Illustratio sacri patrimonij seu De bonis et possessionibus Ecclesiarum. Vbi agitur de veteris & nouae legis sacerdotum censibus, ... Auctore Nicolao Le Maistre ..

571쪽

De Iuribus. sensibus Epistolorum

Deo entionibus quas Episcopi olim ex consecratione altarium oe Ecclesiarum con sequebantur.

ALtarium ac AEdium sacrarum inaugurationes solis licet aggredi pontificibus,in quorum Dioecesi versantur. Ac licet summi Ecclesior Rectoris maiestas ubique veneranda sit, ac sη-

prema in omnes. auctoritate dominetur : Censuere tamen Veteres non esse temere petcnda ab

eo priuilegia aedis alicuius sacrae praeter mentem& consensum Episcopi Duxcesseni consecrandae, Rodolphus Glaber refert ventis ac tempestate disiectam dissipatam Ecclesiam Monaste iij Lucacensis, inpago Turonico, quam Fulco Andegavorum Comes extruxerat, cum eam Petrus quidam Cardinalis, contra voluntatem Hugonis Turonesis Arcbiepiscopi cosecrare meditaretur, quod inquit Glaber Monachus,cum multi per regionem factum comperissent,nusti veni; in dubium, quoniainsolens praesumptionis audacia irritum constitui stet votum, simulque praestentibus ac futuris quibusque, ne huic simile agerent euidens indicium fuit, licet namque Pon

tifex Romanae Ecclesiae ob dignitatem Apostolicae sedis

caeteris in orbe constitutis reuerentior habeatur , non tamen ei licet in aliquo transegredi Canonici moderamini

572쪽

Liber secundus. in Non infitiandum tamen Catholico imperio& generali administratione posse S. P. iussi cere quosdam in locuti, Dice cenani Episcopi, ad con- secrandas Ecclesias, si id Religionis splendor fi- . delium utilitas postulet, cui proprii praesules ac

Diocessent obnitantur. Ita Patriarchico nomine consecrant tr. apud Gris πηιι Leo ritu qui in Euchologio Graecorum

ι uncε των I ,- ι τ 6 ia ἔτει , &c. Stauropegium sic P. Refertur ad Patriarcham de aedificatione templi , constribuntur litterae commonitoriae ad exarchum ipsius uri aliquem ex Archipraesulibus V templum fanistar, consecretur m perficiatur sub nomine suuropegii Tutriarchici. iubet autem fieri crucem ligneam in qua notari, Patriarchici scribunt ex una parte haec verba Stauropegium Tatriarchicum consecratum in nomine sancti N.in hac a Deo seruata urbe,in tali Prouincia, proprib nutu voluntate Talis sane lissimi Pa triarchae lex altera vero parte scribitur regnantibuspi mis Regibus tali men edali anno , o c.

573쪽

Id autem ex Galliae nostrae ritibus non omit tendum censeo,non modo templum , sed templorum quoque portas solitas fuisse consecrari, ac reliquias sanctorum iis inseri, non lectis ac in altaribus includuntur. Morem hunc elicio er Capitulis Ludovici pii capitularium lib. 2. tit . u.

Mitrio Etellae, ius porta reliquiisyanctorum conjec ara

est inutu modi homicidium perpetration uerit,simili modo

emen etur vel componatur: si et ero porta Ecclesia non est consecrata,eo modo componatur quod in atrio committi rur, sicut componi debet, quod in immunitate etiolenter committitur. Consecrationes porro Ecclesiarum

fiebant solenni ritu, vocatis quotquot commode venire poterant Episcopis,unde occasione In caeniorum plerumque Concilia celebrata,quod fu- nillhitui in sissime docuit Hallerius noster pr fatione inde fensionem Hierarchiae. . Quod vero ad expensas &sumptus consecra-sionis pertinet, reperio inter solennia Encaenio rum annonam pauperibus largissime erogatam. Ita Gregorius lib. i. Ep. 1 . ad Petrum Subdiaco Num. Quia cellae,inquit,tenuitas eAigit debere nos in ipsa diei e liuitate concurrere,propterea Polumus , ut ad celebrandum dedicationem dare debeas ad erogandum ci fisau, paveribus in ήμro flidos decem, ini amphoras triginta, frist annonae modios ducentos, olei orcas duaό,verveces do od cim , gallinas centum, quae tuis positat rationibus imputari .Loquitur aute de dedicatione oratorii Beatae

Mariae in Monasterio Abbatis Mariniani. Imo di Reses ac Principes non pauperibus modo sed

574쪽

- Tiber sic ussus. I99 viris quoque illustribus Episcopis ac Sacerdotibus donaria impertiebantur, quando aedes sacra ab iis constructa & dotata dedicabatur. Apud Matthaeum V v est Monasteriensem ad annum Do inini 98. Cinulphus Rex Merciorum inter dedicandum Ecclesiam V uni chel cumbam insigne Mi is besedidit specimen Regiae munificentiae. Nam ut V st. Mo

ceperant in limabilis precii oe numeri, in utensitibus etesibus,equis lectissmis, omn ibus qui agros non habebant libram argenti, Pres teris, marca auri, Monachis solidum etni m pos emo multa uniuerseo populo erogauit de largitione in Episcopos paulo ante haec habet in Conuentu,inquat, tredecim Episcoporum nudin largia

catis passus es repulsem, dum singuli refectis marsupiis

An vero stipendij aliquid decretum fuerit

Episcopo dedicanti, hic certe cardo est controuersiae: Concilium Braccarense secundum Can. : quarto,non exigenda donaria decernit, sed nec ruspuenda constituit, si ultro offerantur, placuit cohe s. t quoties ab aliquo melium ad consecrandas Ecclesiaue rise scopi inuitantur,non quas ex debito munus aliquod a fundatore requirant, ed si ipsiquidem aliquid ex uo volo obtulerint, non re uatur. Si Cero aut paupertra illum aut necessias retinet nil eastatur ab illo. In Concilio Coneis.cacabilonensi sub Carolo Magno idem constitu 'ς-' 's'

cum Canone I 6.

Licet autem ex actiones Ecclesia perpetuo sit auersata, tanquam indignas Christiano Praesule,

575쪽

cui terram sordescere oportet & omnes animi cupiditates in caelum eniti. Attamen recentiori

bus saeculis, video aliquid persolutum Episcopo

nomine consecratorum altarium .i Nam apud

Hel modum legimus Episcopum omnibus bo-

- ci P VcV . in . PresbVtet nis ac Lacultatibus exutum rato ac milersa tem

S auorum porum tuorum,ex conlecratione altarium & Ca-

m ς P thedratico victitasse, Hartuicus,inquit, fremensis Di copus necessitate compulpus ministeriabu reditus iscopalesper trienniu abiurauit ut insta tepui illud omnia ex integro soluerentur. Di opus vera ex his Me deCathedratico vel consioratione altarium conseqΗipoterat, mictitabat , Chronici flavorum lib. . cap. 2I. . '. O mnino vero plura& varia obtingebant Episcopis ex altaris dedicatione, quorum alia ad nono rem,alia ad lucrum & commodum speetiint,

dura honorifica erant,administratio dotis Eccle- fasticae, cuius indicem tradebat Epis fundatores, ita ut liberum ei esset deinceps quam vellet administrationis lesem conscribere. Secundo licuit Episcopo in ea Ecclesia quam consecrassetCathedram ponere. Imo vero existimarim perpetuo haesisse illic ac stetisse Cathedram Episcopalem, quae esset indicium ac monimentum summae autoritatis,qua Ecclesias a se consecratas regebat. Conjecturam peto ex priuilegio Monasterij san in . 4, cti Cassiant,apud Gregorium libro sexto epist. 11. . . M, D e, inquit Gregorius, nat tu vel dedicationis supra- diem Monasterij, pi Uo illic Missarum sacra conu et niui solemnia cel brare, aruo tamen ita est hoc cium

576쪽

Liber sicui das Loi exotiendam ut Cathedra eius nisi praedictis diebus dum idie Missarum solemnia celebrat non ponatur. Quo disecedente similiter etiam Cathedra illius de eo em oratorio auferati, r. Nisi enim consuetudo fu i siet ut C thedra Episcopi perpetuo fixa in Monasteriis ho)reret, non opus fuisset priuilegio ad illam amouendam at priuilegium eo tendit ut discedente Episcopo tollatur eius Cathcdra. Eundem ritum confirmat Martinus Pontifcx in priuilegio Monam Miti his, .steri j Et non ensis, Missas hoque publicas ab spi copo

in eodem coenobrio flori omnino prol ibomus, ne in Aruo- tu Myrxum rum Dei recessbin, es eorum reccptaculis, illa popalari' nationum bus praebeatur occasio conuenticuli,nec audeat ibi Cathe- . '

dram collocare,oec. apud Miraeum in donationibus Belgicis. Ita Hebraei quoties circumcidunt Moysi Cathedram ornant, existimantes ea cerem Onias imaginaria eius praesentia fulciri Tertiuiuris honorifici caput, fuit ius & potestas illic Synodum congregandi, ordines celebrandi, Mallum tenendi, quod ius aut sua sponte aliquando abdicabant Praesules,aut priuilegijs summorum Pontificum inuitati. Succedunt iura quaedam utilia quorum pri- . . anum est annus census. Nam inter inaugurandum Ecclesias censum annuu statis diebus loluendum 'imponebant, ut liquet passim ex cartis & tabulis,&toto titulo de Censibus,Non solum autem sibi censum paciscebantur E piscopi,sed Monasteriis, quoque &Religiosis domibus, quibus Capellas & Ecclesis efficiebant vectigales. Quam ob rem

577쪽

vetitum,ne post Ecclesiarum dedicationem noui census seu ex arbitrio Clericorum seu Sacerdotuimponerentur, cap. scientes, capite prohibemin cap. V cIerea, de Censibus. Licet autem in fauorem Monasteriorum ac Religio soni, nouum censium Ecclesiis imponere non liceret: attamen ad emerendam libertate, &impetranda priuilegia nouis censibus locus fuit. Nempe cum a cognitione & administratione Episcoporum soluerentur Monasteria, censum illis S. Pontifex imponebat pendendumEcclesiae . Romanae,cuius Alodia dicebantur. Hinc illae loquendi formulae, Pradere in Blodium D. Petri sitib annuo cen u. In priuilegio Monasterij Vindocinen-

tam sis imperantur duodecim solidi gallicani. sol

sis Mon - uendi quotannis Lateranensi Palatio. Sane sin

Sirmundu quit allitus 1.ὶ id indicium percepta huius ab Ecclesiacosi dum Romana ubertatis duodecim solidos monetr vestrae quo γ' u*ςmςsi tannis Lateranensi Pulatio per oluetis. Acta Mur', i, uis ri ensis Monasterii referunt omnia eius bona commendata Eghardo cuidam, ea conditione presia vi. Vt Romam proficiscens ipse omnia traderet ad ς μ)ς su altare sancti Petri Romae, Eo pacito visingulis anni circa medium quadragesimae aureus nummus qui duos nummos m dimidium monetae de thurcgo a penisat, per

i fluatur Sexcenta eius generis reperiuntur in Cartis & tabulis Monasteriorum, e quibus patet ritum constituendi Alodia beati Petri fuisse ut index seu catalogus bonorum& praediorum Mon sterij descriptus ad altare D. Petri Romam deferretur

578쪽

de se pretur, quo ritu designabant se in tu tela Pontificis omnia contradere. Quin etiam Reges, si quod priuilegium indulgerent Monaster ijs ut libertatem eligendi sibi Abbates & Ad uocatos inscio atq; inuocato Episcopo tum solebat sibi retinete annuum cc sum. Apud Ralpertum M o nachum Rex Ludovicus pius eam libertate indu L R, striget Monasterio sancti Galli. Et in ea caria, inquiit Ralpertus, conscribi tu it Regia dona sibimetipsi, se-μcundum con uetudinem aliorum AJonasteriorum secuνi- Aip xxα late praeditorum , quotannis ventura, id e i, duos cabal

los. duo stula cum lanceis. Post censum annuusuccedit inter iura utilia, Redemptio altarium seu Dpersionae hoc est, Parochi, seu Sacerdotis institu edi. Quod ius maxime obtinebant Episcopi in Parochias Monasteriis insitas,quarum decimas vel ex toto, vel ex parte sumebant Monachi. Nam quoties earum Parochiarum Rectores fato fungerentur, toties censebantur altaria & decim et redire in manum &potestatem Episcopi,tanquam si inmi -

&directi earum domini, a quo Monachi eah iure solius seu di&beneficij obtinent. Quamobrem indicta & constituta pensione, decimas & alta ria ab Episcopis Monachi redimebant. Verum cum Monachorum Ecclesiae sepius personis ac Clericis suis orbarentur, siue quod emori ipsos contingeret, siue quod tenuitas sti- . . pendij hinc absistere compelleret, ista pensione: ' Redemptionis altarium fessi, Pontificis auctoriar'tem aduersus Epistopos implorarunt. Itaque

579쪽

Neuribis O Cens is Di vorum'. et o sub Vrbano r. in Concilio Alvernis: siimmota ista consuetudo altaria redimendi. t tu apud Gratianum I. q. 3. Cano. 4. q*odum esse Epscopis qui

ait ria Mona leriis data. c. Quia aut e Vrbanus L. ialuum esse voluit annum censum,nec quicquam ex eo Episcopis au ferri , idcirco Episcoporum quida,Vt annuo censu iacturam istam Redemptionis altarium compensarent, nouum censum Ecclesiis irnposuere, vel antiquum & consuetum auxere, quae altera fuit

occasio Monasticis querelis, quarum specimen videre est apud Godofridum Vindocine semEpist. it. lib. 3. ad Vigerium Episcopum Andega

uensem.

Omnino vero ut intelligamus quaenam mens fuerit Papae. Animaduertendu Ecclesias Mona chorum duobus simul oneribus obnoxias extitis se,& redimendis altaribus, & annuo .censui persoluendo. Itaque Vrbanus Pontifex, integrum voluit remanereEpiscopis annuu censum.

Non est ergo quod quis putet censium istum

inuentum ac excogitatum de novo,post tempora Concilij Claromontani,&quasi suffectumRedemptioni altarium. Nam utramque obligationem uni & eidem Ecclesiae impositam unico testimonio satis comprobo, quod extat apud Aube tum Miraeum in diplomate libertatis Ecclesiη Messimensis per Drogonem Teruanensem Epis- Copum, anno 1 eo . in cuius fine haec habentur, IL d etiam superest memorandum Aod altare de Gar-

580쪽

ne on ad mensam supradictarum sena Malium tali parito concris, ut mihi σ successoribuου meis aηηhatim decem solidi perfluuntur denariorum, pro rectitutione personae ipsius altaris alij decem. Vbi distincte duae

pensiones enumerantur, una pro Redemptione altarium,seu restitutione personae. altera pro an

De obuentionibus quassortiuntur scopi ratione con secrationis persona mu

ETsi ante propagatum sacerdotij ordinem

&nouis aucta coloniis Christi familia, tingendis ungendis,&Christi carne saginandis Fidelibus psi per se Praesules atque Episcopi incuberent: attamen diuisis subinde ossiciis,& sollicitudine gregis in Presbyteros derivata , duo tan tum Sacramenta supersunt,quibus Episcoporum Maiestas sola defungitur, Clarismationis nempe atque ordinis: de quibus videndu an eoru causs

ia & occasione, stipendij aliquid olim Episcopi

perceperint.

Etsi inundinationem omnem in re sacra,& infamem questum auersata fuerit antiquitas, eius que mens fuerit cauendum esse prae caeteris,ne ad Ordinem recipiantur pecunia magis qua virtutς comendabilea,& qui nummis explere auaritiam