terras, Morauiam Austriam, Miseiam Voltlandiam , Baliariam , exercitibus

23쪽

AD AE LECTOREM. Diis qui contra ipsos, ut si reliquias, mittebantur, maximis priui saer ingenteirage edita eos

vicerunt, A morte scilicet discae usque ad initia concili Basiliensis, quod di ad placandos Bohemos, cum armis parum aduersus ipsos proficer tur, coactum fuit Sed tandem occasione etiam compactatorum sic enim vocarunt capita quaedam, secundum quae inter Calixtinos et Pontificios res componeretur, quae F nodus Basiliensis approbauit ira confirmauit torum igitur etiani pactorum communilam occasione oppres fiunt Tabori Haec oppresio aboriturum incidit in annum a mortemus circiter X X VIII, id est,

Ita v chri ' circiter M. cccc x LILI,amisesis enim ducibus edi omni copia e scultate de- findendi se aduersus Pontificios re talistinos, a bellis quidem necessario decem firme annis ante, cum dei litissent, ad dilutationes se converterunt, quibus per totum firme decennium illud, pos

quam a bellis quieuerunt, cum calixtinis quasi volitari non desierunt, donec tandem circa ea tempora, quibus Georgius Bodebradius in interregno Ohemiae pro rege ut esset decretum fuit, Rohetanae consiliis callidis ' veteratorus , he

etiam reliquiae horum prorsus oppresse fuerunte deletae, Ut nulli amplius ustiam Taboritas peressent.

Hoc eodem tempore, ' circa quidem annim

chri 3, M. cccc. LVII. sub Ladisuo primo,

24쪽

get Pim O M IN Mfecesserunt a Calixtinis noua seces ione ij qui nostras Ecclesias fundarunt, in quibus ferunt omnium ordinum homines cum enim pi illi viri et intelligentes, conuiciis tantum et caedibus rem geri,

inter Taboritas, cadixtinos et Pontiscios longo tam tempore riderent, C Taboritis oppresis, cum Pontifciis suos committi, nec quicquam villis tractationibus aut Sutationibu prosci, interq haec neque veritatis doctrinam excoli, nes disciplinam Ecclesiasticam constitui, et Roh eanlim, conciο- natorem calixtinorum, dubiasidesua, magis etiaruimplicare omnia, ut periculum esset, ne veritas, quam Hujus in Eurare coeperat, pror, opprimeretur,fecessierunt ab his omnibus, ema eclo Taboritarum diuersium hiarium cocipientes, hoc reum egerunt, ut misis omnibus certaminibus, doctrinam conservarent puram, et femina huius adpo steritatem propagarent, e cum bona conscientia Deum inuocarent et colerentiquicquid eis accideret ab humana potentia, di aduersariorum grassationibus. Hi fiunt fundatores et maiores nostri, quorum doctrinam et studia nos huc usque sequimur, ' haec initia sunt Ecclesiarum nostrarin, quae Fratrum nomen,ab illi primis assertorum veritatis in Bohemia temporibus ad se propagatum,

hodie etiarn retinent, neque ipsi sibi superstitione

aliquas aut religionis flantatione ulla sumserunt aut imposuerunt, clim perte quidem minime sit in

uidiosum teque pressione Christiana allanum,

25쪽

AD LECTOREM. 23 quo in ante Christianorum nomen Antiochicium, appellati feresideles, et Paulus hoc nomine compellat Eccles suas, publice Cyprivatim, atque ipsium etiam S. Mart rem Hulsum 'atrium nomine compellare solitium fuisse collegas et auditores suos, ex concionibus et Epistolis eius cognoscitur. Hi antecessores nostri, cum quantis periculis suis ad nostra Us tempora doctrinam veritatis pro duoxerint, non decet a nobis iactari verbίs, Perpetuae enim fuerunt Pontificiorum aduersu nos molitiones hostiles, Calixtinorum etiam minime staternae, cum hi,originis etiam communis conssideratione 'aternam nobis fidem debeant, et 'atressint nostri ab antiquo. Est autem sicut Christianos hombres ficere par est, Apsolius mandat, semper reddiderunt no-ctri rationes fideisuae omnibita, qui hoc ab ipsis poseularunt, Certis tamen certortam temporium tacutibus accusationibM C instimulationibvis, confissionem doctrinae suae aliquoties edere necesse habuerunt. Primum autem omnium capitibus certis comprehensam, Ecclesiae nostrae exhibuerunt M. Ioh. Roh eanae, et paulo post Regi Georgio,ante annos plures centu, latim inter mitia sua, cium ad- modium adhuc essent tenerae, di minime quietus re

gni temporib. Sed tam poska,non longo interiecto tempore. ciuitatibM regiis eiicerentur nostri, iisdem expulsoribu3 suus obtulerunt i tam aliquanto luculentius scriptum confisionem. Annis pluribus

26쪽

tibus, duplicem consti ionem exhibuerunt, vanam breuem Anno Chri A M. D. IIII. Et alteram copiosiore,anno tertio post, id es chrith M. D. VII. quae opis expresse extant in lingua Bo hemica no-fira et Latine. Scripserunt ' Regi Ludovico Lad tui filio breuem confisionem, anno M. D. X XIIII. Tandem VIII annis pori, id est,

Anno chri J M. D. XXXII, cum illustris

irme' optimus Princeps Georgius Marchio Brandeburgensis, etc. a Generosio Domino conrado Craieccensi nostro, de Ecclesius nostris doceri feeuperet tim igitur primium a nostris Germanice aliquid editium est, octam ante hoc tempus omnia nostra scriberentur lingua vernacula Bo hemica, pauca Latiue, quod confisionis stir haberet, C mox anno proximo equent , id est M. D.

XXXIII,denuo Vuitebergae excusium est, etiam D. Luthero curante, postia anno chrith M. D. LX VIII, neficimus ubi rursus in Germania, nostr non procurantibu , recusium fuit, cium titulo

etiam ambitiosiore, quam qualibri nostri uti fo-lent. Anno tamen M. D. X X X VIII, auctum Liud scriptum et recognitum, et unaatinam iuguam conuersum Vitebergae expressium est, cium indice pologiae verae doctriue, orium qui vulgo Vualdenses appellantur, etc. Cui narratio descriapto illo tr diuersis editionibus eius copiosa est

praeposita.

27쪽

AD I LECTOREM. asciam autem sub illa tempora inius imis crimia

nationibus premerentur nostrae Eccle te ab aduerissurus, adeo quidem ut de man stari periclitarentur,quae a vulgo ipsis affirretur, et ad caedem etianostram seditiosis vocibus incitarentur homines, octauam' anteasemper tauium etiam de capitiabus iis tantiam, de quibus pol imium controuersia nobis eiciam aduersariis, confisionem hanc E clesiarum nostrarium,reliquis pleniorem, Bohemiaca Lingua a nostru conscriptam, Anno M. D. XXX V. exhibuerunt Regi iam Romanorum CrBohemiae Ferdinando, i Domini, qui Ecclesiis nostris coniuncti sunt, et influa ditione locium nobis cocedunt, qui Rex Ex accepit eam,dii odit Dominorvim nos rorium legatis benignifime,eaq; confisio mox rapis expressa Bohemice, et paulo post in linguam Latinam conuersa, ut Viteberga a piri exprimeretur,digna a schola et Ecclesia illa iud catafuit,qua occasione di Magni illiu Lutheri elogio ornata est, quod praesitionis loco ei addidit, nunc etiam a nobis os laniatur, Etsi nostris Ecclesiis antiquior etiam cium Luthero intercedit necinitudo,ad quem Crante illa teinpora ex nostris quosda egauimus, cum quibus colloquiium habuit pliam Cyfidele,et peramanter eos complexus fuit,atserdeseermonibus ipsius, nobis honorificis ref rre, Erliteras eius ad nostros scripta pro irre possumus, de quibus intelligatur,quo loco nos Vir ille habu rit,et quid de nobis senserit. Illud autem elogiium, B v

28쪽

rs P R O O M IN Mquo tum Ecclesilas nostr et configionem har

ornauit, opponimu omnibus iis i humanis iudiciis agendum e qui autoritate nominis C scriptorii ipsius quocunq; modo premere nostros conati hactenti fuerunt, aut conabuntur deinceps Ab eo enim iudicio, quod nunc etiam huic confisioni nos rae adiecimu , non potes planum fieri posse diversum unqua de nostris eum scripsisse,id quod Era grauitate summi Viridi Theologi alienit imum esset. Quodsi ante ea tempora' ex aduersariis noaris aliqui iactitant,aliter aut aliud de nostris scripsit aut dixit,satis ostendit illa postrema de nostristitasententia suas improbare quae antea de nobis iudicia hecerit omnia, tr errore 'cisse si quid fecit. Nes enim di simulare possumus, Lutheru aliquando ea de Ecclesiis nostris credidisse, scriptis suis ivseruisse, quae nequaqua ita se haberent,de quo ita Ecclesiae nos r.eiu ipso agere necesse habuerut. Sed ita tum restodit nostris, fit quid fetu esset,agnosceret et excusaret'fie vulgi rumores secutu diceret, suo tame loco Er tepore, jicut e fecit,ea correcturum,quod luculetis testibus planusicere possumus. Postea anno Christi M. D. LXIIII a nobis repetita et recogita illa quam Regi Ferdiuando exhibueramius, Confesto nostra thit, ' aliquanto plenior edi ex ustior Bo hemice et mox in Linguam Germanicam a nostris conuersi, quam conuersionem ad incliti patris in Imperio Germanico

29쪽

rem Maximilianum II. August. attulimus, eidem hanc exhibentes, una cum libro cantionum sacrarum nostrarum germanico, Cumq; in regno Poloniae, multi etiam illustres Domini nostris Ecclesiis h ilia concedant, cause ibi etiam allata sunt, ut tum potent imo Polonia Regi Sigismundo, hoc eodem exemplo, in Polonicam linguam conuerso, nostra haec Conferaio Vuarsuta n conuentu regni

exhiberetur. Hanc eandem editionem, Latina etiam lingua interpretandam curauimus, hoc modo, quo iam editur. Haec et obiter et breuiter ex commentariis nostris, de Origine Ecclesiarum nostrarum, et confiionibus ab his editis, commemorare, et huic Latim e editioni huius confestonis nolitrae praefri, multis de causis necesse habuimus, et praecipueri constet omnibus, qui historiae nostras ignorant, nos posteritatem esse germanam, vel reliquid potius discipulorum Husi, et eius lucis, quae illis temporibus existere, maior quam a multis iam creditur ndoctrina Veritatis christianae coepit, propagatores esse,nes temere a nobisseri, quod in magna copia bonorum scriptorum nostram tam confestonem edimus, et hoc tempore reclidimus. Scimus enim quod multi boni puri di veritatis Euangelicae instiuratae cultores et sectatores ij, seducti et in dicationibu filiis c criminationibus aduersariorum,pro Vualdensibus nos habeat Vulgus autem, quod probrum tetrius multo est, pro Picardis nos

30쪽

18 P R O OE M IN Mhabeas,cum quidem quis in aut fuerint Picardi, dicere non posit Nea desunt qui ne ab Anabapti Erum quidem haeresi nos immunes esse fulicentur. Qvida etiam turbulentus autor adeo ignorari originemEcclesiaru nostrarum censet,ut superioribus annis persuadere nostris conareturint in Italiam, et nescio quo egatos nostri mitterent, qui de origine ibisua inquirerent, cum ut quaerant de hac, minime nobis opu3 si , ems scieme in hac parte praestat nobis annales nostri, ta libri nostroru, editi lingua vernacula nostra et Latina De Ulialdensibus tamenn breuiter restramus, sunt horum Ecclesiae nostris multo antiquiores, quae nomen habent a Uualdo quodam, cive Lugdunensi,ut perhibent, Unde et a loco pauperes Lugdunenses no

minati fiunt, quid tersas hinc inde in orbe chria

filano Ecclesias habuerunt di nunc etiam habere alicubi dicuntur,ab annis iam trecentis, aut multo etiam pluribu8. circa initia autem Ecclesiarum nostrarum, in vicinis Bohemis terris fuerunt Vua

denssiam Ecclesiis aliquae, Austria inprimis et Marchia,sed i .m oppresse orannide Pontificia couentus publicos nullos haberent, neque scripta horum extarentvlla gnota nostrissere prorsus. Itas cura ipsist tunc nostris indicarent, di ab aliis de his ad nostros restrretur 'ctum fuit, ut sub initia illa, ut diximus,nascetis Ecclesiae nostrae legati ad VuaIdenses a nostris in vicina loca mitteretur, qui de domm ipsorum quae esset, cognoscerenti

SEARCH

MENU NAVIGATION