Deusdedit presbyteri cardinalis tituli apostolorum in eudoxia collectio canonum e codice vaticano edita a Pio Martinucci praefecto altero bibliothecae vaticanae

발행: 1869년

분량: 547페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

141쪽

ἰregorius Theodoritu Demetrio, Philippo. Zenoni et Alcisoni Episcopis Epuri. Scriptorii in vostrorii in insinuatio frnter karissi ine pate socii An ream Nicomoditanae civitatis Episcopum Deo propitio sollemniter ordinatum. Cui Pallo uin nos

direxisso cognoscito, affluo cuncta privilegia concessisse quoapm3decessores nostri eius praedecessoribus contulerunt.. - CL XVII. Grogorius Iollanni Episcopo Corint litorum. Inter caetera. Pallium vero sicut per epistulam vestram quam per Andr amfratrem et coepiscopum nostrum suscepimus postulastis direximus. Quo vos ita uti necosse est sicut pra 'decessores vestri ii iconcedentibus nostris pri0deeossoribus apti robantur. Idom Regi Francorum. Inter caetora. Prisca consuetudo optinuit, ut honor pallei nostri nisi exigentibus pausarum meritis et sortiter postulanti dari non debeat.

LXVIII.

Grogorius Iohanni Episcopo Ravennati. Post pauen. Pervenerat na impie ad Ilos quiPdam in ecclesia Vestra contra Consuetudines atque humilitatis tramitem geri. qua sola ut bono 110sti est officium sacerdotale erectio. Quae si sapientia vestra mansueto vel cum episcopuli suscepisse studio non de illis ae-cendi debuerat. sed olaortuerat te haec eadem cum gratiarum actione corrigere. Contra morem quippe ecclesiasticum est, si

non patientissimo tolleratur quod a nobis absit etiam in iuxta correptio. Item in eadem. Nullus Metropolitanus in quibuslibet mundi partibus est audrius. extra Missarum tempus usum sibi pallii vendicasse. Et infra. Illud autem quae pro utendo a clero vestro mappulis scripsistis, a nostris est clericis sortiter obvia tum dicentibus nulli hoc unquam alii cuilibet concessum fuisse aecclesiae. Nec Ravennatos clericos vel Illic vel in Romana ci-

142쪽

vitate tale aliquid cum sua conscientia praesumpsisse. Nec si temptatum suisset ex surtiva usurpatione sibi praeiudicium generari. Sed etiam si in qualibet ecclesia hoc praesumptum fuerit, amerunt emendandum quia non concessio est Romani Pontificis, sed sola surreptione presumitur.

eLXVIIII.

Gregorius Romano i efensori. Perlatum ad nos est reverentissimum fratrem nostrum Basilium Episcopum volud unum de laicis in causis secularibus occupari, et praetoriis inutiliter observare. Quis res quum et ipsum vilem reddit, et reverentiam sacerd0talem annichilat, statim ut experientia tua hoc praeceptum susceperit, eum ita ad revertendum districta exocutione compellat, quatenus ei illic te insistente. V diebus sub qualibet excusatione immorari non liceat, ne si quomodolibet cum ibidem amplius moram habere lCriniseris, cum ipso apud nos incipias graviter esso culpabilis.

Gregorius Athenio Suli liacono. Pervenit ad nos Pimentum Amalfitano civitatis Episcopum in ecclesia sua residere n0n' esse Contentum, sed laris per loca diversa vagari. IEt infra. Iccirco hac tibi auctoritate praecipimus quatinus hoc de caetero sacere nin praesumat, Sed in ecclesia sua Sacerdotali m0re resideat. Quem si sorte non emendare post tuam interminationem cognoveris in m0nsisterium eumdem putare, et nobis curabis modis omnibus iudicare ut quid facere debeas nostra item preceptione cognoscas.

Gregorio Athemio Subdiacono Campaniae. Pervenit ad nos fratrem et coepiscopum nostrum Paschasium ita desidem et neglegentem in cunetis existere ut in nullo quia est episcopus

143쪽

agnoscatur. Adeo, ut neque ecclesia ipsius, neque monasteria sivo filii, vel oppressi pauperes eius erga se dilectionis studium sentiant, nee aliquibus supplicantibus sibi in quibus iustum est opem defensionis accontodat, et quo adhuc dici est gravius, c0nsilia sapientium et re in suadentium nulla putiatur ratione suscipere, ut qui per se nequid attendere, ab alio saltem possit addiscere. Et infra. Quod si ita est, non sino tua culpa esse cogn0seas qui eum Obiurgare atque coercere ut dignum est distulisti. Et paulo post. Volumus ut eum coram aliis sacerdotibus vel quibusdam de filiis suis nobilibus contestari pro hac re debeas et ortari. Si vero quod non credimus post hanc adhortationem nostram, solito adhue more neglogens esse temptaverit, ad nos cum modis omnibus transmittendus ut hic positus discere possit, quid vel qualiter secundum Dei timorem

agere conVeniat sacerdotem.

s LXXIII.

Gregorius Athemio subdiacon0 Campaniae. Perveuit ad nos Campaniae episcopos ita neglegentes existere, ut immemores honoris sui geni0, neque erga ecclesias, neque em filios suos paterne vigilantiae curam exibeant, vel monasteriorum Sollicitudinem gerant, Sou in oppressorum se pauperum tuitioncm impendant. Ideo lite hac ilia auctoritate priDcipimus, ut eis udio convocalis, ex nostro illos mandato districto commoneas. quatinus ita in his quae ores iuste secuudiim Deli in agere convenit vigilantes existant, ut nullum nos de eis denuo murmur exasperet. Si quem Vero eorum poSi hoc neglegentem esse cingnoveris, ad nos eum sine aliqua eXcusatione trasmitte, ut quam sit grave nolle ab his quae reprehensibilia et valde vituperanda sunt corrigi, regulari in se valeat districtiouo sentetitiae.

Gregorius omnibus Episcopis. Nulli fas est vel vollo vel per se transgredi Apostoli ae sedis pra opta, nec cuius disposi- Diqili su by Coogli

144쪽

tionis ministerium, quod omnium sequi oportet caritatem. Sit ergo ruinae suae dolore prostratus, quisquis apostolicis voluerit contrairo decretis. nec locum deinceps inter sacerdotes habeat sed extorris a sancto ministerio fiat, nec de eius iudieio qui qi iam poStea curam habeat, quoniam iam damnatus a sancis apostolicae ecclesiae auctoritato et propria inobedientia atquo praesumptione a quoquam esse non dubitatur. Quia maioris Oxcommunicationis deiectione est exigendus, qui non sunt praelata Sancis Ecclestiae iussionibus parere debuit 'sed etiam aliis ut perire porsuasit. Sit ergo alienum a divinis et pontificalibus diu ciis qui noluit praeceptis obedire ivpostolicis.

Gregorius in omeliis Egechiel Prophotae. Thronus Domini flamma ignis, rotae ignis accensus. Hi qui animarum custodiam de suis et pascondi gregis onera susceperit, mutare loca minime permittuntur. Sed quia uno in loco positi, divinitatis in se praesentiam portant et ardent, thronus Dei fiamma ignis dicitur. Gregorius licet monasteria et Episcopatus uni erit atque

vacantes episcopos vacantibus civitatibus incardinaverit, nunquam tamen aliquem Episcopum a sua ecclesia vel ipso in aliam commutavit, Vol sub quacumque oecasione migrare consensit.

Gregorius in V libro moralium. Sepe enim quia intelligi non valent deterioribus displicent vel dicta vel facta meliorum. Sed eo ab eis temere reprehendenda non sunt quo apprehendi Veraciter nequaquam possunt. Sepe aliquid a maioribus dissimulatorie agitur, quod a minoribus error putatur. Sepo multa a soribus dicuntur quod iccirco infirmi diiudicant, quia ignorant. Quod bene bubus calcitrantibus inclinata illa testamontiarca significavit. Quia qui casuram cedens levitis ut erigero voluit, mox sententiam mortis accepit. Quid est namque mens iusti. Iiisi arca testamenti' quae gesta a bubus calcitrantibus

145쪽

inclinatur, quia n0nnumquam etiam qui bene praeest dum sit, lectorum populorum confusione concutitur, ad dispensationem eon descensionis ex sola dilectiono permovetur. Sed in hoc quoque dispensatorie agitur. Inclinatio ipsa sortitudinis casus putatur imperitis. Unde ut n0nnulli subditi contra hane manum reprehensionis mittunt sed avita protinus ipsa sua temeritato deficiunt. Levitis ergo quasi adimatis manus tetendit sed ii

linquens vitam perdidit quia dum infirmi quoquo sortium sa-ota corripiunt, ipsa Viventium Sorte reprobantur. Aliquando etiam sancti viri quus iam minimis condescendentes dicunt quaedam vero summa contemplantes proserunt. Dumque vim vel condescentionis nesciunt vel altitudinis audacter vel stulti reprehendunt. Et quidem iustum de sua condescensione vello corrigere nisi inclinatam arcam superba reprehensionis manu

volle relevare ' Quid est iustum de incognita locutione r prehendere nisi modum eius sortitudinis lapsum putare' Sod perdat vitam qui arcam Dei tumide subleviit, quia Ddquaquam'

sanctorum corrigere recta praesuineret nisi de supernis in

liora sensisset. Unde et Levitis idem recto Oga dicitur quod Evidelicet robustus Domini interpretiitur, quia praesumptores quique nisi audaei mento robustos se in Domino crederent, neque quam meliorum facta vol dicta velut infirma iudicarent. A mici ergo Iob dum contra eum quasi in Dei defensione prosilirent, divini praecepti regulam superbientes excedunt. Cum vero quaedam sucta meliorum deterioribus displicent, nequaquam hoc quod mente movet reticendum est sed cum magna humilitato proserendum, quatinus intentio pio sentientis eo vero servet formam re titudinis, quo praeitur gradus humilitatis. Et libere ergo dicenda sunt quae sentimus et valde humiliter quod promonenda quae dominis, ne et recta quae intendimus. haec elate proserendo non recta supiamus. Paulus audit0ribus suis multa humilitor dixerat sed de ipsa exhortatione humili, placare eos adhuc humilius satagebat dicens. Rino autem vos fratres ut susseratis verbum solacii. Et enim perpauca scripsi vobis. Ephesiis quoque Mileti valde dicens, amictis ac gementibus humilitatem suam ad memoriam revocat dicens. Vigilate memoriae retinen- Diuili co by CDoste

146쪽

I2Ι tes quoniam per triennium nocte es die non cessavi cum lacrimis monens unum quem quo Vestrum. Idem rursus per epistolam

dicit. Obsecro vos fratres ut digne ambuletis, hinc ergo colligat si aliquando aliquid ro id sentit, quanta humilitato dρbet magistro loqui discipulos si ipso magister gentium in his quae

cum auctoritate praedicat tam submisso discipulos rogat hine unusquisque colligat. eis a quibus bene vivendi Oxempla percepit. hoc quod bene intelligit quam humilitor dicat si Paulus humili voce so illi subdidit quos ad vitam ipse suscitavit.

Gregorius in I libro moralium. Iob dieitur dolons Us consiliator. Intuendum est quam nullus dolor sit mentis in actione praecipitationis. Qui onim sine consiliis vivunt, qui semetipsos rerum oventibus praecipites desprunt nullo interim cogitati, num dolore satigantur. Nam qui sollerter in vitam consilio suit

mentem caute esse in omni actione circumspiciendo consideratot ne ex re quae agitur repentinus finis adversusque supripiat

hoc prius mollito posito pede cogitationis palpat. Pensat ne ab his quae agenda sunt formido non praepediat, no in his quae differenda sunt praecipitati0 impellat, ne prava per congia piscentiam aperto bello superent, ne recta per inanem gloriam insidiando supplantent. Iob ergo latra Hus habitat dum montis electis quo magis per consilium vivere nititur, eo angusti itineris doloro satigatur. Boni enim viri Dono consilii retinent praecipitationem verbi et cauto considerant no relaxantem linguo lasciviam, auditorum c0nscientiam incauta locuti e transfigant. Idem in eisdem . Grande c0usilium cordis omnem inconstantiam vagationis expellit. Sunt enim homines qui levi motu, nec ista, nec illa desiderent. Omnipotens. vero Deus quiae ipsas leves fluctuationes initium nou leviter pensat, vagationes cordis relinquendo diiudicat. Sod cum per gratiam respieit vagam mentem in consilii stabilitato in figit. Cum vero leves motus hominis misericorditer respicit, hoc protinus ad constantiae maturitatem format atque ad supernae gratiae respectum cor eius

ad gravitatem consilii repente porducit.

147쪽

cLXXVIII.

Gregorius in XVI libro moralium. Maledicta sit par eius

in terra, nec ambulet per viam vinearum . Via vinearum est rectitudo ecclesiarum. Quare seu hereticum seu carnalem nichil obstat intelligi. Quia via vinearum idest rectitudo ecclosiarum amittitur dum vel sides recta, vel rectitudo ecclesiarum iustitiae non te nutu p. Ille namque per viam Vinearum ambulat, qui universalis ecclesiae pra dicationem pensat, et nequo a fidei neque a bonorum actuum rectitudine declinat.

eLXXVIIII.

Gregorius in XXII libro moralium. Terra contra posSe Sorem clamat, si contra eum qui sibi praeest aliquid iniustum vel privata domus vel sancto ecclesia murmurat. Clamare quippo contra rogentis iniustitiam rati0nobiliter subiectos dolero. Sequitur fructus eius non commvdi absqub pecunia. Fructus etenim terrio absque pecunia comedere est, ecclesiasticos quidem sumptus accipere, sed eidem ecclesiae prinlicationis pretium non praebere. Undo auctoris v o dieitur. Oportuit te pecuniam meam committere numulariis, et veniens ergo recepissem qu0d meum erat eum usura. Terrae igitur fructus

absque pecunia c0medit, qui ecclesiastica commoda ad usum corporis percipit, sed ex0rtationis ministerium populo non impendit. Quod ab hoc n0s pastores dicimus qui adventum districti iudicis pr currentes, ossicium quidem praeconis Suscipimus. Sed alimenta ecclesiastica mitti manducamus ' Exigimus quod nostro debetur corpori, sed non impendimus quod subiectorum debemus cordi. Hoc namque debet omnipotenti Deo omnis qui pridost populo, hoc qui multis hoc qui paucioribus praeest ut sic debita ministeria a subditis exigat, quatinus quid ipse etiam semper admonitionis eis debeat sollicitus attendat. Diuitiam b c Omle

148쪽

Pestilentia supra modum seviente, quia ecclesia Dei sinere fore esse non poterat. Gregorium licet totis viribus renitentem Clerus Senatusque et populus Romanus sibi concorditer Pontificem delegerunt. Quom illo apicem totis viribus devitare decernens, Ac se indignum tali honore clamitobat. At ubi decretum generalitatis evadere nequiret conSensurum Sistandem aliquando simulavit, et Imperatori Mauricio cuius filium ex lavacro sancto susceporat latenter litstras destinavit

adiurans et multa prece deposcens ne unquam assensum pinpulis praeberet, ut so huius honoris gloria sublimarent. Sed Praefectus Urbis Germanus nomine eius nuntium anticipavit comprehensumque ac diruptis opistolis, consensum quem p0pulus fecerat Imperatori direxit. At ille gratias agens Deo pro amicitia Diaconi eo quod locum deserendi ei honoris ut cupierat repperisset, data praeceptione ipsum ordinari praecepit.

Mox ut Gregorius Episcopitis Apostolicio Sed is enituit patriarchalibus sedibus synodicam destinavit, et postm0dum Secundino servo Dei incluso inter caetera scribit dicens. Hinc est qu0d qu0ticiis in quatuor praecipuis sedibus antistites ordinantur, synodales sibi epistolas vicissim mittant in quibus se sanctam Chalcedonensem syn0dum cum aliis generalibus Synodis custodiro lateantur. Et post pauca. Quam videlicet consuetudinem sicut nostri quoque qui ante biennium ab Adriano liberalissimo Papa in sancta VIII ' synodo praefuere testantur, ita orientales praecipue retinent usquo actenus sedes, ut in di-pticis suis nullius Pontificis nomen describant, quousque ipsius synodicam suscipiant et tamdiu destinctum pontificem inter ViventeS annumerent, quamdiu successor illius suas litteras studuerit destinare.

149쪽

- CLXXXII.

Gregorius. Qui provectionem suam divino iudicio in cuius nimirum manu corda regum c0nsistentia, quocumque voluerit inclinantur, Don caducis humani lavoris viribus deputabat. Mauricio Imperatori littera voco contradicebat. .

. CLXXXIII.

Ex IIII lihro vite olusclem cap. XXXIII.

Ab aliis Episcopis communio no privatos Gregorius communioni pristi me reformabat. Quapropter magno Presbutero Medi0lanensis succlesiae scribens ait. Sicut exigente culpa digne quis saeramento communionis abicitur, ita insontibus nullο- modo talis irrogari debet vindicta. Comperimus siquidem quod Inurentius frater et episcopus noster nullis te culpis extantibus communione privaverit. Ideoque huius praecepti nostri

auctoritate in uultus, ossi tum tuum Securus perage et communi unem sine ulla sormidine sume.

LXXXIIII.

Dum tibi a thanasio Presbytero monasterii sancti Mile cui ost vocabulum Tunnaeo, quod illicaonia ost provincia constitutum, contraria integro fidei suisset orta suspicio, ut presessionis tuin potuisset integritas apparere, ad apostolicani sedem cui prius idemus elegisti recurrere. asserens etiam te corporaliter verberatum et tibi aliqua iniusto ac vi0lentpr facta esse. Et quamquam ea qiuo vi impulsionis sunt, cauonum minimo censura recipiat et iure habeantur infirma, ipita ipsa ea dissolvit. qui iniustum satori compellit, sed magis illa est suscipienda et amplectonda consessio, qui ex spontanea monstratur V0lum talo procedere, sicut ii pud nos sucisse dinosceris, ne quid tamen nobis ambiguum potuisset existere, salictissimo I0hanni quon-- Dipitigod by Corale

150쪽

tho clam nostro Constantinopolitanae civitatis antistiti, de to providi miis seriliendum, ut suis nos quid actum esset opistolis in Armaret. Qui sepe a nobis admonitus reteribens innotuit codicem aperte fuisse inventum, quo plura continebantur horutica. et ob hoc se adversus dilectionem tuam fuisse commotum. Quem quia ad nos studuit pro satisfactione transmittere prio- ros sitis partes sollicita leptione pereurrimus. Et quoniam manifesto in eo hereticae in laetionis venena repperimus, ne denuo Jo ri debuisset votuimus. Sod quia haec te simplicitor logisse testatus es et ad amputandam ambigitur suspicionis materiam libellum nobis manu tua porrexisti pr scriptum in quo fidem tuam exponens omnes generaliter herpses vel quidquid advorsus Catholicae professionis integritatem est a portissime condempnasti, et cuncta qliae sanctae IIII'y universales fvnodi recipiunt te semper recepisse, ne quae condempnaverunt condemnasso condemnareque pr0DSsus es, eam quo sie sinodum

quiae Imperatoris Iustiniani temporibus de tribus capitulis sa-Cfa est te et suscipere et custodire promisisti, et prohibitus a nobis codicem ipsum legere in filio pestifere fraudis virus in-

. nexum est libentissime consessisti, ro probans etiam atque condemnatis omnia quae in eo contra Catholicam fidom Domino custodiente praeclaruit nb omni te hereticae perversitatis macula iuxta promissionem tuam liberum osse decernimus. et ea- tholicum atquc sincere in omnibus fides promissorem ne sequentem Ihesu Christi Salvatoris gratiam ClaruiSSe pronuntiamus. liberam quoque tribuendo licentiam ad tuum monasterium in tuo te loco vel ordine nihilominus remeari.

Ex synoctica Beati Gregorii Pp.

Sicut sancti Evangelii IIII' libros sic concilia sim solpere et venerari me sateor. I. Nicenum scilicet CCC XVIII Episcoporum in quo perversum Arrii d0gma destruitur. II. Constantinopesitanum vero CL patrum quo Eunomii et Macedonii error convincitur. III. Ephesinum vero primum CC Episcoporum

SEARCH

MENU NAVIGATION