장음표시 사용
221쪽
ET POSITIO FIDEI CATHOLICAE FORTv NATI.
Incumlue vult este saluus, ante Omnia Opus est, ut tot τra cattalicam Fidem , quam nisi quisque integuam , imis latamque servaverit , absque dubio in aternum peribis ἰ Primo ergo omnium Fides necetaria est , sicut Apostolica clocet auctoritas et Fine Fide impossibile est placere Deo Constat enim neminem ad veram pervenire posse Beatitudinem ,
nisi Deo placeat, & Deo neminem placere p me, nisi per Fidem. Fides namqueest bonorum omnium Mndamentum, Fides humanae salutis initium . Sine hac nemo ad Filiorum Dei potest consortium pervenire, quia sine ipsa nec in hoe seculo quilauam iustificationis conmuitur gratiam, nec in futuro vitam posudebit aeternam. Et si quis huic non ambulaverit per Fidem, non perveniet ad speciem beatam Domini nostri Iesu Christi. catholica universalis dici tur, idest recta, quam universa Ecclesia tenere debet. Ecclesia quippe
Congresatio dicitur Christianorum, sive conventus populorum . Non enim sicut conventicula haereticorum in aliquibus regionum Dartibus coarctatur, sed per totum terrarum orbem dilatata dis. runditur . Vt unum Deum in Trinitate , σ Trinitatem in unitate veneremur , & credamus colamus, & confiteamur Trinitatem in personis, unitatem in substantia. Hanc quoque Trinitatem petassinarum, atque unitatem naturae Propheta Esaias revelatam sibi non tacuit, eum se dicit Seraphim vidisse clamantia sanctus Sanctus Sanctus Dominus leus Sabaoth. Ubi prorsus in eo, quod dieitur tertio Sanctus, personarum Trinestatem, in eo vero, quod semel dicimus Dominus Deus Sabaoth, divin naturae cognoscimus unitatem . Neque confundentes personas, ut Sabellius errat, qui ipsum
dicit esse Patrem in persona, quem & Filium ipsium, & spiritum
Sanctum. Non ergo confundentes personas, quia tres persorue omnino sunt. Est enim gignens, genitus, & procedens. Gignens est Pater, qui genuit Filium . Filius est genitus, quem genuit Pater, spiritus Sanctus est procedens , quia a Patre,&Filio procedit. Pater & Filius coaeterni sibi sunt, & coaequales, & cooperatores,
sicut scriptum est: nrbρ Domini caeli firmati sunt, idest a Filio Dei
222쪽
oeas . visitu oris ejus omnis virtus eorum. Ubi sub singulari numero Spiritus ejus dicitur, Trinitatem personarum aperte demonstrat, quia tres unum sunt,& unum tres. 2dque Iastantiam separantes , ut Λrius sarrit, quia tres personas esse dicit, si & tres substantias esse mentitur, Filium dicit minorem quam Patrem, de creaturam esset Spiritum Sanctum adhuc minorem quam Filium,& Patris de Filii eum administratorem esse adserit. Non ergo su stantiam separantes, quia totae tres personae in substantia Deitatis unum sunt. Alia est enim persona Patris, quia Pater ingenitus est, eo quod a nullo est genitus; alia persona Filii, quia Filius 1 Patre solo est genitus; aua Spiritus Sancti, quia a Patre , & Fiatio procedens est. Sed Patris Filii ,σ Spiritus sancti una GDivinitas , idest Deitas, quesis gloria , idest claritas , coaeterna majestas. Majestas gloria eu, claritas, sive potestas . uualis Pater , taιis Filius , taιιs σ Spiritus Sanctus, idest in Deita te, & om.
nipotentia. Increatus Pater , iηcreatus Filius, increatus oe Spiritus Sanctus, idest a nullo creatus. Immensus Pater, immensus Filius , immensus o Spiritus Sanctus. Non est mensurabilis in sua natura, quia inlocalis est ,& in circumscriHus, ubique totus, ubique praesens, ubique potens. AEternus Pater , aetemus Filius, aternus σSpiritus Sanctus, idest non tres aeterni, sed in tribus personis unus Deus aeternus, qui sine initio, & sine fine aeternus permanet. Similiter omnipotens Pater, omnipotera Filius , omnipotens o vir tus Sanctus. Omnipotens dicitur, eo quod omnia potest, & omnium obtinet potestatem. Ergo si omnia potest, quid est quod non potest Hoc non potest quod omnipotenti non competit pos . Falli non potest, quia sanctus est; mori non potest, quia immortalis vita est; finiri non potest, quia infinitus & perennis est. Ita
Deus Pater , Deus Filius , Deus σ Spiritus Salvius. Proprium nomen est Patris Pater, & proprium nomen Filii Filius, &pro. prium nomen est Spiritus Sancti Spiritus Sanctus. Ita Dominus P ter, Dominus Filius, Dominus o Spiritus Sanctus. Dominus dic, tur , eo quod dominetur creaturae cuiustae, vel quod creatura omnis dominatui ejus deserviat. syia sicut singillatim, idest sicut distincte unamquamque personam meam, σ Dominum confiteri christiana veritate compellimur . Quia si me interrogaveris , quid
est Pater ego respondebo: Deus,& Dominus. Similiter si me interrogaveris, quid est Filius t ego dicam: Deus, & Dominus
223쪽
Et si dicas: quid est Spiritus Sanctus Ego dicam: Deus , & D,
minus. Et in his tribus personis non tresinos, nec tres Dominos, sed in histribus, sicut iam supradictum est, unum Deum,&unum Dominum confiteor. Valus ergo Pater , non tres Patres , idest quia Pater semper Pater, nec aliquando Filius. ι s Fili , non tres Filii, idest quia Filius semper Filius, nec aliquando Pate .. Vnas Spiritus salictus, noη tres Spiritus Sancte, ides quia SpiritusSanctim semper est Spiritus Sanctus, nec aliquando Filio, auc Paren. HAEC est proprietas personarum L Ee in ae Trinitatemhacertur, ans sterius. Quia siciit numquam Filius sine riue, sic numqtrummie Pater sine Filio, sic & uuiisqua in ivit Ilater. Filius sine spititia Sancto Coaeterna ergo Trinitas, & inseparabilix unitaru suae inbtio, & fine fine inl-am minus Metiralitatem person nim dicit, quia Trinita; aequalix est, & una Deitas , Apostola dincente , & dicente: Perea, coa facta sunt , iistellam εοκμc-- , per creaturam Creator intelligitur secundum havcomparatibnes,& alias qua mplurex. . Sol, candor, de loric tria sunt vocalaula,& tria unum. Quint candit, colet,&quoacalet, hoc ridie. Tria haec vocabulares una esse dignoscitur. Ita Pater, & Filius,&Spicit sanctustres personae in Deitatesubstantia: umina sunt, ct individua unitas recae cretiaucia Item de terreniz vena,mm . Luvius, tria sunt vin via , de tria unum ini sua natura. trium personarum Patris, de Filii,&spirinis Sancti subdiantiae , de Deitas uiuim est. E' ergo Fides recta, ut creeamur,--pem mur, quia Dominus Mus chrissus. Iesus Hebraicae Latine Salvator
dicitur, eo quod salvat pol um: Christus eo quod Spirita Sar acidivinit sit delibutus, Mutin ipsius peti a Maus ain: Spisse
tus Dominisuper me, opter quod unxie me Oe. I & Psalmista de in Christo Domino dicit di mite te DeukDeus tuus oleo latitiae ra con sortibus tuis Dei Pιlius, Deus pariter, σ homo cr. Filius ae felicitate earentum dicitur; Homo ab humo dicitui, idest de humo inradi tactus est Deus ex substantia Patris ante secula gruitus , idest Deus de Deo , Lumea de Lumine, Splendor de splendore ,
Brtis de sorti, virtus de virtute, vita de vita, aeternitas de aetem,tate. Peronima, idest quod Patet in divina subitantia, hoc est MFilius. De enim Pater Deum Filium; genuit nolxvoluntate, net. necessitate, sed natura Necquaeratur quomodo πnuit Filium,
quod di Anseu miciunt, di Propheta est incognitum. Unde μ
224쪽
itaem eximius Propheta Elajas dicit: Dierationem eius quis enarrabit Ac si dixisset: Angelorum nullus, Prophetarum nemo. Nec inenarrabilis,&maestimabilis Deus a servulis suis discutim dus est, sed fideliter credendus , & pariter dil .endus . Et homo ex substantia matris infecias natas. Dei Filius Verbum caro α non quod Divinitas mutasset Deitatem, sed adsumsit human,
talem. Hoc est Verbum carofactum est, ex utero Uirginis veram humanam carnem traxit. Et de utero virginali verus homo, scue α verus Deus, in seculo natus est, salua virginitatis gratia , quia mater genuit,&Uimo mansit ante partum, & post partum . . In seculo, idest in isto laxio miliario, in quo nunc sumus; secula enim generationibus constant, & inde secula, quod sequantur, abeuntibus enim aliis alia succedunt. Deas, perfectus bo-mo, idest verus Deus, & verus homo ex anima rationali, & non , ut Apolliciaris haereticus dixit, primum quasi Deitas pro anima fuisset in carne Christi; postea cum per Evangelicam auctoritalem Hisset convictus dixit: Habuit quidem animam, qua vivificavis corpus, Ied non rationalem. Et e contrario iste dicit, qui Catholice sentit: Ex anima ration-6σ humaaa carne subsistens, idest plenus homo, atq; perfectus . Aequalis Patrifecundum Divinitatem, minor Fareeseeundam humanitatem, ides is dum formam servi, quam adsumere dignatus est. Qui licet Deus sit, er bomo, non duo eamen,
sed anas est rarissus. Illast duae substantiae in Christo, Deitas, &
humanitas, non duae personae, sed una est persona. Unus autem non conversone divinitatis an carnem , sed alumtione humanitatis
in Deum. Idest non quod divinitas, quae incommutabilis est, iversa in carnem, sed ideo unus, eo quod humanitatem adsumsit, coepit esse, quod erat,& non amisit quod erat, epit esse homo,suod antea non erat; non amitis Deitatem, quia incommutabilis In aeternum Permanet. omnino non confusione Iubstantia , sed unitare persona. Idest divinitas incommutabilis cum homine i , quem adsumere dignata est, scut scriptum esti merbam tuum. Domine tu atreuum permanet, idest divinitas cum humanitate , ut diximus, duas substantias, unam personam esse in Christo; ut sicut ante adsumtionem carnis aeterna fuit Trinitas, ita post adsumtionem humanae naturae vera maneat Trinitas , neminter adsumtionem humanae carnis dicatur esse quatemitas, quia .
absit a Fidelium cordibus, vel sensi dici, aut cogitari, cum
225쪽
ita, ut supra dietum est, Munitas in Trinitate, & Trinitas in
unitate veneranda sit. sicut anima rarionalis , ct caro Murest homo, ita Seiu , o homo unus est christus. Etsi Dei Filius nostram luteam , & mortalem carnem nostrae conditionis adsumserit, sed tamen se nullatenus inquinavit , aut naturam Deitatis mutavit quia si Sol , aut ignis aliquid immundum tetigerit , quod tangit purgat, & sentillatenus coinquinat, ita Deitas saticinam , quam ex nostra humanitate adsumsit , nequaquam coinquinavit, sed nostrae naturae carnem, quam adsumsit , pur' gavit , & a maculis , & sordibus peccatorum , ac vitiorium, expiavit, sicut Elajas ait : Ipse infirmitates nostras accepit , cr. egrotationes portaυit . Ad hoc secundum humanitatem natus est , ut infirmitates nostras acciperet,& aegrotationes portaret , non quod ii e infirmitates, vel aegrotationes in se haberet , quia salus mundi est, sed ut eas a nobis tolleret, dum suae sacrae passionis gratiam , & Sacramenta chirographo ademto Redemtionem pariter, ac salutem animarum nobis condonaret.
passus est pro salute nostra, idest secundum id , quod pati potuit,
quod est secundum naturam humanam , nam secundum diu, nitatem Dei Filius impassibilis est. .scendit ad Inferos, ut Pro toplastum Adam, deri triarchas,&Prophetas , 6 omnes 'ullos, qui pro originali peccato ibidem detinebantur, liberaret ,&vinculo ipsius peccati absolutos de eadem captivitate, &infernali loco , suo sanguine redemtos ad supernam Iratriam, &. ad perpe tuae vitae gaudia revocaret. Relictui vero qui supra origin ali peccato principalia crimina comitaserunt , ut aiterit Scriptura , in Paetiali Tartaro rei nanserunt,sicut in persona Cluilli . dictum est Per Prophetam Z Ero mors tua , is mors, idest morte sua Christus humani generis inimicam mortem intersecit , & visam dedis , Ero morsus tuus , Inferne . Partem momordit Insernum pro parte eo in , quos liberavit , partem reliquit pro Rarte eorum , qui pro principalibus criminibus in tormentis remalit erunt. S. exιt a mor cins primogenitus mortuorum. Et alibi Apostolus dicit: Ipse primogenitus ex multis Fratribus, idest primus a mortuis resurreait. Et
multa corpora Sanctorum dormiectium cum eosurrexerunt,itaut Evam
gelica auraritas dicit; sed ipse, qai caput est , prius, deinde qui
membra suiu continuo . Postea Gundi ν ad Caelos, sicut Pi almista ait: ce ens in altum cap tuam duxit captidi atem, id est Micri nam Dissiligod by Coo l
226쪽
nam naturam, quae prius sub peccato venumdata fuit, & capti va, eamdemque redemtam captiVam duxit in coelestem altitudinem,& ad Coelestis Patriae Regnum sempiternum, ubi antea , non fuerat, & collocavit in gloriam sempiternam. Sedet ad dexteram Patris, idest prosperitatem paternam, & in eo honore, quod Deus est. Inde venturus est judicare vivos, o mortuos. V ivos dicit eos; quos tunc adventus Dominicus in corpore viventes invene rit, & mortuos Ia m antea sepultos. Et aliter dicit vivos justos, it mortuos peccatores. Ad cujus adventum omnes homines resurgere babent eum corporibus suis, σ reddituri sunt de factis propriis rati nem, ct qui bona egerunt, ibunt in Uitam aternam, quι vero m.ria, in ignem aeternum . Haec est Fides carbolica , quam nisi qui', fideliter , firmiterq; crediderit, salvus esse non poterit.
IN PROPOSITAM EXPOSITIONEMD I S QUI I S I Τ I O
Ad Clatissimum , dc Eruditissimum Virum LAURENTiUM ALEXANDRUM ZAC AGNIUM Vaticanar Bibliothecae Praesectum. s Υ P s I s I S se V I s I T I O s.
Symbolum Quicumque S. Albanasio doctissimi viri abjudiearunt. Qu bus rationibas ducti . VigiIio Tapstis suesnellius , Vincentio Lirinensi P. Cbis elius tribuunt . Quo tempore Symbolum prodierit, aut sub S. Athanasii nomine laudari coeperit. Ex antiquismo cod ice MS. Ambrosiana Bιbliotheca antiquitas ejusdem , ae differentia ostenditur . Numquam addita illi fuit vox Filioque. Varia illius Expositiones recensentur . Hujus Symboli Auctor esse potuis enuntius Fortunatus . Saltem fuit is hujus Expositionis Auctor.
VTinam, eruditissime Zacagni, qui parem tectim in literarum
studiis viam insisto, eadem etiam , qua tu , felicitate metam pertingerem, labore'; mei aeque ac tui aliquam aeternitatis pem promererentum tunc enim maiori alacritate hujusmodi curr iculo me totum committerem, dc anxia animi contentione
in hoc instituiqinsudarem. Sed quum ingenii uini curtam suppella-
227쪽
Διlem mecum reputo, unum mi inter litterarina suras superesse solatium video, nempe mihi studeo, dulcissimamq3 cum eruditis viris ta miliaritatem cratere. Etsi votis meis planexespondeat, .em tamen meam superat quidquid utilitatis ex lucubrationibus meis orthodoxae F dei obvenire potest. id enim ego, videlicet corvus inter olores, sperem praeclarissimis aevi nosti i scriptoribus comparatus e Nihil pro-
ecio, nisi proborum patientiam, de aliquam ex consilio meo commendationem. Attamen ubi perspicio, te quoq; eidem rei operam dare, ut nondum edita veterum Pauum. PNecipueq, G corum monumenta publici iuris facias, animum meum ad majora incitatum sentiri de mihimet gaudeo, quod te Par cura exerceat, e qua proculdubio bterae meliores promoveantur. Sed ne ex conquisitis inoaestiae verbis, tuisve exencomtis laudem, ac benevolentiam mihi captare videar . en e hi est
Symboli Quicumque Auctore,&de ejusdem vetustis expositionibus novam Disquisitionem e hibeo. Plurimi quidem hane Menam ingressi
ita omnem ad hoc opuscultam spemntem exuditionem consumtis .
videntur, ut nihil novi reliquum sit, quod de illo proferri possit, No
nulla tamen, ni fallor, hucusq; nemini obstruata nunc exhibere juvat. quae utcumq; se habeant, humanitatis tuae usum sibi ficile spondent. Ante omnia vero, ne, β dubitare videar, an s. Athanasius Symboli huius Auctor fuerit, teneris quorumdam auribus fastidium creenia, Eminentissimi Cardinalis Vinceolii Mariae Ursini, Beoeventani Α chiepiscopi verba praemittenda censui. In Dissertatione de S. Bartho- omaei reliquiis Beneve vendicatis, quam leure est pag. s6. Synodici Benevent ni Art. I. inter nonnullos naevos, quos Romano Breviario inesse demonstravit, hunc quoq; Connumerat: Symbolum quicumque
vult salvus esses. Athanasio in Breviariis hodiernis adscriptuor, quod illius non esse eruditissimiplerique sentiunt, quamquam cuius determinate sis Auctoris non ita inter se congruant . Ouaae re legendus queis ηellius 1 fert. i A. in opera S. Monis, alii plures. Ita Eminentissimus, ae do*issimus scriptor cujus telii monium quanti hac in re se faciendum, eruditus qui'; intelligit. Neq; vero heic mihi sunt xxstris henda quae Gerudus Io. vossius in Dissert. de tribus Sobolis, Gode- se idus Hermantius in Obserii. ad vitam S. Athanasii, Dupinius in Bi-hlioth. Serietor. Ecclesiast. ad s. Athanasii opera , Natali Alexander in selectis Hist. Eccles Dii Ieri. Daniel Papebrochius Tom. a. Maii. Cabassutius, Joannes Mabillonius, Guillelmus Cave, de Casmirus dinus in Supplem. de Script. Eccles ad Bellarminum, aliiq; de hoc Symbolo Latinis literis mandarunt i esset enim actum agere, Mopiorqὴ
toedio, quam eruditioni xes foret. Ea tamen memoriae tuae iterum subitalantur oportet, quae Athanasio Sanctissimo Viro opulauium hujusmodi facile abjudicare videntur , ut ad observationes meas tuti O- regressu deveniam. Primo tam apertis expressistite verbis a Symboli
auctare haeres a Nestori , atq; Etychiana refelluntur, ut songe post Nestin
228쪽
Nistorii, ae Eutyehetis coea scriptum opularium dignoscatur .
qui S. Athanasius seculo Christi quarto humanis ereptus neutram resim postea natam adeo luculenter damnare potuit. Secundo si Athanasium Auctorem Symbolum hoc habuisset, cur eindem auctoritate per plura secula doctissimi Catholicae Ecclesiae Patres numquam
missent vite Unim hoc telo confici potuisset Macedonii. Nestorii.
atq; Eutychetis insania,& nemo tamen inventus est, qui ejus aliquando meminent, non Gregorius Naziamenus, non Hieronymus, non Augustinus, non Coelestinus Pontifex, non Leo Magnus, nco Cyrillus Alexandrinus, non Cassianus, aut alit, quorum tamen magni intererae Athanasii testimonium inhaereticos pertinaces producere. min quoamagis mirere, nemo e nostris,dum Phoeianum schisma ferveret, ohiculenta S. Athanasii metaritate est usu, ut Spirituni, Sanctam a Filio quom, procedere probaret. Tot intrum Mentium in eam opimonem nos agit, ut Athanasium nequaquam Syn, ii minorem armiremur. Tere quiscredat Athananum, quι contra Ariatios, dum in humanis ageret. perpetuo scriptisdecertavit, omniumq; strenuissime Filium Dei
Patri h--ον, hoc est consu Mansi alem esse osten ut , Dino v
cem in Symbolo suo praetermissurum ruisse γ Una haec vox in Nicaeno Concilio SS. Patribus excogitata orientem, incidentem3, diu exercuit, re unica ueluti Catholicorum tessera existimabatur. Utique non omisisset Athanasius Nicamorum Episcoporum sententiae addictissiamus. inario quamquam seculo Christianae Epochae quarto nonnullae trodierint Fidei Catholicae Expoisiones, tanti tamen Nicamum Sym-olum Athanasius faciebat, ut hac una inmuta in uiae fidei testimoniis semper uteretur. Qiapr pter ad Iovinianum Augustum scribens in
ciniae Camica fidem, nibu nobis consultius visum, quam ut fidem,
go qua Patres Ndcevropugnarunt, tuo relinoso animo recitaremus.
utri addit, universas spaniae, Britanniae, Glliae, Italiae, attarumque Provinetarum Ecclesias huic fidei mrmulae conserit re, subditatae .. I seu T. τη H ι πάν- ἐπrμένειν λαγκαῖον, ὼ his, in απιτολικὸν, κῶ μηδενα μετακινεῖν αὐτῆς πιθανολογίως, κνοῦ λεγομαχίαις .Huic autem Fιdei , Auguste, omnes acquiesca- , αἶ, in ea maneant,
uti Divina, atq; AD;tMicά oportet, ut nιι ex ea i Mare per contentιones, stagna , wrborum liceat. Aii, vero, dc praxi pue in Episti ad Antiocheoos se procul futile a condenda nova Fidei &rmula Athaianathas prodit. His accedit, nullam intercessisse caussam, ob quam Uie Sanctillimus ad hanc Fidei professionem edendam compulsus suerat neque erum veri videtur simile, quod magnus Annalium parens opin
tur, id Romaeiactum, ut Iulio Pontifici ndem suam Albanasius expi Ee a. ratam Diqita seu by Corale
229쪽
tam faceret. Numquam sane apud viros Catholicos praeeipueq; apud Episcopum maximum haeresis suspicione is laboravit, quippα
quot periculis, quot laboribus, quot scriptis veram ille Fidem protex rat Ipsi met Ariani Athanasium minime haereseos crimine notabant, sed ut Magiae deditum, sed ut avarum, ae in Imperatores perduellem incusabant. Potiora autem haec siint argumenta, quae Athanasio Symbolum hoe abjudicant. Nam quod alii in hujus opinionis confirmationem adducunt, videlicet Latinum, non Graecum, Symboli Script rem fuisse, e stylo , aliisq; conjecturas rem diiudicantes , parum ad hujusmodi contentionem dirimendam momenti adsere . Conceptum Latine Symbolum hoc primum fuisse, fateor de ego , etenim primige nium quemdam Latinitatis contextum praefert, deinde Graeca exeminplaria ML Omnia fere inter se dissident, Latina vero secum concorindant, postremo Latinis antiquitus Symbolum innotuit, sero auter a Graecis. Ego vero inter tot Graeca volumina MS. , quibus Ambrosiana affluit, nullum umquam Symboli hujus exemplar Graecum offendi; contra vero nonnulla e Latinis, eaq; vetustissima, ut infra ostendam . Sed cur Athanasius. Latino quoque sermone in hac formula condecidatiti non potuit An quia Latinae linguae ignarus foret Minime sane. Quandoquidem Latini non minus quam Graeci sermonis Athanasium fuisse peritum Marcellinus, de Faustinus Presbyteri antiquissimi in suo libello precum fatentur, quum ab ipso in Graecam linguam translatos Luciferi Calaritani Episcopi libros affirmant. Porro in Commentariis S. Augustini in Psalmum lxo. locus ex hoc Symbolo petitus legebatur Blim. Lovanienses tamen Doctores, nuperiq; PP. Benedicti ni ex Parisiensi Congregatione S. Mauri in operum S. Augustini editionibus adnotarunt, huiusmodi verba ab omnibus M S. Codicibus abesse , quod Sc ego animadverti in vetustissimo nostrae Bibliothecae exemplari. Atque haec, alim re prudenter observata Patri Hernardo de Montis Ducon laudatae Congregationis S. Mauri Monacho , eruditissim Clarissimoque Scrimori , eiusque socias suasere, ut in novissima editione operum S. Athanasii Anno hoc i698. Symbolum hoc eidem Sancto Antistiti suppositum affirmarent , illudque inter opera du-hia coniicerent. Eruditissimus quoque vir P. loseph Maria Thomasius Cle dic. Regular. in notis ad Psalterium Anno proxime elapso evulgatis breviter, de modeste sententiam suam explicat de Symboli hujus Auctore his verbis : Omissis nonnullorum conj ccturis , aediυinationibus de Auctore huius Symboli , ex longa straescrσxtone multorum seculorum , o Inscriptionibus veterum Codicum diligentius videndum . num haec plenior explicatio Vicana Fidei sit velut H omnesticon quoddam , sive commonitorium ad catholicorum instrutitionem contra varias haereses ET Grace ,σ Latιne prιmo confectum de iis , qua de Trinitate , ct Incarnatione tum voce dispu
tata, tum scripto decreta Iunt in Concιlio Alexandrino sub Iuliam
230쪽
z uallo, prasidrate S. Athanasiis. praesemibusque ex Latinis S. Euὼ sebio Epistam Vercellensi, in duisus Diaconis Luciferi Episcopi Insula Sardiniae. certe qua Rufinus tib. X. Historia Ecelesiastica eap. a'. o vitiola ipsa eiusdem concilii apud S. Albanasium Epist. vi
Antioch. scribunt , si considerentur attentius, verbatimque expenis dantur , pene totum Dmbolum hocce reρ sentare videntur. Hactenus rationes vidimus, quae S. Athanasio Symbolum hoc eripiunt ;nunc videamus cuinam auctori adscribendum censuerant eruditi. Petrus Pithoeus in lib. de Process. Dir. Sancia Gallo cuidam Scripiatori gloriam hanc tribuere videtur, atque in ejus sententiam Pro--ndere se professus est Gerardus Ioannes vomus in Append. ad Dissere. de tribus Symbolis. Anno vero Is s. iniesnellua vir docti iasimus in Append. ad Dissere. r . in opera S. Leonis Magni rem propius attingens a Vigilio Tapsensi in Africa Episcopo Symbolum laudatum prodii sis arbitratus est. Ut hoc probet, his utitur argumentis . Tempus, auo scriptum videtur symbolum, Auctori huic
optime convenit , iiquidem post haereses Arianam, Nestorianam , atque Eutychianam uoruit, imo illas pluribus insetiatus est libris. Deinde vigilio id moris mit , ut si qua contra haereticos opuscula saeviente Barbarorum insectatione scriberet, ea non suo nomin. , sed sub antiquorum Patrum , Praecipueque sub S. Atlaanasii personi evulgaret , quod eruditis maxime constat. Veri igitur simile videtur , de hocce opusculum magno Athanasio per hunc Auctorem filisse suppositum , eaque etiam firmius confirmatur opinio . ubi simul eonferantur Symbolum , di libri tres de Trinitate a Vigilio contra Mari vadum, seu vari madum scripti , in quibus nonnulla sensa inter se consimilia reperiuntur . His additur Codicis Thuanaei auctoritas , in quo praeter Dialogum adversus Arianos , Sabellianos , ac Photinianos sub Athanasii nomine a Vigilio editum proxime legitur Symbolum Athanasianum cum hac epigraphe: Fides dicta a s. .invana is vij po. Equidem iniesnelli conjecturis
non parum ponderis messe fateor, mecumque ita sensere plures alii Scriptores. His tamen observationibus minime absterritus Cl. U. Ioseph Antelmius Anno r693. novam de Symboli Athanasiani Auctore Disquisitionem evulgavit, in qua rejectis Quest elli rationibus gloriam iuinc vincentio Lirinensi vendicare nervis omnibus contendit. Hoc autem ut praestet , Vigilium Tapsensem de loco primum depcit, nullam intercedere similitudinem inter hujus libros . laudatumque Symbolum ollendens. Tum addit, si has conicituras sequi oportet, formulas apud b. Augustinum posse reperiri , quae ad Symboli stylum propius accedant. Nemo vero hucusque fuit , qui Augustino Symbolum inscriberet. Praeterea sutile est argumentum e lioris contra varimadum scriptis desumtum, vigilium enim
illi nequaquam parentem habent. Mos denique Vigilio fuit Atha.