장음표시 사용
11쪽
est quod idem ait Cicero: suod ita iuratum est , Φ ut me/υ deferentis bb γε Hist. iv. conciperet fieri oportere, id Iervandum est. Apud Tacitum k legimus : Trepi- 4 dis, verba iurisiurandi per varias artes mutantibus, I queιs flagitii conisi sistita scunt ια inerat. Augustinus ἰοῦ Perturi sunt, qui servatis verbis exspectatioηemee, iij. eorum , quibus iuratum est , Ieceperunt . Et g Isidorus: Quacumque arto vemborum quis juret, Deus tamen, qui conscientiae tes ιν est, ita boc aceψιt , futilis, cui iuratur , intemtit. Atque hoc est quod dicitur h i liquido jura-- . . re. Φ Ideo Metellus recte m reculavit jurare in legem Apuleianam, quan pu i quam erant qui dicerent , legem' ob rogationis vitium esse irritam , dc iu-ι. , ramentum in legem Φ ita intelligendum , si lex rite rogata, lataque esset. E . N. 3. Nam P quanquam in promissis aliis facile subintelligiti ir tacita aliqua
P- conditio, quae promissorem ex lolvat , n id tamen in Juramento admitten- ci. ..., dum non est: quo pertinet egregius ille locus Apostoli ad Hebraeos : Deui . iis . -- ποθηs abundantissime heredibus promissionis ostendere immutabititatem cootiis I ij jν. sui , ' fidem jecit iure iurando: ut per duas res .mmutabiles, in quibus ferib, κα-- non potest ut jai at Deus, ita recte verti puto illud q-iυίεσθαι , sicut apem m. ta locutio vocatur veritas, Dar. VII. I 6. VIII. 26. X. r. firmum babea- , ,. i. ' O s fontium. Quae Verba ut intelligantur, sciendum est , sanctos seriptores TA.m. de Deo saepe loqui αιθρωποπαθῶς , ' & ni agis secundum id, quod videtur nobis, quam quod est. q. Nam Φ Deus vere decreta sua non mutat. Mutare tamen dc poenitentia. - o duci dicitur, quoties aliter agit, quam veri a lorare videbantur, nimi-
x Isi κονώι Lib. II. de summo bono ex P.
xx xl. r. citatur causa xxit . qu. V. c. qua eumque s.
χω, μι σέ ni δηλῶν, ait in Alexio Nieetas fraudem Andronici Comneni eulpans . O-
cavit aula Arcadi ana, quae eaecit ut Cmlcedone occidεretur is , qui Constantinopo lim. salute ipsi per jussu tandum promissa venerat. Eos vis lib. v. Adde quae infra c. xvi x. Dura loca NICETAE unum, idem que sunt, re in posteriore etiam de Αὐνο hieo Comdeno axitur . non de Alexi: Lb. i. e. 3. .a Alex. Locus autem a. m. s non Soramen. . ut habuerant hactenus Edd post allam is a. ubi Aotamenus , cor-upte ) est
xx l. quaest. lv. cap. 9. Explica vero ut intextu nostro.
31 Deferantis 3 Dictantis , vel adigentis jusjurandum . Quais 'agitti Qui meminident sepa
18 AIιιεν, qtiam υεν ba ) Quam pedi dixerat sese acturum esse . Agit autem ali er . quia verbis licet simpliciter pronuntiatis lacita suberat conditio, quae non extatu.
Editionibus. O.nnino agitur ibi de animo Jurantis . non de sensu , quem verbis eius tribuit is, qui desert jusjurandum . Adeoque locus nihil ad rem sicit, ut dudum Obser va vi iras ad pUFENDOR FIUM nou tum, d icto iapite, g. is. Non a. d. s.
12쪽
rum, k Φ ob conditionem tacite intellectam, quae cessat . Φ Ier. XVIII. 8. Exempla videre est Gen. XX. 3. Exod. XXXII. IA. I. Reg. XXI. 18. II. Reg. XX. i. Esaiae XXXVIII. i. Ionae III. ri. ' Quo sensu etiam nos is fallere Deus improprie dici potest. Et solet vox - ουδες dira, quae indicto loco ad Hebraeos apparet , ε' significationem habere eventus spem frustrantis, ut videre est tum alibi , tum Levit. VI. 2. Iosue XXIV. 27. Elai. LVIlI. ii. Os. IX. a. t Abac. III. I . . Facillime autem hoc procedit δι in comminationibus, ' quia illae jus nemini conserunt. Q In promisi sis interdum, ubi scilicet conditio tacita quaedam subest. s. Ideo Φ duas res Apostolus nominat, quae immutabilitatem notant, Φ pro missionem , quia jus dat ; - & juramentum , quia λ conditiones tacitas, & aliquo modo latentes repellit: ' ut videre est etiam Pial. LXXXIX. 3o. II. 32. II. 3q. 33. 36. Nam Φ aliud est si quas conditiones ipla negotii natura aperte indicet . Quo nonnulli reserunt id, e quod legitur Num. XII . 3 o. sed verius est, Φ terram promissam iurato dici ipsis, 3 non perionis, sed populo, posteris scilicet eorum , quibus Deus jura Verat , com. a 3. Φ Talis autem p missio impleri quovis tempore potest , nec perionis certis adstringitur. Φ IU. I. Φ Εκ his, quae diximus , intelligi potest quid sentiendum lit de iureiurando in quod dolo elicitum est . ρ ρ Nam si certum est , eum, qui juravit, , alia Iod factum m Φ supposuisse, quod revera se ita non habeat , Ψ ac nisi id eci edidi isset, non fuisse juraturum, in non obligabit juramentum . . At si dubium sit DG R o T I I.
m/sis υσωι ma ratem, eausa ab ano data , sum non ante Hricassone. maeula eum domais, flica teneri. Tale de illud. Iurata tingua est: mense suravi nisu. Namqna e, Hippotitas deceptas surawrat. In verbis schol assae tria erant menda . nuae sustuli. sed re in ultimo versu Soρια His . viis . optimae Editiones , ut illa II Srepsani, habent. ινεχ. Senius autetri toxiu, loci hic est : Qisi s.f. exponιt peractilo haudιs virasim exι pi.ada ab eo, an auem haude usus est, alle nori se. noli, , sed m/Iomas, dolorem sua repon-stim m. De aro debet. Ita . ni fallor . ae curatior e a versio, quam Auctoris nostri.
9 Pa/I 6 3 sinere sal; i., arere ut spes, exspectationesque hominum improbae sint irritae r quemadmodem sallere dicitur . in quo se nostra frustratur opinio r si quid se. eus evenit , aut quis xister facit , quam nos opin:onis errore nobis finximus , eerersuasi :ias. io sp m 1νωhanais Aliud demonstran.
tis, atque exhibenti , quam homines animis p raeceperant.
irrogare poenam, quam fuerat nurialu . . 2x Conutriones taetras Excludit omnem cogit ilonem contrariam , 5e expressiones verbis apertis non ex poessas.
x Non νυμ-s, β. Io Non fingulis. qui tum vivebant, sed corpori , quod idem est superstite subole , et fi singuli isti
omnes sint mortui. Vide saP. c. s. R. 3.
13쪽
st, an non etiam Φ sine eo idem suillat juraturus , standum erit verbis , ' quia simplicitas quam maxima juramento conon it. sy a. Φ Atque hue refero jusjurandum, q quod 3oiue, & priores populi Israe-- litiei Gabaonitis dederunt. Decepti quidem erant a Gabaonitis , e regione Ionginqua se venire fingentibus . At non ee inde sequebatqr, Iosuam , di primores, si scissent ex vicinis populis eos esse, non su isse eis paret turos. Nam quod dixerat Gabaonitis: fortassis in medio mei habitas, quomodo te eum mei mrre hune habere sensum potest, ut interrogentur Gabaonitae quale pactium desiderent, sociale, an deditionis; aut etiam ut ostri dant Hebraei, 'llai tum sibi non esse cum quibusdam populis Redax inire s ciale r non etiam ut negent dedentibus se vitam relinqui posse. Lex enim ν mu . divina, quae eos populos internecioni devovebat , n ex legis alterius ν Comparatione ita erat intelligenda, ut locum haberet nisi si qui moniti sta- , DC... i. tim facerent imperata: Quod inter alia probat st historia s Rahabete . . euis i. R. r. Ob bene merita parcitum est, . & Solomonis , t qui Carranaeorum resiquias x. xi. sub imperium , ac tributum accepit . . M 3. . Atque huc pertinet quod in Iosuae ti libro dicitur , ε nullam sussi ravitatem ex populis septem , quae pacem fecerit ; obduratos enim ne gratia illis fieret Quare cura credibile esset , si rem ipsam Gabaonitae indicassent, quod prae metu non secerunti tamen vitam sal Wam sub parendi conditione impetraturos fuisse, valuit rusjurandum, adeo quidem, ut αν i. in eo violato v postea poenae suintae sint gravissimae Deo auctore. P Am-- brosius hane tractans hii oriam: Iosue tamen pacem , quam dederat , υτ caπdam non rensuit, . quia firmata erat sacramenti religione, me, dum alie nam perfidiam arguit, suam fidem solveret . Nihilominus doli sui poenam Hiquam sustinuerunt Gabaonitar, Φ jam sua deditione subditi facti Hebraeo. rum . Addicti enim sunt si Φ personali cuidam servituti , cum si egissent aperte, potuissent ad tributariam conditionem recipi. V. Non Φ tamen ultra receptum loquendi morem extendenda est jura
menti significatio. Ideo .perjuri non erant qui cum c d d jurassent non daturos se G R o T I I.
n Em latis almius eomparati Imo Se ex causa legi de internecione addita. Exori
sa in ilIis, qui praecepta filiorum Nox su
scipiunt, de tridula pendunt . I in m LM - , de Samson Mi. . r. α Meses de Ket-υ . in Praecepto rubente xv. dc exv I. ι σε eno merata paνeitum es Et Gazere habitantium in ii istoria Iosuae, xvi. o. Gergesaeos ad Christi usque tempora superstites fuisti. ex evangelio appa I et Matth. vi I. II. nam iii ab initio se dediderant ;ideo omittuntur in hostium enumeratIone . Dent. Mi. IV. X. l. p Ambrosius 3 De Disietis 1 tr. c. I . . u Personata euadam so .ruis a Ut Brutis iam olim a Rouiauis . Gutius x. 3 ει ι verbo Bruta sui.
14 Sine ea si id factum luisse ig&or Lset aut non credidissit, x Saetalo, an ridie ovis Iuris aequi
an quo in ditionem Hebraeorum venirent 16 Gratia litis Misa Exeidii, vel inter necionis. x Ad tributariam eoniariane Ita is societatem suscipi , ut Hebraeorum vectiga les, vel stipendiarii essent. 8 Ulινα recep/um loquendi Verba iurisiurandi itricte aecipienda, ut mm di; ates , ut amplius accipias interpretando, sed hoc tantum . quod vulgo sic dicitur.
ee 3 At vide quae diximus in PUFENDOR F. De Iure Nat. O Gent. Lib. I v. c.
dd me sui flet mera ea villatio, si vinramentum, in se spectatum . validum suis .set . At vero di lioc , di alia omnia rem innatorια Iuran eata . quum ea i ilis nenim xjus quaeratur, sc plerumque animo Prx Irx non satis sui compote fiant , nullam aliam, obligationem, nisi seriae poenitentiae . Post se trahunt. Vide quae scriptimus in dictu .cWi .
14쪽
se in matrimoesum glias 's Benjamilutis , Φ raptas cum raptoribus vivere permiserunt . ε' Aliud enim est dare , aliud amissum non-repetere . Ambrosius ae de hoc s Eto : 3s Φ cvae industentis e gruo istemper irae sup- x De Onptieis non videtur vacare, quando ruis hoc solum permistium es ut νaptu tui- rem eonjugis , non emσubii Dcramento . st Non uissimile est quod Achaei , Romanis quaedam non probantibus ., Pue ab ipsis facta. de jurejurando fi mala erant, rogarunt ut ipsi Romani quae viderentur mutarent, F Φ nee Achaeos religione obstringerent irrita ea , quae iureiurando istucillant fa- I --
VI. Ut valeat iuramentum , ' ρ oportet obligatio sit licita . Quare 'nullas vires habebit jurata promimo de re illicita, in aut naturalitet , aut divina interdictione , aut etiam humana , de qua max agemus. Bene Philo Iudaeus: - ιἰ - - πο- SUs, ora εδερα-- μάν .., νον ιτ πιλω
it, quem se occisurum iuraverat. δι Φ Tieero simile 'pon G embla Linii voto Agamemnonis. Is Dionysi .a Halicamasseriis 3 i in coniuratio d Cemvirorum de republica occupanda. o Sane .. o: Is
ientiam non erant sine aliqua poena lasei. viae in Levitae uxorem exercitae P Trinem invidia, & Inia a raptu .
33 Ia ea uralestus dere--νorum Exemis plum inutiles nam quod decemviri iurarunt inter sese. erat. ne quia e colle*io altera adversarerur, ursine Per qmnem vitam retianerent mmerium , dc nemine admisso pati potestate serent Ste. lib. Io. fit. Id arritum
fuit. non .uod ipsoa Pinnitueret , sed quod secessione pietas. α exercituum , coacti is Res deposuerint lib. I r. l. c Αt lociis . quem Auctor in animo habuit, is est. Quem
15쪽
Praestare, fateor , posse' me raeitam Mem , Si scelere eareat: ιε interim feetas est fides. . of i. Ubi interim valet interdum. Ambrasus e d est enim eontra os eium nonnui e. sis. quam sisere promisism, sacrσme'tum cusodire. Augustinus : si ed p/eeu- iam admittendum Mes exbibeatur , Π mirum est fi fides appetiatur . Idem docet lecunda ad Amphilochium Basilius. v II. r. Imo etiamsi res, quae promittitur, non si illicita , sed a Φ maius bonum morale impediens, se quoque non valebit jusjurandum : quia leti ieet prosectum in bono Deo debemus, ita ut ejus libertatem eripere nobis ipsis non valeamus . Hue pertinet insignis ejus , quem dixi. Φ
atque infortabiti inge to , sue odio humani generis, De dura domina iracundia subacti, ut moxum feritatem δενν iurando ebfirment , ut ne hune habeant mensae , aut tecti focium , ne tui bene unquam faciant , ne quis ab eo ad mortem tisque aeripiant. Quod Rit, iurasse quosdam ν ne huie , vel illi unquam bene facerent, id Hebraei vocabant m an la, id est , -- ώM, Postem de beneficentia : I landi I de' Le . v. 6. Is Hujue formula tradentibus Hebraeorum magistris erat narim In II p . aut nanann. v Ia p, eui convenit illa Syriaca in veteri versione Matthaei XU. s.
a. 43 Votum , addita Φ consecrationis poena , Validum plane censebant Hebraeorum magistri, pessimi hae in farre juris divini interprete , Φ etiamsi adversus parentes iactum esset: Φ quod dicto loco Φ refellit Christus, ρ in cujus verbis GROTII. GRO NOVII.
u ritustisus De bono eonjuiali e. 4. Interim scelus est Interdum proce ita ur dicta quaestione. rap. io. Vide minum sine scelere servari noci potet . de GasImm de pace publiea lib. I. e. q. 6 3ν - - est se si ei Indigna est fidei
5. di de Alboino historiam apud Paulum nomine. 'arnet redi lib. tr. c. x . 38 Profectum in bono in Inerementa virtu-x μνιι bonum morale impediens Quale tum , vel ut iPsi , quantum pollunius, stu- Honori de pace nunquam facienda eum Rin deamus augeri morinus , de virtutibus : id Iarito. XoVmo narrante, Lib v. cap. 49. que ne faciamus. nullo jurejurando nos posiEL Cular. 3 vide e. inter caetera xx. di- sumus obligare.
in tomo νε . conciliorum Galliae canone '. Trinae relit cap. s. p. 2 6o. Sed rectius SalmAE-mnem νω- quoque dictis ci sculo ad inter- sius de scenore trapeae P. 22 o. roastionem xxv. libro de divortio ad inter- - Donum Deo acatum Si quo te Minrogationem vi. e 1 v. vero, id ἀνήθη - . vel Deo dies tum sit . ut v No hiate , -ι ιιL unquam bene Oeerent si tu eo utaris . Aeri letium committas, de Vide Ba,a Kama cap. I. S. io. di ibino. Puniaris, quia rem Dei arripueris. tata a doctisiimo Constamino. 43 Votum, adita Qucia ita precibus tratis Novebatur Deo, ut consecraretur in P -
16쪽
verbis τιμῶν honorare est benefacere , in ut collato Marei loco apparet; de Pauli 1. Tim. v. 3. r7. & Num. XXIV. I. ν Φ Sed etiamsi adversus alios a N.1.1. conceptum sit , recte dicemus, non obligare jusjurandum. quia , ut dixi- εν πιν. r. mus, prosectui adversum est . . . . VIII. De immis bilibus dicere nihil attinet. Φ Satis enim manifestum est, Lad omnino impossibile neminem obligari. . t. ea.f. IX. De eo vero, Φ quod pro tempore , ' aut ex suppq sitione est impossi- qu. .hile, m pendenti esse obligationem, ita ut is, qui Φ3 ex suppontione iura- vit , Φ operam, quam potest , d Me debeat, ut quod juravit pollibile reddat. Φ X. Forma juris uratuli Verbi differt, Φ re convenit. Φ Hune enim senissum habere debet, ut Deus invocetur, puta hoc modo: Deus testis fit , aut, Deus D vindex, Φ quae duo in idem recidunt .. Nam cum supelior puniendi jus habens testis advoca ur, ' simul ab eo perfidiae ultio poscitur : dc qui seit omnia, ultor est, . ideo quia testis. I Plutarchus :-ῶς Φροως ω -- f,αραν ri aeta me ἰατιενυας ' Φ omne i*ύura dum in diras donit . fi quis pe- m. Jejamerit. Φ Huc pertinent sinderum formulae antiquae , quibus mox erat viremas adhiberi, e ut apparet Gen. XV. 9. dc tequentibus . Ut illa Romana e Φ apud Livium: tu Iupiter ' ita illum ferito , uι ego hune porcum. Et alibi: b Deos precatus ita se mactarent, quemadmodum ipse agnum ma- .. 'ctisset. Et apud i Polybium , ac Festum: λ fi scient falis, ita met. Diespi- ώGLYM.ter oleiat, ut ego hunc lapidem. e. Φ XI. i. Sed de in nominatis rebus, personisve aliis iurari mos est vetus, . sive quod illas sibi noxias imprecabantur, ut is Q solem, terram , - coelum, UI' is principem . . sive quod in illis puniri deposcebant, ut M ' in capite , . in Lipi,.qiberis . . in patria, Φ in principe. Neque profanarum tantum gentium hic
mos, sed Zc Iudaeorum, ut idem ille Phil O nos docet. Ait enim , . non debere juraturos ob rem quamvis statim επι' νών πλητῆν λ, πατερα - ν ἔ- ρεχειν, ad rerum mnium auctorem, ac parentem procurrere , sed jurarest per parentes, coelum , terram, universum: cui simile est quod I Homeri ιε. ιA. interpretes notant, Graecos illos veteres non solitos προ- ῶς κανὼ - , ad Iliad.
Arum , άλλὰ κατά ἀν προσπιιγχανόν - , facile per Deos Jurare , sed b per 'si res albas praesenιes : ut Φε perlceptrum , idque ipsum a justissimo rege Rhadaia φῖ' 'mantho
a risis a scatur, sin ut ab eo perfidia αἰ iso ex incitur Ambrosius ad Valentinia num Imperatorem, c Lb. v. ep. 3 rides in re, nisi ejus , quem testare fides tua
νν stilem, damnam po auriam eonfiteri vide formula in insignem Charani Avarorum apud Meuandrum eaeerptas legationum .
41 Pso stem νε, aut ex supposisione 1 Ut nune est , aut nisi mutatio aliqua intervm
Hurum, si quid, de quo dubitatur. ita sit, vel fieri contingat.. 4 Saιem Ovid. r. Met. 96. Atque να- trem faceri cernantem cuncta ,κιανι , Even t que suos , is tanta pericula iurat. Viraxi L 11. AEneid. i 6. Esto nunc δει ressιs ., has mita rem precanti. Idem 5. aEneid. 3si. Maria aspera iuro. Taritus I. annal.
sibi per salutem fitii peierasset.
17쪽
m D. ab mantho fuisse constitutum, tradit m Porphyrius , & ad Aristophanem mν .ι. i ii. Scholiastes . Sic o Iosephus e per salutem Pharaonis jurasse llegitur, eκ m 're apud Itigyptios recepto, quem ibi notat Abenelaras; ς Elilaeus p pervia --s ii. tam Eliae. Neque vero Christus Matthaei v. st ut quidam existimant, haec ob is. iuramenta vult minus esse licita , quam quae expressis Dei nomine fiunt exl .is. Φ sed eum Hebraei ea minus curarent, opinione quadam non dissimili illius, R qui dixit, ee Φ Sceptrum non putat esse Deos, Φ ostendit & haec esse ve- 'obra iuramenta. Nam & Ulpianus optime dixit et Qui per fautem fuam 2 l. .. iurat, st Deum Iurare videtur, i Φ r mctu enim divisi fluminis iurat. Si eιών. Christus ostendit , r eum , qui templum jurat, Deum jurare, Φ qui templo
ν MAENO. praesidet ; & qui coelum, Deum, Φ qui coelo velut insidet. A M. i. Hebraei magistri i Ilorum temporum existimabant , Φ non obstringi homines juramentis per res conditas factis, nisi adjecta poena , ut si res , de qua jurabatur, Deo consecraretur. Φ Hoc enim est iuramentum πιρβαν. a xxiti. sive ἐν τῶ δωρκω , cujus non dicto tantum Matthaei s loco . . sed in Tyrio-3 . rum quoque legibus mentio exstabat, ut ex Iosephi contra Appionem e di-ν D. seu tatione d scimus: nec aliunde arbitrer Φ Orientis populos ε dictos Grae '' et eis set καρβαως, quae vox apud aeschylum & Euripidem exstat : καρβανα xx.ν. x . r αυδας, apud eundem Ricnylum . . Huic errori Φ dicto loeo Christus oe- EA HM.f. currit . Christianos veteres, u Tertullianus, iurasse, ait. per lalutem prin- A ior. cipis omnibus geniis augustiorem . Apud Vegetium ae formula est . cujus
Γ Γι re supra 3 meminimus, qua Christiani milites jurant non per Deum tan-
.. . ' 'tum, Q sed & per majestatem Imperatoris, Φ quae secundum Deum hum I L. i. e. n. generi diligenda est , & eolenda. i. g. .. XII. Sed dc e . si quis per salsos Deos iuraverit, obligabitur: Φ quia quan- v. a. quam sub falsis notis, generali tamen complexione numen intuetur : ide que Deus verus, si pejeratum sit, in suam injuriam id factum interpretatur . Et e sanctos viros, videmus, non detulisse quidem unquam sub ea som
4. I. B. it Uerisimilis non videtur milhi illa
etymologia . Neque enim sit noti erant G rar veteres Iudaι, ut a Momine juramen ii apud hos usitati illi Petere potuerint vocem, qua uwrentur , ad omnes Orientis populos designandos: dc longe ante tenil usauramenti illius introductI , VOX In usu erat, quum reperiatur apud ἁ radi iam. ab Auctore ipso laudatum . In Euripiae lammen, quem 1 deui indicat . non rePerio Ineque illam notavit in Indice suo B---sius , ceteroquin diligentissimus. Videtur Auctor cum ilio Poeta confudisse alium re-zentiorem . eurus locus adsertur in Lexicis. Locophronem dico. I. B.
18쪽
ε. XII. -xIv. De Iurejurando. I Ima jusjurandum, Φ multo minus ita iurasse, st quod a Duareno gg pe
mitti mimr; sed tamen si quibuscum negotium erat, Φ adduci non possent ut at Iter jurarem . . contraxisse cum eis , Φ ipsos quidem ut oportebat juran- res, ab illis autem v juramentum accipientes quale haberi poterat. et Φ Ε- xemplum est in Iacobo , de Labane Genes. XXXI. 33. Hoc est quod ι . , .. ait Augustinus. Et qui per lapidem iurat , s falsum jurat, perturus est . IU.r Deinde : Non te audit lapis loquentem , sed punit Deus fallentem. ζι ψων e. XIII. r. E stus juramenti praecipuus est Φ praecidere controversias. Πά- σει ά3ri γIM -at vir ἐ-, inquit divinus scriptor ad a Hae- . i. braeos r st omni, disputationis finis eji Juramentum rem fauciens . Cui simile a vi. iv. est illud b Philoneum : ορκος μαρνοφia Θεοῦ περι πράγματος δε αμ m ra . , De tex. Dei testimonium est iuriurandum P de re , de qua ambi*itur . Et illud non et dissimile Halicarnassensis: e τελμαια δἰ πιςις απασίν εςo E Μησι .
barbaros , Φ quam nulla delebit aetas, est ea , quae per jurata pacta ' Domore, adbibet Deos . Si e dc aegyptiis d iusjurandum is Di. Lτις, maxima Mes bominibus inter se. a. Φ Duo ergo debet jurans, primum, Φ ut verba animo congruant , e. n. quod ἀλοερκίδε vocat e Chrysippus ; alterum, ut si Φ factum congruat ver e Apadbis, quod idem appellat Arρη- . Qui in illo peccat h Φ qui in hoe Φ ἐπιορκῶν eidem Chrysippo dicitur satis distincte, Φ quanquam coniundi interdum haec solent. XIV. Et si quidem Φ materia talis sit, iv verba ita eoncepta , Φ ut non ad Deum tantum, sed 33 dc ad hominem reserantur, jus haud dubie homini ex ipso juramento quaeretur, tanquam ex promisso, aut contractu, Φ qui si meli cissime intelligi debeat. Si vero in aut verba hominem ει non respiciant lusei conserendo, Φ aut respiciant quidem, sed aliquid sit, quod ei possit op
poni, chh tunc ea vis erit iurisiurandi , Φ ut homo quidem ille jus nullum
si Fe ad hominem 3 veluti , luto metesii tum tibi hae possessione. Non νοθιtians Veluti, juro me eelin
xx Non id permittit Daaranus . sed tantum deieret juramentum illi , qui per
Mahumerem . e. gr. juraturua est . Vide JCtum illuin, Tract. ptio e ad Tit. de , rejurando, cap. x . m. I. Opp. Ed. rara. P. 13s. de Tract. altero, cap. 4. Pan. i. Tom ii. Adde quae notavimus in la
pius laudatum Caput PUFENDOR II .
.e Iine Nar. o. Gena. f. 4. Nat. a. Edat. secundae . I v. so Ut verba animo eonertiant) Non aliud promptum in ore, aliud clausum in pectore h.beat , qui jurat. 1 Factiam eo νuae 3 Ut praestet, adst-metque rebus, quod juravit. c hh In Iaramaa i, oblitatoriis, Iura mentiam est tantum accessio quaedam , adfirmandam fidem promissorum . Adeoque ubi obliratio nulla est, tota vis iurisiurari di cadit. Vide quae contra duplicem illam B x MID
19쪽
consequatur . - at nihilominus qui iuravit Deo obligetur stare jureiurando is Hujus rei exemplum est . st in eo , qui per metum iniustum causam promi sioni juratae dedit. Nam hic Fs jus nullum consequitur, e aut tale , quoareddere debeat, quia causam damno dedit. Sic videmus Hebraeos reges de k a prophetis 1 increpatos, dc punitos a Deo, - quod fidem juratam Babyloniis regibus non servassent . . Laudat Cicero Pomponium tribunum, qui servavit quod terrore coachiis juraverat: tantum,. inquit , tempori 3 ium. Ita urandum valebat. Quare non Φ Regulus tantum redire in carcerem , ut maxime is fuerit iniustus, debuit; sed & decem illi, quorum Cicero meminit, redire ad Annibalem : Φ jusjurandum enim intercesserat. XV. i. Φ. Neque haec tantum S. . inter hostes publicos locum habent ,.b Φ sed inter quosvis; Φ non enim persona sola respicitur, cui juratur L sedi . is, qui juratur Deus , qui ad obligationem pariendam sufficit . . Repudisidus ergo Cicero, i cum ait, periurium naelum esse , si praedonibus pactum. pro capite pretium non adseratur, ne si iuratum quidem st: Φ quia pirata: γ non si ex perduellium numero definitus, in sed communis hostis omnium ..Φ cum quo nec fides esse debeat, nec jusjurandum commune . . Quod &de tyranno dictum ab eodem est alibi , & a Bruto apud Appianum
'des, nulla Jurisjurandi religio . a. Atqui sicut Φ in jure gentium constituto φ differre hostem a. pirata verum est, & Φ a nobis infra ostendetur; ita hic ea differentia locum habere non potest , Φ ubi, etsi personae jus deficiat, cum Deo negotium est 2 hq a de causa juramentum voti ii nomine nuncupatur . Neque id . quod sumit Cicero, verum est, Φ nullam esse cum praedone juris societatem. Nam depositum ex ipso gentium jure η ρ reddendum latroni , si dominus non apparet, recte a Tryphonino I responsum est..3. Quare
oblitationem . quam Anctor sibi fingit, post PUFENDOR FIUM, diximus, Capite limisPlus laudat . Nonnulla etiam hae de re addidimus in Notis nostris Gallicis ad hune locum. I. B.
i In eo, qua per metum injustum ea ampromusionι Iurata dedis 3 Etia in yi extortum Iusjurandum , Q Dei reverentiam servandum, docet Augustinus epistolis ccxxiv. di
hostem cιrcumvenat, is ostiussit a se hossem metus, Deum emtemni . c Pag. 43 . c. γn Reώιndum Iat oui Et et , qui re gnum sine jure invasit, quomodo Oroferni depositum redditum a Prienensibus. Polybius L Exte pr. de Vist. , me. P. I Zo. Ed. Ams . fle Diodorus Siculus in excerpti Petrescunis, p. 33
ss Ius ntillum, aut tale Aut omni ronullum, aut eousmodi, quod , si compellatur apud judicem , vindicare nequeat . sea
remittere necesse habeat. 2. . γ.
s6 Inter hostes publi eos Eos, quibus jus est bellandi. sr Non his ex p/rduellium Hostis arm rum rus habens, quieum jura gentium servanda sint. 8 A nobis infra 3. 3 . 9 , eia nomina in Assirmationis retitiosae. aut pollieitatio is Deo saetae. iii Improprie ita dieitur . VOTUM.fit Deo: IURAMENTUM . per Deum, ait ipse Aussor, Adnot. in Num. xxx 3. Con ier PUFENDOR F. de Iure Nat. O. Gent.
20쪽
3. Quare probare non possum quod a quibusdam est traditum , eum, qui praedoni quicquam promiserit, εο . momentanea solutione posse defungi , ita ut liceat e, , quod solvit, recuperare. st Verba enim in juramento quo. ad Deum simplicissime, atque adeo cum effectu sunt intelligenda . Atque ideo qui redivit ad hostera clam , iterumque abiit , Φ non satisfecit iuramento de reditu , ut recte a senatu Romano judicatum est.
XVI. i. Illud vero m Accianum: T. Fregisti fidem. A. Quam neque de/i, ne e do infideri euipiam :
Ita demum probari potest, ' si jurata proin imo aperte respectum habuerit alterius promissionis , ' ' quae ei quasi conditio a suerit implicita, ε 3 -- non si diversi generis sint promissa , & citra respectum mutuum : tunc 'enim omnino Φ lervandum cuique erit quod ipse juravit: ' Atque hoc no- .. I. D. mine Regulum laudans sic compellat Siliu Lib. VI. vers. 63. 6q. γ de iure
urii, ANum semper fama gliscente per aevum , rasidis Iervasse fidem memorabere Pgnis ia
2. . Integri alitatem in contractibus naturaliter locum sacere aut rescii dendi, aut reformandi contractus, supra o diximus. Φ Et quanquam os ius gentium aliquid in hac re mutavit, v jure tamen civili, quod inter ejusdem impuli partes valet, rediri saepe ad illud, quod natura licebat, os Φ itidem supra monuimus . . Sed hic quoquo, ρ si iuramentum intercessit , Φ etiamsi personae nihil, aut minus debeatur, Deo fidos erit praestanda . Itaque Psalis morum q scriptor, ubi viri boni virtutes enumerat, Φ addit & hanc: Iura- . . ius in damnum suum , non tomen mutat. kkὶ farravim. - XVII. Uerum illud notandum est, Φ quoties non personae jus nascitur C. si se ex tali aliquo desectu, qualem diximus , sed Deo obstringitur fides, Φ here-a v. d. dem ejus, qui juravit, non teneri. Φ Quia ad heredem sicut bona transeunt , ψ ομι. id est, quae in hominum sunt commercio, ita εβ bonorum onera : Φ non item alia, ην' ' quae quis ex officio, puta pietatis, gratiae, fidei debuit. ' Haec enim ad illud , quod G R Ο Τ I I. o silua εἰ quasi eandis,a μινit implicira
C. Pervenit, quod es ri. de Iu Iurando. Adde l. lege fundo, s. in sine D. ἀι lega
6o Momentanea soluetone ὶ Sati, eisse via deri, si sic solvat . ut istitim missis a ma gistratu armatis exp:atur praedo , de coga tur, quod ei numeratum est, restituere. 6i A senatu Romano sudιeatum ess Gett.
61 Si Iurata promi Si quod iuraveris habeat reciprocam fidem, quam fefellerit alter, cui fidem volumus non servare , quia nobis infidelis suem.
alio Ioco. Se tempore juratum , non serva ve it alter, tunc enim non valet cum n- satio. οε Ius gent m a ιιq-d 3 Ut inaequale eneonsensu partium ducat Pro aequali. 1
6s Itidem fura v. v. l. 64 Bomorum opera Iusti , de legitima ad quae ex jure constituto obligamur.
τι - , quam expletricem alibi vocat. D: Alio modo Auctor videtur vertere verba illa in Adnotationibus suis ad hane Psalmum s quas videre poteris. Sed & sequendo versionem, qualis heie exhibetur , nil ei , qtiod suadeat agi de illis pronussis jurejarando firmatis , in Φuibus reperitur laetio. Propter quam nulla ellent , si jusjurandum abesset. Diximus in Notis Gallicis