장음표시 사용
101쪽
CAPRI E AGROECII Excerpta utriusque grammatici leguntur in codice Monte pessulano II 160 decimo saeculo scripto, qui olim ulterii suit, L 1-3 incipit libri Cupri de ortostrasia seu et ste verbis dubiis Haec via quo ducit dicemus non ubi Cato descendit dicemus non discendit et interrostemus quo qua hora solet ire foras e esse foris. Ad strumaticum uredo Apud medicit disco Uir ducit mulier nub t. s. ea talog. Pnyr de man. p. 340. pleraque ex minore Capri liliro petita, sed multa etiam x maioreo ex libro Agroecii addita, omnia autem ordine litterarum disposita sunt. haec dixi excerpta Montepessulana et pauca, piae praetor et rorum throrum scripturam id obantur memoria digna esso, ex iis adseripsi. Praetor hos codices Pteres eorundem librorum odie A superesse novi
hos Agroecii orthographia et duo libri Capri in odie Noapoli iano IV 1 34saee. XI et XII scripti sunt teste Iannellio ea lal bibl. lat mus Borbon. p. 27. prior apri libor cum Agroecio in codice Sangallotas 249 saee. IX, cuius in Scauro mentionem Dei, post orthographiam Bedae legitur, incipis urs pri de ortostraphia amen Haec stellarum explicit ars Cupri incipit prolossus oro cit Domino precibus. ni ars Astroecii ne ortostraphiaritem in codice Reginensi 2078 s. l, incipit ars Cupri de orthostraphia Haec stillarum e l. ars Capri de ortostrusa incipit urs Astro iii Domino, supplicia de tormentis dicemus et cum parte libri Agroecii in Parisin 749 saec. X s. 85-88, incipit ars Capri cle ortostrophia Haec stellarum explicit ars Cupri incipit prolostus Auroecii Domino - p. 2267 positiuum habes multi superlu tuum plurimi excerpta Agroecii, qua in codice Bernensi 330 scripta esse dixi, inter alia xcerpta orthographica leguntur etiam in codice angermanensi 180 s. IX s. 35-36, Item orthostraphi Ayretius melium capri de ortostruphi misisti mihi delictum a peccarido ex libris quinto decimo saeculo scriptis Capri librum de orthographia inveni in codice Parisino suppl. 294, cum Agroecio in
eodico neginens 181 et in odiet hiis Vaticanis 49 et 1492, solum Agroecii librum in codice Vrbinate 308 et Loidens bibl. ubi. 156.
Lectiones autem codicum quos ad editionem adhibui vel accuratius sexaminavi ita inter se dissentiunt, ut veterem et incorruptam horum tibi inrtim vel excerptorum formam in nullo servatam, sed studio grammaticol illi et si scholarum in omnibus mittatam esse appareat sed quoniam in tanta scripturae diversitate unius odici recensio sequonda orat, ne div r-sorum librortim lectiones miscerentur, dubitari non potuit pili reliquisi raeseriretur Montepessulanus nam i iam piam in hoc quoquo multa, quae rectius scripta legiuatur in ornensibus, mittata vel omissa, qua 'dam eliam quae ab illis absunt postea addita sunt, tamen pleraque rectius scripta exhibet quam illi itaque ii ius libri recensionem M), quantum ieri poterat, exhibui eamque, ubi manifesto corrupta erat, ex Bernensibus
102쪽
codicibus correxi vel supplevi ex iis aliten in apro prinium locum
tenet eode 330 II , in groecio eodex 432 Irin seciuidum in uiroque grammatico eode 338 C). et in Capri quidem libris cum ei non si qeodex AIO maxime div rsam a Moni possulano recensionem xhibeat, alter Bornensis medium quendam inter utrii in lite locu in tonset sei illem postra ab alio inmine la correctus est, ut plerumquo dolola priore scriptiira lectiones alterius reconsionis substituerentur in his igitur locis cum utraque scriptiira adnotanda esset, moilo simpliciter pili correctum esset in priore scriptura indicavi, modo, si ita commodum ess viilobalur, addita littera ea quae correctori debentur a prima scriptura listinxi omnia
tamen quae correcta esse in odice indicavi uni et antiquo correctori videntur tribuenda esse ceterum haec manu scriptorii in librorum tin- diei quam dixi essecit necessario ut magna P saepe Di si variarii mi sectionum copia dilio iisl rueretur, quoniam non solum librariorum pri ores indicandi, sed etiam diversarum reepnsionum lectiones et posteriorum grana malicorii in mutationes proponsendae erant ac ne leviore quillona liser pantiae sine damno praeteriri poterant similem rationem in groecii libro secutus sum, piamquam is per se pandona diligentiam non requirebat. codices autem quibus istis stim ipse olim Pul Achii pili linia olim contulo. ram in Monte pessulano praeterea schedas Duphneri, tui olim codico in inusii in Lindemanni ex russerat, aboliam quare in hoc quid om nihil a moomissum sesse puto in Bernon si AD quoque exculionii meam operam
liberaliter supplevit Iermaianus agem s. Editoriim exemplarium, in quibus hi libri adhii valde corrupli serebantur, raro alionem tabui primum autona Nicolaus Ion sola Capri librum de orthographia et librum Agro ei una eum I iomede se aliis grammaticis edidit Venetiis circa annii in l476. in qua editione hi libri ex codice aliquo eius recensionis quam nobis Montepessulatius reprav- sentat expressi sunt; sed vel vilio codicis vel ii 'glegentia editoris plurimis locis lectio corrupta si deinde iidsem libri non mutata lectione cum reliquis grammaticis, quibuscum in principe editione coniuncti rant, saepius repetiti sunt postea ut schius o libris nongarsit, ut ait, hoc est tornensibus, qui tum Bongarsi orant, novam recensiouem paravit sectitiis autem est in apro Bernonsem codicem 330, ex iii,
libellum de dubiis verbis primum edidit, in Agroecio B ruensem 32; sed ex tertio iioque libro 338 lilaodam recopit his igitur libris ad hibitis multa luae in antiquioribus editionibus corruPt erdui monilavit, plura tamen emendanda reliquit, itaedam vero eliam piar olim . tius edita erant corrupit nutio ortionibus codicum eri usium, quibus Piitsellius usus est, propositis plerumque opus non ut viliti x mplaris lectionem indicare. non minis tamen locis utile esse viilebatur si ire qui il
103쪽
olim editum esset in his igitur uischi editionem litterais antiquiores littera, significavi. Flavii Capri duo scimus opera suisse, de latinitate et de dubiis generibus vel dubii sermonis, ex quibus ii qui postea de grammatica arte scripserunt, in primis Iulius Romanus, cuius excerpta Charisius dedit, et Priscianus, plurima receperunt utrumque opus Pompeius de declinatione v fames disputans commemoravit p. 175, 30 habes hoc in Cupro de linoua latina, non de nubiis steneribus libros de latinitate bis appellavit Iulius Romanus apud Charisium p. 194, 3 ultus - ubi L Cuper de lusinitate non ausim Ormure pro aliter dici et p. 207, 31 norissimes ubi H Caper de latini ute miror' inquit dixisse Tironem' libros de dubiis generibus commemoravit Priscianus L VI p. 212, 14 inveniuntur tamen quidam reterum etiam haec alleae feminino stenere protulisse, quod Cuper ostendit de dubiis eneribus et una cum Probo l. V p. 171 14 supra uictorum tamen nominum usus et apud Caprum et apud Probum de dubiis yeneribus invenis, deinde Servius in Verg. Aen. X 377 Caper tamen in libris dubii Oeneris probat dici et hic obeae et haec obeae ad libros de latinitate videntur pertinere haec apud Servium in Verg. Aen. VI 545
de . explere post versum Ennii, quem ver secutus, cum de praepositione eae tractaret, hoc exemplum posuit, et in Verg. Aen. X 344 licet per in libris enucleati sermonis dicat semen, sed non ponit exemplum.
ad libros autem de dubiis generibus apud Charisium p. 77, 20 reserenda
esse conieci quae de . clipeus misso nomine auctoris ibi scripta sunt, quare dubii sermonis II indistincto stenere dici ait, sed littera dimerre. ex alterutro igitur horum librorum reliqua quae non indicato libro huic grammatico tribuuntur petita sunt, quae Osannus in commentatione de Fl. Capro ei Agroecio grammaticis Gissae a. 1849 composuit nam ex his quoque magna pars ad desinienda genera et formas nominum pertinet, alia ad declinationem verborum et ad varias formas temporis persecti vel ad usum et derivationem adverbiorum spectant de quibus ita disputaverat Caper, ut usum latini sermonis inde ab antiquissimis temporibus demonstraret et plurimis scriptorum exemplis appositis confirmaret in primis
autem ad vetustissimorum scriptorum sermonem eius studia pertinuisse
et ex exemplis, quae ab his potissimum petiverat, intellegitur, et Iudicio comprobatur grammaticorum, e quibus Priscianus L V p. 188, 22 doctissimum antiquitatis perscrutatorem eum dicit vetustissimorum vel antiquissimorum usum exemplis ab eo probatum commemorat idem Priscianus
p. 12 4 390, 26 392 6 393, 11 508, 27 veteres appellat idem p. 204 6 212, 14. 561, 10 et Charisius p. 45, 20 23. praeterea maxime
Vergilii eum rationem habuisse Servii quaedam adnotationes testantur. Sed quam tale usus et auctoritas huius grammatici apud posteriores
104쪽
artium scriptores pateat, non ex iis solis quae noniine eius adscripto relata sunt existimandum est. neque enim dubitari potest quin permulta in quibus nomen appellatum non est ex eius libris recepta sint certissima eius generis indicia sunt apud Priscianum is enim et in quinto libro de generibus nominum Caprum sibi auctorem fuisse indicat verbis supra positis, quae ei disputationi subscripta sunt . 171, 14, supra dictorumtamen nominum usus et apud Caprum et apud Probum de dubiis generibus invenis, et in octavo libro adnotationes de activa vel passiva verborum declinatione ex eodem sonte ductas esse similiter significat p. 393 8,
sed et eorum et superiorum omnium usus tum pud Caprum quam Plinium et Probum in renies passivus quoque pro activis re neutralibus vocibus eae contrario idem antiquissimi proferebant careor pro carro dicentes et obsonor pro obsono et copulor pro copulo et caleor pro culco, quorum auctores amια Cuprum Dyunt qui eos scire desiderunt nam quod
una cum Capro Probum et Plinium appellat, sicut p. 490 9 et 34, 26 Probum et p. 13 7 Probum et Pollionem et Plinium cum illo coniunxit, non ipse antiquiorum grammaticorum libros legisse pulandus est, sed apud Caprum nomina et praecepta eorum invenerat. Probum quidem ab illo nominatum legimus in excerptis Iulii Romani apud charisium p. 18, In tamen cuper Aliecto monoptoton esse Valerium Probum putare uis. sed apud Priscianum illud etiam longius pertinet. nam quoniam in expositione verbi eum saepe cum Diomede, quem Probi copiis in hac parte usum esse scimus, consentientem invenimus, hoc duorum grammaticorum consensu eo ducimur, ut quae Diomedes Probo auctore posuerat eadem ex Capri libris Priscianum recepisse dicamus, sicut dixi granam lat. v. p. LII et v I p. XVIII. in nominibus vero praeter eum locum quem supra indicavi certis aliorum auctorum testimoniis Capro vindicantur haec,
de . fames l. V p. 243 12 et t. VII p. 349, 13 coli. Pompei p. lib, 30, explan in Don. p. 496 8, et de . femur l. V p. 238, 9 oll. Serv. in
Verg. Aen. X 344. 788. apud Charisium quoque manifesta vestigia doctrinae ex Capri libris ductae apparent praeter excerpta tuli Boinani, in quibus haud dubie multa quibus nomen grammatici adscriptum non est ab eo desumpta sunt, in primis huc perti non ea quae de declinatione et de generibus nominum eripia sunt in litulo do extremi latibus nominum et de diversis quaestionibus p. 50-Il2. quem titulum olim Christius Philol. v. XVIII p. 169 ex libris de latinitate excerptum et huc translatum esse coniecit rectius nuper C. de oraWski accurata de hac parte disputatione Herm. v. XI a. 1876 p. 339 sqq. lantes et compositionem eorum omnium quae eo loco scripta sunt demonstravit sed illud certum est, in quaestionibus nominum huic parti adiectis, quarum pars in excerptis tuli Romani repetita est, multa Capro de heri. aliorum quidem auctoriani
105쪽
CAPR E AsἰROEClltestimoniis ei ribili uitiir haec, de . enus p. 4, 28 oll. I risc. l. Vip. 260, 7 de . femur p. 87, 2 mil. Serv. in Verg. Λen. l. c., de . ac p. 102 4 coli. Prisc. l. VI p. 2l2, 5 deinde in commoniario de dubiis nominibiis granam lat. v. V p. 57 sqq. plurima, quae quidem in illo ex antiquiore doctrina polita sunt, huic potissimum grammatim deberi dixit h. p. 570. denti pio apud Nonium mulla quae a Capro tractata esse Di stat inveniuntur, quae ex illius libris ad Nonium porus nissi haud improbabile est etiamsi enim dubitari a 'pi potest, utrum ab hoc ipso an halitiquiori hii auctoribus quos ille adhibuerat ea polita sint, qua de re post IlertZium annal philol. nov. a. 186 p. 8 Paulus elimidi his de Noniinuci gramin. p. 14 sqq. dixit, tanton vel propter frequentem Capri usum ad hunc potius quam ad antiquioros grammalion ea revoranda sunt. De aetate aut in grammatici hoc constat, post Probum, quem ipse appellavit, et post Plinium nam hoc quoque usus est olim vixisso, Iulio
nomano autem, pii eius copiis usus est, antiquiorem fuisse. Et quoniam similem sere rationem at pie ipse Romanus, en lus esse videtur maximequo de antiquissimorum scriptorum formone qua 'siverat, non ita multo ante hunc, hoc est sub finem sero spe undi noculi, iam vixisse putabimuμ. incertis enim rationibus usus Osannus elatem tu angiistioribus utibus circumscribere studuit, eum ait laxiorum impora lorum tempora eam revocaret.
Ex his quae dixi iam do duo hii libelli isti nunc Capri nomine
inseripti seruntur recte uilicari posse puto quamvis enim ab uberrimis copiis veteris grammatici et eximia rudition quae in fragmentis librorum eius aput posteriores grammaticos apparet hi libri plane diversi sint, tamen in his quoque non solum relii pilai auli tui latis et vestigia doctrinae a bono auctore petitae inventiantur, verum liam ipsi Capro piaedam ex iis quae hic logimus ab aliis ribuuntur plurima sero iis rationibus quas supra dixi eidem auctori vitulicari poterunt. nam magna pars eorum piae hic breviter tractata vel uno verbo indicata sunt liberius sex posita exemplis scriptorum mussi mala invenitur aput eos grammaticos pius Capri libris usos esse scimus, Charisium, Priscianum, Nonium et oum pii de lubiis nominibus scripsit illud quoque a rationibus huius grammatici haud alienum est, quod de non nullis vocabulis ex certis Vergilii versibus depromptis
ait notationes scriptae sunt ita pie cum minime improbabile sit ut ex veteris grammatici libris hos qui nunc eius nomen prae se serunt exerrplos, Sed studiis recentiorum grammaticorum valde obtruncatos et mulatos esSecredamus, ipsi tituli librorum pii manu scriptis ei,dicibus memoriae proditi sunt facile in hanc partem trahi possunt, ut maior liber qui dicitur de orthographia ad libros de latinitato, alior qui si de illi hiis et his ad libriis de dubiis generibus reseratur quod Christius Philol. v. XVIII p. 168 delandae
Verum haec nunc non persequar. iam longa disputatione opus est ut
106쪽
nerΡntiorum aut m ramisti orum ii, Mi . . ruibus libri ira mutati sunt, ut admod- pauea ex volsere ut male relinquerentur elim aliis indiciis tum eo apparent, quod in il- oratio alibi saepe hexametris versibus ad triri traduntiar praecin pla qucid primu Lachmannia in i ucres
p. 35 animadvortiti namquam aut m in libri manu seriptis qui κsunt omne hoe versuum ariti iam mi ai et a te etiam ranspositis vel omissis verbi d Helum μή t. I no lata nium Dum alis certa etiamnunc relicta un e quibuς a. e in quibu inlem versus au ip dirum seriptura ervati prant aut sae ili ni e tura restitui poterant ad quoqiali meros revoravi in aliis, in qui bis non minus certa mi meroriun indicia apparent, sed ad versus P eone intiam ii, is supplendos maiore mulation opus fuit, codicum petiim mo tinere quam incerti ci nioeliaris uti ualui. Apud grammatico inseriori aetatis non inveni horum librorum Detilio. nPm sartam es- ante Agro. cium, qui in I ii lula ad Eucherium episeopum. cui suum librum dedicavit p. 22ti, Capri libellum de ortho eraphia ab eo ad se missum seque ea re commotum esse ut huic quaedam adicienda subiceret scribit Euch rium aut ein fimus episcopum Lugdunensi in sui Pab anno 32 usque ad annum Di vel 452 ad Agroecium data est epistula Sidonii Apollinaris Vltra lum, cum ille apud Senonenses episcopiis erat hoc igitur tempore librum in hane sormam quai deinde codicibus Propagata est redaelum i S-ε putabimiis neque ab ipsius Eucherii studiis illud negotium aliemina fuit in glossis quidem componendis et explicandis eum operam collocasse scimus, s Pitra spicit Soles m. v. ill prae p. xviii, LoeWe prodrom corp. gloss. lat. p. 170. ad unum autem libri ut qui est de orthographia ea opera pertinebat: nam hunc dicit Agroecius i. r. tibellum Capri de orthostraphia misisti mihi, et deinde huic emio Capri libello qui est de orthostrophia et de Propriettite ac dimerentia sermonum ua dum adicienda subieci a Beda quoque, qui et ex Capri et ex Agroecii orthographia multa in sinim librum recepit, minorem librii in de dubiis orbis, nisi me fallit memoria, non inveni usurpatum esse. tunc igitur alteri, ali litant post quam is in hanc formam redactus erat, adiectiun esse dic mus, praesertim cum multo magis etiam quam ille alter mutilatus sit.
107쪽
Haec via illio ducit γ' di pinus, init ubi scato descendit dicimus, non discendii luterrogamus quo die vel qua hora solet ire oras et esse oris γ' Eiecti in litus dicatiuis delati in ortum luim imus vel inrumpimus, intus sumus. Vado ad grammaticum vel ad modicum, disco apud istos dicendum. In profundum nummi et in arcam condunt tiri invehor et iocor in
Marcum, incidi in manus meas nimielis, et in manus aquam poscimus. veteres aulein aquam manibus pedibusque dixerunt in mentem venit, non in mente. Io Oblitus ne sis nostri, non nos veteres tamen et hoc modo dixemini: et invideo tibi divitiis, non divitias.
Comesor comesa comesum tali dicas, Pssor messura Pssum.
M ode Montepessulanus OUB ocleae Bernensis 33OC Odea Bernensis Arie eiusdem codicis corrector ις editiones antiquissimiae eae editione Veneta Nicolai resoni e ressae, ea quibus pauca adscripta sunt1 editio Pulschii, ea qua item pauca adscripta sunt
vetustissimi de Orthographia libellus p I dicemus priore loe Mindicimus c. h umetrum versum posuisse videtur strammviticus, at o via quo ducit dicemias, non tibi ducit nam cato quoi seclusi eae straeca interPr tutione καrca ortum e epulo 2 non discendit B non discedit C interrogemus II et interrogamus B et interrogemus C 4 eiectio iactati R e in rasuram iactiis si vel ad medicum et ad medicum conduntur et inuehor BC in marcum M in marco Be 9 autem et , m. AC I diuitiis non diuitias Udiuitias non diuitiis c a comeso comes uti dicas mesor mesura mesum commestor Ommesta commestum uti dicas inestor est mestuin scribtis
comes8or comesa comessum ut dicas mesor mesum ossum scribi incommessors commessa uti dicas messor messura messum scribes commestor et commesta commestum uti dicas mestor est mestum scribis p
108쪽
Sevi messem, non serui dicendum. Pulchrum cum hiseribendum, sepulcrum sine . Cella penaria, non pinaria dicendum. Praecoqua dicendum, praecocia deridendum. Peperaria mola non dicendum est, sed piperaria Thesaurum sine n scribendum, non thensaurum et Cetera. Misertus mei per genetivum dicimus, at per accusativum miseratus me. Pecto caput, non pectino, et, exum, non pectinatum. sic et pexi memet hodie et pectam cras'. si nexi a necto. io Ructo et nausio dicendum, quamvis quidam veteres ructor et nau- Sior dixerint. non egeo, non eges, non eget dicendum, non autem egeor et egeriS. Dic me victurum die illum victurum, non vinciturum. sic quoque ficturum et picturum dicendum, non inciturum.
is Fido mihi, consido tibi, e lidimus nobis i confidimus vobis. sic sidere
media correpta. nam si esset ideo, ut tepe rideo, saceret sidere, ut tepere ridere. Sordet acet anet oret calet squalet aret splendet viget, haec persecta sunt; at inceptiva sordescit arescit nescit florescit calescit squalescitra arescit splendescit vigescit Suffragor, non susIrago. sic suffragatus sum, non suffragavi.
Seri m. BCςp, ad i. M 3 cella penaria non pinaria dicendum e cella pinaria non ponaria dicendum C cella penaria eorr. pinaria dicendum M 4 praecoqua praequoquam recoca C. Praecox et praecoqua Nonius p. 5υ, I, praecocia praecotia C precolia . fortasse praecoctia si operaria mola non ieenda est sed piperariam pepiraria pepiralia D mala non dicendum est sed piraria BC pepiraria mola dicendum non
est, sed piraria. gaurum sine n scribendum et non thensaurum et cetera MThesaurum sine n scribendum et cetera , thesaurum sine n et ceteram dicimus at peri dicendum per B 8 sic pectam memet hodie et pectam cras, sic et peri memet et pectam cras B C 10 ruet et nausio M Eructo raa. et nausio B et ructo et nausio ' et moto et nause s ructor et nausio dixerint M dixerunt ructor et nausior BC dixerunt ructor et nauseor
I dico me uicturum dico illum nicturum uel uicturum non uicturum et
picturum dicendum non picturum uel picturum B dico me uicturum dico illum
uicturum non uictiturum non pieiturum corr. pictiturum C. dedi seripturam codiciam, quae ita videtur emendundo esse dico me victurum, dico illum victurum, non vincturum sic quoque ficturum et picturum dicendum, non fincturum et pincturum 1 tepe rideo torpeo sordeo C fidere ut tepere ridere Sordere. sordet acet anet floret squale splendet uiget aret haec persecta sunt at inceptiua sunt sordescit acescit nescit florescit qualescit splendescit vigescit arescit fidere tepere sordero sordet anne floret scalet corr. squalet splendet uiget aret hae persecta sunt at inceptiua sunt sordescit accessit annescit florescit qualescit splendescit uig scit arescit, Is sordescit sordo M
109쪽
Εventiira mihi praesago praesagis praesagit, o Praesagimus, vos praesagitis, illi praesagunt. Hic pecten, hic lien, ii rien, sic tibicen dicen liticen dicendum. Praeses praesidis facit. Ambos et duos accusativo dicimus, ambo et duo nominativo. Acer inermus infirmus faciunt pluraliter acri inermi inlirmi at acris inermis insili mi in plurali numero faciunt aere inermes infirmes sic
hilarus hilari facit, hilaris hilares.
Nostri nostrorum nostrum venit a nos sic vestri vestrorum vestrum Venit a vos. io
Vas vasis facit genetivo singulari et dativo plurali vasis facit, non
vasibus, et genetivo vasorum, non Vasuum. Odea nausea serapea se inausolea adurea dicendum. Non est orbo, sed sorbeo, nec sorbsi, sed sorbui sic et absorbui, non absorbsi, ut LucanuS.Coactus, non coctus dicendum abscondi, non absconsi sic et absconditus, non absconsus dicendum, et lassatus, non lassus.
Alter e duobus, unus e tribus vel pluribus. Descendi in solium maius, non maiorem. Bina ac trina dicenda sunt quae sunt semper pluralia, ut binos ludos Nplerumque spectavimus uti die' sic trinos circenses. Fruitus sum illa re veteres dixerunt fruitus vix illam rem'.
praesago praesagunt immo raesagio praesagiunt es Priscian. I. VIII p. 397, 3 praesagio et praesagior, neu p. 279 praesagio praesagis praesagiunt 4 facit om BC 5 Ambos et duos in ad i. e accusativo Ambo et duo in a id e nominatiuo C Ambo et duo in nominatiuo ambos et duos in accusativo B socer inermis infirmus facit corr. faciunt pluraliter acerrimi infirmi at acris inermis infirmis pluralem corr. les faciunt acros inermes infirmes si hilarus hilari facit hilaris et hilares C Acer normis infirmus aciunt acres inermes infirmes sic hilarus hilari facit uaria et hilaros sicut uestri B II as uasis laci non uasibus et vasorum uasi genetiuo singulari
Odeam uas . . . corr. uasa V u is facit non uasibus et vasorum non
uasuum uasis facit genitivum singularem et dativo lurali uasis genitiuum uasorum dea C. vasuum, iis e BC recepi, mitur in codice Charisii p. 46, 24. an vasum 1 serapi BC isse mausoli C cauduce M 1 uti et B Lucanus Pharsal. IIII IO absorpsit penitus rupes, quo eae Flo Fus est Priscianus I. IX p. 49I, Id 6 Abscondi non abscondidi absconditus non absconsus eaecerpta Montepes lana abscondidi defendunt Priscianua l. X p. Isi, II et Nonius p. 75, 2I, abscondor absconsus et absconditus Iriomedes p. 375, 25 sic Om BC II dicendum e lassatu non lassus Om BCς p. adii. M I alter de duobus unus ex pluribus uel tribus ς o tribus vel pluribus e pluribus uel tribus BC Is in soliut discendi corr. descondi maius C. forta e ascendi in solium maius non tu maiorem M 20 in circense Om BCςs, d. M 21 expectauimus M 22 ruitus sum illa re ueteros dixerunt, fruitus nos illam remis fruitus sum iu in om notores dixerunt non ruitus illa re fruitus uix illam remo fruitus uex illam rumi non fruitus sum illam rem e
110쪽
Somnio dicendum, non somnior, et somniavi, non omniatu Sum. Illud scamnum dicendum, at ipsum, non ipsud pauper vir et mulier diCendum, non pauper mulier. Graeca nomina, ut Phryne et phalanx et Phronimus, per i et hiscri- tienda: Matina, ut allere et facile pero scribenda. Cum si praepositi erit, per c scribendum; si adverbium temporis aut causale, Per . Omnia adverbia numeri sine n scribenda sunt, ut milies centies decies: quotiens totiens per i scribenda sunt
1 Nullum pronomen pero scribitur, sed per , ut quid dicis quidngis quid scribis quid facis pero autem, verbum ubi erit, scribitur,rit inqui inquis inquit, eo scit, et adverbium numeri, ut quo tot etritonoptoton, ut iaci licet quidam negent illud nomen muta posse miri, Pt ideo dicant lacte esse dicendum, non lac aut laci ad praepositi peris, at coniuncti per i scribi debet.
Exsul cum addito socribendum est etTmologiae causa, a Sol quoniam venit. Formosus sine n scribendum est ab tymologia, quod est a forma. t iactus uno i scribendum, at nanciscor duobus.
2 uicquid in priore syllaba per c litteram scribendum, quoniam d
Somnio non somnior dicendum est C dicendum est Illud scamnum, Rupera mulier m. BCς p, adii. M at et M 3 paupera mulier pauperum M 4 Graeca nomina ut phirno phalanx Phronimus phaleras per mota latina ut facile perri scribenda sunt phyrino et hallan et phronimus M chrynae et phalanx et phronimus B chrinus et phlanc ut prohronimus corr. Phronimus C scribenda si in utroque Ioco C 5 sallore et facito Ctalem facile II 6 Cum per sem C, si raepositio erit cum Per scribendum si duerbium temporis aut casuale Per Omnia ad uerbia numeri sine n scribsenda sunt ut milies centies decies quoties toties tom peris scribenda sunt M Sine n scribenda sunt milies senties defies inuotieni totiens cum scribitur per D scribenda sunt B in i milios centies decies
quoties toties scribitur oris scribenda sunt C. fori se a quotiens et totiens cum scribimus, erra scribenda sunt 10 Nullum saeis Ι'erra scribitur quid
dicis quid aegis quid legis quid seribis quid facis B Quid quid agis quid scribis quid sucis per j I verbum ubi serit ubi orbum suo iti I eo is it adverbium numeri tot quot BC I licet quidam segent plurimi negant sposse finiri mutam 14 dicunt laete Me dicendum non lac aut lac Mlacte dicunt esse non non esses C lac aut lae C. f. I riscian. I. VI p. 2I2, lac lactis, quod utiquis,imi etiam hoc lacte protulisse invoniuntur teste apro I cum s addito C a solo quo uenit M a solo quo uersatur BC a solo quod uertitis I Formosus siue, scrib ethimologia quod est forma B sormosus erra scribendum est ab ethimologia quod fit a forma, Formosus sine n scribitur ab aetymo quod est forma, I naetiis Phiscio, ι. X p. II, naueiscor etiam nactum facit absquo , ut Probo si Capro et Pollioni t Plinio laesi seribondum nanciscor duobus scribendum M nanciscor duobus j 20 Quicquid in priore villaba e littera in secunda per d periben-