장음표시 사용
251쪽
tum. Vigilate, quaeso imo vos per Deum adjuro, vigilate, &attente studete vestrum in sanctificatione vas custodire, nullisque illecebris animos vestros in extraneam labi concusscentiam patiamini . Summam, credate, jucunditatem capietis, quotiens nublum unquam illicitum notum vobis fuisse concubitum memineri iis, quotiens & proprias vobis conjuges memineritis, & vos illis proprios fuisse cogitabitis. Hinc amor perpetuus existimabile conjugii bonum, hinc mentium hilaritas, hinc filiorum Deo largiente optata foecunditas, hinc divinae gratiae multiplicatio proedibit, ut sperare audeam, qua vos aetate intueor, si Dei non comtemnitis donum, vobis autequam extremum claudatis diem super stites in quartam & tu quinta m generationem liberos fore. Haec , atque his consentanea quoniam vos prae oculis habituros,vestram que vos non inquinaturos munditiam spero, brevi hac suasione contentus finem dicendi facio , securusque ad verba stipulationis,
invocata Beatissima Virgine D. N. I. C. Matre Maria , Deo pra
In gemina hac Epithalamia Di uisitio.
Neque haec , licet sequioris aevi fretus , illastria monimenta
amplius eruditιs occestanda celisui , in eis enim non me diocms eloquentia , oc amplissimae Borromarorum similiae praeconia honoresque spe stantiu - ka Sanctissimi Antistitis Stim nostri Caroli propagata eli fama, adeoque ejus Praeclaris pro Religione Catholica gestis non Urbs modo Mediolanenss, sed tota Chris innorum Respublica se obitrictam fatetur , ut ejus originem nobilissimam noscere aut Omnium intersit aut saltem nem mi in Agratum futurum sit. Satis haec una eatissa Lisset, ut Borromaeorum nobili tui istud etiam singulare testimonium adderem . Propiora nihilominus momenta scribentem urgent ad obsequii professionem . Etenim si magni illius Federici Cardinalis Borro mari studium in is hanc Urbem mecum reputo, quo splendidissimam Bibliotheca . . atque in ea celebre Collegium Ambrosianum literarum commodo atque aeternitati sacravit , quot nommibas eidem deWincti non sumus Atque egs potissimum qui in ejus Collegium mesta virtutis commendatione ab illustrissimisConservatoribus sum cooptatus ta eo archius in Borromeae gentis aere sum, quanto praesentius ejus mu
252쪽
lentia, dua metrosequi pro sua magnanimitate non desinunt cum Esecellentissimus Comes Carolus verbani Lacus Toparcha , vellem'; nu- rei Eques, tum Illustrissimus, ac Reverendissimus Comes Gibertus utriusq; Signaturae Reserendarius, Pnotonorarius Apostolicus ex participantium numero,& Vic oldoni Abbas, ata; Excellentiss. Comitis Caroli dignissima proles Comes Ioannes , quibus aeternos annos mecum Italia tota ad precatur. Proinde cur ego de nobilissima familia perpetuo fiteam in tanta meritorum affluentiae Vix ingrati animi vitio liber abeat ille, qui , dum v res majora negant , aliena beneficia saltem testando non probet. Opportune itaque contigit mihi, ut egregias hasce Orationes tenebris, ac pulveri 1ubducerem, quarum ope & Borromaeorum praestantia, & meum erga illos obsequium uberius explicarentur. Et de hujus quidem gentis antiquita te.ac nobilitate peculiares tractatus edidere doctissimi viri Iosepli
Ri a montius in Libris de Origine, ct Pontificatu S. caroli Isi si lius Seremus in Stalobate familia Borramaa , dc Io: Petrus Crescentius in Amphitheatro Nobilitatis Italicae. Atqui eorum nemini tuitu
modi occurrerunt Orationes, e quarum alioqui luculenta auctoritate lucubrationum suarum pretium augere potuissent. Nostri autem temporibus quum de praestantioribus italiae fi liis eruditi uimum opus elaborare pextat Jacisbus uuillaesinus Imi fius, Norimbergen-ss Senator, vir editis scriptis undequaque clarissimus , in illustranada Borromaeorum Genealogia operam ab illo collocari com rium est mihi. Quare illuis studus noni Exiguum lumen quaenitum fuerit, si & has eo iones ante scribentis oculos constituam. En Fgitur am- has quarum priorem ex Ambrosianae Bibliothecae MS. Codice X in ' descripsi . Quisnam vero eiusdem auctor suer:t , ante omnia , Inuuiramus. Gui sortus ille est Bergomas Gaspari ni Barziati C. V. filius , quem laeulo Christi XV. PMquentia insignas , publicaeque digni. vites Mediolani cessebrem secere. 'Tredecim annos natus in Patavina Universitate boctoris insignia meruit, suamqtue famam adeo amplificavit ne a Philippo Maria Vicecomite Mediolanentana Duce ad plι,--rim,s'ea'tre praeclarissimas dignitates evectus fuerit. Praeter non nuru astanti um Orationes Epistolarum quoque ab eodem conscriptarum libros aIiquot in Ambrosianx B:bliotheca nondum evulgatos servamus m quibusqtrum multa eorum temporum negotia non omnibus obvia pertractentur , mirabilisque eloquentiae vis contineatur , luci
reddendos per me aliquando confido Ex his autem Epistolis notu nulla excerpam , ut Barzirai res melius dignoscantur . In Sicinensi Gumnasio eloquentiam publice professas est. Philippo Mediolanet sium D i a secretis ruit , eumque propterea Ducalem Seiretarιumnooellat Aeneas Silvius Ep. I. Senatorum quom in album relatus ni ab Alphonis Aragonum Rege , cui Giun forti virtutes pluri-ias experimentis perspectae erant. Hosi autem ex eiusdem Episto Dissiligod by GOrale
253쪽
ad Bartholomaeum de la Sala cognovi: , in Ruit, Ii m apud Clarissimum virum Iurisconsultum Iacobum Pergrι Regium Senatorem , ac Vicecancellarium, cui exo Senatorii Collegiisocietase, intiamaque familiaritate conjunctus sui. Supra vero haec dixerat : Operam meam apud Serenissimum Regem Aragonum desideras , cui me
pro sua clementia caram elis , ut suspicor , audisti. Et profecto ad
Regem Alphonsum non semel Legati munere auctus se contulit, aut potius ab illo ad alios missus est, i Iliusq; iccirco gratiam eam alte sibi conciliavit, ut quamplurimis dωnis ab illo egregie praeter ceteros ornatus discesserit. In Epistola etiam ad Episcopum Novariensem A. Q scripta se Regium Senatorem, atq; Legatum inscribit. Neq; in ornando Guin librio cuiquam cessit Plii lippus Maria vicecomes, Vicarium enim Generalem eumdem creavit, aliisq; dignitatibus amplificavit. Qita propter facile ipsi filii nobilissimam sibi uxorem quaerere, de rua multis in Epistolis, ac praesertim ad Ioannem Augustinum fratremitum ita scribit: morem mibi nobilissimam tunc virginem, atq; iis ornamentis praeditam de*ondi. Eius pater quondam Ioannes Malais barba Mediolanensis virtute spectatus, ac nobilitate primarius civis. Ceterum quanta apud Princises Guini forti existimatio, de fama foret . ex laudatis Epistolis cognoscere licet: scribit enim ad Imperatorem Sigismundum, ad Joannem Gon gam Mantuae Marchionem , ad Joannem Jacobum Montisferrati bi archionem , ad Alphon sum Aragonum Regem, ad Joannem Nauarrae Regem , ad Rectores Civitatis Camerini, ad plurimos alios Episcopos, egregiosq; amicos. Inter hos postremos Stephanum cacriam Iurisconsultum variensem
concistorialem Advocatum pluribus literis convenit. Ex hac vetusti sima familia natum nunc Emin. Cardinalem Federi cum Caeciam Mediolanensem Archiepiscopum,& veneramur, & singulari amore prosequimur, cui Olim idem muneris Romae non sine Mediolanensium. siiqi gloria exercere contigit,quasi Maiorum gloriam,quam virtutibus superat, iisdem dignitatibus antea aemulari videretur, Ab Anno igitur I co. ad IAso. in vivis egisse Guiniturium,veri prorsus simile arbitror, atque ut animadverti, Pleraeque ejus Epistolae intra Annum i 3α de i I. conscriptae fuere . De hoc egregio Scriptore meminit P. Donatus Calvius in Scaena literar. Scriptor. Bergom. pag. 3II. ubi illius lucubrationes recensens hanc qit hue habet e Oratio in
Sponsalibus Philippi Borromaei adolescentis orna simi . Incipitamdeo magnifici Domini . Seculo itaque Christianae Epochae decimo quinto ea Mediolanensibus consuetudo erat , ut quando inter nobiles viros matrimonia ineunda erant , Coram praestantissimis Civium , α universis amnibus nuptiarum contrahendarum s lemnia peragerentur . Is primariorum conventuβ , publica laetitia saepe illustri aliqua oratione excipi solebat, qua in sponsbrum faudem , familiaeque commendationem quadam Pronunc abantur.
254쪽
Wne es nentissimis viris ea provincia demandata familiarum en-comia proferebantur, & quae sponsis dignitas, quae parentibus, dcconsanguineis merita forent, brevi ex Panegyrico patebat. Ubi vero in harum orationum ealce vides, oratorem ad stipulationis verba accedere , ne continuo cogita , heic diploma illud memorari ,
quod nostris temporibus spontilia, ut a junt, de iuturo praecedere, atque a tabellioniblis confici sollae - Uti enim ex aliis hujusmodi eoncionibus perspexi , stipulatio illa erat quae Sponsalia , ut a junt Leguleii, de praeienti perficie, integrum De Matra monii Sacramen
tum constituiti Sc licet ante Concilium Tridentinum ad Sacramen. tum absolvendum necessaria minim fuit Parochi praesentia. Quare peracta conelone, ipsius Oratoris erat nuptias facturos interrogare, quorum consensu expresso stipulatio Matrimonii expressa dicebatur manti ig1tur Barzizii Oratio facienda sit, quippe a tanto viro lu- rata , dc in conspectu , ut ita dicam , totius Urbis recitata , n mo non videlia Adulationis sue spicionem profecto avertebat & dicentis auctoritas , Sc auditorum majestas. Adhibere vanos titulos . de familiarum antiquitatem incertis eiserrae monumentis tum maxime fugias, quum Uratio multorum , de quidem praeclarissimorum Civium auribus acci Penda est, qtribtis neque mendacia placeant .& mentientem convincere in promtu sit. Philippo Vitaliani Bon-romei filio uxor destinabatur Francisca Lanceloti Uicecomitis filia quam Francischinam Ripamontius in lib. de orig. de Pontis. D. Caroli vocat Quapropter, ut Matrimonium splendide pro more celebraretur, acciti fuere inter Mediolanenses nobriissimi , qui stipvlandis nuptiis interessent, e Gum librius delectus , ut familiae utriniaque splendorem eloquentia sua testaretur . Omnium votis. , suoque muneri plane respondit vix disertissimus , nobisque non infimum Borro maeae gentis ornamentum reliquit . Nam pmmo Borromaeorum , ac Vitalianorum prosapiam ita unam coaluisse familiam est auctor, quod alii itidem Scriptores memoriae mandarunt. Deinde Vitalianos antiquitus Patavii in urbe clariis mos ad tempora usquestia floruisse testatiir , dum ait: Vitalianos Padua urbx celeberrimx
insignes variis di nitatibus, eximiisque titulis per multa iam secula
etiam primarios habet. Tum affinitates addit, quibus se cum incly tis Marchionibus Estensibus , aliisque amplissimis familiis vitaliani devinxerant, & in haec verba desinit : Dicerem σ aliud excelsumtuoddam in illius generis laude, quod ad blescens ego illa in urbe di-iei cte. Quid sit eximium hoc decus, quod a se Patavii olim ai di tum veluti transeundo commemorat Gumi fortu&, nolo hvinare, facile tamen adducor, ut credam heic significari potentissima mantiquis temporibus illa in Civitate Vitalianorum gentem fuissese adeo, ut illic imperasse crederetur . Proseqttitur: Bonromeos autem magnos
255쪽
luae non eos spectatos habeat. Vam cum superioribus o lis o entisma terra S. Miniati Principatum cum subiacentibus sibi muniti mis oppidis tenuissent, non solum debine per omnes Italia βο-rentissimas civitates , sed ad exteras quoque nationes m. suum laxi me nomen extenderunt. Et profecto insigne oppidum,Miniati
ita Bonromeorum nomine, & dominatu illustre olim fuit, ut illine eorum nonnullis appellatio advenerit. IIustre est Venetiis in S. Heia lenae sacris aedibus monumentum, ubi sepultus est Anno Cb. t 3I. Alexander Bonromeus his versibus appotatis ristis Alexander vir Bonromeus Ethruscus .
Natus enim Sancto Miniate propagine clara cte. Ibidem quiescit Bonmmeus de Bonromeis Alexandri frater natu major cum hac Epigraphel Insignem virtute virum , comitemque Tiara Vallis , o Arquati vominum eeleberrima praesens Vrna tenet. Tantam genuit Florentia prolem. Hic pietatis honos , gratas , ct Iectator bonem Bonromeus erat justus. Titavit egenos Semper, or bis meritis superam penetravit ad aulam Matthaeus de Reversis Mediolanensis fecit MCCCXXII.
Sed quoniam de hoc Bon meo mentionem fecimus, audire non piis vat, quae de illo Baldus Iurisconsultus habet volum. 1. Cons. i 7. Re. Drt hic Diploma concordiae, quam cum Francisco Carrariensi intiavit Ioannes Galea2 Vicecomes Comes Virtutum, Dominusque Mediolani Anno I pr. Eiusdem Carrariensis imperio relinquitur urbs Patavina, quae vicecomiti ante paruerat, ita tamen ut intacta bona, ac jura iis serventur, qui a vicecomitis partibus steterant. Illos autem hujusmodi beneficio frui vult , qui sint originarii , βυ habitatores Padua, o quoscumque alios subditos praefati momini Comitis Virtutum, qui habent domos, vel possessiones iusto titulo acquisitas in Padua, vel districtu, specialiter Milanum de Malabarbis, O
patrem, ac Dominum Bonromaum de Bomomaeis de S. Miniato babitatores Padua. Haec in illo Diplomate, cui ipsemet Baldus subseripsit. Patavium itaq; unde antiquitus ortum duxisse dicuntur, iis etiam temporibus Bonromet incolebant, adeoque conspicui erant, ut eorum in tublicis inter Principes Actis ratio haberetur. Illa vero eadem in Uriae vitalianorum ac Bonromeorum familiae lonso temporis spatio, ut creditur, se junctae iterum per adoptionem insimul nexae fuerunt. Nunc etiam in Verbano lacu antiqua arx Vitaliana seculo Chusti decimo quinto aedificata utriusq; familiae memoriam hac inscriptione marmori commendata tellattir: Uitaliana vocor Verbani turris in undis
256쪽
in Ludovisus sic Bonro meus in altum
Extulit, ut pateat 'talianus bonor. σc. Infra leguntur alii versus , inter quos iste: Vitalianorum Ludovicus vera propago. . Plura possem heic pertexere in amplissimae familiae laudem , ni me eu mulus rerum absterreret, libelliq; mei ratio ad alia abduceret. Unum tantum commemorabo, quod nuper animadversum mihi est,neq; male collocatum hete erie. Anno I 89. Stephanus Dulcinis Scalensis. Canonicus libellum de Nuptiis Illustrissimi Ducia Mediolani ad Luea rum Cremonensem scripsit. modam vero capite: de Huptiarum excellentia haec habet: Huptiarum splendorem etiam ouenderunt duo inter cisalpinos potentissimi , Ioannes Franciscus Palavicinux Mariachio, es Ioa es Borromaeus comes. Hi dimiss servorum agminibus. quibus alioquin Ripati incedere solent, equo longius sequente, ini pedites in togis auro textis, gemmisq; radiantibus Elysabella ad ,- num quasi Parao bi utrinq; astiterunt , totamq; via longitudinem pedibus emensi in templum ιntroduxerunt . Mira hercle nuptiarum excellentia, quibus tanti viri famulicium mastare, ct pro Sponsa lateronis , ac satellitis oscium adimplere non dedignantur.
Venio ad alterum Epithalamium. Illud, ut ex vetusta orationum ..MSS. collectione haurirem m; ni evenit, quam non ita pridem Ambrosianae Bibliothecae dono dedit pereruditus vir Lazarus Augustinus Cotta I. V. D. Novariensis Urbis illustrator, dc accuratissimus antiquita. tum cultor. Margarita, ac Talda vitaliani Bonromei V. C. filiae nupserant, illa Augum no vicecomiti,haec Ottoni Mandello praeclarissimis inter Mediolanenses Civibus. Q rapropter accitus vir disertissimus fuit, qui Oratione publica initarum nuptiarum Majestatem augeret. Habita autem est concio, ut arbitror, suo idem fere tempus, quo alteram orationem Guinisortus habuit, videlicet circiter Annum Christi I sin quandoquidem apertis verbis ibidem Philippus Maria vicecomes Mediolani Dux tum vivus memoratur . Auctorem ignoro, n: foriatassis de ipse Barai Eius fuerit, illusnve haec apposita in calce verba prodant : Ioannes Matthaeus de Privolis scripsit. Porro heic non unius Borromeae familiae commendationem reperias, sed aliquot etiam illu-Ωrium familiarum, quae nunc Mediolani splendorem suum ab antiquitaxe manantem novis titulis, ac Viirtutibus augent. Enumeratis
igitur iis, qui Vicecomitem, ac Mandellum sanguinis, de cognationis Proximitate pertingebant, eos non Omittit, qui BOrromeae familiae per assinitatem iungenantur. Inquit autem hic Auctor: Ex Bonromeis hi
contiuent, qui magnis administraudis rebus terras mariaq; lustrarunt. Ex V talianis quoq; generosi concurrent milites , bello paciq; aptismi, inter quos apparebunt qui magni Ecclesia Confanoneriι extiterunt. Concurrent, imo tam prGentes adsunt Fagnani vectabilibus multis a
finitatibus Iepti, suaq; propria claritate conspicuι. concurrent deniqὲ Mara Dissiligod by GOrale
257쪽
I arciso las instensis domus , aliarumq; nobilium praestantes multi.
qui tuae Dinguinis puellas cιrcumliabunt σα Atq; hinc, ni filior, intel-tiget Lector, quo ita honore cum Mediolani, tum alias in regionibus ei tempestate traheretur Borromaeorum nomen, de quorum antiquissimo, ac amplis limo genere haec pauca sussiciant, grati, atq; Obsequenti& -- mi mei testimonia ἀ
Locus Baehiarii obscurus L TMῖ Quadragesimam eesebriora sisne apud chrimanos IV. Temporum ieiunia .. Hac sunt ex Apostolica inclututioneta
Et idem scio, Clarissime Vir, ω non sise superbia sentio , tae
aliquam de me, obsequioque erga te meo opinionem habere,. quando non semel te mini talem praestiteris, qualem amicus; am cum exoptare potest .. Verum nescio , quid de me senties,. ubi hanc Disquisitionem tuo nomini inscriptam legeris vinea enim, aut audaciam damnari , aut salem. desiderari posse eg'met video .. rum tamen, experiundo cognoverim te non. humanitati minus ,.quam literarum studiis operam semper dedi sis, quia est nunc, quod de venia i- di impetranda, desperem. His nccedi ,. non. ea. mente. me ista scripsisse, ut eruditus. viderer, sed ut hac in re t m eri ...ditionem consulerem, quam. Graecis aeque Latinisque notam effecisti, quaeque te in amplissimum Bibliothecae vaticanae Lycaeum peris duxit. Igitur aures tuas milia Parumper accommodes velim,. ut Iubobscuram jeiunii IV. Temporum institutionem usumque investigemus , atque ut Bacinamum , si licet , tenebris. eripiamus .. Certe: quid sibi velit hic Auctor . dum. ait : Ieiunia attentiora secundum , Ecclesiasticam regulam , disciplinamque servamus , ut tribus tempo-Mbus anni masculinum nostrum , hoc est opus virtutis , quod ceterin operi praecellat, appareat, nitente Perpendo , neque ejuS mentem a. plane ait equi postum. Quum enim ne ic de jejuniis agatur, cur trium tem2orum iniicitur mentios' Et haec quidem verba a Cap. 3 . Ex
258쪽
at est Seriptor noster, ubi ad Moysen Dominiis inquie enisus anni temporibus apparebit omne in culinum tuum in eo spectu omnipotentis Domuit Dei Israel. Sed nulla ibi memorantur
ieiunia, de Festa dumtaxat in unciar, quae tribus anni temporibus a Ilidaeis celebrari postea consuevere, nempe ut explicat Theodoritus, Pastha, Pentecoste, & Scenopegia. Vereor idcirco, ut ne, si Iocum hunc anterpretandum mihi proposuero , obscuris Baehiarii verbis deteriorem explicationem adhibeam , maioresque tenebras , quam lucem altis affundam . Nihilominus experiri iuvat, divinationemque proponere , per quam , si non aliud , jejuniorum saltem antiquitas pro virili mea parte fortassis illustrabitur. Quibus anni temporibus olim apud Christianos jejunia fuerint observata, qua eaque illorum copia solet, longum esset enumerare . facileque i librum materia cresceret , quam tamen occupavit C. V. Ludoviciis Thomassinus in Tractatu de Jejunio. Heic autem sub muniorunt. intentiorum nomine ea tantum significantur, quae maiori attentione, & cultu digna apud Christimam in usu erantis. Quapropter anhaee eria tantum Bachiarii tempore forent, anquirendum est , quamquam fateor diversos adeo ieiuniorum usus primis Ecclesiae seeulis videri, ut quid certi 'statuendum sit nequaquam Uccurrat. admisgesimale jejunium ante Pascha eum Occidentales tum Orientales vel ab ipsorum Apostolorum arvo semper coluerunt 3 quamquam non iidem forme omnibus jejuniorum dies, nc termini. Proxime ace dune Iv. Temporum jejunia , dc ipsa ex Apostolicis institutis derivata, quae a Christianis cum Romana Ecclesia conjunctis nunc magna religione celebrantur. Horum antiquum usum attente investigemus oportet, ut an cum tribus jejuniorum temporibus a Bachi rio designatis conveniant cognoscamus. Itaque primo S. Monem audiamus serm. 8. de jejunio deci mi mensis ita loquentem: Hujus
obserυantia utiIitas in Ecclesiasticis praecipue est collitura jej iis, qua ex doctrina s. Spiritus ira per totius anni circulum di iributa sunt. M lex abstinentia omnibus sim scripta temporibus. Siquidem jejunium
vernum in Quadragesima, lι-mm Perae cle, autumnale in mense septimo, hremale autem in boc, qui est decimus, celebramus. P. uria. hinc haurae documenta potIumus, neq, enim tantum, quae tempora ςIim ieiuniis dicata forent, intelligimus, verum etiam eorum instituti nem ex do ina S. Spiritu atq; ut alibi idem Leo assirmat, ex Ap polorum au tate ducunus manasse. Mem repetit in Serm. 1. de
j toto luem coues, ubi aix Ieiunium illud de traditione Apostolica.o ε. Spiritus prodi docte. . Tribus porro Solis diebus singula jejunia iij conuit ille nos docet laudatus Pontifex pluribus in sermonibus. QuHa, inqitu. σsexta Feria j, mnemus , sabbato vero apud P. Petrum Astonoιum vigιιias celebremus, qui ct orationes , oe jejunia. σ euemo Inas nos seruoas suis dignabitur coadjavare. o cur
259쪽
currit tamen S. Aligustini Iocus, cujus beneficio quatuor Temporum ieiunia partim illustrari, partimqt everti videntur .i Ait ille in Epist. ad
Casulanum 86. christiatius, cui quarta, o sexta Feria, ct ipso Sabb to ieiunare consuevit, quod frequenter Romana plebs fecit. Infra vero: Vιdeat quanta afficiat contumelia ipsam Romanam Ecclesiam, ubi σhis hebdomadibus, in quibus quarta, ct sexta Feria subaudo Sabbato ieiunatur, tribus tantum diebus continuis, Somnico scilicet, deinde secunda, ετ tertia prandetur. Vides heic trium in hebdomade dierum jejunium Romae usitatum fuissse, ideoq; S. Leonis sententiam de tribus diebus confirmari 3 At quum nit Augustinus: Id frequenter Romana plebs facit, nae plura quam IV. Tempora his destinata te missignificare videtur, Sed ut animadvertitidoctissimus Thomassimis cap. 2I. pari. I. Tract. de Jejun. sciendum est, quamquam quarta, de sexta Feria a Romanis jejunio frequenter colerentur , nullum tamen huiusce abstinentiae praeceptum viguisse. Voluntaria haec erant Romanis jejunia r quae vero statis quatuor Temporibus in usu erant, eadem Ecclesiastica lege indicebantur. Possum.in hanc rem S. Leonis auctoritate uti. En ejns verba Sirm. r. de jejun. Septimi Mensis: O e vantiam , ait, vestram ua novimus esse devotam, ut animas vestrasaron solum legitimis , sed etiam voluntariis jejunus excolatis. Subdie inferius: Res est praecipuι Operis, quam O ex auctoritate indicιmus, o ex earitate suademus. Igitur quatuor anni Temporibus ad jejunandum Ecclesiastico praecepto adigebantur Romani, quibus tamen conis sueta aliis tempora biis fuere voluntaria jejunia. Et ad hunc moren procul dubio S. Augustinus in Epistola supra laudata respexisse videt .
Rum in 'Universa Melsa colerentur bae iejunia . inquirit in
. IErspecta diorum ieiuniorem antiquitate eonsequi .ideretur, tria. 1 illa tempora, quorum Bachiaraiis meminiti ad lejuni rationem. naiidquaquam posse pertinere I fiquidem nos ipsus modo Melitari avo. sed ante illum quatuor Temporum jejnnia usurpabantur. Et quidem, si Card. Bellar minon cultemus ita aerihenei hNidi eap. rv. de nis operibus in particulare, S. Leo tu Πνm. 7 de Iejun. me si Men-ss res arm hae i punia quatuor, Temporum in unifeνfa Ecclesia eele- .rari. Nasatis quot, Alaxander iniHiit. Eceles Seciso a. 'Pri r dist. q.
art. q. hanc posuit Conchitionem: Quatuor Temporum jejania feculo quinto ab universa Ecclesia religio' obserυata fui se eertum est . Sed a tanti Carcinalis, doctiιsimique Alexandri sententia discedere cogor ,
260쪽
aliisque argumentis ostendere, Bachiarii verba ad quatuor rem porum jejunia omnino reserri non posIe Et profecto in una Urbe , Romanaque soliam provincia, aut summum in paucis Occidentalibus Ecelestis uuatuor Temporum jejunia antiquitus invaluisse fidenter affirmo.dunt haec S. Leonas vero. a Milarmino citata: His conversionibus providente gratia Sei addita sunt sancta jejunia, qua in quibusdam diebus
ab uniυersa Ecclesia devotionem observantiae generalis exigerent. Alium locum profert Nat. Alexander ex Serm. . de Jejun. Sept. mensis cap. 1. Quibusdam tamen diebus, inquit Sanchus Leo, ab omnibus Ostortet pariter celebrari generale jejunium , ct tune en escarior, sacratiorque devotio, quando in operibus pietatis totius Ecclesiae unus animus , unus est sensus . Verum sub univeua Ecclesia,
totiusque Ecclesia nomine totam Christianorum Rempublicam permundum diffusim heic designari non arbitror, sed quidem totam Ecclesiam Romanam, seu universum Urbis populum . Aliis quoq ue diebus Romae voluntaria ieiunia in usu erant, ut diximus supra , sed tunc non omnes Romani sanctae consuetudini parebant. cisa propter gratius Deo futurum S. Leo inquit , ubi uniwrsa Ecclesia , quae Romae est, una consensione Sacra quatuor Temporum jejunia ana plectatur. Et quis nescit, quamvis una sit Sponsa Christi, unaque
Ecclesia , nempe Christianorum mi regatio , multas tamen olimis
appellatas fuisse Ecclesias pro di verus urbibus, atque provinciis, itaue ab Ephesina Ecelesti Romana, Mediolanensis item a Romana, eodemque pacto singulae inter se distinguerentur e Ad septem Asiae Ecclesias scribebat Joannes Apostolus cap. i. Apocal. hoc est Ephe- sum , Smyrnam, Pergamum , Thyatiram , Sardos. Philadelphiam ,
Laodiciam. Paulus vero τη εκκλησι - θεου τη ἐν Κορὼθω, ad
Ecet siam Dei, quae est corinibi duas scripsit Epistolas , aliisque mlocis ἐκκλησLee τη e rαλατίας Ecclesias Galatia nominavit . verum verba iterum S. Pontificis Leonis proferamus cum sequentibus conia
iuncti r His conversionibus , ait, providente gratia Sei addita sunt sancta ieiunia, qua in quibusdam diebus ab universa Ecclesia devotionem observantia generalis exigerent. Quamos enim pulchrum sit, atque laudabile, ut singula quaque membra corporis Christi propriis ornentur officiis ; excellentιoris tamen est actionis, saeratioribque virtutis, eum in unum prostositum piae plebis corda concurrunt , ut ille, cui sanctificatio mitra surelictum est, non solum a parte , sed etiam a soliditate superetur. Neque aliter in alio laudato loco Ioquitur S. Leo , inquit e m : Quamvis unicuique nostrum liberum
sit voluntariis castigationibus proprium corpus afficere , ct num moderatius , nunc vero distinctιus repugnantes spirιxui carnales concupiscentias edomare I quιbusdam tamen diebus ab omnibus oportet pariter celebrarι generale fluvium, re tunc est escacior, sanctiorque devotio , qu do in operibus pietutis totius Ecclesia unus animus , Ii . er