장음표시 사용
591쪽
Liber terti M. 37 uat consessionis dicemus ad calcem capitis.Eucharistia poenitentiam excipit, cuius nomine oblatio nes &stipes collatas a. fidelibus, in gratiam Sacerdotum ac Clericorum, conuiuia iisdem parata docuimus fuse libro primo ex Iustino Cypriano de aliis. Sponsalia aggrediamur , quorum sanctitatis dc integritatis vindex perpetuo fuit Ecclesia quamobrem eorum nomine aliquid irrogatum Sacerdo-etibus non obscurulis est. Gregorius Magnus cpistola supra laudata, ad solidum unum reuocat iura Ecclesiae pro nuptiis rusticorum , Peruenit a d nos, inquit, quod de nuptiis ru'corum immoderata commoda percipiuntur, de quibus praecepimuS , ut omne com modum nuptiarum mnius botidi summam nullatenuε excedat; si qui sunt pauperes etiam minus dare debeant squi autem diuites praefati s lidi sium mam nullatenus
tran 'rediantur. Licet vero conductoribus massa rum pecuniam hanc dandam & relinquendam decernat Gregorius, erat tamen Ecclesiae debita, nomine nuptiarum, saltem quatenus erant rustici &coloni Ecclesiastici. Eadem ratione Zacharias Pon
tifex permittit Boniticio Moguntino Episcopo, uti 2. denarios annui census exigat pro unoquoque coniugio seruorum. Apud Graecos vero certum &constitutum Episcopo stipendium fuit, pro nuptiis
eorum qui intra fines Dioeceseias nuberent, de quo ita Alexius Comenus apud Leunclauium lib. 2. Iu'ris Orientalis. Praeterea secundum sane honem Imperatoris Monomachi felicis recordationis , maiestas mea fluit, ut cum aliqui subiecti territorio cuiuscunquere
592쪽
gionis Episcoporum coniugii ritu legitimis Di oribus λη-νntur accipiat V copus, a stonso quidem genero nummum aureum Dinum , a g)onga vero linteum minarum duodecim , quemadmodum m ab antiquo sancitum est. Recentioribus vero saeculis longe clarius est lutum aliquid a fidelibus,tum nomine Baptismi, tum Confessionis, Nuptiarum & Extremar-vnctionis, quam tabulae cartς & monimenta vocant visitationem infirmorum eodem nomine quo appellatur a Gregorio Turonensi cap. i. lib. r. v bia NTotiano inunctum oleo Artentum quemdam Hilpaniae legatum memorat,fatali aegritudine laborantem. Ad probationem eius .rei profero cartas & in strumenta ex antiquitatum Trecensitum promptuario. Extant in instrumento donationis Ecclesiae sancti Ioan is de Segania in fauorem Monachorum, articuli concordiar inter Monachos & eius Ecclesiet tectores Presbyteros, in quibus fit mentio oblationum quae ad manum dantur Presbyteri', seu nomine Baptismi, seu Confessionis, seu vissitationis Infirmorum. Fuit autem confecta illa donatio circa annum Christi millesimum octogesimum ex quo patet ante Annos sexcentos morem fuisse Christianis
aliquid stipendij nomine persoluendi suis Presbyteris propter c99atum Baptismum, auditas Confessiones: & visitatos infirmos. Verba instrumeti subtexo. Addidi etiam ut Monachis praefatae Eccle residentibus γ' commorantibus , lictat Presbyteros et
gere. Θ mihi m successoribus meis prestentare qui ab eis ram vinimarum suscipiant, Cr feodum Presbterorum
593쪽
tantum cle denari,s ail manom suam oblatis fi de eo ffionibus oe tricenarijs quartam partem θ iapis iam totum m misitationes infirmorum, si quis morien; aliquid eis dimiserit τsique ad ii. nummos habebunt In rescripto Philippi Trecensis si etiam mentio oblationum confessionis caussa. Accipiunt Monachι duas partes oblationum quae osserunttir in E clesiis a Natiuitate que ad Turi cationem sanci Mariae , oe a Purificatione usique ad finem anni , Mo'naehi medietistem habebunt , lecimam eiusdem vilia oe maiorem in tertio anno , Ecclesiam de Vi ista m censium atri', decimam eiusdim et illa, cono fessiones vero quae sine participatione altaris flantpra
De obuentionibus Parachorum ratione sun ris
FRustra mortalitati solatia inuident haeretici
frustra pompam & ornatus funerum quasi nuperae superstitionis commenta suggillant,fru sera dicteriis lacessunt cantus,ceram,facea,Oratio nes & suffragia, quae vel mulcendia viventium doloribus,vel migandis vita functorum suppliaciis Ecclesia adhibet. Etiam ab antiquitate ritus isti fluxerunt,quos qui audacius carpit,& hum
nitati bellum indixit di Relivioni. Psalmos fune
594쪽
22o . De Iuribus Ce ' 2 Di eo omni, Adglib. a. ris caus I can ato S Au gusti reus probat,ubi de mi P tris senore loquitur lib. 9. cons. cap. v. narratque Euodiu sumpto Psalterio cantum inchoasse. Nil senus in exequiis Macrinae cantum lamentatione conditum refert In funere Iustiniani Corippus lib. 3 atria ceris accensis colluxisse memorat. Praecaeteris vero, preces pro mortuis fusas & pro illis oblationes institutas, supra docuimus titulo de oblationibus Hinc primas Clericorii obuentiones, funeris occassione, in oblationibus collo tam das censeo; siquidem pauci ad modum fideles, saltem qui mediocribus fortunis essent instructi, Ec- clesia in donata decedebant; unde tot Canones
de mortuorum oblationibus non retinendis.
Concilium Carthaginense . Can. 9 1. Qui oblationes defunctoram aut negant Ecclesiis aut Alficulter rea -
-dunt, tanquam exentium necatores excomxnicentur.
Concilium Agathen se iisdem pene verbis Can. . Concilii Valentini fragmenta apud Garciam.
Concilium Vasense 1 Caia, . Arelatense α. cap. 6. 'Aurei 3. Can. αα Matii conense l. Can. quibus patet frequentes & coniuetas fuisse morientium
oblationes. mPost oblationem, funeris adminicula sequuntur, Ut feretrum, ornatus seu velum th ductum feretro,terra seu locus sepulturae Psalmodia, faces &cerae, de quibus inquirendam an olim quidquam cosuetum exigi. Certe feretrum conduci s litum ad deferenda mortuorum cadauera liquet Uc Nouella quinquagesima nona, qua docersor
595쪽
Liger se indus. triplex fuisse in vis E Constans inopoli feretrum inugne. Primum quidem quod Stu i ldictum est,
secundum paulo illustrius Stephani appellatum: tertium luculentissimum, nempe maiori Ecclijia auro intertextum, quo opulentiores deferebant tr. Praeterea erant lecticar& locuti comunes ad funus plebeiorum. Erat autem id discriminis intcr ea lecticarum & feretrorum genera Nam commune feretrum gratis,& sine pretio dabatur, at Stud , 'it pha0i 5 main s ccipe cunia coducebant: diu dij quidem& Stephani, itamma solidorum duodecim maioris Ecclesiae, solidorum quatuor, geminato tamen Copiatarum stipendio. Vecta lidis ferculis & deducendis cadaueribus operam dabant Copiatae siue laborantes, barbarodi peregrino idiomate dicti Bargennae, ut notat
Cui acius ad Novellam 43. Erant D taeterea in co-
&Canonicae praecinebant, praelucebant Acolythi, Plebeioru funeribus sumptus fiat peditabant Imperatores:erant enim mille ¢um ossicinae ab omni onere immunes, quarum reditus percipiebat Oeconomus maioris Ecclesiae, ea conditione ut Copiatis, Acolythis & Canonicis', nomine fu, nerum, unoquoq; semestri stipendia numeraret. Quod siquis pompa augustiore & numero maiO- , re Ascetriarum aut Acolythorum vellet funus illustrare, is ex aere proprio sumptus ac stipendia numerabat. Stipendij vero ratio ex itineris longitudine fuit aestimata. Nam si intra Mouos muroa
596쪽
iis De Iuribus ni bus Edii coporum, condendum esset cadauer, tres solidos Ascctrice capiebant, si extra nouos muros tres solidos cum dimidio. Inde apparet a plebeis nil traditu fuisse nomine funeris ex aere priuato. Na ossicinas eas donauerat Constatinus maiori Ecclesς ut funera gratis curarentur Auxit numerum ossicinarum
Anastasius &subinde Iustinianus. Post feretrii & vesipillones sequitur locus con dendo cadaueri destinatus. Hunc vel proprium seniliae habent , vel communem. Vniuersim vero locum sepeliendis corporibus
Hieron in pretio distra here nefas olim credideriit; Hierony-
b ale. mus ait Ephron nomen mutasse, poliquam Abrahamo i pulchri aream vendidit, & Ephram appellatum, cuanelcente ab eius nomine ultera 'ari Vna ex quatuor, quae diuinum nomen consciunt,
quasi nil in eo diutini,petae a tam infami nundina- τω tione, resederit. In Concilio Triburiensi cautumne ne terra vendarur. Interdictum sit omnibus Chrinianis terram medere: debitam si ulturam denegare, nisi forte proximi S amici defuncti, propter nomen oeredemptionem animae viri aliquid dare τοluerint. Idipsum citatur ex Concilio Varensi apud Gratianum I 3. q. ΣAdipsum docuit Gregorius Magnus lib. 7.cp. 11. ad Ianuarium. Graue, inquit, e T cir procul minus a Sacerdotis socio pretium de terra concessepuetredini quaerere, es de alieno melle facere luctu compensedium dic. Vnde hoe auaritiae ditium , ne vel ιn alie- nis denuo teκtari praesumatur admoneo. Sed si quando
Milμm in Fcclesia vestra 'eliri conceditis, siquiden
597쪽
his Iger secundus parentes ipsius, proximi vel haeredes pro laminaribus
Oonte quid offerre voluerint , accipi non vetamus, petivero aut aliquia exigi omnino prohibemus &c. Est in sententiam Synodus Meldensis ad 'annum 8 s. Can. 7α. In Capitulis Herardi Turonensis ad annum 816. Capitulo . de venditionibus lepulchrorum, oe de his qui pro sepultura munera exigunt, ut se ueriter puniantur, distring ntur. Sequuntur tandem ea quae ornando finacri subseruiunt, ut faces, cerae, luminaria, quibus adnumeranda censeo defunctorum vota, hoc est, donationes pias, quibus moribundi, Numinis clementiam emollire, dc offensum Iudicem placare nituntur. Quaecumque vero illustrandis exequiis impenduntur, oblationes etiam & vota defunctorum, ea ad Ecclesiam pertinent, in qua aliquem oportetΩ- . -
peliri. Sepelitur autem quilibet in sepulchro Maiorum , si quod extat. Primum enim Episcopi, deinde Reges, tandem magnates etiam ac Principeraedes quasdam suae sepulturae caussa construxerunt, ut patet ex fundationibus Monasterioru, quorum plurima, seu ad Episcoporum , seu ad Regum exuuias condendas fuere exaedificata. Exemplum rei istius facri codices suggerunt, ubi legimus Iosephustatuisse, ut si quando Isi aelitae ex AEgypto demigrarent,tum olla ac cineres suossecum exportarene Maiorum sepulchris inferendos. Cum ergo sepelitur aliquis extra Ecclesiam Parochialem in Maiorum monimento, tum licet ei Ecclesiae obuentiones funerum competant: tamen Lς Πι
598쪽
praecipuo quodam iure portionem Canonicam sibi vendicat Parochia, in qua coelesti pabulo solebat
refici, ut iuxta Apostolum sint consolationum socii, qui faex t passionum: ut rescripsit Leo tertius cap. Nos instituta , de sepulturis. Quid autem & quanta sit Canonica portio; va ni Pontifices varie definierunt, Leo IlL praefato ca
tertiam parte Canonicam esse constituit. Idem vero quasi mutato consilio, vult medietatem eorum qu Monasterio offeruntur, Parochis competere,
in ep. quam scripsit ad Episcopos Dardaniae cap. re- Iitum , de sepultura. Lucius III. ad praepositum Meapitulum Faventinum canonicam portionem ad quartam restringit cap. ctim stuper, de sep ulturis. Innocent. III. singulari priuilegio, quo liberam o in nibus apud hospitalarios sepulturam decernit, edicit iisdem,ut tertiam partem oblationum Parochiis restituant, praetcrquam de equis & armis, quorum
nulla pars ad Parochos pertinebit, cap. D nostra, de
sepulturis. Clemens III. tot pugnantes sententias ad pacem& concentum sic adducit, ut nempe mos seruetur regionum ac prouinciarum, ac ubi medie- . lassolet periolui, soluatur,ubi tertia aut quarta,illic nil amplius Parochia Monasteriis expetant. cap. certi'aride sipulturis. Legem hanc portionis canonicae Parochialibus Ecclesiis soluendae confirmauerat Bonifacius8. in Bulla quae incipit Super Catbeἀram, ua nimirum lites deturbelas, quas Parochi & o
ines Praedicatorum ac Minorum inter se in Ourant, salutari concordia finire tentaverat ac compO-
599쪽
L er secundus. 22Inere VerumBenedictus D. Bonifacii diploma contrario abrogauit oraculai; & quartam oblationum quae funeris caussa fiunt eripuit sacerdotibus, unde saeuior tempestas & atrocius malum in Ecclesia pacem grassabatur, donec Clemens V. antiquatam &extinctam Bonis constitutione reuocauit, ut videre'. st in Clementina du dum, de sepulturis. l. 3.tit 7.
Cum autem fertur deberi quartam funerum, id non debet intelligi de aliisEcclesiis,qua in quib. ali quis sepelitur: si enim ipsis aliquid fuerit donatum,
Canonica portio non debetur Parocho ; non intelligitur etiam de donatis Ecclesiae inter vivos, nec delegato facto pauperibus loci alicuius. Item non in telligitur deberi Parochis Canonica portio, si quid legatu illis fuerit, quod eam partem possit exaequa-- rediems quid pro vasis& ornamentis Ecclesiari
gatur, tum Canonica portio no est ex eo deducenda. Hic vero restat una difficultas , quamobrem ex cap. Conquerente de Censibus, quarta mortuariorum
dicitur Episcopo deberi, uni in funeribus nullae sint Episcoporum partes,quoru oculos, siquid suadent legis antiquae typi ac figurae,ab omni spectaculo cadauerum oportet esse impollutos. Huic vero diis cultati plura possunt excogitari, quae faciant fatis, primo id ex antiquo Episcoporuiure dimanasse,quorum erat quarta seu tertia quarumlibet oblationum, seu quae Parochiis seu quae Monasteriis ac Capellis contingerent. Secundo di os fetu. ci potest Episcopum olim funerum sol cnnibus Areop gi prCisjuc. Dionys Areopag. Ecclesiast. hierar. ca. - '
600쪽
his D ' Iuri us m Cenmus Episcoporum. ' . moris fuisse refert mortuos ad Episcopum de Sumentes ad Ponti icim ducunt, quasi coronis donandum lacris et Subinde alias adnectit ceremonias, quibus ipsi Praesulesfungebantu r, intcr iusta persoluenda. γ illes, inquit,eti erab
iis Prasul precem Aper eos cratissimam peragit nita precesulatur hi opus mortuum: omnes post illum postquam omnes inculati sunt, infundit Pontis mortuo oleum. Ex his ergo liquet solitum suis Ie Episcopum
seneribus interesse, & mortuum. expςctare in loco sepulturae designato. Eam consuetudine fulcire vi- Concit.Triburiense Can. i licum , temporum, villo omnifacultas tulerit pud maiorem ficu siam obis-des est Episcopi i sepulturae celebre tur Concludendum hoc caput Graecorum more in raequiis recepto , de quo ita Gerlachius: Ali quo mortuo , cognati exequias , eo anno sepius celebrant , magnis sumptibus in ea celebratione P omnis generis legumina , ' varia genera remm pistarum eum dino optimo ante jacrarium ea copia asserantur, ut
Presbyteri ad ea acra convcnientes, cum paucisschola sticis canunt,multiplicis crucis signatione mentes, oeci Vltra funera ac exequias nil tento scis enim amico