장음표시 사용
31쪽
. ILEudem iurisdimo Petro oe Apostolis immediate
tradita iri bonum Ecclesie non debebat cum
Petro oe Apostolis extingui , sed in Petri oe
osolorum juccessores debebat transire, ae in sis aeque immediate residere cy permanere usque ad consummationem saeculi , sicut usque ad faeculi consummationem debet permanere Ecc sa, ob cujus regimen a Cbriso fuit insituta a
4 Cum porro regimen Ecclesiae , cuius causa haec imrisdictio S. Petro & Apostolis tradita fuit , ex Christi institutione ita futurum esset perpetuum , ut perpetua sutura erat Ecclesia; iurisdictio, Petro 3c Apostolis collata ob regendam Ecclesiam , non debebat cum illis extingui, sed
ad eorum successores debebat transire . Hac de causa optime Petavius lib. 3. de Hier. Eccles. c. I 6. n. 8. hanc maxime congruam rationem addidit , cur interdum a Patria fur antiquis non tam Petro quam toti Ecclesiae eommunia
cata dicatur Ecclesiassica jurisdictio e ut hoc pae o demon- yreni non sic Gram a dictam uni illi su4se, π quosi circumscriptam unius persona , ut eo sublato , etiam illa periret, nec amplius in Ecclesia maneret. Ergo eatenus E elesiae traditam fuisse intelligunt , quod perpetuo baset ilia successores potesatis ac dignitatis sitis . Quemadmodum qui dicit Francorum populo remam potesatem concessam fuisse , nisii Ruscat aliud , nis esse ibi semper aliquem qui
regnet , o potestarem tuam non exequatur modo , sed in se Lerentem ac re mentem circumferaι. Hoc quidem sensu Christus perpetuam durationem significaturus, Petro Sc Apostolis dixit : Ecce exo vobiscum sum utique in successoribus in us Man . a que ad consummationem secuit . Eadem itaque potestas seu ' iurisdictio Ecclesiastica , ex Christi institutione in Petri 3c Apostolorum successores prodigata , ad Romanos Pontifi
32쪽
ces, qui succedunt S. Petro, & ad alios, quos Apostoli constituerunt Episcopos , quique Apostolariun successores existunt , pervenit : atque idcirco eodem divino iure his competit; ac in iisdem , qui constituunt corpus primorum Pastorum, immediate residet , ut in Petro & Apostolis residebat. Hinc autem liquet quam iners & inane sit illua quorumdam adu sariorum argumentum , qui ut probent claves immediare non filisse collatas Petro & Apostolis , hac ex sententia sequi dictitant , ipsas claves cum eorum morie defecisse in Ecclesia neque enim defecisse dicendae sunt, quae post illorum mortem Christo instituente in eorum successores debebant transire , & in successoribus ipsiis
Iurisdictis propria V. Petri ratione primatus ipsae
singularis ac personalis ea fuit, ut ceteris omnitas etiam, Areosolis potesate ceteroquin aequalibus pneesset non mera ordinis oe honoris ,
sed peculiaris in ipsos Iuris p erogativa bono unitatis, iusque ipse esset in omnes non dispiabutive Iolum , sed etiam collective sumtos ad
cinodiam unitatis Idem omnino jus competit
similiter Romanis Pontificibus successoribus S. Petri, ad quos idem primatus ob idem unitaris bonum jure successionis pervenit ia
s Discrimere potestatis inter Petriim Sc Apostolos , nec uota inter Romanos Pontifices Sia Petri successores dialicis Ipse primatus, licet singulari personae S. Petri. tribuintus a Christo, tum eius. morte, noni defiit, quiae debebat ad successores eius. transire ; vis autem primatus in uulutem. fidei , quae Eeclesiae, est maxime necessaria ,. sede etiam vacante, viget ita Pontificiis deis finitionibus decretisque, dogmaticis , uuae Pontificibus mortuis vim suam nou amittuut
33쪽
sU-oRUM PONT. ET CONC. GEN. CAP. I. alios Episcopos successores Apostolorum notandum m. xime est . S. Petrum & Apostolos omnes potestate pares fuisse excepto tantum iure proprio ac personali primatus , qui fuit non meri honoris & ordinis , sed praecipuae iuri Dclictionis primatus , exploratum fecimus ex iis , quae annuentibus quoque adversariis catholicis probavimus libro De vi ac rarione primatus c. Σ. & 3. Ex hoc autem praecipuae iurisdictionis primatu , quem uni Petro inter Ap stolos Christus tribuit, ius aliquod peculiare ipsi debuit
competere, quod aliis commune non tuerit: alias primatus ipsius inane nomen suisset meri honoris , non iuris. Hoc porro jus primatus proprium ex fine instimendi ipsius pri- m. v matiis est colligendum : qui cum ob formandam & perpetuo custodiendam in tota Ecclesia unitarem suerit infinitus a Christo, ius ad hanc totius Ecclesiae unitatem comis pingendam atque tuendam praecipuum S. Petro collatum suisse dicendum est, quo omnes Christiani ad unitatem c gantur . Hoc iure S. Petrus praestabat omnibus etiam Aprstolis ratione primatus , adeo ut licet hi aliis Apostolicis facultatibus Petro essent aequales , in iure tamen cogendi ad unitatem subestent Petro, quippe qui debebant unitatem cum ipso tanquam unitatis catholicae centro servare necessariam Ecclesiae, nimirum non solum unitatem communionis , sed etiam, immo potissimum fidei unitatem , quae potior est Eccle,siae unitas; & in eamdem unitatem Ecclesias , quas aedificabant, & Episcopos, quos praeficiebant Ecclesiis, debebant insormare, ut ostendi in memorato Dpere cap. I 2.
a cunctis fidelibus eadem unitas cum Petro tenenda erat , s LMA ac in eamdem unitatem ab omnibus exigendam jus erat Petro peculiare ratione primatu .
6 Hinc porro ius istud primatus proprium fuit ius in tu, fiat ἔα
omnes Episcopos & fideles omnes , non distributive tanis omnra etiam tum sumtos, sed etiam collectiver neque enim obtineri potuisset finis a Christo sibi propositus in instituendo prima- tu, unitas scilicet totius Ecclesiae , nisi omnes & Episeopi& fideles, qui sunt Ecclesiae membra, ad eam emerentur. Ex his principiis de iure primatus S. Petri clare deprehenditur , quodnam ius peculiare Romanis Pontificibus RPetri successoribus competat ratione primatus, qui in ipsos
34쪽
Ram. Pontiis seibus . Quomodo εα hoc prinptio prima tus iure cete.
tantum eadem cum iurisdictione transivit: est enim ius ita omnes totius Ecclesiae Episcopos de fideles omnes idem omnino ac suit in Petro; inanilque cognoscitur illa quorum. dam adversariorum distinctio , qua idem Pontificium ius, in totam Ecclesiam ex primatu proveniens institutione di-Vina, in omnes quidem Episcopos & Christianos distributive, non autem colles ive sumtos accipiendam comminis
scuntur; de qua re plura dicenda erunt cap. q. 6. 3.7 Ex hoc proprio primatus iure in universam Ecclesiam , quod bono unitatis S. Petro & successoribus ejus j
re diuino tribuendum est, di manant ceterae praerogativae jurisdictionis Pontificiar in totam Ecesesiam, quas hic recensere non Vacat, nec opus est. Ideo enim iis praerogativis& facultatibus Romani Pontifices uti possunt in universa Ecclesia, quia ex primam universae Ecclesiae Christo instituente praepositi sunt. Id autem verum est agnoscendum
non tam ex iure divino, quod divinae institutioni primatus annexum est, quam ex natur ii ordinis iuro , quo si s s , Paulo docςnte inferiores quicumque subesse , α subordinati 3 Cum ait Paulus ad Hebr.
C. 13. U. II. Obedite praepositis vesris , o subiacere eis , verbo f facete subordinationem , quae naturali lege ordinis aeque ac divina praescribi.
tur, indicat; verbo autem ιbedite non meri honoris extero
ni , sed actualis iurisdictionis
subordinationem eum debito obedientiae coniunctam declarat . Cum duo Episcopi in v. na civitate saeuitatibus omnino pares esse non possint sine subordinatione unius ad alterum , ne ex omnimoda aequalitate oriantur dissidia & seisi
Ecclesiae necessarium I Nicaenum Coucilium c. 8. de Ca. tharis statuit . ut ipsorum Episcopis ad catholicam Eeesesiam accedentibus, si fiat iis in locis , ubi inveniuntur Episcopi eat holici , presbyterii honor, aut merum Episcopi nomen absque Episcopali iure tribuatur , ne in una rivitate rio mpi emi pribentur exissere , quo rum neuter alteri sit subordiis natus . Hanc subordinationem unitati conservandae penitus necessariam , suo cuique Epis copo ab omnibuς inferiorum clericorum gradibus praelian, dam S. Ignatius Martyr, alii-ue Patres maxime commenetarunt. Huic quoque subordi nationi erga S. Petrum Apo A
35쪽
SUMMORUΜ PONT. ET CONC. GEN. CAP. I. st esse debent praepositis suis , multo magis summo omnium praeposito, atque pastori subordinati esse debent omnes interiores Ecclesiae pastores etiam Episcopi et sublata enim se B ordimatu iurisdictionis superiorem suum ipsi Apostoli suerunt obnoxii & obligati , non quod
in Apostolicarum facultatum via , & in Ecclesiarum regi mine iidem afflati S. Spiritu, qui earitatis & uaitatis Spiritus est, possent a Petro destiscere . sed in Episcoporum , rui sibi succederent , nec e em Sancto Spiritu suturi erant confirmati, institutionem& exemplum : ac propterea
Gallicani Episcopi ad Apost Iiram sedem detulerunt, iure
que damnatam agnovere proinpositionem de bicipiti Ecele sae capite Petro & Paulo eo sensu proscriptam oe explica-
iam SINE SUBOR DINAETIO NE O sublestione S. Pauli ad
S. Petrum in potesare Dyremao regimine universalis Ecclesiae. Enimvero si nemo dubitare potest quin S. Petrus Α-Postolorum omnium, ac ipsius S. Pauli princeps fuerit verae& propriae iurisdictionis prima- tu ; neque poterit ambigere quin S. Paulus superiori & sinpremae potestati S. Petri fuerit subordinatuς ici resimine universalis Ecclesiae. Viὸe quae hae de re notavi lib. De vi
re ratione primatus C. R. n. a.
Hanc eamdem S. Pauli su ordinationem ad S. Petrum exprimatu debitam, quam ad ver sarii nequeunt inficiari , nisi contra Coastantiensis doctrinam primatus iurisdictionem negent etiam ia Apostolos de Apostolorum sueeessores distributive sumtos ex adnotatis in prooemio huius operis ἱ hane, inquam , subordinationem S. Pauli ad S. Petrum satis indicasse videtur S. Cyprianus epist. 7 r. ad Quintum , ubi laudans S. Petri moderati
nem , dum Sancto Paulo sibi in faciem resistente nihil sibi
arroganter assumsit, animadvertit eum primatum suum
non opposuisse , ex quo sibi anmellis o posteris idest ab
ipso Paeso obtemperari op rebat . Id subordinationem inferioris superiori debitam in nuit . Quod si aliquam ipsiux Petri subordinationem erga Paulum fraterna correctione utentem in contextu indicavit , ea non est subordinatici Petri quasi inferioris Paulo , fel pertinet ad subordinati nem debitam divino ac natu rati iuri , quod veritati θ x tioni legitimae a Paulo lieet inferiore propositae ipsum Petrum consentire & acquiescere iubebat : de qua subordinatione eidem divino ac naturali iuri a summis quoque Pontificibus praestanda inserius plura
36쪽
io DE POTE TATE ECCLE IAsTICAcidinati me inseriorum pastorum ad summum pastorem si periorem suam , α omnimoda aequalitate iuris inter ipsos constituta, quis non videat iacilem patere aditum ad disia sensiones & schismata ex quibus regimen & unitas Ecclesiae detrimentum capiant λ Qua vero moderatione hac summa potestate uti oporteat , eum potestas a Deo ut in aed-ficationem, non in deliructionem; ad aliam disputationetri 'a Pertinet, de qua hic mihi agendum non est, ' alibi que di iacentur Plura . In rem enim praesentem de primario tantum & radicali , ut vocant, primatu iure statuisse sus
omnino jus Apostolorum transvir - Ius quod illi, in initiis competebat Apsolis in universam Enclesam, extraordinarium fuit, quod imuiscopos eorum successores non 3ransit a in solo autem S. Petro fuit ordinarium ratione primatus , ct idcirco competit Romaliis Pontificibus ejusdem primatus breetibus uure o
dinario . Nulli Episcopo nisi successoribus LPetri competit jue i in in alios Episcopos Apostolorum successeres insiturione divina sed iure tantum Ecclesiasico quibusdam νnsignis-rum sedium Episcopis tributa fuit, ita tamem
ut omnes cum successoribus S. Petri in unitatis bonum con pirent e nihilque Lec insisutio
Ecclesasica praejudicare potes juri S. Petri Q successorvin eius , quod es institutionis di
vinae 1 Praestituto & explicato hamnus praecipuo ac rarii- cali Dissiliaco by Orale
37쪽
SuΜΜGRUM PONT. ET CONC. GEN. CAP. L IIcali iure primatus Romanorum Pontificum successorum s. Petri, ut aliqua dicamus etiam de iure Episcoporum , qui staccesserunt Apostolis, non eadem omnino potestas ad ipsos pervenis, quae in Apostolis extitit . His enim ius fuit in
totum mundum , cum aeque omnes in totum mundum missi
fuerint a Christo , ut Evangelium praedicarent omni cre turae t sic enim illis in initiis utile vel necessarium erat. At cum Apostoli Episcopos certis in locis constituerint , ut iis suam curam & operam impenderent ; expediret a
tem hos iisdem locis alligari ; ipsorum iurisdioeio non in
totum mutulum , ut Apostolorum erat, sed intra certos fines circumscripta & circumscribenda fuit ob Ecclesiae bonum, ut quilibet suo cuiusque gregi studiosius vacaret, i ta illud Petri , Pascise , qui in vobis es Aretem Dei, Mec e. s...ia distraheretur in greges aliis Epii copis assignatos, quod scisi surarum & εissensionum seminarium esse solet non sine magno unitatis, pacis, & boni publici detrimento. Qitoquob hoc unkatis bonum, Episcoporum , qui succedunt aliis Apostolis, jurisdictio certis locis alliga a Sc circumiscripta esse debebat; non idem dicendum de Romanis Pontificibus.
qui cum in divinae institutionis primatum succedant S. Petro, ex eadem institutione divina ob catholicae unitatis custodiam ius obtinuerunt in universam Ecclesiam , aeque ac obtinebat S. Petrus; nec quispiam poterat aut poterit eidem divino eiusmodi iuri aliquid detrahere aut derogare. Hinc Apostolorum ius in totam Ecclesia in extraordi cum qu dammodo fuit, quod in Episcopos eorum succellores notet descendit, uti cum Petro de Marea alii dorii Gallὶckni etiam adversarii appellarunt e Petri autem fuit ordinarium , quod una cum primatu reansivit in Romanos Pontifices ,
iusdem primatus & iuris heredes. 9 Sicuti porio nullus Apostolorum , qui inter se potestate erant aequales , jure divino aliis Apostolis praeerat nisi solus Petrus, qui ratione primatus ex institutione Christi non tam xniversae Ecclesiae , quam ipsis etiam Apostolis Ecclesiae Principibus peculiari iure praestabat ; ita nulli quoque Episcoporum, qui in Apostolorum locum successerunt, iure divino competit iurisdictio in alios Episcopos nisi Romano Pontifici , in quem idem S. Petri primatus divinae institutionis descendit . Hac quidem de causa nulli B a Patriar.
38쪽
Patriarchae, Μetropolitae nulli 6ὶ iure divino instituti sunt. quibus iuri dictio in suae regionis aut provinciar Epist pos eodem divino iure competat ; sed omnes Ecclesiasticae aut Apostolicae institutioni sicut originem , ita & auctoritatem reserunt. Cum enim S. Petrus , eiusque successores Romani Pontifices nec ubique praesto esse, nec omnibus Episcopis per orbem dispersis , quotiescumque opus esset, possent pro suo iure aeque & immediate prospicere; Ecclesiastica vat Apostolica institutione provisum suit , ut in singulis provinciis singuli , & alii rursum in amplioribus regionibus majorem , quam simplex Episcopatus seri , in ipsos provinciae aut amplioris regionis Episcopos haberet auctoritatem, quae soli Petro ejusque successoribus jure diis vino competebat; & hac ratione , quam verissimam arbitror, iurisdictio Petri & successorum ipsius peculiaris ex institutione divina iure primatus, Ecclesiastica quodammodo delegatione aliis, qui subinde appellati sunt Pati iarchae,
Exarchae, vel Μetropolitae , communicata fuit . Huic profecto Ecclesiasticae institutioni , & quasi delegationi bono
publico maxime necessariae S. Petrum ac successiores eius aliqua ratione consensisse dubitare non licet: nemo enim arilius per se ea jurisdictione expers, illam potuisset cuipiam communicare, eo inscio vel invito, qui eamdem solus non humano , sed divino iure obtinebat , ut notavi in Observationibus ad dissertationem V. Quesnelli tom. 2. editionis S. Leonis col. 97ρ. Quodsi Apostoli pro extraordinario Apostolatus jure in universam Ecclesiam , quod in succensores ipsorum non transivit , cum supra Episcopos iurisdictionem haberent, poterant hanc aliquibus communicare ;eamque reipsa quibusdam majorum sedium Episcopis communicasse praesumantur ; quandoquidem hac in hypothesi communicassent iurisdictionem , quae jure ordinario ac divino uni Petro & successeribus i plius competebat , non si isne aliquo saltem tacito istorum consensu eam comunicasse
dicendi essent ; vel saltem sine ipsorum Petri successoriimpraeiu 6 Vide S. Petri Damiani Archidiaconum tom. 4. Rein Epistolam ad Hildebrandum rum Italic. col. 27. ..
39쪽
SDMMORUM PONT. ET CONC. GEM CAP. I. I 3
praejudicio , ne iurisdictio , quae ordinario ac divino iure
ad ipsos pertinet , detrimentum Caperet. Io Memorati porro gradus hierarchici inter Episcopos cum peculiari ipsorum iurisdictione constituti fuerunt in idem unitatis bonum , cui tuendo primatus S. Petro ejusque successoribus divino iure tributus fuit: ita ut hi omnes gradus in promovendam & custodiendam communionis& fidei unitatem cum S. Petri sede unitatis catholicae centro debeant conspirare. Ipsi sunt centrum unitatis earum provinciarum vel ampliorum dioeceseon , quibus praesunt :at centrum unitatis omnium est sedes Petri, cui ut omnes, qui ipsis subsunt, adhaereant, debent contendere , maximeque caVere ne quis ab ea unitate desciscat . Haec est e plorata S. Leonis Magni doctrma, quam cohaerentem cum aliorum Patrum traditione alibi iusius exposita idem Sanctus Pontifex in litteris ad Anastasium Thessalonicensem Ep. et . aLperspicue declaravit his verbis: Haec eonnexio totius quidem corporis unanimitatem requiris I sed praecipue exigit conco iam Sacerdotum, quibus cum dignisas sis commauis , nones tamen ordo generalis e quoniam ρο ιnter beatis os npostolos in Militudine honoris suis quaedam discretio pol satis ς cum omnium par es et electis , uni ramen datumes ut ceteris prae inerra. Da qua forma quoque Episcoporum es oria disinctio, magna ordinarione provisum esne omnes sibi omnia sindicarent, sed essenr in svulis promisciis singuli , quorum inter fratres haberetur prima sententia I rursus quidam in majoribus urbibus consituri ,
sollicitudinem susciperent ampliorem , PER QUOS nota scopum unitatis NAM PETRI SEDEM uniis salis Ecclesae cura consueret , NIHIL US UM AESUO CAPITE DISSIDERET . Id intelligensium esse ,
ne quis praecipue dissideret a fide capitis vi ac ratione primatus, qui unitatem fidei potissimum respicit, colligere licet ex eiusdem epistola Io. ad Episcopos provinciae Viennensis c. I. ubi sermonem faciens de fidei praedicatione , Hujus muneris sacramentum , inquit , ita Dominus ad omnium Apostolorum ossicium pertinere votuit, ut in bearis sPetro Apsolorum omnium summo PRINCIPALI R eoLIocaris, ab ipso quas quodam capite dona sua velit in
corpus omne manare , ur exortem se maserit intelligeret ef
40쪽
1 DE POTEςYATE ECCLESIASTICA se divini, qui ausus fuerit a Perri soliditate recedere. Adverbium principaliter subjectum vocibus Apostolorum omnium summo ad primatnm refertur verba autem a Petri soliditate solidam fidem a Petro praedicatam, & in Romana sede depositam , quam idem Petrus ex Christi inllitutione sundamentum totius Ecclesiae posuit , & semper in suis luccessoribus loquutus est , atque loquetur , eam , in quam, fidem innuunt, a uua nemo ob necessariam fidei u. nitatem absque salutis periciuio recedere potest. II Ex his omnibus patet Eniscoporum Sc summi Pon
tificis iurisdictionem esse quidem juris divini , sed ita ut ius in Episcopos ipsos, soli Romano Pontifici competens in. stitutione divina , aliis majorum sedium Episcopis in suae
provinciae aut amplioris regionis Antistites Ecclesiastica tantum institutione communicarum sit ea lege, ut cum eodem summo Pontifice omnes unitatem communionis & fidei , quam primatus ratio ab omnibus exigit , custodiant atque
conservent, nihilque ex hac Ecclesiastica institutione sicut neque ex iurisdictione divini iuris ipsis Episcopis competenti in praeiudicii inseratur utriquς unitati cum Romano Pontifice ex primatu debitae, & nulla iurisdictio majorum se. dium possit huic Pontificiae auctoritati Sc unitati reluctari
quocumque nomine, aut eam impelire. Hinc quorumeum.
que Episcoporum ius iurisdictioni Pontificiat in unitatis bonum subordinarum ita subest , ut nihil illi possint nisi in
unitate eam Apostolica sede , namquam Vero contra eam unitatem. Bono enim tinitaιis, ut notavit Optatus, B. Petrus f praeferri omnibus amylesis meruis , ct claves regni ea lorum communicandas ceteris 73 SOLUS accepit γpotestas autem ligandi & solvendi , quae e clavium potestate pendens Ecclesiasticam iurisdictionem significat , etsi celeris Id factum ob conserva
tionem unitatis affirmat S. Thomas lib. q. adversus Gentes e. 6. Petro SOLI promisit
c Christus ) : Tibi dabo claves regni cci lorum , ut osen dere: χr potesa, clavium per eum ad alios der an a ad conservavindam Ecclesiae uultatem . Idem indieavit etiam S. Anselmustin cap. I S. Matth. Eam potestatem clavium quas uni