장음표시 사용
291쪽
dum sit, plane discimiis. Mense Novembri Anno syo renunciatis Rex fuerat Agilulfus, regalemque dignitatem , ut ait Paulus, inierat. Anno vero proxime sequenti mense Maio in publico Langotardorum Conventu coronam Mediolani accepit, qua re peracta dein jus regna di numeris omnibus absolutum obtinuit. Anno postea με. in ipsa etiam Mediolanensi Urbe Adalualdus Agilillso ex Theodelida natus in regalis dignitatis communionem publice advocatus fuit. Sunt Pauli verba lib. . cap., Igitur sequenti astate mense Iulio; levatus-Ad ιοaldus Rex super Langobardos apud Mediolanum in circo in pratentia . patris fui initus Regis , astantibus legatis Theudeberti Regis Franc rum. Ambos hos Reges Mediolani consedisse pluribus in locis prodit
audatus Auctor, ac prom de veram Langobardici Regni sedem eo tempore Mediolanum titisse, hinc quoque intelligimus. Ceterum dereliquis Langobardorum Regibus quamquam Paulus multa tradiderit, lacum tamen urbemque, ubi eorum siuguli aut electi, aut inaugurati ad Regnum Herint , nequaquam memoravit. Eorum sedes Ticini plurimum stetit, &qitum duos filios Rex Aripertiis si, silccessores reliquisset, Pert hamum, & Giindi bertum, unus Ticini, alter vero Me diolani Regnum quisque suum moderabantur. Animadvertim ua etiam. Hildeprandum Liui prandi nepotem extra muros Ticinensis ut b S linia, Basilica S. Mariae ad Perticas Regem is ille sa tuta tum. Porro in referendis reliquorum Scriptorum, ac potii simum Gualvanei, & Bomn- contri verbis non mmorabor ; uterque enam pro suo erga patriam studio aut Mediolani, aut Modoeticae Reges coronatos a stirmat. Restat igitur, ut Pauli Diaconi alictoritate ducti fateamur, Ticini qii demis, Langobardos Reges plerumque conseditie, Medio mi vero corona sae
ius ruasse donatos. Nunc ad Imperatores, aliosque Cisalpinos Regea
Reges Franei neqae' Mediolani, neque Modoetia coronati, Sisonii sententia exploditur . Roma corona
EXactis a restali throno Langobardis, & victo captinime Desiderio
Rege, rerum in Italia potitus est Carolus Magnus, in quem e Graecis Imperii quoque Romani jura per Urbis Ponti em fuere translata. Illum Modoctiae Corona ferrea ab Archiepiscopo Thoma redimitum Carolus Sigonius lib. . de Regno Ital. tradit, ejusque opmioni luber g tissime Zuechi iis subserapisit. Eadem de Pipino Caroli filio ,&Berna do, ac Lothario nepotibus narrant ambo laudati Scriptores, & ne isqvid dissimulem, Gualvamus quoque in Manip. Flor. cap. I 26. dc sequis
292쪽
eisdem consentientem invenio. Attamen ex solis conjecturis Auctores icta assirmasse tam ccrtum eii, quam quod certissimum . Mihi san vera videtur si missimum, ab hujusmodi coronatione Carolum, ceteroiaque e Francorum gente Imperatores abstinuisse. Sexcentos, ut ita dicam , Historiarum conditores legimus, partim Caroli Magni, ejusque successorum aequales, partim ab eorum aetate Parum remotos, quos aut in Bibliotheca nova Labbei, aut in singulari Collectione Scriptorum Historiae Francicaea Duchelaio elaborata , aliisve in locis invenire est. Quis ergo non videt in tot monimentis hanc Regum coronandorum consuetudinem praeteriri, non debuit Ie, si umquam invaluis Iete Nihilominus, etsi minutissima quaeque Caroli Augusti, &reliquorum geua ibidem recenseantur . nullum tamen verbum de Modoctiensi coamnatione perinde occurrat, quasi contemnendum, & silentio obvolvendum decus illud fuisset. Contra nemo ex his Scriptoribus silentio praeterit Romanam Caroli Magni coronationem, quam etiam inter praecipuas ejus laudes referendam esIe quisque agnoscebat. His accedit intii viri celeberrimi auctoritas, qui Gallicos Annales immani labore Latmis literis mandavit, suorumque Regum gesta omnium accuratissimo exploravit. Postquam latcbigonii verba retulit ad Annum
Chris ν π . Non temere, inquit, negalas Carolum Magnum illa eo uaper re uesti copi Thomae manus huc an redi tum , cum in antiquis Auctoribus nulla sit huiusce rei memoria. Videat igitur Sigonrus, quo se Αii re tueatur ubi Modoetiae coronatum affirmat Carolum . Nam quod est ad Pi pinu ni ejus filium , non Modoetiae, sed Romae, Italiae
Reg m suisse renunciatum , ibique corona donatum scimus. Vetusti iafimi Francorum Annales apud Duchelarum tom. 2. pag. 32. haec tradunt ad Annum Christi mi. Et Rex Carolus celebraυit Pascha in do-ina . Et ibi baptietatus est 2 omnus Fimn s filius supradisii Somni Caroli M. M s ab Adνiano Papa, qux ipse eum e sacro fonte suscepit. Et duo silii Somni carolixetis /nuntii sunt ια Reges a supradicto Fou-
triste . Hi sunt, Domnus τι pinu .is' Domnus reudoυυicus Reges. Momnus Pipinus Rex in Italiam, Ἐν. vomnus Hrudo leus Rex i inquitaniam. Tunc igitur Italici Regnti corona Pipino collata Me. Porro addit idem Chronologus: Et inde revertente Domno Carolo Rege, Mediolani Civitatem pervenit. Et ala baptietata est filia eius Dom-na Guela:ub rchiepiscopo nomine Thoma.. Et ab inde νemrsus est in
Franciam. Eadem scribit Eginhardus de Gestis Caroli M. Imperat vis , coronainque Pipino, ac Ludo eicia :Romae ab Admaho impositamdcinipse narrat. Ceteri vero Historici similia menseriae mandarunt. Quamobrem videas, ad Civitatem etiam Mediolanensem devenisse
Carolum, ibique ab Archiepiscopo Thoma filiam ejus Giselam sacris undis fuisse purgatam. Quod si Modoctiae Coronam itertim Pip. nocontulisset Mediolanen Isis Archiepiscopus, neque ignorare id Auctores potulissent, di scribere debuissent, qui sacram Gliel inexpiationem,
293쪽
quamquam longe minoris momenti rem, nequaquam omisere Atisque ex his hactenus enarratis conliae , ni mea me fallit opinio , quamdiu Romanum Imperium , Italiamque Reges Francorum tenuere , Italici Regni diadema Romae, tantummodo illis filisse .collatum . Ut autem evidentius haec pateant , exemplum Lud vici II. Imperatoris heic itidem producam , neque enim hunc Si gonius Modoetiae coronatum amrmare est ausus. De illo in Vita
Sergii II. Papae haec ait Anastasius Bibliothecarius t Tune almiseeus Pontifex in Basilica Principis Apostolorum manibus suis ipsum Hludo leum Lotharii Imperatoris filium Meo sancto sterungens, regali , ac pretiosissima eoronavit corona, Regemque Langobardis praefecit .
Post Ludovicum II. Italico Regno praestatis est Carolus Cilvus, eumque Papiae corona redimitum manu Ansperti Archiepiscopi Mediolianensis Sigonius ad Annum 8 6. scribit. Quin verba addit ab An sper to in coronatione pronunciata, quae ita se habent: Nos Aspertus eum omnibus Episcopis , Abbatibus , comitibus, ct reliquis , qui nobiscum convenerunt, Italici Regni Optimatibus, perpetuam optamus prosperitatem, oe pacem, de reliqua apud Pur cellum in Monum. Ambros Basil. num. 317. legenda . Verum nullus dubito . quin Sigonianam asser. tionem totius antiquitatis silentium infirmet. Nimirum Scriptores ceteri Carolum Calvum Romae a Summo Pontifice Regem, Caesaremque inauguratum produnt , Ticinensem vero cπonationem nullam prorsus commemorant. Quae vero verba An sperto Sigoniusta cingit, ea quiisdem, seu melius dicam , eorum similia in Synodo Ticinenu. quo conis venerant Episcopi , ceterique Italici Regni Optimates Anno 876., fuere pronunciata ,&forsan ab ipso etiam Mediolanensi Antistite, sed ut Carolum soliam modo Protectorem, dominum, ac defensorem omnium eligeret Synodus, non ut Corona insigniret. His accedit, Ticinenset Aistud Concilium anno eodem x Patribus η nodi. Pontigonensis fuisse.
confirmatum, nulliusque , praeterquam Romanae, coronationis mentionem illic factam mille. Sicut, linquiunt Patres, Domnus Abannes
postolicus, universalis Papa primo Romae elegit, atque Iacra unactione constituit, omnesque Italicι Regni Episcopi, Abbates, comitesq;
Domnum nostrum gloriosum Imperatorem Karolum Augustum unani-mι devotione, elegerunt sibι protectorem, ac defensorem c. ita o nos eligimus . Utriusque Synodi decretum tum an magna Conciliorum Synopsi Labbeana, tum apud Sirmondum Tomo Conci l. Gall.& apud Duchelaium Tomor. invenias. Quod reliquum est, Sigonius,in po- frema Historiae de Regno Italiae editione verba superaus allata e libro
induxit, coronationis tamen.meotione minime Doliterata. Carolum
tandem Cras Ium Italiae Regem a Mediolanensi Archiepiscopo Cisilpini Regni insignia suscepisse, quibus tabulis fietus nescio, a firmat Sibonius ad Annum S . Ego vero in antiquissimo Chronico Monasterii
294쪽
eopo eo natum , ouod referunt etiam Annales Franeorum Metenses , aliique Auctores. Cum Carolo Crasso Francorum in I alia Regnum desiit. Quod si veteres Historias sedulo revolvanuis, a Romanis tantum Pontificibus Franeos Reges Italico diademate cinctos intelligi.mus. Sigonii vero sententiam , ubi veterum suifragiis ea sit destituta csomno iustius quam Historiae compares. Sane Donatus Bossius, Georgius Merula, Tristanus Chaleus, aliique rerum Mediolanensium diligentissimi Scriptores, & in hujus Urbis antiquitatibus versatissimi,
nanc Francorum in Italia Regum . coronationem prorsus omisere , civium revera nullae eis tabula: sappeterent, quibustantam gloriam Ialabribus vendicarent.
TU Francos Italiel Reges eorοηam in usu habent. Hi eam receperint , inquiritur. Berengarii l. Rodulfi , Hugonis, Lotharii , BerengainitII. Adalberti, atque Olboius
FRaneos in Cisalpino Regno excepit Berengarius, natione Italas, MDux Foroiuliensis. quem Sigonius ib.6. de Regno italiae Anno 888. Papiς coronam accepisse de manu Anselmi Mediolanensis Archiepist Pi tradit. Gualvaneus tamen Flamma capsso. Clitonici Maioris ML haec de illo narrat: me in Moctelia fuit coronatus, siuet patet in Privialagio dato civibus de Pergamo, quia dum eoronaretur in Modo.tia e incessis Pergamresibus , ut suam possent reaedificare Ciυitatem. Gualvais
neum Bonincontrus, de Tucchi ius exscripsere. Cuin .im vero ex hisce. Scriptoribus habenda sit fides, non video; neque enim praestantiora monimenta consulere hem possumus. Iisdem etiam dicticultatibus o . septa est Rodulfi Regis coronatici, quem in Italiam contra Berengarii tyrannidem accitum, Sigonio teste Lampertus Mediolane s Archim
piscopus Ticini coronavit, ilia quidem corona, qua indo.tia servatur. Postrema haec tamen verba nusquam xpud Sigonium legas , quum ei affingentur n Zucchio, qui ut patriam stram extolleret, religioni sibi non duxit hoc in loco nullam , atque confictam adhibere anchoritatem . Sequitur Sigonius ad Annum sis. Hugo ab Italuacerasitvs Pisas latus aetest , tum recta Papiam coutendit , quocum venisset , Rex summo omnium fludio faιuratus coronam Mediolani ab Archiepiscopo sumpsit. Et hunc locum Zucchius corrupit,
uti Pii cellus etiam noster in Monum..Basil. Ambros. num. Is9. animadvertit,h enim verba veluti a Sigonio pronunciata refert: Papiam
perveniens Rex summo omnium studio saturatus Coronam ferream
Arabiepi copo Mediolanensisumsit, quasi non Mediolani, sed Papiae diu ru CO.
295쪽
Coronam Nuto acceperit. Sigonium porro in hac re assires inda pr. cessere Gual vaneus Flamma, Auctor Chronici Flos Florum , & Cataloωfus Archiepiscoporum Mediolanensium, quorum veroa legas apud 'uricellum num. m Monum. Basil. Ambros. His igitur Auctoribus Sigonio consentientibus Hugo Rex Mediolani coronam obtinuit , qua etiam in Urbe Lotharius ejus filius pari honore consalutatus Rex fuit. Lotharius iste , inquit Gualvaneus in Mani P. Flor. cap. I 33. Imperii
diadema in Ecclesa S. Ambrosii, sicut O pater eius Iuscepit. Hujus
quoq, rei fidem facit Luit prandus Ticinenias, pervetustus Auctor, duili lib. cap. I 3. Histor. Lotvario, ait, denique Mediolanum petente, Rex
Hugo Papia omni eum pecunia egressus Italiam deserere, atque in Burgundiam ire cogitavit. Sed res ista eum retinuit, quoniam dum misericordia inclinati Lotharium in Ecclesa Beatorum Confessoris Mar-Drum Ambrosii, Gervasit, o Protam ante Crucem erigerent, O Regem sibi constituerent Oe. Regibus hactenus enumeratis subrogatus est Berengarius II. cum Adalberto filio Italis Rex.Illum Zucchius tertium,
Bonincontrus hillus nominis quartum appellant, unanimiq; consensu Modotitiae coronatum affirmant. Sed quum probatissimi Annales hinc nobiscum facere incipiant, eorum beneficio imposterum utemur, ut posteriori im Historicorum errores emendare possimus . Itaq; in eo
Chronico Regum Italiae, quod in hoc libro edidimus, ista leguntur: In vicesimo quarto die, qui fuit die Dominico XV. die 'necembr. in B i-liea S. Michaelis, quae dicitur MaWr, fuerunt electi, o coronati Beren.
Varius, cy' Adalbertus. Igitur non Mod tiae , sed Papiae in Ecclesia d. Michaelis regia insignia Berengarius, atque Adalbertus obtinuere. Et quoniam ita res pol cit, heic iterum Zucchia diligentiam examinare mihi liceat. Ad Berengamim hunc refert ille Diploma quoddam canonicis Abbatiae S. Ioannis Baptistae de Moditia collatum, oe datum Kalend. Iulii Anno Dominica Incarnationis CCCCCXX. Domni vero Berengarii piissimi Regis XXIIII. Imperii vero sui V. Indict. VIII.
Equidem Mouoctiensis Historiae inlartunium doleo, quod homini aut Parum accurato, aut parum fideli commendata fuerit. Quin germanum sit Diplomatis memorati exemplar , minime ambigo, verum Chronicas notas male Zucchius descripsit, nec bene earum sententiam assequutus est. Primo non ad Berengarium, ut is Opinatur, Tertium , sed ad Primum , Diploma reserendum fuit, hunc enim ad Annum uiaque 923. vixisse ac regnasse constat, alter vero Berengarius multum
post tempus Regnum suum est auspicatus. Secundo quum hic Berengarius Regiam uisnitatem Anno Chri sit 888. inierit , cum Anno Epocliae vulgaris DCCCCXX. trigesimus quartus Rugni illius conjungendus erat . quo & Kalend. Julii annus Imperii eius quinctus, atque In dicito octava decurrebant, ut recte in Diplomate notatur, inod si racchius singula accuratius lustrallet, pro XXIIll. Anno Regni Berengarii XXXIIII., ut reor, scriptum inveni siet. Mnsim ad Othonem.
296쪽
Marmim nostra devenit oratio, quem primum e Germantea gentia
Romanorum Imperatorem, suumque Regem Italia vidit, nili etiam quod per me licet Germanis Francos Reges accensere velimus. Ubinam Coronam Italaeam acceperit iste, e Zucchio accipere juvat. Postquam is nonnulla Sigonii verba in unum coegit, haec velut ab ipso Auctore derivata resere: Othonem vero Valpertus Archiepiscopus Medio
lani in Basiliea Ambrosiana ex promisso corona ferrea, oua Modoetiae Uervatur, redemit, eamque ob causem multa ab eo oppida dono aceepit. Heie procul dubio se cornicula prodit, ubi alienas imitari, aue suilarari vult pennas . Mediolani quidem Corona serrea Othonem
exm natum censet Sigonius, sed coronam illam nequaquam appellavit , qua indoetiae auervatur. Ipsum loquentem audiamus ad Annumma. Interim Medιolani Archiepiscopus promis memor Principum, Episcoporumque de more Concilium vocu , atque ex omnium sententia Regnum Berengario, atque Adalberto abrogatum ad Othonem dfert, ipsumque in aede M. Ambrosii urbana inungit, confecratumque terrea
corona condecorat. Utinam tamen Sigoni nam Phrasim confingere
zucellius scivisse , sed ille regulis Pristiani posthabitis pro redimiser ,
scribere non erubuit redemit, verbis profecto ab elegantia Sigoni i alienis,homineque Latini sermonis imperito dignis . Addit vero Zucchi iis, Othonem coronatione Mediolanensi minime contentum Modoetienia sem quoque receptile, ut multi Scriptores testantur. Si tam multos Auctores Tucchius habuerat tantae rei telles, miror, cur ne unum ouidem produxit, qui quum veris testimoniis niti non poterat, appotitis utebatur. Sed homo alus imponere solitus sat habuit rem affirmare , alioqui certus fore, ut pauci ex Lectoribus rem intime examinarent.
Ego quotquot hucusque Auctores per volui, Mediolani tantum, non vero etiam Modoetiae Othonem coronatum didici. in Boniacon. triis in Chronico MS., & Balthassar Fidelis Archipresbyter Mod-eiensis in libro de praerogat. B. Joannis Baptistα cap. ult. dum Italiae Reges Modoctiς coronatos recensent, Othonem Magnum ibidem coamnatum nusquam commemoravere. Placet huc reserre, quae de hujus Imperatoris inauguratione Landulfus habet Scriptor Mediolanensis . qui, prout in primo Αnecdotorum Tomo animadverti, sub finem s culi a Christo nato undecimi Historiam hucusque MS. lucubravit, sub Datn Mediolanensis Archiepiscopi nomine saepe a Scriptoribus lauda tam . Inquit autem hic: Spreta Alberti hoc est Adalbertiὶ ae suae gentis Iuperbia, quι Italiam quasi aliciuam dominab.antur , Oto ab omniabus in Regem magnis cum triumphis Mediolanum electus, oe Iablimatus est. Inrerea Uva erto mnieria Divina celebrarite, multis Episeopis circumnantius Rex Omma regalia, ι anceam, in qua clavus Domini habebatur,oeriem regalem, bipennem , batteum , clamidem Imperia- ilam, omneIque regias vestes Iuper B. Ambrosiι confessoris altare deposuit, perficienιιbas, atque celebrantibus Clericis, omnibusque Ambr sanis Dissilired by Cooste
297쪽
sianis ordinibus divina rum solemnitatum Heria ἱ Qertus muniis nimus Archiepiscopas omnibus regalibus indumentis eum manipulo Subdiaconi, eorona sunνimposita. astantibus B. Ambrosii Si roganeis uniuersis , multisque Sucibus, atque Marabionibus, decentissime . et
mirifice Otonem Regem cogaudatam , oper omnia confirmatum induit, atque perunxit. Eadem , aut similia legas a Dud Gualvaneum Flammam destri pia ,& a Puricello in Monum. Ambrosianae Basilicae n. II relata. L tutium quoque Ollionis M. filium,quem contra Berengarium tialiae tyrannum e Germania cum expedito militum robore pater ad Insubres miserae, Langobardorum corona decoratum legi in vetustitas tua H storia MS. de Gestis Coinitissa Mati,Mιs, quam Ambrosiam Bibliotheca servat. ibi striptum est: Et venit praedictus Litulfus cum - praedictis militibus quadam die mensis Maiι eiusdem Anni a Ciυitate Verona usque ad arcem can sinam per unum diem, ct alia die sequenti ivit Parmam, er accepit coronam Longobardia, ct rediit oee. Parmae tamen coronationem hanc celebrarum ibisse nemo suspicetur . sed quidem , ut par est credere Mediolani.
Olbonis III. roronatio illustratur . Fortasse primus is fuit, qui Modoetia eoronam accepit. Insigni tale oppido
munera ab illo collata referuntur. OThonem II. Imperatorem in Insubribus cor natum nequaquam legimus. citare ad ejus filium Othonem Tertium nos conferamus. Illi Coronam italicam in urbe Mediolanensi ab Archiepiscopo Landulfo collatam his verbis adnotavit Sigonius Anno sys. landul-phus Vibem c scilicet Mediolanum ingressus Othonem Regio diademate
decoravit. Verum non Mediolani tantum , sed Modoetiar quoque coin, ronatum Othonem tradunt Modoetienses Scriptores, quorum vetuastissimus Bon incontrus lib. 2.cap. 3Ο. Chron: ci MS. in haec verba lo
quitur : Porro hic Otto Tertius primo in Modoetia, postea in Mediolaiano Italici Regni coronam accepit. Id si verum eii, cur in oppido illu-sri dignitatem regiam obtinere voluerit Otho, caussam mihi videor asseqlnitus. Max,mae iis temporibus controversiae inter Cives Medio- laneiises, & Archiepiscopum Landulfiam intercedebant. Adeo autem exarsere odia , ut in apertum bellum deducia res fuerit. Magno prae lio Lnndii lius profligatus nullum praesentius Prae,idium invenit, quam se ad Othonem in Germania morantem recipere, eumque in italiam grandibus prom: is sit lectum pertrahere. Superatis Alpibus Otho cum ingenti exercitu in Insubres fertur, Urbemque Mediolanensem obtemis Perare adhuc recusantem arcta Obsidione iangit. Dum ita res agerentura
298쪽
eur, non sine probabili conjectura arbitror, Modoctiam proximum oppidum , & Reginae Theodet indae, aliorumque Regum donis celebis
ab Othone fluta delectum, ut ibi regalia ab Archiepiscopo obtineree insignia, simul atque ut Mediolanenses sibi viles esse ostenderet . Nequa enim necessum erat Mediolani potius quam alibi Reges inungi, ut ex coronat onibus Ticini peractis patet, dummodo Mediolanensis Ar- ehiepiscopi opera in coronatione minime desideraretur. Et sane ex iis temporibus Modoetia Langobardici Regni sedes audire coepit, titulo ei ab Othone collato. Hoc vel ipsi Modoctienses fatentur. Audi Baltassarem Fidelem eorum Arctu presbyterum , qui Anno ast 3. libenivm de Praerogativa B. Joannis Baptatia: publici iuris faciebat. Sunt ejus verba cap stremo: Otto terems indoetiam Regni Sedem eonfii- tuit, caesareaeque corona incorporavit, ut ιn quacumque butus provisis
eia inve uitura non comprehendatur, nisi de illa specialis mentio fiat.
Boninconeriis vero, a quo Mod eiense Chronicon Anno a 3 s. conditum dixi. cap. 4o. lib. I. de Othone laudato haec aliquantulum confusa
narrata me ordinaruit, o inclituit , quod terra de Modoetia essetca-put Lombardia, σ Sedes Regn, illius. Sciens ubi cuiluis Lombardis ad illariam protectionem ab Imperatore coelesti principem, o audit rium constitatum est. Propterea placuit ipsi Imseratori terreno confintuere malo em, nobiliorem in Regno suo Ombardia serram Mo- doetia , σ eam eaput . o sedem Regni tutus esse ad Me . ut loeus auditorii magni Principis coelesis Imperatorιsi qua est in dicta Terra aedificatus , ct in quo loco saufio de ιure Regni Lombardoiarum deber eoronari propteν reverensiam, σ devotionem ipsius Negni Imperasoris terreni ibi custoditur o c. Addit rursus: Quod Impera η debeat coronari in Modoetia , er quod illa sit caput combardia , patet manifene ex dictis , ct Scripturas Imperatorum, qui privilagiando dictam Terram, nominando altarum Terrarum Lombardis iura dicunt a Sicut inter cetera Modoetiam sperialem Sedem nostram, Da capas Lombardia, ct Sedes Regni ιllius esse dignoscitur, in qua etiam nostri Antecessores de iure Regni cpron I consueverant, cum Burgo. σpria ita, σοmm distνictu .σ pensrationibus cum omnibus posset ionibus, ac pertinentiis suis. ιnsuper c on m famιιιa istas, o toris ex legali jententι a mairam Lombardia cum omm integritate, recuperavimus . Hunc ιtaque praedictum locum nostra tantum surisdictioni, O soli nostra potestati specialiter, σ proprie vendicavimur . quem in eoia
nostro inconυuisbιιιter fixum tenemus. M Wriatam Sedem notiram regalem per Feudum aιιquod numquam μι- -beneficiare . neque nostris temporιbus aliquo modo ab Imperio alienare , quia hoc esset cuput amembris separare circ. prout an iura nemus continexur. Hactenus Bois uinconitus , a quo per haec verba laudam uadeo Diploma quoddam ab Imperatore Mod eiensi Oppido concessum ἔ sed quinam hic Caesar 'tirerit, in uicerto resinquitur . inum tamen ibi Hudorum fiat comme-
299쪽
moratio , longe post Othonis Tertii tempora Diploma illud proditisse .
veri simile omnino videtur. Mnmcontrum Zii cchius excripsit, neque contentus Modoetiam urbem Imperii appellasse, quasi haec verba a Bon incontro acceperit , Diploma etiam , litas est in eum hanc suspicionem conferre , confingere non erubuit, illiidque Othoni Tertio tribue re. Quod tamen ridiculum est, Italico tantum , non Latino sermone est ustis, ne pollet fingentis imperitia tam facile prodi . Primum igitur Modoctiensem coronationem stib Othone Tertio institutam suille . a vero non abhorret, siqi iidem his auctoritatibus fidem habemus. Por- ro ex hoc tempore Moductiam apud Scriptores vetustos aut Italici Regni Sedem, niit Langobardiae primum liscum appellari animadvertas,1ρsqtie Imperatores Mediolanensi coronatione non contenti, Modoe- Iiae quoque inungi voluere. ineunte sectilo Epochae nostrae duodecimo Histor am Mediolanensem Landulfiis a S. Ziulo memoriae prodebat. Hic autem in Hi floria, quam M S. Ambrosiana servat, de Conrado Caesare loquens ait: Pontifex Mediolanensis Anselmus a Leuco discedit ad se Modoetiam , qui est primus locus Coronae Regis Italiae, ibiquepernocta
νadus a Mediolanensium Archiepiscopo Anielmo Mo Mei hi oc est Mo- doetiae in Sede Italici Negni in Regem ungitur. Similia loca a Guntherin
Iib 8. Ligur. & a Rade vico lib. a. cap. χα de geli. Frider. I. Imper tia petita inferius commemorabo, ut quanta insigni oppido gloria acceia Ierit, clarius innotescat. Alciatus tamen vir celeberrimus huic sententiae repugnat, nam in lib. de serm. Rom. Imperii Coronam ferream Mediolani ex instituto Pipim accipi solitam scribit , aperteque tradit, eoronationem in Oppido M octiensi coepisse peragi a Conrado Sue- vo, illegitimo primum , sed pollean succellaritas probato exemplo ian liquam Tertius Otho diem poliremum clatili , studio recti Peranis M. libertatis Insiibrum proceres omnia tumultibiis . ac seditionibus, mis citere- Itaque Ticini Anno iova. ut Siganuis scribit, atque ex Dipi .matibus probari pote it, Rex Italiae creatus esi Ardomus Eporediensis Marchio. Hucusque ubi Regium diadema is obtinuerit, in incerto fuit; at ope Chronici Regum ita hae per me in noc Tomo editi hic locus innotuit. Legitur ibi: Fuit tunc Regnum sine Rege XXIV. dies
Die qui fuit Sominico, fuit XV. die Mensis Februarii in Civitat pia inter Basilicam S. Micbaelis fuιι coronatus Ardomus, Tunc
ab Italia aberat Arnullas Mediol.inensis Antistes Coliantinopolitana . legatione occupatus: quare ubi Mediolanum rediit, suo inmisia Regem electum, de coronatum sutile aegre serens, suaque iura millim dari videns, in Concilio Laiade Pompeii coacto Ardoinum Regem vitio creatum pronunciat. Tum Henricum Germaniae Regem Archiepiscopus Italico Regno donat .atque in Insubres contra Ardoinum accersitia bigonius lib. s. de Regno ita l. Anno Ioi 3. Henricum ab Arnulla coro nam accepi describiti locum veru coronaciumI nequaquam memorat.
300쪽
reo Baronius meliora nactus monumenta ad Annum v ne ibos . Itaalieam Henrici coronationem retrahit,eamque Papiae per et ana fatetur. Hujus rei Auctor est illi Dithmarus, qui Henrici laudati vitam accura tillime conscripsit,&lib. 6. ita loquitur Papiam visitans urbem, ab Archiantistite hoe, prempe Mediolanensi, o a nimis illius regionis susceptus , eum admirabiιi laude ad Ecelesiam dueitur, is communi electione sublimatus in solium regale collocatur. mod ad locum
coronationis attinet, illud certissimum , verum in anno ejus rei assignando minus recte positi sunt calcula. Anno I 1. die is. Februarii Ardoinum ex Chrenico superius commendato didicimus fuisse coronatum . At postquam is regnasset annos duos , o menses duos, in die Dominico, qui fuit die Mensis Madii inter Basilicam S. Michaelis, quae dieitur Major, fuit electus Henrubus, ct eoronatus in secundo die, qui fuit die Luna XIL die Mensis Madi, is eoronatus in Civitate Papia- . Haec habet Chronici illius auctor, qui Anno MXXVII l. Regum Italiae Chronologiam literis mandabat. Igitur si poli diem XV. Februarii
Anni MII. Annos duos, menses duos , 5c aliquot dies numeres, quibus Ardoinus Cisalpinum Regnum moderatus eii, videas Henrici coronationem ad Annum M lv. de ad Mensem Majum esse reserendam. Iterum inquit laudatus Chronographus: Et regnaυ:t IIenrichus Annos x. minus menses IV infestivitate Cathedra S. Petri MII. Kal. Martias fati coronatus ad Imperatorem. Certum est Anno MXIV. Henrico Rommam Imperii insignia in Urbe suisIecollata. Ergo ii retro numeres An. nos lX. menses V II. euec aliquot dies, quibus Italiae tantummodo Rex Henricus est appellatus, ad Mensem Majum Anni MIV. devenies, quo
tempore, ut dictum est , contigit eiusdem Princi pis coronatio Italica . Ex alio Chronico Regum Italiae heic etiam evulgato eadem veritas,
confirmatur,etenim ii cibi scribuntur: Post Ottonis Tertii De Iunia regnavit Ardoinus Rex annos II. ct menses II. σ dιmidio. Deinde venit Auricus Rex , imperavit Regnum eiusdem Ardoini. Fuit coronatus ad Eegem ιn Papa tertio die ante fessiυitatem Sancte Xiri, qua fuit in Medio mjo , . habet modo regnatum IX. annos, σdies lX.XII. Isai. Iunias hodie, percurrit Indictio XI. Anno Christi MXIII. undecima Indictio excurrebat, quo ipso Anno Chronicon vere exaratum fuit . Si igitur a die XIl. Kal. Iunias illius Anni retrorsum numerando IX. Annos, & IX. dies colligas, quibus Henricus a suscepta corona ita-liacit rexerat, ad Annam pervenies MIV. mensemque Majum, quo Henricus in Coelitum album postea relatus Italici Regni Coronam acu cepit. Quod reliquum est, non Ticini tantum , verum etiam Mediolam Henricum Corona redimitum mille animadvertit doctissimus Piliari cellus num. χo8. in Monum. Ambros Basil. si quidem Gualvaneus .flamma in Chronico Majori MS. num. Plo. . inquit,