Clavis homerica ..

발행: 1815년

분량: 462페이지

출처: archive.org

분류: 어학

7쪽

CLAVIS HOMERICA

SIVE

LEXICO VOCABULORUM OMNIUM,

ODYSSE AE,

CUΜ BREVI DE

DIALECTIS APPENDICE,

NECNON

PROVERBIIS GRAECO - LATINIS.

ACCESSERE TIAM HUC POSTREAIAE EDITIONI

VARIA ELOGIA SEU TESTIMONIA

9쪽

CLAVIS HOMERICA

IAIΑΣ, δίν, Sic hoc opus appeliatur, ritu, propter raptum Helenoe, continet bellum apud Ilium inter Griaecos et TrojanoS. ae id est, primus liber nam i libri Iliadis, ut et Odyss inscriptio nem capiunt a 24 literis Graecis.

ραφα δία ut annotat Oulon eae Eustathio quod sparsam et dissolutam prius hanc poesin nonnulli conjecerunt in corpus ραψ-οι ideo dicti

quam recitabant e theatro, Iliada quidem Schemate rubro ob credes Troyanorum Odysseam vero coerideo, propter errore Ulyssis in mari Μῆνις, ιος, , ira permanenS, G μένω, maneo; hinc μηνίζω f. Iirascor, cujus Atticum tuturum mιω. εβω, i σαν, Cano, verbum poeticum hinc apud Oratore ο δω, per contractionem, cujus imperfectum μιν Dorice μον, Sic oriStus rimus communiter , , Dorice ἔσω si ab α epitalico, et verbo, δω Scio, quia hinc vox perlinet maxime ad poetaS, quibu multarum rerum cogis nitio attribuitur. Θεὰ, ας, η, Ω Θεος, DPUS quod a bis, Curro, uturum λυ- dicitur λειω quia planetin, qui continuo cursu verSantur, apud antiquos dicebantur dii vel a θώω, intueor, Contemplor, quia Deu omnia intuetur et hinc vi, ας, ἡ, Pectatio. Πηλευς, genitivo Πηλέος, ο hinc patronymicum Πηλείδης, Cras Πηλάσης Sed Πηλευς, Gen. Ionice Πηλῆος hinc Πηληἴδης, o, et, interposito, poetis hinc Πηλή λή, ου, in genitivo, Onice . οὐλομενος, με , ον, perniciosam vim habenS, Oristus Secundus Ionice

per ProtheSin τοῦ υ, ab ολλυμι indef. 2. λόμην, perniciem insero,

10쪽

2 CLAVIS HOMERICA

Μυρί . pro μυρια, per Apostrophum, a μυρίος numerum infinitum signiscat, μύριοι proparor in plurali decem millia. Αλγος, εος το dolor hinc ἀλγει. f. σω, doleo, sit ab ἀλέγω, curo,

solicitu Sum. Ἀρηκε, or 1 a τίθημι, i. Θήσω, p. θηκα. Πολυς, λη, λυ, Suo CaSus ab antiquo πολλος capit, proeler nominativum et accusativum singularem, masculinum et neutrum e Sed πολλοι

aliquando utuntur poetin, qui etiam regulariter frmant πολύς, ut πο- λεος, πολεες, Vide Iliad. . . Iφθροος ου, Vel ροος, γη, ιμον, seritS, ab ἴφι, adverbium, fortiter, et Θυμος, ῶ, , quaSi φίθυμος, per Syncopen, et mutato in , it ἴφθιμος

Ψυχω, ξω, piro, refrigero flatu hinc a proeterito mediost φυλ

λῖς, ιδος, ἡ, pro αίδης, , , Orcus tartarUS, tenebrae, ab a privativs, elisor. 2. ἴδον, poet verbi na , Video. 'Iάπτω, i. ψω, miti cum detrimento: προιάπτω, praemitto, Procul mitto, ab gwι, mitto; προίαψεν, . Sing. a r. l. indo addita. Mρως, ωος, , CCuS. η ρωα, et per apocopen ἔρω herOS, SemideuS, qui reliquos virtute ita ruperabat, ut deus haberetur. Apud Homerum fribuitur etiam ignobilioribus, O SS. r. 422. Venit απο τῆς αρετης, virtute, qua coeleris hominibus antecellit vel απο της ἔρας, ueterra, quia talesiuerunt terrestres dii. Ἐλώριον ου, το Praeda, Captura, laCeratio, abGλωρ, ορος το idem, quod ab αἱρεορμαι, or 2. ἱλόμην. Τευχω, βω, facio, Struo, fabricor hinc S. Sim imperfectum τευχε,

coeteris caSibuS, et dativo poetico κυνεσσιν, a κυω, diligo, quia canis eει

blandiens, et φιλοδόεσποτος, inquit EuStath. Dicitur etiam apud Homerum de impudente. Οἱωνος, , , Vi deVorans, aliquando apud Homerum, Omen augurium οἰσι pro οῖς Attice, Ionice, Eolice. Tε, que particula enclitica, oeps Si expletiva. Ζευς, Jupiter, genit. Διος, pro quo is, Ζηνος, et Dorice Zὰν, Ζανος, γιω, Vivo, quia dat omnibus vitam. Tελείω, poetis pro τελέω, i. πω, perficio. τελέι μαι, exitum habeo;

τέλεος, vel τελειος, perseCtuS, quod is τελις, finis, exitus, unde ἐτελειετο, S. Sing. imperf. paSS. Βουλ η, ς, 1, VoluntaS, decretum, OnSilium, aliquando concilium, et locus in quem conveniunt a scολα, print med. verbi βάλλω, metaphora ducta a sagittariiS: hinc βύλομαι. Ἐξω, a quo tempore, Scit. χρόνου, quod sceptus omittitur, cim ἐκ ad temporis igni'ationem refertur ἐξ ante vocalem ἐκ ante OnSOnan

lem.

αῆ, Sane, aliquando eaepletive apud poetas modo postponitur, modo Proeponitur e postponitur tantum apud oratoreS. Tας πρωτα, primUm, adverbialiter te referatur ad Agamem et

Achillem, ut Signime principes, in azimo honore habitos, ut e. Hi d

SEARCH

MENU NAVIGATION