장음표시 사용
261쪽
in Mus in sensus. Publica enim praeferenda sunt propriis , Er si
intelligenda est praecipua ratio Atilitatis , ubi vigilat cura eo uis nit . componit itaque S. Leo cum Brivatis quorumdam voluntarii taque jejuniis ea, quae ab universa plabe Romana ex praecepto servabantur, majorisque praestantiae haec esse significat. Hunc autem germanum esse horum verborum sensum. tum clarius intelliges, quum S. Leonem Quadragesimale jejunium indicentem audies 3 ut enim illis temporibus abluinentiam toti terrarum orbi Christiano minu-nem praediera, ab omnibuι popalis , ab omni rpore Ecclesia, Aniversisque Fidelibus eamdem ustirpari docet. Sunt ejus verba Serma.
de Qtiadrag. saluberrime nos quadraginta dierum jejunio praeparemus. Nyn enim ii tantum, qui per mortis christi , resurrettionisquemcterium in novam vitam Baptismo sunt regenerante venturi sed etiam omnes populi renatorum utiliter sibi. O neces=arie praesidiam hujus sanctificationis assumunt. Sum. vero decimo de adrag siderantes, inquit, quid per crucem Domini adepta est universitas mundi , eo ostimus ad celebrandum Pascha diem merito nos quais draginta dierum ieiunio prae arari, ut digηt pc us diυinis ira reste m1steriis. Non enim summos savium Musites , aut seeundi Ordinis sacerdotes, mos sacramentorum ministros , sed omno corpus Eulesia, universumque Fidelium numerum ab omnibus conmraminationibus oportet eis purgatum, ut templum mei, cui fundamentum est ipse fundator , in omnibus lyidibus spremum , O Diaesa sui parte sit lucidum. Veri igitur simile mihi vi tur . EGIesiae tantummodo Romariae S. Leonem mentionem fecisse . ubi universam Ecclesiam in quatuor temporum jejunio observando concordem affirmavit, quod uberius nunc demonstrare pergo. Certum est apud Orientales christianos omnes Sabbati dies jejunio carui de praeter Sabbatum Antepaschale , quam consuetudinem non oste dunt solum, verum etiam confirmant Onstitutiones Apincii caesas Clementis Romani Pontificis nomine vel antiquitus in honore hahitae. Lib. s. cap. I A. Di nium cita ibidem lagitur j solvere praerepit septima die post gesti cantum . ino autem magna Hebdomada Sa bato jejunare, non quidem quod ieiunandum sit Sabbato, quod est requies Domini a mundi opificio, sed quod tuo tauum te mandum est.
quo ipse Auctor mundi adhue erat sub terra. Lib. quoq. I. cap. 1 idem repetitur: sabbatum, o Mominicum Festos dies. gitate. Vnum vero tantummodo Cabbatum nobis toto anno observa m est, sachatum scilicet sepultura christi . quo quidem te,niare deceat, non
autem celebrare Festum. In Canonibus vero, qui Apostolis sortata suppositi sunt , similia habentur . Canon Ti. ita se habet : ώ τις Μηρικὸς τι- κυριακιω ἡμέραν - - , ἡ τὸ Σά βατον , πλωον. ινῶς, καθαιρώ,. Εἰ δε λαιικος, ἀφοριζε . Si quis clericus inventus
262쪽
meatu . sis πιιtem Laicus, segregetur. Id repetitum inventas apua S.Ignatium Martyrem in Epist. s. ad Plia lippenses, in Concisio Trultino Can. s s. apud Gregora um Nyssenum Cisata contra eos, qui aegraeserunt reprehensiones, apud Anastasium Sinai eam quaest. 77. aliosque Gratem Scriptores. Haec autem lex non solos tantum Orientales populos respiciebat sed quasdam etiam Geidentis Ecclesias Romae tamen SMbato jejunii Aservari consi revisse exploratum habemus . Igitur consequens est, nulla auatuor Temporum jejunia orientalibus. populis musa fui sis, quum dabbatum ieiunando transigere interdictum iis, aut saltem nulla ejus rei consuetudo λreeo Eminentissimi Ba-mnius ad A. Q 37. & Myarminus, aliique non pauc, ad jejunia qua-mor Temporum retulierunt haec S. Athanasii verba in Apologet. 2. νη-metae τω oiar -m-lia . med ac ἐξῆλθε πινῶ τὰ aisV-άριον-. In hebcomade post sacram Pentecostem po putas eo platιs mis adorandam ad caemeterim i ix. ae etiam verba Theodoritus libro x. cam Is Historiae inseruit . Verum qui orientalium morem in jejuna donovis , nullam heu quatuor Temp . sum memionem fieri statim intelliget. Αue Ur Constitutionum Ap stolicarum lib. s. capo ulta Ita e . ait, μ' celebratam Penterioris celebrare hebdomadem unam, sepost illam te iste item unam. I ac Graecis in i uerat Poli Pentecosten unam integram hebdomadam, excepto Sabbato, jejunio celabrare , quem morem loco laudato S. αὐ- navus expressit .
Subbato olim paucis in Melesiis apud Latinor ,ejunia indiseiamin
ne jejunia In Temparum paucis usurpata . Sero in Mediolaneuem Ecclesiam invectus eονum usus detur . Iejunia in Occidente olim diversa Vm:amus nune ad Latinos, &'an apud omnes quatuor Temporum
jejunia iuservarenta, investigemus. Paucis hujusmodi planta, eonsuetudinem , aut formissum Romanae Ecclesiae, adhaesita suspicari cogor , etenim Sabbato jejunare praeter Romanum plebem paucae admodum Ecclesiae solebant.. Urbiciisqvidam. seu Romanus homo Augustini temporibus jejunium Sabbati ab universis Christa Fidelibus servandum contendebat, quum Romae idem mos alte v geret. De hac re interrogatus a Casulano Augustinus Epist. 8G. pluribus docet: a Romani x tantum , paucisque Occidentalibus adhibitum Sabbatoisjunium reliquis Ecclesiis nequaquam praebere it junandi caussam , li--rumque Propterea aliis esse iejunium illa die aut Omittem, aut am-
263쪽
plecti. Ista dicens, inquit Augustinus, ct a stequentia jeiunandi solum
diem Dominicum excιoiens, non tantum Orientis, O Occidentis populos Christianos, in quibus Sabbato nemo ieiunat, verum etiam ipsam Romanam Ecclesiam ιmprovidus , ct incaritus accusat . infra addit:
Et de die quidem Sabbati facilior caussa est, quia etiam Romana jejunat Ecclisia , ct alia nonnulla, etiamsi pauca, s ve illi proximae, sive longinqua G. Dixerat ante, ab Urbico illo blasphemari Ecclesiam toto terrarum orbe diffusam, qua exeeptis Romanis, ct adhuc paucis Occidentalibus , jejunio Sabbatino haudquaquam indulgebat. inium ergo tot occidentis Eccisae Graecarum more jejunium observare Sabbato religioni sibi ducece, ne ipsam quidem quatuor Temporum abstinentiam nisi Latini Ducis placuisse arbitror, quippe Sabbato hujusmodi jejunium indicebatur. Atque hinc est, quod Tertullianus lib. de jejuniis Psychicos, hoc eli Orthodoxς Fidei sectatores his verbis alloquitur : Cur stationibus quartam, o sextam Feriam dicamus, ct jejuniis Parascevent Quamquam vos etιam Sabbatum si quando continuatis, numquam nisi in P cha jejunandum creditis. Ad quae verba eruditis limus Pamelius haec notat: Ex quibus constat Roma, ct in multis vicinis, ac remotioribus Ecclesiis etiam Sabbato ieiunatum fui ei in Ecclesiis vero Orientis non item, imo neque Mediolani, neque ia Asria
ea , saltem ex praecepto Ecclesiae, nisi semel in anno pridie Paschae. Clyid
autem de S. Mediolanensi Ecclesia dicam , cujus heic mentio occurrit In hac profecto quum Graecorum plures ritus vigerent , is tamen maxime obtinebat, ut numquam Sabbato jejuniis daretur Vera Qiritia huius consuetudinis ita ratio habebatur, ut vel ipsis Gadragesimae temporibus a ieiunio die Sabbati Mediolanenses abstinerent. ει olim
mihi fidem habeas, sed Ambroso Sanctissimo Antistiti. inquit ille Cap. I p. num. 3. . de Elia, & Jejunio: Considera; quadrusima totis
praeter Sabbatum ,σ Dominicam ieiunatur diebus. Excipiendum ., hinc tantummodo maioris hebdomadae Sabbatum, quo quidem uno, ut ait S. Augustinus in Epiti. cit. ad Casulanum , sic ab Omnibus ieiu- natur, ut etiam illi Sabbati ieiunium devotissime celebrent, qui ceteris per totum annum Sabbatis prandent. Addit idem S. Augustiis nus celebrem illam S. Ambrosi sententiam, quam sibi, dum indi
lani ageret, de Sabbatini ieiunii ratione percunctanti reddidit vir san
ctissimus his verbis: Quid possum, inquit, hinc docere amplius quam ipse facio 3 Quando heic sum videlicet Mediolan0 non ieiuno Sabbato, quando Roma sum, ieiuno Sabbato G. Itaq; S. Ambrosii tempestate quatuor
Temporum ieiunia Mediolanensi Ecclesiae in usu non titisse pro certo arbitror. Imo in Urbem hanc ante S. Caroli tempora hunc pium imiunandi morem invectum nulla documenta nos docent. Ipsemet S. Antistes in Concilio Provinciali 4.tit. de sacris quatuor Temporibus haec habe . Sacr quatuor Icιunioriim tempora ex S. Spiritus Doctrina salutariter instituIa,Mufi olim frequenti Fidelium conventu, so
264쪽
lamniaeelebritate, O religioso supplieationum oscio eolibaxtis, ira ad
illorum cultum pati orali cura eruditis fideliuru mentibus In usum antiquae pietatis revocanda sunt . in bus ex verb squum huiusmodi ieiunia in um reuocarι videantur, incertum qu qi est, an ante illa
tempora Mediolani observarentiir. Ego sane quum omnes Missales Libros ante S. Caroli Episcopatum vel typis commulas , uel manu descriptos consuluerim, nullam horum ieiuniorum mentionem offendi. Beroldus praeterea, qui tam diligenter Ambrosianae Ecclesiae ritus seculo Christi duodecimo describebat, quiq; MS. in Bibliotheca nostra ad servatur, ne verbum quidem de more isto reliquit. In officiis vero Ecclesiasticis, aut in sicris Ambrosianae Missae ritibus nullum iis diebus ieiunii, aut mutationis vestigium olim apparebat, qualia tamen in Romanis Mil salibus, ac Breviariis aspicere est. Omnium Primus S. Carolus haec in Missali apposuit post Missam diei s. Pentecostes: Feria D VI. O Sabbato sunt tempora Pentecostes ieiunanda. Atq; haec omnia
fuse a nobis prolata facile, ni fallor,eorum opinionem evertere pos Iunt. qui tum Latinis. tum Graecis, atq; adeo toti Christianorum Reipublieaequatuor Temporum ieiunia antiquitus usurpata fuisse arbitrantur. Imo sacrum hunc morem perpaucas incidentis Ecclesias pervastile probabilius videri potest. Quod si huc respexissent eruditissimi quidam Scriptores, profvisto in interpretandis duobus veterum Patrum locis, minime haesisIent, a quibus nullum auiid ieiunium quam madragesimale universis Chri itianis observatum dicitur. Tertullianus in lib. de Iemn. adversus Catholicos disputans postquam affirmavit Ani paschale ieiunium religiose ab omnibus esse peragendum. ex Catholicorum mente ait: Itaque de cetero indifferenter ιeiunandam ex arbia
trio, non ex imperio noυa disciρlina, pro temporibus, σ causs unius--iusque: sese Apostolos observasse σc. S. vero Hieronymus m Epist. ad Marcellam s . Ros, inquit, unam Quadragesimam secundum tradiationem Apostolorum toto anno tempore nobis congruo Ieiunamus ; Mon- ε ritaninae, tres in anno faciunt Quadragesimas, quasi ri es pos sint Salvatores ἱ non quod o per totum anuum, excepxa Pentecoste , ieiunare non liceat, sed quod aliud sit necestate, aliud voluntate munus offerre.
Quibus ex verbis plane intelligimus, unam Qtiadragesimam ex praecepto observatam olim fuisse, ideoq; quatuor Temporum ieiunia ab universa Christianorum Republica minime fuisse usurpata , aut saltem ex praecepto indici non consuevisse,quod tamen Prαceptum Romae, ut vidimus, sine dubio vigebat. Attamen ut validioribus argumentis sententia nolira roboretur, materιem propositam uberius explicemus Philastrius Episcopus Brixiensis, qui seculo hriiii quarto floruit, ideoq; Baciliarii aequalis fuit, ieiunia describens in Ecclesia Dei usurpata in hanc sententiam loquitur lib. de Haeres cap. 9T. Per annum quatuor ieiunia in Ecclesia cxlebrantur. In Natali primum, deinde in PM-ςba, tertium ιn Epiphania, quartum in Pentecose. 'Nam in Natali
265쪽
Saluatoris Somim ieiunandum est, deinde in Pascha quadrar a que in incensione itidem in Caelum, sua Pascha die Quadragesimo .iade usque in Pentecostem diebus decem : Confusa, fiteor, sunt hitiuia
modi verba, quibus sententia minune integra est a nihilominus si ave Epiphaniae, aut decem dierum ieiunio transigendorum mentionen Mic factam cogites, diversa a Romanorum consuetudine ieiunia missae Ommodassime intelliges in Hispania vero nondum S. Isidori Hispalensis aevo, hoc eth seculoChristi septimo ineunte , quatuor Tem P tum ieiunia, quemadmodam a Romanis observabantur , obtinusu certissimum reor. Quandoquidem lib. h. cap. 37. & seqv. Ecclesi sica ieiunia recensens idem Isidorus, quatuor memorae . Primum
madragesimae, alterum, i diu uaca--- Penue in alio, diei decima die semimi mensis eelebrat Melesia
ineboatur quod Mec qirartim jejunium calendarum Nouembrium est . Niai verod die ieiunia , videlicet ieiunium. Calendarum Ianuariarum .ieranium it, Letam is triduanis , de ieruitium sextae Feriae intecquae non apparere quatuor Temporum abstinentiam α RomaniuEccletia indictam nemo non videt Seio librum hunc α magno Annalium parente Uidoro hispalensi abiudicari, , sed. conmuniLeruditorum consensus . totaque antiquitati& au ritas in contrarum MLnae . Animadvertas etiam. velim Sanαssam, Patris. tui senedicia regulam cap r. Praescribuntur ibi ieiunia. Monachi x Obe da. Ita autem loquitur vir sanctus: A s. P Ma usque ad Pentecosten ad Sextam reflat e fratres, O ad seram coenent. --e Pea autem tota aestate quarta, oesexta Feria ieiunent usque ac nam , reliquis vero die x as sextam prandeant σα Utique nullum Mic invenias triduanum Pentecostes iunium cuius servantiae tamen. nequaquam pius Patriarcha renunciasset L si tunc pecum versam Ecclesiam eius obtinuisset usiis-
Ordinam Sacrorum collatiα quando habita. Haec In Irium m Temporibus non praebuit originem - γErum ad Sanctissῖmi Pontifieis Leonix temporae iterum: revertῖν Placet,. meamque in hac re dubitationem proponere. Nescio enim an reapse prioribus Ecelesiae seculis ulla de verno quatuor Tem-Iorum ieiunis , uti nunc fit, ratio haberetur. Iraumum, inquit ille erm. b. de ieiun-α mensis, vernum in Quadragesima, aestivum in
266쪽
est Delmus . eelebramus. Jejunii verni nomine heie solam Quadrargesimam Antepaschalem significari, non triduum illud , quod Quadragesimalis hebdomadae mitio nunc peragitur, facile censeo. Quum enim a S. Pontifice quatuor euumerentur ieiunia per Anni circulum ex Apostolica institutione observanda , par eii ut Primum ex iis, ac solemnissimum inadragesimale appelletur. Proinde nullam tridui memorati mentionem a S. Leone factam suspicor. Hoc autem claxius patebit singulos istius sermones attente Perpendenti. Jeiunia Mensium septimi, ac decimi, ieiunium quoque Pentecostes commemorat, Feriam quartam, sextam , & Sabbatum tunc ieiunio celebranda affirmat, sed quum de inadragesima Sermones habet, omisnino praeterit singulare illud triduum , quod nunc in Exordio maia , dragesimae quatuor Temporum nuneupamus ieiunium . Et profecto quaenam caussa intercedere potuit , quod a Quadragesimali ieiunio olim distingueretur ieiunium , quod in ipsa adragesima inclusumerate An quia abstinentia maiore triduum illud indigeret An ut ieiunando trium mensium vernorum decimae De O. M. redderentur Neutrum sane a quippe prioris hebdomadae Quadrages malis dies parem eum reliquis dimus abstinentiam s modo postremam excipias hes domadam in exposcebant. Tunc vero, quum totius anni decimae summo rerum conditori solverentur, non vernum tantummodo triduum , sed triginta sex dies per ieiunium Gelo dicabanis tur . At, inquies, illius tridui ratio habenda fuit, tunc enim sacro. rum ordinum collationes peragi solebant, quemadmodum etiam. in reliquis quarum Temporum triduis usu veniebat. Fateor , hac una de caussa prioris hebdomadae Quadragesimalis triduum a cet vis diinus distingui potuit , siquidem apertissima sunt Gelasii Papaede huiusmodi ritu tritimonia in Epistola ad Lucaniae.&Brutiorum Episcop . Ordinationes, inquit ille , Presisterorum Diaconorum
nisi tertis ten ribus , o diebus exerceri non debent , idest quarti mensis ieiunio, septimi, o decimi, sed etiam Quadrasesimalis initii.
ae mediana hebdomada ,σ Sabbati ieiunis eirca vesperam noυerint celebrandas. Quod igitur iniunia quatuor Temporum instituta fuerint, ad potissimum caussae fuisse censet Hallier lib. de Sacris ordinata seeh. V. cap. I. art. 2. I. 2. , quia non nisi praecedente ieiuni Sacris initiari nemini licebat. Haec tamen ratio institutionem quidem ieiuniorum illustrat, quae post λα osten, mens sque septiis mo. ac decimo peragebantur, nihil vero de verni temporis triduo confirmat. Non ut Sacra ordines conferrentur , Primam madragesimae hindomadam per temnium Ecclesia sacrabat, sed ut revera na- tutam ab Ap. olis eo tempore abstinentiam servaret. Et cur, quaeisso , a reliquis claadragesime diebus minime triduum illud diuinis guebatur, quod Dominicam Passionis praecedit, dc sub mediana hebis mada vocabulo a Gelasio fgnificatur tunc enim sacria quoque
267쪽
Ordinibus initiabantur Christiani . Imo ne ipso quidem S. Leonis
aevo priorem aadragesimae hebdomadani Sacrorum ordinum conationi 1 uisse destinatam , verisimile uidetur. Scribit hic S. Pontifex
ad Dioscortim Alexandrinum Episcopum Epist. 8o. aut SI. Quod a patribus nostris propensiore cura novimus esse servatum, a vobis quoqὲ volumus custodiri, ut non passim omnibus diebus Sacerdotalis. vel Lev tiea ordinatio celebreturaeis post diem Sabbati eius noctis,qua in prima Sabbati lucescit , exordia deligantur σe. Quod eiusdem obstrisntia erit, si mane ψso Dominuo die continuatio Sabbati ieiunio celebretur , a qiuorem repracedentis noctis initia non recedunt, quam ad diem Resurrectionis, sicut etiam in Pascha Somini deelaratur, pertinere nou dubium est. Clarius autem loquitur infra S. Leo: Et ideo pie, Crlaudabiliter Apostolicis morem gesseris isseitutis . se hanc ordinandorum Sacerdotum formam per Ecclesias, quibus Dominus praeesse te voluit. etiam ine Ierυaveris, ut bιs, quι consecrandi sunt, numquam δε Menedictiones uisi in die Resurrectionis Dominicae tribuantur , cui a υσ- Uera Sabbati inιtium constat adscribi. Adeo vero dilucida sunt haec
S. Leonis polirema verba, ut mirer, quibusdam Canonum Interpretiis hias in mentem venire opinionem illam, qua singulis Anni Sabbatis sacros Ordines antiquitus conferri potuisse contendunt. Aliena sane a tanti Pontificis mente sententia , Nam benedictiones nu quam, videli.
cet Ordines sacros, nisi in die Resurrectionis Daminica , cuι a vemere sabbati nitium constat adscribi,tribuendas esse aifirmat. Igitur S. Leonis aevo, ut sacra haec munera peragerentur, maioris haebdomadae Quadragesimalis Sabbatum eligebatur, quo die ad vesperam vergente, qtium Resurre 2:onis sacrae Felium decuirere inciperet, ideo ipsomee Paschatis die conferri ordines dicebantur. Quamquam fateor me ne is scire plane, qua ratione cum lus S. Leonis verbis ea consentire pol sint, qtiae de collatione ordinum a Romanis i antiscibus peracha in eorum Vitis habet Anauatas Bibliothecamus, semper enim mense tantum Decembri Ordinationes, ut is appellat, ab iis habitas esse ostendit. Si misplicius omnium primus Februario quoq; id praeititisse dicitur, elimque imitati sunt Successores, vario tamen ritu, ac majori libe rtate. Ama larius Fortii natus lib. 2. cap. 1. de Eccles. Ossic. minime celebratas in
quattior Temporibus ordinationes a primis usscopis inquit. verum
tamen, sive S. Leonis, sive Analia sit sententia sit verior , liquet non institutum quatuor Temporum ieiunium , ut tunc ordinum sacrorum collat,nnes haberentur, sed potius, ut laudato loco Amalarius loquitur, ipsas ordiniitiones eo tempore propter ieiunium praecedens postea celebrari coeptile. Nulla igitur cauila fuit, quod a reliquis Qiradrage-smae diebus prioris hebdomadae ii iduum ditiingueretur, ideoque ieci . nil verni nomine integra chi adragesima a S. Leone, alii , vetuitis Patribus designata videtur. Jejn Dum istud subsequebantur triduana
Pentecostes, ac mensium Soptembris,& Decembris simia, quae simul
268쪽
computata ouatuor constituebant Tempora ieiuniis Ecelesiasticis sacrata, atq; ab ipsis Apostolorum temporibus Romana in Ecclesia o servata. Atque hinc est , quod antiquitus in Missa poli salutationem Tax Domini sit semper υοbiscum trium uno modo Temporum ieiunia annuciarentur, non vero quatuor. Dinstillimus Card. Bona lib. 2. cap. I 6. rerum Litiirg. haec ex libro Sacramentorum Romanae Ecclesiae ante annos nongentos scripto ad nota vit: Post bae eommonenda plebs
pro ieiuniis quarti, septimi, O decimi mersis temporibus suis, sive pro
Scrutintis e. Illuci quoque animadvertere est in antiquiisimo Codice Sacramentorum Romanae Ecclesiae, quem edidit Cl. V. Pater Iosephus Maria Thomasius, ubi Cap. LXXXII. haec leguntur: Denunciatio ieiuniorum quarti, septimi decimi mensis. verum nullum est luculentius testimonium, quam quod legitur in concilio Clovesho v ae secundo habito A.Ch. 747. ut videre eii Tomo 6. collech. Concit. Labbei. Octavo deeimo, inquiunt Patres illi,statutum est mandato, ut ieiuniorum tempora, idest quarti, septimi , ct decimi mensis nullus negli gerepraesumat, sed antevorum initιa per singulos annos admoneatur plebs, quatenus legitima universalis Ecclesiae sciat , atq; obserυet ieιunia , concorditerq, uniυersi id faciant, nec ullatenus in eiusmodi discrepent obserυatione, sed secundum exemplar, quod iuxta ritum Romana E
elesia descriρtum, studeant celebrare. Haec Patres Sanctissimi de Britanniarum Ecclesiis, in qu :bus Romanae Ecclesiae ritus vigebant, illue iam dudum eura S. Gregorii M. a S. Augustino importati. Nam eo' solum tempore hujusmodi jejuniorum ritum in Britannias penetrasse, discas e Can. i 6. Concilii Aenha mensis habiti Anno Ioos. Tom. 9.colle st. Labb. Ibi haec leguntur: Et te junia quatuor Temporum, qua Imbren vocant, ct cetera omnιa, prout Sancius Gregorius gent, imposuit Anglorum , conseruantor .
Triduum υernum sero excogitatum videtur . Isidori sententia '. defenditur. IV. Iejuniorum usus quando in Gallias migravit . Α Τqui, reponet quispiam, undenam factum est , ut prima adria
gesimae hebdomada unum ex his quatumr Temporum jejuniis
nunc celebrari dicatur e Coniecturam profero meam . Praeter solamne in dragesimae ieiunium truim temporum jeiunia Romae . de fortasse in alus quibusdam Occidentis Ecclesiis per aliquot secula vi gii ille videntur. Quium vero aestati, autumno, ac hyemi triduum jeiunio transigendum assignatum fallIet, ut veris etiam trihutum Deo redis deretur , .triduanum aliud jeiunium Verno tempore inititutum est,
269쪽
quippe Quadragesima ipsa non veris, sed totius anni, decimae per iesianium summo Numini videbantur persolui. Triduum autem hoc noupriori Quadragesimae hebdomadi praescriptum est, sed primae Martii, is
ita ut interdum ante in adragesimam ieiunium haberetur , sepius vero cia ipsum Quadragesimale jejunium triduum istud recideret. Sed quum
ex hac institutione nonnulla sequerentur incommoda, atq; ut ordinum sacrorum collationi, quae ex Gelasii praecepto priore adragesimae hebdomada celebrabatur, triduanum etiam veris jejunium adn eheretur, placuit, ut eadem hebdomada, quod nunc fit, ieiunium ver num celes raretur. Ritus iste a Romana, ut credere par est, in reliquas Occidentis Ecclesias manavit, &Caroli Magni tempore primum in Gallis receptus videtur; quum enim in omnibus inclytus ille Imperator Regna sua ad exemplar eius Ecclesiae, quae omnium mater est, com-eonere vellet, veteribus Gallorum ritibus Iacris antiquatis, Romanam Liturgiam illuc invexit, atque adeo quatuor Temporum ieiunia. Rem
auctoritate firmemus. Sub finem seculi a Christo nato octivi Episto. Ias aliquot meretales sub Romanorum Pontificum nomine confietas ruisse, omnium nunc eruditorum sententia est. Isidorus pius illarum artisex, Mercatoris, seu Peccatoris cognomento clarus in Hispaniis hdetebat, quare ex iis provinciis in Gallias, & reliquum Occidententi. Umerces huiusmodi migravere. Callisto autem Primo, Pontifici Romano , qui circiter Annum Christi xi . noruit, supposita est Epistola advenedictum Episcopum, ubi haec leguntur: Ieiuniam, quod ter in anno sud nos eelebrare ldissi, eonvenientius nunc per quasvor tempora Leri decernimus, ut sicut annus per quatuor volvitur tempora, sic σnos quatereum solemne agamus ieiunium per anni quatuor tempora. Et sicut replemur frumento, vim, o oleo ad alenda corpora , ὴc repleamar ieiunio ad alendas animas iuxta Propheta Zacharia vocenta cap.8. Anastasius quoque Bibliothecarius in hujus Pontificis vita secundum exemplar, quod MS. in Ambrosiana Bibliotbeca adservatur:
me. ait, ieiunium instituit die sabbati ter in anno feri frumenti, vini, olei secundum Prophetiam quarti, septimi, o decimi. Ubi non ter,
sed quater legendum merito censet vironius ad A. Ch. 216. Equidem quin conficta ab sidoro Epistola haec Herit, non ambigor, sed ex ipsa tamen non parum lucis Ninioni nostrae aecedere video, quin il ania magna ex parte veram esse fateri oportet. Cognoverat Isidorus Romet priinis temporibus tria tantum tempora ieiuniis triduanis destinata , quibus postea quartum, hoc est vernum, sensim accesserat . inum Dujus additamenti Autiorem minime nosset, censuit ad Callistum usque rem retrahi posse. Et quidem iis subirascor, qui Isidorum heic notant, quasi a Callisto Papa, non vero ab Apostotis, ut tradit S. Leo. quatuor ieiuniorum Tempora finxerit instituta, In Bibliothςcarium potius haec criminatio cadit, qui Isidori sententiam non bene perspexit. Nam quum ex Isidori mente Callistus dicat ieianiam quia ter in
270쪽
.rens apud nis eHebrari didicisti , utique illa fatente Isidoro ante
Callisti tempora ieiunia illa celebrabantur. hum vero quartum misse additum scribatur, Isidorum, ut aiebam , censeo ad praeterita respexita se tempora, atque ad recentem consuetudinem. Etenim tam confidenter hanc additionem ille non proposuisset factam, si nullo veterum Patrum testimonio sententiam suam roborare potuisset. Id moris est Scriptori illi. ut nihil sine antiquorum Scriptorum suifruio scribat, imo saepe ipsa meteorum verba diligentissime describat, sicuti a Blon-dello in singulari opere demonstratum t. His accedit in nonnullis Italiae urbibus vel ad ipsum seculum Epochae nostrae decimum illum obtinuisse ritum , ut trium tantum Temporum ieiunia observarentur. Atto Vercellensis Episcopus, qui floruit circiter Annum Christi v s. in Capitulari 87. eisdem verbis utitur, ac Isidorus in Epistola Callisti, e cite significans tribus anni temporibus Ecclesiam suam ieiuniis onerari dedisse. Hunc autem sacrum ritum Caroli M. tantum aevo in Gallias primum penetrasse ex ipsius liveratoris Capitulari 86. lib. altisque Capitularibus, & ex Can. 34. Concilii Moguntini Anno 8is .c Vnost Te licet. illic eni m tamquam institutio nova , atque a Romanis accepta dicitur. constituimus, inquiunt Moguntini Antistites, ut quatuor tempora anni ab omnibus cum istumo observentur, Me en in mense .
Mamtio hebdomada prima , ct Feria quarta, ct sexta, σ Sabbato similiter in mense Iunio hebdomada secunda, in mense Septembris hebradamata tertia, in mense mcembrio hebdomada prima, qua fuerit m na ante mliam 'Nativitatis vomini, sicut est in Romana Ecclesia traditum. Ex quibus verbi seriaditissimus quoque Thomassinus in Traetide Ieiun.partea. cap. I 8. recenter in Gallias illatum horum ieiuniorum ritum fuisse, prudenter coniecit: Quod si veterem Ecclesiae Gallieanae Liturgiam a Cl. Patre Mabillonio evulgatam, qua in usu ante Caroli M. aevum fuit, consulamus , utique nullam horum ieiuniorum memoωriam fieri videbimus, quum tamen ieiunia Quadragesimae, dc RNationum illic adnotentur, Missaque peculiari celebrentur Illud etiam videre est in Missali Gothico, seu Gothico a Gallicano,& in alio Missali vetere Gallicano apud Cl. v. Patrem Iosephum Mariam Thomasium in libro, cui titulus est codices sacramen torum M. Ann. I 68α evulagatis,&a laudato Mabillonio iterum exi. Isis, in his enim Liturgiis nullum omnino praescribitur horum ieiuniorum documentum. Neq; diversa colligas a Concilio Turonensi secundo habito Anno cujus Canona r7. jejunia Monachis obeunda praescribuntur his verbis: P
Pascha usque ad Pentecosten exceptis Roetationum diebus, nulla indi- eantur jejunia. Pore Penteconen tota bebdomada ex alis jejunetur. κPostea usq; ad Kalendas Augustι, toto etiam Septembri, Octobri, O
vembri ter in septimana secunda, quarta, ct sexta die jejuη-s Ἀ-eumbatur. Ubi nulla de autumnali quatuor Temporum ieiunio o currit mentio, imo nulla de cetςris.