De potestate ecclesiastica summorum pontificum et conciliorum generalium liber una cum vindiciis auctoritatis pontificiæ contra opus Justini Febronii auctore Petro Ballerinio presbytero Veronensi. Accedit appendix de infallibilitate eorumdem pontific

11쪽

C A TUI TDe sera origine & novitate opinionis , quae Conciliis generalitas auctoritatem & ius tribuit coactivum in summos Pontifices. μ

Num Pisana synodus celebrara ad exscindendum schisma , fuerit certo cecumenica . Cur gesta eiusdem , ac depositionis sententia in duos contendentes edita, adversariorum opinioni nihilum prosint, sed potius obsint, confirmen que antiquam sententiam , quae generali quoque concilio ius super Pontifices dentat. 87

12쪽

f. II. uinam convenire debeant, tit Concilium D re

6 nodis genera ibus. 9 II V. Cur Pisana B nodus auctoi itate generalis Concilii careat. 93

uatenus Pisana xesa adversariormn sententiae obsint ρο- tires, quam pro- - ' 97

CAPUT VII.

Decreta Constantiensa sessionum quartae & quintae de Synodorum generalium auctoritate supra Romanos Pontifices vim non habent generalis Concilii ob plures desectus, ac praeseriim quia carent saltem confirmatione Apostolica. IOI

CAPUT VIII.

Eadem decreta Constantiensia alio nomine vim di auctoritatem peremptoriam non habent , quia non fuerunt dira tamquam certum doema fidei , Icil ut aeta prarierunt) per modum constitutionum f=ntuialium , custis for mulae vis decreta indicat, quae non ex fide, sed ex mera opinione In eius temporis circumstantiis constituenda visa sunt ad tollendum schisma . Sin uia decreta expen la, re quatenus aequa interpretMione explicari queant .

Quid

13쪽

Quid in ipsis dIfficilem explicationem ferat. Ex necessi tale remedii ad abolendum schisma eadem opinio induis Ela ; & quatenus iuri supremo summorum Pontificum nequeat praejudicium afferre. Io'

CAPUT IX.

Obiectio ex necessitate remedii in casibus extraordinariis a Constantiensi memoratis expuncta. ΙΣΟ

De remedio in casu reformationis morum praesertim in ea-

m remedis in easti haeresis circa fidem . 127 q. III. De casu suismatis, quo duo ves plures se se ger φ ν-- quam Pontifora. I3O

Quomodo in Constantiensi si bima sublatum , ct unitar re- situla sine usu potestatis concilii supra Pontificem. 13smimactersio de appellationibus a Papa ad Concilium g

CAPUT X.

Principia & summa totius ratiocini I, quo generalibus con ciliis negandum est ius supra Romanos Pontifices. I I h a VI

14쪽

XII VINDICIAE AUCTORITATIS PONTIFICIAE CONTRA OPUS IUSTINI FEBRONII INSCRIPTUΜDE STATU ECCLESIAE ET DE LEGITI MA POTESTATE ROM. PONTIFICIT.

Praelati .. 249

CAPUT LQuantum Febronius detrahat hesitimae potestati Pontificiae in decidendis controversiis fidei .. 233

CAPUT DL

Quaenam potestas RomanG Pontifici competat in materia disciplinae , & quantum ei Febronianum. systema detra

CAPUT II L. De suprema & plena Ecclesiasti potestate , quae Roma

nis Pontificibus competit jure primatus . Quibus limitibus divini ac naturalis iuris circumscripta , & quam aliena a monarchico arbitrario & efaeni dominatu , quem ipsi amngit Febronius. Summa, sed non sola potestas est in Ecclesiae regimine , quippe quae cum Potin state Episcoporum a Deo instituta copulatur,. & regimen non simpliciter monarchicum , sed ex monarchic' k aristocratico temperatum cQnstituit .. I7I CAPUT IV. . Explicatur quaenam si ea suprema & plena potestas Romanis Pontificibus' tribuendia si ru facultates Episcopae competentes, & in aedificationem Ecclesiae tradita . Distinguenda potestas ab ejusdem usu; nec ex abusibus, qui potestati tribuendi non sunt, sed ex vitia abutentium, di- manant ,

15쪽

V XIII

manant, ipsa potestas neganda . De actibus abutentium illicitis, sed non irritis .

3 CAPUT V.

De siupposititiis Pseud Isidori decretalibus , ex quibus Fe-hronius supremae & plenae aue oritati Apostolicae nimium multo detrahit , quaestiones tres propositie & sol

Num decretales antiquis Ponti citas a Pseud si doro a tributae , in gratiam Romanorum Pν stilum ob AEugendam eorum pGesarem suerint consectae. τρη

Num ea, quae de summi Pontificis auctoritate is, eonfictis Ueu - Mori decretalibuo traduntur , novi qu1 iam induxerint quod anterioribus temporibus numquam fueris sua sum, Guque nuspiam receptumis I9s

Num disciplinae novitas ,, siqua eu amor sis Pseudo-Uidori decretatibus 1 Ualuit , usuque ρo seriorim temporum obti- οπιν , Ius favum corruptHa id , quae amiquo canonum iuri derogare nequiverisis I9S

CAPUT VI

Num antiquorum canonum disciplina sit revocanda , sininum Epucoporum & Μetropolitarum potestas seu juriis dictio actualis sit restituenda in statum primitivum , a bolito iure quod jam a multia saeculis viget . 2Os CAPUT V ΙΤ- Media, quae in resti vitionem disciplinae veteris a Febroni

16쪽

XIV proponuntur, quantam pontificiae' auctoritati offensionem

praeierant.. 2I ICAPUT VIII.. Observationes in alia quaedam Febronii loca ,. quae etsi in

antecedent15us praetermilla Iint tamquam non necellaria confutando. il Iius systemati ,. possunt tamem aliquam distis cultatem facessere 124 Quam male ex textu Actorum e. 8. . m. Is Febronius cum

Gersone talligat , L mirum fuisse subditum Apostolis Du EMVue J qui eum eum Ioanne mi erunt Sama

In illa Febronii e. t. q. quibus contendis Ecclesiam posses umerre primatum a Romano ad alium Discopum.

f. III.

Animadverso in verba alloquutionis T. Curiani ad Patrer Concilia III. Carthaginensis , in commentarium a F Fronto iisdem verbis Dbvectum cap. z. q. I. n. I.. rom. 1. pM. TI. V

h. IV. n Tridentinum generale Concilium supra Papam aucto

q. v. De potesate jurisdictionis distinguendanis.

17쪽

In textum Febronii c. 8. q. 3. ubi 'nonnulla quorumdam antiquorum sanctorumque Ponti cum gesa augendae pote- flatis consito at ribuis 23s . VII. In quaedam Ioca Febronii , ubi auctoritatem Pontificum inprovinciales inodos π in mavoribus cavss vessicat. 239VIII. Num auctoritas Pontificia utilitati aut necessini Concili rum generalium opponatum 24 APPENDIX de infallibilitate Pontificia in desinitionibus dogmaticis, qua brevius explicatur atque statuitur, qua nam & qualis auctoritas summis Pontificibus tribuenda sit, quando ex fine & ossicio primatus ob conservandam in tota Ecclesia fidei unitatem definiunt controversias

PRIMA PROPOSITIO. Pontificia auctoritas, insituta ob finem conservandae unita. tis maxime in fide, esse deber per se sufficiens ad hune

SECUNDA PROPOSITIO.

Ut auctoritas summorum Ponti cum fit per se sufficiens ad confervandam in tota Ecclesa unitatem sδει , debet esse non meri ordinis honoris praerogativa , sed Suri A

18쪽

Aionem aliquam peculiarem I ibi competentem requiώt, quas per se exigat CV Miffer ar Mei unixatem. as

III. TERTIA PROPOSITIO. Auctoritas, quae in desiniendis fidei controversis si per δε

sussciens ad exigendam ct conservandam fidei unitatem . ira per se fia debet obligare atque fuscere , vι alius auctoritatis pro is non erear et ae propιerea Pontiscia auctoritas, quae per se subsciens es , ac dici debet ad confer udam ρο exigendam fidei unitatem , ad hunc μsem obtinendum nequiν egere consensu Ecclesie . 233 IV.

QUARTA PROPOSITIO. Auctoritas, qu.e in per se sufficiens ad exigendam re conis

fer udam fidei unitaι- m rota EcHelia , ea vi praediara esse debet, qua ad unitarem obliget non alituos tam tum, Ied omnes Chrsianos , non tam di tributive quam collacisve jumptos , ex quibus jumptis collective conitati a catholica Eccusa, as SQUINTA PROPOSITIO.

Auctoritas, quae in conservationem unitalis fidei de iii nes dogmaticas edit. his definitioni us dolematicis, ut in conservandam Edei unitatem sufficiant , oblieare deberomnes, non ad meram exteriorem observantiam , sed ad

19쪽

Rasi is auctoritas , qua is σmnibus ciris lauis otiam npiscopis exigis obsequium o assensum internum proprium Mei erga definitiones a summu Ponti cibus Misas, omnem disitationem debet excludere , ita ut dubitare non licear, .um ilii, cum Mei controversas de iura, in tua definitione .ix

ser tionem unitatis fidei editae obligant totam Ecelsam au ause iram Mei ipsis definitionibus maestandum , omni dubitatione exclusa , is de iendo insultibilis dicenda es ,

Eadem Pontis in infambilitar emineisur vel maxime expromissi tarisi factis L Perro , ae ex traditione P

Errarer Pontificum, qui ab adversariis opponuntur , ut is rem praesemem probarent aliquid , duo probanda essent dia morem, qui ononitur, ira esse certum errorem fidei, Pontificum quam inane inpugnans. ' a IM 1 Disiligoo by Coos e

20쪽

XVIII

ut nulla possit apta interpretatione puNari II. esse prae serea errorem definitionis dogmaticae Unur υ modι em νον congrue probatus , ad evertendam Prosositam thesim suscern Nutius vero, Pssersar Is prans, cum ex omnia

fus, qui obiciuntur , erroribus nullus si error 'dei cer ur, vel non fit error definitionis dogmaticae l. 27 PNuim se remis , quae rasan Τπx rem Pon MN I monDnnin materia Adei tribuit, antiquis 3 serit ignota. 281Euanr pera contraretae sentenriae in ii. , re inuntenus inteμ

cathosicos recipi atque in Icholas induci oe' promori cmperas , vethri mitentim se traditione non omnino exesttin