장음표시 사용
181쪽
plenaria sepe priora a posteri0ribus emendantur, cum aliquo experimento rerum aperitur quod clausum erat, et cinnoscitur quod latebat, sine ullo typo saeri lege, superbiae, sine ulla inflata cervico arroganti tu, sine ulla contention o lividino invidiae, cum sancta humilitate, cum pace catholica, Cum charitato christiana. Qua pr0pter sanctus Cyprianus qui documentum Petri sic amavit, ut diceret eum documentum nobis ex concordiae et patientiae tribuisse, ut non pertinaciter nostra amemus, sed quae aliquando a fratribus et collogis nostris utiliter et salubriter suggeruntur, si sint vera et legitima ipsa nostra potius dicamus, satis ostendit facillime se correcturum fuisse sententiam suam si quis ei demonstraret baptismum Christi sic dare posse ab eis qui suras, quemadm0dum amittit non potuit cum foras exirent. Et infra. Plerumque ideo doctoribus minus aliquod revelatur ut eorum patiens et humilis caritas in qua fructus maior est comprobetur, Vel quomodo accipiant unitatem, cum in rebus obsanioribus diversa sentiunt, vel quomodo accipiant veritatem, chim contra id quod senti obant do-
claratam esse cognoscunt. Quorum duorum manifestatum tenemus unum in beato Cypriano, idest quomodo tenuerit unitarem cum eis a quibus diversum sentietit. Ait enim. Neminem iudicantes, aut a iuro communionis aliquem si diversum senserit amoventes. Alterum autem idest quomodo accipere potuerit veritatem contra id quod sentiebat inventam.
Ictom Augustinus in opistola act Vineontium.
NOLI viiATER contra divina, tam multa, tam clara, tam iu- dubitata testimonia colligere velle calumnias ex Episcoporum scriptis sive n0strorum, sicut Hilarii. si vo antiquam pars DF nati separaretur sacramento ipsius unitatis, sicut Cypriani et Agrippini. Primo. quia hoc genus literarum ab auctoritate canonis distinguendum est. Non enim sic legirutur tamquam ex eis testimonium proferatur ut c0ntra sentire non liceat, sicubi sorte aliter in puerunt quam unitas postulabat. In eo quippe . Dissiligod by Coos le
182쪽
numero sumus, ut non dedignemur etiam nobis dictum ab
Apostolo accipere. Si quid aliter sapitis, id quoquo vobis Deus
Ictam in Imro clo civitato Dei contra Iulianum hereticum.
Puto tibi eam partem orbis sufficere debere, in qua primum Apostolorum suorum voluit Dominus gloriosissimo martyrio coronare, cuius Ecclesiae praesidentem beatum Innocentium si audire voluisses, iam tune periculo iuventutem tuam pelagianis laqueis exuisses. Quid enim potuit illo vir sanctus Africanus respondere conciliis, nisi quod antiquitus apostolica Sedes et Romana cum ceteris tenet perseveranter ecclesia ' Et tamen successorem eius quod nemini licet crimino praevaricationis accusat qtita in sede Απεtolicae doctrinae est, quod decessoris sententiae noluit refragari. Sed de hoc interim taceo, ne animum tuum quem sanare potius cupio quam irritari, laudibus tuis damnatoris exulcerem. Sancto Innocentio vido quid
respondeas, qui nichil aliud de hac re sapit quam quo disti sic)
in quorum te c0nventum si tamen prodest aliquid introduxi. Cum his etiam ipse zonsidit, et si posterior tempore, prior loco. Demiseris parvulum ab originali malo quod trahitur ex Adam, per Christi gratiam liborandis, unam cum eis tenet Christianam veramque sententiam qua omne peccati vitium primi scilicet hominis, qui libero arbitrio est in profunda demersus. Christum dixit sui lavacro purgasse baptismatis. Quod donique parvulos diffinivit, nisi manducaverint carnem filii hominis, Vitam prorsus habere non posse, huic respondo, i inmo ipsi Domino, cuius ille Antistes usus est testimonio, et dic undo imago Dei tam capitali supplicio puniatur ut vita privetur, si peccatum a nascentibus originali non trahitur. Sed quid dicas aut quid respondeas ' Quod etiam si beatum audias Innocentium, non audebis Christum dicere Manicheum ' Non ergo cum proVoces ad Orientis antistites, quia et ipsi utiquo Christiani sunt, et utriusque partis terrarum fides ista. Romana scilicet, sola et una est, quia fides ista et Apostolica et Christiana est.
183쪽
Possidius Episcopus in vita sancti Augustini. In Cesariensi Mauritaniae civitate constitutus venerabilis memoriae Augustinus Episcopus, quo cum venire cum aliis eius coepiscopis Sedis Apostolicae litteriD c0mpulerunt, ob terminandas videlicet alias ecclesiae necessitates, Emeritum eiusdem loci Donatistam Episcopum, quem suae sectae precipuum in illa collatione habuerat defensorem vidit, et cum eodem publice in ecclesia proprio astante diversae communionis disputavit et superavit. Idem in eadem. Pelagianistae heretici Apostolicae Sedi suam perfidiam persuadere conabantur. Sed et Conciliis Asricanis sanctorum Episcoporum gestum est, ut sancto Papae Urbi, et prius venerabili Innocentio, et postea sancto Zosimo eius successori persuaderetur, quam illa secta a fide catholica abhominanda et damnanda suisset. At illi tante sedis antistites suis diversis temporibus eosdem notantes atque a membris ecclesiae praecidentes, datis litteris et Africanis ot occidentis et orientis ecclesiae e0s anathematigandos et vitandos ab omnibus occlesiis censuerunt. Et tale de illis Ecclesiae Dei Catholicae prolatum iudicium etiam piissimus Imperator Honorius audiens hoc sequens, suis eos legibus dampnatos, inter hereticos habere constituit.
Hi ERONYMus in epistola de tribus hypostiaseos. Beato Papae Damam Hieronymus inter cetera. Cum succeSSOre pi Scatoris et discipulo Crucis loquor. Ego nullum primum nisi Christum sequens, beatitudiui tuae, idest cathedrae Petri communi ne consocior. Super illam petram hedificatam 2Ecclesiam scio. Quicumque extra hanc domum Aguum C0mederit, profanus est. Si quis in ea arca Dou suerit, perit regnante diluvio. Et infra. Quicumque tecum non colligit, spargit hoc est qui Christi non est, antichristi est. Quapropter obtestor tuam beatitu- Diuitizod b , o aute
184쪽
dinem per Crucifixum mundi Salvatorem, ut in epistolis tuis digendarum Eou tacendarum hypostase0n detur auctoritas, simul etiam cui apud Antiochiam debeam communicare signi
Iclom in lilaro i Iluatrium virorum.
Pgraus Apostolus II Claudii anno ad expugnandum Symonem magum Romam venit. Ibique XXV annis Cathedram Sacerdotalem tonuit, usque ad ultimum, idest XIIII Neronis annum, a quo et crucifixus est capite ad terram verso, pedibus in sublime elevatis, assobens se indiguum, qui sic crucifigeretur ut Dominus suus. Sepultus est in Vaticano. Paulus Apostolus a Sergio Paulo, ideo quod eum fidei Christi subegit, sortitus est nomen, et iuncto sibi Barnaba, multas urbes peragra- it, revertensque Hierosolimam a Petro et Iacobo et Iohanno gentium Apost0lus ordinatur. Hic autem post passionem Domini XXV anno ideAt II Neronis Romam vinctus est missus. Et hic ergo XIIII Neronis anno, eodem die quo es Petrus Romae capite truncatus est. Sepultusque est in via Ostiensi, anno
post passionom Domini XXX' VII '. Idem in eodem. Polycarpus Iohannis Apostoli discipulus et ab eodem Smirnae Episcopus ordinatus, totius Asiae princeps suit, quippe qui nonnullos Apostolorum et eos qui Dominum viderant magistros habuerit, hic propter quasdam super die Paschae questiones, sub Imperatore Antonino Pio, ecclesiam in Urbe regento Anicito,
Beda in IIII libro ha storio Anglorum. Intererat huisi synodo, partimque catholicae fidei decreta firmabat, vir venerabilis Iohannes Archicantor ecclesiae Sancti Apostoli Petri et Abbas monasterii beati Martvni, qui nuper venerat a Roma per iussionem Papae Agathonis, duce reverentissimo Abbato et
185쪽
Episcopo cognomine Benedicto. Et infra. Verum de omnibus pene eiusdem provinciae monasteriis ad audiendum eumdem Iohannem qui cantandi erant periti confluebant. Sed et ipsum per loca in quibus doceret, multi invitare curabant. Ipse autem excepto cantandi vel legendi munere, et aliud in mandatis ab Apostolico Papa acceperat, ut cuius esset fidei Anglorum ecclesia diligenter ediseeret. Romamque rediens referret.
Qui Regem celorum maiori prae caeteris do votiones consessus est, merito prae caeteris ipse collatis clavibus regni celestis donatus est, ut Constaret omnibus, qui absque ea fide et consessione regnum curiorum nullus posset intrare. claves autem regni caelorum ipsa discernendi scientia potentiamque nominat, qua dign0s reciperet in regnum, et indignos secludere debet. Et infra. Omnibus Apostolis et Ecclesiae rectoribus ligandi et solvendi a Domino data est auctoritas. Sed ideo beatus Petrus specialiter claves regni celorum et iudicii principatum accepit, ut omnes per orbem credentes intelligant, quia quicum quo ab unitate fidei vel societatis illius quolibet modo semetipsos segregant, tales nec vinculis peceatorum solvi, nee ianuam possunt regni caelorum ingredi.
Ex gastis A. Bonifatii Martyris et Archiopiscosi Legati Rom. Tectastas.
Sancta Romana et Apostolica Ecclesia privilegio speciali et auctoritatis divinitus et humanitus caput omnium ce-clesiarum per Christum Ihesum effecta, secundum antistitis vel rectoris sui qualitatem et valitudinem asscit totius Christianitatis membra, ut illius incolumitati sua respondeant incolumitate et congaudeant, et nihilominus eius languoribus suo languore consentianti Et sicut eius gloria iuxta Apostolum conglorificantur, sic eius deiectione deiciuntur, ut illud prose-Diuitiaco by Coos le
186쪽
ticum in eo principue compleri deprehendatur. Omno caput languidum et Omne cor merens, a planta pedis usque ad Verticem non est in eo sanitiis. Et revera tanta reverentia apicem praelatae Apostolicae Sedis omnes suspiciunt, ut non nullam Sanct0rum canonum disciplinam, et antiquam Christianae religionis institutionem, magis ab ore praesessoris eius, quam a sacris paginis et paternis traditionibus expectant. Illius velle, illius nolle. tantum explorant, ut ad eius arbitrium suam e0nversationem et ipsi remittant, aut intendant. uod si ut sum-m0pere sibi et omnibus expedit, Zelo d0mus Dei sino intermissiono tabescens, fidelis dispensator et prudens existens, Deo et
hominibus opere et serm0ne irreprehensibilem sese c0nservare studuerit, ut vere fatear universum paene mundum secum attinnitum et sollicitum post Deum currere facit ex utroque sexu populos diversae professionis, condicionis ot et tis catervatim Domino suo super omnia bona ipsius constituendus ducit. Si vero Sue et fraternae salutis neglegens, deprehenditur inutilis et remissus in operibus suis, et insuper a bon0 taciturnus quod mugis ossicii sibi et omnibus, nihilominus innumerabiles populos catervatim secum ducit primo mancipio gehennae, cum ipso plagis multis in aeternum vapulaturus. Cuius Icilinas isti e redarguere praesumit mortalium nullus, quia cunetos ipso iudicaturus, a nemine est iudicandus, nisi sorte depreliendatur a fide devius. Pro cuius perpetuo statu universitas fidelium tanto instantius orat, quanto suum salutem post Deum ex illius incolumitato animi advertuntur propeii sius pendere. Salvo enim dixin te omnipotentiae mysterio ut dignum est loco ab ipsa secundo illud beati non incongrue aptari sanctae Ronianae E clesiae potest. Si deΣtruxerit nemo est qui aedificet. Et si incluserit hominem nullus est qui aperiat ei. Si continuerit aquas omnia siccabuntur. Et si emiserit eam subvertent in terram. Nec inmerito cum ipsa specialius in Petro caelo terroque retentet habenas, harae cum omnium fidelium in Christo spocialis sit mater nemo debet rennuero illius seriri dis iplina. vel o- mendari censura. iuxta illa proverbia Sal0monis. Ne dimittas legem matris tuae. liga eam in cordo tuo iugiter. Qui enim a-
187쪽
bicit disciplinam in solix ost, hi stultus homo despicit matrem
suam. Et rursum. Est maledictus a Deo qui exasperat matrem, et maledictio matris eradicat fundamenta. Illa utique quae arrogant divisa a sede illius, cui divinitus dictum est Tu es Petrus et per hanc petram hedificabo ecclesiam meam, et
Supor arenam condupiscentiae carnalis, εcu humanae praesumptionis probantur posita. Cursus enim rivi minime prosperatur si a suo sonte dividitur.
Ex hystor. Anastasti Bitillothecarii Romanae Ecclesiae.
Athanasius Alexandrinus et Paulus Constantinopolitanus et quotquot prae rectitudine fidei ab Arrianorum synodo abiecti fuerant, Romam ad Iulium confugerunt, et unusquisque de so Iulium docuit. quos ille cum litteris ecclesiis suis restituit. Athanasius autem et Paulus, et qui eum ipsis orant, littoris Iulii Papae Romani freti, thronos proprios receperunt. Et p0α pauca. Ceterum Constantius I.iberio scribenti sibi pro homousio, et sanctissimo Athanasio iratus. mittit et hunc exilio religari, praecepit, apud Bethranniam Traicae. Tuncque pro illo Felicem coimsecraverunt, qui diaconus suit ecclesiae, set Ny 0num ampleotebatur concilium. Et paulo post. Sanae Romanis postulantibus, coactus revoeat Liberium, et Sedi restituit. Folix vero egressus Urbem, ulterius minime redit. Item infra. Populus autem Eusebio defuncto, Paulum throno Constantinopoleos redidit, dicentes quod Romam ad Iulium prosectus fuerit, et ab eo cum eius litteris remeavit. Item infra. Interea Liberius Papa Romanus, et Athanasius, et Meletius, et Samosatensium Euhebius, qui Iobiani princepto ab exilio suerant rovocati, in orthodoxo sermone vigebant, et Hierosolimitanus Cyrillus. Et paulo post. Mittunt autem ex Liberio Eustaehium Armonium et Silvanum Tharsensem, ac Theophilum Castavalensem promitten- tes per ipsos so recipere homousium. Qui pervenientes Liborio scriptum per omousi0n porrexerunt libellum, profitentes soomnem heresim aversuros, quae Sinodi Nicenae foret adversa.
188쪽
Quibus receptis Liberius communicavit, scribensque Orientalibus testimonium illis perhibuit orthodoxiae.
Mundi anno VI XX' VIIII' divinae incarnationis anno DXXVIIII decimo Iustiniani imperii. Agapitus Romanus Episcopus ascendens Constantinopolim synodum celebravit contra impium Soverum et Iulianu in Alicarnasensem, et caetero. Theo- paschitas. Inter quos et Anthimus ut c0nSentaneus e0rum depositus, a throno proiectus est, cum Episcopatum tenuisset regiae urbis mensibus X. Et consecratus est pro eo Mennas presbyteret Xenodochus Sanso ab Agapito Papa Illainano. Porro Agapitus dormivit ibi et successit ei Silverius.
Anno XX imperii Iustiniatii c apta est Roma a Gothis, et Papa Vigilius veniit Constantinopolim, et susceptus ab Impe- ratore cum ingenti honoro, repromittebat sacere unitatem Ιχ-clesiae Catholicae et anathematigaro III capitula. Quique cxcommunicationem IIII mensium dedit Mennae Constantinopolitano Episcopo. in Epithymium. Indignatus autem Imperator contra Vigilium propter Epythimium, et quia differebat implere quae videbantur super unitatem ecclesiarum, misit ut comprehenderetur. Qui metuens impetum Imperatoris, ad altarc Sergi Martyris monasterii Hormitae confugit. Et idem tractus tenuit columnas portantes Altare et has evertit, cum esset et corp0re grandis. Imperator autem penitentia ductus suscepit Papam Vigilium. Qui rogatus a Theodora Augusta suscepit Mennam Patriarcham Constantinopolitanum in sestivitate Apostolorum. Et paulo post. Ianuario Vero mense se Su positum est nomen Menmu Patriarchae Constantinopolitani, et praepositum est nomen Vigilii praecellens in diptichis. Et infra. Anno Imperii Iustiniani XXVI lacta est sancta et universalis
189쪽
V Synodus contra tria capitula. Vigilius vero Romanus convenientibus consedit. Diinisus autem ab Imperatore in Hilli-rico moritur rediens Itoma In.
Mundi anno VI. CCVI divinae Incarnationis anno DCC VII anno II Arthemii Imperatoris, electi0ne et approbatione religiosissimorum Presbyterorum et Diacmorum et totius venerabilis Cleri, sacriquo senatus et amici Christi populi a Deo conservandae huius regiae urbis, divina gratia. quae semper infirma curat, et ea quae sunt adimplet, transtulit Germanum Sanctissimum praesulem Ciκicinensium.metrop0leos in Episcopum huius a Deo conservande urbis imperatori ur. Facta est autem praesens traiiislatio in pri0sonti a Michaelis sanctissimi presbyteri et apocrisurii Apostolicae Sedis.
Constitutio Valent niani Imserat Oris.
Imperator Valentinianus Augustus omnibus sub imperiuictoriam urbis Rumae ubique terrarum degentibus. Certum est et n0bis et imperio nostro unicum esse piaesidium in superne divinitatis favore, ad quem promerendum pridui pust Christian inrum fides et veneranda nobis religio suffragatur. Cum igitur sedis apostolicae primatum, Sancti Petri meritum qui princeps est episcopalis coronae et r0inanae dignitas civitatis, sacrae etiamsi nodi firmet auctoritus, ne quid praeter auctoritatem sedis istius illicitae praesumptio attemptare nitatur, tun pax ecclesiarum ubique furvabitur, si rectorem suum agnoscat universitas, haec cum a tenus inviolabiliter suerint custodita Hylarius Arelatensis sicuti venerabilis viri Leonis Papae Romae inconsulto pontifice, iudicia sive Ordinationes episcoporum sola temeritato usurpant invasit. Nam aliquos invitis et repugnantibus civibus ordinavit. Quod quum non facile ab his qui Diuiti sed by Cooste
190쪽
non elegerant recipiebantur, manum sibi contrahebat arma tam et claustra murorum, in hostilem morem vel obsidion ocingebat, vel aggressione reserabat, et ad sedem quietis, pacem praedicaturos per bella ducebat, his talibus ot contra imperii magostatem et contra reverentiam Apostolicae sedis admissis et per ordinem urbis Papae cognitione discussis, certa in eum et do his quos malo ordinaverat lata sententia est. Et erat quidem ipsa sententia per Gallias etiam sine imperiali sanctione valitura. Quid enim tanti Pontificis au toritati in ecclesiis non liceret 8 Sed nostra quoque praeceptio ac ratio probavit, ne ulterius noc Hulario quem adhuc Episcopum nuncupari sola mansucti presulis permittit humanitas, nec cuiquam alteri occlesiasticis rebus arma miscere, aut praeceptis Romani Antistitis obviare. Aursibus enim talibus fides et reverentia nostri violatur imperii. Nec osculum quod est maximi criminis summovemus. Verum ne levis saltem inter ecclesias turba nascatur
vel in aliquo minui religionis disciplina videatur, hac perhenni
sanctionss censemus, ne quid tam episcopis gallicanis quam aliarum provinciarum contra consuetudinem veterem liceat sine venerabilis viri Papae Urbis aeternae auctoritate temptare.
Sed hoc illis omnibus pro lego sit quidquid sanxit vel sanxerit apostolicae Sedis auctoritas, ita ut quisquis Episcoporum ad
iudicium Romani antistitis evocatus venire neglexerit, per minde rationem eiusdem provinciae adesse cogatur. SerVatis per omnia quae divi parentes nostri Romanae ecclesiae contuleri'nt.
Datum VIII idus Iulii Romae Valentiniano Augusto.
Ex coctem Iustiniano constitutio Prima.
Imperatores Gratianus, Valens, Theodosius Augusti. Ad populum urbis Constantinopolitanae. Cunctos populos qu0s clementiae nostrae regnum temperamentum in tali volumus religione versari, quam divinum Petrum apostolum tradidisse Romanis religio usque adhuc ab ipso insinuata declarat, quamque Pontificem Damasum sequi claret, et Petrum Alexandriae