Ioann. Ionstoni Historiae naturalis de arboribus et plantis libri 10. Tabulis centum triginta septem ab illo celeberrimo Mathia Meriano aeri incisis ornati ex scriptoribus tam antiquis, quam recentioribus maxima cura collecti, ... Tomus primus secund

발행: 1768년

분량: 346페이지

출처: archive.org

분류: 약학

21쪽

Malus rubore intersunditur. Pomo sura Caro digiti semissem lata, mollis sa- Limon. et magnitudo succosi Liguriae tu pida; in medulla gustu peracerba,

monis: cutis rugosia subflava; c, undecim nuclei: semina numerim modica; spicae in medulla novem. et amaroris modici.

Ferris. He. I . Limoniae Rheginae ingens sta- I3. Limonia scabiosa, a fructus O . i. I, tura: flexiles rami, solia longiusem constitutione ita dicitur. Asperatur' la, retusa, et saturo virore pictar creberrimis tumoribus; quorum flores perquam candidi. Limonem quidam flavescunt, virent alii semipsum Spathaserae nomine indigi- hiei facie. Cutis ejusdem etiamnum tant Rhegini. Forma illi mediocru virentis sapor sine amaritudine amater oblonga, crastaque mucrone fa- bilis. Caro dimidiatum digitum stigiata : pondus bilibre. Cortex crassa , nonnihil spissa, et argute punctim lacunosus, minutim corru- subdulcis. Medulla palloris albidi,

gatus, nonnunquam etiam tubercin spicis sere denis coagmentata, tem-lis per intervalla eminentibus cali, peratae acritudinis, paucis exucti

sus, Ieviterque striatus, et aroma- que seminibus intermistis. tum anima mene olidus. Caro sera I . Umonia citrata silve is, so-F - Η me digitalis. Medullae satis amplae, Iio est citri contractiore, Limonii duodepis circiter divisae membra. corpus novem uncias circiter pen. neis conceptaculis, et nonnihil arem dens; figura leviter fastigiata ; cortis acrimonia leniter austera. tex primum rubens, deinde viridis; Ferris. l. 3. II. Limonia racemosa, summis e tandem mediocriter favus; caro di- I. ramiS terna, quaterna, quina poma gitalis, dura; medulla denis spicis conjunctim suspendit. Valentinae constans, peracerba; semina paulumiae consimilis. Poma ipsa pon- cissima mintltaque. dere circiter sesquilibrae porrigun- Is. De Limo nia sipongina verram tur in palmum: et ima parte laxi, eo a nihil occurrit, praeter id, quod ra , mediam substringunt: sum inserius de eadem Limonia fructumam vero paulatim extenuant in rotundo dicetur. apicem cuspidatum. COrium sca- I6. Limonia Dccularita, quae LLClus inst. hrum, ad aurantii colorem inest. mas primum gemιs Clusio, Limoniai

nans: corpus camosum spisse et si, folio ferrato, ructu oblongo, cortice dulce: quadripartitae medullae suci ten immo, Bauhino Limera Hispaeus fere insulsus; semina subrotum' nis scitur; magno caudice assurgit;

da et subamaria ramos habet tenuiores, longos, fitala. Limonia Rostolina, in horto mis, longis et virentibus spinis amHieronymi EO lini Bergomatis Ro- matos, folia per ambitum nonnihil mae crevit, Unde et nomen. Trun- serrata, Drem candidum, fructum eo satur viror : rami ex viridi fla- Limonio paulo minorem oblongimventes, inconditi, raro subrecti: Ω- sculum, ubi maturuit, flavescentem,lium citrino suppar, mucronatum, cortice tenui, ut nihil nisi succum serratum, sinuosum, pediculo so- sere contineat, eumque acidissi, liato. Pomo pondus sere bilibre; mum. Semper flore et fructu Onineor teX verrucosae scabritiei rudis, sta conspicitur aureus , subamarae mordacitatis.

De Limonia fructu ovali.

TH. x F imonia fructu ovali habet sub s. Urect . Citratam Barberinorum.

4 se: i. Limoniam incompara- 6. Pontanam rubentem, et 7. Cal bilem. a. Mardoniam. 3. Barbs bram.

ram. 4. Citratam secundae notae. I. Umoniae incomparabili folium Finae. Η

prae

22쪽

in i L 1. 3. Praecrassiim, exuberante virore ni. periore paria. 2. Limonia citrata Malus gricat. Fructus figura ovata, lenia secundae notae Romana, quam di ter obtusa, et mediocris ambitus: calceati Divae Theresiae Patres diluti ei coloris aurei cuticula, ea. in Coenobio suo Trans berinoue Praetenuis; caro dulcis; me. alunt, aculeis caret. Folia alte se

ulla duplo major, in undenas tri- rata r sores perampli, foliosi, Pimbuta spicas; rarisque seminibus di- rumque singuli: Umon longitudinestincta, grate acida. Cum ipsius palmari; cute praetenui, subdulat,

Pomi carne commanducata, suavi- odorata; came digiti dimidium late omnia reliqua superat. Arbm crassa, duriuscula; medulla, sulf stula Caleta ad Matinaeorum liota rei coloris diluti, novem spicarum,tos Romam transmissa est. acritudinis conditissimae, cui Pe II. Limoniae Mardoniae, Fabri- pauca et perparva semina. Fer N Η eius Shardonius, Romanis Piorum P Limonia neudo- citrata Eam rim L e. . I. ' familiae hortis praefectus , nomen berinorum, in hortis eorum Quiri- dedit. Folium arbori prolixum, sa- nalibus invenitur. Umm , quem turo virore fuscum, et undatim fert, simili turbinatione, colore, crispatum. Pomi maznitudo me- stabritie et Elio citratum refert; ca diocris: circum pediculi commissu- tero dissimilis et austera acritudineram turgidulum callum, rosae a*m ingustabilis. ini multifidum: summae parti pN UI. Limonia Pontana dicitur, Fer-. M. . pilla, manente floris apiculo rostra. quod Ponginum , ut itali vocantan'. 'ta. Cortex flavus et rugosius, ali- i. e. grandius limonis genus, idque quando striatus. Caro digiti dimi- fere globosum serae. Multiplex est. dium crassa , tenera, et dulci pro- Lisi sita nempe, Romana, Chia rota Meducta in decem spinas di- doma, et Rubens. Haec sola hucributa, succi densioris, modice pertinet; de reliquis superius. Hosacida, cui semina rara et crassa. huic Qris ardenter purpurat, s Femn Ι - III lammae Barba rue familia lium bene virens, duriusculum et ' Florentina Barbadora, in cujus pri- mucronatum. Umm ipse ad fi

mum hortis crevit, nomen imp vam usque maturitatem rubet, sae

fuit. Arhori eodex e viridi iustus. pius est oblongus et cacuminatus; Aculei longi, in planum porrecti. magnitudine limonis; cortice lutem Fotia oblonga , serrata, viridi atro rugato, inolente, insulso; carnere pieti, hyperici more veluti pertua erassitudinis digitalis, subdulci; m sa; odoris, si terantur, peracuti. dulla octo spicarum, acri, et cui Hores Citrinis similes, et leviter rara semina.

odoriseris hoc tamen disparet, quod VII lamonia Calabra, est vel hi semper exeunt in frustrum. LL non. I usa, vel 'mosa. mon ipse bilibris, cute scabra, p, i. Limonia Calabra non- smo ailearum instar pallida, nonnihil odo- est triplex. l. Limonia Calabra ν-- rata et dulci; came digitalis crasis spinosia prior, quae in octonas at

menti, iucundae dulcedinis; medul m Hla suaviter acris membranis duodenis dispertita, et seminis sere eraperta

--. HO IV. Umoma citrata secundae notae spo. L 3. duplex est. I. Umonia eitrata βα

eundae notae Ama latam, citrata,

primae notae, de qua inserius, spunosor est. Pomi, quod vernaculo Costae a natali solo nominatur, summa pars sessilis est i cutis scabra et flava, oletque languidius, digitalis carnis mensura. Reliqua cum sinquando ulnas aliurgit. Ouaex eusaturate cinereus: rami spinarum

expertes: solia laurea, quibus hinae juxta pediculum appendices. Hores obsoleto candore albicantes, odore lilii convalIii, his anno juvenescunt.

Poma magnitudine ovum aequant, tenui et aromatica cute, nulla carne,

subviridi et suavis acrimoniae succo, qui nullum semen includit. a. LLmonia Calabra altera, quae Neapolitana dicitur. Brevius illi solium reriniuscula et granosa cutis; minin

23쪽

18 His TORIA NATURALIS

Malua ta semina fere quater dena. 3. Ii Limon. misia Calabra tertia, quae habet folium minusculum et nigricans: corium p xime superiori consimile: medullam denis undenisve spicis compactilem, et seminibus desectam.

a. Limonia Calabra spinosa est

etiam duplex. I. Limonia Calabra spino se prima , quae non . spinosae pertimuis,fohrs paulo minutioribus. Nullo non mense floret ac parit. Limon orbiculatus ad nucis iuglan. dis magnitudinem extumescit; et a tenuissima cute, totus in medullam acidulam abis, denis duodenisve imiermediis membranulis, pariter di pertitam, et nonnullo semine gravidam. In ipsa viriditate praematurus est ad cibum. A spinis maternis Iphiratus; ab aeuto sapore palatum vellicante, irritator appetentiae nominatur. 2. Limonia Calabra 9Lmse altera, est folio phylirae, fimctu superiore minore, cassis et in tubus seminibus insincundo.

etis. xi. I imoi ia fructu piri sermi es

Lia fructu I. minore. a. majore. 3. striato. 4. consimilis. Ad quas et s. Limonia citrata primae notae reserri potest. Feme. He. I. Limonia fractu piriserini mi. mre, ramulose est, exiguum acu- leara, ramis stagilibus; folio longulo, densissimo; fore citrino porre. ctiore, iubrubido, ramorum saepetiteri adnascente, interque soliorum densitatem semiconspicuo. Pomo, quod Perella dicitur, turbinatio puri; cortex granosus, jucunde olens, mediumque floris praetenuem apbcem exertans. Caro minimum dugitalis i medulla modica, septenis octonisque spicis distincta, citraque austeritatem suaviter acida : pauca semina: magnitudo varia: Rheginosumma in solo librarum fere quatuor. Totum estur piri sapore.

II. Limonia fructu piriformi inm,re Rhegino in agro, ut ipsi populares asserunt, mira magnitudine ad lascit: totoque anno uberrime et

speciose pariti Limon ipse minoris pomi saporem nos sequati etiamsi longiore ornetur folio, duploque vel triplo sit major corpore.

III. Limonia fructu piriformistriato, a Johanne Baptista Morte, leto Romano, qui eam primus ex agro Neapolitano transtulit, Limo. Vae Mortelleti nomen sortita est. Arborem a praedicta discernunt, materia durior, foliumque sparsius dilutius, et magis mucronatum, sos rubrior et odoratior. Pomi brevi. Feri .f. I tas vulgari Peretrae compar, sorma sp --1.

dispar, imis angustiis in pediculi 'commissiiram exertis, ventre in mat unditatem compacto, apice in mucronem turbinato, striis ab imo p mo ad lummum sic procurrentibus, ut in medio sese laxantes utrinque coeant. Cortex coloris modice has vi, et odoris jucundi. Caro crassi. tudinis exiguae. Medulla palloris sulphurei, 9. circiter spicarum, amoris arguti, nulliusque seminis. Est instar piri tota.

folium pallide virens, acuminatum, flaccidum et longe porrectum. Limon ima parte longule gracilesciti media jejune tumet, summa protinberat. Ejus cortex leviter flavet, aequabiliterque funditur: caro Ire tenuis est: medulla perampla, nubiorum seminum , 7. fere spicarum, diluti coloris, saporis autem intelacrem dulcemque medii, una minis litur cum carne et cortice tam d&generi suavitate, ut acidulum tibi pirum comesse videaris. V Limonia citrata primae notae Ferem striduplex est. Laevis et Scabra. l. cr. l.3.Mymoniae

24쪽

moniae citratae primae notae laevis, ea poma, quae sere, concipiuntur, Malus quae non ita scabrum fructum ad iustam absollationem perveniunt; Lim o fert, delicata habitudo, senorum quae caeteris anni partibus aetate aliquando cubitorum proceritas, is plerumque nulla tenerescunt. lium crassum et nonnunquam cri- 11. Limonia fructu rotundo habet spum. Pomum vel simplex ves sub set ii Limoniam Genuensem. praegnam 2 illud Florentino quam a. ponUnam, et 3. Spongivam.

Romano solo plerumque est majus, I. Limonia Genuensis arbor est Ferreri ummagna Parte tumens , inde Pam. sormosa simul et se xt cademque t latim gracilescens, et saepius papil. dura, et frigori tolerando robuit a. lato mammossim. Cutis maturo au. Ealiunι oppido virens, laurino ma. rea, perspicua, Verrucosa, rugosa jus, et undatim crispum. Hos sa- et punctim lacunosa, aromatici odo. tis amplus, seris valde punicans et tis. Caro duorum digitorum, sua. perparum redolens. ipsum vero vis. Medulla denis undenisve lo- pomum blando aureum, bene maculosis membranis comprehenditur gnum, leviterque fastigiata rotun- subacidula. Semina vicena. Praeman, ditate conspicuum, non admodum

tia in agro Petrae Sanctae vicino pro. probatur aut adhibetur ad cibum, veniunt. His forma saepe obtutior, cum propter crassioris carnis duri- interdum quoque turbinatior. ΕΟ- tiam, tum propter inopiam succI. rundem aliquo a lumino ad imum Vsui tamen pharmacopulis est, qui in plura segmina summatim concisio, medullam ejus acrem cum citrea limon alter interior apparet. Et permiscent: quod ea viribus pollere hic medius si disiecetur: post am consimilibus existimant. incolae aream cutem, candidamque carnem figura orbiculata pustum pilam vo- albida medulla sese in conspectum eant. dabit, tertium non raro pomum i l. Limovia pontana quadruplex peti. . κω pomive rudimentum circumplexa. est: Ligus , Romana, Lbas edoma, s i, 3. Quin etiam extimi e pomi senestrata et Rubens. i. Limoniae Pontanae φ Vincisura minutorum nonnunquam Ligustieae selium crispicans et ar- limonum congesta pullities introspi- cuatum: 's citri. Limon ipse ab citur. Interdum autem suae spon- imis angiis iis tumidum laxatur inris hiatu multiplici patescens exte- ventrem; orbiculato tamen propior rioris pomi uterus alios limones, quam oblongo. Cortex subrugosus tanquam istus inclusis cohaerem pallet verius quam flaveti Carotraque fraterculos parturit, quia p, digitalis, suavis. Medulla haud resacit: nec tamen parit, quia non peracris, quae membraneis disi uexcluditi Animadversum praeterea mentis in decem sere nucleos disperest, id genus limonum caeteris odo. titur, et rara semina complectitur. ratius vibrare, intiniumque fructum a. Livismae Ponetinae Romanae extimo teneriorem esse ac suaviorem. Matthaeorum horti nomen secere. a. timonia citrata primae notae ἡ Arhor partibus plerisque lumiani bra a scabritie Ductus, cujus plana exhibet, sorte lumia dulcis lumae eminentioribus tuberculis interrum insitiva sita. Pomum saepius impuntur, dicitur. Est praedicto gram miae instar globosum, summa par dior, et saepe aliorum istura gra. te papillam porrigit. Cortex levicvida. Cortex insignitet verrucosus, simus palearum pallore. Medullae, et, ubi hene maturuie, penetrabili quae novem in nucleos spicatur, luce splendidux Caro dicitorum color sulphureus, acor emendatura duorum suavissima, medulla jucunt semina paucissima et subdubie ama de subaeris, duodenis intercisa mem. ra. 3. Lunomae Pouetinae Chala branis , semina rara , plerumque doniae a Chalcedone, unde Floren- inania. Folium sparsim crispum tiam transportatur nomen. Materia siturati viroris; sos grandior. Ar- fragilis, folium crispum, susci vi, hor adjuta toto anno florebit, Sed roris, non admodum latum. PO

Dissilired by Cooste

25쪽

Malus naum teres et retundum; cui cutis Limon. granosa: caro digitalis, sed pertinaciter praedura. Medulla in octonas divisa spicas translucida, subphurei coloris, sena , duplice tuis nica vestita. Tripoli ad libras qui, denas ocrescit. q. Limoniam Pometinam rubentem superius vide. Finari He. lil. Limoniae sponginae pulchrunae tudo egregia. Folia sunt prolixa,

arcuatim recurva, et per intervalla sinuosa. Pomum admodum flavens, grande, octonarum aliquando libra. rum, cucurbitina saepe amplitudine; cui corium saepius enormiter veri rucosum et inodorum ἱ caro spongiosa ac duriuscula; medulla in octo decemve nucleos discreta, mordax semine oblongo, minuto, raro, Pl rumque inani, et leviter amaro. Hoc nonnemo pomum Poncerti vincabulo asserit significari. Minime est vescum. Est et rugosum et

verrucosum.

II. Limonia fructu picto ex For. tunatis insulis delata, pomum in Hispania .apud Simeonem de Tovargerebat, totum fere carneum, et varias figuras repraesentans.

De Limonia fructu Lumia dicto, de eadem fructu Lima

dicto, et Ummiae congeneribus.

ut 'N I imonia fructu Lumia dicto vo

Lia eant autem Lumiam prostabile Limonis genus, cui nobilitatem ex loci temporisque longinquitate conquirentes, malum Assyrium et Pomum Adami, recentiorum qu dam vocant) pro ratione loci et fructus variat. Est namque I. V lentina. a. D. Dominici. 3. G Mnensis. 4. Lumia ollulae Upectu. s. Lumia mammosa. 6. Lumia in dulia experte. 7. Lumia metalla dulci. u. I. Iamoniae Lumiae Valentina.

spee. i. ramosa libertas. Cortex aeneo co- - Τ- iore , albidis lineis intermeantibus variatur. Spinae citrinis rariores, sed crassiores. Folia saepius retusa, aliquando acuminata, ovam aspetitia: nonnunquam muricatim intoriquentur. Hores leviter rubri, ore modico. Variae magnitudinis poma decem alicubi pondo librarum rotunde tument, cute sui flava, aequabili, inolente, saporisque jucundi:

came plurima, Praetenera, succosia dulcique: medulla vero jucunde acida, denis duodenisve membra. neis thecis incivis, et pauca prope rotunda semina includente. Finan Le. II. Limonia Lumia D. Dominies, nomen habet a D. Dominico, atque

etiam a siler verba sunt Ferrarii sive quod mandi cum eo condimemto solet: sive quod salillum qua-

dantenus refert. Hanc praeterea spuriae spata rae vocabulo appellant, qui magis ex vero rem aestimant. Arbor est laedifacilis, ramis

sequacibus : folio minusculo, in modum spirae intorto; sore sueto, sed qui crocis compluribus bene ca- illatus est, ideo forte foliosus. 'omum suo in solo Appiano malo par, duplo metus in Rhegino: coristice tenui, minuta scabritie granoso, temperate flavo , et aromaticam suavitatem respicienter carne digiti semissem crassa, scitique saporis: medulla thalbida multaque, denis duodenisque membranaceis velicuistis conclusa, blande mordaci, exigui, rarique seminis. Mira vis huic pomo ad nauseas saporis acuis mine discutiendas, quas uncti cibi oleosique faciunt. II1. Umoniae Lumiae Genuens Fe-. l. e. materies valentinae est lcstosimilis. Folium brevius et bene virens. Flos hinos fere digitos latus, intus albus, foris rubellus, et odoris perexigui. Pomum ipsum non ita magnum, c te flava, medulla perampla, nucleis prope quindenis compactilii succo peracri.

26쪽

a IDE ARBORIBUS, LIll. I.

racri, aegrotisque saluberrimo, si

ore contineatur.

F. r. l. . IV Limonia Lumia ollulae asprictu, est arbor procera, flexibilis, spinosa, magnorum foliorum, canis didorum florum. Lumia ipsa imis

ab angustiis, ramo Proximis, Paulatim laxatur in uterum e inde reis tussim coangustatur in astigium, umbilico nonnimquam eminuto. Amplitudine mediocrem aequat V lentiae tum iam, effigie malum C toneum. Corticem hahet modice flavum, striatum, tenuem, levem,s,poris haud ingrati: carnem era

terea digitum crassam et mollem, nonnullaque dulcedine conditam: at vero medullam aeri succo morda.cem, duodenis fere membranaceis

dissepimentis a se ipsa divisiam, et valentinae instar Iumiae pauca semuna continentem.

F.-. L e. V Limoniae lamiae mammosae, angusta, oblonga et mucronata imita ; aculei in ramis frequentes. P mum Rheginis uber vaccinum. In eo enim nonnihil oblonga mammae rotunditas, satis eminentem acuitur in papillam. Cutis praetenuis ex flavo candicans, et nativis tanquam vulnusculis compuncta, humorem quendam praeidat. Caro tenera,

eandoris eximii; medulla angustissimi orbis, in octo spicas oblique dispertita dulcescit. Semina circiter quaterna, intima cuticula rubentia, et non ita magna, in uberis pomo nescitini multum amarescere. - m. De lammis lamia medullae spe . c. i. perte ita Ferrarius t non absimi

Q at. lam huic limonem Rhegina serunt pomaria , quem loci eius incolae nominant Hierosolymae lumiam, Lgura oblongum, prolixe fastigia.

tum, Palearum pallore albicantem, aequabili laevore mollem, peracuto nares odore ferientemi spatiosae camis teneritudine atque dulcedine suavissimum i medullae arctissimae, succoque ac semine carentis, rudimento illusum. Quare hoc etiam

pomum ab aspectu gustuque non nemini videtur posse inter Paradisi

poma, obscuro si quod est diseru

m e numerari.

II. De Umonia Iumia medulla Malus dulci conmme, nihil occurrit, quam, Limo Hispanicam ab ipsis Rheginis vocari. Dari tales in Hispania vix nucis amplitudine, Caesalpinus testis est. ll. Limonia fructu lima dacto est autem lima inter Limonem et H urantiam media , sed limoni propior) est multiplex: I. Uma m dulla tales. a. tam medulla aeri. 3. Uma medulla semine fere experte.

Lima medulla seminibus grandias refertissima. s. Lima scabiosa.

I. Ummiam Iimam medulla duuei largitur arbos serruginei caudiacis, foliorum sese plerumque carunantium. Pomi rotunditas mediocri aurantio par, sed ex retuso cavatoque in orbem fastigio papillam

exertam. Cortex Praetenuis, lamvis et aurantio sere concolor: non tamen aeque amarus aut oleosus:

ipsis vero Qtiis odoratiori Caro Perquam angusta. Medulla pem dulcis, in octonos stre membranaceos loculos contributa, et qualis ialimone, sulphurei coloris. Rarum

semen, ovatum, breve.

II. lamoniam limam medulla acri, discriminat a dulci lima medullae acritudo, colorque dilutior , nec non lemen gracilius et longiustulum. Supradictae consimilis in agro Pruvernate nascitur, minuscula tamen et oblonga: cortice limonum i

albido, medulla pusillum calabrum limonem imitante, Qtioque perbrevi. Culturam exigit prope nullam.

III. Limonia lima sieminis fere

expers Ferrario citrata dicitur. cimbri et minuti arbori aeulei; ssilium

ovatum, cacuminatum, serratum, crispum, vix odorum: fiores numerosi; quorum quisque felici su cessu deflorescit in 1 unum. Lima similitudine dulcem exaequat, sed

ejusdem magnitudinem excedit: penditque circiter selibram. Forma ei saepius nonnihil ovata, et in papiulam desinens. Curis lutea, rugans, . saepe striata, crassa, odoris et saporis ignavi. Caro digiti dimidium ampla, stupea et sere insulsa. Me. dulla jenis frequenter nucleis rotans,

27쪽

Limon.

22 exalbida acritatis argutae, ac semine propemodum destituta. IV. L moniam limam feminibus manibus νεfertissimam Ferrarius Romanam vocat . quod ibidem in Piorum hortis colatur. Foliis est prolixis et crispis: spinis crassis et lingissimis. Pomo mediocris cutis callosa, cui diluti auri pallori sum. ma pars subsidet, et velut exuctae papillae imagine illudit; caro exilis et flaccida , leviter dulcis et medulla

novem spicarum , subviridi, ingratissimae asperitatis: semina grandia, carnosa atque subdulcia.

V. 1 moniam limam fabis amnonnulli est et , alii monstro mi vocant. Nasicitur in ora Ligustica.

Flos ejus verba sunt Ferrarii) inti.

mum candorem extimo rutiore fi

ridiorem facit. Folium viridis limum, crassiam, sinuosum, et in pediculo alatum , folia spongini limonis, et pomi, cui nomen ab Adamo, vide. tur aliquatenus imitari. Lima ipsa

maxima capit incrementa, Praesem

tim si anno diutius pendeat. Toto fusa cortice scabritia, tu herculis ba cata , enormique frequenter callo sparsim exmberans, persuadet Oct lis verrucosas cucurbitas i striatura vero seros discoloris asperitatis pe-Pones e limonia pendere. Colore idem pariter cortici ut in aurantios suturatus: crassitudo aversi cultri 1 odor aurantii citrati: nee sine armmatum suavitate amaritudo. Cannis differentiae praecipuae sunt dugitale cras lamentum, flaccida rari. ras , et modica dulcedo. Medulatam vero Ianguide sulphuream, mindice siccam, in gustu austeram, et seminibns admodum inisequentem, denae circiter spirae partiuntur. SO-let medium pomo rudimentum in. nasci, figura varium, inchoato eo lice duriusculum, carae medulla, que absolutis molle. Legitur limanam, dum adhuc viret: habetumque in cubiculis ad Oculos immaturita e conspicua pastendos. Rarissima est Romae: insitam aurantiae in aedibus L . Mariae patrum Lucenis

sitim, in porticu Dclaviae Sororis Augusti videre licet. Pomum est vel rorundum vel oblongum. Vna.

que et eadem ubertim utrumque

fert: ut Citri et Adami poma comcordi partu fraterculare videantur. III. Limoniae congeneres sunt ἰ vid. I. Arbor poma paradis ferens. ma. XIV. a. Arbor poma Adami sereris.

I. Arbor poma paradis frens imateria est Dagilis, ramola. Fosia Taiaee. H.

viridia, Iongula, angusta; sores a

parce rubentes. Poma corporis Mic oblongi filo et magnitudine Laurae M.

limonem frequenter aequant, et ' 3 mucronatum fastigium valde prolixant i interdum etiam Prope rintundam globantur in pilam; saepe

in Citrei modum molemque stram descunt: nonnunquam vero maligne augescunt, abortiente natura. CONticem diluto colore inaurant: aequabili laevore molliunt, aut minute granos a scabritie leniter asperant: et odore grato leviter imbuunt. Co pus reliquum dulcis camis denso alabumine coagmentant. ln intimo meditullio formant vestigium rude medullae, unguis amplitudine definitae, ac senas in spicas undatim cruspas distributae, perexiguo succo, non admodum heri madentes, aut verius exuctae: binis ternisve mia nutis seminibus intermistis. Quinetiam eandem interdum medullam in rosam rotulamve tam fabre ci cinnant, interjectisque membris lis tam aeque diradiant, ut ea non opificio naturae, sed artis penicillo elaborata videatur. Poma sunt vel gmndiora, quae tum iam cibi suavitate superant: vel pusilla et madica, quae utpote abortiva , dux .sunt minimeque VesicΦ.

II. Arbor poma Adami strens est

duplex. I. Communis, aliis malus

Aoria, cui aculei praelongi, validi, in latera plerumque directi; festum:

ex viridi nigricans, cuspidatim OUM tum , crispum t sos numerosus, aurantii sore ampli r, et supius anno proveniens. . Po Ium in rotu

ditatem supra infraque leviter cle.

pretium; impressi iuxta umbilicum

dentis nota Pl*rumque cicatricinsuin L cut medulla succi t plurimi duodenis vel denis cum solliςulis

28쪽

membraneis pluribus et seminibus paucis. Superseetat illiquando nuis me so conceptu. Graeci e fructibus succum exprimunt, eoque do. lia implent, quae Constantinopolim et in alias subjectas Turcae regiones vehunt. Turcae succo agrestae seu omphacii loco utuntur; in ossicinis quoque, in quihus salsamenta et garum prostant, venalis reperitur. Valent et ad scahiem, si per medium secta, et tenuis limo pulvere aspersa, serventilius cineribus calosecta, scabiose corporis partibus timseleentur. I. Rhegma, cui solium Malas longum , latum ac mucronatum. Limon. Pomo amplus majorum limonum modus: forma oblongar cortex UMlide luteus, languide odoratus, dirurus, instarque citrini scabrosus. Caro digitum, itidem dura et subdul eis. Medulla subalbida, peracris, undenas in spicas discreta, et seminibus abundans prae pomi amplitudine minutis. ld pomum, quamvis aureum, quia sapor a colore degmnerat, palato pretiosum non est: interque cibos illiberales habetur. ARTievhvs V.

Natus De Mau

τι,. xiv. xlatus Aurantia veteribus sorte

xv. xvi. I ignota , Plurima apud recenis xvii. tiores invenit genera, sed quae ad vulgarem et non - vulgarem reduci

postunt. l. Malo Amantiae vulgari subjiciuntur: I. major. a. pomo semine emente. 3. pomo umbilicum rosae

instar gerente. . q. pediculo sellaeo. s. soliis sua s olentibus.

i. Malus Aurantia vulgaris inm l . . M, Aura uia, Auremia, Aurea, I. i. e. νεα Ariarantia, Nerantia, Arangius seu ab n. Otretis aliis dicitur. Radix ipsie. -. τω crassa, lignose, sublut . Truncusgo p. 3. serrugineus. Spinae praelongae, nisi μ' insitio mitiget. Folia magna, in Theoph. exilitatem fastigiata, saturi viroris, H. l. - ς. . et pediculi p3 xidato aspectu soliati. FIOres, aut Maio standuntur, in r Cordo. u. cemi euigiem conserti , nivales. P i. ν Fractus haud ignotus, cortice, qui PQ aurei eolore fulget; carne, senis

L 1. ι ει Plerumque aut octonis membranis

c Ci distineta , et seminibus constans. I 'i ii. Quae sua consenescunt in arbore hominina poma, parentis foecunditatem non impediunt, quo minus iIta novo florum partu, superseetare valeat. Quin etiam quod ipso interdum periculo compertum est avulsus a matre ramus vetustis pomis conlimctim racematus, post annum adnatos summatim flores etiam pusillsis conniventesque, con- Aurantia. tra quam consuescant aurantiae florentes ramuli pariter avulsi, justo incremento perficit expenditque: quia ut ego interpretor colla

rentium pomorum calorem humo. remque idem ramus ad storum ata solutionem trahit. Et mecunda et longaeva arbor est. Recuhda. Nam

in S. Rhemi agro e singulis alternis annis, bina millia pomorum, imo et quaterna legi solent. Dutae . Nam quae in veteri Dirae Bathinae Coenohio Romae visitur, a Guilelmo ex Aquitaniae Duce Coenobita, creditur este consita , quingentis scilicet abhinc annis. Seculo munor est, quae in Aventino Divae Sabinae Dominicanorum Coenobio ab ipso Dominico sata est. De reliquis vide Ferrarium. Nascitur in Oriente, Hispania, Italia, Gallia. in india silvae earum occurrunt.

Medicis solia, flores, fructus inseris viunt. Folia, contusioni tibiae, si bis de die applicentur. Ex floribus aqua , quae Napha et Angelica, sesquunciae pondo sudorem movet: cum aqua pulegii in difficili partu propinatur: stomachum potui menis tali immissa roborat; spiritus, in se.

bribus malignis, cum aqua acetosae exhibentur. Pomum, ipstim totum rib. disiectum, oleo amygdalarum ama- L c a. rarum irroratum, tostum et umhi. lico impositum, verminae opitulatur F a Co

29쪽

Malus coraleis pulvis in quo molli haustus, Aurandi laetitiam pellit. Scrupuli pondo

Sim. Huli cum idoneo liquore, nephriticis et 4 Glieis levamento es t in frustula consectus mane vel vesperi naribus injectus, sternutamenta ciet: in aqua Chaeresolii oblatus, dysuriae

Animadv. medetue. Sept alius triuin acrium L 7. et subviridium aurantiorum cortices

in septem aquae libris ad duarum partium casum incoquebat. Hujus octo unciis immodicos menses siste. re solitus. Aqua seminum cum binis ternisve spiritus vitrioli guttulis,

renum et vesicae calculos pellit. Succus ex virente expresius, cola. tus, et cum tertia parte olei olivarum exacte mistus, lumbricos ne-

eat. Ex eodem sympi fiunt. M dulla eum Jesmine leviter contuso, dissecto sed non decorticato Pomo, addito momento theriaces, aloes et olei absynthii tosta, expressa et a b. domini inuncta, idem heiti Disse. renetiae 'uctus plures a cultura et in.

Porta M. siti ne sumuntur. Neapoli quaestiri LI. I. clam maris et seminae genitalia effingunt; et ex his nonnulla, duplicem spicarum ordinem alterum in altero contentum, ut nihil speciosius videri possit, obtinent. Cumque caeterae arbores casu talia poma frurant ; hujusmodi genus quoddam

omnia producit; quin reperiuntur, quorum spicae aliae duIcem, aliae acrem in eodem pomo referunt a. porem : quam commistionem easu accidisse, proditum. Sunt alia eontue amaro, crasso, aureo; alia suta virente, alia tenuissimo, subrubente, aliqua dulcis quaedam in uno pomo duo botrorum dant genera; ia absque semine sunt. Pulpam si attendas. In agro Congiano nec dulcia, nec nimis acria diabentur. In insula Fayal suavissima, in Chi. na dulcedine saccharum vincunt. Triplex tamen praecipue vulgarium

Ferret. Η Rurantiorum Eenus. Est I. acre,

ψ eui subtristis color, granosa scabruties, odor peracutus, amaritudo

peracris. Medulla in silvaticis sine semine natis, quam in insitivis dilutioris est palloris et asperioris acri.

moniae. 2. Dulce, cui cortex t nuis, color ardenter croceus, me.

dulla sulphurea, succo largo, cui et hyems parcit, laxiore frequenter orbe. Ligustiea notatio est, tanti esse ad saporis commendationem dulci commodum aurantio situm, ut id genus pomorum ostento solibus

loco cum levis acrimoniae mistura moderate ac suaviter, opaco autem praemodum ingrateque dulcescat: adeoque in amarorem vergere V deatur. 3. Medium seu temper

tum, quod ut saporis, ita coloris hievorisque temperiem sortitum, aegre distinguitur a praedictis, amisbigua faeie acris dulcisque consum dente discrimina. His autem Omnibus grana complura, interdum simpra quadragena. Huc speetii 4. Amrantium sectore medulla olerarum,uod in Rhegino, Neapolitano eticulo agro provenit. Acris auram iii faciem praesert. Medullae eo cretus et modicus succus, emendati dulcedine acoris, miram temperiem sapit. Mensibus hybernis Praeci- Mari n. Pue tempestivum est. Tale et Sm- nensibus in Huquang. Cum cessant 'reliqua, haec maturescunt ; sunt suavissimi saporis.ll. Amantia pomo semine carente periis M.

in summo ramulosa, aculeis caretisper. l... Φ,

Rham ovata speeie leviter fastigi tum; flos denso racemo numerosias,

et raro abortiens. Pomo magnit

do modica; cortex scaber; ciam pauca; medulla perampla, sufflava, duleacida. Et noe aurantium O, longi novitate vultus, limonis gemellum insitio peperit: et insitivise nuptiis partus extitit formose adul

terinus.

lII. Aurantiae, pomo umbilicum Festin. Η resiae instar gerente, solium est tenue, spm. ι.ε

angustum satisque prolixum: sos pusillus, latiosus et leviter odoratus. Pomi magnitudo instar Sinensis vulgari breviore rotunditas utrinque compressa, et a summo ad imum striis aequalibus distincta: corium

modice rugosum et cerinum, caro

exiguae medulla pallida, non multi succi, ejusque asiperi et subamari. IV. In Iurantia pedicula Resistro Finan Le. summa pediculi pars, divisuris qui. nis

30쪽

DE ARBORIBUS, LIB. I. as

nis staventibus is turgidulis in stellulam diradiata , pomo adhaerestit. Caetera ejusdem pomi facies vel imdiscreta, vel obscuro disicrimine ambigua , non dignoscitur a praediis

ctis. Cortex crocea temperie flavet.

Caro densa est. Diluto sulphuris

colore medulla tingitur. Nonnullam illa suavitatem, haec aut dulcedinem aut acredinem resipit. Quare

id pomum, si dulci medulla sit, vulgaris mali instar decoriatum iucunde esturi Minor illi plerumque

mensura: semina quoque minuscuda. Ligures aurantium Chium nomi

nant

Ferrae. He. V. Aurantia foliis suavius esent, ii r. ι.ε. bus, dicitur et Sinensis, quod e r gno Sinarum Olrimponam transve-lta suerit. Circinnatae rotunditatis pomum mediocre supra modum

tumet. Caro cum ipsa cute fere confunditur, et esturoucundis line.

Novem spicarum medulla, blande

mordacis dulcedinis, tarn vehementer flavescit, ut aurum in eam dictabuisse credas. II. Malo Aurantiae non. vulgari multa genera subjiciuntur, quae a magnitudine arboris, solio, flore, fructu, et patria denominationem sortiuntur. Suntque sequentia:

I. Malus Aurantia ptimila. a. Foliocri po. 3. Hore duplici. 4. Fructu virgato. s. Fructu It isto. 6. Frmetu foetfreo. . Fructu corniculato. d. Fructu calloso. 9. Fructu distorto.

maximo. I . Phili pina. II. Go m. I 6 Sinensis. s. Η R. I. Malus Aurantia pumila, Clu. I. r. r. 4. λ pumilio, in ulatione propagatur. I .iberaliorem floribus et malis

ferendis in frisidis etiam regionibus

esse, modo rite curetur, Observatione quorundam accepimus. Frin

tensis appellat. Forte eadem cum Goana. Et folium arboris et fructus magnitudo respondet. Ferean M. a. Malus Aurantia folio crispo, seri L ramos habet inermes; folium dem

' D sum, breve, sine pediculo soliato,bullulis quibusdam velut turgida,

et prona parte in cirros quodammo. Malus do vibrata. Fructui, qui rotundus, Auranti

summa imaque parte Planus, comtex temperate croceus, et modice

granosius; caro admodum exilis et tolutiva: medulla in octo vel decem spicas divisa, mediocriter flavescens, ob acrimoniae temperiem suavissima : semina rotunda, Pauca,

3. Malus Aurantia flore duplici,

serie foliorum multiplici, damast nae interdum rosiae speciem praebet. Pomum incremento magnum, quo maxima solent esse vulgaria: in summo imoque planum : cute se, brum: came perexiguum: medulla croceum , peramplum et semin sum: sepore demum inter acrem dulcemque medium. 4. Malo Aurantiae fructu virgaso, errari Hanomen dedit geminus, qui cutem , variat, color. Folia pleraque viridi albentisque sulphuris colore maculantur. Cortex ipse a summo pomo

ad imum ante maturitatem viridi albidoque colore alternante, in quaedam veluti segmenta, saepius inter

se inaequalia, distinguitur. Vbi

maturitas accessit, color viridis inflavum, albicans migrat in croceum. Ex iis vero segmentis, quae Primum virent, leviter subsidunt, et angustiora sunt: quae favent, etiam eminent, magisque patent I ut propterea striatum quoque auram lium appelletur. Eadem cutis, velut in acido aurantio, scabre gratiosa. Caro dimidiatum sere dubium lata. Coloris medulla sulphurei, jucunde acris ac denis saepe membraneis disiepimentis inclusa. Semina grandiuscula. Totum Pinmum e rotundo vergens in oblongum

ς. Malus Aurantia fructu striato,

folium habet breve, florem minutum. Missa est Neapoli Romam ad Alexandrum Caetanum. Pomi rotunditas est angustar cutis modico scabra, torisque crebra per intemvalla extantibus undique striata; medulla diffusa, dulciter mordax, et auri colore blandiens. 6. Masus Aurantias μι foetis erras. ΗΦ.ro, dicitur et foemina. Forma est ' Pi

G fructus

SEARCH

MENU NAVIGATION