장음표시 사용
81쪽
praepositionem notare vel ideo, quia inii contenta quibusdam partibus orationis plena praeponi i litteram adsumit, ut in eo quod est redire et redolere, quia duae vocales in concursu litabant sed interdiim haec littera geminatur, quotiens ab eadem littera sequens vox incipit nec tamen semper, si piidem reddere dicimus geminuta , reducere autem simplici utimur unde adnotanda imperitia eorum qui sic redducere geminata littera volunt enuntiare, quasi reddere, tamquam necesse sit totiens eam duplicem esse, quotiens Sequens vox ab eadem littera incipit. Trans itoque praepositio non nullam liabet observationem nam int r- dum plena est, u transtulit, interdum minuitur, ut traiecit traduxit nec 10 non ab aliis plene ponitur, ab aliis lenitatem intuentibus minuitur, ut in o quod est transmisit et ramisit alii transposuit, alii tra posuit quae observatio orthographiae mixta est et ρλνεπειας quae otiam si habet instructionem suam, tamen huic quaestioni familiariter implicata est in
ορθοεπεια enim quid decentius sit et quid lenius quaeritur, nec laborat is ille qui scribit circa id quod dicitur χαριεστατον. in o θογοαφία eo
Scrupulosior quaestio est, quod non numquam unus sonus est aut perexigua suspicione diversus inierim quaeritur scriptio, ut eum dic eiecit, et alius per unam i litteram scribit, alius per duas, cuius iam mentionem fecimus, cum de litterarum potestate loqueremur quapropter superseden τυ
dum sexistimo. Nec minus de V littera locuti sumus, quam interdum vicem CDn-nantis oblin re dixi inus, ut cum scribimus vultuni t geminata v div rsa puteState Onitur sic riti sus cum scribitur nominativiis gelieti viis et omnes
deinde casus, item primitivus, et siqua his nomina similia sunt, audem eo
de Purrhasii 4 redire redis reducere renouare autem vi.
i traiecit traiicit limentatomi ni superscr. e 13 mixta sest oθοεπείαι quaeritur etiam si habet 0Αtructioneui 16 ille quis scribit cum id quod dicatur εχριαστατ in ρυογοατια omnis 2 b litteram adsumit ut in eo quod est redis et redolere R. go et, litterui adsumit, ut A rsedire redolere Papiriani redderes dicimus geminata ,rseducere autem simplici utimur Papirianus renouar simplici utimur Il. redonare coniecit Commelinus I ut traiicit traduxit l, ut traicit traducit Pupi.
ricinus 12 quae observatio diversus p. I, , quae obseruatio orthographiae mixta os .f. oθοεπειαι quaeritur etiam si habet destructionem suam Ri habet demonstrationem suam coniecit , interus 16 ille qui scribit, cum id quod dicatur χαοι ἐστατον R. cum id quod χαριε orato est dicatur ram-bachius orthostr. lat. p. . an num id quod dicatur χαριε stato sit quainguanι Φηum χαοιεστατον, quod eae principe editione retinui non satis certum est
20 de litterarum potestato p o, . sed ibi de seminatione i litterae dictum mur est coicit in ea quaestione positum estis 54, 20 coicit et eicit infra p. 72.4
82쪽
oti Rervationem ab 'blint et illam scriptionem, qua nominativus v et o littera nominabatur, relinqnemus utiquis Vari etiam scriptitatum est mancupium aucupium manubiae, siquidem C. Caesar per i scripsit, ut apparet ex litulis ipsius, at ligustus fit pero , ut testes sunt eius inscriptiones et qui per i scribunt, munibius, illam rationem Secuntur, quod aliae quoque denominationes per eandem litteram exeant, ut cum manicas dicimus e maniculam, quibiis tamen Opponi potest, quod per u manuleus dicimus. item qui aucupium per u scribunt, putant ab ave ccupanda dictum; at qui aucipium, ab ave capienda, cum aio litterae in i familiaris transitus sit quibus aeque opponi potest non minus in v transire quam in i nam et ab amico it inimicus tantum et a salso insulsus relinquitur igitur electio, utrumne per antiquum sonum, qui est pinguissimus et u litteram occupabat, i velit quis enuntiare, an per hunc qui iam videtur elegantior exilius, id est per i litteram, has proserat voces. in Sunt etiam quaedam voces in quibus u littera videtur esse supervacua, ut cum et scribimus t pronuntiamus urguere et nyuere, Siquidem et urge et ungo hanc non desiderant litteram, ut apparet ex scriptis antiquorum, quorum elegantiam ei auctoritalem sequendam supra diximus, cum enuntiandi et scribendi ' soluta sit dissicultatem hinc non nulli 2 inventi sunt qui distinguere quoque sine u littera et scribere et dicere maluerunt adicientes et illam rationem, quod distinguere est interposito puncto dividere atque diducere nec non quidam Oe ipsum distinguere arbitrantur dictum παρα το τέγγε s. sive quod distingatur res illa quae
deae Purr εii 5 manibias om. 7 cum matiicas maniculum tamenJ nomen sis qui aucipium aut quia aucupium a litterae a littera I non minus in i transtro quam in v I tantum tamen 1 insulsus in. sessus relinquitur soquitur 1 pronuntiamus arguere siquidem et urgueo et unguo 18 quorum m. 21 adiicientos ut illam est et 22 deducere 23 παρα et τέλει siue quod distinguatur nominabitur ed. Comm. fortasse notabatur a mancupium aucupium manubiae eL p. 49, I9 75,I2 4 at Augustus per u Schneralerus granim lat. v. LP. I, ut Augustus per i et u coniecit rambachius orthogr. Iul. p. 20 5 et qui per scribunt illlam rationem sequuntur Ιἰ manibias addidit chneiderus 7 ut cum manicas maniculum, quibus nomen apponi potest ut cum manicas maniculam. quibus tamen opponi potest Schneidemin 8 utant ab auo i, cupanda dictum: aut quia aucupium ab ave capienda cum a littera e in i familiaris transitus sit A s at qui aucipium eorrector eodicis Vaticani o non minus in i transire quam in ut nam et ab amico fit inimicus et a salso insulsus sequitur igitur R II inimicus nam et a salso insalsus eode Ursini 14 has roserat vocos, in quibus u littera I 16 pronuntiamus arguere siquidem et urgeo et ungo cf. p. 59 S I soluta sit . . disticultatem hanc. Nonnulli inuenti sunt R. conieci cum enuntiandi et scribendi consuetudo difficultatem habet nonnulli te. 2 adiicientes illam ratione. 23 παρα te τελει siue quod distinguatur R. παρα o tingere Semleru
83쪽
scribitur, sive quod tingat id quod inscribitur. tamen in hac voce sic ulitteram Occupavit consuetudo, ut non sacile possit evelli. Non ni illi elia in varie modo per u modo per i scripserunt artubus et artibus, ut, si cum significatione artus essent, ut arcus et partus, i littera in dativo et ablativo servaretur; si vero essent artes, ut arces et partes, btunc idem illi casus per i litteram seriberentur mihi videtur nimis rusticana nuntiati sutura, si per u extulerimus. ita tamen existimo nuntiandum, ut nec nimis i littera exilis si nec, u litteram si scripseris, enuntiationis sono cum nimis plena ac meminerimus artis ορθοεπειας esse ut, sive hanc sive illam litteram scripseris, enuntiationis sonum tem Ioperet idem puto et in clipeo per i scripto observandum, nec audiendam vanam grammaticorum disserentiam, qui alterum a clependo, alterum a cluendo putant dictum. Et de H illera quaeritur, quae se cum his aut inseruit vocalibus aut praeposuit inseruit, ut in his vehemens reprehendit, cum elegantiores ibet ementem dicant et ri prendit secundum primam positionem prendo enim dicimus, non prehendo fat praeposuit, ut cum dicimus hostis harena harenae halicam et haliculam, cum ab alendo possit alica dici et aliculam l existiment dictam, quod alas nobis iniecta contineat hortus quoque non desiderabat adspirationem, quod ibi herbae oriantur, id est qu deae Purrhasii inseribitur inscribi littora aiaelli scripss-runt artibus ut cum significationem si ut ablativo m. casu oxtole rinius litteram scripseris oρθοεπείαι 10 sivo haec ius illa littorai alterum a cluendo m. I vocalibus uocibus ris semetitem uehe- montor reprendit reprehendit IT cum dicas hostis harena harenas lia. halicam et halicam et aliculain cum ab alendo is exi Atimet aeu id Κti
Midoni Crist SuperScr. 2 auolI L p. 59, I sic insertum rursus u agnoscitur, ut oves non ossit scripserunt artibus ut cum iuxta significationem arcu essent, ut arcus et partus, v littera in dativo seruaretur L cf. Scaur. p. 25, I 8 ne u litteram scripsseris enuntiationis sono cum nimis leno I s tori se nuntiationis sono currat re fiat nimis plena oo Oiπεια es, ut siue hac siue illa littora scripseris I II fortu e in clipeo per i vel per u scripto 12 qui alterum a lo-Ρὐndo putant dictum Ic qui talterum a cluetido ulterum a clependo putant dictum
Brambachius Orthoyr lat. p. 2I et Charis. i. 7, 2 14 et de hac littera quaeritur, quae se cum his aut uiserui vocibus Io Et des II littera Commetinus cum his umquam ortum ea eo quod equitur ut in his seelusi, nisi potius scribentiun erat quae se omnibus aut in heruit vocalibus 15 vehemens reprehendit 13. 5, I I et vehementer dicant. In reprehendit l, et Oemeuter dicant et represendit re potius sementer o reprendit Commelinus vehemeus et veniens apud antiquos et apud Ciceronem logo, aeque prehendo et prendo CornutuM apud Cassiodorium p. 22, 6 cf. Scaur. p. I IT aut praei osuit Iuriti ut cum dicas hostis harena halicam. Et aliculam, cuinis utendo R, tib et haliculam scribe,ulum esse ridi Cominet inus hostis vel potiu hortus et haron eae vitii sine illatia esse ridentur
84쪽
nascantur; sed tamen a consuetudine accepit ei cohortes aeque a cooriendo ex eodem loco dictae sunt; sed tamen disterentiam quidam esse maluerunt, ut cohorte militum cum adspiration a mutua hortatione dirantur. Item non nulli liarenam cum adspiratione, sive quoniam haereat, sives quoi aquam hauriat, dicendam existimaverunt aliis sine adspiralione videtur enuntiandam nos non tam propter illas ausas quas supra proposuimus harenam dicimus quam propter Originem vocis, siquidem, ut testis est Varro, a Sabinis asen dicitur, et sicut Mamiliaritor in ransit, itas in vicinam adspirationem mulatur similiter ergo et haedos dicimus eumio adst,iratione, quoniam laedi dicebantur apud antiquos item hircos, quoniam eosdem aequo reos vorabant nam et e contrari quam antiqui abam
Cilonem quoque o coeloam l cocleare sine adspiratione scribstinus, et quicquid per consuetudinem aurium ita licuerit enuntiare. non nimi firmum si catholicum grammaticorum quo censent adspirationem consorianti non Psse iungendam, cum o Carthago dicatur si pulcher i Gracchus et Otho et Bocchus. quoque e d litterae, quae sunt in lor se adlinos, non nullani absent observationem, ne intempsestive in vir in succedant. iam scitiaris divorsas et partes orationis fieri, cum modo por , modo Pro seribimus ut cum troniunctionem disiunctivam facit, ut a regina gravi iam dudum saucia cura: ad per i praepositio uom, ut ad te confugio et supplex tua numina posco. r item quit verbum per i scriptum verbum est tertiar personae, cuius prima est queo: at per i pronomen neutri generis similii r quot Pro adverbium numeri est, cui contrarium est quod per , priuiomen aeque generis neutri aliud est enini quod volumen set quot volumitia'. nam
deae Parrhiasii 4 90d tamen dissserentiam et tam disserentiam dicenda propter illas per illas harenam dicimus sas nai si sanas odos io laedi ii reos s. reos i gracchos et Otho si ochus
20 sci ibimus cum 2 facit a rigina si ad per i eadem vicinia superscriptat littera
rontium quidam esse voluserunt e et tamen in serentiam corrector codicis Vatierent 4 Item nonnulli ci dicimus 3 SI, 3 5 id tu enuntianda nos non
tam se illi haronam dicimus in I 8 quoniam apud antiquos lasona erat P. I, II s oedos dicimus cum aspirations quoniam lased dicebantur 13 Cilonem p. 74 II u scribimus cum t coniunction in disiunctivam tacit At regina R. at ante cum Ididit corrector odistis Vaticani ut p. 2. ID 22 at segina Vero Aen. IIII to Vem'. Aen. I 666 25 item quit is neutri generis Velius Longus apud Cassiodorium p. 22, 2 pronomen set generis neutri R
85쪽
quod volumon per i debet scribi, quot volumina per l, et est adverbium mimeri, quod solet quosdam apud poetas confundere, ut est
quot prius aeratae steterant ad litora naves. qui enim per d scribunt, turbant sententiam, cum pronomen accipiunt pro adverbio numeri est enim tot nymphae, quot naves ante literant. 5non dubitatur vero quin apud per i scribi debeat, quia nulla praepositio littera sitiitur statim melius sonat propter nimiam i litterae exilitatem.
sed vero coniunctio, quamvis ex grammaticorum per i litteram dicat, quoniam i littera nulla coniunctio terminatur, nescio quo modo tamen obrepsit auribus nostris et i litteram sonat, cum dicimus io progeniem sed enim Troiano a sanguine duci
tibi quaerendum erat, contrane ac loquimur scribendum sit, an secitndum scriptionem loquendum. quoque littera facit disserentiam vocum ab antiquis maxime obser 15vaiam. iam um quotiens pro adverbio temporis scribebant, si litterauivbantur vi/otiens pro praepositione e ponebant aliud est enim eum subito adsurgens', aliud cum uetu'. et haec pronomina, cuius leui, per si censuerunt quidam Scribenda, quo magis servaretur originitidos, ut, quo modo quis inciperet a , si quius qui lio amplius, quo is pinguior esset enuntiatio, o quoque inserebant et per quo quoius quoio ea 'tirrhi si seribi otinito uolumina per i est adverbium aeratae
si 'torant aerata est et erant 6 debeat ovi. 8 dicatur II rogenium Cre su1γresor. I contrane adloquimur, μ' i adseripto in margine eadem manu aei obseruata quotiens pro adverbio I utebantur pro praepositione I cuius et cui quis e qui inciperet si quis hoc amplius ri et erquoi quis scribebant quot volumina erra est adverbium numeri, quod solent quidam apudiisetas confiindere Quot prius quo prius Irim Aen. X 223 5 ante fuerunt apud Praepositio i,erra scribi debet elius I ongiis apud Cassi .
p. 22, 7 statim melius sonat s modo incorrupta sunt rerba, eae adnotarisne de apud praepositιOne alaemipta ridentur illata esse S quamvis lege grammati corum Perri litteram dicatur . fortasse quamvis lex grammaticorum per i litteram diei iubeat I ut d litteram sonet R II ,rogeniem Verg. m. I9I contra ne adloquimur . . contra ne a loquimur Commelinus I obseruata. ii uotiens pro adverbi temIviris scribebant. littera utebantur pro praepositione R. Nervatam eum quotiens pro adverbio sqq. Brambactius orthogr. Iat p. 227
I Quum ubito 1 ery Aen. I 35 8 et hae pronomina, quis et quii erm R. cuius et cui pronomina perm scribebant nos autem ad brevitatem is tinavimus scribendi et illam pinguedinem limare maluimus orpirianus apud Cassisa p. 295 ef infra p. 72, 5. p. 9 20 ut quom quis incipiet is siquis quod hoc amplius quo pinguior esset enuntiatio, o quoque Inserebant. et Pro qui quoi seribebant nos ad breuitatem sestinauimus scribendi nullam Pimruitudinem limare maluimus tam hercule, quam quo magis quod qui genus
86쪽
scribebant nos nil brevitatem sestiuavimus scribetidi ei illam plaguitudinem limar maluimus, iam hercule quam cur magis scribimus, νιμι quor', quod genus est resti λογιιις est enim cui rei', quod significat obili iam rem' ex hoc limiit consuetii do hodierna ut diueremus quare, quoi una syllaba castigatum sit cur ilia nil nos contenti iuniis per scribero et ile quaestionibus quidem ait rectam scriptionem pertinentibus, Ilia ultim memoria suppeditavit, ut in praesentia interim satis sit. Ad ceteras igitur quaestitines transeanuis, in litibus animadverti, pini plerosi pie i confusam tractationem ορθοεπείας et ρθογρωνιας eum inierio se distunt nam is oρθοεπεια non quaeritur, pio modo scribstndum sit, cum ait vocem legentis adlegatus si illo qui scripsit, sed est piaestio inioquendi, ut forpices et forcipes et arcesso ei accerso in his uim minimii in erit dinoscere, quo modo dicantur prolude ac dixero scribes in ptibus tamen adnotabimus veteres por transmittationem syllabae orcipesi dixisse. nam et Vergilius versantqui tenaci forcipe massam' sorripe dicimus ab eo quod urnium capiani, id est calidum et in eo quod
est arcesso et accersu putaverunt quidam disserentiam esse, ut accerso sit voco tractum ah acciendo arcesso summoveo ab arcendo tractum sed erraverunt arcesso enim pro eo quod est arceo numiplam positum est.
eo oriun quod illant r litteram obstare significationi, orrant i enim nonni inus in i litteram transit, piam in , cuin diro et acredo ei aerommodo,' itam aptu antiquos in arvorso, in arvorsario unde pro audiculis ab audiendo auriculas dicinius et meridiem pro in dio die in litimur. illo ergo deae Parrhasii I et illam nullam 2 tam hercule quam quo magis qui
non quaeritur I legentis legis I accerso his enim I adnotauimus
i quidam quandam tu putant a litteram pro auriculis C d superscr. 23 ideo orgo id ergo
est enim ui e re qui re Commelinus usi uim cui rei Putachius quare quo una syllaba castigatum sit Ii'. ubi castigatum fit edidit Commelinus et de praepositionibus quidem nam ορθοεπεια non quaerit B cf. p. 66. I ii ad vocem legis R. ad vocis logem I in corrissendis et editio Commelini 12 ut orcipe et forpices et arcesso et accerso his enim R. in his enim Semlerus I scribus mihi quibus tamen adnotauimus I i5 versantque Verq geor'. III 75 1 putauerunt quandam disserentiam esse R. sed quidam disserentiam esse voluerunt ut arcosso quidem ab eo verbo esset, quod egi urceo, accerso vero ab eo quod est accio Scaurus P. 26 5 cf. Papirian. apud Cassio l. i. 2295 20 quod ii utant a litteram , quod utantis litteram Schneidemus m vim lat. v. I p. 639 21 fortasse cum dicimii set acesilo et commodo, et upui antiquos invenimus in arvorso, in arvorgario nam quam pro quo tamquam scribendi m esse Schneiuertis coniecit eae superioribus videtur repetitum esse id ergo ἰ
87쪽
nihil intorest, utrum arcesso an accerso dicantus eadem significatione
manente. at proprium ορθογραφίας est, quotiens in vocis enuntiatione nihil videmus ambiguum, at in scriptione tota haesitatio posita est, ut, cum dico Troia, per i unum an per duo scribere debeam; et coicit utrumper unum i an per duo an per tria i utcumque est non littera succedat si tacita et altera i succedat rursus altera i manente priore, quae pro consonante posita est, et sic fiat ilicit et collicit, de qua re in superioribu plenius dictum est. Item cui utrum per q an per c debeat scribi, quia non nulli inventi sunt qui litteram illo catholic tuerentur, quod in nulla voce per declinationem prima littora immutetur cita cum sit quis, io tutus et qui per Mitteram censent scribendum. nec non potest in quibusdam ορθογραφία eum ορθοεπεια misceri, ut nuntiati cum scriptione pariter titubet, ut in accusatore t et comisatore, hi quaeritur geminali consonantibus an simplicibus scribendum et enuntiandum sit in quibus mihi placet, accusator per duo et comisator per unum S scribatur: nam is quo modo in eo quod est incusare, cusare nihil est, et in eo quod est
accendere cendere per se nihil st, dicimus tamen et accendere et incendere. at in comisatore utramque consonantem simplicem ponamus nam aut a comitate vox dicta est aut a graeco παρα τον κῶμον vero geminata vocis sonum exasperat. sic pariter et elegantiam nuntiandi et quscribendi brevitatem consequimur. Nec toti et hi ορθοεπεια ορθογραφία coniuncta si, ubi quaeritur aenoris an aeneris dicamus, quoniam nomen inde tractum dicimus Code Purrhasii dicamus dicant o oγοατειαι in scriptionem totam Ct, utroque loeo e unxit per duos scribere item cui item quis illoJ illi 10 eum sit quis cuius et qui li nec potest ooθογοαφεί cumo os πεία 13 et ova. I sit om si in eo quod est posteriore loco I utran. qns scribendi sequendi dinoroατεια 23 laenoris an sopnoris dicanti aeeorso dicant Troia per i unum an per duo scribere debeamus et ieit olei utrum por unum i an per duo an per triar utcunque est, non aut o litterae succedat i tacita, et altera i succedat rursus, altera manent priore, quae pro consonante osita est, et sic fiat ilicit et eoiiicit renierit Schmittius stu I. orthoep. Marcoduri a I66O p. II in iustam sententiae formam ho fere modo eorrupta verba restitui poterant, ut cum dico rota, per unum ian or duo scribere debeam, et coicit utrum per unum i an per duo an per tria, ut cum sit con, n litterae succedat i et iacit, a littora succedat rursus altor i Rnente priore, quae pro consonante posita est, et sic fiat collicit
in superioribus p. 4 I6 66 IS item qui utrum permis es. p. 79 IN. 77 9 9 quod nonnulla vice R I cum sit quis cuius se qui por 11 nec
potest , nec non potest e sed potos Schneiderus stram m. Iat. v. I p. 393 13 accusatore comisatore R 14 enuntiandum. In quibus R I et accendere R et in accendere corrector odicis Vatieani an ut cendero e se nihil est 3Is vox ducta est foenoris an oonoris dicant , foenoris an Oeneris dicamus simannsitis de Varron libr. stravim. p. IIS. rectius erat aenoris antaeneris dicendum sit, et per e suenseris dicamus
88쪽
saeneratorem item facineris, non facinoris, quoniam facinerosum vocamus.
sic etiam delirus placet Varroni, non delerus non enim, ut quidam existimant, a graeco tracta vox est, παρα- ληρεῖν, sed a ira, id est sulco. ita sicuti boves, eum se a recto actu operis detorserint, delirare dicuntur, sic qui a recta via vitae ad pravam declinant, per similitudinem translationis item dolirare existimantur placet etiam ut Delmatiam quo lite, non Dalmatiam pronuntiemus, quoniam a Dolmino, maxima is si misi Orinciue civitate, tractum nomen existimatur serias etiam, non sereas, quoniam apud antiquos sesiae, non seseae dictae sunt. item ari spe ab riga,
1 quae est hostia, non aruspex et quamvis commendo dicamus, tamen commando in consuetudine est. Hinc nascutitur otiam quaestiones interdum, quae consuetudinem novam v ter discernunt, utrum absorbui an absorpsi dicamus, cum ad hanc
disputationem portinere non debeat, nisi quod proprium est ρθογραφurnis utrum per l, absorbs an per I absorpsi scribi deboat et placet aliis scribendam h litteram, quoniam sorbere dicamus, aliis , quoniam quaecumque apud Graecos per 'l' scribuntur et constat hae littera H του
πῖ καὶ σιγμαJ, apud nos per scribenda sint idemque in similibus
Codeae Purrhasii laeneratorem delirus delis C rus superser edeteriis delerum πα- τὸ ληριν sed est latine sulco aetu acto maximo civitato existimetur ab ariuga quae esset hostia II commando domando quae consuetudine nouam a uetere discernantur I dicamus I ooθογοατειαι I absorbs Om. I scribendam lsequendam H του, καὶ σι apud nos per D scribendum ideoque in similibus foeneratorem I item facinoris an facinoris convcit Seml rus 3 sodest latins sulco I sed est latino a lira, id est sulco Ritschelius quaest. Varron. p. 29. delirus aratra aratri ductu, appellatur Charisius p. 6 II 4 inquo kicuti placet etiam ut Delmatiam seseae dictae sunt Velius Longus apin Cassiod. p. 22, 7 quoniam a Delminio maxima ciuitate tractum nomon existimoturin, quoniam a Delmino, maxima eiusdem provincia civitate, tractum nomen existimatur eaecerpta Cassiodori etiam quoque R 9 Item arispox ab striuga, quae exmo hosti R. ariga ut quae ad aram ageretur sed et iii scripserunt arugam Iunius ab arim scripsisse apparet Longum, qui ab eo arispicem dictum esse voluit. Huga code Varronis de ling. Iul. V Ν, harum Donatus in Ter Phorm. IIII 1, 29 harviga Paul. Ge. Fest. p. OO, quod defendit Corssemus de nuntiat latin v I p. Oct. aringa coniecerat caliger eonieci in Vare de inst. Iat. p. 42 10 tamen mando I 12 Hinc noscuntur etiam quaestiones interdum, quibus noua a veteribus discernantur. Vtrum absorbui an absorpsi, cum ad hanc disputationem ortinero non debeat, nisi quod proprium est oθογραφίαι, utrum per bis per D absorpsi scribi debeat et aliis sequendam mitteram R, ubi an absorpsi vel cum etc. et deinde ut aliis servanda b littora videtur scripsit Wilmannsius de Varr. libr. stram m. p. pri et constant hac littera nisis, apud nos peri scribendum. Ideoquo in similibus seruandum, ut in eo quod est urbs, et nupsi, et plebs R. et constat haec littera ἐκ του πι καὶ sisu eae superiore disputatione p. I S, ut ridetur, repetita ecIusi aliena ab ho loco esse rerba adnotaverat Semlerus i idemque in similibus eorrecto codicis Vaticani
89쪽
servandum, ut in rci quod est ut ps et nupsi et pleps ac celeris milii vero placet ii in latino sermone alitiquitatis religiora servetur, ut potius sorbui ut si citi illum lictoritatem erit ditissimumina et loquet ilium virorum dicamus, quam stirpsi, cum recens haec declinatio a sordidi sermotiis viris coeperit item lorui et trivi non adscribo huic disputationi, sed coii 5 suetudinis novae et veteris adnotationi nam et Vergilius secutus antiquos, cum posset dicere te ruisse non impediente metro, maluit dicere nec te paeniteat calamo trivisse labellum et hine radios trivere rotis'. Hinc nascuntur etiam diversarum significationum quaestiones, clarios iu an actuarios et dicere et seribere debeamus, cum actuario generaliter quidem ab actu appellemus, actarios vero scriptores clorum non eleum qui actum agit actuarium vocari voluerunt: ilem alium Psse cilonem, alium chilonem, et citones vinari homines angusti capitis et Mongi, chilones vero improbioribus labris homines a gracco παρι τα χείλη is talis quaestio est et circa cohortes et coortiis, ubi diversam voluserunt significationem esse grammatici, ut coori ' sin villarum, unde homines cooriantur pariter oriri enim apud antiquos surgere frequenter significabat, ut apparet ex eo quod dicitur oriens consul magistrum populi dicat', quod est surgens): at cohortes militum a multia cohortatione nam chortes maudimus quidem vulgo, sed barbare dici de superiore disserentia mihi aliud videtur cum sui orius de adspiratione loquerer, si cudi id quoque,
Coae I arrhasii Q uri, et nupsi et plebs declinatio aut sordidi sor-nionis uiri coeperint sed consuetudini sed noua et ueteri adnotationi possit poenitoat a generaliter canes i ut oblongi et longi 15 inprobioribiis in proprioribus ' est circa Is apparet in ehortes Jcohortes do adspirationem, sed de prima manu delato sorbui secundum auctoritatem haec declinatio sordidi sermonis virus ceperit sed consuetudini, sed nouae et ueteri adnotationi 7 cum possit dicer nec tu Virg. bucoL 2, 34 9 hinc Verss. seors. II 444 10 actarios an aetuarios rab χείλη Velius Lonssus apud Cassiod.
p. 22S II cum actuarios canes quidem . nctuarii nominantur diversis actibus generaliter occupati strerepta Cassiodori 1 3 item alium esse cilonem - 75 5 Possent . si, Id I item aliud est osse cilonem, ultu chilonum citonos vocantur homines angusti capitis et longi ut adspirationem non habet chilones vero cum adspiration scripti a brevioribus abiis homines vocitantur excerpta Cassiodorii citones dicuntur quorum cal ita oblonga et compressu unt, chilones nutem cum adspiration ex graeco a labris improbioribus, qua illi voeant iεΠηCharisius p. IOP. I. citones quorum RPit oblonga Placidi glossae p. 25, . , d. Deverting 16 falis quaestio est circa I a apparet in eo R 20 nam cortes audimus fortasse sed barbare dicitur mihi aliud videtur, quod cum superius de aspiration loquerer . ostendi. Id quoque illum sibi locum fecisso R. haec urae eae superiore disputatione de adspiratisne p. 6, I Sqq. a strammatico repetita, sed non satis apte hoc me interrus ita sunt, elis intra παρα ταχείλη re post 5 sopi λα δὲ τυλοι videntur transponsula Sse
90쪽
illam sibi locum secisse, cum alioquin non desideraretur, ut in vellem 'tile et in reprehenso, cuin veniens et reprensus sine adspiratione emendatius dicatur): nam lana militum quam iisticorum coli ortes sunt, siquidem et milites rusticis et ex eiusdem regionis humiuibus conscribebantur, ut et agnosceres et tueri invicem possent quod genus utilitatis eliam apud uomerum est, qui ait ' τρητρην τρητρηφιν αρηγti. φυ- χε φυλοις. Sane aspergo et aspargo alient disserentiam suam, siquidem aspergo Verbum est, aspargo nomen itaque et Vergilius t ait salsa spumanta spargine alites'.
io Aquam quoque per scribulites nomen ostendimus et trisyllabumi,
per c vero verbum ab eo quod est aeuo et acueret, utinam acuam. Atiri sex melius per i sonat, quam per . at aucti par et aucupium mihi rursiis melius videtur sonare per ii qua in per i et idem tamen auripis malo quam aucupis, quia scio sermonem ei decori servit se et aurium is voluptati undo sit ut saepe aliud sermamus, aliud enuntiemiis, sicut supra locutus sum de viro vero et virtute, ubi i scribitur et paene ii enuntiatiir. iide Ti. .laudius novam quandam litteram excogitavi similem ei notae quam pro adspiratione .raeci pontini, per quam scriberentur eae voces quae neque secti nilum exilitatum i litterae neque secundiim in
deae Purrhasii a illam illum veniensistis prensus uehemon ut re
Drehensus mendamus dicamus C litis et tu superscr. Dossint genus etiam utilitatis apud g ρ ρ - φυλοι ad i. c, cum prima manu solum o scriptum esset si Om. et ut I per i ii a m scribonius I utinam antinam Q per u ut aucupare et aucipium I scriberentur ea uoces exilitato litterae linguitudinem litterae sonant illam sibi locum socisso eorrector odicis Vaticani cum vehemens et reprehensus possint quod genus etiam utilitatis apud Homorum ost 6 ως νοητρη Hom. l. B in 7 aspergo Verbum, ut 8Pargo nomen. Itaque ut Virgilius ait Ii 8 salsa Verg. Aen. III 5M 10 quam tuoque
Perm R.q. l.R. m. scribentes lesse disyllabum aut hoc nimio ostendimus: at trisyllabum per c verbum Commelinus poterat transpositis verbis Scu ibi nomen ostendimus, per c vero verbuni ab eo quod est acu a uis, et est trisyllabum, utinam acuam probabilius tamen risum est et iisyllabum et ibinde et acuero ea margine illiata esse. Nam quam etiam trisyllabe dici L poterat hoc loco I.Onssus commemorare i ut aucupare et aucupium N, at aucuparo et aucupium Iunius. cf. p. 7, 3 16 locutus sum. De viro vero et virtute , locutus sum de viro et virtute Taylorus in murmor Sandrionse cantabrissiae a. 7 II, p. 7, qu Aecutus est ch=ui terus stram in lat. r. I p. 22 cf. p. 54, 3 18 eae voces e et codea Vrsini is quae sequo secundum exilitati m litteriae neque ecunilum Pinguitudinem litterae sonant , qua neque sicundum exilitatem littera inequi secundum inguitudinem liti Practis sonant Taylorus et Schneiderus, item Sey erit 3 9ram m. lat. v. I p. O . quae nequo secundum exilitatem I litteraseneque secundum inguitudinem V litterae sonarent, ut in eo quod K bibit Pudet, neque rursu socundum latum litterae sonum enuntiarentur, ut in eo quod eat lugere scribere conrecit ire helerus de Ti. Claudio Ca sare strammiatico non naρ