장음표시 사용
441쪽
moriali, omnia sentiens et mouens, isSaque prae dita motu sempiterno. Itaque Candem aeternita tem animis quoque ΠΟStris, ex se ipsa ortis,
impartiuis. Quorum ex cogitationibus atquctoporibus nihil aliud, nisi diuinos esse illos et Sem
piternos, Colligere POSSUmus. - Π CCI SEmuS, Si una cum Corporibus animi interirent, aut sapien 1issimos homines tam aequo animo mori oSSe aut
tam iniqUo, planeque inuito stultos et sus uos 3 SO- Cratem ferunt, morti proximum, de piorum
immortalitate beataque ita, quae ΟΓlem ConSO-quitur, disputauisse, itaque Iaelo ac libenti animo Iolat illud poculum lausisse, quasi non ad mortem, sed ad regnum atque imperium Vocaretur. At Vero, quorum animus in terra defixus haeret: qui nihil, nisi moriale terrenumque Cogitant, eos plane repugnantes atque inuitos e vili discedere videmus oc immerito Cum animorum aeterni tatem propius iam intuentes, crucioni ur mirum in modum, quasi flagitiose actam Vitam poena etiam sit immortalis consecutura Atque illud otiam ostultum hominem, dixerit aliquis, et naturae suactponitus ignarum ly iemini obscurum esse potest, ex , ipsis etiam Sacris aeremoniisquin maiorum aeternam hominis Vitam facile cognosci atque in telligi posse. Neque enim illi aut mortuos tanto
11onore coluissent, aut tam multas, tamque Varias sepulChrorum Caeremonias posteris Iradidissent, nisi cognitum perspectumque habuissent, Vigero animum in morte, CC, quanquam Corpus Occidat, hominem ipsum penitus evanescere Itaque sta
442쪽
42 2 CIc CONSOL. tuisse rident iur mortem ipsam non esse humanactris a ConsOCtriCem, ne ex ea sequi interitum sed
potius ad alia in multo feliciorem Vitam iis, qui
veste ViXissent, ducem optimum solere exi SteTO. Quicunque ' enim conuenientem naturae ViXCrint,
nec illam secuti sint malae consuetudini Cor
ruptelam, quae diuinitus datos igniculos ex-
StilagIIit, Vitiaque gignit et confirmat omnia, COS
et Viventes gloria, et e Vita Xoodentes praemiis prosequi oportet. Id enim non solum rationi consentaneum, Sed elium Verissimium atque aequiSSi simum CSt. -- OC Uim aliud esse morS, Uum nai gratio ad coeleste superasque sedes, existiman
da est eo id solum ratione quadam aequitati eritatique ΠSentanea, sed otiam sapientissimo rum hominum maxime firmo labilique Consen su. - Sed aduors lumen aliquid subeundum ier ferenduntque relinquetur demum oppetenda OVSCVit, quae eo leuior esse debet, quod omnibus Conamunis M, Deo cuiqUam iugularis, aut rueCi PUR. - .Quodsi beata Vita quaerenda nobis est, DC quidquam fugiendum magis, quam n mi8CI iam iam gra Uitate gemamur quid illo homine si ut lius, aut stolidius reperiri potest, qui Ceter um1norte ita angitur, Ut beatae vita oblitus, miseramat lite infelicem consectetur Prosecto enim illa se POS habQt, Vt nisi mortis dolorisque timore libera lus sit, etiam si multas cognitas perceptasque Virmi Lites habeat, reclumque et aequum omni plane utilitas anteponat, beatus tamen esse nenio ΟSSit. Qiaid enim liud dolor est nisi cruciatus animi,
is quo perpetuus Quid aliud timor, nisi assidums
443쪽
CIC CGNso1- stoxnuis um a i molestarum rerum mplus 'o quomodo soliX, . aut beatus esse poterit, qui assiduo eruolatu metuque Urgebitur Quin eo miserior atque infelicior existimari debet, quod 11o1 solum sibi ipsi molestiam miseriamque comparabit, Sed
in Ceterorum Etiam sermonem a Vituperationem
incurret. Nihil , enim nimio dolor deformius, nihil a Viro alienius. Et, si corporis prauitatibUS vituperatio proposita est, Vitiis ipsi8, ouihus Iaho res animus, nihil turpitudinis, nihil inuroliar insa nitae Illa ero et grauioae Suni, et maiori ani maduersione Vindicanda, quo nobiliorena, quam
pauerinas. Quodsi turpis dolor nimiitS, et vitu povatione dignus, Certe illud cons C luettir, ut, qui nimio dolori se ipsum tradat, ii Iaude quidem Illa
N C VOTO Credi Velim, rhe, quia dolori nimio repugnem, idcirco dolorem omni ex par de improbare, omnesque iIlius ex antino fibras euelleiadas oxistimare. Si enim, qualenus homo doleat, t quod prudenter a Crantor dictum est siue seCE tur pars aliqua corporis, Sive avellatuΓ, CnSUS tamen adesse debet. Istuc enim nihil dolore, serino PoteSt, 'iuin, quCmndmodum feritalem corpo Tis quandam, Si animi stuporem maximum indicet. Sed nimirum illud est, quod improbamus, doJOVitio ipso ita tradere , Ut in aliam ortasse grauio rem e alia parte vituperationem incidumus. amquemadmodum, qui nihil prorsus doleat, desciscere videatur ab hominis natura, quae morte OxCMSI, dolorem ac Iuctum aliquo modo indicare cogitur ἰ.
444쪽
4,4 cIC CONSOL. ita qui dolori nimis indulgeat, humanae naturae penitus obliuisci, communemque omnium Condi , tionem recusare iudicabitur. Quibus rebit intelligitur, grauiter peccare homines, cum Velia, Uuctomnibua perferenda subeundaque sunt, detrectarct audent, Vel quid ipsos in Vita deceat, Uaequo Sequi, aut refugere debeant, non cernunt satiS. Quod proprium prudentiae munus est quam hu man Um Ctionum moderatricem a diis immortalibus esse constitutam, inficiari nemo potest. At
que huic tam praecIaro diuinoque muneri plano obsistit, qui nimio dolore ducitur. Νon modo enini se ipsum sine VII fructu lacrymis ac tristitiae iram dit, sed etiam omni plane consilio ac iudicio acat. Vbi enim alio, si se dolore auferri sinat Vbi constantia, si sibi ipse repugnet, et in moeroruiaceat Vbi denique humanitas, si se hominem esse oblitus, nihil sibi cum morte Commune CSSQ contendat Iam vero illud stultissimum, existima re, quae ceteri homines lubenti animo subeant, iis se non esse obstrictum. Quid enim An ignoraro quisquam potest, quanta inter homines cognati sit, quantaque similitudo Sed faciam impudenter,
si medicinam deserens animorum, quam ex omni bus maxime tilem esse intelligo, ad meam unius deIectationem sermonem Omnem Onlomque ΟΠ vertam. Dolorem igitur nimis acrem a diuino
num fugiendum diximus; et quidem probabiliter:
cum ex eo mala multa maximeque grauia soleant exoriri: Contra Vero nihil boni. -- Sed, quoniam. haec ita se habent, contendo, Vincendiam ESSE Ili
urum, dolorique acriter obsistendum Sive enim
445쪽
CIC CONSOL. 4ρS nosmetipsos, Sive vulgi opinionem cogitemus, id nobis sine ulla dubitatione faciendum est. At si ad mortuos ipsos animum traducamus, qui POSSumus existimare, gratum illis ore, quod nimio dolor CTUCiemur, praesertim cum ex eo nihil ad illos utilitatis, sed permultum ad nos dedecoris atquctin Commodi permanet. - Quid enim turpius libi
dine quid taetrius auaritia quid detestabilius crudelitate 3 quae quamuis in hominibus aliquando
exsistant, tamen ab hominis natura tam aliena Sunt,
quam humanum illud erit, si omnia nobis bona,
Omniaque Commoda expetamus. - Sed, quod tantam Virtutis esse Vim Velimus, ut Vel natura ipsa
eius nius ope immutetur, hoc illud est, de quo
quaerere doctiores Vir non immerito SoIeant. Quibus ita responsum est, non immulari Virtuto naturam nec enim id, Sine prioris naturae cor ruPtione, POSSe euenire : sed eadem in illis munOnte natura, euolare animum ad deos, et in eorum adscribi concilium, cum immortalis sit, et immortalitatis diuinae particeps corpus autem suapte natura mortaIe, munere in terra, quodquo
turam, Ut alienam induat. Quamuis enim haeo ipsa quaestio perobsCura Videri soIeat, ne omnino procliues, aut faciles habeat explicatus tamen, nisi auctoritatibus contra rationem pugnetur, non incommode opinor, a nobis exposita censeri pol est. - Itaque nihil habui, quod dicerem, nisi, Cedo, et manum tollo, cum tam graui CCCPto Vulnere, plane dolore perculsus atque aulictus essem. Nunc autem et praeceptis Vientiae ad
446쪽
voluptate ac laetitia quantam animo CapEP maXbrmnio MOSSum CXmuare plancta Videor Vi torqv de fortuna, a d omni prorsus dolore triumpho. Tu Ergo, qUando me insigni et excollenti tuarum laudo memoriaque Virtutum, tam DPae Clure iuvisti, Iuno ab nominibus seiuncta non .m deserens, sed ali quando TCSPOClans, perduc Co Vbi tu tandem, collocutione CO11speCtuque fruar ut et parenti tui amantisSimo, quum potissimum plure debes, UΥaliam referas, et Og muli selu gratiOTem, multo que iucundi Fem Ongi CSSUm no Strum fui unima
447쪽
rerum et Verborum memorabilium
Abdomini suo natus, in L. Pis. 7. P. O. Abducor animum a corpore. Tusc. I, I P. 2os. Abducit nos ab sollicitudino philosophia, id Cass. XII, I 3. P. 93 Abduco parumper animuin a molestiis et qucretis, f. VIIII, 4. P. 22. Abesse propius a morte, f. I. R. 373. Abhorrct sic in ducenda VXOro, liber lectulo neget esse quidquam iucundius, Att. XLIII, 15 P. 136. Abir o vita, Tusc. I. 3Ο. P. OJ. Abstinenline laus, II, G2. P. 3 9. Abstinere se cibo. Ate. Mi . MI, P. a*3. Accidori si quid talo, a Deo denuntiatum videatur, Tusc. I, 9 P. 2I5. Aculi, Tusc. IIII, 10 P. 2ψ6. Adflictiam ita esse, , nemo unquam, id It III, a 2.13. P. Ii I. III. Adolos centia. Consol. p. 392 libidinosa et intemperans, Cat. 9. P. 359 Adolescentiae cupiditates, pro . Gel. II. P. 57. Adolesccialis quid sit, h. p. 3ψψ. Aegrimoniae nouae Iocus est, Atl, II, 8 P. 3q. Aegritudino maius malum mullum homini ist, Tusc. IIII, 33. y. 257-Λegritudinc in Iouauit Iongior tua epistola, Att. VIIII. 7. P. I 23. Aegritudini ic me tolum dodam, Att. VIIII, 4. P. I 2 T. Aegritudinis i . Pliquo in animi morborum Vnu sanutio est. Tusc. IIII, 33. P. 257.
448쪽
Aegritudo. Tusc. LII, I. O. I. a 3. P. 232. 23q. 233.
me non Solum Somno riuauit, Verum ne Vigilare qui dem sine summo dolore passa est, Ast. VIIII, IO. P. 123, Aegros a Coniectore somniorum lolius quam a medico Petero medicinam, qui conueniat, Divinat. I, 9 P.
Amrotant grauius ii, etc. ad Cass. XIII O. P. 9 . Aegrotaro quotannis periculose, Att. VIII, 2. P. 12O. Aegrotare viriliter, Tusc. II, 7. P. 228. Aegrotatio, Tusc. III, 1Ο. p. 23 HV, 1Ο. 12. 13. P. 242. animi uso P IL, II. p. 2 3. Aegroti fortis quid sit, Consol. P. 398. Aegroto dum anima est spes esses dicitur ad te VIIII, 1 P. 123. Aegyptiorum mos, Tusc. V, 7. P. 265.
Aequabilitas in omni vita us P. 3Φ2. Aequi libritas, V. D. I, R. t. 277. Aor, . D. II, 33. 39. p. 285. 286. Aesculapii cultus, o Verr. IIII, 43. 57. P. 35. Aestimanda quae sint, qua non, in I a 4. 15. In
Aetas constans. GnsOL P. 393. Aetatem agere in literis . Leg. II, M. P. 336. Aetati omni mortem esse communem, Cal. 9 P. 37o. Aotatis quid sit . de Orat. II, I. . . Aetatis atque roboris satis habore, pro . Roso Ameri5 I. P. 27. Aetatum iam confirmatarum natura, in V, 2. P. I96. Allectio. de inuent. rhel. I. 25. P. 3.
Agri colendi studia. Cal. 17. P. 368. Agricola seneta quaerenti cui serat, quid rosponderit,
Agricolarum Voluptates, Cat. 15. 16 p. 366 367. 'AκAδυνα esse scribis, Alt. XLII, 19. P. 35. Alere morbum desinere. Alc. it. M. F. IJ3. Alexander Pheraeus a coniuge propter pollicatus suspi cionem intersectus, O . II, 7. P. 3ψ8. Aliptae , ad Leulul. I, 9 P. 73. Alligandi cur omnes issent cubitum ituri Divin. II 59. p. 3I9Λltitudo magnarum artium nos delectat, Oras. 43. P. T. Λmentia. in Verr. V, 3. p. 33. I s. III , 5. P. 23 I. Amores meretricii, Pro M. Gel. O. P. 58.
449쪽
Amplitudo animi et quasi quaedam X aggerati quam altissima animi maxime eminet contemnendis et despiciendis doloribus. Viaso. II, 6. P. 227. Anaxagoras, Lucus 31. P. 5Ι. Tusc. I, 3. P. 2Ι3.
Anaximander physicus monuit Lacedaemonios, Diuin I, 5 O. P. O5. Angoribiis coniici. O . I, 2. P. 3 7. Anima spiritu in pulmones ducta calescit, V. D. I, 55. P. 29Ι. AnimaI, in. II, 1Ο. I. R. 6 I. Sensum habet sui, Fin III, 5. p. 73 SOmn. SCO. . P. 385. Animam agorO, Gel. ac Cic. VIII. 13. P. 3ψ. Animantium inaniunt commune. O . I. 4. 17. P. 339. Animantium quanta varictas, quanta is, UU. D. I, 47.48. O. P. 286. 87.
Animi quid sit, do inu. rhet. II, 49 p. 6 in G, 54.
Animi omnis summa est in homine, Fin V, 14. P. 9O. Animi, magni efert, quali in corpore locati sint, παεα I, 33. P. O6. Animi ianua Petit consul. I. P. 38 I. Animi leniendi et sanandi causa sacere, Ast. XII, O. P. 13 I. Animi immortales. Cat. 5. P. 376. Animi medicina. Tusc. III, 1. 3. p. 228. 229. Animi morbi, in I, 18 P. 159 III, O. P. 7q. POT-niciosiores pluresque sunt quam Corporis, tiso LII, 3. p. 229. n. III, 7. 29. 73. IIII, 1 O. P. 79. Animi partes . Fin. V, 18 P. 193. Animi lures sunt virtutes, in V, 15 P. I 88. Animi vigilantos. Diuin I, 19. P. O5Animi voloptates et dolores, Fin I, 17 P. 157.
ra, Diti in II. 67. P. 23. Animorum atque natura vis duplex, O . I, 8 P. 3q3. Animus quid sit, Lucull. 59. . Ι52. Timae ε 7. P. S;
450쪽
Animus imminis quando maturaliter diuinet. Diuini. I, 5 o. i. 3. P. Os 3O6. Aninis humanus, auscum, 15 P. 26 . Animus magnus et sorti A. Fin. II, 8 p. 174. Animus ministerio corporis indiget, usOl. p. 39 T. Animus praestabilior corpore. Ο m. i r iris. p. 39O. Animus clinendus est in custodia Corporis, Somu Scip. Antipatri Cyrenaici sententia, sc i , 58. p. 269. Anxietas, a ram. ILII, a P. 2. 2qψ.Λnxitudo, Fragm. T. 5. I. 382. Appetens omnia rabide miserrimus, mus s. p. 239 Appetitus u8 p. βJ3 animali omni a natura datus, tyri I6. P. I 83. 92.
Appius et sene et Oectis, Cal. II. P. 362. Appropinquatio mortis Senectute non potest dongo ab osse, Cat. 19. P. 369. Apronius . in Verr. III. 12. 5. R. 32. 33. Aretivi ac Tarentini oratio. Cat. 12. P. 363. Ardore videntur artu Omnes. Firi. f. I S. P. 67. Argantlionius contum et Viginti Vixit annos. Cat. I9. P.
Aristolochia, Divin. 3, 1Ο. p. 'O IL, O. P. 3II. Aristotclis descriptio Visionis Eudemi, ilia in I, 25. P. 3Ol. Aristotelis opinio de somniis, ira in II 62. P. 32 I. A τ-τat, I usC. IIII, IO. P. 2 2. Arte tundam a praeditus ad . libidines indolescentulorum excitandus accommodata, Pro A. Cluerit. IO. P. 3. Artoria aspera, . D. II, 54. P. 29 . Artos quo coniectura Conlmontur et se sunt opinabiles, Diu in f, a 4. P. OO. Asclopiades, de oraJ. f. 14. P. .