장음표시 사용
191쪽
Kere. Lectore'; ad laud itum Emin -drati opus, remitterelaeic iterum demonstrare. Dicam tam eri paucis... Non eum pro osensum. patiuntur verba Pit, quem. illis. iii nil' e Maimburvix, sed alium plane. Interfuerat olim Basiliensi Coiiailio Iuli tirua S.. Anoll. Cardinalis, unaque cum illo AEneas Silvius. Hiartim mentibuL ineaute sententia adhaesit, quae Concilio Oecumen co Romanum tantificen subiiciebat. Seclipso Synodis tempore resipuit Carinalis, eum quin multis post anaas AEnea sermonem haben&de rebus.Basiliensibuxamice disputabat . Pro opimoni antiu a, videlicet viam C cdinali S. Angeli placuerat L &quam i S. exuerat, Pugnauat Alaea altaev vero,
novam, nempe illari , qti .m pro Pontifice amplexuS iuerat, tuebatur, eamque Eneae Persu ciere conabatur. Hoc uti, lauant relata Pii tificis verna, totiusqMe Bullae contextus ά Cur erum, inqinim ego, totieRse errasse , se fallae opinioni, dum Ila sileae ageret, auscultaste , se υ xitatem post Concilium cognovisse, O distensiium caecitati remuri, classe toti ex in erulem Bullai dixisset Pius , u sententiam ,. quae Concilii partes.contra Eugemunii Papamaegitimum olim sustin Gad et post susceptas Ponti Gaius maximi infitias antiquam duxissee. hoc eae
antiquitate, veterumq, Patrum sustragii&niacam Sed an reipsa.ubi Romanam Sedem Pius obtinuit, sentenci: m de Romam Ponti sicis auci xitate tum primum muta venit, modo inquirendtura est mihi, Quandoquidem non rurin 1 loco,ia Maombiargo visum: est,aemillic potissimum, ubi ait: Ce Pape, qui vosilui Hen changer d.uix cb Ieant de eondition, idest. t me Papa, qui voluit sententiam mutare , quum coisiti nem mutavit . Certe multis. ante Pontificatum annis mutatam ab. AEnea sententiam ilhq; Sedi S. Apostolicae auehoritatem omnino probatam sitisse vere hac illustri oratione manifeste cognoscimus , quippe obiicientibus Ausetiae popillissea Romani Pontificis judicio ac Gen rate Concilium appelhare, primo respondet iacere tantum ab inferior sad superius tribunal appellare , tum addit 2 In eam autem tini re ab ea,
Iadice appellatum est . qui uum habet ιn terris Iuperiorem . Vult est igitur appellatio- Insta vero hoc plane coniiuuit,Ergo Princeps: est in EcclHa catholiea Romimus P tifex, nec superiorem balet, nec
parem . Quum vero reponerent Austriales penetale Concilium Papiu dignius, ac superius esse, quasi id a Synodis constantiensi , ae Basiliensi: definitum foret, rurius AEneas iis haec verba loquitur. Resumus hoc
disputationis ingredi pesagus, neq; bos grypos aggredi. Amen quaestio;.
in utramq; partem a prudenti s Uim arburatum est . Vscuraque .
sit, constat uno solam casu certum, O indubitaram Papam subesse concilio . Nam si quis in Apostolatu sedens, in baxeum labatur , mox Papa tu excidit, minorq; redditur quolibet chri. O . Nec iam Papa dicendus est, si Schismaticus est aut eodem morbo laborat, aut ia Papatues dubιus. certus autem, atq; indubitatus Pontifex , ut Constantiense de-oetum innuit, numquam deserri Concilio potesn, nisi uniwrsalem E
192쪽
Hesiam se alliaverit. Qgo autem in existimationis loco sibi scii
allorum Conciliorum inua oritas in medium prolata , his verbis significat: Nye moveri debeous, quia diebus visseris etiam in- rotis iusis, o ad coinantiense, o adfiniti se coacilium vidimus ae pella
ri. 2 am qua fiunt extraordinem,mtempestin omere, tumul aris, neq; iuspariunt, neq; vim consuetismis e M. Iriter iscopos ,--τerosq, Patres conscriptos vidimus in Bouea -ος , stabularios orchis nUotia judieaices: Quis horamdicta , vel facta sudicaverit Iegia
habere tuorem Haec AEneas inter Basliensis concilii proceres olim Numeratus, quihus Constantiensis Synodi de eta perspicue explicantur, ad eum nempe modulum, quo usi sunt Clarissimi Scriptores Caridinalis Smndratus dissert. a. s. . Gall. vindic.&Emanuel a Schelvate in Tract. de sensia, de auctor. Decreta Constant. Concilii . Atq; hine Iotissimum illud elucet, quod mihi probandum contra Maimburgi e
umnias propolaeram, videlicet AEneam cum conditione non mutasse sententiam, multisq; ante Pontificatum annis ianviri Parti, ac dogmaia ei adhaesi . At quia de sententi, perperam AEneae Silvio impactis rea agitur, praeterire nequeo egregiam Operam in hujusmodi areaa a Claxissimo, acerudiissimo viro Ioanne Ciam Pin Urbis, ac iterarum orianamento navatam. Scripserat Ioannes Laum s Parasensis Dinor. Mriptor, si audacia, ac urrulentia ab eo abesset, inter primos nu merandus, suis in Epistolis nonnulla , quibus di Romani Pontificis, ejusque Curiae dignitas, ac honor indebatur. Magnum die, ac enorme fulmen in eamdem Romanam Curiam intrariuendum sumserae ab Epistola Pii secundi P.M. ad Carolum VI l. Galliarum Regem hoc exordiumisgaeferetuet sua ad nos de conditionibus Tornacersis civitatis σαa ea enim Epistola haec leguntur ex Basiliensi editione annimam a te petimus, carissime Fili, ut Dinoribus sedis inostolica semper non eredas, sed multa illorum palpombus trabuas . Sapientissimo
Clampino absurda continuo haec sensa Videbantur, atq; a prudentia. . Pii Ponti fieis omninoaliena . Quare conquisitis diverus Epiliolari in Pii II. editionibus, Basi helam Uno I ι.ει Orimbergensem anno I m. de Lugdunensem anno is 18. procuratas consuluit. Ibi pro Doctoribus scriptum metractoribus inveniens Disquisitionem hac de re ad Emi ac doctissimum Cardinalem Casanate instituit, qua Launojana fundamenta di necit,&Pij verba germano sensui, sinceraeque veritati restituit. Ingratum autem illustrissimo huic scriptori minime facturum me athitror, si ejus conatui re ego geminas Epistolarum Pii 1L editi nes adiiciam, in qitibus non vox Doctoribus, sed quidem ut ratio poscebat, Detrisoribus legitur . Prima Rurembergae procurata est im
Atqs haec omnium antiquissimaevitio mihi videtur, eiusque nocitiam
debeo C. V. P. Eustachio S. Ubaldo, in cujus locuplete Bibliotheca . tum haec, tum alia non vulgaria habentur. Alter vero Epiliolarum
193쪽
Pii II. exempli r penes doctissimum, omni miniuitate ersitis simum virum Ioannem Mariam Bide illum extat . In fine legitur rFii M. Pontificis Maximi, cui ante sunmum Episcopatum primum quidem Imperiali Secretario, tandem Episcopo , deinde Cardi mili Senensi. Eneas Silvias nomen erat, familiares Epistolae ad diversos in quadruplice υitae statu transmissae. Impresum Mediolani per Magistrum κώ-νicam Scinarenaeeler Anno Domini MCCCCLXXXXn die X. meemis is . Quanta vero iacienda sit hujusmodi editio, ex illius testimonio, qui Praefationem operi inscripsit, discere possumus. Fuit is Ambronus Archinius Patricius Mediolanensis, uti ibidem legitur, ex illa nempe vetustissima, ac nobilissima familia, quae nunc vivos habet illustrisias mos fratres Iosephum, ac Philippum, illum Pro S. Sede Nuncium
apud Hispaniarum Monarcham, hunc vero Comitem,& Mediolanen, unatorem, viros omni eruditione exculcos, quibus de litera riinu,
sudio non concedunt egregii filii Carolus, ac Hieronrmus Abbas. Itaq; ait laudatus Ambrosius: Hoc elaboravi, ut Epistola, quae apud barbaros impreissae sunt, ct vix quatuor volumina ad Italos perisne runt, omnibus esset cum parvo aere cσpia, s meliori artιficio impressae.
eorrectioresq, emendatiores Iaberentur, quia Germania illa Latinο- ram nominum υocabula ignorat , ordinet , confundit. Teneat leaque ibarbara Germania Codices suos, quia Ambrosii Arcianti, in Ioannis Vinet Alii Uri docti, qui totum opus revisi , beneficio studiosis, O literatis multa ipsarum Epistolarum volumina in medιum allata sunt. Neq;
ilhe Mediolanensium decus praeteritur, in quo illui irando multa mihi superius dicta suere; etenim de AEnea Archinius haec habet: Is a teneris annis literis deditus, turl postea Caesareo operam dedit; mox ut inte itinas factiones eυaderet, Mediolanum se conferens Praepositur S. Laurentii Maioris Mediolani donatus est. Itaque germanum Epi- solae Pri sensum nemo in polierum non videbit , cujus corruptionen Basiliensi Typographo adulta iam haeresis suadere potuit, uti egregie coniicit haudatus Illustrissimus Clampinus. Scilic e Heterodoxis , qui
tot quotidie clamoribus Catholicorum fidem in recudendis veterum scriptis calumniantur, religioni subinde non fuit Scriptores antiquos ad suum arbitrium vitiare, ut Romanae Sedis ma est κι invidia conflaretur. Sed ut ad nostram revertamur orationem, illam ex M.S. Codiisee Bibliothecae Ambrosianae descriptam exhiben iis, ubi dc alias ostendimus luci, & publico hucusque ereptas non sine Literatorum damno. Et quoniam in reliquis Anecdotorum libris Coelo fluente per me proserendis singulas typis commendare est ammus, nunc eruditorum curiositati satis arbitror me facturum, si e um snscriptiones reseram , ut quid etiam ex Pi l 1. Oper hiis sperandum fit icunctis Ruescat. Prima
initur ab ipso AEnea nondum sacris initiato habita tint in Basilien Concilio, quum de loco ageretur eligendo, ut ibi cum Graecis Oecumenica Synoduo baberetur. incipita. Audivi Patres πιιmi De hac
194쪽
inatione quid in Pii II. vita sentiat Bartholomariis Pratina audire non pigeat: In eo, inquit, conventu perlape oravit , sed illa ejus oratio egregia, ct elsans est habita, qua in eligenda Concilii sede idonea Ave-ηionr, nino, Florentia Papiam anteferredam ostendit, rerum opportuis nitare, sitae uel, aedium privatarum magnificentia, cali benignitate, elementia, commoditate rerum Omnium, isa urbi possunt importari. ιiberalitate Philippi meis. In hane rem scripsit quoque August. Ol-doin. in Addit. ad Ciacmnium. Altera oratio habita ab AEnea late ad plebem S.Mariae in Hanspach Diemesis Pataviensis, dum ibi Rech rem ageret. Eius initium eis: risu est apud me dubium die. Eamdem
Orationem M.S. in Augustana Bibliotheca asservari docet Henricus Vuliarton in Addit ad Histor. Literar. Guillelmi Cave. Tertiam Orationem AEneas ad Populum Mediolanensem recitavit post obitum . Philippi Vicecomitis Mediolanensium Ducis, Fum Legatus Frederici Caesaris soree. Incipit: Est mihi non poum oneris Reυerendismi Patres oec. artae Orationis inscriptio est de cyonatione casaris habita Romae eoram Nieolao ininto Pontifice Maximos ita vero AEneas exorditur ; Fateον Maxime Pontifex σe Quinta oratio Ratisponae recitata est in conventu plurimorum Principum praesente etiam Burgundiae Duce pro armis in Turcas capiendis. Initium intest: Quamvis omnibus, qui adenis . Post haste Orationes sequitur Responsio data nomine caesaris Legatis Hungarorum in How civitate Auctriae ab Enea Silvio XXIII. tavrat. 3m CcLκ sic incipit: Optasset Sacratia Majestas Imperatoria in. Huic con juncta legitur alia λea Silvii reseponso data Legatis Hungarorum nomine casmiis, in nova civitate Austriae XXIIL Martii MCCCCLV. hoc principio: D mihi Reverendissimi
Patres cte. Sextae orationi caussam dedit conventus Viennensis, ubi ex Imperatoris madato expeditionem contra Turcas disertissimus AEneas promovit. Septimam. Orationem in fine Mantuani conventus habuit
Iam Romano Pontificatu anctus, atq; his incipit verbis a Septimo jam exacto mense erc. sequitur oratio octava ab eodem Pio contra Sittia mundum Auli riae Ducem habita ex Cardinalis captura . Incipit rustissima quamvis judicia oc. Hanc autem, & ipsam, ni fallor, luce carere existimo. Legitur post haec oratio Pii II. habita Romae in Basilica S. Petri, quum B. Catherinam Senensem albo Sanctarum Virginum addidisset, cujus initium ita est: catberinam Senensem in catal rumis Eiusdem stagmentum exhibent Clarissimi PP. Henschenius, ct Papebroclivis ad diem 3o. Aprilis pag. 977. Tom. 3. illius mensis. Tum in Codice nostro sequitur responso Pii H. P. M. data Oratoribus Regis Renati Senis Incipit: De Regno Sicιlia , cujus proprietas ocisDeinde responsio data oratoribus Raegis Bohemiae in Conciliorio Romae cum hoc exordio: Superioribus diebus cum audistimas cte. Praeterea legitur oratio Eneae Silvii Episcopi Senensis Neapoli habita co
195쪽
destius fortasse fuerit m. Postremim libri partem occupat oratio AEneae Silvii Senensis Episcopi habita coram Callisto Papa III. de eompactatis Bohemorum . Incipie : Res Bobemicas ad te hodie pejero.
Haec autem Oratio, quoniam nondum luci reddita est, venultissima , ac singulari eruditione referta edetur. Atque haec sunt, quae, modo Coelum conatibus faveat, publici juris facere identidem in animum induxi, ne quid ex operibus AEneae Silvii celeberrimi viri, dc praeclari Dsimi Pontificis, quantum per me est, imposterum a Literaria Republica desideretur; idque potissimum praestare contendam , auum ex Clarissimo viro Antonio Magliabechio Mediceae Bibliothecae Praefecto didicerim,rion ingratam futuram esse operam meam Senensibus eruditis, 'ac praesertim dinissimis, ac nobilissimis viris Abbati Iacobo Magnanello,&Hieronymo Lilio , quorum doctrinam, atque humanitatem Pluribus praedicare possem, neq; unquam venerari desinam.
196쪽
Sine qlia ex familia nemo propria ad Sacros Ordines
A Uctoritas Ecclesiastica patenter admonet , insuper &ma jestas Canonicae Religioni assensum praebet,ut quem. cumq, ad Sacros Ordines ex familia propria promovere Ecclesia quaeq. delegerit, in praestistia Sacerdotum Canonicorum, simul & nobilium Laicorum, & cui subiectus est , manumissione sub libertatis testamento solefruticer roboretur o Iescirco in Dei no. nequemdam Ecclesiae nostrae iamulum, nomine talem, Sacris dignum Ordinibus, Ecclesiasticis eruditum disciplinis ad Altaris cornu palam msignibus viris Civem Romanum statuo per hoc
sacrae Auctoritatis tella mentum, ita ut ab hodierno die & tempore bene,&inconvulse iiιgenuus, atq; ab omni prorsus v mculo permaneat securus, tamquam si ab ingenuis procreatus suisset paremtibus, vel natus,ademq pergat quamctamq; volens elegerit Canonice partem portas habens a Pertas intrandi, exeundi i m regula obnoxe roboratam, ita ut deinceps nec nobis ullum, nec successo
ribus nostris noxialis debeat conditionis servitium, neq; aliquid ibbertinitatis obsequium cuiquam impendat o Sed ob amorem, ho uoremq: Domita nostri Iesu Christi, ad cujus militiam electus est,
absolutus , ait velut Civis Romanus a cunistae catena servitutis ereptus, sub integra plenaq; ingenuitate consistens, securus cunctis diebus vitae suae permaneat. Satenus per hanc absolutionem se curius, liberiusque, atque honestius Divinae potentiae, cui mancipatur, Domno adsta vante famulari valeat, & per hunc manumissio. nis,ari,ingenuitatis ululum bene semper in nuus, atq; inconvulse secutus ab omni servitutis occa sione noxialis existat Suum voto peculiare , quod nunc habet, aut ex hoc adipisci valuerit , liberam disponendi, quum voluerit, habeat potestatem, agatq, inde secandum Canonica in auctoritatem libere qualiter ei libuerit. Ut autem pro revertardis cultibus venerabiliter, solemniterqj absolutio celebrata, atq; ingenuitatis auctoritas inviolabilem obtineat firmitatem, manu propria subter firmavimuS, Saceldotes quoque,&iustitutionis Canonicae Clericos, nec non & inclFtos praesentes
197쪽
In hanc Manumissionis sermulam.
EX Ambrosianae Bibliothecae MLCodice sermula haec exserim
per me fuit. Erat autem olim liber in Bobiensis Monasterii Bibliotheca, atq; ex ea in nostram transiit ex munere Patrum Benedicti norum, qui Magni tardinalis Federici Boreomaei consilium pluribus alus donis iuvere. Spectes in eo Conciliorum , ac Epistolarum Decretalium collectionem a Dionysio Exiguo lucubratam , nec non Concordiam Canonum a Cresconio Afro editam cum aliis quibusdam minutioribus monumentis, notisq; vetustissimis Canonum explicationem subinde praebentibus. Tempus, quo exaratus Codex fuerit, produnt, ni fallor, apposti in mice huiusmodi versus robtulit, ut maneat sacrum per tempora munus
supplex, ae humilis Abba Agilu*bus acris.christe tibi, magnop patroni nempe coli ba, Quo miserante jWi floreat auxilio.
Divinis ιibrum eo sat dogmatibus auctum , Exerat hinc pectus quis , Meo militat.
Sedulo quam volisns chrigum petat ore modesso ἰ--ndis flammis eripiat famulum.
Monasterium Bobiense rexit Agihilphus iste Abbas ante octingento annos, seculo videlicet Christi nono , siquidem tria Diplomata at Ughello in Ital. sae. tom. 4. post Bobienses Episcopos pag. pro. feruntur, in quibus Agilia phi Abbatis mentio habetur a referuntur autem ad annos Christid83. & 898. Characteres ipsi temporis eius dem fidem faciunt, quadrati enim sunt, affabreq; exarati, & χrtassis ante Agilulphi aetatem elaborati, quum versiculi minutioribus literis, atq; aliquantulum a reliqua scriptura diversis constent. Ibidem quoq; lagitur kalendarium metricum, quod publici juris fecit Lucas Dache rius tom. io Spici legii acceptum ex Coenobii S. Remigii Rhemensis apo-grapbo exarato manu Bertuarii Monacti rabone Archiepiscopo, nocestialtem ante annum DCCCXLI. Nullus in nostro Gadice titulus, sed in Rhemensi legebatur: Martyrologiam, quod Beda heroico carmiane composuit. Eris quidem Kalendarioli auctorem Bedam eruditissimi viri Henschenius, de Papebrochius in Act. Ss.lom. Apr. ad diem χε.
de 19. ejusdem mensis in vita duorum vvilfridorum vix credun quum tamen perantiquum Opus aῆnoscant, quemadmodum etiam Codicis nostris heneficio discimus. Ex hoc igitur Codice vetustam Manumissionis formulam huc derivavi, eoq; Iubentius hoc praestiti, quo saepius intelligo, atq; experior, non vulgi tantum, sed omnium pene literat
rum animis hanc insidere sententiam, ut sub Christianis antiquitus omnium Dissiligoo by Gorale
198쪽
amnisin servituturis usum desiisse arbitrentur. Quippe per Baptismi
lavacrum potestatem dominicam, servillamq; conditionem tolli certis. simum eis videtur. Verum nullo fundamento nititur hujusmodi opinio, nullaque, ut aiunt Logici, lex positivx servitutes ab Ecclesia Dei sucusque eliminavis. Ab Ethnicis itaque ad Christianos haec consus eudo transiit, & Constantinus Magnus hoc dumtaxat instituit, ut ma numissiones in Gentilium templis. & Comitiis antea celebratiae, praesentibus Episcopis, &in aedibus sacris imposterum peragerentur, ut ostendunt lex unicatit. 7. de Manumisi. C. Theod. Maomenus lib. r. Hiae cap. 9. Nicephorus lib. I. cap. e Cassiodorus, aliiq; Scr res. Iustinianus postea cum in Institutionum libris, tum in Codice servitii tum iura non modo non sustulit, sed declaravit,& manumissionum ritus praescripsit l. r.&2. de his qui in Ecel. manumittuntur . His acia cedunt Leges Langobardorum lib. 4 tit. & alibi, Leges Ungaricae. Ripuaricae, uvisigothicae, Alamannicae de Christianorum mancipiorumanumissionibus plura tradentes. In Legibus etiam Caroli Magni. Ludovici Pii, ac Lotharii de Servis multa statuuntur, quorum usum iccirco tunc nequaquamst isse sublatum cognoscimus. Sed de ex Epi. solis plurium Summorum Pontificum, ac praesertim Alexandri III. Urbani, ac Innocentii III. servos ad tempora usq; Friderici II. Imperatoris apud Christianos adhiberi consuevisse patet. Exinde rara hujus moris exempla, non tamen omnino desita. Clarissimus Dii Fre ius in Glossario med. & infimae Latin. ad verbum Manum4sio praeter alia
praeclarissima antiquorum temporum documenta Manumissionum usum ostendit in Galliis itidem iervatum A.Ch. 023. I 243. I 2 o. 3 2.& i 3 13. Sequentibus seculis quamquam nullo Principuin decreto servitutum jura interdicerentur, visi tamen sunt sensim extingui, ita ut nostris temporibus nonnisi in homines a Christiana Religione alienos usurpari soleant. Quocirca Io. Omotomus in Instit. lib. I. tit.H. de
iure person. ait: Vos christiani hodie veros servos non habemus. Sed . ut apbam, nullis Canonibus, nullisq; Principum legibus sublatus est
servorum usus, atq, etiam nunc obtinere potest. Quin etsi persicrum Baptismum Chri uianorum albo mancipia inscribantur conditionis
suae asperitate nequaquam liberantur. Illud quidem falsum est, quod ex Consiliis Romam reseri Cardinalis Tuscus in Pract. Concl. juristit. S.Concl. Sermus, inquit is, Iudaei, licet esciatur Christianas pers ceptionem Baptismatis, e citur liber. c.primo,σc. fla.de is u. Roman. consiti a M. in easu propos in prisc. Addit etiam: Extende multo magis inseruo Christiani, quia licet esciatur Christianas , non escitar liber, quia Iudaus non debet esse melioris conditionis quam
christianus. Contra probare lao duo capitula videntur, licet nostra adhuc sententia stet, quemadmodum videre est apud Barbosam, ocGonetaleZ in Comment. ad Tit. de Iudaeis. Gaspar vero Matius de inope debitore creditori addicendo agens inter Tract. volum. 3. Parin te
199쪽
te 1. legem sua tempestate m Hispaniis vigentem refert, qua debltor, qui satisfacere creditori non poterat, servus emciebatur , quae asper ex an etiamnum obtineat Fgnotum est mihi. Quibus positis jam apertissime patet, cui usui inseret in proposita Manumissio, sinea ex fris milia ηeneto propria ad Saιros Ordines promovere vabebo.. Nemo autem in Ecclesiasticae eruάitionis studio tam peregrinus est, ut nesciae Sacris in: tiandos a Dominorum potestate lalii tos esse debere. Hoc integro es trito in Decretalibus de Seruis non ordinandis proditur; hoc tradunt IvOparte6. c. Iso. 333. Burchardus Lb. a. c. 29. 32. , dconcilia non pauca familionibus suis luculenter statuerunt. d Lechmenta, remittere juvat ad eruditum opus Praenotionum Mystagogicarum auctore Nicolao Omneno Papa domi r Anno praeterito Patavii v g tum, ubi Relaons. 2. sec . q. hujiismodi sententia proponitur , lateque Probatur. In Codiee nostro alia hibs, quitur manumissionis mrmata, ex B. Gretoris sumta Registro, quam με ιdem proprio dictavit. Incipite Gregorius Montanae, a Thoma. Cum Redemtor noster totius conditon creatura erc. edita autem est haec inter oper.i S. Gregorii Magni lib. Epist. 32. Indici:. XIV. quae tameta Ind.ctio in MS. nostro dic-
200쪽
Sanctorum Martyrum, quorum Corpora S. Gregorii Μagni temporibus Romae quiescebant.
Notatio de olea Sanctorum Martyrum qui Romae in corpore requiescunt.
Idcit. Sancti Petri Apostlioli. Sancti Pauli Apostlioli.
Sancti Pancrati Sanisti Etithemi. 'Sanctae Sophiae Cum tres filias suas . . 'Sanctae Paulinae. Sanistae Luci. . .aea Sanisti Processi. Sanisti Martiniani. Sanisti Crisanti. Sanehae Dariae. Saneti Mauri.
multa milia. Sancti Saturnini. Sanehi nionis .
Sanehi Systi. Sancti Laurenti. Sancti Υppoliti. Sane torum Iohannis , de Pauli. Sanetae Agnetis,& aliorum
multorum Martyrum. Sanisti Y..... ion . Sanetae . . . . eriS.
Sanehae Sapientiae . Sanctae Spei. Sanctae Fidis. Sanctae Caritatis Sanctae Ceciliae. Sancti Frecicii. Sancti Cornili, & multa milia Sanetorum. Sancti Iohannis. S. Liberalis Sanctus Blastro, & multo
CCLXII.in unum locum, &alii CXXII. Alii XLVI. quos Omnes S. Iustinus Presbyter collega