De historia fabulari in comoediis Plautinis

71쪽

coniectura inserat ocelli', qua in re ocelli eandem rem spectant

atque amores. Quamquam negare non possum, hanc mendationem non egere Veri Specie, cum certe amore regi ornate

et luxuriose colerentur, tamen intelligere nequeo, ad quem Antiochum hoc referendum sit, quamobrem interpretatio iterum haeret, quod Vetat Ooelgi coniecturam probare. Sed Muellerus, ut hiatus tolleretur, pro oculis coniecit eculei', quae coniectura Valde mihi arridet habemus enim regem Antiochum, in quem omnia illa coniectura accepta quadrant. Est ille Antiochus Epiphanes, quod cognomen a Polybio Vertitur in Epimanen propter eius mores. Atque illum Antiochum multos et praeclarissimos equos habuisse, qui ei summae curae erant, colligas ex Granio Liciniano, qui dicit: et asturcone pompam ducebat; qui asturcones fuerunt excellentes equi, nam Plinius h. n. VIII, T. I narrat in eadem dispania Gallaica gens est et Asturica equini generis hi sunt quos thieldones vocamus, minore forma appellatos

uSturconeS, - gignunt quibus non Volgaris in cursu gradus, sed mollis alterno crurum explicatu glomeratio, unde equis tolutim capere incursus traditur arte. abemus igitur interpretationem bene quadrantem, quamquam ea accepta Statuereno Opus est, hos versus non a Plauto scriptos, nam ille Antiochus Epiphanes anno et a. u. c. regnum obtinuit, ut eum Plautus nominare aequalem non posset, ergo retractanti

poetae tribuendi sunt. Quid quod s. 688-Gs doletis

connexus sententiarum minime perturbatur. Immo mea quidem sententia magis apte illum versum

IIospitium te aiunt quaeritare, quaerito insequuntur isti: edepol no illud tibi possum festivom dare eqS.

quam ei:

id illi mi dixerunt, que a me abierunt modo, te quaeritare muscis cum di data insiti in intecedenti versu hospitium te aiunt quaeritare. Ergo quantum ego Videre possum, ne hoc quidem sapit Plauti aetatem.

72쪽

Itaque cum haec omnia, quae exposuimus, iterum consideremus, paene nullum invenimus locum in rebus neque historicis neque privatis, quae pertineant ad aedes construendas, neque publicis, quibus argentum continetur, nullum, inquam, locum, qui ad Romanas ros Spectet. Qua cum ita sint, nonne concedere debemus in historia fabulari Graecorum Plautum ita Versatum esse, ut non neglegen Graecum exemplar pressius illius exemplaris Vestigia consequeretur, quam ut ei qui aderant, omnia penetrare et intelligere possent Quod in tempus magis magisque a viris doctis fore ut perspiciatur et probetur spero Semperque Sperabo.

73쪽

Fridoricus Wilhelmus Jacobus Osfermayer natus sum Norinbergae in urbe avariae a. d. IV. Id. Sept. a. h. s. IX patre ilhelmo, matre atharina e gente ilperi. Fidem profiteor evangelicam Litterarum elementis imbutus Norin-bergae et Monachii et Lipsiae puer decem annorum Eceptus sum inter discipulos scholae rausianae resdensis Vere anni ST transmigravi in gymnasium regium resdonSe, quod tum Ilbergio rectore florebat Maturitatis testimonio instructus inde a vere anni I 8 s usque ad annum I 88IGryphiae, ab anno I 88 per bis sex menses Lipsiae, tum ab anno 1882 usque ad auctumnum anni 1883 iterum Gryphiae me dedi studiis philologicis. Docuerunt me v. ill .: iegsling, do ilamowitC Moellendorf, Susemihi, Preuner, Schuppe, Luetjohann Seec Gryphismaldenses, Lipsienses Verbeck, Ribbeck, ipsius, de ordon, Schreiber Seminarii philologici Gryphismaldensis per duo semestria sodalis fui extraordinarius, per duo ordinarius moderantibus tesstingi et de Wilamomisgio. Praeterea ipsi a per bis sex menses sui sodalis ordinarius seminarii archaeologici et societatis Ritchelianae ver-beckio et Ribbeckio moderantibus. Tum interesse mihi licuit exercitationibus aristotelicis et latonicis a Susemilitio, metricis privatissime a Wilamowitgio, archaelogicis avreunero et chreibero institutis.

74쪽

Aestate anni I 88 examine quod dicunt rigorOS Superato Dresdam me contuli, qua in urbe Georgii Treu exercitationibus archaeologicis operam dedi. Quibus omnibus, quos nominavi, viris doctissimis, imprimis de Wilamowit gio maximeque A. tes s lingio, qui me tironem in litteris benignissime inter discipulos suos recepit, aluit, UXit, gratia quam possum ex animo maxi

75쪽

poetae tribuendos SSO CENSEO.

II. Versus quibus igitur dae chorago solvi choragies in comoediis alautinis AEPers. abs. Trin. 85 Caps ras spurii sunt. III. I rra Ribbockius, qui in h. Mus XXXVII, 5 Asinariae s. g G, fg ad coercitationem in historiones

IV. Non recte itschelius in arg. g. id de Caecilio Statio iudicat, quem primo Plautum Secutum, oinde Terentii vestigiis institisse apparere dicit ex eius et latine et graece scriptis comoediarum titulis. V. Euripid. Iph. Taur. ed. Κirchhosti mai. v. 3gi spurius. VI Vasculorum pictor, qui dimissionem Bellerophontis fecerat, non Euripidem, sediomerum respicit ergo illa sumina non Stheneboea, sed Antea nominanda est sis. Mon. i. Inst. I 8go, ab XXI . VII. asorum pictores exhibentium inollerophontem Chimaeram depugnantem non solum ad unum dontem litterarium securrunt, sed itiam Mundem statuarium

VIII. Calpurnii eclog. VII, NI A sic interpungo: qui nescius auri sordida tecta casas et Sola mapalia nosti.